Αρχική Αναδιάρθρωση ΕΟΤΆρθρο 14: Τουριστικές επαύλειςΣχόλιο του χρήστη Μιχάλης Κιακίδης | 23 Ιανουαρίου 2013, 20:52
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης Κιακίδης' | 23 Ιανουαρίου 2013, 20:52

    Επιτέλους! Εύγε! Καιρός ήταν η σχετική Ελληνική Νομοθεσία να έρθει στον 21ο αιώνα και ουσιαστικά να αναγνωρίσει μιά τουριστική αγορά μεγάλης υπεραξίας και συνεχούς ραγδαίας ανάπτυξης που τόσο προηγμένες τουριστικά χώρες σαν την Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία έχουν ανακαλύψει και νομοθετήσει ανάλογα ήδη από την δεκαετία του ...60(!) αλλά και πολλά τουριστικά ανερχόμενες χώρες (πχ Τουρκία, Κύπρος, Μαρόκο, Κροατία) έχουν από καιρό εκμεταλλευτεί στο έπακρο Το Αρθρο 14 είναι σίγουρα στην σωστή κατεύθυνση και περιέχει πολλά θετικά στοιχεία, κατατροπώνοντας «φαντάσματα του παρελθόντος» και πράγματι ανοίγοντας μια κλειστή αγορά προς όφελος της Ελληνικής Οικονομίας όπως πολύ σωστά κάποιοι συμπολίτες μου παρατήρησαν σε αυτή την διαβούλευση. Στα θετικά του Σχεδίου (Αρ 14): η απλότητα, η καθαρότητα, ο χρονικός περιορισμός σε 3 μήνες ωστε να μην καταστρατηγήσει τις αστικές συμβάσεις (συμφωνώ εδώ με καποιους, θα μπορούσε να είναι 4 ή 5 αφού η τουριστική σαιζόν στην νότιο Ελλάδα είναι μεγαλύτερη), το ελάχιστο των 100 τμ ώστε να μην υπάρξει ανταγωνισμός με καταλύματα του ΣΕΕΔΕ - που σημειώνω ότι μάλλον από άγνοια της αγοράς αυτής αντιδρούν, αφού είναι τελείως άλλη από αυτή που εκείνοι απευθύνονται- ο μη χαρακτηρισμός επιτηδεύματος της δραστηριότητας, ότι απευθύνει έστω αποσπασματικά το θέμα της φορολόγησης, το όλο πνεύμα απλούστευσης διαδικασιών. Μπράβο. Ομως, βρίσκω ότι ορισμένα θέματα επιδέχονται βελτίωση: α. Η κατάθεση συμβολαίων σε ΔΟΥ και ΠΥΤ. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη αυτού του μέτρου ως απόδειξη μιάς συναλλαγής, αλλά η προτεινόμενη διαδικασία παραμένει άκρως γραφειοκρατική, δύσκολη και μη εφαρμόσιμη, πνίγοντας εν τω γεννάσθαι την ίδια την επιχειρηματικότητα που εμπνέει το Αρθρο Είναι γνωστό κατ’αρχάς ότι λόγω Μνημονίου πολλές ΔΟΥ κλείσανε ή συνπτύχθηκαν με άλλες. Αρα είναι μη εφαρμόσιμο πχ ο κάτοικος του μικρού νησιού Χ, να πηγαίνει ταξίδι με κάθε ενοικίαση (κάθε 3-15μέρες??) στην ΔΟΥ του διπλανού (ελπίζουμε) νησιού Ψ, με κόστος και χρόνο για τον ίδιο να πάρει μιά σφραγίδα. Αρα, απλά ΔΕΝ θα το κάνει και θα ρισκάρει το πρόστιμο που ίσως είναι λιγότερο απο τα μεταφορικά του τελικά! Ασε την χαρτούρα που θα μαζέψουν οι Εφορίες! Εχουν τον χώρο και προσωπικό? Οχι! Η πρότασή μου: να ανακαλύψουμε επιτέλους ΚΑΙ στην Ελλάδα την ευκολία της ηλεκτρονικής διακυβέρνσης και να ενσωματωθεί αυτή η διαδικασία στον σχεδιασμό και υλοποίηση που τρέχει τώρα το Υπ Οικον./ ΓΓΠΣ για ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΑΙΩΝ ΣΤΟ TAXIS. Βρίσκεται σε φάση υλοποίησης και εφαρμογής μέχρι το καλοκαίρι, ευκαιρία είναι! Βάλτε και αυτά τα συμβόλαια μέσα. Να δημιουργηθεί ειδική κατηγορία βραχυ-μεσοπρόθεσμων συμβολαίων αστικών συμβάσεων και είτε απ’ευθείας (!!) οι ιδιοκτήτες –οι περισσότεροι τώρα έχουμε πρόσβαση στο TAXIS- είτε μέσω ΚΕΠ είτε μέσω Δήμου (κάποιος θα έχει ένα computer να μπεί στο Taxis), να καταχωρούνται και αυτά, ΓΡΗΓΟΡΑ, ΔΙΑΦΑΝΑ & ΑΠΛΑ. Εν τω μεταξύ, ας το κάνουν χειρόγραφα οι Εφορίες (οιαδήποτε όμως και όχι στην «οικεία» μόνο, δύσκολο) Τα ίδια για τις ΠΥΤ. Υπάρχουν ΠΥΤ παντού ή σε λίγο λόγω συρρίκνωσης ΕΟΤ δεν θα υπάρχουν πουθενά και θα τρέχουμε?? Μάλλον το δεύτερο. Με την εισαγωγή των στοιχείων στο TAXIS, ίσως τελικά δεν χρειάζεται ΚΑΘΟΛΟΥ η κοινοποίηση ΕΟΤ/ΠΥΤ. Ο ΕΟΤ ανα πάσα στιγμή μπορεί να μπαίνει στην βάση και εξάγει ό,τι στοιχεία θέλει (ας μιλήσουν με την ΓΓΠΣ τί «πεδία» θέλουν!) Η πάλι ο πολίτης θα κληθεί να κάνει ό,τι το Κράτος δεν μπορεί, να τρέχει από γραφείο σε γραφείο? Απλό, μία στάση, ΤΑΧΙS! Κάτι ανάλογο πάει (πήγαινε..) να εφαρμόσει και ο κος Monti στην Ιταλία με 10αδες χιλιάδες βίλες& agrotourismo υπό ενοικίαση. Τυχαίο? β. Υπάρχει ένα μικρό νομικό θέμα προς επίλυση: τα συμβόλαια εν Ελλάδι απαιτούν ότι τόσο ο εκμισθωτής όσο και ο μισθωτής πρέπει να έχουν Ελληνικό ΑΦΜ! Εδώ πρέπει να γίνει κάποια ρύθμιση που να απαιτείται ΜΟΝΟ ο εκμισθωτής (φυσικό πρόσωπο η εταιρία) να έχει ΑΦΜ (ώστε να φορολογείται) διότι ο ξένος τουρίστας 99.99% ΔΕΝ έχει και προβλέπεται ... κόλλημα γ. Είναι ασαφές από το κείμενο του Σχεδίου Νόμου το θέμα της φορολογίας. Και οξύμορο. Από την μία περιγράφει την κατάθεση ενός συμβολαίου αστικής σύμβασης (σωστά) από την άλλη μιλάει για φορολογία ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ. Θέλει μιά διευκρίνιση ότι αυτά φορολογούνται σαν αστικές συμβάσεις μίσθωσης με τους τρέχοντες συντελεστές 10% & 33%, όπως και πρέπει. Oρισμένα σημαντικά θέματα που δεν απευθύνει καθόλου: Α Το Σχέδιο δεν απευθύνει το θέμα εξόδων λειτουργίας των ιδιοκτητών. Για παράδειγμα, το Γαλλικό αντίστοιχο νομικό πλαίσιο -που είναι και το παλαιότερο στην ΕΕ- προβλέπει έξοδα λειτουργίας του ιδοκτήτη 50% του τζίρου και αυτοτελώς τα εκπίπτει, φορολογώντας το άλλο 50. Είναι κατάφορα άδικο να φορολογείται ο ιδιοκτήτης για ένα εισόδημα που ουσιαστικά δεν εισέπραξε ποτέ διότι το πλήρωσε σε νερό, ηλεκτρικό, προσωπικό, προμήθειες κλπ για τον φιλοξενούμενό του. Αντίθετα, εισέπραξε στο Κράτος (ΔΕΚΟ) και η Ελληνική οικονομία. ΠΡΕΠΕΙ να προβλεφθεί μία κάποια έκπτωση δαπανών, ισχύει σε όλη την ΕΕ και το 50% είναι μιά καλή αντικειμενική πρόταση σαν μέσος όρος ή η φορολόγηση του εισοδήματος με ένα συντελεστή 12-15% ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ δηλωθέντος ποσού, δίνοντας σημαντικό κίνητρο σε ιδιοκτήτες να α. δηλώσουν, β. εισάγουν στη Ελλάδα το εισόδημα αυτό Β Γενικά δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τον επαγγελματικό κλάδο και την τόνωση της ανταγωνιστικότητας της επιχειρηματικότητας και απασχόλησης και τις λιγοστές πλέον Ελληνικές εταιρίες που μείνανε να δραστηριοποιούνται στο χώρο. Οι εταιρίες αυτές διαθέτουν τεράστια τεχνογνωσία στο ηλεκτρονικό εμπόριο, στο μάρκετινγκ και την εξυπηρέτηση πελατών υψηλών απαιτήσεων και κονταροχτυπιούνται ΑΝΙΣΑ καθημερινά με παγκόσμιους κολοσσούς. Σε ένα internetικο κόσμο πλέον, η Ελληνική νομοθεσία αγκυλώνει τον κλάδο και τροχοπεδεί την ανάπτυξή τους, ως εκ τούτου σχεδόν όλες οι εταιρίες που πουλάνε πλέον υπηρεσίες ενοικίασης βιλών στην Ελλάδα έχουν εγγραφεί σε ξένη χώρα, διότι απλά εκεί είναι πολύ πιό απλά και φθηνά να επιβιώσουν! Είναι παράλογο ο ΕΟΤ να ζητάει άδεια γραφείου τουρισμού με εγγυητικές των 10-15Κ EUR, όταν στην Γερμανία ή Αγγλία το αντίστοιχο κόστος είναι κάτω από EUR 100!! ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ! Αρα θέματα 3 εδώ: Α. Η αδειοδότηση (και γιατί χρειάζεται σε μιά ελεύθερη αγορά αναρωτιέμαι?): να γίνει διαφανής, εύκολη, φθηνή με απλή καταγραφή σαν Εταιρίες Διαχείρισης Τουριστικών Ακινήτων, ΟΧΙ από τον ΕΟΤ αλλά από άλλο φορέα, ΑΝ χρειάζεται επαναλαμβάνω. Β. μείωση του ΦΠΑ στις αμοιβές από υπηρεσίες διαχείρισης αυτών στο 6.5% των ξενοδοχείων. Χαρακτηριστικό ότι στην Ιταλία οι βίλες έχουν ΜΗΔΕΝ ΦΠΑ (εκτός πακέτων fly & stay) στην δε Γαλλία έχουν για επαγελματίες το ίδιο όσο τα ξενοδοχεία. Αρα πώς η Ελληνική εταιρία θα ανταγωνιστεί αυτές? Επιλογές δύο, ή θα αλλάξει έδρα ή θα ..κλείσει. γ. Ενταξη των των επιχειρήσεων αυτών (ΚΑΔ) στο ΕΣΠΑ και άλλα Αναπτυξιακά Προγράμματα των ΥΠ Ανάπτυξης ή Τουρισμού για δημιουργία επενδύσεων και θέσεων εργασίας προς όφελος τελικά της Ελληνικής Οικονομίας και Τουρισμού.