Σχέδιο Δράσης OGP OGP

Άρθρο 09: Ένταξη του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου «Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών» (Ε.Κ.Κ.Ε.) στο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών» (Ε.Ι.Ε.)

1. Από την έναρξη ισχύος του προεδρικού διατάγματος της παραγράφου 3 του άρθρου αυτού, το ν.π.δ.δ με την επωνυμία «Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (Ε.Κ.Κ.Ε.), που έχει συσταθεί με το άρθρο 9 του ν.δ. 3998/1959 (226 Α΄) με την ονομασία Κέντρο Κοινωνικών Επιστημών Αθηνών, μετονομάσθηκε σε Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (Ε.Κ.Κ.Ε.) με τo β.δ. 502/1968 (168 Α΄) και τον α.ν. 539/1968 (203 Α΄) και αποτελείται από το Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών, σύμφωνα με την περίπτωση β΄ της παραγράφου 6 του άρθρου 5 του ν. 4051/2012 (40 Α΄), καταργείται ως αυτοτελές νομικό πρόσωπο και εντάσσεται ως ερευνητικό Ινστιτούτο με την ονομασία «Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (Ε.Κ.Κ.Ε.) στο ν.π.ι.δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με την επωνυμία Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ε.Ι.Ε.), που συστάθηκε με το β.δ. 9-10-1958 (155 Α΄) με την επωνυμία «Βασιλικό Ίδρυμα Ερευνών» και μετονομάσθηκε σε Εθνικό ίδρυμα Ερευνών με το ν.δ. 572/1970 (125 Α΄). Αντικείμενο της ως άνω εντασσόμενης οργανικής μονάδας ορίζεται το αντικείμενο του προβλεπόμενου στο άρθρο 5 παράγραφος 6 στοιχεία α΄ και β΄ του ν. 4051/2012 Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών του υπό συγχώνευση Ε.Κ.Κ.Ε..

2. Από την έναρξη ισχύος του διατάγματος της παραγράφου 3, το Ε.Ι.Ε. μετονομάζεται σε Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών-Κέντρο Θετικών, Ιστορικών και Κοινωνικών Επιστημών.

3. Με διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Οικονομικών, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, εντός προθεσμίας δύο μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, τροποποιείται, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του παρόντος άρθρου, ο Οργανισμός του Ε.Ι.Ε. και καθορίζονται, ιδίως, τα όργανα διοίκησής του και ο τρόπος ανάδειξής τους η διάρθρωσή του σε υπηρεσιακές μονάδες, οι αρμοδιότητες των υπηρεσιών του, οι βασικές αρχές και οι βασικοί κανόνες του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας του, ο σκοπός του, το αντικείμενο των Ινστιτούτων του και η εσωτερική διάρθρωσή τους, τα ειδικότερα προσόντα που απαιτούνται για την πρόσληψη του ερευνητικού, τεχνικού και διοικητικού-βοηθητικού προσωπικού, η διαχείριση της περιουσίας του, και κάθε άλλο θέμα που σχετίζεται με την οργάνωση και τη λειτουργία του.

4. Από τη λήξη της θητείας των μελών του, σύμφωνα με την περίπτωση ε΄ της παραγράφου 6, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ε.Ι.Ε. διορίζεται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού και αποτελείται από:
α. τον Διευθυντή του Ε.Ι.Ε. ως Πρόεδρο
β. τους Διευθυντές των ερευνητικών ινστιτούτων του πρώην Ε.Ι.Ε.
γ. έναν εκπρόσωπο των ερευνητών του πρώην Ε.Ι.Ε. που εκλέγεται μαζί με τον αναπληρωτή του, με μυστική ψηφοφορία, από το σύνολο των ερευνητών του πρώην Ε.Ι.Ε.
δ. έναν εκπρόσωπο των τεχνικών και διοικητικών υπαλλήλων του πρώην Ε.Ι.Ε. που εκλέγεται μαζί με τον αναπληρωτή του με μυστική ψηφοφορία από το σύνολο αυτών των υπαλλήλων του Ε.Ι.Ε.
ε. έναν επιστήμονα, με επιστημονικό έργο σε έναν από τους τομείς που περιλαμβάνονται στους σκοπούς του πρώην Ε.Ι.Ε., που ορίζεται από τον εποπτεύοντα Υπουργό
στ. τον διευθυντή της Υπηρεσίας «Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (Ε.Κ.Τ.)»
ζ. τον διευθυντή του Ινστιτούτου Ε.Κ.Κ.Ε. του Ε.Ι.Ε.
η. έναν εκπρόσωπο των ερευνητών του Ινστιτούτου Ε.Κ.Κ.Ε. του Ε.Ι.Ε. που εκλέγεται μαζί με τον αναπληρωτή του με μυστική ψηφοφορία, από το σύνολο των ερευνητών του Ινστιτούτου αυτού
θ. έναν εκπρόσωπο των τεχνικών και διοικητικών υπαλλήλων του Ινστιτούτου Ε.Κ.Κ.Ε, που εκλέγεται μαζί με τον αναπληρωτή του με μυστική ψηφοφορία, από το σύνολο αυτών των τεχνικών και διοικητικών υπαλλήλων του Ινστιτούτου αυτού. Το Διοικητικό Συμβούλιο εκλέγει, με μυστική ψηφοφορία, μεταξύ των μελών του έναν Αντιπρόεδρο. Για τη συγκρότηση, τη σύνθεση και τη λειτουργία του Διοικητικού Συμβουλίου εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2690/1999 (45 Α΄).

5. Με την έναρξη της ισχύος του προεδρικού διατάγματος της παραγράφου 4:
α) το μόνιμο και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ερευνητικό, τεχνικό και διοικητικό προσωπικό του Ε.Κ.Κ.Ε. μεταφέρεται, αυτοδικαίως, με την ίδια σχέση εργασίας, ή, αν πρόκειται για μόνιμο προσωπικό, με μετατροπή της σχέσης εργασίας του σε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, στο Ε.Ι.Ε. και καταλαμβάνει αντίστοιχες κατά κατηγορία ή εκπαιδευτική βαθμίδα, κλάδο, βαθμό και ειδικότητα κενές θέσεις, για τις οποίες κατέχει τα τυπικά προσόντα. Ειδικότερα, το προσωπικό που είναι ενταγμένο στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών του υπό συγχώνευση Ε.Κ.Κ.Ε. εντάσσεται αυτοδικαίως στο Ινστιτούτο Ε.Κ.Κ.Ε. του Ε.Ι.Ε..
Αν δεν υπάρχουν κενές θέσεις, η μεταφορά γίνεται με ταυτόχρονη μεταφορά των θέσεων που κατείχαν στον υπό συγχώνευση φορέα, με την ίδια σχέση εργασίας, ή, αν πρόκειται για μόνιμο προσωπικό, με μετατροπή της σχέσης εργασίας του σε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Για τη μεταφορά του προσωπικού εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ε.Ι.Ε.

β) Η κυριότητα και κάθε άλλο εμπράγματο δικαίωμα επί της κινητής και ακίνητης περιουσίας του Ε.Κ.Κ.Ε. περιέρχονται, αυτοδικαίως, χωρίς την τήρηση οποιουδήποτε τύπου, πράξης ή συμβολαίου, στο Ε.Ι.Ε., με την επιφύλαξη των συνταγματικών διατάξεων περί δωρεών, κληρονομιών και κληροδοσιών, το οποίο έχει στο εξής την αποκλειστική χρήση και διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του καταργούμενου Ε.Κ.Κ.Ε., αλλά και την ευθύνη για τη διαφύλαξη και τη διαχείριση του υπάρχοντος αρχείου.
Μέσα σε ένα μήνα από την έναρξη ισχύος του ως άνω διατάγματος, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ε.Ι.Ε. συγκροτεί με απόφασή του τριμελή επιτροπή με αντικείμενο τη διενέργεια απογραφής όλων των κινητών και ακινήτων που κατά τις διατάξεις του παρόντος περιέρχονται στην κυριότητα και στην αποκλειστική χρήση και διαχείρισή του. Η έκθεση απογραφής εγκρίνεται με απόφαση του εποπτεύοντος Υπουργού.

γ) Το Ε.Ι.Ε. είναι καθολικός διάδοχος των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του Ε.Κ.Κ.Ε. και οι εκκρεμείς δίκες αυτού συνεχίζονται αυτοδικαίως από το Ε.Ι.Ε., χωρίς να επέρχεται βίαιη διακοπή τους και χωρίς να απαιτείται καμία άλλη διατύπωση για τη συνέχιση τους.

δ) Καθήκοντα προσωρινού Διευθυντή του Ινστιτούτου Ε.Κ.Κ.Ε. του Ε.Ι.Ε. ασκεί ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών του συγχωνευόμενου Ε.Κ.Κ.Ε., μέχρι τον διορισμό νέου. Αν δεν υπάρχει Διευθυντής, ορίζεται προσωρινός Διευθυντής, με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, ο αρχαιότερος ερευνητής του Ινστιτούτου.

ε) Από την έναρξη ισχύος του διατάγματος της παραγράφου 3 το Δ.Σ. που διοικεί το Ε.Ι.Ε., εξακολουθεί να διοικεί τον νέο φορέα έως τη λήξη της θητείας των μελών του και στη σύνθεσή του προστίθεται, ως μέλος, ο Διευθυντής ή ο προσωρινός Διευθυντής του Ινστιτούτου Ε.Κ.Κ.Ε.

στ) Η μίσθωση του ακινήτου, στο οποίο στεγάζονται οι υπηρεσίες του Ε.Κ.Κ.Ε. καταγγέλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 7 του άρθρου 15, εκτός εάν το Δ.Σ. του Ε.Ι.Ε. αποφασίσει ότι εξακολουθεί να καλύπτει τις λειτουργικές ανάγκες του νέου φορέα.
6. Μέχρι την έναρξη ισχύος του διατάγματος της παραγράφου 3, τα υπό συγχώνευση νομικά πρόσωπα Ε.Κ.Κ.Ε. και Ε.Ι.Ε. εξακολουθούν να διέπονται από τις διατάξεις που ισχύουν για τη σύσταση και τη λειτουργία τους κατά τον χρόνο δημοσίευσης του παρόντος νόμου.

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 14:41 | Κωνσταντίνος Σαρρής

    Συμφωνώντας απόλυτα με τις θέσεις της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών θα ήθελα να εκδηλώσω και προσωπικά την απόλυτη αντίθεσή μου στην οποιαδήποτε προσπάθεια τροποποίησης αλλαγής του ονόματος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 14:34 | Μαρία Τζωρτζοπούλου

    Το ΕΚΚΕ είναι ένας ιστορικός φορέας που για 50 και πλέον χρόνια έχει υπηρετήσει την έρευνα,με περιορισμένη χρηματοδότηση,σε πολύ δυσκολους καιρούς, πάντα στηριγμένο στο ανθρώπινο δυναμικό του.
    Η συγχώνευση του ΕΚΚΕ και του ΕΙΕ, όπως προτείνεται στο άρθρο 9, το μόνο που αποδεικνύει ειναι προχειρότητα που ίσως να εντάσσεταιστη συμπλήρωση κάποιου αριθμού των υπό συγχώνευση φορέων, για την πολυσυζητημένη αναδιάρθρωση. Η προτεινόμενη συγχώνευση ενώ δεν θα έχει κάποιο θετικό οικονομικό αποτέλεσμα, θα έχει αρνητικές επιπτώσεις και στους δύο φορείς.
    Είναι αναγκαίος ένας ευρύτερος σχεδιασμός του χώρου της έρευνας και σε αυτό το πλαίσιο αυτό θα μπορούσαν,μετά από μελέτη, να προκύψουν οι όποιες συγχωνεύσεις και όχι ταυτόχρονα με άσχετους με την έρευνα φορείς.

    Μαρία Τζωρτζοπούλου
    συνταξιούχος

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 14:09 | Βασίλης Καραποστόλης

    Αν θεωρήσουμε ότι η έννοια της κοινωνίας προϋποθέτει ένα ορισμένο
    βαθμό συνοχής, τότε η απόφαση της Πολιτείας να συρρικνωθεί η
    έρευνα στα κοινωνικά ζητήματα, δεν μπορεί παρά να σημαίνει είτε ότι
    η συνοχή είναι ένα ζήτημα που ουσιαστικά δεν επιδέχεται διερεύνηση
    (οπότε περιττεύει και το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών) είτε
    ότι η συνοχή στη Χώρα μας είναι δεδομένη (οπότε και πάλι
    περιττεύει το Κέντρο). Ως προς τη δεύτερη εκδοχή τα γεγονότα μιλούν
    από μόνα τους: τίποτε δεν κλονίζεται περισσότερο με την κρίση απ’
    ό,τι η συνοχή. Ως προς την πρώτη εκδοχή τίποτε στην ιστορία δεν
    μας βεβαιώνει ότι η συνοχή είναι ένα «μυστήριο». Συνεπώς η απόφαση
    της Πολιτείας εκτός από το να είναι η ίδια εθελότυφλη θέλει να
    κάνει και τους πολίτες το ίδιο: μας ζητούν να κάνουμε σαν να μη
    βλέπουμε ότι διαλυόμαστε και για να είναι σίγουρο ότι δεν θα
    το βλέπουμε, μας καλούν επιπλέον να συγχωνεύσουμε τις τυφλώσεις
    μας. Να λοιπόν που υπάρχει και εξοικονόμηση στην εξέταση των
    προβλημάτων μας. Να που υπάρχει « οικονομία στις επιστήμες». Η
    κρίση τελικά μας ανοίγει τα μάτια.

    Βασίλης Καραποστόλης

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 14:08 | Ιωάννου Βασίλειος

    Η έρευνα στην Ελλάδα ποτέ δεν είχε ένα εκπεφρασμένο στόχο. Το νομοσχέδιο κινείται σε μια λογική λογιστικής αντιμετώπισης εξόδων. Αντί να ορισθεί ορθολογικά η σημερινή λειτουργία, η νέα κατάσταση που θέλουμε και ο τρόπος μετάβασης, επιλέγεται η μέθοδος καταργήσεων –συγχωνεύσεων. Τα διοικητικά αυτά μέτρα- (που δεν εντάσσονται σε ένα ευρύτερο σχεδιασμό και δεν αποτελούν προϊόν καμίας μελέτης) είναι βέβαιο ότι θα συμβάλλουν ενισχυτικά στην αποδόμηση του τομέα της έρευνας στην Ελλάδα. Μήπως τελικά αυτό είναι το ζητούμενο;

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:41 | Χρήστος Ριζιώτης

    Συμφωνώντας απόλυτα με τις προφανείς κατά την άποψή μου θέσεις και επιφυλάξεις της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών θα ήθελα να εκδηλώσω και προσωπικά την απόλυτη αντίθεσή μου στην οποιαδήποτε προσπάθεια τροποποίησης αλλαγής του ονόματος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
    Έχοντας μόλις επιστρέψει από μια συνάντηση ερευνητικού έργου στη Ιταλία καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία από την προκαταβολική αναστάτωση και προβληματισμό που μπορούν να επιφέρουν στην ευρωπαϊκή ερευνητική κοινότητα η ανακοίνωση και μόνο της πρόθεσης τέτοιων πρόχειρων και ξαφνικών τροποποιήσεων.
    Στη συνάντηση του έργου στο οποίο μετέχουν πολλοί ισχυροί ερευνητικοί και τεχνολογικοί φορείς της αμυντικής βιομηχανίας διαπίστωσα την έκπληξή τους στην σχεδιαζόμενη αλλαγή ονόματος του φορέα που εκπροσωπώ (ΙΘΦΧ/ΕΙΕ) στο έργο και με τον οποίο συνεργάζονται και ελπίζουν να συνεχίσουν να συνεργάζονται … αν και δεν μπορούν τελικά να γνωρίζουν ποιος θα είναι και πως θα ονομάζεται στο άμεσο μέλλον αυτός ο φορέας !!! Η έκπληξη αυτή μεταφράστηκε και επεκτάθηκε σύντομα σε έντονη ανησυχία από μέρους τους για την διατήρηση της οντότητας του ΕΙΕ και της νομικής και τυπικής εκπροσώπησης εγείροντας διοικητικά θέματα επιπρόσθετης γραφειοκρατίας στη διαχείριση του έργου. Η συγχώνευση ενός άλλου διαφοροποιημένου θεματικά φορέα (ΕΚΚΕ) και η ενδεχόμενη χωροταξική συρρίκνωση και οικονομική υποβάθμιση δημιούργησε σε μέρη της κοινοπραξίας επιπλέον σκέψεις για την μακροχρόνια βιωσιμότητα του ΕΙΕ και την δυνατότητα άρτιας κάλυψης των οργανωτικών θεμάτων και της οικονομικής κάλυψης του έργου. Ολοκληρώνοντας τη συνάντηση του έργου διαπίστωσα ένα ιδιαίτερα έντονο προβληματισμό των εταίρων σχετικά με την οργανωτική βιωσιμότητα του εταίρου τους ΕΙΕ όπου παρά την άψογη ερευνητική συνεργασία αναπτύσσει σε αυτούς ένα έντονο αίσθημα αβεβαιότητας που δυσχεραίνει την ανάπτυξη μελλοντικών συνεργασιών ιδιαίτερα σε ένα εξόχως ανταγωνιστικό περιβάλλον ταχέως αναπτυσσόμενων ανταγωνιστικών ευρωπαϊκών ερευνητικών φορέων και εργαστηρίων.
    Η αρνητική διαπραγματευτική θέση που έχουν οι Έλληνες Ερευνητές, λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας, για την οργάνωση ερευνητικών συνεργασιών και έργων, δυσχεραίνεται εξαιρετικά με τις παρούσες ενέργειες πρόχειρης αλλαγής της οργάνωσης και ονόματος των φορέων τους οδηγώντας σε κατάργηση ουσιαστικά της υπόστασής τους ειδικά όταν πρόκειται για ερευνητικούς φορείς όπως το ΕΙΕ όπου για τους ξένους εταίρους η έννοια του «National Hellenic Research Foundation» είναι ιδιαίτερης σημασίας με αποτέλεσμα οποιαδήποτε αλλοίωσή της να έχει ανάλογες αρνητικές συνέπειες.

    Δρ. Χρήστος Ριζιώτης
    Ερευνητής
    Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας ΙΘΦΧ
    Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών ΕΙΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:30 | Θανάσης Καλαφάτης

    Στο όνομα της περιστολής των δημοσίων δαπανών θυσιάζεται – εκτός των άλλων – η μακροχρόνια επένδυση πόρων που απαιτήθηκαν για να δημιουργηθεί και να λειτουργίσει η μεγαλύτερης εθνική δομή για την κοινωνική έρευνα στη χώρα – το ΕΚΚΕ. Εκφράζω την αντίθεσή μου σε κάθε νομοθετική ρύθμιση που θα καταργεί το ΕΚΚΕ και θα μετατρέπει όλη αυτή τη μακροχρόνια επένδυση σε άνευ αντικρύσματος σπατάλη.

    Θανάσης Καλαφάτης, Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικής Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Πειραιώς

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:18 | Λύντα Παπαγαλάνη – Καλαφάτη

    Στο ΕΚΚΕ εργάστηκα σαν φοιτήτρια το 1965 στο Μόναχο στη μεγάλη έρευνα για τη μετανάστευση που πραγματοποιήθηκε στη Γερμανία υπό τη διεύθυνση των κ. Β. Φίλια, Γ. Νοταρά και Π. Σκούφη. Με έναυσμα αυτήν την έρευνα αφού τελείωσα τη Νομική Αθηνών υπηρέτησα σαν ερευνήτρια και πανεπιστημιακός δάσκαλος τις κοινωνικές επιστήμες από το 1968. Στη διαδρομή αυτή η διδασκαλία και οι κοινές ερευνητικές προσπάθειες με έφεραν κοντά – σαν φίλη και στενή συνεργάτρια – με τους ανθρώπους που θεμελίωσαν θεσμικά ό,τι υπάρχει σήμερα: τον Ιωάννη Περιστιάνη, τον Γιώργο Μιχαηλίδη – Νουάρο, την Ιωάννα Λαμπίρη – Δημάκη, τον Βασίλη Φίλια ,τον Νικόλαο Σβορώνο και νεώτερους κοινωνικούς επιστήμονες, γνωστούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μέσα από αυτήν την διαδρομή θα ήθελα να καταθέσω τον ενθουσιασμό και τον κόπο με τον οποίο ολοκληρώθηκαν τόσο το ΕΚΚΕ όσο και η πανεπιστημιακή θεσμοθέτηση της διδασκαλίας της κοινωνιολογίας. Θα ήθελα να βεβαιώσω για την κατάθεση γνώσεων, αφιλοκέρδειας και κόπου με τα οποία πραγματοποιήθηκε το συλλογικό αυτό όραμα. Το όραμα αυτό ποτέ δε θα είχε ολοκληρωθεί αν ο καθένας δε ξεπερνούσε τις προσωπικές του φιλοδοξίες ή τις πολιτικές του επιλογές.
    Εν ονόματι όλων αυτών των ανθρώπων και των προσπαθειών εκφράζω την αντίθεσή μου στην κατάργηση του ΕΚΚΕ.

    Λύντα Παπαγαλάνη Καλαφάτη, Κοινωνιολόγος – Κοινωνική Ανθρωπολόγος,
    Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, Πανεπιστήμιο Αθηνών

  • Με το παρόν Άρθρο, το ΕΚΚΕ καταργείται και το προσωπικό του (των 50 Ερευνητών και ΕΛΕ και των 25 εργαζομένων λοιπών κατηγοριών) μεταφέρεται στο ΕΙΕ με συμβάσεις Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου. Επιπλέον, ο προϋπολογισμός του ΕΚΚΕ (2.7 εκ. ευρώ) ΔΕΝ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ αντίστοιχα στο ΕΙΕ.

    Τούτο σημαίνει στην πράξη επερχόμενες ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ Δημόσιων Λειτουργών (Ερευνητών και ΕΛΕ, Δ και Γ Βαθμίδας) και Δημοσίων Υπαλλήλων (όσον αφορά στο ΕΚΚΕ) και ενδεχομένως ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ εργαζομένων με συμβάσεις Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, όσον αφορά στο ΕΙΕ.
    Το βάρος δε των απολύσεων αυτών θα αναγκαστούν να επωμιστούν ο Πρόεδρος και το Διοικητικό Συμβούλιο του νέου φορέα (καθώς δεν θα «βγαίνει» ο προϋπολογισμός του νέου-συγχωνευμένου Κέντρου) και όχι η Κυβέρνηση!!!

    Η κυβέρνηση και τα κόμματα που την στηρίζουν, θα πρέπει να αιτιολογήσουν ΣΕ ΤΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΕΚΚΕ ή έστω η συρρίκνωση και υποβάθμισή του, τη στιγμή που το ΕΚΚΕ είναι ένα μικρό Ερευνητικό Κέντρο που δεν έχει ελλείμματα ενώ θεραπεύει αποτελεσματικά τις κοινωνικές επιστήμες, ιδιαίτερα σήμερα, που η χώρα περνάει βαθειά και επιδεινούμενη κοινωνικο-οικονομική κρίση και έχει ανάγκη -περισσότερο από ποτέ- την κοινωνική έρευνα για τη διαμόρφωση σχετικών «ανακουφιστικών» κοινωνικών πολιτικών??

    Σε περίπτωση που μια τέτοια αιτιολόγηση ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, το Άρθρο 9 θα πρέπει να αποσυρθεί από το παρόν νομοσχέδιο.

    Οι νομοθέτες του παρόντος και οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους, θα πρέπει επίσης να αιτιολογήσουν:

    1. Γιατί δεν ακολουθείται και για τα ΕΚΚΕ και ΕΙΕ η κατά Νόμο διαδικασία αξιολόγησης των ΕΚ (βάσει του 1514/85), ώστε να ενταχθούν στο ευρύτερο σχέδιο αναδιάρθρωσης του ερευνητικού ιστού της χώρας (όπως οι λοιποί ερευνητικοί και ακαδημαϊκοί φορείς)??

    2. Ποια τα είναι τα προβλεπόμενα επιστημονικά/αναπτυξιακά/οικονομικά οφέλη που οδήγησαν στην παρούσα πρόταση της συγχώνευσης ΕΚΚΕ-ΕΙΕ, σύμφωνα και με τα αποτελέσματα της «αξιολόγησης» που έγινε από την ad hoc επιτροπή του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης??

    2. Γιατί καταλύεται στο παρόν Άρθρο ο Ν. 1514/85 περί έρευνας, όσον αφορά στα προσόντα των Ερευνητών και ΕΛΕ και στο μοντέλο διοίκησης των Ερευνητικών Κέντρων της ΓΓΕΤ??

    Ο ισχύων Νόμος 1514/85 πρέπει να τηρηθεί απαρέγκλιτα για όλα τα Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ, μηδενός εξαιρουμένου.

    Μαρία Θ. Στουμπούδη
    Ερευνήτρια ΕΛΚΕΘΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:21 | Χαρίλαος Κοντογιάννης

    Συμφωνώ με τις θέσεις της Ενωσης Ελλήνων Ερευνητών.

    Φυσικός Ωκεανογράφος
    Ερευνητής Α’
    ΕΛΚΕΘΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:50 | Σταυρούλα

    Συμφωνώ με τις αναρτήσεις της ΠΟΕΕΚ-Ι και της Ένωσης
    Ελλήνων Ερευνητών (ΕΕΕ).

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:49 | Ρουσάκης Γρηγόρης

    Συμφωνώ απόλυτα με τις θέσεις της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών (ΕΕΕ) και της ΠΟΕΕΚ-Ι

    Γρηγόρης Ρουσάκης
    Γεωλόγος-Ερευνητής Γ’
    ΕΛΚΕΘΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:31 | Ελισάβετ Αλλισον

    Πόσο έχει ληφθεί υπόψη η προεργασία που έχει γίνει, υπό την εποπτεία του (τότε) αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου, πάνω στο θέμα των «συγχωνεύσεων και καταργήσεων φορέων του δημοσίου»;

    Ερωτώ γιατί
    στην ιστοσελίδα του Αντιπροέδρου, η οποία «διαμελίστηκε» πολύ –πολύ πρόσφατα, είχε αναρτηθεί το εξής παραδοτέο μελέτης της Planet-Deloitte που είχε ανατεθεί από την Πολιτεία.
    Ελληνική Δημοκρατία – Αντιπροεδρία της Κυβέρνησης – Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, ΌΡΙΖΟΝΤΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΩΝ / ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ – Παραδοτέο Π1: «Αναφορά Υποθέσεων Εργασίας για 100 (+_20) σημαντικούς – από την άποψη του ύψους δημόσιας χρηματοδότησης – Φορείς του Δημοσίου», Τελική Εκδοση, Μάρτιος 2012.
    και όπου
    στη σελίδα 12 διαβάζουμε ότι «Ερευνητικοί φορείς που έχουν ήδη συμπεριληφθεί στο σχετικό Σχέδιο Αναδιάρθρωσης του Ερευνητικού Ιστού του ΥπΠΔΜΘ και πρόκειται να συγχωνευθούν (πχ. Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, Εθνικό Αστεροσκοπείο)» ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ από τους υπό διερεύνηση φορείς για συγχώνευση/κατάργηση.

    Μπορεί η μελέτη αυτή να χρησιμοποιηθεί ως επί πλέον υποστηρικτικό υλικό για την εξαίρεση των ερευνητικών φορέων από το παρόν νομοσχέδιο και ως εκ τούτου την κατάργηση των άρθρων 9 και 7;

    Ελισάβετ Αλλισον
    Αφυπηρετήσασα Α΄ΕΛΕ ΙΑΑΚ/ΕΚΚΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:17 | Ναταλία Σπυροπούλου

    Το άρθρο 9 του παρόντος Σχεδίου Νόμου χαρακτηρίζεται από προχειρότητα και αποσπασματικότητα. Πέρα από τα σοβαρά προβλήματα συνταγματικότητας και τα τεχνικά προβλήματα που έχουν αναφερθεί από άλλους σχολιαστές, θα ήθελα να επικεντρωθώ στο γεγονός ότι παρότι έχει εξαγγελθεί και αναμένεται η συνολική αναδιάρθρωση του ερευνητικού ιστού της χώρας, με το άρθρο 9 του παρόντος Σχεδίου Νόμου αποκόπτονται επιλεκτικά και χωρίς συγκεκριμένη αιτιολόγηση ερευνητικοί φορείς με πλούσια επιστημονική κληρονομιά και αναγνωρισιμότητα, όπως το ΕΚΚΕ και το ΕΙΕ, και εντάσσονται σε ένα Σχέδιο Νόμου που ουδεμία σχέση έχει με την αναδιάρθρωση του ερευνητικού ιστού. Το πρόσχημα της εξασφάλισης οικονομιών κλίμακας, το οποίο ουσιαστικά δεν προκύπτει από πουθενά, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την παρουσία του άρθρου 9 στο παρόν Σχέδιο Νόμου. Για το λόγο το άρθρο 9 θα πρέπει να αποσυρθεί.

    Ναταλία Σπυροπούλου
    ΕΛΕ Δ’, Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:06 | Ιωνα Σίσσυ

    Συμφωνώ με τις θέσεις της ΠΟΕΕΚ-Ι και της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών (ΕΕΕ).

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:03 | Ε. Στρογγυλούδη

    συμφωνώ με τις αναρτήσεις της ΠΟΕΕΚ-Ι και της Ένωσης
    Ελλήνων Ερευνητών

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:23 | ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΝΔΥΛΗ

    Πιλοτικά άνοιξε, πιλοτικά κλείνει το ΕΚΚΕ με ένα άρθρο 9.
    Άνοιξε το 1959 (άρθρο 9 του ν.δ. 3998/1959 (226 Α΄), στο πλαίσιο της εκσυγχρονιστικής προσπάθειας του κράτους με ευρωπαϊκή και διεθνή χρηματοδότηση της UNESCO για να απαλύνει τις συνέπειες της οικονομικής και πολιτικής υστέρησης ως αποτέλεσμα της τραυματικής περιόδου του Παγκοσμίου πολέμου και του εμφυλίου. Το ίδιο εγχείρημα, την ίδια εποχή έλαβε χώρα και σε άλλες χώρες του Νότου όπως η Ισπανία. Τότε το πιλοτικό πρόγραμμα αφορούσε την προσπάθεια εδραίωσης της έρευνας στις κοινωνικές επιστήμες με παροχή οικονομικής και επιστημονικής στήριξης προς την χώρα.

    «Πιλοτικά» κλείνει σήμερα το 2012 ( άρθρο 09) στο πλαίσιο της εκσυγχρονιστικής προσπάθειας μιας χώρας που προσπαθεί αν ανταπεξέλθει αυτή τη φορά στις πληγές της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Τώρα η πιλοτική εφαρμογή συνιστά πρόβα για την κατάλυση του δημόσιου ερευνητικού συστήματος κατά παράβαση του ειδικού θεσμικού πλαισίου για την έρευνα (Ν1514 και οι μετέπειτα τροποποιήσεις του).

    Το νήμα που συνδέει τις δύο εποχές είναι ο εκσυγχρονισμός της χώρας.

    Δρ. Δήμητρα Κονδύλη, κοινωνιολόγος –ανθρωπολόγος

    Ε.Λ.Ε Β’, ΕΚΚΕ, Μέλος ΔΣ-ΠΟΕΕΚ-Ι

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:25 | Ι. Βώβου

    Η προβλεπόμενη συγχώνευση του ΕΙΕ και του ΕΚΚΕ και η υπαγωγή του τελευταίου στην εποπτεία της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Ανάπτυξης αποτελεί, κατά την άποψή μου, μείζονα υποβάθμιση της σημασίας των κοινωνικών επιστημών και της κοινωνικής έρευνας στον τόπο μας, εν μέσω, μάλιστα, μίας περιόδου κρίσης κατά την οποία ο ρόλος τους είναι ύψιστης σημασίας για την ουσιαστική ανασυγκρότηση των κοινωνικών δομών και πρακτικών. Στερεί δε από την ελληνική κοινωνία ένα σημαντικό πνεύμονα παραγωγής σκέψης και δράσης στο σύγχρονο ερευνητικό πεδίο των κοινωνικών επιστημών, το οποίο η χώρα μας θα μπορούσε να αναπτύξει θεσμικά και πρακτικά σε διεθνές επίπεδο. Κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με υποθήκευση της παιδείας των επόμενων γενιών.

    I. Βώβου
    Επίκουρη Καθηγήτρια
    Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:47 | Γιαννακουρου Αντωνια

    Με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη οι αναρτήσεις της ΠΟΕΕΚ-Ι και της Ένωσης
    Ελλήνων Ερευνητών.

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:13 | Α. Μαγουλάς

    Συμφωνώ απολύτως με τις θέσεις της ΕΕΕ και της ΠΟΕΕΚ-Ι

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:42 | Φωνιαδάκη Κλαίρη

    Συμφωνώ με τις αναρτήσεις της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών και της ΠΟΕΕΚ-Ι

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:27 | Francesco Camia

    Συμφωνώ απολύτως με τις αναρτήσεις της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών για το εν λόγο σ/ν. Υπό αυτές τις συνθήκες η συγχώνευση ΕΚΚΕ και ΕΙΕ δεν πρέπει να πραγματοποιηθεί.

    Francesco Camia
    Ερευνητής ΙΙΕ/ΕΙΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:16 | Π. Παναγιωτίδης

    Συμφωνώ με τις θέσεις της ΕΕΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:42 | Κατερίνα Σάββα

    Aξιότιμε κύριε Υπουργέ της «Διοικητικής Μεταρρύθμισης»

    Η κατάργηση του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών μέσω συγχώνευσης

    1. Αποτελεί ανορθολογική επιλογή.
    Τη στιγμή που η ανεργία μαστίζει τους νέους, που η φτώχεια, η απόγνωση και οι αυτοκτονίες εξαπλώνονται στην ελληνική κοινωνία, που απειλείται σοβαρά η κοινωνική συνοχή, η τρικομματική Κυβέρνηση αποφάσισε να καταργήσει μέσω συγχώνευσης τον καταξιωμένο εθνικό ερευνητικό φορέα ˗το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών˗ που επί 53 ολόκληρα χρόνια μελετάει συστηματικά, έγκυρα και εμπεριστατωμένα τα κοινωνικά τεκταινόμενα και είναι, ως εκ της αποστολής του, αρωγός της πολιτείας.

    2. Αποτελεί θλιβερή οπισθοδρόμηση.
    Το 1959 η μεταπολεμική Ελλάδα, με παρότρυνση και στήριξη της UNESCO, προκειμένου να ανορθωθεί από τις καταστροφικές συνέπειες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ιδρύει Κέντρο για την κοινωνική έρευνα. Το 2012 εν μέσω σοβαρότατης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, στο όνομα ενός ανορθολογικού «εξορθολογισμού» και μιας ανύπαρκτης ή και μηδενικής εξοικονόμησης πόρων θυσιάζει το μοναδικό, εξειδικευμένο και καταξιωμένο αυτό Κέντρο.

    3. Αποτελεί θεσμική εκτροπή.
    Η Κυβέρνηση επιχειρεί να το καταργήσει αιφνιδιαστικά, με συνοπτικές και παράτυπες διαδικασίες, για να μην προλάβουν να αντιδράσουν έγκαιρα η ακαδημαϊκή κοινότητα και η ελληνική κοινωνία. Παρακάμπτοντας το ειδικό θεσμικό πλαίσιο για την έρευνα, τις προβλεπόμενες σε αυτό διαδικασίες αξιολόγησης των ερευνητικών κέντρων αλλά και συγχώνευσής τους και αποκόπτοντάς τα από τον ερευνητικό ιστό, εντάσσει ερευνητικά κέντρα σε έναν γενικό κατάλογο φορέων του Δημοσίου. Αίρει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων καθώς αναγκαστικά και εκβιαστικά τους μετατρέπει σε ΙΔΑΧ χωρίς να τους δίνει τη δυνατότητα της μετάταξης.

    Ζητούμε την απόσυρση του απαράδεκτου άρθρου 9 από το προτεινόμενο Σχέδιο Νόμου.

    Κατερίνα Σάββα, ΠΕ Ειδικών Τεχνικών Επιστημόνων, ΕΚΚΕ
    Κωνσταντίνα Δήμου, ΠΕ Ειδικών Τεχνικών Επιστημόνων, ΕΚΚΕ
    Χρυσούλα Κατωπόδη, ΠΕ Διοικητικού-Οικονομικού, ΕΚΚΕ

  • Θεωρώ ότι η προτεινόμενη συγχώνευση του ΕΚΚΕ στο ΕΙΕ χωρίς ορθολογικό σχεδιασμό, υλικοτεχνική μελέτη και αξιολόγηση των Ερευνητικών κέντρων καθώς και η προχειρότητα με την οποία επιχειρείται να πραγματοποιηθεί είναι ένα άλογο πείραμα που μόνο σε ζημιογόνα αποτελέσματα μπορεί να οδηγήσει. Η επιστημονική έρευνα αποτελεί μοχλό ανάπτυξης σε μια χώρα και η οποιαδήποτε παρέμβαση σε αυτήν θα πρέπει να γίνεται κατόπιν σοβαρότητας, κάτι που δεν υφίσταται στην συγκεκριμένη περίπτωση.
    Για ευνόητους λόγους, θεωρώ απαράδεκτη την οποιαδήποτε μετατροπή της καταξιωμένης ονομασίας «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών» σε άλλη με επιθετικούς προσδιορισμούς, κάνοντας το όνομα μη λειτουργικό. Η οποιαδήποτε μετατροπή της ονομασίας του ΕΙΕ βλάπτει όχι μόνο το ίδιο, έναν ερευνητικό οργανισμό με ιστορία άνω του μισού αιώνα, αλλά και εν γένει την έρευνα στην χώρα μας. Η ονομασία «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών» μπορεί εν δυνάμει να καλύψει κάθε μορφή έρευνας και ο τίτλος αποτελεί τιμή μας.
    Η σχεδιαζόμενη συμμετοχή τριών μελών του ΕΚΚΕ στο ΔΣ του ΕΙΕ κάθε άλλο παρά ισορροπημένη είναι, δεδομένου ότι όλα τα άλλα Ινστιτούτα του ΕΙΕ αντιπροσωπεύονται στο ΔΣ από ένα μόνο μέλος (τον Διευθυντή του αντίστοιχου Ινστιτούτου). Κάτι τέτοιο δεν σχεδιάζεται στην επικείμενη προαναγγελθείσα συγχώνευση άλλων ερευνητικών κέντρων της χώρας.
    Σε μια περίοδο βαθύτατης οικονομικής ύφεσης στην οποία τα ερευνητικά κέντρα της χώρας ασφυκτιούν, προτείνεται η καταγγελία της μίσθωσης του ακινήτου στην οποία στεγάζεται το ΕΚΚΕ, εκτός και αν το ΕΙΕ αναλάβει τα λειτουργικά έξοδα. Δεν γίνεται καμία αναφορά στην αναγκαία επιπρόσθετη επιχορήγηση του ΕΙΕ, το οποίο ήδη με την σημερινή κατάσταση, λαμβάνει επιχορήγηση κατά πολύ μικρότερη του κόστους της μισθοδοσίας των ήδη υπαρχόντων, πόσο μάλλον την ανάληψη επιπλέον οικονομικών υποχρεώσεων.
    Θα συμφωνήσω επίσης με τις γενικές θέσεις της «Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών».
    Αν ο αρμόδιος κ. Υπουργός θεωρεί ότι μπορεί να απαντήσει στα παραπάνω, τότε ας πράξει κατά βούληση, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα την ευθύνη των συνεπειών των πράξεών του σε ένα παράλογο και καταστρεπτικό πείραμα. Τέλος, επιτρέψτε μου να σας ενημερώσω ότι ως πειραματικός χημικός είμαι σε θέση να γνωρίζω τις συνθήκες και τις προδιαγραφές υπό τις οποίες πρέπει να σχεδιάζεται και να υλοποιείται ένα πείραμα.

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 13:38 | Κυπριανίδου Πατρίτσια

    Συμφωνώ απολύτως για την αναγκαιότητα απόσυρσης του Άρθρου 9 επιφυλασσόμενη για τη διαδικασία διαβούλευσης και διατηρώντας όλες τις νόμιμες επιφυλάξεις λόγω του θεσμικά απαράδεκτου τρόπου με τον οποίο επιχειρούνται οι συγχωνεύσεις ερευνητικών κέντρων/ινστιτούτων, καταστρατηγώντας το πνεύμα και διατάξεις του εν ισχύ Ν.1514/85.
    Φτωχαίνει η χώρα και οι άνθρωποί της, και ως προς τις επιστήμες και τη γνώση, αλλά και ως προς σημαντικές ερευνητικές και τεχνολογικές υποδομές, πολύτιμες μέχρι σήμερα για την Πολιτεία και το Δημόσιο Συμφέρον. Πραγματικό δε σχήμα οξύμωρον αποτελεί το πώς οι εν λόγω «συγχωνεύσεις» οδηγούν σε πλήρη κατάτμηση του ερευνητικού ιστού…
    Το αυτό ισχύει κατά την άποψή μας και για το άρθρο 7, το οποίο ομοίως πρέπει να αποσυρθεί.
    Πατρίτσια Κυπριανίδου
    Εκπρόσωπος Τεχνικών & Διοικητικών Υπαλλήλων στο Δ.Σ. του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος’

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:54 | Ολυμπία Σελέκου Ιστορικός-ΕΚΚΕ

    Κύριε Υπουργέ,
    Στις Προγραμματικές δηλώσεις σας στη Βουλή (7/7/ 2012), μεταξύ άλλων, είπατε: «Θα διερωτηθεί ίσως κανείς τι πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ο Μανιτάκης, ένας συνταγματολόγος, με το Υπουργείο που ανέλαβε; Προφανώς θα κάνω ότι έκανα όλα τα χρόνια της ζωής μου: θα υπερασπιστώ και στην πράξη τη δημοκρατική συνταγματική νομιμότητα και θα εξακολουθώ να αγωνίζομαι για να αλλάξει η κοινωνία και το κράτος στον τόπο μας και στην Ευρώπη. Μαζί με όλους όσοι αγωνίζονται χρόνια τώρα με συνέπεια, ήθος και σεμνότητα και με αίσθηση κοινωνικής ευθύνης να γίνει την κοινωνία μας πιο δίκαιη». Σήμερα, σύσσωμος ο και επίσης χειμαζόμενος (όπως, άλλωστε, και το συντριπτικό τμήμα της κοινωνίας μας) κόσμος της ακαδημαϊκής, ερευνητικής και επιστημονικής κοινότητας, με Στεντόρεια φωνή, αποδοκιμάζει (και ζητάει τη απόσυρση) με στερρά επιχειρηματολογία την εξαγγελθείσα πρόταση συγχώνευσης ΕΚΚΕ στο ΕΙΕ, ΚΕΤΕΑΘ στο ΕΚΕΤΑ, επισημαίνοντας την αντισυνταγματικότητα,(άρθρο 16 παρ.1 και αρ.103 παρ. 4 του Συντάγματος), την παρέκκλιση-απαγκίστρωση από το ειδικό θεσμικό πλαίσιο που διέπει την έρευνα (Ν.1514/85) και την εθνική-κοινοτική στρατηγική περί έρευνας, την ανυπαρξία δημοσιονομικού οφέλους και , επίσης, αρκετές πτυχές άλλων σοβαρών θεμάτων, τα οποία αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο της παρούσας διαβούλευσης από αρμοδίους, έγκριτους Συναδέλφους. Σήμερα, λοιπόν, θα μπορούσε να διερωτηθεί κανείς: κ. Υπουργέ θα διαγράψετε με μία μονοκοντυλιά το επιστημονικό κύρος και την πολιτική σας τιμή, βάζοντας την υπογραφή σας, προκειμένου να φανεί η Κυβέρνηση «πειστική στους εταίρους που μας δανείζουν»? (φράση του κ. υφυπουργού). Σήμερα, λοιπόν, αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε είναι να επανακυκλοφορηθεί στη συλλογική μνήμη το μνημειώδες απόσπασμα του Αριστόβουλου Μάνεση (1968): «Και επειδή θεωρία και πράξη είναι αλληλένδετες, το ουσιώδες είναι να μείνει κανείς ελεύθερος, όρθιος και αλύγιστος απέναντι στους καταναγκαστικούς και ιδεολογικούς μηχανισμούς των κρατούντων». Ολυμπία Σελέκου. Ιστορικός-Κοινωνιολόγος. Ερευνήτρια ΕΚΚΕ.

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:26 | Νικόλαος Τάτσης

    H κρίση που μαστίζει τη χώρα μας,δεν είναι μόνο οικονομική. Δυστυχώς είναι κυρίως κρίση πολιτισμική. Με πληθώρα αλόγιστων ενεργειών που υπονομεύουν το αξιακό σύστημα της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό πλαίσιο.
    Σε μια εποχή η οποία χαρακτηρίζει την κοσμοθεώρησή μας σαν ‘κοινωνία της γνώσης’, επιχειρείται για άλλη μια φορά μέσα από βεβιασμένες πολιτικές αποφάσεις, να σταματήσει κατ’ουσίαν το μακρόχρονα δημιουργικό έργο του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών. Ενός ανεξάρτητου και αντικειμενικού αναλυτή των σύνθετων κοινωνικών προβλημάτων, ενός φορέα πληροφόρησης που μελετά την παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα των καιρών μας. Είναι ποτέ δυνατόν; Επιτέλους δεν απέμεινε στο τόπο αυτό ούτε η στοιχειώδης κοινωνική ευαισθησία;

    Ν. Τάτσης
    Ομότιμος Καθηγητής Κοινωνιολογίας
    Πανεπιστήμιο Αθηνών

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:20 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.

    Δυστυχώς και η παρούσα κυβέρνηση συνεχίζει τη, χωρίς σχεδιασμό επιστημονική τεκμηρίωση και πραγματική διαβούλευση με την επιστημονική κοινότητα, λεγόμενη αναδιάρθρωση του ερευνητικού ιστού, ενώ η χρηματοδότηση της έρευνας από τον κρατικό προυπολογισμό έχει πέσει στο 0,4% του Α.Ε.Π και ήδη δεν επαρκεί ούτε για την, περικομμένη λόγω μνημονίου, μισθοδοσία των εργαζομένων στα Ερευνητικά Κέντρα.

    Συνεχίζει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και προχειρότητα που έγινε και η συγχώνευση σε επίπεδο ινστιτούτων με μόνο τον αριθμητικό στόχο της μείωσής τους απο 56 σε 31 χωρίς παράλληλα να προβλεφθεί στοιχειωδως η ομαλή τουλάχιστον διοικητική και λειτουργική μετάβαση.

    Στεκόμαστε λοιπόν, απέναντι στη συνεχιζόμενη πολιτική συρρίκνωσης της έρευνας που γυριζει την πλάτη στην επιστημονική κοινότητα.

    Στεκόμαστε απέναντι στην προσχηματική επικοινωνιακή τακτική της δήθεν διαβούλευσης, που ευτελίζει την πραγματική έννοια της δημοκρατίας.

    Στεκόμαστε απέναντι στην κραυγαλέα παραβίαση του Συντάγματος με την έξοδο της έρευνας από τον πυρήνα του δημόσιου και την αυτόματη κατάργηση της μονιμότητας.

    Για τους παραπάνω λόγους ζητούμε την άμεση απόσυρση των άρθρων 7 και 9 του παρόντος σχεδίου νόμου, είμαστε αλληλέγγυοι με τους συναδέλφους του ΕΚΚΕ και του ΚΕΤΕΑΘ που συγχωνεύονται καταργούμενοι και μαζί με όλη την επιστημονική κοινότητα στους αγώνες για να αποκρούσουμε αυτη την πολιτική.

    Για το Δ.Σ. του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαζομένων στο ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.

    Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
    Μ. Στεφανάκης Δ. Ποδάρας

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:19 | Όλγα Τσακηρίδη

    Σύμφωνα με τις έως τώρα έγκυρες επιστημονικές μεθόδους, όταν ένα κράτος, επιδιώκει την ανάπτυξη και την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των πόρων που διαθέτει, επενδύει, μεταξύ άλλων, στην έρευνα. Μάλιστα, προκειμένου να υποστηρίξει και να επιτύχει καινοτομίες, λαμβάνοντας πρωτοβουλίες στο σύνολο της διεθνούς κοινότητας, θέτει την υποστήριξη της έρευνας ως έναν από τους κυριότερους στόχους δημόσιας πολιτικής.
    Ως εκ τούτου προσπαθεί να κατοχυρώσει όσο το δυνατόν καλύτερα τις ερευνητικές δομές πάνω στις οποίες θα στηριχθεί. Ευλόγως, λοιπόν, διερωτώμεθα, πώς διασφαλίζεται το Ελληνικό κράτος και ο Ελληνικός λαός, ότι η έρευνα θα συνεχίσει να λειτουργεί υπερ του δημοσίου συμφέροντος και μόνον με την μετατροπή του θεσμικού καθεστώτος, από το δημόσιο, στο ιδιωτικό δίκαιο.
    Ιδιαίτερα μάλιστα για το χώρο των κοινωνικών επιστημών η παραμονή των ερευνητικών φορέων στην προστασία του δημοσίου δικαίου παρέχει τη δυνατότητα στους ερευνητές να λειτουργήσουν απρόσκοπτα προς την κατεύθυνση του δημοσίου συμφέροντος μη φοβούμενοι, ότι αν τυχόν εκφράσουν απόψεις, οι οποίες θίγουν τυχόν διαφορετικά συμφέροντα και απόψεις, θα βρεθούν υπόλογοι. Ποιος θα ήθελε στις ημέρες μας να είναι υπόλογος…
    Τόσο η Ελληνική Πολιτεία, όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να διασφαλίσουν το ζήτημα αυτό με κάποιους τρόπους, διότι σε αντίθετη περίπτωση, δεν θα είναι δυνατόν να λαμβάνονται αναπτυξιακές πρωτοβουλίες προς όφελος των πολλών και όχι των ολίγων.
    Επιπλέον, αποτελεί ζητούμενο η ανάπτυξη, όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά για όλη την Ευρώπη. Πώς θα επιτευχθεί ανάπτυξη, αν τα ερευνητικά κέντρα μιας χώρας, όπως η Ελλάδα –με τις απαράμιλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές- δεν αναβαθμιστούν σε όλα τα επίπεδα; Θέτω ορισμένες ερωτήσεις με την ευκαιρία της δημόσιας διαβούλευσης:
    – Τα Ευρωπαϊκά κονδύλια έχουν επαρκώς αξιοποιηθεί για την κινητικότητα των ερευνητών και την δια βίου μετεκπαίδευση και ενημέρωσή τους;
    – Οι ερευνητικές υποδομές είναι σχεδόν ανύπαρκτες και οι ερευνητές με προσωπικές θυσίες προσπαθούν να φέρουν σε πέρας το έργο τους. Θα υπάρξει ποτέ βελτίωση σ’ αυτόν τον τομέα;
    – Θα υπάρξει ποτέ σχεδιασμός (Στρατηγική) για τον τομέα της έρευνας με επιστημονικά κριτήρια ανάλογα με όσα ισχύουν στα κράτη-μέλη της Ε.Ε.;
    Οι προβληματισμοί που ίσχυαν πριν από 10-15 χρόνια, δυστυχώς, εξακολουθούν να είναι οι ίδιοι. Τα κενά είναι τα ίδια, οι ανάγκες έχουν παραμείνει στον «αέρα». Αντίθετα, σήμερα γίνεται προσπάθεια Εθνικής διάσωσης μονόπλευρη, λογιστική, όχι σφαιρικά μελετημένη. Προσωπικά θα είμαι ευτυχής και το ίδιο είμαι σίγουρη για όλους, εάν διασωθεί η χώρα από τις τωρινές αιματηρές θυσίες . Όλες, όμως, οι ενδείξεις καταδεικνύουν, ότι οι θυσίες αυτές θα πάνε χαμένες, γιατί η συγκεκριμένη ενέργεια απενεργοποίησης των ερευνητικών θεσμών της χώρας στρέφεται εναντίον των κοινών συνολικά συμφερόντων μας. Μήπως πρέπει να το ξανασκεφτείτε όσοι λαμβάνετε αποφάσεις; Μήπως τελικά δεν είναι προς συμφέρον μας, προς συμφέρον σας; Διότι, εξόσων διαφαίνεται, κατευθυνόμαστε σε άγνωστη γη χωρίς καν τα απαραίτητα εργαλεία.
    Με τιμή,
    Δρ Όλγα Τσακηρίδη
    Κύρια Ερευνήτρια Πολιτιστικής Διαχείρισης ΕΚΚΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:40 | Ελισάβετ Αλλισον

    1985: 10 μήνες μετά τη ψήφιση του ν. 1514/1985, στις 8 Φεβρουαρίου 1985, και πριν το μελάνι του ΦΕΚ προλάβει να στεγνώσει.

    Από προσωπικό αρχείο με «αποκόμματα Τύπου για την Ερευνα» ανασύρω το παρακάτω:
    11 Δεκεμβρίου 1985, εφημερίδα Καθημερινή, άρθρο της σύνταξης με τίτλο «Εξάρθρωση και εκεί;»
    «…Το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών και ο «Δημόκριτος» απειλούνται με εξάρθρωση και αχρήστευση, λόγω «αναδιατάξεων», «συγχωνεύσεων» κλπ.». Αυτό προκύπτει από τις ανακοινώσεις της αρμόδιας υφυπουργού κ. Β. Παπανδρέου και του ΓΓΕΤ κ. Κ. Παπαηλιού προς το συνδικαλιστικό όργανο του ΕΙΕ και τους διευθυντές των ερευνητικών κέντρων. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις «σχεδιάζεται ο διαμελισμός του ΕΙΕ και του «Δημόκριτου» και η «δι΄ ανασυνθέσεως» και με συνένωση μελών τους δημιουργία νέων ερευνητικών οργανισμών». Συγκεκριμένα: τα τρία κέντρα ιστορικής έρευνας του ΕΙΕ προτείνεται να ενταχθούν στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) για να συναποτελέσουν ένα νέο «Κέντρο Ερευνών του Ανθρώπου», ενώ τα κέντρα έρευνας θετικών επιστημών του ΕΙΕ θα ενωθούν με τα τμήματα χημείας και βιολογίας του «Δημόκριτου» για να συναποτελέσουν ένα νέο «Κέντρο Ερευνών της Φύσεως».
    Η αιτιολόγηση της σχεδιαζόμενης μεταρρύθμισης δεν κρίνεται πειστική κατα τον αθρογράφο. Ούτε δυσλειτουργίες παρουσιάζουν τα ερευνητικά ιδρύματα, ούτε επικαλύψεις, όπως προκύπτει άλλωστε από απλή παραβολή των ερευνητικών προγραμμάτων του ΕΚΚΕ αφ΄ενός και των κέντρων ιστορικής έρευνας του ΕΙΕ, αφετέρου. «Τυχόν υπαγωγή των κέντρων ιστορικής έρευνας του ΕΙΕ στο ΕΚΚΕ που έχει ως κύριο (ή μάλλον, αποκλειστικό) αντικείμενο την κοινωνιολογία, θα αναστείλει και θα τελματώσει το έργο τους»
    Και ο αρθρογράφος καταλήγει:
    «Και τέλος, η «αναδιάρθρωση», ο «συντονισμός» και η «αναβάθμιση» της έρευνας δεν επιτυγχάνονται με ασυνάρτητες «συγκολλήσεις» ή άλλες περιστασιακές «ρυθμίσεις», αλλά με έλλογο σχεδιασμό, με σύνεση και με σεβασμό στις δομές και στους θεσμούς που φιλοδοξούμε να αναβαθμίσουμε … ».

    Επειδή το Κράτος έχει συνέχεια …

    26 Μαίου 2009: Ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαθανασίου μετά τη συνεδρίαση της Διυπουργικής Οικονομικής Επιτροπής κάνει δηλώσεις σχετικά με την ολοκλήρωση της προετοιμασίας για την κατάργηση και τη συγχώνευση 255 φορέων του δημοσίου από τους 620 που εξετάστηκαν. Λόγοι του εγχειρήματος: εξοικονόμηση πόρων και, κυρίως, ο εξορθολογισμός της λειτουργίας του δημοσίου. Δεν θίγονται δικαιώματα εργαζομένων.
    — Φακέλος 19: Συγχώνευση του ΕΚΚΕ (νπδδ) με το ΕΙΕ (νπιδ) σε ένα ενιαίο ερευνητικό κέντρο με δραστηριότητα στον τομέα Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών
    — Φάκελος 20: Συγχώνευση του ΚΕΤΕΑΘ (νπιδ) στο ΕΚΕΤΑ (νπιδ)

    Επειδή ο Κράτος έχει συνέχεια …

    3 Ιουνίου 2009: δίνεται στη δημοσιότητα δελτίο Τύπου του ΥΠΑΝ σχετικά με τη «χωροταξική και γνωστική αναδιάταξη του ερευνητικοί ιστού» με βάση τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων των ερευνητικών κέντρων. Στόχος του εγχειρήματος: «ο περιορισμός του εκτεταμένου φαινομένου του κατακερματισμού των Κέντρων/Ινστιτούτων και των πολλαπλών επικαλύψεων, τόσο στο σύνολο του ερευνητικού ιστού της χώρας όσο και στα ίδια τα ερευνητικά κέντρα». Η αναδιάταξη του ερευνητικού ιστού αφορά σχεδόν αποκλειστικά τα ερευνητικά κέντρα της Αττικής και δεν αγγίζει άλλα όπως πχ. της Κρήτης ή της Θεσσαλονίκης.
    — Ετσι, με απόφαση Υπουργού, απομακρύνονται και μεταφέρονται σε άλλα ερευνητικά κέντρα τα τρία Ινστιτούτα Θετικών Επιστημών του ΕΙΕ (το ΙΒΕΒ και ΙΟΦΧ μεταφέρονται στο «Φλέμιγκ», το ΙΘΦΧ στο «Δημόκριτο», και τέλος το ΕΚΤ στο «Αθηνά».
    — Το (νέο!) ΕΙΕ έχει δραστηριότητα στον τομέα των Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών. Περιλαμβάνει τα τρία, ήδη υπάρχοντα στο ΕΙΕ Ινστιτούτα ιστορικών ερευνών και 2 νέα Ινστιτούτα από το ΕΚΚΕ (το ένα προέρχεται από συγχώνευση δύο Ι., το άλλο ως έχει). Το ΕΚΚΕ βέβαια διαλύεται!

    Επειδή το Κράτος έχει συνέχεια …

    29 Φεβρουάριου 2012, ν. 4051/2012: ένας εκ των Εφαρμοστικών: άρθρο 5 Συγχωνεύσεις ερευνητικών φορέων. Συγχωνεύσεις Ινστιτούτων εντός των ερευνητικών κέντρων. Στόχος εγχειρήματος: η αναδιάρθρωση και ο εξορθολογισμός της δομής και λειτουργίας του ερευνητικού συστήματος και η αντιμετώπιση του κατακερματισμού και της διάσπασης δράσεων και υποδομών. Από τη συγχώνευση προκύπτουν
    — ΕΚΚΕ: ένα Ινστιτούτο (συγχώνευση τριών ενεργών)
    — ΕΙΕ: ένα Ιστιτούτο ιστορικών ερευνών (συγχώνευση τριών), ένα βιολογίας κλπ (συγχώνευση δύο) και ένα φυσικών κλπ επιστημών.
    — ΚΕΤΕΑΘ: ένα Ινστιτούτο ( συγχώνευση τριών .)
    — ΕΚΕΤΑ: τέσσερα Ινστιτούτα (συγχωνεύσεις εξη)
    Η α΄φάση αναδιάθρωσης του ερευνητικού ιστού εκτελείται. «η φάση αυτή (θα οδηγήσει προς μία σταδιακή και ελεγχόμενη μετάβαση στην επόμενη φάση, της λειτουργικής ενοποίησης ερευνητικών φορέων της ΓΓΕΤ» (Αιτιολογική Εκθεση ν. 4051/2012).

    Επειδή το Κράτος έχει συνέχεια …
    Ομως έχει το Κράτος συνέπεια ;

    24 Ιουλίου 2012
    Στην αναμονή/προσμονή για τη β΄ φάση αναδιάρθρωσης που «θα προκύπτει από τις κατευθύνσεις του νέου νόμου για την έρευνα (;), τους στόχους και τις προτεραιότητες του ΕΣΠΕΚ και τις προτάσεις του ΕΣΕΤ»
    ανακοινώνεται η λίστα (!) των 21 υπό «συγχώνευση, κατάργηση οργανισμών» του Υπουργείου ΔΜ&ΗΔ. Στο πλαίσιο της συνολικής αναδιάθρωσης του κράτους.
    Μεταξύ αυτών 4 ερευνητικοί φορείς (από τους 12 εποπτεύμενους της ΓΓΕΤ).
    Πάνω σε αυτό διαβουλευόμαστε τώρα.

    Επειδή, όπως έχει δείξει η πολύχρονη εμπειρία μας, η πολιτική για την έρευνα στην Ελλάδα άγεται και (περιφέρεται) μεταξύ «σκοτεινών» φοριαμών, προσωπικών επιλογών, μικρόπνοων προοπτικών, παλινδρομήσεων και αδράνειας, υποταγής στις κατευθύνσεις της ΕΕ, (διαχρονικής) απουσίας οράματος και προσανατολισμού εθνικής στρατηγικής. Και, στις σημερινές μέρες, μεταξύ «άφωνων» αρμοδίων που δηλώνουν αναρμόδιοι, όπου η λέξη «έρευνα» δεν ανιχνεύεται στα κείμενά τους και τις ομιλίες τους (ούτε καν σαν case sensitive !).
    Επειδή ακούσαμε τον κο ΓΓΕΤ στη Βουλή την προηγούμενη εβδομάδα να εκφράζει τις προσωπικές του σκέψεις για τη γεωγραφική διασπορά του ερευνητικού ιστού, οι Βόρειοι, οι Νότιοι και ανάμεσα τι;. Με ένα (νέο;) νόμο για την έρευνα που σχεδιάζεται και που ερευνητική κοινότητα αγνοεί.
    Επειδή η αναδιάταξη του ερευνητικού ιστού δεν είναι θέμα διοικητικής μεταρρύθμισης αλλά αποτέλεσμα διαλόγου μεταξύ των αρμοδίων και της ερευνητικής κοινότητας, η οποία έχει ήδη αποδείξει τη θέλησή της για συνεργασία.

    Περιμένουμε από εσάς να αποσύρετε το άρθρο 9 και το άρθρο 7 του παρόντος νομοσχεδίου.

    Θα είχε αντίρρηση ο κος Χορτς Ραιχενμπαχ και η ομάδα των συμβούλων της TFGR;

    Ελισάβετ Αλλισον
    Αφυπηρετήσασα Α΄ ΕΛΕ ΙΑΑΚ/ΕΚΚΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:02 | Π. Ζουμπουλάκης

    Σπασμωδικές κινήσεις συγχωνεύσεων χωρίς ουσιαστικό όφελος για τα ταμεία του κράτους αλλά και με μεγάλο κόστος μακροπρόθεσμα από την απαξίωση της έρευνας στην Ελλάδα. Συμφωνώ απόλυτα με τα σχόλια της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών όσον αφορά τα άρθρα 7, 9 και 16.

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:16 | Νικόλαος Πετρής

    Ολόκληρο το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο παρουσιάζει νομικές ατέλειες.
    Ακραία είναι η περίπτωση του άρθρου 9 με το οποίο προβλέπεται η ένταξη του ΕΚΚΕ στο ΕΙΕ.
    Ο νομοθέτης στον τίτλο του άρθρου 9 αναφέρει επακριβώς τι συντελείται με τις επιταγές του άρθρου αυτού˙ η ΕΝΤΑΞΗ του ΕΚΚΕ στο ΕΙΕ. Το ΕΚΚΕ ΕΝΤΑΣΣΕΤΑΙ αυτούσιο στο ΕΙΕ. Η κατάργηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 αφορά την νομική του μορφή ως αυτοτελούς νομικού προσώπου και όχι την κατάργηση του οργανισμού του και κατά συνέπεια των προβλεπόμενων θέσεών του τις οποίες σε καμία περίπτωση δεν καταργεί.
    Είναι έτσι αυταπόδεικτο – καθ’ ομολογία του ίδιου του νομοθέτη – ότι η πρόβλεψη της παρ. 5 εδ. α, “… ή αν πρόκειται για μόνιμο προσωπικό, με μετατροπή της σχέσης εργασίας του σε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.” αντίκειται στο άρθρο 103 παρ. 4 και 6 του Συντάγματος. Η επίκλιση της κατάργησης της νομικής μορφής του ΕΚΚΕ για θεραπεία της αντισυνταγματικότητας είναι εξόφθαλμα καταχρηστική.
    Το άρθρο 9 θα έπρεπε να αποσυρθεί από το παρόν νομοσχέδιο και για πολλούς άλλους λόγους που έχουν ήδη ορθά επισημάνει όσοι μετέχουν στην παρούσα διαβούλευση.
    Αν πάντως δεν αποσυρθεί μου είναι αδύνατον – ως νομικός – να φανταστώ πως ο έγκριτος καθηγητής συνταγματολόγος υπουργός Κος Μανιτάκης θα βάλει την υπογραφή του κάτω από μια τέτοια αντισυνταγματική διάταξη.
    Νικόλαος Πετρής
    Δικηγόρος

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:24 | Κατσίκη Β.

    Η συγχώνευση που προτείνεται στο σχέδιο Νόμου είναι απαράδεκτα πρόχειρη, χωρίς ουσιαστικά επιχειρήματα, με κανένα απολύτως επιστημονικό όφελος για τον ερευνητικό ιστό, αντίθετα είναι εις βάρος του πολίτη λόγω υποβάθμισης του Κοινωνικού Αγαθού της Έρευνας. Ο στόχος φαίνεται να είναι μία τύποις μείωση της παρουσίας του Δημοσίου με ελάχιστο οικονομικό όφελος. Η προτεινόμενη συγχώνευση είναι μία συνέχεια των προηγούμενων συγχωνεύσεων των Ινστιτούτων –που επίσης έγινε χωρίς μελέτη- και η οποία προκάλεσε δυσλειτουργίες και αναστάτωση με οικονομικό κόστος υψηλότερο του οφέλους των 100.000 ευρώ (αν και παρουσιάζεται αναληθώς ότι απέφερε κέρδος 15πλάσιο…).
    Προκαλεί ερωτηματικά η επίσπευση των συγχωνεύσεων, δεδομένου ότι η αξιολόγηση των Ε.Κ. –σύμφωνα με την ΓΓΕΤ- θα πραγματοποιηθεί εντός του έτους. Μάλιστα δεν υπάρχει γνωμάτευση του ΕΣΕΤ, ούτε έγκριση των Προέδρων των Ε.Κ. Είναι ευνόητο ότι οποιαδήποτε αναδιάρθρωση του ερευνητικού ιστού πρεπει να γίνει κατόπιν εμπεριστατωμένης μελέτης και με στόχο τη βελτίωσή του και ΟΧΙ τη συρρίκνωσή του!
    ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
    επειδή οι προτεινόμενες συγχωνεύσεις δεν είναι ορθολογικές, δεν έχουν σαφή κριτήρια, δεν έχουν επιστημονικό όφελος, δεν έχουν μελέτη σκοπιμότητας, δεν έχουν εμφανή οικονομικά οφέλη, είναι σε παράβαση Νόμου του Κράτους που προώθησε την έρευνα (Ν1514), άρρουν την μονιμότητα (αποτελώντας στην πράξη τη δοκιμή για την μετροπή των ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ), υποβιβάζουν την έρευνα και τους ερευνητές, δημιουργούν παρά λύνουν προβλήματα και εν κατακλειδι ΔΕΝ προσφέρουν ΤΙΠΟΤΑ ΘΕΤΙΚΟ στην έρευνα και τους πολίτες, γιαυτό ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 7 & 9.
    Κατσίκη Β.Α.
    ερευνήτρια ΕΛΚΕΘΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:06 | Θωμόπουλος Θ.

    Σχόλια για το άρθρο 9

    Γενική Παρατήρηση:

    Η κατάργηση της αυτοτέλειας ενός φορέα με μακροχρόνια παράδοση, για την κοινωνική έρευνα όπως είναι το «Ε.Κ.Κ.Ε.», με την αυθαίρετη «μεταφορά» του σε άλλο ερευνητικό φορέα, με άλλα όλως διαφορετικά αντικείμενα ερευνητικού έργου, καταδεικνύει για μια ακόμη φορά τον κακό σχεδιασμό των «ιθυνόντων» και την αέναη προχειρότητα που ταλανίζει την διοίκηση, εδώ και το πεδίο του ερευνητικού χώρου…
    Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής:

    1. Το άρθρο 9 ασχολείται μόνο με τη μεταφορά ονομασιών και ονοματολογιών, ενώ παραλείπει τον καθορισμό αρμοδιοτήτων και αντικειμένων – ως όφειλε – για το «υπό κατασκευή» Ινστιτούτο του ΕΚΚΕ που μεταφέρεται και εντάσσεται στο ΕΙΕ. Πουθενά δεν καθορίζονται ποια θα είναι τα αντικείμενα και τα πεδία έρευνας που θα έχει το Ινστιτούτο του ΕΚΚΕ στο νέο πλαίσιο λειτουργίας του εντός του Ε.Ι.Ε.
    2. Η ένταξη του Ινστιτούτου του ΕΚΚΕ στο ΕΙΕ στην ουσία επιφέρει τροποποίηση της λειτουργίας του ΕΙΕ, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνουν και οι σχετικές μεταβολές στον οργανισμό και στο οργανόγραμμα του ΕΙΕ.
    3.Στο Διάταγμα που πρόκειται να εκδοθεί, όμως, δεν δίδεται εντολή για μεταφορά του νυν προϋπολογισμού του ΕΚΚΕ στον νέο φορέα. Πως επομένως θα καλυφθούν τα θέματα της μισθοδοσίας του μεταφερόμενου εκεί προσωπικού; Το δημόσιο λογιστικό απαιτεί συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση.
    4.Στην § 5β δεν αναφέρεται τι γίνεται με το πνευματικό και ερευνητικό έργο του ΕΚΚΕ. Ποιος κρατάει τα εκ τούτου πνευματικά δικαιώματα; Τα εξ αυτού πνευματικά δικαιώματα περιέχονται έτσι γενικώς στο ΕΙΕ; Ή μήπως πρέπει -λόγω ειδικότητος και συνάφειας του αντικειμένου- να τα διατηρήσει το νέο σχήμα του Ινστιτούτου ΕΚΚΕ. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μεταφορά δημοσίας περιουσίας σε ιδιωτικό φορέα!
    5.Εάν αργότερα επέλθει στο Ε.Ι.Ε. νέα μεταβολή-μεταρρύθμιση τι θα γίνει με την τύχη της δημόσιας περιουσίας, και σε ποιόν θα περιέλθει; Παρόμοιος είναι και ο προβληματισμός σχετικώς με την τύχη του Ερευνητικού Αρχείου του ΕΚΚΕ.
    6.Είναι μύθος ότι με την συγχώνευση αυτή εξοικονομούνται έσοδα για το Δημόσιο από την κατάργηση της λειτουργίας του ΕΚΚΕ, δεδομένου ότι το ΕΚΚΕ δεν έχει ελλειμματικό προϋπολογισμό. Εξάλλου, πουθενά δεν παρατίθενται κάποια στοιχεία για την δήθεν ελλειμματικότητα του Ε.Κ.Κ.Ε. για να αιτιολογηθεί κάπως ο προσχηματικός λόγος για την σημερινή κατάργησή του. Εντάσσεται και αυτό στο πλαίσιο της αέναης προχειρότητας…

    Είναι πασιφανές ότι το άρθρο 9 πρέπει να αποσυρθεί από το παρόν νομοσχέδιο.

    Τέλος οφείλει κανείς να διερωτηθεί: Ποιο είναι το πραγματικό νόημα της δημόσιας διαβούλευσης, όπως αυτή, όταν οι παρατηρήσεις των ενδιαφερομένων φορέων και των πολιτών δεν φθάνουν καν στα «ώτα», ούτε και λαμβάνονται σοβαρώς υπόψη από τους «ιθύνοντες»; Αλλιώς και σε κάθε περίπτωση, η όλη διαδικασία θα καταλήξει να είναι για άλλη μια φορά, απλώς ένα υποκριτικό μέσο εκτόνωσης των αντιδράσεων και μια επίφαση στρεβλής δημοκρατικότητας.

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:29 | Ευστράτιος Στρατίκος

    Με ποια λογική οι προτεινόμενες συγχωνεύσεις εξυπηρετούν την οικονομικότερη και αποδοτικότερη λειτουργία των ερευνητικών κέντρων; Δεν δίνεται καμία μελέτη, ούτε αποτελεσματικότητας ούτε σε οικονομοτεχνικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα οι συγχωνεύσεις αυτές (μαζί με τις πρόσφατες συγχωνεύσεις ερευνητικών ινστιτούτων που έγιναν πριν από μερικούς μήνες, οι οποίες ήδη κατά τη γνώμη μου έχει αρχίσει να φαίνεται το πόσο κακό έχουν κάνει στις ερευνητικές προσπάθειες των Ελλήνων επιστημόνων) γίνονται χωρίς καμία μελέτη των επιπτώσεων και με πρωτοφανή προχειρότητα. Δεν εξηγείται ούτε το πιο απλό, το πως δηλαδή οι συγκεκριμένες συγχωνεύσεις θα οδηγήσουν σε εξοικονόμηση πόρων.

    Εκτός αν ο στόχος είναι οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Καθώς δεν διευκρινίζεται ο προϋπολογισμός της επιχορήγησης του νέου ερευνητικού κέντρου, αν αυτός δεν αποτελεί το άθροισμα των επιμέρους προϋπολογισμών, η συγχώνευση έμμεσα θα οδηγήσει σε αναγκαία «μείωση» προσωπικού (με άγνωστα κριτήρια). Νομίζω ότι οι ερευνητές ενός τέτοιου κέντρου έχουν το δικαίωμα να περιμένουν από την πολιτεία (και την κοινωνία) την ελάχιστη ειλικρίνεια των πραγματικών στόχων των συγχωνεύσεων. Είτε αυτοί οι στόχοι είναι η «εικονική» μείωση Δημοσίων υπαλλήλων με τη μετατροπή τους σε ΙΔΑΧ είτε η ξεκάθαρη και χωρίς αποζημίωση απόλυση τους.

    Θέλω να επισημάνω ότι μιλάμε για ανθρώπους υψηλού μορφωτικού επιπέδου που εργάζονται σε θέσεις που κατάλαβαν αξιοκρατικά και με μεγάλο ανταγωνισμό μετά από 15-20 σπουδών και μετεκπαίδευσης (πτυχίο, μεταπτυχιακά, διδακτορικό, μεταδιδακτορική έρευνα), αμείβονται με μισθούς που είναι ελάχιστα υψηλότεροι από υπαλλήλους του Δημοσίου (κατά 10-20% αν και μάλλον θα πάψουν να είναι σε 1 μήνα) και που σίγουρα δεν ανταποδίδουν το εισόδημα που έχασαν κατά την πολυετή εκπαίδευση τους (συχνά στο εξωτερικό χωρίς κόστος στο Ελληνικό Δημόσιο). Ανθρώπους των οποίων η δουλειά αξιολογείται διαρκώς και με διεθνή κριτήρια (από τη δημοσίευση ενός άρθρου, την αξιολόγηση ερευνητικών κέντρων, τη αξιολόγηση ερευνητικών προτάσεων αλλά και κατά τις προαγωγές τους). Επιστήμονες που προσπαθούν να κρατήσουν το επίπεδο εργασίας τους απέναντι σε ένα διεθνή ανταγωνισμό που έχει σαφώς καλύτερη αντιμετώπιση και στήριξη από τη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών του δυτικού κόσμου. Έλληνες που συνεχώς αντιπροσωπεύουν την Ελλάδα στο εξωτερικό και προσπαθούν αναδείξουν την αξία της. Εργαζομένων που η δουλειά τους έλκει νέα ή απορροφά ερευνητικά προγράμματα συχνά πολλαπλάσια των αποδοχών τους. Και ίσως πιο σημαντικό είναι ότι πρόκειται για ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν κάτι νέο και καινούριο και να εκπαιδεύσουν νέους επιστήμονες να κάνουν το ίδιο.

    Είναι τρομακτικό αν, στα πλαίσια εξωτερικών πιέσεων για απολύσεις, αυτοί που κινδυνεύουν με απόλυση είναι αυτοί που έχουν διοριστεί αξιοκρατικά, έχουν υψηλό επίπεδο ειδικευμένων γνώσεων και η εργασία τους αξιολογείται θετικά επανειλημμένα από κριτές διεθνούς κύρους.

    Επέστρεψα στην Ελλάδα μετά από 11 χρόνια σπουδές και εργασία στο εξωτερικό, ενώ είχα επαγγελματικές διεξόδους εκεί, μεταξύ άλλων με μια μικρή ελπίδα ότι τα ταλέντα που είχα αναπτύξει θα μπορούσαν να είναι και χρήσιμα για τη χώρα μου. Η αντιμετώπιση της ερευνητικής κοινότητας από την Ελληνική πολιτεία (αλλά και τελικά ίσως και από την ελληνική κοινωνία) ήταν τα τελευταία 6 χρόνια που εργάζομαι εδώ, μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις που έχω ζήσει ποτέ.

    Νομίζω ότι όλοι μας, ως πολίτες αυτής της χώρας, πρέπει να επανεξετάσουμε τις προτεραιότητες μας και να ξεκαθαρίσουμε πως θέλουμε η Ελλάδα να είναι στο μέλλον.

    Ευστράτιος Στρατίκος
    Ερευνητής Β
    ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:12 | Δήμητρα Μήτσιου

    Συμφωνώ με τις αναρτήσεις του Ινστιτούτου Βιολογίας, Φαρμακευτικής Χημείας και Βιοτεχνολογίας του ΕΘνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΙΒΦΧΒ-ΕΙΕ) και της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών (ΕΕΕ).

    Δήμητρα Μήτσιου
    Ερευνήτρια ΙΒΦΧΒ-ΕΙΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:42 | Γιαλαμάς Γιάννης Αντιπρόεδρος ΠΟΕΕΚΙ

    Βήμα, βήμα προχωρά η σχεδιασμένη αποδόμηση της Εθνικής, Δημόσιας Ερευνας.
    Η κατάργηση του ΕΚΚΕ του μοναδικού Δημόσιου φορέα κοινωνικής ερευνας, σηματοδοτεί:
    1.Την σαφή υποβάθμιση των θεμάτων που έμμεσα η άμεσσα αναδεικνύει η κοινωνική έρευνα.
    2.Δείχνει την αποστροφή της Ελληνικής Τρόικας πρός φορείς μη εξαρτημένους άμεσα απο ιδιωτικά συμφέροντα.
    3.Το να έχει εξασφαλισμένο το μισθό του ο Επιστήμονας είναι τροχοπέδη στην εξάρτησή του.
    4. Ο δρόμος για να αλώσει » Η αγορά», κάθε αντικειμενική και επιστημονική έρευνα διευρύνεται.
    5. Είναι πρόοδος η μετατροπή του επιστήμονα σε » κυνηγό» προγραμμάτων, μελετών για επιβίωση , για εξασφάλιση του στοιχειώδους, του μισθού του και των συνεργατών του. (Η χρόνια εμπειρία των επι μήνες απλήρωτων εργαζομένων του ΕΙΕ και άλλων ΕΚ και οι μαύρες σημαίες έξω απ΄αυτό είναι νωπή στη μνήμη μας).
    6. Η παράνομη-αντισυνταγματική μετατροπή των συμβάσεων του προσωπικού απο μόνιμες σε αορίστου χρόνου είναι το κερασάκι στην τούρτα της συνενοχής.
    Οσοι την υπογράψουν, όσοι την ψηφίσουn θα είναι στην μνήμη μας kai θα »χρωστάνε» στην κοινωνία. Που κάποια στιγμή θα τους πληρώσει!

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:34 | ΑΔΕΔΥ

    Συγχωνεύσεις ερευνητικών κέντρων

    Η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καταγγέλλει, για μία ακόμη φορά, την επιχειρούμενη κατάργηση Κοινωνικών Αγαθών και Υπηρεσιών, μέσω της συγχώνευσης και κατάργησης Δημοσίων Δομών και Υπηρεσιών και της μεθόδευσης για μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο.

    Είναι, πλέον, απόλυτα σαφές ότι το πρόγραμμα συγχωνεύσεων και καταργήσεων Δημοσίων Οργανισμών, Υπηρεσιών και Φορέων δεν γίνεται για την καλύτερη οργάνωση και την -κατά γενική ομολογία αναγκαία- βελτίωση της λειτουργίας του Δημοσίου προς όφελος του πολίτη.

    Αντιθέτως, εξυπηρετεί ένα και μόνο σκοπό: Την υλοποίηση των κυβερνητικών δεσμεύσεων προς την Τρόικα, για άμεσες απολύσεις προσωπικού και περιορισμό των Δημοσίων Υπηρεσιών, με απώτερο στόχο την κατάργηση βασικών Κοινωνικών Αγαθών (Δημόσια Παιδεία-Έρευνα, Δημόσια Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση κ.λπ.). Αυτή, όμως, η πολιτική δεν έχει καμία σχέση με το συμφέρον των πολιτών. Αντιθέτως στρέφεται κατά των θεμελιωδών και συνταγματικά κατοχυρωμένων κοινωνικών δικαιωμάτων τους.

    Στο πλαίσιο αυτό, εντάσσονται και οι προτεινόμενες συγχωνεύσεις των Ερευνητικών Κέντρων στο σχέδιο νόμου «Κατάργηση και συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα», οι οποίες:

    1. Σηματοδοτούν τη βίαιη απόσυρση του Κράτους από την υποχρέωσή του να υπερασπίζεται, να κατοχυρώνει και να εγγυάται Δημόσια Αγαθά, τα οποία είναι θεμελιώδη για τους πολίτες και γι’ αυτό προστατεύονται από το Σύνταγμα (π.χ., Παιδεία, Έρευνα, Υγεία, Πρόνοια, Κοινωνική Ασφάλιση κ.λπ.). Καταστρατηγείται έτσι το άρθρο 16 παρ.1 του Συντάγματος.

    2. Είναι αντισυνταγματικές, δεδομένου ότι στην περίπτωση του ΕΚΚΕ καταργείται ευθέως η συνταγματικά κατοχυρωμένη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, αφού η μεταφορά του προσωπικού συνοδεύεται και από την αλλαγή της εργασιακής του σχέσης. Η κίνηση αυτή έρχεται να προστεθεί στις αντισυνταγματικές νομοθετικές παρεμβάσεις (π.χ. εφεδρεία, προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα) της προηγούμενης περιόδου, με απώτερο στόχο την κατάργηση της μονιμότητας συνολικά στο Δημόσιο Τομέα.

    3. Γίνονται κατά παρέκκλιση του ειδικού θεσμικού πλαισίου που διέπει την έρευνα (Ν.1514/85).

    4. Αντιβαίνουν τις επαναλαμβανόμενες κυβερνητικές ανακοινώσεις περί ανάπτυξης της χώρας, μέσω ενίσχυσης της Έρευνας και της Καινοτομίας, ενώ ταυτόχρονα τα οικονομικά και αναπτυξιακά οφέλη είναι στην πραγματικότητα ανύπαρκτα.

    Από την Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:52 | Πόπη

    Συμφωνώ με τις αναρτήσεις της ΠΟΕΕΚ-Ι και της Ένωσης
    Ελλήνων Ερευνητών

  • Η επωνυμία Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών είναι ευρεία και διεπιστημονική. Επομένως η μετονομασία του ΕΙΕ ως Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών-Κέντρο Θετικών, Ιστορικών και Κοινωνικών Επιστημών είναι περιοριστική και μακροσκελής, και χωρίς πραγματικό επιστημονικό όφελος.
    Η προτεινόμενη σύσταση του ΔΣ του ΕΙΕ αφ’ενός μεν αντίκειται στο νόμο 1514/1985 αφ’ετέρου δε διαταράσσει την υπάρχουσα ισορροπία του ΔΣ και θα διαταράξει την εσωτερική ειρήνη.
    Τέλος, η παντελής απουσία πρόνειας για την κάλυψη της μισθοδοσίας και λειτουργικών εξόδων του νέου Ινστιτούτου ΕΚΚΕ, το οποίο εντάσσεται στο διευρυμένο ΕΙΕ, θα δημιουργήσει έντονο οικονομικό πρόβλημα, δεδομένου ότι ή κρατική επιχορήγηση την οποία λαμβάνει σήμερα το ΕΙΕ δεν επαρκεί ούτε για τη μισθοδοσία του προσωπικού του, το οποίον έχει μειωθεί το τελευταίο δωδεκάμηνο. Ποιά είναι λοιπόν η λογική της εξοικονόμησης πόρων του κρατικού μηχανισμού? Η δημιουργία νέων ελλειμμάτων?

    Θεοδώρα Καλογεροπούλου
    Διευθύντρια Ερευνών
    ΙΒΦΧΒ-ΕΙΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:37 | Γεράσιμος Παπαδόπουλος

    Συμφωνώ με, και υποστηρίζω τις, παρεμβάσεις και απόψεις της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών σχετικά με τη δημόσια διαβούλευση νομοσχεδίου «Κατάργηση και Συγχώνευση νομικών προσώπων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα» του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης».

    Δρ Γεράσιμος Παπαδόπουλος
    Διευθυντής Ερευνών
    Γεωδυναμικό Ινστιτούτο
    Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ)
    Εκπρόσωπος Ερευνητών στο ΔΣ ΕΑΑ
    Πρόεδρος Συλλόγου Ερευνητών ΕΑΑ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:26 | Ματίνα Παπαγιαννοπούλου-Ναυσικά Μοσχοβάκου

    Διατυπώνουμε τη σοβαρή μας αντίρρηση και διαφωνία για τη σκοπιμότητα της συγχώνευσης-κατάργησης του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), η οποία πέραν των νομικών ή άλλων συνταγματικών ζητημάτων που εγείρει, αντανακλά τη βούληση της παρούσας Κυβέρνησης να αποφασίζει πρόχειρα, αναξιόπιστα και ατεκμηρίωτα σχετικά με τα ερευνητικά θέματα, χωρίς να τα συνδέει με συστηματική αξιολόγηση και ορθολογικό σχεδιασμό του ερευνητικού χώρου.

    Η απαξίωση ενός ανεξάρτητου φορέα, όπως είναι το ΕΚΚΕ, σηματοδοτεί μια σαφή κυνική ιδεολογική και πολιτική στροφή που χαρακτηρίζεται από την υποβάθμιση δημόσιων ερευνητικών δομών, τη συρρίκνωση του ερευνητικού δυναμικού και συνεκδοχικά από την αλλοίωση του ελεύθερου –μη χειραγωγημένου- επιστημονικού λόγου.

    Η υιοθέτηση μιας στάσης αφέλειας και μετριοπαθούς συζήτησης, σε μια περίοδο κρίσης, όπου η επιλογή της πολιτείας είναι να απαξιώνει ό,τι συμβάλει στην κατανόηση του κοινωνικού μας κόσμου, μας καλεί να ανοίξουμε διάλογο όχι μόνο με την πολιτική εξουσία αλλά ευρύτερα με την κοινωνία για το περιεχόμενο αυτών των ανακατατάξεων και ανασηματοδοτήσεων στο πεδίο της πολιτικής για την επιστημονική και κοινωνική έρευνα. Η πολύχρονη συνεργασία μας με το μοναδικό δημόσιο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών μας έχει δείξει ότι αποτελεί σημαντικό και απαραίτητο εργαλείο σκέψης, διερεύνησης και παραγωγής γνώσεων για την ελληνική κοινωνία και τον ακαδημαϊκό χώρο.

    Για τους λόγους αυτούς, μια πολιτική συγχώνευσης/κατάργησης μοιάζει πραγματικά αντίθετη σε οποιοδήποτε επιστημονικό συλλογικό αναστοχασμό για την ωφελιμότητα της κοινωνικής έρευνας και μάλιστα σε μια ιστορική στιγμή που είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία για τον απεγκλωβισμό μας από την κατάσταση αυτή.

    Ματίνα Παπαγιαννοπούλου, Κοινωνιολόγος-Ερευνήτρια
    Ναυσικά Μοσχοβάκου, Εκπαιδευτικός-Ερευνήτρια

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:06 | Ματίνα Παπαγιαννοπούλου

    Διατυπώνουμε τη σοβαρή μας αντίρρηση και διαφωνία για τη σκοπιμότητα της συγχώνευσης-κατάργησης του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), η οποία πέραν των νομικών ή άλλων συνταγματικών ζητημάτων που εγείρει, αντανακλά τη βούληση της παρούσας Κυβέρνησης να αποφασίζει πρόχειρα, αναξιόπιστα και ατεκμηρίωτα σχετικά με τα ερευνητικά θέματα, χωρίς να τα συνδέει με συστηματική αξιολόγηση και ορθολογικό σχεδιασμό του ερευνητικού χώρου.

    Η απαξίωση ενός ανεξάρτητου φορέα, όπως είναι το ΕΚΚΕ, σηματοδοτεί μια σαφή κυνική ιδεολογική και πολιτική στροφή που χαρακτηρίζεται από την υποβάθμιση δημόσιων ερευνητικών δομών, τη συρρίκνωση του ερευνητικού δυναμικού και συνεκδοχικά από την αλλοίωση του ελεύθερου –μη χειραγωγημένου- επιστημονικού λόγου.

    Η υιοθέτηση μιας στάσης αφέλειας και μετριοπαθούς συζήτησης, σε μια περίοδο κρίσης, όπου η επιλογή της πολιτείας είναι να απαξιώνει ό,τι συμβάλει στην κατανόηση του κοινωνικού μας κόσμου, μας καλεί να ανοίξουμε διάλογο όχι μόνο με την πολιτική εξουσία αλλά ευρύτερα με την κοινωνία για το περιεχόμενο αυτών των ανακατατάξεων και ανασηματοδοτήσεων στο πεδίο της πολιτικής για την επιστημονική και κοινωνική έρευνα. Η πολύχρονη συνεργασία μας με το μοναδικό δημόσιο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών μας έχει δείξει ότι αποτελεί σημαντικό και απαραίτητο εργαλείο σκέψης, διερεύνησης και παραγωγής γνώσεων για την ελληνική κοινωνία και τον ακαδημαϊκό χώρο.

    Για τους λόγους αυτούς, μια πολιτική συγχώνευσης/κατάργησης μοιάζει πραγματικά αντίθετη σε οποιοδήποτε επιστημονικό συλλογικό αναστοχασμό για την ωφελιμότητα της κοινωνικής έρευνας και μάλιστα σε μια ιστορική στιγμή που είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία για τον απεγκλωβισμό μας από την κατάσταση αυτή.

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:25 | Μαρία Κουφάκη

    Το σχέδιο συγχώνευσης του ΕΚΚΕ με το ΕΙΕ, χωρίς να υπάρχει επιστημονική αξιολόγηση και εμπεριστατωμένη μελέτη που να τεκμηριώνει την εξοικονόμηση πόρων και την απρόσκοπτη συνέχεια του ερευνητικού έργου των ερευνητικών ιδρυμάτων που εμπλέκονται, μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει.

    Η προσθήκη του προσδιορισμού « Κέντρο Θετικών, Ιστορικών και Κοινωνικών Επιστημών» στην ονομασία του ΕΙΕ είναι περιττή και απαράδεκτη. Η επωνυμία «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών» («National Hellenic Research Foundation»), καλύπτει το σύνολο των ερευνητικών πεδίων.

    Η προτεινόμενη, στο σχέδιο νόμου, εκπροσώπηση του ΕΚΚΕ στο διοικητικό συμβούλιο του ΕΙΕ συνιστά παραβίαση κάθε σχέσης ισοτιμίας μεταξύ των Ινστιτούτων, όπως προβλέπεται στο νόμο 1514/1984 περί έρευνας.

    Τυχόν συγχωνεύσεις ερευνητικών φορέων, θα πρέπει να ενταχθούν σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στρατηγικού σχεδιασμού της έρευνας, με στόχο την ουσιαστική και σε βάθος χρόνου οικονομική, τεχνολογική και επιστημονική ανασυγκρότηση της χώρας. Η συρρίκνωση των ερευνητικών φορέων με πρόχειρες και ατεκμηρίωτες ενέργειες βλάπτει τη λειτουργία τους, δεν συνιστά σε καμία περίπτωση αναπτυξιακή πολιτική και ως ιδέα δεν έχει εφαρμοσθεί σε καμιά προηγμένη χώρα.

    Μαρία Κουφάκη
    Διευθύντρια Ερευνών
    ΙΒΦΧΒ/ΕΙΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:07 | Γεώργιος Κακαράντζας

    Διαβάζοντας το προσχέδιο του προεδρικού διατάγματος για την ένταξη του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου «Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών» (Ε.Κ.Κ.Ε.) στο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών» (Ε.Ι.Ε.) μου γεννήθηκαν κάποια εύλογα ερωτήματα:
    1) Γιατί το νομοσχέδιο το οποίο αφορά ερευνητικούς-ακαδημαϊκούς οργανισμούς συντάσσεται και κατατίθεται από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης παρακάμπτοντας κάθε μορφή ακαδημαϊκής δεοντολογίας που πρέπει να διέπει τέτοιες ενέργειες;
    2) Γιατί το άρθρο 4 του νομοσχέδιου προάγει την ανισότητα μεταξύ των εργαζομένων του ίδιου οργανισμού δίνοντας σε ένα από τα Ινστιτούτα του την δυνατότητα να έχει παραπάνω αντιπροσώπους στην διοίκηση; Νομίζω είναι αυτονόητο ότι κάθε νόμος πρέπει πρωταρχικά να προάγει την ισότητα μεταξύ των πολιτών σε ένα κράτος δικαίου.
    3) Γιατί πρέπει να αλλάξει το όνομα του ΕΙΕ το οποίο μέχρι τώρα κάλυπτε για πολλές δεκαετίες με μεγάλη επιτυχία ινστιτούτα με πολύ-θεματικό χαρακτήρα; Η προσθήκη «Κέντρο Θετικών, Ιστορικών και Κοινωνικών Επιστημών» στο όνομα ΕΙΕ αποτελεί πλεονασμό και εισάγει μια πολυπλοκότητα στην ονομασία χωρίς να διαφαίνεται άμεσα κάποιο πρακτικό και ουσιαστικό πλεονέκτημα.
    Θέλω να πιστεύω ότι τελικά το πνεύμα της λογικής και του δικαίου θα επικρατήσει.

    Γεώργιος Κακαράντζας
    Εντεταλμένος Ερευνητής ΙΘΦΧ ΕΙΕ

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:31 | Maria

    Συμφωνώ με τις αναρτήσεις της ΠΟΕΕΚ-Ι και της Ένωσης
    Ελλήνων Ερευνητών.

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 12:27 | Γιώργος Πετυχάκης

    Συμφωνώ απολύτως με τις θέσεις της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών.

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 11:45 | Μαρία Στρατηγάκη

    Η υπό διαβούλευση κατάργηση του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών ως αυτοτελούς νομικού προσώπου και η υποβάθμισή του σε ερευνητικό Ινστιτούτο στο ΝΠΙΔ Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (ΕΙΕ), συνιστά σαφή ένδειξη της υποτίμησης της έρευνας στις κοινωνικές επιστήμες.
    Σε μια περίοδο όπου η κοινωνική κρίση στη χώρα μας εντείνεται και η ανάγκη μεγαλύτερης γνώσης και έγκυρης ανάλυσης των κοινωνικών προβλημάτων αυξάνεται, το ΕΚΚΕ θα έπρεπε όχι μόνο να μην υποβαθμιστεί, αλλά να αναβαθμιστεί και να ενισχυθεί ώστε να εκπληρώσει τον σκοπό του.
    Ας σημειωθεί ότι τον σκοπό του, την διεξαγωγή ανεξάρτητης κοινωνικής έρευνας, τον επιτελεί χωρίς να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, πέραν των δαπανών για το προσωπικό του (οι οποίες δεν θα μειωθούν με την συγχώνευση!). Το ΕΚΚΕ αντλεί πόρους από ευρωπαϊκά προγράμματα κοινωνικής έρευνας στα οποία η συμμετοχή του θα εμποδιστεί αναμφίβολα χωρίς την ορατότητα της αυτόνομης ύπαρξης σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
    Με την εμπειρία της συνεργασίας μου με το ΕΚΚΕ από τη θέση της Γενικής Γραμματέως Ισότητας των Φύλων (Νοέμβριος 2009- Ιούλιος 2012) αλλά και ως πανεπιστημιακός (Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Πάντειου Πανεπιστήμιου) έχω δημιουργήσει την πεποίθηση ότι το ερευνητικό προσωπικό του ΕΚΚΕ διακρίνεται από επιστημονική επάρκεια, δημιουργικό ερευνητικό πνεύμα και κοινωνική ευαισθησία, στοιχεία τα οποία φοβούμαι ότι δεν θα μπορέσουν να αξιοποιηθούν όταν υποταχθούν σε μία δομή και σε ένα κέντρο απόφασης (ΔΣ) το οποίο υπηρετεί περισσότερα και εντελώς διαφορετικά επιστημονικά πεδία (το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών).

    Μαρία Στρατηγάκη
    Επ. Καθηγήτρια Παντείου Πανεπιστημίου

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 11:35 | Βασίλης Λυκούσης

    Επικροτώ και ειμαι απόλυτα σύμφωνος με τις θέσεις της ΠΟΕΕΚ-Ι και της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών (ΕΕΕ).

  • 8 Οκτωβρίου 2012, 11:36 | ΑΜΑΛΙΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ

    Η ερευνητική κοινότητα έχει να καταθέσει ένα ερώτημα σε σχέση με το άρθρο 9: Ποιος είναι ο λόγος της κατάργησης του ΕΚΚΕ; Εξηγείστε μας τον σκοπό των ενεργειών σας και τι προσδοκάτε από αυτήν τη ρύθμιση.
    Δεδομένου ότι η κατάργηση του ΕΚΚΕ είναι παντελώς αναιτιολόγητη και ατεκμηρίωτη το άρθρο 9 πρέπει να αποσυρθεί.

    Αμαλία Φραγκίσκου, Νομικός-Επικοινωνιολόγος,

    Ε.Λ.Ε Β’, ΕΚΚΕ