• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ-ΣΗΡΟΤΡΟΦΙΑΣ (ΕΕΕΜΣ)' | 27 Μαρτίου 2020, 23:33

    Μια παράταση της διαβούλευσης μας βρίσκει σύμφωνους. Παρόλα αυτά συνεχίζουμε. Το πρόβλημα: Οι απώλειες μελισσών αυξάνονται χρόνο με το χρόνο λόγω κακής χρήσης, αμέλειας και αδιαφορίας των γεωργών για τις μέλισσες και το περιβάλλον. Συχνά αγνοούνται σημαντικά μέτρα, υποχρεωτικά από τη νομοθεσία, που πρέπει να λαμβάνει ο γεωργός για την προστασία των μελισσών όπως είναι η υποχρέωση του χρήστη να ενημερώσει εγγράφως τους μελισσοκόμους της περιοχής για τους ψεκασμούς, τον έλεγχο παρουσίας και δραστηριότητας μελισσών στο χωράφι πριν την εφαρμογή του ψεκασμού, τον ψεκασμό τις βραδινές ώρες, όταν οι μέλισσες έχουν σταματήσει να πετάνε και άλλα μέτρα για την προστασία των μελισσών τα οποία αναφέρονται στην Εγκύκλιο του ΥπΑΑΤ 5919/62354-13/5/2014. Σημειώνεται ότι η νομοθεσία της ΕΕ όχι μόνο προστατεύει τη μέλισσα, αλλά ζητά τον περιορισμό χρήσης των φυτοφαρμάκων και των δυσμενών επιπτώσεων ενώ παράλληλα υπογραμμίζει την αναγκαιότητα προστασίας των μελισσών. Υποχρεώνει μάλιστα τα κράτη μέλη να καταρτίσουν Σχέδιο Δράσης περιορισμού των επικίνδυνων φυτοφαρμάκων (Οδηγία 128/2009, ν. 4036/2012). Πρόταση: α)Αυστηρή εφαρμογή των διατάξεων της οδηγίας 128/2009 και ν. 4036/2012, όσον αφορά τη χρήση φυτοφαρμάκων για τη μείωση των επιπτώσεων από τη χρήση αυτών στο περιβάλλον β)Εκπαίδευση γεωργών με συμμετοχή εξειδικευμένων επιστημόνων μελισσοκομίας στη σημασία της μέλισσας στις καλλιεργούμενες εκτάσεις γ)Συμμετοχή εξειδικευμένου επιστήμονα μελισσοκομίας στη Επιστημονική Επιτροπή Γεωργικών Φαρμάκων δ)Οι απώλειες των μελισσών, να χρησιμοποιούνται ως δείκτης των δυσμενών επιδράσεων των φυτοφαρμάκων στα Εθνικά σχέδια δράσης για την Ορθολογική χρήση των φυτοφαρμάκων (οδηγία 91/414) ε)Να επαναπροσδιοριστεί ο Συντελεστής Κινδύνου (οδηγία 414/1991) των δραστικών ουσιών των φυτοφαρμάκων λαμβάνοντας υπόψη τη χρόνια τοξίκωση των μελισσών. Αντίθετα με την οδηγία της Ε.Ε. h μελισσοκομική έρευνα στηρίξει ότι ο υπολογισμός του Σ.Κ. όπως δίνεται από την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι λανθασμένος. Είναι λανθασμένος γιατί υπολογίζει μόνο την οξεία τοξικότητα στις μέλισσες και όχι την χρόνια. Τα νεονικοτινοειδή π.χ. είναι διασυστηματικά φάρμακα και είναι ιδιαίτερα σταθερά στο έδαφος. Η διάρκεια ημιζωής του imidacloprid στο έδαφος είναι 1000 ημέρες και του Clothianidin 1155 ημέρες. Έτσι, τα δηλητήρια αυτά παραμένουν στο έδαφος μέχρι την επόμενη σοδειά με την οποία θα ανανεωθούν. Ουσιαστικά παραμένουν στο έδαφος για πάντα. Πηγές των δηλητηρίων αυτών δεν είναι μόνο τα συγκεκριμένα φυτά αλλά και όλη η αυτοφυής βλάστηση η οποία θα ακολουθήσει. Από τα φυτά αυτά οι μέλισσες συλλέγουν γύρη σε συγκεντρώσεις που δεν τις θανατώνει (3-10 μg/kg) την μεταφέρουν και την αποθηκεύουν στην κυψέλη τους. Η συνεχή χρήση της δηλητηριασμένης αυτής γύρης από τις μέλισσες δημιουργεί χρόνια τοξικότητα η οποία εκφράζεται με μειωμένη ικανότητα αναζήτησης και κατανάλωσης τροφής, ελάττωση όσφρησης, αποσυντονισμό στην επικοινωνία, θανάτωση του γόνου, περιορισμού της ωοτοκίας και άλλες δυσμενείς επιπτώσεις. Οι δυσμενείς αυτές επιπτώσεις δυστυχώς δεν προσμετρούνται από το συντελεστή επικινδυνότητας της οδηγίας 91/414