• Σχόλιο του χρήστη 'Βαρβάρα Δούκα' | 11 Μαρτίου 2011, 20:32

    Η απαξιωτική πολιτική του κράτους στις νέες δυνάμεις, η απουσία σχεδίου, θεσμών και συνεπούς πολιτικής, ενισχύει τον 'εγωισμό' των ελλήνων, που πιστεύουν ότι αυτοί και μόνον αυτοί θα το πουν πρωτότυπα και εξαιρετικά! Εξαιρούν έτσι τον εαυτό τους από: την συνεργασία, την ταπεινότητα, την έρευνα, την επιμονή...Βάλτε και την γενικότερη αμορφωσιά μας και την έλλειψη ενημέρωσης μέχρι πρόσφατα, του τι συμβαίνει διεθνώς στις καλλιτεχνικές σκηνές, την έλλειψη παιδείας -τώρα που υπάρχει η ενημέρωση- για να αφομοιωθεί αυτή η πληροφόρηση και να μη γινόμαστε εδώ στις εσχατιές της Ευρώπης 'παπαγαλιστές' κάθε 'μοντερνιάς' ή ανα΄ποδα 'φοβικοί' και 'υστερικο-νασιοναλιστές'σε κάθε καινούριο....συμπληρώστε το αυταπόδεικτο 'εγώ' του καλλιτέχνη, την έλλειψη δομών διαλόγου άνευ εμπάθειας, [αυτό σε όλα τα επίπεδα του δημόσιου βίου-τύπου παράθυρα], και έχετε το μοντέλο της 'σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας': ομάδα-ομαδούλα, μαγαζάκι- παρα-μαγαζάκι, θεατράκι -θεατράκι, όπου παίζουν οι γυναίκες μας, οι γκόμενες,οι μας, τα παιδιά μας , και έρχονται οι φίλοι μας να μας δουν...επιχορηγούμαστε κι όλας, και όταν έρχεται μια καινούρια ομάδα από τρελόπαιδα που έχουν βάλει το χαρτζιλίκι τους για να υπάρξουν και αυτοί στο στερέωμα- έτσι ξεκινήσαμε όλοι- τους γδύνουμε με ενοίκιο 250 Ε την ημέρα, για να βγάλουμε τα σπασμένα των επιλογών μας και να πληρώσουμε το πετρέλαιο, γιατί όπως πάντα, 'η επιχορήγηση δε φτάνει'. Οταν με ρωτούσαν παλιά, γιατί δε φτιάχνω κι εγώ ένα θέατρο, έλεγα 'μόνη μου;' Και τι θα έχω να πω ολόκληρη σεζόν, ή κάθε σεζόν έστω, που δε θα εξαντληθώ καλλιτεχνικά, οικονομικά, υπαρξιακά; Και σε πόσο κοινό πιά θα το πω; Κανένα όμως καλλιτεχνικό σχήμα, δε συνέπραξε από κοινού σε μία στέγη μαζί μου...πόσα είχαμε άραγε να χωρίσουμε.....μας βλέπω τώρα κατά μόνας free lance ανέργους.....και δυστυχώς το ίδιο βλέπω και τους νεώτερους.....