1. Στο άρθρο 47 του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου (Κ.Δ.Ν.Δ.), που κυρώθηκε με το ν.δ. 187/1973 (Α’ 261), προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:
«3. Με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις καθώς και η διαδικασία ανασύστασης απωλεσθέντων ναυτολογίων. Πλοίαρχοι, πλοιοκτήτες, εφοπλιστές, διαχειριστές και πράκτορες πλοίων υποχρεούνται σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της κατ’ εξουσιοδότηση της υπουργικής απόφασης του προηγούμενου εδαφίου. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης προς τα εδάφια α’ και β’ της παρούσας, επιβάλλεται, ανεξαρτήτως εάν συντρέχει ποινική ή πειθαρχική δίωξη, πρόστιμο σύμφωνα με το άρθρο 45, οι διατάξεις του οποίου ισχύουν και για την άσκηση προσφυγής.»
2. Μετά το άρθρο 100 του Κ.Δ.Ν.Δ., προστίθεται άρθρο 100Α ως εξής:
«Άρθρο 100Α
Επέκταση προστασίας αποδοχών ναυτικών
Οι διατάξεις του άρθρου 7 του Κανονισμού για την εφαρμογή απαιτήσεων της Σύμβασης Ναυτικής Εργασίας, 2006, της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, ο οποίος εγκρίθηκε με την κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας και Ναυτιλίας και Αιγαίου 3522.2/08/2013 (Β’ 1671), έχουν εφαρμογή, όπως αρμόζει, και σε ναυτικούς πλοίων κατά την έννοια του άρθρου 3 του παρόντος Κώδικα, εξαιρουμένων αυτών δημόσιας ιδιοκτησίας που δεν ασκούν εμπορική δραστηριότητα. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης προς τις διατάξεις αυτές, επιβάλλεται, ανεξαρτήτως εάν συντρέχει ποινική ή πειθαρχική δίωξη, πρόστιμο, σύμφωνα με το άρθρο 45, οι διατάξεις του οποίου ισχύουν και για την άσκηση προσφυγής.»