• Σχόλιο του χρήστη 'Ζ.Ασπρούλης' | 26 Ιανουαρίου 2020, 12:56

    Στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης για το νέο ασφαλιστικό και αναφερόμενος στο κεφάλαιο Γ, άρθρο 28 έχω τις κάτωθι παρατηρήσεις. Υπάρχει μια κατηγορία εργαζομένων του Ιδιωτικού Τομέα, οι οποίοι όταν έχασαν την εργασία τους κατά τη διάρκεια της κρίσης ήταν άνω των 50 ετών και κάτω των 58 οπότε δεν μπορούσαν να κάνουν χρήση των ευεργετικών διατάξεων των προηγούμενων νόμων για πρόωρη έξοδο από την εργασία. Από αυτούς οι περισσότεροι δεν κατάφεραν να βρουν ξανά νέα εργασία, διότι η ηλικία τους δεν ήταν ανταγωνιστική / δελεαστική για τους δυνητικούς νέους εργοδότες, μιας και υπήρχε πληθώρα νέων και προσοντούχων ανέργων, των οποίων η πρόσληψη στοίχιζε πολύ φθηνότερα. Υπήρξαν και ελάχιστοι ‘΄τυχεροί’, οι οποίοι κατάφεραν να εργαστούν κάποια λίγα χρόνια σε θέσεις υποδεέστερες των προσόντων και της προϋπηρεσίας τους με πολύ χαμηλές αποδοχές οι οποίες χάλασαν τον μέσο όρο αποδοχών τους. Δυστυχώς διαπιστώνω ότι στο νέο ασφαλιστικό και για τις συντάξεις γήρατος δεν λαμβάνεται καμία σχετική μέριμνα για όσους υπάγονται στην κατηγορία αυτή. Αντιθέτως, ισχύει και γι αυτούς το όριο των 40 ετών υπηρεσίας, ή το 67ο έτος ηλικίας για πλήρη σύνταξη. Επίσης η αύξηση των ποσοστών αναπλήρωσης από τα 30 έτη δεν τους βοηθάει ιδιαίτερα για μειωμένη σύνταξη στα 62 έτη. Θεωρείτε ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να συμπληρώσουν τα όρια αυτά? Ή πιστεύετε ότι μπορούν άνεργοι όντες για παρατεταμένο διάστημα να μπορέσουν να επιβιώσουν έως το 67ο έτος της ηλικίας τους για να πάρουν πλήρη σύνταξη? Αυτή η κατηγορία είναι τα κυριότερα θύματα της κρίσης και των επιλογών όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων. Θεωρώ ότι οφείλετε να το λάβετε αυτό σοβαρά υπόψη και να λάβετε ξεχωριστή μέριμνα γι αυτούς στο νέο συνταξιοδοτικό. Η δική μου άποψη και πρόταση είναι, για όσους λόγω της κρίσης υποχρεώθηκαν σε ανεργία (από το 2010) όταν ήταν πάνω από το πεντηκοστό έτος της ηλικίας τους να προσμετρηθούν όλα τα έτη ανεργίας στα συντάξιμα έτη χωρίς καμία χρέωση ή εξαγορά και το όριο για πλήρη σύνταξη να πέσει από τα 40 έτη τουλάχιστον στα 35. Επίσης, λόγω του ότι η παρατεταμένη ανεργία καταδίκασε αυτούς τους ανθρώπους σε οικονομική αδυναμία, τα πλασματικά έτη προς εξαγορά (για τη συμπλήρωση των 35 ετών για πλήρη σύνταξη) να έχουν συμβολικό κόστος ώστε να μπορέσουν να τα εξαγοράσουν, χωρίς να επηρεάζονται οι συντάξιμες αποδοχές, αλλά να λαμβάνονται υπόψη στα ποσοστά αναπλήρωσης. Ευχαριστώ για τη προσοχή σας και εύχομαι να κάνετε τις απαιτούμενες διορθώσεις με γνώμονα τις ειδικές συνθήκες που αφορούν στη κατηγορία αυτή των υποψήφιων συνταξιούχων.