• Σχόλιο του χρήστη 'Νικόλας Π.' | 16 Απριλίου 2011, 03:50

    Η απέραντη υποκρισία της ζωολατρίας... Ακόμα ένα νομοσχέδιο αποσπασματικό και προχειρογραμμένο ήρθε σε "διαβούλευση". Ως συνήθως, όσοι επιφορτίστηκαν με τη σύνταξή του δεν μπήκαν στον κόπο να μελετήσουν καν την προϋπάρχουσα νομολογία. Τόσο δύσκολο ήταν να αναφερθεί εκεί δίπλα στα σχετικά όλη η προϋπάρχουσα σχετική νομολογία; Τόσο δύσκολο ήταν να μνημονευτεί η αντίστοιχη νομολογία κάποιων από τις πλέον "προοδευμένες" ζωοφιλικά χώρες της Ευρώπης; Γιατί πρέπει κάθε φορά να ανακαλύπτουμε τον τροχό από την αρχή; Όσο για εκείνο το ανεκδιήγητο που μπαίνει στο τέλος κάθε προχειρογραμμένου και αποσπασματικού νομοσχεδίου, ότι και καλά "Από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού καταργείται κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη που ρυθμίζει θέματα του νόμου αυτού ή αντίκειται στις διατάξεις του" τί να πει κανείς... Έλεος κύριε "νομοθέτη"... ονόμασε συγκεκριμένα τους νόμους και τις διατάξεις που καταργείς, κωδικοποίησε επιτέλους τη συναφή νομοθεσία και μην επεκτείνεις το μπάχαλο με την πολυνομία. Δεκάδες νόμοι, διατάξεις, αποφάσεις, νομολογίες, τροποποιήσεις, κοινές υπουργικές αποφάσεις, προεδρικά διατάγματα, αποφάσεις δικαστηρίων και γνωματεύσεις του Αρείου Πάγου, όλα ταυτόχρονα σε ισχύ για το ίδιο πράγμα! Διαβάζοντας τα σχόλια στη διαβούλευση, μπορεί κανένας να καταλήξει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι όλοι οι Έλληνες είμαστε εξαιρετικά φιλόζωοι και όλοι μαζεύουμε τα αδέσποτα από το δρόμο και τα περιθάλπουμε στοργικά στο σπίτι μας, συνήθως πάνω από δύο κάθε φορά!. Το μέγα μας πρόβλημα είναι ότι δεν θα μπορούμε να μπαίνουμε μαζί με τον... μολοσσό μας στο λεωφορείο, στο τραίνο και στο κτελ. Από τη μία πλευρά απαγορεύουμε την πρακτικά επιβεβλημένη κοπή της ουράς σε κάποια είδη κυνηγόσκυλων αλλά από την άλλη πλευρά επιβάλουμε τη στείρωση στα αδέσποτα. Ρώτησε κανένας τον σκύλο μήπως τελικά προτιμά την ευθανασία από τη στείρωση και τον εγκλεισμό σε ένα διαμέρισμα με μια 5λεπτη βόλτα το πρωί και άλλη μια το βράδυ για να κάνει την "ανάγκη" του, στο απέναντι πεζοδρόμιο, εννοείται; Σε κάποιο σημείο του νομοσχεδίου θεσπίζεται υποχρεωτικός ετήσιος κτηνιατρικός έλεγχος... Έλεος κα υπουργέ, ούτε για τα παιδιά μας δεν υπάρχει τέτοια θεσμοθετημένη με νόμο υποχρέωση! Θα πάτε εσείς τώρα να ελέγξετε όλους τους τσοπάνους στις εσχατιές της πατρίδας μας αν έχουν τσιπάρει τα σκυλιά τους και αν έχουν συμπληρωμένο το βιβλιάριο με τον ετήσιο κτηνιατρικό έλεγχο... Διάβασα και ξαναδιάβασα το νομοσχέδιο και μένω έκπληκτος. Να βάλουμε τσιπάκι και στις γάτες κα Υπουργέ; Τόσο πολύ σας πίεσε το λόμπι των κτηνιάτρων; Και τα κουνελάκια μας, τα τσιντσιλά μας, τα σκιουράκια μας, τα καναρίνια μας, τα ψαράκια, οι χελωνίτσες μας; Αυτά θα τα αφήσουμε έξω; Ντροπή... γιατί τέτοιος ρατσισμός; Πάντως, όλα αυτά φαίνεται ότι μετράνε κανονικά για την επίτευξη του ορίου των 2 κατοικίδιων ανά διαμέρισμα. Αν έχετε ήδη δύο χρυσόψαρα, απαγορεύεται να πάρετε και ένα σκυλάκι γιατί θα υπερβείτε το όριο των 2 κατοικίδιων... Ας εστιαστεί το νομοσχέδιο μόνο στα σκυλιά, οι γάτες κατά μεγάλο ποσοστό ζουν σε ημιελεύθερη κατάσταση και συνήθως δεν ελέγχονται. Στην επαρχία όλες οι γάτες (και τα υπόλοιπα ζώα) ζουν έξω, στην αυλή και πέραν αυτής. Ας μην κρίνουμε τα πάντα από την άνεση του καναπέ του σπιτιού μας στο 6ο όροφο στο Κολωνάκι. Για τους φίλους μας τους κτηνιάτρους, να απαγορεύεται οποιαδήποτε ιατρική πράξη (διάγνωση, θεραπεία κλπ) σε σκυλί που δεν έχει τσιπάκι. Και μάλιστα ο κτηνίατρος να είναι υποχρεωμένος να καταγράφει στο σύστημα την κάθε ιατρική επίσκεψη και αυτό να διασταυρωθεί με την έκδοση φορολογικών στοιχείων εκ μέρους του. Τους ανοίγουμε δουλειές με νομοθετική ρύθμιση στα μέτρα τους, ας ελεγχθούν και λίγο ως προς τη φοροδιαφυγή. Δεν είναι μόνο οι γιατροί (των ανθρώπων) πρωταθλητές σε αυτόν τον τομέα... Να βρεθεί τρόπος περιορισμού του φαινομένου "βγάζω το σκυλάκι μου να κάνει την ανάγκη του στο απέναντι πεζοδρόμιο ή στο απέναντι πάρκο". Όποιος βγάζει βόλτα το σκυλάκι του εντός του αστικού περιβάλλοντος, εκτός από το βιβλιάριο υγείας να έχει υποχρεωτικά μαζί του και ένα σακουλάκι για να μαζεύει τις ακαθαρσίες του σκύλου του. Γιατί τα περισσότερα σκυλιά που βλέπουμε έξω, τα βγάζουν οι ιδιοκτήτες τους ίσα-ίσα για να κάνουν την ανάγκη τους (στο απέναντι πεζοδρόμιο πάντα) και μετά αμέσως πίσω στο σπίτι για τη συνέχεια της ταινίας στην τηλεόραση. Στο άρθρο 9, παρ.2 γράφετε: Στους Δήμους είναι δυνατόν να παρέχεται και οικονομική ενίσχυση, για τη δημιουργία καταφυγίων. Από ποιόν όμως δεν γράφετε! Μήπως από το χρεωκοπημένο κράτος που σε λίγο δεν θα έχει λεφτά να πληρώσει μισθούς και συντάξεις; Στο άρθρο 9, παρ.9 γράφετε ότι τα αδέσποτα που περισυλλέγησαν από τους Δήμους διατηρούνται στα κυνοκομεία μέχρι να γίνουν 4 μηνών και μετά, αν δεν έχουν υιοθετηθεί, εμβολιάζονται στειρώνονται και "επανεντάσσονται" στο φυσικό τους περιβάλλον. Έτσι μάθαμε επιτέλους ποιο είναι το φυσικό περιβάλλον των σκύλων: οι γειτονιές των πόλεων! Τι θα τρώνε όλα αυτά τα αδέσποτα εκεί έξω, δεν καθορίζεται από το νομοσχέδιο. Την ίδια στιγμή βεβαίως, κρεοπώλες, υπεύθυνοι καταστημάτων, στρατοπέδων και κατασκηνώσεων καθίστανται υπεύθυνοι έναντι του νόμου (πολύ σωστά) για την αποτροπή της πρόσβασης αδέσποτων ζώων στα απορρίμματα των εγκαταστάσεών τους. Μήπως, εκτός από τη στείρωση να τους βάλουμε και ένα μπαλονάκι ή δακτυλίδι στο στομάχι, ώστε να μην έχουν τόσο μεγάλες ανάγκες τροφής τα αδέσποτα; Δεν το είδα κάπου γραμμένο στη διαβούλευση αλλά δεν αποκλείεται να είναι και αυτό κάπου γραμμένο και να μου ξέφυγε. Καλόν είναι, εκτός από το ιδανικό, να εξετάζουμε και το εφικτό του πράγματος. Η άποψή μου είναι ότι τα ατσιπάριστα συλλεχθέντα αδέσποτα θα πρέπει να διατηρούνται για μερικές μέρες μήπως τα αναζητήσει ο ιδιοκτήτης τους. Μετά από αυτό το διάστημα να διατίθενται δωρεάν σε όποιον τυχόν ενδιαφέρεται να τα αποκτήσει. Κυρίως όσα είναι κάποιας ράτσας, είναι σε καλή κατάσταση και είναι κάπως εμφανίσιμα. Τα υπόλοιπα να οδηγούνται στην ευθανασία, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά, κλπ Αυτή είναι η μόνη εφικτή λύση, στη δύσκολη οικονομική συγκυρία που βιώνει η χώρα μας. Αλλοίμονο αν μαζεύουμε όλα τα αδέσποτα, τα εμβολιάζουμε, τα στειρώνουμε και μετά τα αμολάμε πάλι στους δρόμους... Δυστυχώς, δεν έχουμε την πολυτέλεια να εξασφαλίσουμε "ανθρώπινες" συνθήκες ζωής σε όλα τα αδέσποτα. Σε λίγο καιρό μάλλον δεν θα μπορούμε να εξασφαλίσουμε ανθρώπινες συνθήκες για τους ανθρώπους αυτής της χώρας... Αντί για την ίδρυση κυνοκομείων σε κάθε Δήμο, καλύτερα να ιδρυθούν φτωχοκομεία για απόρους ανθρώπους... Κάποιος ζήτησε την ίδρυση πάρκων σε κάθε περιοχή για να τρέχουν ελεύθερα τα σκυλιά μας. Και μάλιστα να έχουν και παγκάκια για να κάθονται οι ιδιοκτήτες τους και ειδικούς κάδους για την περισυλλογή των ακαθαρσιών τους. Και μάλιστα δύο είδη πάρκων, ένα για μεγαλόσωμα και ένα για μικρόσωμα σκυλιά... Για τις γάτες, καμία πρόνοια αγαπητέ φίλε; Γιατί τέτοιος ρατσισμός; Μήπως να προσθέσουμε, σε κάθε περιοχή εννοείται, και ένα πάρκο για γάτες; Βεβαίως θα βάλουμε και παγκάκια για τους ιδιοκτήτες τους. Α... και θέλω διαφορετικό πάρκο για τις μεγαλόσωμες και διαφορετικό πάρκο για τις μικρόσωμες γάτες... Και βεβαίως ένα ειδικό πάρκο για τον φίλο που κατάφερε να κάνει τη γάτα του... 8 κιλά! Ο ίδιος ζήτησε να μεγαλώσει το όριο βάρους για τον ορισμό των μικρών ζώων γιατί η γάτα του είναι... 8 κιλά. Έλεος αγαπητέ κύριε... αν έχετε κάνει τη γάτα σας 8 κιλά από τον εγκλεισμό στο διαμέρισμα, την έλλειψη άσκησης και την ακατάλληλη διατροφή, τότε πρέπει τα φιλοζωικά σωματεία να σας μηνύσουν για κακομεταχείριση του δύσμοιρου ζωντανού! Βλέπω να βγάζουν βόλτα, κάτι σκυλιά παραμορφωμένα από την διαρκή ακινησία και το πολύ φαί και τα λυπάμαι... ούτε να τρέξουν δεν μπορούν. Είναι αυτό η ευζωία που αναφέρει επανειλημμένα το σ/ν; Μάλλον έχουμε μπερδέψει την ανθρώπινη ευζωία με εκείνη των ζώων. Τα κυνηγόσκυλα τα βλέπω και τα ζηλεύω. Μπορεί να ταξιδεύουν για χιλιόμετρα μέσα σε εκείνα τα αποκρουστικά σκυλόκουτα, με τα δικά μας κριτήρια ευζωίας πάντα, αλλά όταν φτάσουν στους κυνηγότοπους δεν τα σταματάει τίποτα. Χαρούμενα, καλογυμνασμένα και αεικίνητα σκυλιά, σαρώνουν βουνά ολόκληρα για να βρουν και να ξεπετάξουν το κρυμμένο θήραμα. Και με πόσο καμάρι φέρνουν το κτυπημένο θήραμα στον κυνηγό, αν βέβαια έχει καταφέρει ο ατζαμής να το πετύχει... Κατά τα άλλα οι κομμένες ουρές τους μας φταίνε... Αλλά τί λέμε τώρα, εδώ κάποια κυρία ζήτησε χώρο στα ήδη υπάρχοντα νεκροταφεία (των ανθρώπων) για ταφή ζώων... Μήπως θέλετε να βάλουμε και καντηλάκια αγαπητή κυρία; Ξεσηκώθηκε και η κουτσή Μαρία τις τελευταίες μέρες επειδή ο ΟΠΑΠ ενέταξε στο πρόγραμμά του κυνοδρομίες, από άλλες χώρες. Οι ιπποδρομίες δεν φαίνεται να ενοχλούν κανέναν... Η ζωολατρική υποκρισία που λέγαμε! Χτες το απόγευμα στον SKAI, σε μια από αυτές τις ατελείωτες εκπομπές μαγειρικής, έδειχνε σαλιγκάρια και εξηγούσε πως τα βάζουμε σε κρύο νερό για να αποβάλλουν τις βρωμιές και πως τα "τσιγαρίζουμε" στη συνέχεια σε καυτό τηγάνι (ζωντανά εννοείται). Τρέμε κακούργα μαγείρισσα... το νέο νομοσχέδιο, για την κακοποίηση των ζώων, προβλέπει μη εξαγοράσιμη ποινή φυλάκισης έως πέντε (5) χρόνια και χρηματική ποινή από πέντε χιλιάδες (5.000) έως τριάντα χιλιάδες (30.000) ευρώ. Σε περίπτωση υποτροπής (ξαναμαγείρεψες σαλιγκάρια ε...) οι ποινές διπλασιάζονται! Φθηνότερα θα σου έρθει να σκοτώσεις τον γείτονα παρά να μαγειρέψεις σαλιγκάρια! Και εκείνος ο αστακός που τον είδα προχτές κατεψυγμένο ζωντανό στον πάγκο του ψαράδικου... μην τολμήσει κανείς να τον μαγειρέψει χωρίς πρώτα να τον πάει στον κτηνίατρο για ευθανασία! Ωχ, βάζω ιδέες τώρα... Ελπίζω όλα αυτά που έγραψα να δικαιολογούν τον τίτλο: Η απέραντη υποκρισία της ζωολατρίας...