• Σχόλιο του χρήστη 'Γεωργία Χατζοπούλου' | 26 Μαΐου 2021, 18:28

    Διαπιστώνεται ότι, η χώρα μας από την αίτησή της το 1959 έως την πλήρη ένταξη το 1981 στην ΕΟΚ /ΕΕ, αποδέχτηκε να ενσωματώσει στο εθνικό της δίκαιο μια σειρά οδηγιών από το 1978 έως σήμερα, υπέρ της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών, που ήταν ένας από τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 1957 . Αντ’ αυτού, ενώ είχε όλο το διαθέσιμο χρόνο για να πληροφορήσει, να καλλιεργήσει την κουλτούρα του ευρωπαϊκού ιδεώδες της ισότητας των φύλων και να εφαρμόσει πολιτικές ισότητας σταδιακά ώστε να αφομοιωθούν από την κοινωνία ομαλά και να δημιουργήσει κουλτούρα αλλαγής στερεοτύπων προς όφελος της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας των πολιτών της, ανεξαρτήτου βιολογικού φύλου, διεύρυνε τις ανισότητες σε βάρος του γυναικείου φύλου. Με το πρόσχημα της ισότητας των δυο φύλων, τον Αύγουστο του 2015 ο νομοθέτης με το Ν.4336/15 νυν Ν. 4670/2020 μετέβαλλε τα όρια ηλικίας επί το χείρω σε βάρος του γυναικείου φύλου, αιφνιδίως, χωρίς προηγουμένως να ενημερώσει επαρκώς τις διοικούμενες, παρά τις εκάστοτε προφορικές και έγγραφες δεσμεύσεις περί μη αλλαγής του υφιστάμενου ασφαλιστικού νόμου 3863/2010, τόσο προεκλογικά, όσο κατά τη διάρκεια της θητείας της. Ειδικότερα αν και γνώριζε: 1. ότι υπήρχαν ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα έως το 2018 (Report Of Further Activities Part C Pension Reform 29-11-2014) 2. ότι η ανεργία των γυναικών ήταν και είναι διαρκώς αυξανομένη και άνω του 60% των εγγεγραμμένων ανέργων, αλλά και πάνω από 12 μήνες. 3. ότι είχαν λάβει τέλος τα προγράμματα της εθελούσιας εξόδου από τις τράπεζες (2013-2014), οι οποίες είχαν γνώση του ασφαλιστικού βίου των Υπαλλήλων – Μητέρων ανηλίκων ασφαλισμένες αποκλειστικά στο ΙΚΑ έως το 2010 με ελάχιστο πραγματικό χρόνο ασφάλισης 5.500 Η.Α. Οι εργαζόμενες γυναίκες –Μητέρες ανηλίκων ασφαλισμένες αποκλειστικά στο ΙΚΑ ΕΩΣ ΤΟ 2010- αποτελούσαν κοστοβόρο εργατικό δυναμικό, γιατί είχαν συμπληρώσει προ του έτους 2010 τον ελάχιστο όριο πραγματικής ασφάλισης και συνέχιζαν να εργάζονται έως το 2013-2014 και ανέμεναν μόνο το όριο ηλικίας κατά τα έτη από 19-8-2015 έως 31-12-2018. Ο νομοθέτης αγνόησε ότι αυτές οι γυναίκες –μητέρες ανηλίκων ασφαλισμένες αποκλειστικά στο ΙΚΑ ΕΩΣ ΤΟ 2010- παρά του ότι κατά την πολυετή διάρκεια του πραγματικού εργασιακού τους βίου έχουν καταβάλλει υψηλότατες εισφορές μόνο για ΚΥΡΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΠΡΩΗΝ ΙΚΑ (το ύψος τους ανερχόταν από 30,21% έως και 36,71% επί των αποδοχών τους ) και είχαν στηρίξει με το εισόδημα τους την δημόσια και ιδιωτική οικονομία, τις κοινωνικές δομές και παροχές με το εισόδημα τους, που σήμερα το κράτος καθυστερημένα επιδοτεί, αλλά παλαιοτέρα τα θεωρούσε τεκμήρια. Ο νομοθέτης δεν τις αντιμετώπισε ως αυτοτελείς οικονομικές μονάδες, αλλά αναπαρήγαγε το στερεότυπο της υποτίμησης και απαξίωσης τους, μεταθέτοντας στο μέλλον την απονομή της συνταξιοδοτικής παροχής, που αποτελεί περιουσιακό τους στοιχείο. Αγνόησε εντελώς τις δυσμενείς οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις, που η αιφνίδια αναιτιολόγητη απόφαση του προκάλεσε ήτοι στην ανατροπή του προσωπικού και οικογενειακού τους προγραμματισμού. Ο νομοθέτης επίσης, το δικαίωμα αυτό με την τελευταία τροποποίηση του ασφαλιστικού νόμου, το παραχώρησε σε ασφαλισμένους της διαδοχικής ασφάλισης, ακόμα και αν έχουν οφειλές προς ασφαλιστικούς φορείς. Με το παρόν νομοσχέδιο αναγνωρίζονται καταστάσεις και δικαιώματα στο χώρο μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, τα οποία αποτελούσαν κανονικότητα ειδικά για εργαζόμενες γυναίκες – μητέρες ανηλίκων, το mobbing στο χώρο εργασίας, η μαύρη υπερεργασία αλλά και λαμβάνονται μέτρα για την εναρμόνιση και εξισορρόπηση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής που αφορούν τους νεότερους ηλικιακά συμπολίτες μας . ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ ΜΕ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στο ΠΑΡΟΝ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΙΚΑ ΕΩΣ ΤΟ 2010, ΕΠΕΙΔΗ Η ΑΙΦΝΙΔΙΑ ΒΙΑΙΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕΝΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ 2015 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ συνιστά κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας και γεγονός που έχει επηρεάσει την ψυχική και σωματική υγεία μας , την αξιοπρέπεια μας, μας στέρησε την ατομική οικονομική μας αυτοτέλεια, επηρέασε δυσμενώς το οικογενειακό, περιουσιακό και κοινωνικό περιβάλλον, ενώ η διατηρούμενη νομοθετική διάταξη αποτελεί την οριστική ταφόπλακα για την οικονομική μας επιβίωση βιώνοντας και τις συνέπειες της Πανδημίας . Ο Πρωθυπουργός της χώρας μας, είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα αποκαταστήσει τις αδικίες του ασφαλιστικού νόμου της παρελθούσας κυβέρνησης και θα αποκαταστήσει την μεσαία τάξη, κάτι που επανέλαβε και πρόσφατα. ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΑΞΗ ΟΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ.