Αρχική «Σπίτι μου - στεγαστική πολιτική για τους νέους, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας για κοινωνική κατοικία και άλλες διατάξεις»ΜΕΡΟΣ Β΄ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΣΤΕΓΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ» Άρθρο 3 Αντικείμενο, σκοπός και δικαιούχοι του προγράμματοςΣχόλιο του χρήστη ΔΚ | 6 Δεκεμβρίου 2022, 15:24
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΚ' | 6 Δεκεμβρίου 2022, 15:24

    Πολύ θετικό μέτρο. Καλό θα ήταν να επεκταθεί σε μεγαλύτερο αριθμό δικαιούχων. Θα πρότεινα τις εξής βελτιώσεις: 1. Όπως έγραψαν και άλλοι πριν από εμένα, να διευρυνθεί το όριο ηλικίας για πολύτεκνους και τρίτεκνους, αφού ένας από τους σκοπούς του νομοσχεδίου είναι η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος ενώ και οι ηλικιες τεκνοποιησης εχουν αυξηθεί μεχρι και τα 45-50. 2. Υπάρχει και άλλη κατηγορία πολιτών που αντιμετωπίζει προβλήματα στην καθημερινοτητα και η οποία χρειάζεται στήριξη, την οποία όχι μόνο δεν στηρίζει με κανένα μέτρο η πολιτεία, αλλά αντιθέτως την κυνηγάει συστηματικά εδώ και δεκαετίες, και αυτό είχε και έχει δυσμενείς επιπτώσεις στο δημογραφικό και ευρυτερα στην οικονομία. Αναφέρομαι στους γονείς στους οποίους με δικαστική απόφαση έχει αφαιρέσει την επιμέλεια των παιδιών τους - απαράδεκτο αυτό από μόνο του αν φυσικά δεν συντρέχουν σοβαροί λόγοι κακοποίησης ή παραμέλησης των παιδιών (ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΉΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ). Για τον λόγο αυτό συνήθως δεν ξανακάνουν παιδιά καθώς πλεον του αρνητικού βιώματος υπάρχουν σοβαρα αντικίνητρα για τεκνοποηση. Αρκετοί λοιπόν από τους γονείς αυτούς, ενώ πριν τη δικαστική απόφαση συχνά δεν είχαν στεγαστικό πρόβλημα καθώς είχαν ιδιόκτητη κατοικία, μετά τις απαράδεκτες δικαστικές αποφάσεις αφαίρεσης της επιμέλειας, διατάχθηκαν να φύγουν και από την κατοικία τους για να την παραχωρήσουν στον γονιό που ασκεί την αποκλειστική επιμέλεια. Στους γονείς αυτούς λοιπόν η πολιτεία έχει δημιουργήσει διάφορα προβλήματα, όπως διάλυσης της οικογένειάς τους (γιατί μόνο με το δικαίωμα επικοινωνίας που διατηρούν τους έχει ουσιαστικά αφαιρεθεί το δικαίωμα οικογενειακής ζωής), συνεπώς και δυσμενείς επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία, ταυτόχρονα δε και στεγαστικό πρόβλημα σε πολλούς από αυτούς. Ακριβώς λοιπόν επειδή τους έχει δημιουργήσει ΚΑΙ στεγαστικό πρόβλημα η πολιτεία, θα πρέπει όχι απλά να τους δώσει δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα ανεξαρτήτως ηλικίας, αλλά να τους δώσει προτεραιότητα συμμετοχής, ιδιαίτερα δε σε όσους είναι και ταυτόχρονα θύματα γονικής αποξένωσης, ωστε να υπαρχει κινητρο να μπούν στην διαδικασία να ξαναγίνουν γονείς. Πέραν από την προφανή θετική επίπτωση του προτεινόμενου μέτρου, υπάρχουν και άλλες θετικές επιπτώσεις. Η διευκόλυνση απόκτησης νεας οικίας θα βοηθήσει στην επαναδιαπραγματευση της απο κοινού ανατροφής και της εναλλασσόμενης κατοικίας, καθώς θα υπάρχει ξεχωριστό παιδικό δωμάτιο. Επίσης, άλλη μια θετική επίπτωση είναι ότι αν γνωρίζουν τα δικαστήρια ότι η συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων έχει προτεραιότητα έναντι άλλων δικαιούχων πολιτών, θα αποφεύγουν από εδώ και στο εξής να προκρίνουν τη μονογονεϊκή επιμέλεια και θα προκρίνουν ευκολότερα την συνεπιμέλεια, που είναι ευνοϊκότερη, ιδιαίτερα δε για τα παιδιά αλλα και για τους γονείς αφου επιμεριζοντας τα βαρη μεταξυ των γονεών και πρωην συζυγων θα μπορούν να ξαναγινουν γονείς.