1. Το άρθρο 238 Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Στα περιουσιακά στοιχεία που αποτελούν προϊόν κάποιου από τα αδικήματα των άρθρων 235, 236 και 237 ή που αποκτήθηκαν αμέσως ή εμμέσως από προϊόν τέτοιων αδικημάτων επιβάλλεται υποχρεωτικά η παρεπόμενη ποινή της δήμευσης με την καταδικαστική απόφαση. Αν τα εν λόγω προϊόντα έχουν αναμιχθεί με περιουσία που αποκτήθηκε από νόμιμες πηγές, η σχετική περιουσία υπόκειται σε δήμευση μέχρι την καθορισμένη αξία του αναμειχθέντος προϊόντος. Το εισόδημα ή άλλα οφέλη που απορρέουν από τα εν λόγω προϊόντα, από περιουσία που αποκτήθηκε με τα εν λόγω προϊόντα ή από περιουσία με την οποία έχουν αυτά αναμιχθεί υπόκεινται επίσης σε δήμευση στον ίδιο βαθμό, όπως τα προϊόντα του αδικήματος.
2. Αν τα περιουσιακά στοιχεία που υπόκεινται σε δήμευση σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο δεν υπάρχουν πλέον, δεν έχουν βρεθεί, δεν είναι δυνατόν να κατασχεθούν ή ανήκουν σε τρίτον από τον οποίο δεν μπορούν να δημευτούν, δημεύονται περιουσιακά στοιχεία του υπαιτίου ίσης αξίας προς αυτά κατά το χρόνο της καταδικαστικής απόφασης, όπως την προσδιορίζει το δικαστήριο. Το δικαστήριο μπορεί να επιβάλλει και χρηματική ποινή μέχρι του ποσού της αξίας των περιουσιακών στοιχείων, αν κρίνει ότι δεν υπάρχουν πρόσθετα περιουσιακά στοιχεία προς δήμευση ή τα υπάρχοντα υπολείπονται της αξίας των υποκειμένων σε δήμευση».
2. Στο άρθρο 263 Ποινικού Κώδικα προστίθεται δεύτερη παράγραφος, η οποία έχει ως εξής:
«2. Η διάταξη του άρθρου 238 έχει ανάλογη εφαρμογή σε όλα τα εγκλήματα των άρθρων 239 έως 261, εφόσον έχουν εξασφαλίσει στους υπαίτιους περιουσιακά οφέλη».