• Επί των ρυθμίσεων / προϋποθέσεων της πρόσβασης στη διευκόλυνση του μειωμένου ωραρίου από γονείς που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με αναπηρία, υπογραμμίζουμε πως τόσο το προβλεπόμενο μέγεθος της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης από πλευράς απασχολούμενου προσωπικού, όσο και η πρόβλεψη ανάλογης περικοπής των αποδοχών τους, επί της ουσίας, αντιτείνουν, εξασθενούν ή/και ακυρώνουν το πνεύμα και τη βούληση του νομοθέτη να στηρίξει τις οικογένειες που έχουν ουσιαστική ανάγκη της διευκόλυνσης αυτής για να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες υποστήριξης της αναπηρίας των μελών τους, σε συνδυασμό με την οικονομική ευαλωτότητα που αυτή συνεπιφέρει. Προτείνεται, κατ’ επέκταση, η αναδιατύπωση του άρθρου, ως ακολούθως: «Οι εργαζόμενοι/ες γονείς, κατά την έννοια του άρθρου 33, ατόμων με νοητική, ψυχική, σωματική ή αισθητηριακή αναπηρία, έχουν το αυτοτελές δικαίωμα, για κάθε παιδί, να ζητήσουν, χωρίς ανάλογη περικοπή των αποδοχών τους, τη μείωση του ωραρίου εργασίας τους κατά μία (1) ώρα την ημέρα».