• Σχόλιο του χρήστη 'Διονύσης' | 24 Σεπτεμβρίου 2012, 09:22

    Στο ελληνικό δημόσιο συνυπάρχουν δύο παράγοντες που αποτελόυν την γενεσιουργό αιτία της διαφθοράς. Η μία είναι το πολύπλοκο νομικό πλαίσιο που αφήνει άφθονο χώρο για παρερμηνείες, προσωπικές απόψεις, κλπ. Δεν είναι δυνατόν να ζητάς από τον μέσο υπάλληλο να έχει νομικές γνώσεις τέτοιες που να μπορεί να ξεδιαλύνει το κουβάρι των νόμων, εγκυκλίων, αποφάσεων,ερμηνευτικών διατάξεων κλπ. που συνήθως διέπουν την λειτουργία του κράτους. Η δεύτερη είναι η κουλτούρα που έχει εγκαθιδρυθεί στο δημόσιο τομέα και η οποία θεωρεί ότι οποιοδήποτε αίτημα από οποιονδήποτε πολίτη κατ' αρχήν είναι παράνομο. Ολοι έχουμε την εμπειρία από τις δημόσιες υπηρεσίες που σε οποιοδήποτε αίτημα μας, η πρώτη απάντηση είναι "δεν γίνεται αυτό κύριε" Η προσπάθεια λοιπόν είναι να υποστηριχτεί και να αποδειχτεί "το παράνομο" του πράγματος. Η κουλτούρα θα έπρεπε να είναι η εντελώς αντίθετη. Θα έπρεπε το δημόσιο να εξυπηρετεί τους πολίτες και να τους καθοδηγεί στο δρόμο που θα τους επιτρέψει να εξυπηρετηθούν. Θα πρέπει η κουλτούρα του δημόσιου υπάλληλου να είναι "έρχεται κάποιος και ζητάει κάτι. Τι μπορώ να κάνω να τον βοηθήσω? Πως θα τον οδηγήσω στην κατεύθυνση που πρέπει ώστε να γίνει η δουλειά του?" Βέβαια, τα στοιχειώδη όπως πλήρης χρήση ηλεκτρονικών υπηρεσιών, πλήρη τήρηση του ωραρίου, σκληρές διοιηκητικές κυρώσεις σε περιπτώσεις απουσιών κλπ. είναι προφανές ότι πρέπει να τηρούνται ευλαβικά. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι η αλλαγή στην κουλτούρα πρέπει να προέλθει από πάνω προς τα κάτω. Πρέπει δηλαδή κατ' αρχήν οι διευθυντές να είναι αυτής της λογικής. Αν δεν είναι, δεν κάνουν για διεθυντές. Μετά οι προιστάμενοι κ.ο.κ. Είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος αν ένας εργαζόμενος έχει αυτή τη λογική. Θα φανεί απο την απάντησή του στην ερώτηση "ποιά νομίζεις ότι είναι η δουλειά σου?" Αν η απάντηση δεν είναι "να εξυπηρετώ τον πολίτη" τότε υπάρχει πρόβλημα.