• Σχόλιο του χρήστη 'Ευάγγελος Τσαμπάζης' | 21 Φεβρουαρίου 2020, 15:29

    Παράγραφος 1 «..5) και από ιατρό…». Τα μαθήματα πρώτων βοηθειών σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση γίνονται από εκπαιδευτές πρώτων βοηθειών αναγνωρισμένων από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) και το Διεθνή Οργανισμό Διασύνδεσης για την Αναζωογόνηση (ILCOR) και όχι από ιατρούς. Αν ο γιατρός είναι πιστοποιημένος εκπαιδευτής μπορεί να διδάξει. Ο εκπαιδευτής δεν χρειάζεται να είναι γιατρός Παράγραφος 1 «Η διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας..». Όσων αφορά τη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας καθώς σύμφωνα με το υποχρεωτικό πρόγραμμα του υπουργείου παιδείας η αγγλική γλώσσα διδάσκεται στην υποχρεωτική εκπαίδευση, θεωρούμε ότι δεν χρειάζεται να γίνεται μάθημα αγγλικών στη σχολή ναυαγοσωστικής εκπαίδευσης. Έχουμε ήδη συμπεριλάβει στο ηλεκτρονικό εγχειρίδιο μας ορολογία στην αγγλική γλώσσα που σχετίζεται με το αντικείμενο μας άρα καλύπτουμε τις ανάγκες των αγγλικών που μπορεί να χρειαστεί ένας ναυαγοσώστης. Παράγραφος 5 «…και είναι κάτοχοι άδειας χειριστή ταχυπλόου σκάφους σε ισχύ». Είναι πλέον απαραίτητο να αποσυνδεθεί η άδεια χειριστή ταχυπλόου από την άδεια ναυαγοσώστη. Αρχικά η ναυαγοσωστική δεν έχει καμία σχέση με το ταχύπλοο για τον απλούστατο λόγο ότι ένας ναυαγοσώστης ΜΟΝΟΣ του, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει για διάσωση οποιοδήποτε μηχανοκίνητο σκάφος. Πρώτον γιατί οι διασώσεις μέσα στην περιοχή κολύμβησης που οριοθετούν οι σημαδούρες δεν ξεπερνά τα 100 μέτρα και δεύτερον γιατί οι ελιγμοί ανάμεσα στον κόσμο στην περιοχή κολύμβησης είναι χρονοβόροι και επικίνδυνοι για τους άλλους λουόμενους. Επίσης η χρήση του μικρού μηχανοκίνητου σκάφους 3,30 με 6ΗΡ ΔΕΝ χρειάζεται άδεια χειριστή σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Ούτος ή άλλως η εκπαίδευση χρήσης των μικρών σκαφών με λαγουδέρα γίνεται αποκλειστικά από τις σχολές ναυαγοσωστικής καθώς οι εξετάσεις ταχυπλόου γίνονται μόνο με τιμόνι. ‘Όσων αφορά τη χρήση του θαλάσσιου μοτοποδηλάτου είναι αδύνατον να γίνει από τον ναυαγοσώστη που βρίσκεται στον πύργο. Όπως και στο μικρό σκάφος ακόμη περισσότερο στο θαλάσσιο μοτοποδήλατο οι ελιγμοί μέσα στη περιοχή κολύμβησης είναι αδύνατοι και επικίνδυνοι. Επίσης είναι ΑΔΥΝΑΤΟ για ΕΝΑΝ χειριστή θαλάσσιου μοτοποδηλάτου να κάνει διάσωση σε αναίσθητο θύμα. Για το λόγο αυτό το θαλάσσιο μοτοποδήλατο θα πρέπει να χρησιμοποιείται από άλλον ναυαγοσώστη μαζί με τον ναυαγοσώστη παραλίας. Ο ναυαγοσώστης χειριστής του θαλάσσιου μοτοποδηλάτου θα πρέπει να έχει προφανώς άδεια χειριστή και θα μπορεί να είναι ο συντονιστής. Επίσης η υποχρέωση ενός υποψηφίου ναυαγοσώστη να έχει άδεια χειριστή ταχυπλόου για να πάρει άδεια ναυαγοσώστη από τη λιμενική αρχή, περιορίζει στο ελάχιστο την συμμετοχή με αποτέλεσμα την έλλειψη ναυαγοσωστών. Από το 2000 με την έκδοση του ΠΔ 23 μέχρι σήμερα, η μεγαλύτερη συμμετοχή σε εξετάσεις της λιμενικής αρχής για την απόκτηση της άδειας ναυαγοσώστη παρουσιάστηκε από τη στιγμή που αποσυνδέθηκαν οι εξετάσεις από την υποχρεωτική άδεια χειριστή ως δικαιολογητικό για τη συμμετοχή σε αυτές. Να θυμίσουμε ότι ζούμε σε δύσκολες οικονομικά εποχές που σημαίνει ότι αν κάποιος πρέπει να πληρώσει για την άδεια χειριστή πριν πετύχει στις εξετάσεις, μπαίνει σε ένα αβέβαιο κόστος και προτιμάει να το αποφύγει. Για τους λόγους αυτούς προτείνουμε την κατάργηση της άδειας χειριστή ταχυπλόου από τη διαδικασία έκδοσης της άδειας ναυαγοσώστη. Εφόσον ο ναυαγοσώστης χειρίζεται οπουδήποτε μηχανοκίνητο σκάφος που χρειάζεται άδεια χειριστή ταχυπλόου, τότε θα την προσκομίζει στη λιμενική αρχή που τον εποπτεύει, όπως γίνεται σήμερα με το χειριστή του μικρού ταχύπλοού σκάφους. Όσων αφορά την εκπαίδευση του χειριστή στη χρήση του ατομικού μοτοποδηλάτου στη διάσωση κινδυνεύοντος, θα πρέπει να γίνεται ξεχωριστά ως άλλο πιστοποιητικό χωρίς να συνδέεται με την άδεια ναυαγοσώστη.