Προϋπολογισμός

Πιστεύω ότι πρέπει να δίνεται η δυνατότητα σε όλους (και σε αυτούς που δεν ασκούν διοίκηση)να μπορούν να κάνουν προτάσεις παρέμβασης ή βελτίωσης (αυστηρά μόνο προτάσεις) παρακάμπτωντας την ιεραρχία. Η καθημερινή «τριβή» τους με το αντικείμενο, πρωτογενώς μάλιστα, τους δίδει μεγαλύτερες δυνατότητες να βρουν τα τρωτά σημεία και να προτείνουν λύσεις.

Να συμβουλευτείτε εξειδικευμένες εταιρείες του ιδιωτικού τομέα σαν αυτές που οργάνωσαν την Εθνική Τράπεζα η άλλες μεγάλες εταιρείες του δημοσίου.

1. Ο προυπολογισμός των φορέων ουσιαστικά δεν αποτελεί προυπολογισμό δαπανών με βάση τις ανάγκες λειτουργία και το σχεδιασμό του φορέα αλλά στηρίζεται στη λογική πόσα χαλάσαμε πέρυσι στον (χ) κωδικό βάλε ένα 10-15% και αυτός είναι ο Π/Υ. Τώρα άρχισε και το αντίστροφο τόσα δίδει το ΥΠΟΙΚ άρα κόψτε από κάθε κωδικό. Τίποτε δε στηρίζεται στη λογική τι θέλω να κάνω πόσο θα κοστίσει, πρέπει να το κάνω και με ποιά προτεραιότητα;
2. Απαιτείται όλοι οι φορείς να καταγράψουν το έργο τους και ανεξάρτητη επιτροπή να υπολογίσει τις δαπάνες από μηδενική βάση (με όλα τα λειτουργικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένου και του κόστους των εργαζομένων και λειτουργίας των εγκαταστάσεων)και ο Π/Υ που τελικά θα εγκριθεί να μην επιτρέπει υπερβάσεις ούτε 1 € για οποιοδήποτε λόγο.
3. Απαιτείται η δημιουργία μιας λογιστικής καρτέλας για κάθε φορέα του κράτους στο οποίο αυτόματα κάθε μήνα θα πιστώνονται τα έσοδα (το 1/12 του Π/Υ) και με μέριμνα του κάθε φορέα θα εγγράφονται τα έξοδα. Ταυτόχρονα θα υποβάλλονται ηλεκτρονικά αντίγραφα δικαιολογητικών (pDF αρχειά)δαπανών και εφόσον δεν υπάρχει υπέρβαση στον κωδικό και ήταν δαπάνη που είχε προυπολογισθεί, αυτόματα (χωρίς παρέμβαση υπαλλήλου)θα εκδίδεται μια εντολή πληρωμής την οποία θα εκτυπώνει ο φορέας και θα την επιδίδει στον προμηθευτή/δικαιούχο.
Ο Προμηθευτής – δικαιούχος θα εισπράττει το αντίτιμο του τιμολογίου μέσω τραπέζης από το λογαριασμό του ΥΠΟΙΚ. Τα πρωτότυπα θα τηρούνται από τον φορέα για έλεγχο μετά το τέλος του έτους. Οποιαδήποτε υπέρβαση δαπάνης ή εικονικά δικαολογητικά, ή έλλειψη δικαιολογητικών θα προκαλεί αυτόματη χρέωση στο λογαριασμό μισθοδοσίας του προισταμένου του φορέα ο οποίος διέταξε την εκτέλεση της δαπάνης και τα χρήματα θα αφαιρούνται από τη μισθοδοσία του. Οποιαδήποτε εξοικονόμηση σε λειτουργικές δαπάνες θα θα προκαλεί ισόποσο ποσοστιάιο bonus τον προιστάμενο του τμήματος για το πρώτο και δεύτερο έτος εφαρμογής.
4. Ο κάθε φορέας από την 1η κάθε μηνός να λαμβάνει το 1/12 του εγκεκριμένου Π/Υ και στο τέλος του έτους τυχόν υπόλοιπο θα κλειδώνει και θα επιστρέφει στο ΥΠΟΙΚ.

Καθε υπηρεσία έχει τα πάγια έξοδα κτίριο αμοιβές προσωπικού,αρα το ετήσιο κόστος γνωστό με αντιστοίχιση σε ενα κωδικό.
Οι ανθρωποώρες σε ετήσια βάση γνωστές, αρα ξέρουμε το κόστος
της ανθρωποώρας.
Κατα την περίοδο 2011 η υπηρεσία π.χ. με 10 υπαλλήλους ασχολήθηκε με την διεκπεραίωση 150 υποθέσεων όπου κατεγράφησαν συνολικά 12000 ώρες απασχόλησης, έναντι (10 υπάλληλοι.Χ 150 ώρες ανά μήνα Χ 11 μήνες) =
16500 ωρών πληρωτέων, δηλαδή αξιοποίηση το 75% του υφιστάμενου προσωπικού. Το παράδειγμα είναι απλουστευμένο αλλά ενδεικτικό.
Εχοντας στοιχεία παραγωγικότητας δημιουργούμε τράπεζα δεδομένων,
ωστε με αυτά, να λάβουμε αποφάσεις αξιοποίησης του προσωπικού.
Ετσι μετά απο πάροδο τριών ετών ο κωδικός θα αλλάξειτο ποσόν πού
χρειάζεται για την παροχή των αντίστοιχων υπηρεσιών αναλογικά,
ενδεχόμενα να αποδοθεί 25% βελτίωση.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ,αυτά παρακολουθούνται και ελέγχονται απο την κεντρική διακυβέρνηση,ανεξάρτητα απο την αλλαγή των κυβερνήσεων.

Για τη βελτίωση της διαδικασίας και την απλούστευσή της θα βοηθούσαν:

1) Η απλή σύνταξη του
2) Ένας (όχι πολλοί) ισχυρός και διαφανής μηχανισμός ελέγχου

Ο πολίτης για να συμμετέχει πρέπει καταρχήν να πειστεί ότι η προσφορά του θα έχει βάρος και δεν θα καλυφθεί από αδιαφανείς διαδικασίες. Άρα πρέπει η Δημόσια Διοίκηση να αποδείξει ότι ακούει και πράττει σύμφωνα με αυτό. Πρέπει να αποδείξει ότι η εγγενής μεταπολεμική παθογένεια της να μην εμπιστεύεται εξ αρχής τον πολίτη έχει αλλάξει 180 μοίρες.

Εφ’όσον ακολουθηθεί το προταθέν επιτελικό σχήμα 8 υπουργείων, 8 ανεξαρτήτων Αρχών και 3-4 διακριτών μονάδων, ο Προϋπολογισμός του Κράτους απλοποιείται κατά πολύ, υπό την προϋπόθεση ότι τουλάχιστον οι Ανεξάρτητες Αρχές που ρυθμίζουν αγορές θα λειτουργούν με ίδιους πόρους στα πρότυπα της ΕΕΤΤ.

Το βάρος πρέπει να πέσει στην ύπαρξη διακριτού ελεγκτικού μηχανισμού (ΣΔΟΕ) που δεν θα περιμένει εντολή υπουργού για οιαδήποτε έρευνα, ούτε οι διοικητικές πράξεις που θα εκδίδει θα υπόκεινται σε υπογραφή υπουργού. Ο μηχανισμός αυτός θα ελέγχει (εκτός των φορολογουμένων φυσικών & νομικών προσώπων) και τις δαπάνες των ΟΤΑ (κατάργηση των ΥΔΕ)και των λοιπών ΝΠΔΔ (Ασφαλιστικά Ταμεία, Νοσηλευτικά Ιδρύματα, Εκπαιδευτικά-Ερευνητικά Ιδρύματα κλπ.) που πρέπει να υποχρεούνται σε λειτουργία ανταποδοτικότητος στα πρότυπα της ΕΕΤΤ (δημοσίευση ισολογισμού στο τέλος του έτους που θα μπορεί να ελέγξει και το ΣΟΛ όπως κάνει με την ΕΕΤΤ). Ο ρόλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου πρέπει να αναβαθμισθεί σε αποκλειστικά δικαστικό όργανο κρίσης για οικονομικά θέματα.

Το υφιστάμενο σύστημα προϋπολογισμού αποτελεί μια αποτύπωση των προβλεπομένων «εισπράξεων» (εισροών) και «πληρωμών» (εκροών) και η ονοματοδοσία ως έσοδα και δαπάνες είναι εννοιολογικά λανθασμένες. Συνεπώς πρώτη κίνηση που πρέπει να γίνει είναι η εννοιολογική ορθολογικοποίηση των υφισταμένων στοιχέιων του προϋπολογισμού. Επίσης ο προϋπολογισμός θα πρέπει να συντάσσεται επι πραγματικών και λογικών δεδομένω και για κάθε Κωδικό και όχι με αυθαίρετες υποθέσεις ή αυθαίρετων αναπροσαρμογών προηγούμενων ετών. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει τα επι μέρους στοιχεία να συντάσονται από τις οργανικές μονάδες και να ενοποιούνται κεντρικά κατόπιν διαβούλευσης. Η διαδικασία αυτή όμως απαιτεί αναμόρφωση του Κυβερνητικού οργγανωτικού σχήματος. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να αποτελείται από Υπυργεία το πολύ 7 και υφυπουργεία το πολύ 11-14 δηλαδή σύνολο Υπουργικού Σχήματος 21-24 άτομα.
Η επιπλέον εξειδίκευση κατα έργο ή αρμοδιότητα θα συμπληρώνεται απο Γραμματείες οι οποίες θα επανδρώνονται από μόνιμους Δημόσιους Υπαλλήλους με τριετή ανάθεση και χωρίς δικαίωμα του Προϊσταμένου Υπουργού ή Υφυπουργου καθαίρεσής τους. Το έργο της Κυβέρνησης θα είναι να ασκεί Διοίκηση και όχι διαχείριση. Διαχείριση θα ασκούν οι οι Γραμματείες οι Περιφέρειες και οι Δήμοι.
Σε ότι αφορά την Κωδικοποίηση με βάση την προηγούμενη πρόταση οργάνωσης θα πρέπει να ακολουθηθεί η φιλοσοφία των Λογιστικών Σχεδίων των Επιχειρήσεων Δηλαδή να αναπτυχθούν οι κωδικοί σε Πρωτοβάθμιους Δυετεροβάθμιους κ.οκ. Λογαριασμούς και να εισαχθεί άμεσα Πληροφοριακό Σύστημα Διαχείρισης ώστε να καταχωρούνται άμεσα όλες οι ειπράξεις και πληρωμές ανά μονάδα εκτέλεσης της συναλλαγής και κέντρο αναφοράς εσόδου ή πληρωμής.
Σε ότι αφορά την κοστολόγηση θεωρώ ότι ή κάταλληλότερη μέθοδος είναι αυτή της Κοστολόγησης Δραστηριοτήτων (ABC) και για τον οικονομικό έλεγχο να εφαρμόζεται αυστηρά το Τριγωνικό Σύστημα δηλαδή του «Εντέλλοντος-Πληρωτή-Ελεγκτή». Ο εωτερικός έλεγχος θα πρέπει να αποτελεί ξεχωρη λειτουργία ώστε να ελέγχεται το Σύστημα σαν σύνολο για αδυναμίες και προβλήματα με βάση τις Διεθνείς Αρχές Κυβερνητικών Εσωτερικών Ελέγχων.
Το σύνολο σχεδόν των ερωτημάτων που τίθενται στην εν λόγω ενότητα του Προϋπολογισμού αλλά και των λοιπών ενοτήτων με την υφιστάμενη οργανωτική δομή του Κράτους στην ευρεία έννοια (Κυβέρνηση-Περιφερειακή Διοίκηση. Τοπική Αυτοδιοίκηση) και της υφιστάμενης Νομοθεσίας στο σύνολό της αλλάγες ουσιαστικές δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνο απλές βελτιώσεις σε διαφορους τομείς οι οποίες όμως βελτιώσεις σε κάποιο τομέα θα δυσχεραίνουν το έργο πιθανόν σε άλλο τομέα.
Τελικά θα πρέπει να θεωρούμε ότι η Ελλάδα είναι ένας οργανισμός και σαν τέτοιος πρέπει να διοικείται με δημοκρατικό τρόπο φυσικά. Μοντέλλ δημοκρατικής και αποτελεσματικής διοίκησης θεωρητικά και εφαρμοσμένα υπάρχουν. Αν δεν μπορούμε εμείς να σχεδιάσουμε και να εφαρμόσουμε ένα ας αντιγράψουμε και προσαρμόσουμε από άλλες χώρες ή μεγάλες επιχειρήσεις. Κακό δεν είναι!! Αρκεί να επιτευχθούν οι στόχοι της ευνομίας, της αποδοτικότητας, της αποτελεσματικότητα και όποιου άλλου θέλουμε.

Ο προϋπολογισμός πρέπει να ελέγχετα αυστηρά και να σχεδιάζεται με συγκεκριμένες δοκιμασμένες μεθόδους.
Προτείνω την παροχή κινήτρων οικονομικών αλλά και ηθικών προς τους πολίτες εκείνους οι οποίοι θα προτείνουν πρακτικούς τρόπους αύξησης των εσόδων του κράτους με πάταξη της φοροδιαφυγής αλλά και περιορισμού των δαπανών του Κράτους με τη θέσπιση π.χ. μεθόδων καταπολέμησης της εισφοροδιαφυγής, προκειμένου να ελαττωθεί ηχρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων από το κράτος για τη χορήγηση των συντάξεων.
Παράδειγμα: Διασταύρωση ύψους πραγματοποιηθέντων ακαθάριστων εσόδων από τις επιχειρήσεις όλων των κατηγοριών εισοδήματος, με το ύψος των καταβληθέντων μισθών – ημερομισθίων, προκειμένου να διαπιστωθεί αν για την κτήση του εισοδήματος έχει δηλωθεί το εργατικό κόστος και καταβληθεί η αναλογούσα ασφαλιστική εισφορά.