• Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΟΥΚΑΣ' | 15 Νοεμβρίου 2018, 13:41

    Από ολόκληρη την διατύπωση του άρθρου 2 προκύπτουν τα ερωτήματα: i. Μέχρι τη σύναψη των συμβάσεων υπο-παραχώρησης εξαιρεί την δυνατότητα υπο-παραχώρησης σε τρίτους από τον Οργανισμό, η οποία δυνατότητα περιέρχεται στο Ταμείο, εάν έχει προσδιοριστεί η παραχωρούμενη έκταση; Γιατί εξαιρεί από τον Οργανισμό το δικαίωμα παραχώρησης σε τρίτους έκτασης ή εγκατάστασης διαφορετικής από αυτή της υπο-παραχώρησης; ii. Δεν θα έπρεπε να γίνεται ρητή αναφορά ότι «έστω» μετά την σύναψη σύμβασης υπο-παραχώρησης ότι ο Οργανισμός, για την εναπομένουσα σε αυτόν έκταση, της οποίας η χρήση του έχει παραχωρηθεί, θα μπορεί να την παραχωρεί όπως έκανε μέχρι σήμερα σε τρίτους; ώστε να μπορεί να λαμβάνει κάποια έσοδα; Διότι με τη υπάρχουσα διατύπωση αυτό δεν καθίσταται σαφές, δηλαδή αν θα μπορεί ο Οργανισμός και μετά την σύναψη της σύμβασης υπό-παραχώρησης για ότι δεν παραχωρηθεί σε υπο-παραχωρησιούχο να μπορεί να το παραχωρήσει ο Οργανισμός σε τρίτους. iii. Τι εννοεί με την έννοια «συνήθης χρήση» και όπου αυτή αναφέρεται στο σχέδιο νόμου, έννοια η οποία δεν αναφέρεται στην αρχική σύμβαση παραχώρησης; ΧΡΗΣΤΟΣ Π. ΔΟΥΚΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ - Δ/ΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Ο.Λ.Α. Α.Ε.