1. Οι Ειδικοί Ιατροί Εργασίας μπορούν να ασκούν τα καθήκοντά τους σε όλη την ελληνική επικράτεια, χωρίς προηγούμενη άδεια των κατά τόπους Ιατρικών Συλλόγων.
2. Καθήκοντα Ιατρού Εργασίας μπορούν να ασκούν οι Ειδικοί Ιατροί Εργασίας καθώς και όσοι Ιατροί έχουν ασκήσει καθήκοντα Ιατρού Εργασίας μέχρι τις 9 Αυγούστου 2005 και το όνομά τους συμπεριλαμβάνεται σε Ειδικό Κατάλογο Ιατρών που δύνανται να ασκούν τα καθήκοντα Ιατρού Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Για τη διαδικασία σύνταξης του Ειδικού καταλόγου, τις προϋποθέσεις, την υποβολή αιτήσεων, τις προθεσμίες, την τήρησή του, τον έλεγχό του και οτιδήποτε άλλο αφορά σε αυτόν, θα εκδοθεί απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης εντός διμήνου από τη δημοσίευση του παρόντος. Με όμοια απόφαση δύναται να προβλεφθεί προτεραιότητα των Ειδικών Ιατρών Εργασίας προς τους Ιατρούς που είναι εγγεγραμμένοι στον Ειδικό Κατάλογο Ιατρών του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ως προς την άσκηση των καθηκόντων της ιατρικής της εργασίας.
3. Ιατρός εγγεγραμμένος στον Ειδικό Κατάλογο Ιατρών του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που ασκεί καθήκοντα ιατρού εργασίας σε επιχείρηση και είναι εγγεγραμμένος στον οικείο με την έδρα της επιχείρησης Ιατρικό Σύλλογο, επιτρέπεται να ασκεί τα ίδια καθήκοντα και στα υποκαταστήματα ή παραρτήματα της ανωτέρω επιχείρησης, όπου και αν βρίσκονται αυτά στην ελληνική επικράτεια, χωρίς προηγούμενη άδεια των Ιατρικών Συλλόγων.
4. Ιατρός εγγεγραμμένος στον Ειδικό Κατάλογο Ιατρών που δύνανται να ασκούν τα καθήκοντα Ιατρού Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης δύναται να ασκεί καθήκοντα ιατρού εργασίας και σε έτερο νομό από αυτό της περιφέρειας του Ιατρικού Συλλόγου στον οποίο είναι εγγεγραμμένος, χωρίς να απαιτείται έγκριση του Ιατρικού Συλλόγου του έτερου αυτού νομού, εφόσον πρόκειται για νομό στον οποίο δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι
α) στον οικείο Ιατρικό Σύλλογο ή σε Ιατρικό Σύλλογο όμορου νομού Ειδικοί Ιατροί Εργασίας και
β) στον οικείο Ιατρικό Σύλλογο Ιατροί από τον Ειδικό Κατάλογο Ιατρών Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
5. Στα κατατιθέμενα στις αρμόδιες υπηρεσίες του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας δικαιολογητικά περιλαμβάνεται σε κάθε περίπτωση απαραιτήτως βεβαίωση του Ιατρικού Συλλόγου στον οποίο είναι εγγεγραμμένοι οι Ειδικοί Ιατροί Εργασίας και οι Ιατροί του Ειδικού Καταλόγου.
6. Ειδικότερα και όσον αφορά στη μη τήρηση της δηλούμενης στην αρμόδια υπηρεσία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας παρουσίας των συμβούλων Ασφάλειας της Εργασίας και των ιατρών εργασίας οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες προστασίας και πρόληψης, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 7 του π.δ. 17/1996 (παρ. 2 του άρθρου 42 του Ν. 3850/2010) ως άτοµα εκτός της επιχείρησης, μπορεί να κινείται από τις αρμόδιες Επιθεωρήσεις Εργασίας η επιβολή προσωρινής ή και οριστικής παύσης της δυνατότητας παροχής υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης. Για την επιβολή της συγκεκριμένης κύρωσης ακολουθείται διαδικασία ανάλογη με αυτή που προβλέπεται για τις διοικητικές κυρώσεις. Η ίδια διαδικασία ασκείται και για τις ΕΞΥΠΠ με τις οποίες συμβάλλονται οι τεχνικοί ασφάλειας και οι ιατροί εργασίας προκειμένου να παρέχουν μέσω των ΕΞΥΠΠ υπηρεσίες σε επιχειρήσεις. Κατά της απόφασης αυτής μπορεί να ασκηθεί προσφυγή μέσα σε είκοσι (20) ηµέρες από την κοινοποίηση της απόφασης ενώπιον του Ειδικού Γραμματέα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας ή του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης αντίστοιχα, ο οποίος και αποφασίζει μετά από αιτιολογημένη γνώμη του Σ.Κ.Ε.Ε.Ε. ή του Σ.Υ.Α.Ε. αντίστοιχα. Τις συγκεκριμένες ημέρες και ώρες τις οποίες υποχρεούνται να παρίστανται σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Πίνακα Προσωπικού της επιχείρησης ο Σύμβουλος Ασφάλειας της Εργασίας και ο Ιατρός Εργασίας θα πρέπει υποχρεωτικά κατόπιν της διενέργειας του ελέγχου στους εργασιακούς χώρους, να καταχωρούν στο ειδικό βιβλίο υποδείξεων του Σύμβουλου Ασφάλειας της Εργασίας και Ιατρού Εργασίας, γραπτά, κατάσταση με τους χώρους εργασίας που έλεγξαν καθώς και τις συγκεκριμένες υποδείξεις τους για τα μέτρα ασφάλειας και υγείας που πρέπει άμεσα να ληφθούν από τον εργοδότη, την εξέταση των εργαζομένων από τους Ιατρούς Εργασίας και τη συμπλήρωση των ατομικών ιατρικών φακέλων τους. Στην συνέχεια θα πρέπει να υπογράφουν την εν λόγω κατάσταση και τα στοιχεία και να συνυπογράφει και ο εργοδότης ότι έλαβε γνώση για τις υποδείξεις του Σύμβουλου Ασφάλειας της Εργασίας και του Ιατρού Εργασίας την συγκεκριμένη μέρα και ώρα.
7. α. i) Όταν σε εργοτάξιο απασχολούνται συνολικά πενήντα (50) και άνω εργαζόμενοι, άσχετα από τον αριθμό υπεργολάβων – εργοδοτών, ο Γενικός Εργολάβος και σε περίπτωση που δεν υπάρχει τέτοιος ο κύριος του έργου, έχει υποχρέωση απασχόλησης Ιατρού Εργασίας.
ii) Στα εργοτάξια ο Σύμβουλος Ασφάλειας της Εργασίας ορίζεται από τον Γενικό Εργολάβο και εφόσον δεν υπάρχει από τον κύριο του έργου και είναι το ίδιο πρόσωπο με το συντονιστή, για όλο το προσωπικό του εργοταξίου, συμπεριλαμβανομένων και των εργαζομένων όλων των υπεργολάβων και αυτοαπασχολουμένων οι οποίοι κατά την πορεία του έργου θα απασχοληθούν. Το κόστος του επιβαρύνει τους υπεργολάβους, αναλογικά με το προσωπικό τους.
β. i) Όταν πλοίο εισέρχεται για επισκευή σε ναυπηγείο ή στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη (ΝΕΖ) Πειραιώς – Περάματος – Κερατσινίου – Σαλαμίνας – Δραπετσώνας ο Γενικός Εργολάβος ή ο Πλοιοκτήτης του έχει υποχρέωση απασχόλησης Ιατρού Εργασίας, ανεξάρτητα από τον αριθμό των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων και των εργαζομένων όλων των υπεργολάβων & αυτοαπασχολουμένων οι οποίοι κατά την πορεία της επισκευής θα απασχοληθούν.
ii) Στο πλοίο που θα απασχολήσει συνολικά πενήντα (50) και άνω εραζόμενους ο Σύμβουλος Ασφάλειας της Εργασίας ορίζεται από τον Γενικό Εργολάβο ή από τον Πλοιοκτήτη του είναι το ίδιο πρόσωπο με το συντονιστή, για όλο το προσωπικό συμπεριλαμβανομένων και των εργαζομένων όλων των υπεργολάβων και αυτοαπασχολουμένων οι οποίοι κατά την πορεία της επισκευής θα απασχοληθούν. Το κόστος του επιβαρύνει τους υπεργολάβους, αναλογικά με το προσωπικό τους.
8. Οι Ιατροί που έχουν σύμβαση ή άλλη σχέση εργασίας με το ΙΚΑ ή οποιοδήποτε άλλο ασφαλιστικό φορέα και ασκούν καθήκοντα Ιατρού Εργασίας σε επιχείρηση, υποχρεούνται, πλέον των άλλων δικαιολογητικών, να προσκομίζουν στο ΣΕΠΕ έγγραφη άδεια από την Διοίκηση του ΙΚΑ ή του ασφαλιστικού φορέα με τον οποίο έχουν σύμβαση ή άλλη σχέση εργασίας. Ιατρός του ΙΚΑ ή άλλου ασφαλιστικού ταμείου απαγορεύεται να ασκεί καθήκοντα Ιατρού Εργασίας σε επιχειρήσεις που απασχολούν εργαζομένους, οι οποίοι ανήκουν στην τοπική αρμοδιότητα του υποκαταστήματος ή της υπηρεσίας του ΙΚΑ ή του ασφαλιστικού φορέα όπου υπηρετεί ο Ιατρός.
Διαφωνώ με την δυνατότητα που δίνεται σε ιατρούς άλλης ειδικότητας εκτός της Ιατρικής της Εργασίας να ασκούν τα καθήκοντα του Ιατρού Εργασίας. Ούτως ή άλλως επρόκειτο για μια ρύθμιση με σκοπό την προσωρινή αντιμετώπιση της κατάστασης με δεδομένη την έλλειψη των Ειδικών Ιατρών Εργασίας. Από την στιγμή που ο αριθμός των Ειδικών Ιατρών Εργασίας έχει αυξηθεί και σύμφωνα με το παρόν νομοσχέδιο προβλέπεται η άσκηση των καθηκόντων των Ειδικών Ιατρών Εργασίας σε όλη την ελληνική επικράτεια, οι μόνοι ιατροί άλλης ειδικότητας που θα μπορούσαν να ασκούν καθήκοντα Ιατρού Εργασίας είναι όσοι αποκτήσουν και την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας, όπως προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία.
Έχουν απόλυτο δίκιο οι Ειδικοί Ιατροί Εργασίας, αφού η πολυετής εκπαίδευσή τους στα θέματα υγείας και ασφάλειας της εργασίας δεν είναι δυνατό να συγκριθεί με την εμπειρική απόκτηση γνώσης κατά την απασχόληση λίγων ωρών σε μια επιχείρηση, γεγονός που έχω διαπιστώσει και προσωπικά ως επιθεωρητής εργασίας κατά τον έλεγχο στις επιχειρήσεις.
Δεν συμφωνώ με την χρήση του Βιβλίου Υποδείξεων ως παρουσιολογίου, ωστόσο θεωρώ απαραίτητη την γραπτή καταχώρηση των υποδείξεων του Ιατρού Εργασίας για τα μέτρα υγείας και ασφάλειας που πρέπει να ληφθούν από τον εργοδότη, καθώς και τις ενέργειες του Ιατρού Εργασίας που έγιναν στα πλαίσια της εκτέλεσης των καθηκόντων του (π.χ. εξέταση εργαζομένων, συμπλήρωση ιατρικών φακέλων, εμβολιασμοί προσωπικού κ.α.). Κι αυτό γιατί το βιβλίο αυτό παρέχει χρήσιμες και αξιόπιστες πληροφορίες στον επιθεωρητή εργασίας κατά τον έλεγχο και αποτελεί μέσο επικοινωνίας μεταξύ Ιατρού Εργασίας και εργοδότη.
1. Διοικητικές κυρώσεις σε Ιατρούς Εργασίας, Συμβούλους Ασφάλειας, ΕΞ.Υ.Π.Π.
Το ζήτημα αυτό εισάγεται για πρώτη φορά στην εργατική νομοθεσία ασφάλειας και υγείας με το άρθρο 29 του Σχεδίου Νόμου και αφορά στη μη τήρηση του προγράμματος επισκέψεων των Ιατρών Εργασίας και των Συμβούλων Ασφαλείας (η μετονομασία αυτή του θεσμού του Τεχνικού Ασφάλειας μας βρίσκει σύμφωνους γιατί αντικατοπτρίζει ακριβώς το ρόλο του μέσα στην επιχείρηση) στις επιχειρήσεις που αυτοί παρέχουν σχετικές υπηρεσίες. Υποθέτουμε ότι το αίτιο εισαγωγής της πρότασης αυτής είναι η διαπίστωση των Επιθεωρητών Εργασίας ότι πρόσωπα ή ΕΞ.Υ.Π.Π. ενώ παραβιάζουν συστηματικά τα προγράμματα επισκέψεων, εν αγνοία ή και με τη σύμφωνη γνώμη του εργοδότη προς τον οποίο παρέχουν τις υπηρεσίες, δεν τιμωρούνται με κάποιον τρόπο για την παραβατική αυτή συμπεριφορά τους. Βέβαια σήμερα αν διαπιστωθεί σχετική παράβαση, μπορεί να τιμωρείται με επιβολή ποινής μόνον η επιχείρηση προς την οποία παρέχεται η υπηρεσία, δεδομένου ότι με βάση την ισχύουσα νομοθεσία ασφάλειας και υγείας «Οι υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας και του γιατρού εργασίας και των εκπροσώπων των εργαζομένων, δεν θίγουν την αρχή της ευθύνης του εργοδότη» στα θέματα ασφάλειας και υγείας.
Η πρόταση του Σχεδίου για επιβολή ποινής στα εν λόγω άτομα και στις ΕΞ.Υ.Π.Π. δεν πρέπει να αμβλύνει κατά κανένα τρόπο την παραπάνω αρχή, που αποτελεί βασικό στοιχείο του ελληνικού αλλά και του κοινοτικού δικαίου. Ο Σύνδεσμος των ΕΞ.Υ.Π.Π. είναι καταρχήν υπέρ μιας πρότασης επιβολής ποινών προς ασυνεπείς επαγγελματίες (άτομα ή ΕΞ.Υ.Π.Π.) σε ότι αφορά στη μη τήρηση των προγραμμάτων επίσκεψης. Όμως για την ίδια παράβαση θα πρέπει να τιμωρείται συγχρόνως και η επιχείρηση προς την οποία παρέχεται η υπηρεσία, όπως ισχύει μέχρι σήμερα, διαφορετικά παραβιάζεται η βασική αρχή της ευθύνης του εργοδότη και εισάγονται στοιχεία αποφυγής της μέσω τρίτων προσώπων.
Το δεύτερο σημείο που επιθυμούμε να επισημάνουμε σχετίζεται με το ύψος και το είδος των ποινών. Η πρόταση του Σχεδίου περιορίζεται «στην προσωρινή ή οριστική παύση της δυνατότητας παροχής υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης». Θεωρούμε ότι η ποινή αυτή μπορεί να αποδειχθεί εξοντωτική για ορισμένους επαγγελματίες (π.χ. γιατρούς εργασίας που δεν έχουν εναλλακτικούς τρόπους απασχόλησης) σε σχέση και με τη σοβαρότητα της παράβασης, η οποία κατά τη γνώμη μας δεν είναι μεγάλη, αν δεν γίνεται συστηματικά και σε ευρεία κλίμακα παραβίαση προγράμματος επισκέψεων. Σημειώνουμε με έμφαση ότι διακοπή λειτουργίας επιχείρησης, για γενικές παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, με βάση το ίδιο το Σχέδιο (άρθρα 23 – 24), γίνεται για ιδιαίτερα σοβαρούς λόγους, οι οποίοι απαριθμούνται στο Σχέδιο Νόμου. Για τους λόγους αυτούς προτείνουμε την εναλλακτική λύση επιβολής και προστίμων στους εν λόγω παραβάτες. Σε τελευταία ανάλυση το αντικείμενο της εν λόγω παράβασης είναι καταρχήν καθαρά οικονομικό και μπορεί να αντιμετωπισθεί ως τέτοιο με χρηματικά πρόστιμα και με τις διαδικασίες που προβλέπονται για αυτά.
«Η προσωρινή ή οριστική παύση της δυνατότητας παροχής υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης» ως διοικητική ποινή πρέπει κατά τη γνώμη μας αφενός μεν να αναλυθεί υπό ποιες προϋποθέσεις επιβάλλεται, αφετέρου δε δεν πρέπει να επιβληθεί σύμφωνα με τη διαδικασία που παρατίθεται στο Σχέδιο Νόμου. Επισημαίνουμε στο σημείο αυτό ότι η οποιαδήποτε ποινή δεν μπορεί να αφίσταται, σε ότι αφορά στο ύψος της και στις διαδικασίες επιβολής της από τις γενικές προβλέψεις διακοπής εργασιών που προβλέπει το Σχέδιο Νόμου και οι οποίες για διακοπή έως 3 μέρες επιβάλλεται από την αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας, για περισσότερες μέρες με Απόφαση του Υπουργού Εργασίας. Δεν κατανοούμε γιατί θα πρέπει να αλλάξει η γενική αυτή πρόβλεψη και οι σχετικές δικονομικές διαδικασίες, για τις εν λόγω παραβάσεις, εφόσον κατά τα άλλα θεωρείται ότι εντάσσεται σε μια επιχειρηματική δραστηριότητα. Τέλος θέλουμε να υπενθυμίσουμε ότι για τις ΕΞ.Υ.Π.Π. υπάρχει ειδική διαδικασία ανάκλησης της άδειας λειτουργίας τους (άρθρο 10 του Π.Δ/τος 95/1999), η οποία δεν κατανοούμε γιατί πρέπει να τροποποιηθεί.
Συγκεντρωτικά οι προτάσεις μας για το εν λόγω θέμα είναι, ότι συμφωνούμε επί της αρχής που εισάγεται με τις εξής προϋποθέσεις:
· Διοικητική ποινή να επιβάλλεται συγχρόνως και στην επιχείρηση όπου παρέχονται οι υπηρεσίες για να μην αλλοιωθεί η αρχή της ευθύνης του εργοδότη
· Να προβλέπονται χρηματικά πρόστιμα για την εν λόγω παράβαση
· Να αναλυθούν οι προϋποθέσεις όπου θα επιβάλλονται ποινές προσωρινής ή οριστικής διακοπής παροχής υπηρεσιών
· Οι διοικητικές διαδικασίες για τις επιβολές των εν λόγω ποινών πρέπει να είναι εκείνες που προβλέπονται και για τις άλλες παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας και περιγράφονται στο Σχέδιο
· Η ανάκληση της άδειας ΕΞ.Υ.Π.Π. να γίνεται σύμφωνα με τις διαδικασίες του Π.Δ/τος 95/1999.
2. Παροχή υπηρεσιών Ιατρού Εργασίας.
Η παροχή υπηρεσιών Ιατρού Εργασίας στις επιχειρήσεις από το 1985, οπότε καθιερώθηκε ως θεσμός, μέχρι και σήμερα ταλανίζεται δυστυχώς από τα ίδια προβλήματα. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα έχει καθιερωθεί μια ιδιαίτερα χρονοβόρα και γραφειοκρατική διαδικασία για την παροχή υπηρεσιών ιατρού εργασίας στις επιχειρήσεις, που δεν βοηθά καθόλου στη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχονται, αλλά ταλαιπωρεί άσκοπα όλους τους εμπλεκόμενους – επιχειρήσεις, ΚΕΠΕΚ κ.α..
Από μελέτες του ΕΛΙΝΥΑΕ οι ανάγκες τις χώρας μας σε ιατρούς εργασίας ανέρχεται σε 1000-1500 περίπου. Με βάση στοιχεία που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια και με δεδομένη την έλλειψη ειδικευμένων ιατρών εργασίας, είχαν δραστηριοποιηθεί στο εν λόγω αντικείμενο 500 – 600 ιατροί διαφόρων ειδικοτήτων συμπεριλαμβανομένων και 100 περίπου ιατρών εργασίας με σχετική ειδικότητα. Κατά τη γνώμη μας οι ρυθμίσεις, που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια ειδικότερα μάλιστα μετά την 9η Αυγούστου 2005 οπότε απαγορεύτηκε σε ιατρούς άλλων ειδικοτήτων που δεν ασκούσαν την εν λόγω ημερομηνία τα σχετικά καθήκοντα σε επιχειρήσεις, είχαν στόχο βασικά τη διασφάλιση της απασχόλησης των ειδικευμένων ιατρών εργασίας. Αν και κατανοούμε την εν λόγω ανάγκη, όμως στην πράξη αυτό μεταφράζεται σε δημιουργία του πλέον κλειστού επαγγέλματος στη χώρα μας σε μία περίοδο που όλοι αναγνωρίζουν τα ποιοτικά και ποσοτικά οφέλη από το άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων, και σε πραγματική αδυναμία εξυπηρέτησης των επιχειρήσεων, οι οποίες όμως είναι υποχρεωμένες να εφαρμόζουν το νόμο σε ότι αφορά στη λήψη των σχετικών υπηρεσιών.
Αν ζητηθούν στοιχεία από τις Επιθεωρήσεις Εργασίας θα διαπιστωθεί ότι πολλοί νομοί της χώρας, ιδιαίτερα μάλιστα οι περιφερειακοί, όχι μόνον δεν έχουν ειδικευμένους ιατρούς εργασίας, αλλά ακόμη και άλλους γιατρούς με τα σχετικά προσόντα που προαναφέρθηκαν. Οι ανάγκες των επιχειρήσεων ή καλύπτονται από γειτονικούς νομούς (με αυξημένο κόστος) ή δεν καλύπτονται καθόλου. Σημειώνουμε μάλιστα ότι ο αριθμός των ιατρών χωρίς την ειδικότητα, αλλά με δυνατότητα άσκησης καθηκόντων ιατρού εργασίας, βαίνει συνεχώς μειούμενος, λόγω της παύσης ενασχόλησης των εν λόγω ιατρών με το αντικείμενο αυτό εξαιτίας συνταξιοδότησης, απασχόλησης στο ΕΣΥ ή άλλους λόγους, χωρίς όμως να υπάρχει η απαιτούμενη αναπλήρωση, δεδομένου ότι οι γιατροί που αποκτούν την ειδικότητα ιατρικής της εργασίας είναι το πολύ 2-3 κάθε χρόνο.
Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις δεν λύνουν το πρόβλημα και εξακολουθούν να το αντιμετωπίζουν με όρους κλειστού επαγγέλματος. Κατά τη γνώμη μας πρέπει να αρθεί ο χρονικός περιορισμός της 9ης Αυγούστου 2005 για ενασχόληση ιατρών άλλων ειδικοτήτων με το αντικείμενο του ιατρού εργασίας, ώστε να μπορούν νέοι γιατροί με άλλη ειδικότητα εκτός της ιατρικής της εργασίας, οι οποίοι μάλιστα μπορεί να είναι άνεργοι, να αναζητήσουν τη δυνατότητα απασχόλησης στον τομέα αυτόν. Με τον τρόπο αυτό και οι επιχειρήσεις θα βρουν εναλλακτικές λύσεις οι οποίες αυτή τη στιγμή απλά δεν υπάρχουν και είναι βέβαιο ότι οι συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού που θα δημιουργηθούν θα βελτιώσουν το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Χρήστος Καλέας
Πρόεδρος ΠΑΣΥΜΕΠ ΕΞΥΠΠ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2010-2011 ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ
Η Ιατρική Εργασίας είναι μια ξεχωριστή, αυτοτελής και αυτόνομη ειδικότητα όπως ακριβώς και οι άλλες ιατρικές ειδικότητες, με συγκεκριμένο και εξειδικευμένο ιατρικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της άρτιας και επαρκούς προστασίας της υγείας των εργαζομένων.
Άρα για τους ειδικούς Ιατρούς Εργασίας πρέπει να ισχύει ότι ισχύει για όλους τους συναδέλφους τους ειδικούς Ιατρούς των άλλων ειδικοτήτων χωρίς εξαιρέσεις ή εκτροπές από τα ισχύοντα στον ελληνικό, ευρωπαϊκό και διεθνή επιστημονικό ιατρικό κόσμο.
Αυτό επιβάλλεται ως επιστημονικά και ηθικά ορθό, για την μέγιστη ωφέλεια της υγείας των πολιτών, είτε είναι εργαζόμενοι είτε όχι.
Αναγκαστικά εξ αιτίας της αδικαιολόγητης αμέλειας της πολιτείας να μεριμνήσει τόσα χρόνια για την ύπαρξη ικανού αριθμού ειδικών Ιατρών Εργασίας σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και των επιχειρήσεων, προβλέπεται κατ εξαίρεση, σε αντίθεση με την επικρατούσα επιστημονική αντίληψη και την ιατρική δεοντολογία, σε μη ειδικούς ιατρούς Εργασίας (σε μη κατέχοντες τίτλο ειδικότητας ή σε άλλων ειδικοτήτων ιατρούς) να ασκούν καθήκοντα Ιατρού Εργασίας, για τους οποίους έχουν θεσπιστεί οι απαραίτητες κατ ελάχιστον προϋποθέσεις λήψης της ειδικότητας ιατρικής εργασίας.
Επομένως για το ποιοι ιατροί, πως και με ποιες προϋποθέσεις πρέπει να παρέχουν τις υπηρεσίες του Ιατρού Εργασίας προτείνονται τα ακόλουθα:
• Οι ειδικοί Ιατροί Εργασίας να αναζητούνται διαπιστωμένα και να προσλαμβάνονται κατά προτεραιότητα για την κάλυψη των κενών θέσεων, έναντι των ιατρών που δεν κατέχουν την ειδικότητα Ιατρικής της Εργασίας και έχουν αποκτήσει το δικαίωμα να ασκήσουν καθήκοντα Ιατρού Εργασίας.
• Να διασφαλίζεται η δημοσιότητα της αναζήτησης απασχόλησης Ιατρών Εργασίας μέσω των οικείων ιατρικών συλλόγων, των ιατρικών συλλόγων των όμορων νομών, του Π.Ι.Σ. και της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής Εργασίας και Περιβάλλοντος καθώς και των αντίστοιχων κατά τόπους υπηρεσιών του Σ.ΕΠ.Ε.
• Να επανακαθοριστούν οι όροι, οι προϋποθέσεις, ο χρόνος και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την συμπληρωματική εκπαίδευση και άσκηση, την πιστοποίηση των αναγκαίων προσόντων και ολοκλήρωση της διαδικασίας για την απόκτηση του τίτλου της ειδικότητας της Ιατρικής Εργασίας από τους μη ειδικούς Ιατρούς εργασίας, με τρόπο εφικτό και ρεαλιστικό.
• Οι ιατροί που από την ισχύουσα νομοθεσία προβλέπεται κατ εξαίρεση να ασκούν καθήκοντα ιατρού εργασίας (οι εμπειρικοί, που δεν κατέχουν τίτλο ειδικότητας και οι κατέχοντες τίτλο άλλης ειδικότητας, που ασκούν καθήκοντα ιατρού εργασίας) να συμπεριληφθούν σε δημοσιευμένο ενιαίο ειδικό κατάλογο, για να υπάρχει διαφάνεια κατά την κάλυψη των θέσεων ιατρών εργασίας.
• Το πιο σημαντικό: να επιλέξουν αποκλειστικά την άσκηση της ειδικότητας της Ιατρικής Εργασίας οι κατέχοντες άλλη ιατρική ειδικότητα εφόσον το επιθυμούν, και να μην έχουν τη δυνατότητα ταυτόχρονης παράλληλης άσκησης άλλης ιατρικής ειδικότητας. Μέχρι να αποκτήσουν την ειδικότητα της Ιατρικής Εργασίας και αφού επιλέξουν να ασκούν καθήκοντα Ιατρού Εργασίας, να μην ασκούν παράλληλα καθήκοντα άλλης ιατρικής ειδικότητας που κατέχουν.
• Για τη μη τήρηση των παραπάνω να ισχύουν και να επιβάλλονται οι κυρώσεις που προβλέπονται για την παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας και των διατάξεων για την υγεία και την ασφάλεια
• Υπεύθυνος για τις καλές συνθήκες Υγείας και Ασφάλειας στον εργασιακό χώρο είναι ο εργοδότης, ο οποίος ελέγχει και κρίνει την απόδοσή του προσωπικού της επιχείρησης και άρα του ιατρού εργασίας και τεχνικού ασφαλείας, στο πλαίσιο που καθορίζουν οι διατάξεις του νόμου. Δεν είναι και δεν μπορεί να είναι στις αρμοδιότητες των επιθεωρητών εργασίας να στερούν από τους εργαζόμενους το δικαίωμα της απασχόλησης σε μια επιχείρηση, κατ επέκταση να στερούν στους Ιατρούς Εργασίας το δικαίωμα να παρέχουν υπηρεσίες προστασίας και πρόληψης, υπό τύπο ποινής.
1. Είναι απαραίτητο να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού η εφαρμογή της αρχής της ευθύνης του εργοδότη, στη βάση της οποίας έχει κτισθεί όλο το θεσμικό πλαίσιο για την πρόληψη του επαγγελματικού κινδύνου. Εάν ο εργοδότης και οι ΕΞ.Υ.Π.Π. μείνουν στο απυρόβλητο, τότε οι Σύμβουλοι Ασφάλειας της Εργασίας και οι Ιατροί Εργασίας μπορεί να γίνουν τα εξιλαστήρια θύματα. Συνεπώς, για τις όποιες κυρώσεις προς τους Συμβούλους Ασφάλειας της Εργασίας και τους Ιατρούς Εργασίας, πρώτα πρέπει να επιβάλλονται – για τις ίδιες παραβάσεις – κυρώσεις και προς τον εργοδότη με τον οποίο έχουν συμβληθεί και παρέχουν τις υπηρεσίες τους, αλλά και προς την ΕΞ.Υ.Π.Π. σε περίπτωση που η επιχείρηση έχει συμβληθεί μαζί της.
2. Η επιβολή προσωρινής ή και οριστικής παύσης της δυνατότητας παροχής υπηρεσιών σε Συμβούλους Ασφάλειας της Εργασίας και Ιατρούς Εργασίας που δεν τηρούν το δηλούμενο στο ΣΕΠΕ πρόγραμμα επισκέψεών τους στις επιχειρήσεις θα πρέπει να επιβάλλεται μόνο σε εκείνους μόνον που εφαρμόζουν συστηματικά αυτή την πρακτική και ύστερα από προκαθορισμένο αριθμό απουσιών τους. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις αρκεί μια επιβολή προστίμου, ύψους που να είναι ασύμφορο το «εικονικό» πρόγραμμα επισκέψεων.
3. Στα εργοτάξια, όταν ο Σύμβουλος Ασφάλειας ορίζεται από τον Γενικό Εργολάβο (και εφόσον δεν υπάρχει από τον κύριο του έργου) και θα καλύπτει και τους Υπεργολάβους του, τότε θα πρέπει να προβλεφθεί ο τρόπος με τον οποίο ο Υπεργολάβος θα φέρει την εργοδοτική ευθύνη για παραβιάσεις της νομοθεσίας στο προσωπικό του (πχ με τριμερείς συμβάσεις μεταξύ Γενικού Εργολάβου, Υπεργολάβου και Συμβούλου Ασφάλειας), καθώς και η τεκμηρίωση των γραπτών υποδείξεών του μέσω μιας απλής και αποτελεσματικής διαδικασίας (πχ χρήση Τριπλότυπου εντύπου).
4. Ο Σύμβουλος Ασφάλειας της Εργασίας στα εργοτάξια «να μπορεί να είναι» (δηλαδή δυνητικά και όχι υποχρεωτικά) το ίδιο πρόσωπο με τον Συντονιστή Ασφάλειας (ΠΔ 305/96), πρακτική η οποία σήμερα επιτρέπεται από τη νομοθεσία και εφαρμόζεται σε μερικές περιπτώσεις. Εάν όμως καθιερωθεί η υποχρεωτική ταύτιση των δύο αυτών ρόλων, αναπόφευκτα θα οδηγηθούμε στην αποδυνάμωση του ρόλου του Συντονιστή Ασφάλειας, ο οποίος σαφώς διαφοροποιείται από εκείνον του Συμβούλου Ασφάλειας της Εργασίας (Τεχνικού Ασφαλείας) και είναι ιδιαίτερα σημαντικός τόσο κατά την μελέτη όσο και κατά την κατασκευή του έργου. Επίσης, θα αποδυναμωθεί και ο θεσμός του Σχεδίου και Φακέλου Ασφάλειας και Υγείας για τα οποία μεριμνά ο Συντονιστή Ασφάλειας.
Ηλίας Μπανούτσος
Μηχανολόγος Μηχανικός – Εργονόμος, Σύμβουλος Ασφάλειας Εργασίας
Κύριοι γιατί τους ΤΕΧΝΙΚΟΥΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ νομίζω ότι επειδή πίσω από λεπτομέρειες κριβωνται πολλά , παρακαλώ πoλυ λάβετε υπόψη σας ότι για αποφυγή μελοντικον παρεξιγεισεων ανακαλεστετο η αλλαξτετο στο ποιο σωστό και ακριβές ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
κ. Λαμπρόπουλε με αναγκάζετε να τοποθετηθώ στο σχόλιο σας, αν και θεωρώ πως οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των όσων συμμετέχουν στη διαβούλευση για το άρθρο 29 δεν είναι το ζητούμενο εδώ. Το αν υπάρχουν οι όχι «πάρα πολλοί άνεργοι ιατροί όλων των ειδικοτήτων, που με μέσο όρο ηλικίας γύρω στα 40 δεν μπορούν να επιβιώσουν», όπως αναφέρετε προφανώς δε είναι θέμα των ειδικών Ιατρών Εργασίας αλλά της πολιτείας που συνεχίζει να υπερπαράγει ιατρούς ειδικοτήτων που πολύ απλά η αγορά δεν χρειάζεται και δεν μπορούν να αξιοποιηθούν. Σας διαβεβαιώ οτι αυτό είναι ένα θλιβερό χαρακτηριστικό της χώρας μας καθώς στο εξωτερικό υπάρχει ορθολογισμός και σωστός σχεδιασμός και σε καμιά περίπτωση δεν συσσωρεύονται άνεργοι γιατροί. Αυτός όμως, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν είναι λόγος να καταργηθούν οι ιατρικές ειδικότητες και η ειδίκευση. Δεν αρκεί δηλαδή το ότι σαν παθολόγος δυσκολεύεστε να κερδίσετε όσα προσδοκούσατε, να κάνετε και τον καρδιολόγο και τον χειρουργό και τον οφθαλμίατρο μέχρι να ικανοποιήσετε τις ανάγκες ή τις επιθυμίες σας. Επίσης επιτρέψτε μου να σας πληροφορήσω πως οι πληροφορίες και τα μαθηματικά σας είναι λάθος καθώς καμία ΕΞΥΠΠ δεν σε απασχολεί 40 ώρες την εβδομάδα και αυτό γιατί, όπως θα έπρεπε να ξέρετε, ο Ιατρός Εργασίας μετακινείται από εταιρία σε εταιρία συνεχώς δαπανώντας μεγάλο μέρος του χρόνου του σε μετακινήσεις το κόστος των οποίων επιβαρύνεται ο ίδιος. Επιπλέον σας πληροφορώ ότι οι τιμές που αναφέρετε καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα καθώς κάποιος που σήμερα τελειώνει την ειδικότητα με δυσκολία επαναπροσεγγίζει το μισθό που έπαιρνε ώς ειδικευόμενος. Η αναφορά σας ότι «οι περισσότεροι παρέχουν υπηρεσίες σε τράπεζες ή καταστήματα, όπου δεν υπάρχουν επαγγελματικά νοσήματα, και απλά δίνουν συμβουλές γενικής ιατρικής ή παθολογίας», απλά αποδεικνύει πως δεν γνωρίζετε επαρκώς το αντικείμενο και εύχομαι να μην αποδειχθεί αυτό και επικίνδυνο. Αν παρόλα αυτά επιθυμείτε να ασχοληθείτε με αυτή την σπουδαία και απαραίτητη ειδικότητα, είτε εσείς είτε κάποιος από τους πάρα πολλούς άνεργους ιατρούς άλλων ειδικοτήτων στους οποίους αναφέρεστε, τότε θα πρέπει να αναγνωρίσετε τους 18 μήνες παθολογίας που έχετε κάνει και να συμπληρώσετε την εκπαίδευσή σας για επιπλέον 2,5 χρόνια και αφού περάσετε επιτυχώς τις εξετάσεις ειδικότητας ενώπιων των αρμόδιων φορέων να μπορείτε να προσφέρετε υπηρεσίες Ιατρού εργασίας με γνώση, ασφάλεια, επιστημονική κατάρτιση και αρτιότητα.
Ευχαριστώ πολύ τον συνάδελφο Παθολόγο που «καθόρισε-κοστολόγησε την αμοιβή του Ειδικού Ιατρού Εργασίας, με ωριαία αντιμισθία και εύρος μεταξύ 25-50 ευρώ», κάτι που μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει καθορίσει. Προφανώς και ο ίδιος στο Παθολογικό ιατρείο του την ώρα που εξετάζει ασθενείς, είτε εξετάσει 1 ασθενή, είτε εξετάσει 5 ασθενείς, κόβει απόδειξη «25-50 ευρώ την ώρα». Τον ευχαριστώ επίσης που προφανώς ως γνώστης της Ιατρικής της Εργασίας, γνωρίζει τις τράπεζες ως περιβάλλον εργασίας και άρα ξέρει αν υπάρχουν μυοσκελετικά προβλήματα, αν είναι το εργασιακό περιβάλλον όπως πρέπει να είναι σύμφωνα με την κείμενη Νομοθεσία, και αφού προφανώς έχει ελέγξει όλες τις τράπεζες και τα καταστήματα, έχει εξτάσει πολλούς εργαζόμενους σε τράπεζες και έχει βγάλει το ασφαλές συμπέρασμα ότι «δεν υπάρχουν προβλήματα υγείας επαγγλεματικά στους εργαζόμενους των τραπεζών». Εκείνο που δεν γνωρίζει ο κύριος συνάδελφος Παθολόγος είναι ότι η ειδικότητα του Ιατρού Εργασίας είναι ισότιμη με την Παθολογία που ο ίδιος ασκεί. Εκείνο που δεν γνωρίζει είναι ότι εμείς ουδέποτε «κοστολογήσαμε την αμοιβή του και ουδέποτε ασκήσαμε καθήκοντα Παθολόγου». Εκείνο που δεν γνωρίζει ο κος συνάδελφος είναι ότι όπως αυτός επέλεξε, ειδικεύθηκε και ασκεί την Παθολογία, εμείς οι Ειδικοί Ιατροί Εργασίας επιλέξαμε, ειδικευθήκαμε και ασκούμε την Ιατρική της Εργασίας. Ο ίδιος προφανώς θέλει να «ασκεί καθήκοντα Ιατρού Εργασίας, απαγορεύοντας στον Ιατρό Εργασίας να ασκήσει καθήκοντα Παθολόγου».Οσο για την έκφραση του «Είναι προφανές ότι με συντεχνιακή μεθόδευση πέρασαν την ΚΥΑ για τον αποκλεισμό των άλλων συναδέλφων, που είχε ως αποτέλεσμα οι ειδικοί ιατροί να διπλασιάσουν τις οικονομικές απολαυές τους, ενώ πολλοί παλιοί έμπειροι ιατροί έμεναν άνεργοι» απαντώ ότι με αυτοδιδαχη κύριε συνάδελφε δεν μπορείτε να ασκείτε καμία ιατρική ειδικότητα. Αν μιλάτε για συντεχνιακή μεθόδευση, αποδεικνύεται ότι ούτε το αντικείμενο της Ιατρικής της Εργασίας γνωρίζετε, ούτε τον εργαζόμενο υπολογίζετε. Εκτός και αν η «εμπειρία των παλιών γιατρών» είναι η αναγκαία και ικανή συνθήκη για να ασκείται η ιατρική ειδικότητα του Ιατρού Εργασίας. Με το ίδιο σκεπτικό γιατί αυτοί οι παλαιοί γιατροί δεν άσκησαν ποτέ καθήκοντα γυναικολόγου, καρδιοχειρουργού, γαστρεντερολόγου κ.λ.π, αλλά άσκησαν καθήκοντα Ιατρού Εργασίας? Με την εμπειρία γίνετσαι Ιατρός Εργασίας ενώ στις άλλες ιατρικές ειδικότητες χρειάζεται η ειδίκευση? σαν κάτι να μην πάει καλά σε αυτόν τον ισχυρισμό.Αν αύριο έχετε Καρδιολογικό πρόβλημα θα πάτε σε Καρδιολόγο ή σε γυναικολόγο-ασκών καθήκοντα Καρδιολόγου ιατρό να σας εξετάσει?
Διαφωνούμε με την παράγραφο 6 και ιδιαιτέρα ως προς το «μπορεί να κινείται από τις αρμόδιες Επιθεωρήσεις Εργασίας η επιβολή προσωρινής ή και οριστικής παύσης της δυνατότητας παροχής υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης» λόγω «μη τήρησης της δηλούμενης στην αρμόδια υπηρεσία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας παρουσίας των συμβούλων Ασφάλειας της Εργασίας και των ιατρών εργασίας» καθώς θεωρούμε ότι:
1) Με τον τρόπο αυτό υποβαθμίζεται η έως τώρα θεσμικά κατοχυρωμένη και κοινώς αποδεκτή «αρχή της ευθύνης του εργοδότη».
2) Λόγω της ανωτέρω αρχής ουδέποτε έως τώρα οι Επιθεωρητές Εργασίας επέβαλαν οιαδήποτε κύρωση σε άλλον εμπλεκόμενο με τα θέματα ΥΑΕ πέραν του εκάστοτε εργοδότη.
3) Με τον τρόπο αυτό μέρος της ευθύνης του εργοδότη μετακυλίεται στους συμβούλους του.
4) Θα αυξηθεί το έργο των Επιθεωρητών Εργασίας εις βάρος του ουσιαστικού ελεγκτικού τους έργου. Ο έλεγχος εφαρμογής της ισχύουσας νομοθεσίας δίνει τη δυνατότητα στους ΕΕ να «τιμωρήσουν» τους συμβούλους που δεν τηρούν το ωράριο και κατ΄ επέκταση δεν ασκούν επαρκώς τα καθήκοντά τους μέσα ακριβώς από τον έλεγχο του έργου τους.
Προτείνουμε η παρ.8, για λόγους σαφήνειας και ευκολότερης εφαρμογής της, να μετατραπεί ως εξής: «Απαγορεύεται σε Ιατρό που έχει σύμβαση ή άλλη σχέση εργασίας με το ΙΚΑ να ασκεί καθήκοντα Ιατρού Εργασίας σε επιχειρήσεις οι οποίες βρίσκονται στην ίδια περιοχή με υποκατάστημα του ΙΚΑ στο οποίο ο Ιατρός παρέχει υπηρεσίες. Για κάθε δε περίπτωση Ιατρού που έχει σύμβαση ή άλλη σχέση εργασίας με το ΙΚΑ και ασκεί ή πρόκειται να ασκήσει καθήκοντα Ιατρού Εργασίας σε επιχείρηση, πλέον των άλλων δικαιολογητικών, η εν λόγω επιχείρηση υποχρεούται να προσκομίζει στο ΣΕΠΕ έγγραφη άδεια από τη Διοίκηση του ΙΚΑ στην οποία να αναγράφεται ότι επιτρέπεται στο εν λόγω Ιατρό να ασκεί καθήκοντα Ιατρού Εργασίας».
Αγαπητέ κ. Λαμπρόπουλε καλό είναι να αποφεύγετε τέτοιου είδους τοποθετήσεις και να μη βαφτίζετε ως συντεχνία μια ιατρική ειδικότητα, καθότι αυτό δείχνει αν μη τι άλλο, πέρα του ότι μάλλον αγνοείτε το νομοθεσία περί ειδικοτήτων, έλλειψη σεβασμού ακόμα και απέναντι στη δικιά σας ειδικότητα καθώς και προχειρότητα στην αντίληψη που έχετε για σύνολη την άσκηση του ιατρικού λειτουργήματος.
Αναγκάζομαι να επανέλθω μετά τον σχολιασμό του κου Κουρούκλη. Γνωρίζουν οι ειδικοί ιατροί εργασίας ότι σήμερα υπάρχουν πάρα πολλοί άνεργοι ιατροί όλων των ειδικοτήτων, που με μέσο όρο ηλικίας γύρω στα 40 δεν μπορούν να επιβιώσουν; Κρύβουν οι ιατροί εργασίας ότι όλοι τους με το που τελειώνουν την ειδικότητα δουλεύουν είτε αυτοσυμβαλλόμενοι με επιχειρήσεις ή μέσω ΕΞΥΠΠ με εξασφαλισμένη ωριαία αμοιβή 25-50 ευρώ, δηλαδή για 40 ώρες εργασίας την εβδομάδα εισπράττουν κάθε μήνα από 4.000- 8.000 ευρώ. Αυτά εγγυημένα μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, χωρίς εφημερείες όπως οι νοσοκομειακοί γιατροί, ούτε άγχος για την πορεία του ασθενούς. Αν δουλέψουν και άλλες 12 ώρες τη βδομάδα, δηλαδή όσο μια εφημερεία, έχουν ακόμη 1000-2000 ευρώ το μήνα. Αρα για τα χρήματα είναι η όλη τους προσπάθεια και αντίσταση να διατηρήσουν κλειστή την παροχή υπηρεσιών από όσους έχουν την ειδικότητα. Αυτό αποδεικνύεται και από το ότι οι περισσότεροι παρέχουν υπηρεσίες σε τράπεζες ή καταστήματα, όπου δεν υπάρχουν επαγγελματικά νοσήματα, και απλά δίνουν συμβουλές γενικής ιατρικής ή παθολογίας. Είναι προφανές ότι με συντεχνιακή μεθόδευση πέρασαν την ΚΥΑ για τον αποκλεισμό των άλλων συναδέλφων, που είχε ως αποτέλεσμα οι ειδικοί ιατροί να διπλασιάσουν τις οικονομικές απολαυές τους, ενώ πολλοί παλιοί έμπειροι ιατροί έμεναν άνεργοι
ΕΠΙΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ (6 Απριλίου 2011, 16:12 / ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ)
Σαφώς και υποχρέωση του νομοθέτη είναι η κάλυψη όλων των εργαζόμενων με ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ υπηρεσίες υγιεινής και ασφάλειας που μόνο οι εκπαιδευμένοι και κατέχοντες το νόμιμο επαγγελματικό τίτλο μπορούν να παρέχουν. Αν η πολιτεία δεν μπόρεσε επί 26 χρόνια να εκπαιδεύσει 400 ειδικούς ιατρούς εργασίας (γιατί τόσοι χρειάζονταν προ «κρίσης» σύμφωνα με εμπεριστατωμένη μελέτη), σαφώς και δεν φέρει ευθύνη γι’ αυτό η «διαβολική κλίκα» των ολιγάριθμων ιατρών εργασίας που λυμαίνεται την αγορά, όπως σαφώς υποννοείτε.
Επειδή όμως εσείς σαν παθολόγος ενδιαφέρεστε (εκ του ασφαλούς αφού δεν κινδυνεύει η πελατεία σας από «μαϊμού» παθολόγους ειδικούς ιατρούς εργασίας) για την υγεία των εργαζόμενων ανά την επικράτεια, προτείνετε να συνεχιστεί για άλλα 26 χρόνια το όνειδος της κάλυψης των εργαζόμενων με ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΕΣ υπηρεσίες από «μαϊμού» ιατρούς εργασίας άλλων ειδικοτήτων ή και ανειδίκευτων. Μα αν δεν κάνω λάθος αυτό το μοντέλο δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς: οι χιλιάδες ιατροί άλλων ειδικοτήτων ή ανειδίκευτοι που άσκησαν καθήκοντα ιατρού εργασίας επί 26 χρόνια δεν ανέφεραν ούτε ΜΙΑ επαγγελματική ασθένεια, όπως είχαν νομική υποχρέωση (Ν. 1568, άρθρο 10, παρ. 4). Μα πως θα μπορούσαν άλλωστε, αφού ΔΕΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ το γνωστικό αντικείμενο της Ιατρικής Εργασίας. Αυτό που καταγράφηκε σίγουρα ήταν η αύξηση των τραπεζικών τους καταθέσεων κατά μερικά εκατομμύρια.
Όσο για το παράδειγμα που αναφέρετε με την άσκηση ιατρικών πράξεων από ιατρούς συναφών ειδικοτήτων είναι τουλάχιστον ατυχές. Και βέβαια εκτελούν καρδιογραφήματα και σπιρομετρήσεις και εγχειρήσεις ανοικτής καρδιάς εφόσον αναλαμβάνουν την ευθύνη. ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ όμως τον τίτλο άλλης ειδικότητας. Αυτή είναι η βασική παρανομία του ελληνικού κράτους. Τι κάνει ο νομοθέτης; Επειδή η συντεχνία των «μαιμούδων» ιατρών εργασίας δεν γνωρίζει το αντικείμενο, εξισώνει προς τα κάτω τις απαιτήσεις του νόμου για τον έλεγχο του έργου ειδικών και μη ειδικών, εξαντλώντας τον ελεγκτικό ρόλο του ΣΕΠΕ στην τήρηση του ωραρίου. Ποιους ωφελεί λοιπόν ο νομοθέτης; Ποιους διευκολύνει; Ποιους ΕΞΥΠΠηρετεί; Τους ειδικούς, τους μη ειδικούς ή μήπως τους εργαζόμενους για τους οποίους λέτε ότι ενδιαφέρεστε; Τι είναι πιο εύκολο για έναν άσχετο; Να ασκήσει ουσιαστική Ιατρική Εργασίας όπως την περιγράφουν οι συνάδελφοι στις τοποθετήσεις τους ή να τηρήσει ωράριο και να συμπληρώσει τετράδιο; Στο κάτω κάτω, αν τον πιάσουν οι επιθεωρητές να μην τηρεί το ωράριο, θα μπορεί ΠΑΝΤΑ να γυρίσει στο ιατρείο του, το εργαστήριό του, το χειρουργείο του. Ενώ για το φουκαρά τον ειδικό ιατρό εργασίας, τέλος…
Πράγματι χρειάζεται θάρρος. Χρειάζεται θάρρος για έναν νέο γιατρό να επιλέξει την Ιατρική της Εργασίας με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα ασκήσει την ειδικότητά του σ’ αυτή την τριτοκοσμική χώρα. Χρειάζεται θάρρος για να περιμένει 8 χρόνια στην αναμονή και άλλα 4 για να ειδικευθεί, χωρίς να γνωρίζει αν θα απασχοληθεί στον ιδιωτικό τομέα ως υπάλληλος σε ΕΞΥΠΠ ή αν θα τον υπερκεράσει στο διαγωνισμό του δημοσίου ο ανειδίκευτος επειδή έχει την … εντοπιότητα (βλ. πρόσφατη γνωμοδότηση του ΑΣΕΠ). Αυτό που περιμένει, αυτό που προσδοκά, αυτό που απαιτεί είναι το αυτονόητο: να μπορεί να ασκεί το επάγγελμά του κατ’ αποκλειστικότητα ή τουλάχιστον κατά προτεραιότητα με τρόπο που θα ορίζεται με Νόμο (και όχι με ΚΥΑ, εγκύκλιο ή … υπεύθυνη δήλωση!) και ο οποίος θα είναι σαφής, σύννομος, μη επιδεχόμενος μεταβατικών εις το διηνεκές διατάξεων ή παρερμηνειών. Το αυτονόητο και όχι … πανελλαδική κάλυψη των επιχειρήσεων και θέσεις επιστημονικών υπευθύνων. Αυτά υποβαθμίζουν την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Χάρισμά σας.
Ας ελπίσουμε ότι ο νομοθέτης θα βρει πράγματι την πολιτική γενναιότητα για να αντιμετωπίσει τα συντεχνιακά συμφέροντα των πολυάριθμων «μαϊμούδων» ιατρών εργασίας και επιχειρηματιών που λυμαίνονται το χώρο της υγιεινής και ασφάλειας, και θα αποφασίσει με γνώμονα τη νομιμότητα και την υγεία των εργαζομένων. Ας μην το ξεχνάμε, για αυτούς γίνονται όλα.
Καληνύχτα σας…
Σχεδόν σε όλες τις νομοθετικές ρυθμίσεις των τελευταίων χρόνων υπάρχει ρύθμιση για τους Γιατρούς Εργασίας και κάθε φορά περισσότερα προβλήματα δημιουργεί αντί να επιλύει.
Οι διατάξεις του παραπάνω άρθρου (για ΓΕ και ΤΑ στα Τεχνικά έργα), θα πρέπει να συζητηθούν και να ενταχθούν σε πλαίσιο με συνολικές ρυθμίσεις για γενικότερη βελτίωση και προσαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας στις σύγχρονες ανάγκες και στις νέες απαιτήσεις, σε συνεργασία και με άλλα εμπλεκόμενα (σε ειδικές διατάξεις) Υπουργεία (Υπ. Υγείας, Υπ. Εσωτερικών, Ανάπτυξης, Υποδομών κ.λ.π.).
π.χ. Γιατί μόνο των υπεργολάβων στα τεχνικά έργα και όχι των υπεργολάβων σε κάθε επιχείρηση δηλ. να προσδιορισθεί η ευθύνη του κυρίου της επιχείρησης για την εφαρμογή των διατάξεων για την υγεία και ασφάλεια για όλους τους εργαζόμενους που απασχολούνται στο χώρο ακόμη και αυτών που ανήκουν στους υπεργολάβους;
Το κόστος που επιβαρύνει τους υπεργολάβους για την παροχή υπηρεσιών συμβούλου ασφάλειας και υγείας των εργολάβων δεν αφορά τις υπηρεσίες και πρέπει να απαλειφθεί από το σχέδιο.
Το άρθρο 29 παραγρ.1, αναφέρει ότι : « Ειδικοί Ιατροί Εργασίας μπορούν να ασκούν τα καθήκοντά τους σε όλη την ελληνική επικράτεια, χωρίς προηγούμενη άδεια των κατά τόπους Ιατρικών Συλλόγων». Άποψή μου είναι ότι θα πρέπει να ισχύει για τους συγκεκριμένους ιατρούς, ό,τι και για τους ιατρούς των υπόλοιπων ειδικοτήτων. Δηλαδή εγγραφή και αδειοδότηση από τον οικείο Ιατρικό Σύλλογο, με δυνατότητα εργασίας και σε όμορους νομούς. Έτσι θα διευκολύνονται οι έλεγχοι, τακτικοί και έκτακτοι, των επιθεωρητών εργασίας,υγείας, περιβάλλοντος κ.ά., δεδομένου ότι δεν θα είναι αναγκασμένοι να ακολουθούν για παράδειγμα, την εργασία ενός ειδικού ιατρού εργασίας ανά την Ελλάδα.
Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΙΣΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, ΑΦΟΥ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ (ΙΔΙΩΤΙΚΟ, ΔΗΜΟΣΙΟ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ, ΙΑΤΡΕΙΟ, ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ, ΕΦΗΜΕΡΙΕΣ, ΩΡΑΡΙΟ, ΜΙΣΘΟΣ, ΚΛΠ.) ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ. ΕΠΕΙΔΗ Η ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥΕΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 4 ΕΤΩΝ, ΠΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΦΤΑΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ ΤΑ 6 ΚΑΙ ΤΑ 8 ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΕΙ ΚΟΠΟ, ΔΙΑΒΑΣΜΑ, ΞΕΝΥΧΤΙΑ ΚΑΙ ΘΥΣΙΕΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΕΟΥΣΑ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΤΟΥ. Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΠΟΥ ΣΚΟΠΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΡΟΑΓΕΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΕΧΕΙ ΧΩΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΥΠΟΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΕΙΣ ΑΦΟΥ ΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΟΙΝΗ ΒΑΣΗ ΕΝΑΣ ΙΑΤΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΛΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΕΙ ΣΤΙΣ ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ. Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΤΟΥΣ ΥΓΕΙΑ ΟΠΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ. Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ, ΛΟΙΠΟΝ, ΕΙΔΙΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ ΑΦΟΥ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ. Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΙΑΤΡΟΥΣ ΑΛΛΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΙΤΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑΚΑ ΕΙΤΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ. ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΘΩΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΑΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΠΛΩΣ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΩΣ ΜΙΑ ΠΗΓΗ ΓΙΑ ΑΛΙΕΥΣΗ ΠΕΛΑΤΩΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ, ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ, ΕΙΤΕ ΩΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΚΗ ΠΗΓΗ ΕΣΟΔΩΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΕΡΓΟ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ, ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ. ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ Ο Ι.Ε. ΚΑΙ Ο Τ.Α. ΝΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΩΣ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ «ΚΑΚΟ» ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ ΤΙΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ, ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΕΡΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΤΕΡΗ, ΚΑΙ ΕΥΡΥΘΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΜΕ ΥΓΙΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ. Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΙΑΤΡΟΥΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΚΑΤΕΧΟΥΝ (ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ). ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΠΡΕΠΕΙ ΟΣΟΙ ΙΑΤΡΟΙ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΣΚΟΥΝ (ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ). Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ Σ.ΕΠ.Ε. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΣΤΙΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥ Ι.Α. ΚΑΙ Τ.Α. ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΠΟΣΟΤΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΟΣ ΣΕ ΠΙΝΑΚΕΣ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΕΛΕΓΧΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ. ΩΣ ΙΑΤΡΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑ ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΜΕΝΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ Σ.ΕΠ.Ε. ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΑΠΟΥΣΙΟΛΟΓΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΠΟΙΟΤΙΚΑ (ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΛΟΓΩ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΙΠΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ, ΑΠΟΥΣΙΑ ΠΡΟΤΥΠΩΝ, ΚΑΛΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΙΚΟΣΑΕΤΙΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΑΡΚΩΣ ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ) ΤΙΣ ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ Ι.Α. ΚΑΙ ΤΟΥ Τ.Α. ΔΕΝ ΝΟΕΙΤΑΙ ΤΟ 2011 ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΛΕΓΧΟΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΕΛΕΓΧΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΥΚΛΙΚΑ. ΔΕΝ ΝΟΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΟΠΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΧΡΗΣΙΜΩΝ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΒΟΗΘΟΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΣΤΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΛΥΨΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 50 ΑΤΟΜΑ (ΙΣΩΣ ΑΝΑ ΚΛΑΔΟ) ΚΑΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΟ ΧΩΡΙΣ ΚΑΛΥΨΗ ΣΤΗΝ ΥΑΕ. ΣΤΑ ΑΝΤΙΚΡΟΥΟΜΕΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΑΤΑ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΡΙΝΩ ΣΚΟΠΙΜΗ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥΣ. Η ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ Σ.ΕΠ.Ε. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΑΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΛΤΩΜΕΝΗ ΤΩΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΒΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΜΠΡΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΙΣΩ.
Ειδικά για το θέμα που αφορά την μη τήρηση της δηλούμενης στην αρμόδια υπηρεσία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας παρουσίας των Συμβούλων Ασφάλειας της Εργασίας και των Ιατρών Εργασίας και τις τιμωρίες που επαγγέλεται το παρόν σχέδιο νόμου, εκτιμώ ότι κινείται σε λάθος από την σύλληψη της ιδέας αυτής.
Εφόσον παρέχονται υπηρεσίες προς την Επιχείρηση, με σύμβαση εξωτερικού συνεργάτη, είναι η ίδια αρμόδια και υπόλογη, διατηρώντας το δικαίωμα να λύσει την σύμβαση αν οι υπηρεσίες δεν παρέχονται σωστά.
Για τον λόγο αυτό προτείνω να τροποποιηθεί το σημείο ως εξής:
«Ειδικότερα και όσον αφορά στη μη τήρηση του δηλωμένου προγράμματος εργασίας, στις αρμόδιες επιθεωρήσεις εργασίας της Γενικής Γραμματείας Επιθεώρησης Εργασίας, των ΕΞΥΠΠ με τις οποίες συμβάλλονται οι Σύμβουλοι Ασφάλειας και οι Ιατροί Εργασίας, μπορεί να κινείται από τις αρμόδιες Επιθεωρήσεις Εργασίας προς αυτές ως εργοδότης τους, η επιβολή προσωρινής ή και οριστικής παύσης της δυνατότητας παροχής υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης.
Όσον αφορά τους εργοδότες των επιχειρήσεων που αναθέτουν σε άτομα εκτός της επιχείρησης, ΕΣΥΠΠ ή ΕΞΥΠΠ, την παροχή υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης, σύμφωνα με το π.δ. 17/96 άρθρο 7 παραγρ. 2 (παράγραφος 2, άρθρο 42 του Ν. 3850/2010), έχουν την ανωτέρω ευθύνη για την τήρηση του δηλούμενου προγράμματος εργασίας.
Για την επιβολή της συγκεκριμένης κύρωσης ακολουθείται διαδικασία ανάλογη με αυτή που προβλέπεται για τις διοικητικές κυρώσεις. Κατά της απόφασης ανάκλησης μπορεί να ασκηθεί προσφυγή μέσα σε είκοσι μέρες από την κοινοποίηση της απόφασης ενώπιον του Γενικού Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας της Επιθεώρησης Εργασίας ή του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης αντίστοιχα, ο οποίος και αποφασίζει μετά από αιτιολογημένη γνώμη του ΣΚΕΕ ή του ΣΥΑΕ αντίστοιχα. Τις συγκεκριμένες ημέρες και ώρες τις οποίες υποχρεούνται να παρίστανται σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Πίνακα Προσωπικού της επιχείρησης ο Σύμβουλος Ασφαλείας και ο Ιατρός Εργασίας»