1. Η Αρχή δύναται να λαμβάνει μέτρα κατά των παρόχων υπηρεσιών αεροναυτιλίας στις εξής περιπτώσεις:
α) Σε περιπτώσεις που η Αρχή ή ο Οργανισμός για την Ασφάλεια της Αεροπορίας στην Ευρώπη (E.A.S.A.), διαπιστώσει ότι πιστοποιημένος πάροχος δεν συμμορφώνεται με μια ή περισσότερες από τις απαιτήσεις των Ευρωπαϊκών Κανονισμών ή δεν υλοποιεί τις απαιτούμενες διορθωτικές ενέργειες αποκατάστασης αποκλίσεων εντός του αμοιβαία με την Αρχή συμφωνηθέντος χρονοδιαγράμματος.
Στις περιπτώσεις αυτές και προκειμένου ο πάροχος να αποκαταστήσει την διαπιστωθείσα απόκλιση, η Αρχή εξαντλεί τα διοικητικής φύσης μέτρα, όπως αυτά ορίζονται στους αντίστοιχους Ευρωπαϊκούς κανονισμούς ή στις σχετικές οδηγίες, που η ίδια έχει εκδώσει και κοινοποιήσει στους παρόχους ή τις αντίστοιχες διαδικασίες που κατά περίπτωση ισχύουν. Εάν τα ανωτέρω δεν αποδώσουν, η Αρχή ενημερώνει τον εκάστοτε κατά νόμο υπεύθυνο του παρόχου, προκειμένου να επιληφθεί σχετικά, στο πλαίσιο που ορίζει η κείμενη νομοθεσία. Αν παρά την εφαρμογή των αναφερομένων ανωτέρω μέτρων, η διαπιστωθείσα απόκλιση δεν αποκατασταθεί εντός του αμοιβαία μεταξύ παρόχου και Αρχής συμφωνηθέντος χρονοδιαγράμματος, η Αρχή επανέρχεται με σχετική ειδοποίηση του εκάστοτε υπεύθυνου του παρόχου και παράλληλα ενημερώνει για την εν λόγω αδυναμία τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, με ταυτόχρονη εισήγηση για επιβολή χρηματικής ποινής στον πάροχο. Η χρηματική ποινή δύναται να κυμαίνεται μεταξύ του 0,01% και του 0,05% ανά απόκλιση, επί των τελών του έτους, εντός του οποίου αυτή καταγράφηκε, και είναι ανάλογη της σοβαρότητας και του βαθμού που επηρεάζει την ασφάλεια στην αεροναυτιλία. Κάθε θέμα σχετικό με την εφαρμογή της παρούσας διάταξης καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.
β) Σε περιπτώσεις που μέρος του προσωπικού του παρόχου στερείται αντίστοιχης επαγγελματικής άδειας ή ικανότητας, να ασκεί τα καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί ή η σχετική άδεια / πιστοποίηση επαγγελματικής κατάρτισης που κατέχουν οι εν λόγω εργαζόμενοι, δεν έχει νόμιμα εκχωρηθεί. Στις περιπτώσεις αυτές η Αρχή μπορεί να απαγορεύσει την άσκηση των καθηκόντων που έχουν ανατεθεί στους εν λόγω εργαζόμενους μέχρι την άρση του προβλήματος ή να επιβάλλει άλλα μέτρα που προβλέπονται στην Ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία.
γ) Σε περιπτώσεις που η Ε.Ε.Α.Α. διαπιστώσει ότι ο πάροχος αντιμετωπίζει στο λειτουργικό του σύστημα (συνδυασμός ανθρώπων, μηχανημάτων και διαδικασιών) σοβαρή δυσλειτουργία, οφειλόμενη σε εξωγενείς παράγοντες, όπως ισχυρές παρεμβολές σε συστήματα αεροναυτιλίας, θεομηνία, επιδημία. Στις περιπτώσεις αυτές η Αρχή μπορεί να απαγορεύσει τη δραστηριότητα πλοήγησης αεροσκαφών στην περιοχή που επηρεάζεται από το συγκεκριμένο φαινόμενο ή, αν αυτό έχει επιπτώσεις στο προσωπικό (περίπτωση μαζικής ασθένειας), να περιορίσει τη δραστηριότητα της μονάδας του παρόχου που έχει επηρεασθεί. Σε κάθε περίπτωση, η Αρχή πρέπει να διασφαλίσει ότι ο πάροχος λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα και υιοθετεί τις διαδικασίες εκείνες που επιτρέπουν την ασφαλή πλοήγηση των αεροσκαφών.
2. Σε κάθε περίπτωση, τα επιβαλλόμενα μέτρα δεν επηρεάζουν τη συνέχιση της παροχής της αντίστοιχης Υπηρεσίας Αεροναυτιλίας, προκειμένου να αποφεύγεται η διακύβευση της ασφάλειας των πτήσεων.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 23 – Περιπτώσεις λήψης μέτρων και είδος αυτών"
#1 Σχόλιο Από Λεωνίδας Φωτάκος Στις 6 Απρίλιος, 2014 @ 01:26
ΣΝ = Σχέδιο Νόμου αρθρο 23.
Γενικό Σχόλιο:
Η φιλοσοφία και η έννοια της ύπαρξης της ΕΕΑΑ, σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και στη διεθνή πρακτική, απέχει πολύ από τα όσα αναγράφονται στο εν λόγω άρθρο. Ο σκοπός των ελέγχων και επιθεωρήσεων του Παρόχου Αεροναυτιλίας από την ΕΕΑΑ δεν νοείται να έχει χαρακτήρα τιμωρητικό, καθώς αυτό θα ήταν αντίθετο με την ουσία των επιθεωρήσεων. Οι διεθνείς οδηγίες επιβάλλουν την υιοθέτηση πρακτικών που διασφαλίζουν την αρμονική συνεργασία μεταξύ ελέγχοντος και ελεγχόμενου με κοινό σκοπό τον εντοπισμό αδυναμιών και αποκλίσεων από τις απαιτήσεις για την παροχή των υπόψη υπηρεσιών, ώστε να λαμβάνονται μέτρα βελτίωσης.
Επιχειρηματολογία:
• Οι κυρώσεις αποτελούν το τελευταίο μέτρο που επιβάλλεται για την συμμόρφωση των παρόχων.
Η σημερινή Διαδικασία της ΕΕΑΑ για την παρακολούθηση του CAP (corrective action plan) ήδη συμπεριλαμβάνει την δυνατότητα εισήγησης κυρώσεων σαν τελευταίο μέτρο, προς τον ΥΠΜΕΔΙ με το ίδιο περίπου κείμενο που περιγράφεται στην παρ 1.α
Οι λεπτομερείς κυρώσεις μπορούν απλούστατα να προστεθούν στην διαδικασία της ΕΕΑΑ και να αποτελούν εισήγηση προς τον ΥΠΜΕΔΙ όπως ακριβώς περιγράφονται στο παρόν Σ.Ν.
• Ιδιαίτερα για την ΕΜΥ, θα πρέπει να μελετηθεί αν η επιβολή χρηματικών κυρώσεων είναι αποδεκτή από το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, στο οποίο και ανήκει διοικητικά.
• Η αναφορά στους εξωγενείς παράγοντες, π.χ. σε ισχυρές παρεμβολές είναι ιδιαίτερα δυσνόητη καθώς αντιμετωπίζονται συχνά παρεμβολές σε ακριτικά νησιά από γειτονικές χώρες. Θα έπρεπε να κλείνει ο εναέριος χώρος της χώρας μας στην περίπτωση αυτή;
Περαιτέρω, οι προβλεπόμενες περιπτώσεις του άρθρου 23 αναφέρονται σε καταστάσεις force majeure, περιπτώσεις δηλαδή “Ανωτέρας Βίας” όπως Φυσικές και Τεχνολογικές Καταστροφές. Οι περιπτώσεις αυτές αντιμετωπίζονται από τα σχέδια έκτακτης ανάγκης των παρόχων αεροναυτιλίας και αεροδρομίων στα πλαίσια των Γενικών Σχεδίων Πολιτικής Προστασίας του Κράτους. Η σωστή εφαρμογή τους συμπεριλαμβάνεται ήδη στις αρμοδιότητες της ΕΕΑΑ.
ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ.
Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας αντιμετωπίζεται σήμερα ορθά, ως Υπηρεσία ζωτική για την Ασφάλεια και την Οικονομία της Χώρας, προσανατολισμένη στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Προοπτική της Ελλάδας. Υπό την έννοια αυτή, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες Δημόσιες Υπηρεσίες. Οποιαδήποτε αλλαγή στο Νομικό καθεστώς της ΥΠΑ βάζει σε κίνδυνο τόσο τα Εθνικά και Γεωπολιτικά, όσο και τα Οικονομικά συμφέροντα της Χώρας. Οι δυσαρμονίες που παρατηρούνται στις επιμέρους λειτουργίες της ΕΕΑΑ, του ΦΠΥΑ καθώς και των υπολοίπων Υπηρεσιών Αεροδρομίων, έχουν πλέον επισημανθεί από τις Διοικήσεις και τους Κοινωνικούς Εταίρους της Υπηρεσίας. Μπορούν και πρέπει να αντιμετωπισθούν, με συγκεκριμένες κανονιστικές παρεμβάσεις διοικητικής φύσης (όπως η πρόσβαση σε ανώτερα κλιμάκια διοίκησης από όλους όσους έχουν τα απαιτούμενα προσόντα, χωρίς τους άστοχους σημερινούς αποκλεισμούς), καθώς και με τη λήψη Πολιτικών Αποφάσεων για την απόδοση στην ΥΠΑ των Οικονομικών Πόρων που είναι απαραίτητοι (και προέρχονται από τους Χρήστες του Ελληνικού Εναέριου Χώρου) για την λειτουργία της.
Το προτεινόμενο Σ.Ν. και η συνοδευτική αιτιολογική έκθεση, έχει πλήθος ανακριβειών, στηρίζεται σε στοιχεία που είτε είναι λανθασμένα είτε δεν υφίστανται πλέον, ενώ δεν παίρνει καμία πρωτοβουλία προς την επίλυση των δυσαρμονιών αυτών. Περισσότερο ομοιάζει ως προσπάθεια επίτευξης προσωπικών στόχων και ικανοποίησης προσωπικών προσδοκιών μικρού αριθμού εργαζομένων, εις βάρος των συμφερόντων της Ελλάδας γενικότερα, αλλά και των υπολοίπων Εργαζομένων ειδικότερα.
Είναι λοιπόν σημαντικό άμεσα να αποσυρθεί, ώστε να συνεχίσει η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας ενιαία, να παρέχει το σημαντικότατο, Εθνικά και Οικονομικά, έργο της.