• Σχόλιο του χρήστη 'Παντελεήμων Ζαφειρόπουλος ειδικός ιατρός εργασίας ειδικός παθολόγος τ.Δντής ΕΣΥ' | 21 Φεβρουαρίου 2013, 01:05

    Θα προσπαθήσω να δόσω κάποιες παρατηρήσεις όσο γίνεται πιο νηφάλια και προσεγγίζοντας παράγραφο προς παράγραφο το κατατεθέν άρθρο 36 Κατ αρχήν γιατί τώρα και γιατί τετοια πρόσθετη θεσμική εξουσιοδότηση στο "Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας"? (όπου εισαγωγικά από εδώ και πέρα υποδηλώνουν αυτολεξεί τις διατυπώσεις του άρθρου 36) Τι εμποδίζει σήμερα τους ελεγτκτές να επιβάλουν οποιοδήποτε πρόστιμό στον Εργοδότη, που δεν παρακολουθεί τη σύννομη άσκηση των καθηκόντων του ιατρού εργασίας, που μεταξύ άλλων είναι και το συμβατικό του ωράριο? Και γιατί μόνο για το ωράριο και όχι για τις γνώσεις ή και για τις διαγνώσεις του παιδοχειρουργού συναδέλφου μου, που κρίθηκε επικρατέστερος εμού από το τοπικό ΚΕΠΕΚ, γιατί η προσφορά του ήταν φθηνότερη της δικής μου? Πρόσφατα σε τοπικό ΄Δήμο του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης μεταξύ άλλων είχε υποβάλει αίτηση συν. ειδική ιατρός εργασίας και μία ΕΞΥΠΠ με δύο ταυτόχρονα προτάσεις ενός συν. ειδικού ιατρού εργασίας(ΙΕ) και ενός συν. παιδοχειρουργου, με ωριαία αμοιβή 5 Ευρώ χαμηλότερη από τον ειδικό. Ο καλός Δήμαρχος επέλεξε τον παιδοχειρουργό και η ακόμα καλλίτερη Δνση του ΚΕΠΕΚ Μακεδονίας Θράκης ή οι υφιστάμενοι της, ενέκριναν την επιλογή. Κατάφωρη παραβίαση της νομοθεσίας.Και υπάρχουν και άλλα τοπικά παραδείγματα.Το παράδειγμα του μέλους του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά με τις 90 αναθέσεις, ωχριά μπροστά στο ρεκόρ των 250 αναθέσεων στον ίδιο συνάδελφο, που είχε κατά δήλωση της κάνει αποδεκτή, η Δνση του ΚΕΠΕΚ Μ-Θ.Ο αρμόδιος Υφυοουργός ή ο Γραμματέας του ΣΕΠΕ, μπορούν να αναζητήσουν τα υπηρεσιακά δεδομένα και να επιβεβαιώσουν την ακρίβεια των όσων αναφέρω. Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα παραδείγματα που η τοπική Επιθεώρηαση δεν τήρησε τη νομοθεσία.Οι ίδιοι άνθρωποι εξοπλίζονται με ένα εργαλείο ανεξέλεγκτης επιβολής προστίμων, κατά τον έλεγχο της άσκησης ενός επιστημονικού έργου, που ούτε έχουν διδαχθεί, ούτε γνωρίζουν καιούτε έχουν ποτέ ασκήσει. Έννοώ την ειδικότητα της ιατρικής της εργασίας και τα καθήκοντα του ΙΕ. Άραγε γιατί? Θα μπορούσα να αφήσω εντέχνως υπονοούμενα, αλλά θα αδικούσα κατάφωρα όσους Επιθεωρητές Εργασίας τιμούν τη θέση τους και τα καθήκοντα που έχουν αναλάβει. Μία μόνο απάντηση μπορεί να δοθεί.Η νομοθεσία για την άσκηση της ιατρικής της εργασίας δεν είναι ανταγωνιστική, με τη βαλκανική αντίληψη του ανταγωνισμού που πρυτανεύει στην Κυβέρνηση και θα πρέπει να ελαστικοποιηθεί, να χαλαρώσει στην εφαρμογή της, χωρίς επίσημα να ανατραπεί. Εξοπλίζει τους Επιθεωρητές που θα συνταχθούν ή θα ενδόσουν στη συγκεκριμένη πολιτική, με ένα εργαλείο απειλής και δυσφήμησης, για όσους εκ των συν. ειδικών ΙΕ ασκούν αξιοπρεπώς την ειδικότητα τους.Η Υγειονομική Επιθεώρηση του ΣΕΠΕ από τη στελέχωση που διαθέτει. δεν είναι σε θέση να κάνει επιστημονικό έλεγχο. Μικροβιολόγοι, παθολογοανατόμοι,χειρουργοί, παθολόγοι, άνευ ειδικότητος έίναι οι ειδικότητες Υγειονομικών Επιθεωρητων που έχω συναντήσει στα είκοσι χρόνια που ασκώ μερικά ή αποκλειστικά την ειδικότητα της ΙΕ.Τώρα τελευταία προστέθηκαν στους Υγ. Επιθεωρητές και πτυχιούχοι ΤΕΙ, με τις ίδιες ελεγκτικές αρμοδιότητες.Το μόνο που μπορεί να κάνει και κάνει δυστυχώς η Υγ. Επιθεώερηση, είναι το ωράριο, η υπογραφή Βεβαιώσεων Ιατρικής Καταλληλότητας(ΒΙΚ),ανεξάρτητα εάν έχει προηγηθεί ή όχι ο επιβαλόμενος θεσμικά και κυρίως επιστημονικά, εργαστηριακός έλεγχος. Ελέγχουν ακόμη εάν υπάρχει Εκτίμηση Επαγγελματικού Κινδύνου, σαν κείμενο και όχι σαν περιεχόμενο.Άρα προς τι η δικαιοδοσία της απ ευθείας επιβολής προστίμων στους ΙΕ και μόνο για την τήρηση του ωραρίου φυσικής παρουσίας, σύμφωνα με ένα αστείο στην κυριολεξία, τρόπο κατάρτισης προγράμματος που επιβάλουν? Μπορώ να δόσω αποδείξεις για τον ισχυρισμό μου, γνωστό ζήτημα σε όσους προσπαθούν να ασκήσουν με επιστημονική επάρκεια και δεοντολογία τα καθήκοντα του ειδικού ΙΕ. Ανακύπτει όμως και ένα ακόμη σοβαρότερό ζήτημα με τη συγκεκριμένη τροποποίηση των άρθρων 71 και 72. Τη θεσμική αυτοοργάνωση των επιστημόνων, όπως οι μηχανικοί, οι ιατροί, οι νομικοί,οι γεωτεχνικοί κα,με τα πειθαρχικά τους όργανα, έρχεται να ανατρέψει η συγκεκριμένη ρύθμιση. Ειλικρινά αναρωτιέμαι ποιά είναι η θέση των Ιατρικών Συλλόγων και του Τεχνικού Επιμελητηρίου για τη συγκεκριμένη παράγραφο. Ενδεχόμενα δεν έχουν ενημερωθεί, όπως θα ήταν σκόπιμο. Παρά ταύτα, εάν ή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας και οι σύμβουλοιτου,υπηρεσιακοί ή πολιτικοί, εννοούν αυτό που ισχυρίζονταιότι στοχεύουν με τη συγκεκριμένη τροποποίση, δηλαδή τη βελτίωση των υπηρεσιών του ΙΕ και του τεχνικού Ασφάλειας, μπορεί να συζητήσει κανείς τη σύσταση Κεντρικών και Περιφερεικών Αντιπροσωπευτικών Οργάνων, που θα εξετάζουν την αντιδεοντολογική και την παραβατική συμπεριφορά, τόσο των ΙΕ και των ΤΑ, όσο και των ΕπιΘεωρητων του ΣΕΠΕ, σε μια συνολικότερη προσπάθεια αναβάθμισης των υπηρεσιών υγείας και σφάλειας της εργασίας. Σε ότι αφορά τον ελάχιστο εξοπλισμό των φαρμακείων,που προβλέπεται με την έκδοση σχετικής Υπουργικής Απόφασης στην παρ 5 του υπό συζήτηση άρθρου,τη θεωρώ λαθεμένη, επειδή είναιθεσμικά ανελαστική σαν επιλογή. Μπορεί να εκδίδονται σχετικές οδηγίες και κατευθύνσεις από το ΣΕΠΕ, που θα προσαρμόζονται από τις Επιχειρήσεις και τους ΙΕ, ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες. Να θυμίσω αστοχίες ανάλογων Υπουργικών Αποφάσεων, όπως η 53361/2006 για τη χορήγηση ΜΑΠ και τη διεξαγωγή προληπτικών ιατρικών εξετάσεων στο προσωπικό των ΟΤΑ. Οριοθέτησε και έδοσε προδιαγραφές για τα ΜΑΠ στους ΟΤΑ, σωστά σαν προσέγγιση, αλλά με πολλές αδυναμίες και αστοχίες, που η πιστή εφαρμογή της Υπ.Αποφ., οδήγησε να χορηγηθούν άρβυλα S3 στις μαγείρισες και στις καθαρίστριες των Παιδικών Σταθμών και να μη χορηγούνται ενδυμασίες εργασίας στο εργατοτεχνικό προσωπικό των ΟΤΑ. Ακόμη εάν εφαρμοζόταν κατά γράμμα, θα έπρεπε οι ΟΤΑ να ελέγχουν το προστατικό αντιγόνο τους άνδρες και το PAP test στις γυναίκες ετησίως, που και τα δύο δεν έχουν καμία αιτιολογική συσχέτιση με τους παράγοντες εργασιακού κινδύνου.Θα μπορούσα να αναφέρω και πιο επικίνδυνα παραδείγματα, όπως η Υπ. Απόφ.που τροποποίησε-συμπλήρωσε την 53361/2006 και προβλέπει ετησίως ακτινογραφία Θώρακα για τους μουσικούς των Δήμων, επικίνδυνη απόφαση εάν εφαρμοστεί. Η παρ. 7 του υπό συζήτηση άρθρου καταργεί χωρίς περιστροφές την παρ.3 του άρθρ.8 του ν.3850/2010. Πρόκειται για ρύθμιση που καταργεί τις υπηρεσίες ΙΕ στα παραρτήματα των Επιχειρήσεων ή στην καλλίτερη περίπτωση μειώνει το χρόνο απασχόλησης του ΙΕ. Εάν η υφιστάμενη παρ. 3 του αρθρ.8 του ν.3850, κρίνεται υπερβολική ή ανελαστική, θα πρέπει να μπουν αριθμητικά όρια απασχολουμένων, συχνότητα ανανέωσης του προσωπικού και ποιοτικά χαρακτηριστικά των επαγγελματικών κινδύνων, σε συνάρτηση με την εφαρμογή του συνόλου της νομοθεσίας για την ΥΑΕ,ώστε να διασφαλίζεται η ίδια φροντίδα των εργαζομένων με υπηρεσίες ΙΕ, ανεξάρτητα εάν άπασχολούνται στην έδρα ή στα παραρτήματα των Επιχειρήσεων. Διαφορετικά ανοίγει ο δρόμος της "παραρτηματοποίησης" των Επιχειρήσεων με κίνητρο την κατάργηση της παρ.3 του άρθρ.8 του ν.3850/2010 Τέλος για την παρ.9 του υπό συζήτηση άρθρου 36, θα πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα.Η μόνη τροποποίηση που επιφέρει είναι η κατάργηση της πρόβλεψης της παρ.3 του άρθρ. 25 του ν. 3850/2010 για την "τήρηση βιβλιαρίου επαγγελματικού κινδύνου και υγείας των εργαζομένων". Η μη εφαρμογή του εν λόγω Βιβλιαρίου με αποκλειστική ευθύνη του Υπ. Εργασίας,δε σημαίνει και τη μη αναγκαιότητα του. Το αντίθετο, με την πλήρη ελαστικοποίηση και την κινητικότητα της απασχόλησης και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, είναι το μόνο "εργαλείο" διαχρονικής καταγραφής των παραγόντων εργασιακού κινδύνου έκθεσης του εργαζόμενου, στη διάρκεια του εργασιακού του βίου, από το οποίο θα μπορούν να αντλούνται πληροφορίες ενδεχόμενης συσχέτισης με διαταραχές ή βλαβες της υγείας. Όπως είναιεπιστημονικά τεκμηριωμένο, οι χρόνιες βλαβες της υγείας από παράγοντες εργασιακού κινδύνου, εγκαθίστανται σταδιακά και αθροιστικά και με άλλοτε άλλης διάρκειας λανθάνοντα χρόνο από την έναρξη της έκθεσης. Ακραίο παράδειγμα αποτελεί το μεσοθηλίωμα από την έκθεση σε ίνες αμιάντου και μάλιστα για λίγο χρόνο και σε χαμηλές συγκεντρώσεις. Ο εργαζόμενος μπορεί να υποστεί βαρειές ή θανατηφόρες βλάβες στην υγεία του, από εκθέσεις πριν από δεκαετίες, χωρίς να μπορεί να αποδειχθεί η αιτιολογική συσχέτιση τους με την ασκηθείσα εργασία, γιατί ενδεχόμενα και στις ημέρες μας πιθανά, η επιχείρηση έκλεισε άλλαξε αντικείμενο ή παραγωγικές διαδικασίες.Αντι το Υπ. Εργασίας να δράσει άμεσα και αποφασιστικά για να σταματήσει η αθλιότητα της μη καταγραφής των επαγγελματικών νόσων, καταργεί το μοναδικό εργαλείο, που η σωστή εφαρμογή του, θα συνέβαλε αποφασιστικά στην καταγραφή των επαγγελματικών νόσων στη χώρα μας.