1. Η διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 15 του νόμου 1483/1984 (ΦΕΚ Α’ 153) καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής :
«1. Απαγορεύεται και είναι απόλυτα άκυρη η καταγγελία της σύμβασης ή σχέσης εργασίας εργαζόμενης από τον εργοδότη της, τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, όσο και για το χρονικό διάστημα δέκα οκτώ (18) μηνών μετά τον τοκετό ή κατά την απουσία της για μεγαλύτερο χρόνο, λόγω ασθένειας που οφείλεται στην κύηση ή τον τοκετό, εκτός εάν υπάρχει σπουδαίος λόγος για καταγγελία.
Ως σπουδαίος λόγος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ενδεχόμενη μείωση της απόδοσης στην εργασία της εγκύου που οφείλεται στην εγκυμοσύνη».
2. Η διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 20 του νόμου 3896/2010 (ΦΕΚ Α’ 207) καταργείται.
3. Η αληθής έννοια του άρθρου 142 του Ν. 3655/2008 (ΦΕΚ Α’ 58) είναι ότι στο πεδίο εφαρμογής αυτού εμπίπτει η μητέρα που είναι ασφαλισμένη του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ, εργάζεται με σχέση εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις του ιδιωτικού τομέα και για την εναλλακτική χρήση του μειωμένου ωραρίου ως άδειας για φροντίδα του παιδιού καλύπτεται αποκλειστικά και μόνο από τις ρυθμίσεις της εκάστοτε ισχύουσας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (Ε.Γ.Σ.Ε.Ε.), σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 9 της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. των ετών 2004-2005.
4. Το εδάφιο ε του άρθρου 142 του ν. 3655/2008 (ΦΕΚ Α’ 58) τροποποιείται ως ακολούθως:
« ε. Ο χρόνος της ειδικής άδειας προστασίας της μητρότητας λογίζεται ως χρόνος ασφάλισης στον κλάδο σύνταξης, κύριας και επικουρικής, και στον κλάδο Ασθένειας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, κοι δε προβλεπόμενες εισφορές υπολογίζονται επί του κατά περίπτωση αναφερόμενου παραπάνω ποσού, από το οποίο ο ΟΑΕΔ παρακρατεί την προβλεπόμενη εισφορά ασφαλισμένου και την αποδίδει στο Ίδρυμα μαζί με την προβλεπόμενη εισφορά εργοδότη που βαρύνει τον Οργανισμό. Ο χρόνος ασφάλισης, που έχει διανυθεί από την έναρξη ισχύος των διατάξεων του παραπάνω άρθρου θεωρείται χρόνος ασφάλισης στον Κλάδο Ασθένειας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ».
5. Η παρ. 2 του άρθρου 148 του νόμου 3655/2008 (ΦΕΚ Α’ 58) αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«2. Οι ασφαλισμένοι του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., δικαιούνται των παροχών ασθένειας σε χρήμα, εφόσον πέραν των λοιπών προϋποθέσεων που ορίζονται από διατάξεις του Κανονισμού του, έχουν πραγματοποιήσει τουλάχιστον εκατό (100) ημέρες ασφάλισης, οι οποίες από 1/1/2009 αυξάνονται ανά δέκα κατ’ έτος και μέχρι εκατόν είκοσι (120). Προκειμένου για οικοδόμους, οι ογδόντα ημέρες της παρ. βα του άρθρου 35 του α.ν. 1846/1951 (ΦΕΚ Α’ 179) αυξάνονται από την ίδια ως άνω ημερομηνία ανά δέκα κατ’ έτος και μέχρι εκατό (100).»