1.Οι Δήμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Το έργο αυτό, μπορεί να πραγματοποιείται και από φιλoζωικές ενώσεις και σωματεία, σε συνεργασία με τον αρμόδιο Δήμο, εφόσον αυτά, διαθέτουν κατάλληλη υποδομή, συνιστάμενη στην ύπαρξη σχετικών εγκαταστάσεων ή οχημάτων μεταφοράς ζώων ή εμπειρία του ανθρώπινου δυναμικού.
2. Για τον παραπάνω σκοπό, κάθε Δήμος, ή όμοροι ή συνεργαζόμενοι Δήμοι, ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε συνεργασία με ενδιαφερόμενα φιλoζωικά σωματεία και ενώσεις, σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την Περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. Στους Δήμους είναι δυνατόν να παρέχεται και οικονομική ενίσχυση, για τη δημιουργία καταφυγίων. Καταφύγια αδέσποτων ζώων μπορεί να ιδρυθούν και να λειτουργούν και τα φιλoζωικά σωματεία και ενώσεις. Τα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς αποτελούν χώρους προσωρινής παραμονής και περίθαλψης των ζώων συντροφιάς και η ίδρυση και λειτουργία τους διέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις για τα ενδιαιτήματα ζώων του ν.604/1977 (ΦΕΚ Α 163) και ΠΔ 463/1978 (ΦΕΚ Α 96) .Ο έλεγχος τήρησης των όρων λειτουργίας τους, ασκείται από την αρμόδια Γενική Δ/ση Περιφερειακής Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφέρειας, σύμφωνα με τους όρους και τις προβλέψεις του άρθρου 12 του ν.604/1977, με προσαύξηση των προβλεπομένων στην παράγραφο 2 του άρθρου αυτού διοικητικών προστίμων από 1.000 έως 10.000 ευρώ.
3. Για την περισυλλογή των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, συγκροτούνται συνεργεία από άτομα κατάλληλα εκπαιδευμένα και έμπειρα στην αιχμαλωσία ζώων συντροφιάς, που καθοδηγούνται και ελέγχονται στο έργο τους από κτηνίατρο, ο οποίος ορίζεται από την αρμόδια υπηρεσία Κτηνιατρικής του Δήμου.
4. Τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς που περισυλλέγονται, οδηγούνται τμηματικά στα υπάρχοντα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς, στα δημοτικά κτηνιατρεία ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις και σε ιδιωτικά κτηνιατρεία, που διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή και μπορούν να φιλοξενήσουν προσωρινά και για εύλογο χρονικό διάστημα τα προς περίθαλψη ζώα, μέχρι την αποθεραπεία τους, υποβάλλονται σε κτηνιατρική εξέταση, στειρώνονται, σημαίνονται με ηλεκτρονική σήμανση, ως αδέσποτα και καταγράφονται στην διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση. Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι τραυματισμένα ή πάσχουν από ιάσιμο νόσημα, υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Αν διαπιστωθεί ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς σύμφωνα με την περίπτωση η του άρθρου 2, ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια, ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους και αρνηθούν τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής να αναλάβουν την φροντίδα, εποπτεία και τη διαδικασία υιοθεσίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
5. Αδέσποτα ζώα συντροφιάς που περισυλλέγονται και διαπιστώνεται από την σήμανσή τους ότι έχουν ιδιοκτήτη που έχει δηλώσει ή αμέλησε να δηλώσει την απώλειά τους, επιστρέφονται σε αυτόν.
6. Αδέσποτα ζώα συντροφιάς που περισυλλέγονται και διαπιστώνεται ότι είναι υγιή ή έχουν πλέον αποθεραπευθεί, καθώς και τα προερχόμενα από παράδοση από τον ιδιοκτήτη τους, μπορούν να υιοθετούνται από ενήλικα άτομα ή από νόμιμα λειτουργούσες φιλοζωικές ενώσεις και σωματεία.
7. Σε κάθε περίπτωση, τα ζώα συντροφιάς που υιοθετούνται, σημαίνονται άμεσα ηλεκτρονικά και καταγράφονται στην Διαδικτυακή Ηλεκτρονική Βάση με τα πλήρη στοιχεία του προσωρινού και του οριστικού ιδιοκτήτη τους και υποβάλλονται σε αποπαρασιτισμό και εμβολιασμό.
8. Στην περίπτωση υιοθεσίας των αδέσποτων ζώων συντροφιάς από ενδιαφερόμενο νέο ιδιοκτήτη που δεν είναι μόνιμος κάτοικος της Ελλάδας, η υιοθεσία πραγματοποιείται, με την απ’ ευθείας παράδοσή τους στους ενδιαφερόμενους νέους ιδιοκτήτες υπό την προϋπόθεση ότι τα ζώα, έχουν στειρωθεί, σημανθεί και καταγραφεί στην διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση δεδομένων με τα πλήρη στοιχεία του προσωρινού κατόχου τους και τα πλήρη στοιχεία του νέου ιδιοκτήτη, τα οποία προκύπτουν από επίσημο αποδεικτικό έγγραφο. Σ΄ αυτήν την περίπτωση υιοθεσίας, απαγορεύεται η διατήρηση ή/και παραμονή των ζώων αυτών, σε καταφύγια εκτός Ελλάδος.
9. Ζώα συντροφιάς, ηλικίας μικρότερης των τεσσάρων μηνών που δεν έχουν υιοθετηθεί, παραμένουν προσωρινά στα καταφύγια ζώων που διατηρούν οι Δήμοι, ή τα Διαδημοτικά Κέντρα και τα συνεργαζόμενα με τους φορείς αυτούς φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις, ως την συμπλήρωση της ηλικίας των τεσσάρων μηνών, έχοντας την απαραίτητη κτηνιατρική φροντίδα. Ζώα συντροφιάς που δεν έχουν υιοθετηθεί και σύμφωνα με γνωμάτευση του κτηνίατρου κρίνονται ότι είναι υγιή, επανεντάσσονται άμεσα στο φυσικό τους περιβάλλον, εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου που περισυλλέγησαν, αφού προηγουμένως ελεγχθεί ότι έχουν σημανθεί και καταγραφεί ηλεκτρονικά και ότι έχουν υποβληθεί σε αποπαρασιτισμό, εμβολιασμό και στείρωση.
10. Για την επαναφορά στο φυσικό περιβάλλον των αδέσποτων ζώων συντροφιάς λαμβάνεται υπόψη η πυκνότητα του πληθυσμού των αδέσποτων ζώων στην περιοχή που επαναφέρονται. Την ευθύνη για την επίβλεψη, την φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων, έχουν οι Δήμοι και τα συνεργαζόμενα με τους φορείς αυτούς φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις. Δεν επιτρέπεται επαναφορά σε περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, λιμάνια, αεροδρόμια σε αρχαιολογικούς χώρους καθώς και σε χώρους υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας.
11. Οι στειρώσεις σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς, είναι δυνατόν να πραγματοποιούνται δωρεάν και από εθελοντές αλλοδαπούς κτηνιάτρους, που ασκούν τις δραστηριότητές τους σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία για την παροχή υπηρεσιών με προσωρινό ή μόνιμο τρόπο. Οι στειρώσεις, μπορεί να πραγματοποιούνται και σε κινητές εγκαταστάσεις κατάλληλες για άσκηση κτηνιατρικών πράξεων που κατέχουν/διαθέτουν οι προαναφερόμενοι κτηνίατροι. Για τις κινητές εγκαταστάσεις παροχής κτηνιατρικών πράξεων χορηγείται άδεια λειτουργίας από την αρμόδια υπηρεσία Κτηνιατρικής του Δήμου όπου πρόκειται να δραστηριοποιηθούν, εφόσον πληρούνται οι απαιτήσεις που προβλέπονται στην απόφαση του ΥπΑΑΤ που εκδίδεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 13 του άρθρου αυτού. Στους εθελοντές αλλοδαπούς κτηνίατρους για την πραγματοποίηση των στειρώσεων σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς, μπορεί να διατίθενται και οι εγκαταστάσεις των γραφείων των Δ/νσεων, Τμημάτων και των αρμοδίων υπηρεσιών Κτηνιατρικής της οικείας Περιφέρειας, Περιφερειακής Ενότητας ή του Δήμου, εφόσον υπάρχουν διαθέσιμοι χώροι, για την πραγματοποίηση των στειρώσεων σε συνεργασία με κτηνίατρο που έχει πιστοποιηθεί. Οι εγκαταστάσεις αυτές παραχωρούνται για ορισμένο χρονικό διάστημα, αφού προηγηθεί τρίμηνη ειδοποίηση και έγκριση των προϊσταμένων των αντίστοιχων υπηρεσιών.
12. Σε κάθε Δήμο, με απόφαση του Δήμαρχου, δημιουργείται πενταμελής συμβουλευτική επιτροπή, τα δύο μέλη της οποίας ορίζονται από τα πιο αντιπροσωπευτικά φιλοζωικά σωματεία και τις ενώσεις που εδρεύουν στο Δήμο, με σκοπό την διατύπωση προτάσεων και λύσεων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν κατά τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Οι Δήμοι, οι Περιφερειακές Ενότητες και οι Περιφέρειες, δημιουργούν δίκτυο ενημέρωσης των πολιτών για τα ζώα που διατίθενται προς υιοθεσία.
13. Με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τις επιτρεπόμενες μεθόδους ευθανασίας, τους όρους λειτουργίας των κινητών εγκαταστάσεων πραγματοποίησης στειρώσεων σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.
14. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, μπορεί να τροποποιούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση στους Δήμους, από την αρμόδια Περιφέρεια, άδειας ίδρυσης και λειτουργίας των καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς που προβλέπονται στο ν. 604/1997(ΦΕΚ Α 163) «Περί ιδρύσεως και λειτουργίας Ιδιωτικών Ιατρείων, Κλινικών και Ενδιαιτημάτων ζώων» και στο Π.Δ. 463/1978(ΦΕΚ Α 96) «Περί των όρων και προϋποθέσεων ιδρύσεως και λειτουργίας Ιδιωτικών Ιατρείων, Κλινικών και Ενδιαιτημάτων ζώων», να τίθενται νέοι ή/και πρόσθετοι όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας των καταφυγίων και να καθορίζεται ο απαιτούμενος χρόνος προσαρμογής των ήδη λειτουργούντων καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
15. Με όμοια κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, καθορίζεται ο Δήμος που επιχορηγείται για τη δημιουργία καταφυγίου, το ύψος, η διαδικασία και οι προϋποθέσεις καταβολής της οικονομικής ενίσχυσης, και κάθε άλλο σχετικό θέμα.
Άρθρο 9, παρ. 2 Τα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς αποτελούν χώρους προσωρινής παραμονής και περίθαλψης των ζώων συντροφιάς
σε συνδιασμό με
παρ. 14 …. και να τίθενται νέοι ή/και πρόσθετοι όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας των καταφυγίων και να καθορίζεται ο απαιτούμενος χρόνος προσαρμογής των ήδη λειτουργούντων καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
δημιουργεί το εξής ερώτημα: τι σημαίνει πρακτικά, απαιτούμενος χρόνος προσαρμογής των υπαρχόντων καταφυγίων; αν εννοείται ότι θα πρέπει τα ζώα τα οποία βρίσκονται στα καταφύγια σχεδόν όλη τους την ζωή, να επανεντάσσονται και αυτά στο φυσικό τους περιβάλλον, να σας ενημερώσουμε ότι γι’αυτά φυσικό περιβάλλον είναι ο χώρος του καταφυγίου μέσα στον οποίο έχουν ζήσει. Το να αφεθουν στον δρομο αυτα τα σκυλια ισοδυναμει με βεβαιο θανατο καθως δεν ειναι μαθημενα να επιβιώνουν εκτος καταφυγιου. Αυτό θέλετε; Να γεμίσει ο εκάστοτε Δήμος με 50 ή 100 ή 150 σκυλιά, καταδικασμένα να πεθάνουν;
Για εμάς που φροντίζουμε αυτά τα σκυλιά στα καταφύγια και ξέρουμε την κατάληξή τους σε αυτήν την περίπτωση, ΤΟΝΙΖΟΥΜΕ ότι αυτό ειναι απαράδεκτο κ ΜΗ αποδεκτό. Θα πρεπει να υπαρξει διαφορετική ρυθμιση για τα ήδη υπαρχοντα καταφυγια, να βοηθηθούν ουσιαστικότερα από τους Δήμους σε τροφές αλλά και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη η οποία πέφτει πάντοτε σε δεύτερη μοίρα και δεν υπάρχει απολύτως καμία μέριμνα, ούτε καν για τις στειρώσεις και μέσα από μεθοδευμένες ενέργειες των φιλοζωικων σωματείων αλλά και ομάδων που τα φροντίζουν,να προωθούνται τα ζώα αυτά για υιοθεσία, ούτως ώστε να μην είναι ούτε καταδικασμένα να πεθάνουν έξω στον δρόμο ούτε όμως να παραμείνουν ασυλοποιημένα για όλη τους την ζωή εντός του καταφυγίου.
Συγχαρητήρια για τις προσπάθειές σας!
Η Δημοτική Αστυνομία κάθε Δήμου της Ελληνικής Επικράτειας
να μετατρέψει ένα τουλάχιστον περιπολικό αυτοκίνητό της,σε όχημα περισσυλογής-άμμεσης επέμβασης για πληγωμένα αδέσποτα ζώα,
που χρίζουν βοήθειας στους δρόμους!
Τα αδέσποτα ζώα αξίζουν κι αυτά το δικό τους ΕΚΑΒ!..
Ελάχιστος εξοπλισμός:Κλουβάκι μεταφοράς,κουβέρτα κλπ
Ευχαριστώ
Δρακωνάκης Μάνος
ΑΡΘΡΟ 9
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4
ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΟ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΗΣΕΤΕ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΑΥΤΩΝ ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΙΑΤΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ.
ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΚΑΛΑΖΑΡ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΙΑΤΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΡΚΕΤΑ ΖΩΑ ΕΧΟΥΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΙ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ 100% ;
Σς παραθέτω το παρακάτω κείμενο από την ιστοσελίδα
http://WWW.VETS.GR
2. Η ΛΕΙΣMΑΝΙΑΣΗ ( ΚΑΛΑΖΑΡ) ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ; ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΧΘΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ;
Η Λεϊσμανίαση (Καλά ζάρ) μεταδίδεται στον άνθρωπο, αλλά η μετάδοση δεν είναι ούτε συχνή ούτε εύκολη. Αυτό επιβεβαιώνεται από τον αριθμό των κρουσμάτων, που δεν υπερβαίνει τα 15 έως 25 άτομα το χρόνο. Ο άνθρωπος προφυλάσσεται με τη χρήση αντιπαρασιτικών προϊόντων κατά την επικίνδυνη περίοδο και κυρίως τις νυχτερινές ώρες.
3. Η ΛΕΙΣΜΑΝΙΑΣΗ (ΚΑΛΑZΑΡ) ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΤΟ ΣΚΥΛΟΣ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;
Θεωρητικά όχι. Αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι ποτέ δεν υπήρξε κρούσμα Λεϊσμανίασης (Καλά Αζαρ) σε ιδιοκτήτη σκύλου. (όσοι εκ των ανθρώπων νόσησαν από την συγκεκριμένη νόσο, δεν είχαν ποτέ σκύλο στο σπίτι τους). Η μόλυνση και η μετάδοση της νόσου γίνεται μόνο με το αίμα και μόνο μέσω της σκνίπας.Η θεωρεία για τον κίνδυνο των παιδιών είναι πια ξεπερασμένη.
4. ΕΝΑΣ ΣΚΥΛΟΣ ΠΟΥ ΝΟΣΕΙ ΑΠΟ ΛΕΙΣΜΑΝΙAΣΗ (ΚΑΛΑΖΑΡ) ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΙΧΕΣ Ή ΤΑ ΣΑΛΙΑ ΤΟΥ;
ΟΧΙ!!! Ένας σκύλος που νοσεί από Λεϊσμανίαση (Καλά Αζάρ) είναι εντελώς ακίνδυνος και από τις τρίχες του και από κάθε έκκριση του και αυτό γιατί η μετάδοση γίνεται μόνο με το αίμα και μόνο με την συγκεκριμένη σκνίπα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Αν κάποιος δεν θέλει να προσβληθεί από την Λεϊσμανίαση (Καλά Αζαρ) να πάρει ένα σκύλο στο σπίτι του, και ποτέ να μην πιει αίμα σκύλου που έχει προσβληθεί από την Λεϊσμανίαση.
Και για να σοβαρευτούμε σας αναφέρω ότι εγώ και πολλοί άλλοι επί 2 χρόνια βρισκόμαστε ανάμεσα σε 90 σκυλιά από τα οποία τα 30 έχουν Καλα Αζαρ και δεν έχουμε πάθει τίποτα.
Κανένας γιατρός όταν εξετάζει ένα ζώο με Λεϊσμανίαση δεν παίρνει καμία προφύλαξη (π.χ. να φορέσει γάντια ή κάτι άλλο) γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι δεν κινδυνεύουν.
Ο άνθρωπος μολύνεται ΜΟΝΟ με το τσίμπημα της σκνίπας και ΟΧΙ με την επαφή με μολυσμένο ζώο.
ΘΑ ΕΙΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ ΑΝ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟΤΣΙΠ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΩΣΕΙΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΗ ΣΕ ΤΟΣΟ ΥΨΗΛΟ ΚΟΣΤΟΣ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΖΩΑΚΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΑ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΕΡΓΟΙ. ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 7 ΕΥΡΩ? ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΤΑ ΖΩΑΚΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ΦΑΓΗΤΟ ΠΑΡΑ ΕΜΕΙΣ.ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΜΕΝΩ ΣΕ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΜΙΣΟΥΝ ΤΑ ΖΩΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ (ΑΝΘΡΩΠΟΙ) ΚΑΙ ΤΑ ΤΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΦΟΒΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΖΩΕΣ. ΧΩΡΙΣ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΑΣ.
Για το Άρθρο 9 παράγραφος 11
Να απαγορεύεται η παροχή κτηνιατρικών υπηρεσιών από οποιονδήποτε Έλληνα ή αλλοδαπό επ’ αμοιβή ή δωρεάν αν ο πάροχος δεν κατέχει νόμιμα άδεια άσκησης του κτηνιατρικού επαγγέλματος στην Ελλάδα.
Για το Άρθρο9 παράγραφος 10
Γιατί τα αδέσποτα ζώα να μην επανατοποθετούνται σε δασικές εκτάσεις νοσοκομείων π.χ. Ψ.Ν.Α., Ν.Ν.Θ.Α. «ΣΩΤΗΡΙΑ» κ.λπ.; Επίσης, ποιος λόγος υπαγορεύει την απαγόρευση επανατοποθέτησης αδέσποτων στα λιμάνια; Και, σε τελική ανάλυση, τι ακριβώς σημαίνει «χώροι υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας»; Στο κάτω – κάτω όλη η Ελλάδα μπορεί να θεωρηθεί τέτοιος χώρος. Δεν θα υπάρχουν, δηλαδή, καθόλου αδέσποτα στο Σύνταγμα, στην Πλάκα, στο Μοναστηράκι, στην Καστέλα, στη Μύκονο, τη Σαντορίνη, την Κρήτη, τη Μάνη, τα Ζαγοροχώρια, το Πήλιο κ.ο.κ.; Και σε μια τέτοια περίπτωση που απομένει να επανατοποθετούνται; Μόνο σε κάποιο απομακρυσμένο βουνό χωρίς τροφή, χωρίς προσβασιμότητα για την παροχή στοιχειωδών φροντίδων υγειονομικού χαρακτήρα; Γιατί αυτό; Για να οδηγηθούν αναπόδραστα είτε στη λιμοκτονία είτε στο να καταστούν εξ ανάγκης άγρια για να νομιμοποιείται η εκ των υστέρων θανάτωσή τους;
Διαφωνω με την Παρ.10. Τα ζώα πρέπει να μπορούν να επανατοποθετούνται οπουδήποτε κοντά στον τόπο απο όπου περισυνελέγησαν.Σε τι ενοχλούν πχ. τα σχολεία που υπάρχουν σε κάθε γειτονιά΄???Διαφωνώ επίσης με την παρ.4.Η λέξη ευθανασία δεν πρέπει να αναφέρεται πουθενά στο νομοσχέδιο ειδάλως ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου σε κάθε αυθαίρετη κρίση.Κατ εξαίρεση και μόνον για επικίνδυνα ζώα να λαμβάνεται απόφαση παρακολούθησης του ζώου για ένα διάστημα, απο μία επιτροπή όμως,καιόχι απο ένα πρόσωπο,και κατόπιν αν δεν έχει διαπιστωθεί βελτίωση συμπεριφοράς η ίδια επιτροπή να αποφασίζει.
Διαφωνω με την Παρ.10. Τα ζώα πρέπει να μπορούν να επανατοποθετούνται οπουδήποτε κοντά στον τόπο απο όπου περισυνελέγησαν.Σε τι ενοχλούν πχ. τα σχολεία που υπάρχουν σε κάθε γειτονιά΄???
1. Τα δημοτικά καταφύγια πρέπει να είναι χώροι προσωρινής παραμονής ζώων . Ανεπίτρεπτο να σαπίζουν εκεί ζώα επειδή δεν γίνονται θεραπείες για κάποια νοσήματα π.χ. λεϊσμανίαση . Η λεϊσμανίαση είναι ιάσημο νόσημα και η θεωρία περί μεγάλης μεταδοτικότητας της από σκύλους στον άνθρωπο δεν στέκει με τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα . Δυστυχώς πατώντας σε αναχρονιστικούς νόμους, τα ζώα μέχρι σήμερα υποβάλλονται σε ένα έμμεσο αργό θάνατο όταν αφήνονται να αργοπεθαίνουν χωρίς θεραπεία αν δεν ενδιαφερθεί κάποιος πολίτης ή σωματείο ( βλέπε πρόγραμμα Δήμου Αθηναίων ) ή και σ’ ένα γρήγορο θάνατο μέσω ευθανασίας ( βλέπε ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ ) . Ανάλογα είναι και σε πολλούς Δήμους της Ελλάδας . Όσα ζώα ζουν ακόμα , αυτό οφείλεται στις προσπάθειες και στις θεραπείες ζωόφιλων πολιτών . Η αντιμετώπιση αυτή είναι κατά την γνώμη μου τριτοκοσμική και εκτός ηθικής και επιστημονικής δεοντολογίας .
2. Παράταση της παραμονή στο καταφύγιο, θα μπορούσαν να πάρουν τα ηλικιωμένα και ανήμπορα ζώα μέχρι ζωόφιλοι εθελοντές και σωματεία να
τ’ αναλάβουν.
3. Τα μέχρι τώρα κριτήρια αξιολόγησης επιθετικότητας είναι ρευστά και μπάζουν από παντού. Οι συγκεκριμένες πρακτικές εξυπηρετούν μόνο τους ψηφοφόρους των Δήμων. Συμφωνώ με τ’ αυστηρά κριτήρια όπως προτείνονται από την Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων αλλά και το τρόπο διαχείρησης των σκυλιών που έχουν χαρακτηριστεί επιθετικά, για υιοθεσία και επανένταξη .
4. Όσο αφορά την επανατοποθέτηση αν εξαιρέσουμε προαύλια αρχαιολογικών χώρων ( όχι κλειστούς αρχαιολογικούς χώρους ) περιοχές με σχολεία , αθλητικά κέντρα , νοσοκομεία , λιμάνια και κυρίως χώρους υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας , τότε ποιος χώρος μένει για να μείνουν τα ζωντανά; Όλη η Ελλάδα είναι γεμάτη από τέτοιους χώρους . Δυστυχώς , όλο αυτό φαίνεται σαν μια ύπουλη κίνηση συγκέντρωσης των αδέσποτων ζώων σε πολύ περιορισμένες περιοχές που στο τέλος θα ασφυκτιούν από τον μεγάλο αριθμό ζώων. Επίσης, τα ζώα που χάνουν το οικείο περιβάλλον τους έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να μην επιβιώσουν . Και ας μην ξεχνάμε δεν είναι οι τουρίστες που εξαγριώνονται βλέποντας αδέσποτα π.χ. στην Ακρόπολη ή στο Σύνταγμα , είναι κάποιοι ακαλλιέργητοι, άξεστοι, νεόπλουτοι, μικροαστοί Έλληνες .
5. Οι παρουσία μελλών από Ζωοφιλικά σωματεία στην πενταμελή επιτροπή δεν πρέπει να είναι συμβουλευτική αλλά να έχει και αρμοδιότητα ελέγχου αλλά και αρμοδιότητα στη λήψη των αποφάσεων .Υπάρχει πλήθος κακών κειμένων για τα οποία πρέπει να ελέγχονται οι Δήμοι.
Παρ.9 Το νομοσχέδιο προβλέπει τη στείρωση κουταβιών 4 μηνών, πρακτική ιατρικά μη αποδεκτή.Η «επανένταξή» τους σε αυτή την ηλικία τα καταδικάζει σε σίγουρο και άμεσο θάνατο.
Παρ.10 Το «φυσικό περιβάλλον» των ζώων συντροφιάς είναι πλάι στον άνθρωπο. Η εσχάτη λύση της «επανένταξης» πρέπει να είναι σε οικείο, για το ζώο, περιβάλλον σε περιοχές όπου δραστηριοποιούνται ομάδες και σωματεία που θα βοηθήσουν την επιβίωσή τους.Οι επιπλέον περιορισμοί του νέου νομοσχεδίου δεν αφήνουν κανένα περιθώριο επανένταξης πουθενά. Που δηλαδή μπορούν τελικά να επανενταχτούν τα αδέσποτα? Η αντίληψη ότι οι επισκέπτες ενοχλούνται από τα ζώα είναι εντελώς λανθασμένη.Οι επισκέπτες ενοχλούνται και ταράζονται από τα εξαθλιωμένα ζώα. Αντιθέτως, ζώα υγιή και φροντισμένα είναι δείγμα ότι πολίτες και Κράτος ενδιαφέρονται για αυτά.
Παράγραφος 8
Επιπλέον, σύμφωνα με την πρόβλεψη, όποιος δεν είναι μόνιμος κάτοικος δε δικαιούται να υιοθετήσει κουτάβι εφόσον ο νόμος απαγορεύει συγκεκριμένα σε αυτόν να πάρει ζώο μη στειρωμένο. Δεν μοιάζει να ισχύει τέτοιος περιορισμός για τους Έλληνες μόνιμους κάτοικους ούτε βέβαια να υπάρχει κάποιος περιορισμός σε περίπτωση αγοράς και όχι υιοθεσίας. Δικαιολογημένα γεννιέται το ερώτημα εάν μπορεί να υπάρχει παρόμοιος διαχωρισμός για λόγους ιθαγένειας και μόνιμης κατοικίας και ποιο είναι το νόημα στη συγκεκριμένη περίπτωση.
13/04/2011
Κα Αποστολάκη, θα σας πρότεινα να ελέγξετε και τα σχόλια που ο διαχειριστής της σελίδας δεν δημοσιεύει. Κάποια από αυτά (όπως π.χ. σχόλιό μου από 11/04) που δεν βωμολοχούν, και δεν προσβάλλουν κανέναν, ενώ έχουν στόχο μόνο την ενημέρωσή σας με παραπομπές και στοχευμένες προτάσεις, δεν δημοσιεύονται….
Θα επικοινωνήσω μαζί σας και με το e-mail σας γιατί δεν είμαι σίγουρη αν ο διαχειριστής θα δημοσιεύσει και αυτό το σχόλιό μου
Επειδή παρατηρήται ότι οι Δήμοι δαπανούν τα χρήματα τα οποία τους δίδονται για άλλες ανάγκες και εκκρεμότητές τους πρέπει τα σχετικά κονδύλια να διασφαλισθεί ότι θα δαπανηθούν για τον συγκεκριμένο σκοπό.
Αντίστοιχα πρέπει να γίνει δεκτή η χρηματοδότηση ζωοφιλικών σωματείων ή εταιρειών για τη δημιουργία όσων περισσότερων καταφυγίων αδέσποτων ζώων, δηλαδή μία φιλοζωική εταιρεία να μπορεί να χρηματοδοτηθεί για τη δημιουργία και λειτουργία καταφυγίων αδέσποτων ζώων.
Κα Αποστολάκη, όταν λέτε δημοτικά κυνοκομεία, εννοείτε κάτι σαν αυτό;
http://www.adespoto.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=2355:2011-04-13-10-14-26&catid=35:generalnews&Itemid=67
Και δεν είναι το μόνο φυσικά. Τέτοιες εικόνες μας έχουν εξευτελίσει διεθνώς!!! Μήπως θα έπρεπε να μάθετε από τα λάθη του παρελθόντος ώστε να μην επαναληφθούν;;;
Επίσης στην παράγραφο 1 του άρθρου η συνεργασία Δήμου και φιλοζωικών σωματείων ή οργανώσεων πρέπει να είναι υποχρεωτική!
Άρθρο 9
Παρ.2 Στους περισσοτερους Δημους της χωρας δεν υπαρχουν δημοτικά κτηνιατρεια ουτε καταφυγια ζωων. Είναι επιτακτικό, όταν ένας Δήμος η ζωοφιλικό σωματείο δε διαθέτει την ανάλογη υποδομή, να συμβάλλεται με μέλος ζωοφιλικού σωματείου η ομάδας ζωοφίλων που διαθέτει μικρό χώρο για ολιγοήμερη παραμονή ζωων μεχρι αποθεραπειας και επανενταξης, όπως ήδη προβλεπόταν από την Υπουργική Απόφαση 280262/2003 Άρθρο 3 παρ.12. Διαφορετικά πού θα φιλοξενούνται προσωρινά τα ζώα τα οποία χρήζουν κτηνιατρικής φροντίδας ή δεν μπορούν να επιβιώσουν στο δρόμο (πρόσφατα εγχειρισμένα, τραυματισμένα, υπέργηρα, κουταβια, κλπ).
Παρ.5 Όποιος «αμελεί να δηλώσει» την απώλεια έχει εγκαταλείψει το ζώο του και θα πρεπει να υποστεί τις κυρώσεις που προβλέπονται (μόλις 300 ευρώ σύμφωνα με το Παράρτημα 4, δηλαδή 200 ευρώ λιγότερα από το πρόστιμο που προβλέπεται για δημοσίευση αγγελίας χωρίς αριθμό μικροτσίπ και 300 ευρώ λογότερα από την διατήρηση 4 καναρινιών). Σημαντικό είναι η επιστροφή ή όχι του ζώου σε αυτόν που δεν δήλωσε την απώλεια να εξεταζεται κατά περίπτωση.
να δωσετε λεφτα στις φιλοζωικες που ξερουν να κανουν αυτη την δουλεια κ να τους βοηθησετε να φερουν σε περας το δυσκολο εργο τους
Έχουν διαπιστωθεί κατά το παρελθόν φαινόμενα στον ιππόδρομο που για διάφορους λόγους -κυρίως οικονομικοί-δρόμωνες ίπποι εγκαταλείφθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους. Θα πρέπει το παρόν άρθρο να προβλέπει τέτοιες περιπτώσεις.
Άρθρο 9 § 12. Σε κάθε Δήμο, με απόφαση του Δήμαρχου, δημιουργείται πενταμελής συμβουλευτική επιτροπή, τα δύο μέλη της οποίας ορίζονται από τα πιο αντιπροσωπευτικά φιλοζωικά σωματεία και τις ενώσεις που εδρεύουν στο Δήμο, με σκοπό την διατύπωση προτάσεων και λύσεων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν κατά τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Οι Δήμοι, οι Περιφερειακές Ενότητες και οι Περιφέρειες, δημιουργούν δίκτυο ενημέρωσης των πολιτών για τα ζώα που διατίθενται προς υιοθεσία.
Ο όρος «συμβουλευτική» επιτροπή δεν προκαθορίζει ότι αυτή η επιτροπή θα έχει ΚΑΙ αρμοδιότητες επίβλεψης του Προγράμματος Αδέσποτων Ζώων του κάθε Δήμου. Η συμμετοχή των δύο μελών φιλοζωικών σωματείων και ενώσεων σε αυτή την επιτροπή πρέπει να έχει ρόλο και αρμοδιότητα ΕΠΙΒΛΕΨΗΣ του Προγράμματος. Μόνο έτσι θα υπάρξει διαφάνεια στη σωστή λειτουργία του Προγράμματος και της εφαρμογής του Νόμου. Οι αρμοδιότητες των μελών των φιλοζωικών σωματείων ή ενώσεων να μην αφαιρεθούν από αυτά στο νέο Νόμο
Προτείνουμε:
Η πενταμελής επιτροπή να είναι συμβουλευτική ΚΑΙ ελεγκτική.
Η πενταμελής επιτροπή να αντικαταστήσει απλά την τριμελή επιτροπή της
ΥΑ 280239/12-11-2003 ΦΕΚ 1712/19.11.2003 που αναφέρει
Άρθρο 7
Επιτροπές
1.Για την επίβλεψη εφαρμογής του προγράμματος (περισυλλογή, σήμανση, καταγραφή, στείρωση, εμβολιασμό, αποθεραπεία, υιοθεσία, επανένταξη), συστήνεται επιτροπή παρακολούθησης εφαρμογής του προγράμματος από τον Δήμο που είναι υπεύθυνος για την εφαρμογή του προαναφερομένου προγράμματος σύμφωνα με τον Ν. 3170/20003 που αποτελείταιαπό:
– έναν κτηνίατρο της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, που ορίζεται από την οικεία Διεύθυνση Κτηνιατρικής,
– ένα εκπρόσωπο του Δήμου που είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία του καταφυγίου, που ορίζεται από τον Δήμο,
– ένα μέλος τοπικού φιλοζωικού σωματείου ή τοπικής φιλοζωικής ομάδας, που ορίζεται από το τοπικό φιλοζωικό σωματείο ή την τοπική φιλοζωικής ομάδας
ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 9,ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 10:ΔΕ ΣΥΜΦΩΝΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ.ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΝΑ ΣΤΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ!ΕΙΝΑΙ ΒΑΝΑΥΣΗ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΜΕΣΑ ΣΕ ΚΕΛΙΑ ΚΥΝΟΚΟΜΕΙΩΝ ΛΕΣ ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ!ΚΙ ΟΠΟΙΟ ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΟΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΝΑ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ!!ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟ ΚΙ ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΜΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ ΩΣ ΕΙΔΟΣ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΜΑΣ ΣΤΑ ΠΙΟ ΑΔΥΝΑΜΑ ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ ΤΟΥΣ.ΓΙΑΤΙ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΟ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΝΕΡΟ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!ΤΑ ΖΩΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΠΙΒΙΩΝΑΝ ΖΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ!!!!!ΤΟ ΟΤΙ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΙ ΡΑΓΔΑΙΑ ΟΙ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥΠΟΛΕΙΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΙΒΑΣΤΟΥΝ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΔΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΥΝ.ΤΑ ΖΩΑ ΟΠΩΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ ΣΤΑΔΙΑΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΔΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΙΣΧΥΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΛΩΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ ΟΠΟΥ ΑΥΤΑ ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΦΑΓΗΤΟ,ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΝ,ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΟΥΝ ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΝ.ΝΑ ΖΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΠΙΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΠΙΟ ΤΥΧΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΑΦΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΕΠΙΠΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΗΝΟΥΝ ΚΛΕΙΣΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΞΕΧΝΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΣΠΟΖΟΜΕΝΑ ΖΩΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, Ο,ΤΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΕΣΤΩ ΖΩΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΖΟΥΣΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΙ ΟΧΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΣΑ ΝΑ ΦΤΑΙΝΕ ΣΕ ΚΑΤΙ Η ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥΣ!!! «Ένας πολιτισμός κρίνεται από το πώς οι άνθρωποι ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ στα ζώα»
Mahatma Gandhi
Απο τη σκοπια ενος απλου πολιτη που μενει στον Πειραια 20 χρονια. Το προβλημα με τα αδεσποτα χειροτερευει.
Τα αδεσποτα δημιουργουνε καποια θεματα αμεσα ή εμμεσα
– Κοσμος που ταίζει τα αδεσποτα. Πεταει φαγητο στο δρομο, και βεβαια δεν καθαριζει. Βρωμια & Δυσοδια απο ακαθαρσιες. Καλο ειναι να μιλαμε για τα ‘δικαιωματα’ των ζωων αλλα αν ειμαστε κοινωνια η καθαριοτητα ειναι σημαντικη για την εικονα ενος δημου/χωρας και την υγιεινη του τοπου. Η καθαριοτητα πρεπει να ειναι δικαιωμα του πολιτη αλλα δυστυχως δεν ειναι.
– Κινδυνοι απο επιθεσεις αδεσποτων. Ποιος αναλαμβανει να προστατεψει εναν πολιτη απο ενα αδεσποτο? Και αντιστροφα πως προσταυεις αδεσποτα ζωα απο επιθεσεις αλλων αδεσποτων? Και ποιανου ευθυνη ειναι?
Απορω ποιο ειναι το νοημα του αρθρου 9 παραγραφος 10… «επαναφορα αδεσποτων ζωων συντροφιας» δηλαδη επιστρεφονται στην περιοχη που βρισκονταν ετσι ωστε να συνεχισουν να ειναι προβλημα για τη περιοχη? Δεν βλεπω πως το παραπανω αντιμετωπιζει το προβλημα? Αποψη μου ειναι οτι δεν βγαζει λογικο νοημα.
Αρθρο 9 Παραγραφος 4. Νομιζω οτι η θεωρια ειναι καλη αλλα κοιτωντας την πραγματικοτητα των δημων/κρατους μας. Αυτη η διαδικασια θα πρεπει να εχει χρονικο οριζοντα και οικονομικο περιορισμο. Κακα τα ψεματα το κρατος και οι δημοι δεν εχουνε λεφτα.
Εδω στον Πειραια (και στην Αθηνα) δεν μπορουνε να μαζεψουνε τα σκουπιδια, θα μπορουνε να δημιουργησουνε / οργανωσουνε / αντιμετωπισουνε το προβλημα με τα αδεσποτα?
Συνεπως και εγω ειμαι σκεπτικος αλλα τεινω προς την απανθρωπη λυση της ευθανασιας.
Ειναι πιο ανθρωπινη η παρουσα κατασταση ενος παρατημενου ζωου? Γεματα πληγες απο ‘συγκρουσεις’ με αλλα αδεσποτα? Στην πεινα και στη δυσοδια?
Καταλαβαινω οτι αυτο ειναι το νομοθετικο μερος, αλλα η Ελλαδα εχει πολλους καλους νομους αλλα δυστυχως το προβλημα ειναι η εφαρμογη τους.
Ισως τελικα οι νομοι θα πρεπει ‘να ραβονται’ στα μετρα της πραγματικοτητας μας, παρα στα μετρα μιας ιδανικης κοινωνιας.
Τα αδεσποτα δημιουργουνε καποια θεματα αμεσα ή εμμεσα
– Κοσμος που ταίζει τα αδεσποτα. Πεταει φαγητο στο δρομο, και βεβαια δεν καθαριζει. Βρωμια & Δυσοδια απο ακαθαρσιες. Καλο ειναι να μιλαμε για τα ‘δικαιωματα’ των ζωων αλλα αν ειμαστε κοινωνια η καθαριοτητα ειναι σημαντικη για την εικονα ενος δημου/χωρας και την υγιεινη του τοπου. Η καθαριοτητα πρεπει να ειναι δικαιωμα του πολιτη αλλα δυστυχως δεν ειναι.
– Κινδυνοι απο επιθεσεις αδεσποτων. Ποιος αναλαμβανει να προστατεψει εναν πολιτη απο ενα αδεσποτο? Και αντιστροφα πως προσταυεις αδεσποτα ζωα απο επιθεσεις αλλων αδεσποτων? Και ποιανου ευθυνη ειναι?
Απορω ποιο ειναι το νοημα του αρθρου 9 παραγραφος 10… «επαναφορα αδεσποτων ζωων συντροφιας» δηλαδη επιστρεφονται στην περιοχη που βρισκονταν ετσι ωστε να συνεχισουν να ειναι προβλημα για τη περιοχη? Δεν βλεπω πως το παραπανω αντιμετωπιζει το προβλημα? Αποψη μου ειναι οτι δεν βγαζει λογικο νοημα.
Αρθρο 9 Παραγραφος 4. Νομιζω οτι η θεωρια ειναι καλη αλλα κοιτωντας την πραγματικοτητα των δημων/κρατους μας. Αυτη η διαδικασια θα πρεπει να εχει χρονικο οριζοντα και οικονομικο περιορισμο. Κακα τα ψεματα το κρατος και οι δημοι δεν εχουνε λεφτα.
Εδω στον Πειραια (και στην Αθηνα) δεν μπορουνε να μαζεψουνε τα σκουπιδια, θα μπορουνε να δημιουργησουνε / οργανωσουνε / αντιμετωπισουνε το προβλημα με τα αδεσποτα?
Συνεπως και εγω ειμαι σκεπτικος αλλα τεινω προς την απανθρωπη λυση της ευθανασιας.
Ειναι πιο ανθρωπινη η παρουσα κατασταση ενος παρατημενου ζωου? Γεματα πληγες απο ‘συγκρουσεις’ με αλλα αδεσποτα? Στην πεινα και στη δυσοδια?
Καταλαβαινω οτι αυτο ειναι το νομοθετικο μερος, αλλα η Ελλαδα εχει πολλους καλους νομους αλλα δυστυχως το προβλημα ειναι η εφαρμογη τους.
Ισως τελικα οι νομοι θα πρεπει ‘να ραβονται’ στα μετρα της πραγματικοτητας μας, παρα στα μετρα μιας ιδανικης κοινωνιας.
Άρθρο 9
Τα αδέσποτα να συλλέγονται από τις Υπηρεσίες του Δήμου και να αποδίδονται στα φιλοζωϊκά σωματεία για περίθαλψη και υιοθεσία. Η περισυλλογή των αδέσποτων μπορεί να γίνεται και από τα ίδια τα φιλοζωϊκά σωματεία. Απώτερος σκοπός είναι να καταργηθούν το δυνατόν συντομότερα τα αδέσποτα ζώα. Δεν είναι σωστό να περιθάλπτονται προσωρινά και να αφήνονται και πάλι ελεύθερα στο περιβάλλον στο οποίο περισυλέγησαν. Σχηματίζουν αγέλες επικίνδυνες για τους διερχόμενους πεζούς και μοτοσυκλετιστές, εκτός του γεγονότος ότι κινδυνεύουν και τα ίδια τα ζώα από ατυχήματα.
Για ποιο λόγο τα αδέσποτα θα πρέπει να περιθάλπτονται σε διαμερίσματα ενοίκων πολυκατοικιών που έχουν ήδη άλλους σκύλους και γάτες στο διαμέρισμά τους; Δεν μπορούν να ειδοποιήσουν τη δημοτική αρχή ή το φιλοζωϊκό σωματείο που θα τα αναλάβει;;; Με το τέχνασμα αυτό κάποιοι διατηρούν μόνιμα 3 και 4 σκύλους στο διαμέρισμά τους.
Επίσης, για ποιο λόγο κάποιος ιδιοκτήτης σκύλου ή γάτας να δεχθεί να φιλοξενήσει άλλο σκύλο ή γάτα στο διαμέρισμα της πολυκατοικίας του, επειδή ο ιδιοκτήτης του πήγε διακοπές ή ταξίδι; Τι φταίνε οι άλλοι ένοικοι; Με το τέχνασμα αυτό, της προσωρινής δήθεν φιλοξενίας, κάποιοι διατηρούν μόνιμα 3 και 4 σκύλους στο διαμέρισμά τους.
Αγαπητή κυρία Υπουργέ,
Δεν ανήκω σε κάποιο φιλοζωϊκό σωματείο και μάλιστα μέχρι τα 12 μου ήμουν ένα παιδί φοβικό με τα ζώα. Χάρη στην αγάπη και την επιμονή των γονιών μου γνώρισα και έζησα την αγάπη για τα ζώα. Εδώ και 28 χρόνια υιοθετώ μόνο αδεσποτάκια. Η άποψη μου είναι ότι η παρ’άγραφος 10 πρέπει να αποσυρθεί διότι όλη η Ελλάδα είναι χώρα υψηλής τουριστικότητας. Τους τουρίστες δεν τους ενοχλούν τα αδέσποτα, τους ενοχλεί η κακοποίηση στα ζώα. Το να είναι τα αδέσποτα περιποιημένα, ταισμένα και να κινούνται ανάμεσα μας δεν ενοχλεί τους τουρίστες γιατί έξω από την πόρτα του σπιτιού μας ξεκινά το σπίτι άλλων πλασμάτων και αυτό κάποια στιγμή η μειοψηφίατων Ελλήνων που έχει πρόβλημα με τα ζώα θα πρέπει να το καταλάβει.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας
Mε καλυπτει απολυτα το σχολιο του Φιλοζωικου Συλλογου Λεσβου »Παν».
Εχοντας ζησει πολλα χρονια σε διαφορες περιοχες της Ελλαδας(μεταξυ αυτων στην Σαντορινη και στην Λεσβο),εχοντας ασχολιθει ενεργα με τα αδεσποτα,εχω δει απο πολυ κοντα την κατασταση και ειναι ακριβως οπως την περιγραφουν.
Ακομη και στην Αθηνα που ζω τα τελευταια 3 χρονια,υπαρχουν τα ιδια σχεδον προβληματα που δεν περιοριζονται στα κηνυγοσκυλα αλλα επεκτηνονται και με ολες τις ρατσες.
Τασσομαι λοιπον υπερ της ευθανασιας των νεογεννητων(και γατιων),οπως προβλεπεται για τα αναπηρα και τα γερικα ζωα.
Αρθρο 9 («περισυλλογή & διαχείριση»), παρ. 10:
Πρέπει να προστεθεί ο εξής όρος:
«Επίσης δεν επιτρέπεται η επαναφορά σε περιπτώσεις όπου κάτοικος της περιοχής έχει εγγράφως διαμαρτυρηθή για ηχορύπανση ή επιθετικότητα από συγκεκριμένο ζώο ή ζώα. Επιπλέον, υποχρεούται ο Δήμος σε απομάκρυνση ζώου που, βάσει καταγγελίας, ηχορυπαίνει ή είναι επιθετικό.»
Από τη στιγμή που μιλάμε για «φυσικό περιβάλλον» και αντιμετωπίζουμε την χειρότερη κακοποίηση που λέγεται ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ με φυσικότητα, μην το ψάχνετε, είναι χαμένο από χέρι το άρθρο 9…
Ο όρος «φυσικό περιβάλλον» δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί προκειμένου για ζώα οικόσιτα, ακόμη και όταν – ως θύματα της ανθρώπινης ανευθυνότητας – έχουν εκπέσει στην κατηγορία του αδεσπότου. Τα κατοικίδια ή οικόσιτα είναι ζώα εξημερωμένα και εντελώς εξαρτώμενα από την ανθρώπινη φροντίδα, χωρίς την οποία κανένα «φυσικό περιβάλλον» δεν νοείται για αυτά. Φυσικό περιβάλλον υπάρχει ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ, ως οικότοπος.
Συνεπεία αυτής την νοηματικής ανακολουθίας, ολόκληρο το άρθρο 9 χωλαίνει σοβαρά και χρειάζεται επανασύνταξη με βάση τον διαχωρισμό του ΕΞΗΜΕΡΩΜΕΝΟΥ (και άρα πλήρως εξαρτωμένου από τον άνθρωπο) ζώου από το ΑΓΡΙΟ. Μία ανάγνωση του Μικρού Πρίγκιππα του Antoine de Saint-Exupéry δεν θα έβλαπτε, νομίζω, τον νομοθέτη…
Παρ.2 Στους περισσοτερους Δημους της χωρας δεν υπαρχουν δημοτικά κτηνιατρεια ουτε καταφυγια ζωων. Είναι επιτακτικό, όταν ένας Δήμος η ζωοφιλικό σωματείο δε διαθέτει την ανάλογη υποδομή, να συμβάλλεται με μέλος ζωοφιλικού σωματείου η ομάδας ζωοφίλων που διαθέτει μικρό χώρο για ολιγοήμερη παραμονή ζωων μεχρι αποθεραπειας και επανενταξης, όπως ήδη προβλεπόταν από την Υπουργική Απόφαση 280262/2003 Άρθρο 3 παρ.12. Διαφορετικά πού θα φιλοξενούνται προσωρινά τα ζώα τα οποία χρήζουν κτηνιατρικής φροντίδας ή δεν μπορούν να επιβιώσουν στο δρόμο (πρόσφατα εγχειρισμένα, τραυματισμένα, υπέργηρα, κουταβια, κλπ).
Παρ.5 Όποιος «αμελεί να δηλώσει» την απώλεια έχει εγκαταλείψει το ζώο του και θα πρεπει να υποστεί τις κυρώσεις που προβλέπονται (μόλις 300 ευρώ σύμφωνα με το Παράρτημα 4, δηλαδή 200 ευρώ λιγότερα από το πρόστιμο που προβλέπεται για δημοσίευση αγγελίας χωρίς αριθμό μικροτσίπ και 300 ευρώ λογότερα από την διατήρηση 4 καναρινιών). Σημαντικό είναι η επιστροφή ή όχι του ζώου σε αυτόν που δεν δήλωσε την απώλεια να εξεταζεται κατά περίπτωση.
Παρ 8. Η παράγραφος αυτή αντιμετωπίζει άνισα τους κατοίκους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και διαχωρίζει τα Ελληνικά από τα Ευρωπαϊκά καταφύγια κατά τρόπο μη κατανοητό. Για ποιό λόγο; Εφόσον η μετακίνηση πολιτών και η διακίνηση αγαθών εντός της Ευρωπαϊκης ΄Ενωσης διέπεται απο ενιαίους Ευρωπαϊκους κανονισμούς δεν μπορεί να υπάρχει μια τέτοια πρόβλεψη απο ελληνικό νόμο. Ως εκ τούτου ζητάμε να αντικατασταθεί η λέξη «Ελλάδος» με την λέξη «Ευρωπαικής Ένωσης».
Η ευθανασία θα πρέπει να γίνεται παρουσία μελών φιλοζωικών συλλόγων και ποτέ μόνο μετά από απόφαση του όποιου Δημοτικού κτηνιάτρου ή του υπεύθυνου ενός καταφυγίου. Ο δε τρόπος εφαρμογής της ευθανασίας να είναι κυριολεκτικά όπως η έννοια της ονομασίας της. Τα ζώα να κοιμούνται με υπνωτικό και μετά…. Και πάλι μόνο στην περίπτωση ανίατης ασθένειας ή άλλης αιτίας που τα καταδικάζει σε μαρτυρικό τρόπο διαβίωσης και μόνο τότε να εφαρμόζεται. Όχι γιατί «γεμίσαμε και δεν χωράνε άλλα…..»
Αυτό πάλι με τον χαρακτηρισμό χώρων σαν μη επιτρεπτών για την επανένταξη των αδέσποτων, ακούγεται σαν αυτοαναιρούμενη πρόταση. Οι κοινόχρηστοι χώροι με αρκετό χώρο για την ανενόχλητη παρουσία αδέσποτων στην πραγματικότητα είναι… στην εξοχή!! Μέσα στις πόλεις της Αμερικής και του Καναδά ίσως, στις μικρές τσιμεντουπόλεις της Ελλαδίτσας μας πού??? Αφήστε να αποφασίζουν κατά τόπους οι φιλόζωοι και οι σύλλογοι. Αυτοί γνωρίζουν καλύτερα και το σημαντικότερο, θα αναλαμβάνουν συγκεκριμένα άτομα να φροντίζουν τη σίτιση και την προστασία των ζώων αυτών.
Σε ότι αφορά την άδεια χειρουργικών επεμβάσεων σε αλλοδαπούς, ΜΠΡΑΒΟ! Είναι πολλοί αυτοί που προσφέρονται και δεν μπορούν. Βοηθείστε τους, δίνοντας τις απαραίτητες και όσες περισσότερες διευκρινιστικές διατάξεις στους Δήμους για τις χορηγήσεις αδειών.
το προβλημα των αδεσποτων αποτελη ενα προβλημα που μπορει να γινει και επικινδυνο.οι μονοι υπευθυνοι πρεπει να ειναι οι δημοι για τις πριν ή μετεπειτα αποφασεις.οσοι ωφειλουν την υπαρξη τους στην δηλωση τους ενδιαφεροντος για την φροντιδα των ζωων πρεπει να υπακουουν υποχρεωτικα στις αποφασεις,ιδιως αν επιχορηγουνται απο το κρατος ή απο ευρωπαϊκα κονδυλια.
2. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ, ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΩΝ ή ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ
Η ηλεκτρονική σήμανση των οικόσιτων ζώων συντροφιάς, καθώς κι αυτή των αδέσποτων ζώων από τους Δήμους και τους Διαδημοτικούς Συνδέσμους, μέσω των συμβεβλημένων κτηνιάτρων-μελών του Πανελλήνιου Συνδέσμου να ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ.
Θα πρέπει επίσης, υποχρεωτικά να βρεθεί κατάλληλος μηχανισμός ελέγχου που θα προβλέπει για την εφαρμογή του μέτρου από την πλευρά των κτηνιάτρων.
Η ΣΤΕΙΡΩΣΗ των οικόσιτων ζώων από τους ιδιοκτήτες, καθώς επίσης κι αυτή των αδέσποτων ζώων από τους Δήμους και τους οργανωμένους φιλοζωικούς συνδέσμους ή σωματεία, να είναι υποχρεωτική, να τηρούνται στοιχεία και να δημιουργούνται αρχεία.
Εξαίρεση να αποτελούν μόνο τα ζώα αναπαραγωγής, για τα οποία επιβάλλεται να υπάρχει αναφορά και έλεγχος από τις αρμόδιες κτηνιατρικές υπηρεσίες της Περιφέρειας.
Υπό έλεγχο πρέπει να είναι και τα ζώα που πωλούνται στα PET καταστήματα, καθώς και οι επιχειρήσεις που προωθούν στο εμπόριο ζώα συντροφιάς.
ΑΡΘΡΟ 5
§ 2. Ο ιδιοκτήτης ή/και ο κάτοχος/συνοδός/φύλακας του ζώου συντροφιάς, ευθύνονται αλληλέγγυα και σε ολόκληρο για κάθε βλάβη ή ζημιά που προκαλείται από το ζώο σε ανθρώπους ή άλλα ζώα. Για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς η αντίστοιχη ευθύνη βαρύνει τον οικείο Δήμο.
Όταν ένα αδέσποτο βρίσκεται εντός του ενδιαιτήματος του Δήμου, χάνει την ιδιότητα του Α-δέσποτου. Ο Δήμος έχει την νομή και κατοχή του. Έστω ως προσωρινή μορφή. Αν διαφύγει από το ενδιαίτημα προκαλώντας βλάβη ή ζημία, σαφέστατα ο Δήμος φέρει την ευθύνη. Γιατί ο Δήμος θεωρείται ιδιοκτήτης του ζώου, αφού το κατέχει εκείνη τη στιγμή.
Όταν ένα αδέσποτο έχει επανατοποθετηθεί ελεύθερο στο φυσικό του περιβάλλον, σαφέστατα χάνει την ιδιότητα του (προσωρινά από τον Δήμο) ιδιόκτητου ζώου και αποκτά πάλι την ιδιότητα του Α-δεσποτου. Η λέξη και η έννοια είναι σαφέστατες. Α-δέσποτο. Χωρίς δεσπότη (ιδιοκτήτη) Άρα εφόσον κανείς δεν έχει την νομή και κατοχή του ζώου, κανείς δεν μπορεί να φέρει την ευθύνη για τυχόν βλάβες και ζημίες που μπορεί πιθανόν να προκαλέσει.
Στον 3170/2003 δεν προβλεπόταν αυτή η «νομική» σκέψη. Στο νέο Νομοσχέδιο γιατί προβλέπεται; Αυτή η παράγραφος θα είναι το έρεισμα και έναυσμα να περισυλλέξουν οι Δήμοι τα αδέσποτα και να μην τα επανατοποθετούν. Ο Δήμος είναι απρόσωπη έννοια. Ο Δήμος είναι το σύνολο των πολιτών. Με τον όρο «Δήμος» εννοείται λοιπόν η διοικούσα Αρχή του Δήμου- Δήμαρχος, Αντιδήμαρχος, δημοτικό συμβούλιο. Κανένας Δήμος λοιπόν δεν θα δεχτεί να υπάρξει πιθανότητα να τον μηνύσουν και ενάγουν για βλάβες και ζημίες.
Ο Δήμος ορίζεται από το νέο Νομοσχέδιο ως ιδιοκτήτης των αδέσποτων. Ο όρος ιδιοκτήτης Α-δέσποτων ζώων δεν στέκει νομικά. Είτε ένα ζώο είναι αδέσποτο είτε έχει ιδιοκτήτη. Αν ο Δήμος χρηστεί «ιδιοκτήτης» των αδέσποτων με την κυριολεξία της έννοιας περί ιδιοκτησίας, τότε θα έχει και πλήρη εξουσία πάνω σε αυτά χωρίς να ρωτά τρίτους- τα φιλοζωικά σωματεία. Θα αποφασίζει για την περισυλλογή, απομάκρυνση και ενδεχομένως θανάτωση τους χωρίς τα φιλοζωικά σωματεία ή οι φιλόζωοι που τα φροντίζουν να μπορούν να παρέμβουν.
Μήπως σκοπίμως επιχειρείται να οριστεί ο Δήμος ως ιδιοκτήτης των αδέσποτων, προκειμένου να λειτουργούν οι Δήμοι ως ο πάλαι ποτέ μπόγιας; Μήπως ο Νομοθέτης εφηύρε αυτή την «νομική» έννοια αποσκοπώντας στην κατ΄ ανάγκης περισυλλογή;
Ζητάμε να απαλειφθεί αυτή η πρόταση/διάταξη.
Άρθρο 9 § 10. Την ευθύνη για την επίβλεψη, την φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων, έχουν οι Δήμοι και τα συνεργαζόμενα με τους φορείς αυτούς φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις….
Να προσδιορίσει ο Νομοθέτης τι εννοεί με την έννοια «την ευθύνη για την επίβλεψη, την φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων, έχουν οι Δήμοι…»; Οι Δήμοι θα μεριμνούν για την σίτιση των επανατοποθετημένων αδέσποτων και το νερό αυτών; Τότε θα πρέπει να περιληφθεί στο Νομοσχέδιο ότι θα τοποθετηθούν ταΐστρες και αυτόματες ποτίστρες σε συγκεκριμένα σημεία-όπως πλατείες, πάρκα, αλσύλλια, λόφους κα.- Το 2003 εν όψει διαμόρφωσης των χώρων στην Αθήνα λόγω της Ολυμπιάδας ξηλώθηκαν και απομακρύνθηκαν ΟΛΕΣ οι ταΐστρες-ποτίστρες των αδέσποτων που ήταν ΔΩΡΕΑ δημότη. Παρά τις γραπτές διαβεβαιώσεις και υποσχέσεις ΠΟΤΕ δεν επιστράφηκαν. Δεν νοείται Πρόγραμμα Μέριμνας και Φροντίδας Αδέσποτων χωρίς αυτά να έχουν πρόσβαση τουλάχιστον σε νερό. Τα ζώα χωρίς φαγητό και κυρίως νερό δεν μπορούν να επιβιώσουν. Ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου που παθαίνουν πολύ εύκολα θερμοπληξία κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και περιόδου καύσωνα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις θανάτου αδέσποτων που επήλθε από έλλειψη νερού το καλοκαίρι. Να συμπεριληφθεί στο Νομοσχέδιο η υποχρέωση του κάθε Δήμου για τοποθέτηση του συστήματος ταΐστρας –ποτίστρα σε διάφορα σημεία κάθε πόλεις με την έναρξη της εφαρμογής του Νόμου.
Η Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία θεωρεί πως η παρ. 2 του άρθρου 9 πρέπει να διατυπωθεί ως εξής:
Για τον παραπάνω σκοπό, κάθε δήμος ή όμοροι ή συνεργαζόμενοι δήμοι και αδειοδοτημένα εγκεκριμένα σωματεία που διαθέτουν την τεχνική υποδομή, εγκαταστάσεις, μόνιμο προσωπικό, εξοπλισμένα ιατρεία, μεταφορικά μέσα και εκτελούν κτηνιατρικές πράξεις, ιδρύουν και λειτουργούν κτηνιατρεία και καταφύγια (ενδιαιτήματα) αδέσποτων ζώων.
Δικαίωμα για την εκτέλεση κτηνιατρικών πράξεων εντός των ενδιαιτημάτων, πρέπει να έχουν όσα φιλοζωικά σωματεία διαθέτουν τις κατάλληλες προς τούτο εγκαταστάσεις και το απαραίτητο ιατρικό προσωπικό.
1) Το σχέδιο νόμου περιέχει πολλά θετικά στοιχεία. Ωστόσο δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα να εφαρμοστούν στη Λέσβο οι διατάξεις για τη διαχείριση των αδέσποτων.Το νησί μας είναι αγροτική περιοχή με πάρα πολλά κυνηγόσκυλα.Το 2010 είχαμε περισσότερα από 700 νέα αδέσποτα σκυλιά, και η κατάσταση συνεχώς επιδεινώνεται γιατί πριν 5-6 χρόνια ο αριθμός των εγκαταλελειμμένων ζώων ήταν ο μισός. Παρά τη σκληρή δουλειά που κάνουν τρείς φιλοζωικές οργανώσεις αλλά και μεμονωμένοι φιλόζωοι( υιοθεσίες, στειρώσεις), είναι αδύνατο να βρεθεί λύση για όλα αυτά τα ζώα. Στη πόλη της Μυτιλήνης δεν υπάρχει δυνατότητα επανένταξης
αδέσποτων, ο αριθμός τους κυμαίνεται από 140-180, τα δύο στα τρία τηλεφωνήματα που δεχόμαστε αφορούν παράπονα για την όχληση που δημιουργούν. Στα χωριά υπάρχουν λίγα αδέσποτα με πιθανότητες επιβίωσης, οι κτηνοτρόφοι που υφίστανται ζημιές, καραδοκούν με φόλες και καραμπίνες.Από το Δήμο που έχει χρεοκοπήσει λίγα πράγματα περιμένουμε, στη καλύτερη περίπτωση να αναλάβει ένα μέρος των στειρώσεων που μας έχει υποσχεθεί.
2)Κάθε εβδομάδα καλούμαστε να μαζέψουμε από τα σκουπίδια 2-3 σακούλες με νεογέννητα κουτάβια και γατάκια.Επειδή είναι πέρα από τις δυνατότητές μας να τα περιθάλψουμε όταν έχουμε ατελείωτες λίστες με ενήλικα ζώα και κουτάβια προς υιοθεσία, και επειδή είναι απάνθρωπο να τα αφήσουμε να αργοπεθαίνουν, ζητάμε να ισχύει αυστηρά για τα νεογέννητα η διάταξη για ευθανασία όπως προβλέπεται για τα ανάπηρα και γέρικα ζώα.
3)Ο σύλλογός μας δουλεύει εδώ και 16 χρόνια για τα αδέσποτα. Σαν χώρα έχουμε την πιο ανεύθυνη συμπεριφορά απέναντι στα ζώα, και ταυτόχρονα βαυκαλιζόμαστε πως έχουμε τη πιο αυστηρή νομοθεσία για τη προστασία των ζώων. Κανένας νόμος δεν θα λύσει το πρόβλημα, ειδικά όταν δεν συζητάμε τι είναι εφικτό και πραγματοποιήσιμο. Οι συντάκτες του σχεδίου νόμου πρέπει να προσαρμόσουν τις διατάξεις για τη διαχείριση των αδέσποτων στα ισχύοντα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι κρίμα να έχουμε ακόμα ένα νόμο που δεν εφαρμόζεται και η διαχείριση των αδέσποτων στην Ελλάδα να συνεχίσει να γίνεται με τις φόλες και τα σκοτωμένα από αυτοκίνητα ζώα στους δρόμους.
Η κυρία Υφυπουργός αλλά και όλοι οι συμπαρατρέχοντες δημιουργοί του Νομοσχεδίου σίγουρα στη ζωή τους δε θα έχουν αντικρύσει ένα κουταβάκι 4 μηνών ανεξαρτήτως ράτσας και μεγέθους. Και σίγουρα δεν γνωρίζουν πως σε αυτη την ηλικία ένα ζωάκι είναι σαν ένα μικρό παιδί 2,5 ετών. Και αυτό το ζωάκι που υποτίθεται απο πολύ μωρό θα φιλοξενηθεί στο Καταφύγιο, πιστεύουν πως είναι έτοιμο να ΕΠΑΝΕΝΤΑΧΘΕΙ !!! Που σημαίνει πως θα μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του απο τα μεγαλύτερα αδέσποτα ζώα,τους ανθρώπους και τα αυτοκίνητα και να μπορεί να βρει τροφή και νερό για να επιβιώσει.
Should not Municipalities now work with the Animal Welfare groups and not the groups try to receive help from the Municipality,how many receive funding for the Stray animal situation each year from central Government and yet never have the funds available to assist the groups working in their area?
Why are we as animal welfare organisations never offered support to create shelters where we can sterilise,microchip and care for these strays?
How can a puppy of four months be put back into its «natural environment» when that puppy was found dumped in a bin,by the roadside,or in a shelter?4 months is far too young to be placed back on the streets and the statement regarding the areas they are not allowed to be returned to ie areas with hospitals,schools,sports centers,airports and areas of high tourist traffic is ridiculous,who is going to stop a stray from wandering into these areas anyhow?.
Schools for one are ideal places for educational reasons and as for tourists!when Greece becomes more animal friendly and realises the tourists accept animals,love the animals when they are being taken care of not neglected,abandoned and abused, then Greece will see an increase in tourism for certain!
@ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α ΡΟΥΣΣΟΣ
Ξεχάσατε να βάλετε τις προδιαγραφές σας κύριε. Εάν ο Δήμος δεν έχει εκπαιδευμένο προσωπικο για τη περισυλλογή αδέσποτων ζώων, εσείς οι συμβασιόύχοι τι έχετε;;; Εκπαιδευμένο προσωπικό για περισυλλογή ζώων αδέσποτων;;;; εκπαιδευμένο απο ποιόν ;;;; Και με τι πιστοποιητικά;;;
Μέχρι σήμερα πολλοί Δήμοι αναθέτουν ΠΑΡΑΝΟΜΑ τη περισυλλογή αδέσποτων σε άσχετους επιχειρηματίες, χωρίς ειδίκευση και προδιαγραφές, με σκοπό την «εξαφάνισή» τους. Κανένα στοιχείο δεν υπάρχει για το ποιά ζώα περισυλλέγονται και που καταλήγουν.
Μέχρι σήμερα πολλοί Δήμοι θεωρούν ότι επειδή πληρώνουν οι ίδιοι και δεν διεκδικούν την αντιστοιχη επιδότηση απο το ΥΠΑΑΤ μπορούν να παραβαίνουν το νόμο και να μη δίνουν λογαριασμό σε κανένα για το τι κάνουν με τα αδέσποτα της περιφέρειας τους. Και πολύ πιθανόν κάνουν τα ΕΚΤΡΟΠΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙΡΙΣΤΑ !!!
ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ;;
ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙΤΕ !!!! ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ ΤΟ ΣΙΔΕΡΟ !!!!!
Η ΠΡΟΤΑΣΗ
Να προστεθεί παράγραφος 16 ως ακολούθως:
«16.Για την εκπλήρωση των στόχων του άρθρου αυτού οι Δήμοι μπορούν να παράσχουν τις αντίστοιχες υπηρεσίες , συνάπτοντας σύμβαση προμήθειας αυτών των υπηρεσιών με επιχείρηση που παρέχει νομίμως τις υπηρεσίες αυτές. Η ανωτέρω σύμβαση προμήθειας υπηρεσιών είναι μια και αδιαίρετη για όλες τις απαιτούμενες σχετικές υπηρεσίες και γίνεται με τις εκάστοτε ισχύουσες νόμιμες διαδικασίες ανάθεσης προμήθειας υπηρεσιών που διέπουν την λειτουργία των Δήμων , η δε ημερομηνία λήξης της δεν θα υπερβαίνει την ημερομηνία λήξης της θητείας της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής.Πριν από την έναρξη των όποιων διαδικασιών ανάθεσης θα πρέπει να ληφθεί διαπιστωτική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου με την οποία θα διαπιστώνεται η αδυναμία των υπηρεσιών του Δήμου να πράσχουν τις εν λόγω υπηρεσίες. Η διαπιστωτική αυτή απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου θα λαμβάνεται μετά από θετική εισήγηση του Δημάρχου και αντίστοιχο διαπιστωτικό έγγραφο του Προϊσταμένου της κτηνιατρικής υπηρεσίας του Δήμου με το οποίο θα τεκμηριώνεται και θα διαπιστώνεται η αδυναμία της υπηρεσίας να παράσχει τις εν λόγω υπηρεσίες. Σε περίπτωση που ο Δήμος δεν διαθέτει κτηνιατρική υπηρεσία τότε δεν απαιτείται το προηγούμενο έγγραφο του προϊσταμένου της υπηρεσίας αυτής ακόμα και αν ο Δήμος εξυπηρετείται από κτηνιατρική υπηρεσία άλλου οργανισμού με οπιονδήποτε τρόπο.»
ΣΚΕΠΤΙΚΟ
Με την πρόταση αυτή εξασφαλίζεται η δυνατότητα ανταπόκρισης των Δήμων στις υποχρεώσεις τους που απορέουν από το παρόν άρθρο στην περίπτωση που δεν διαθέτουν κατάλληλο και επαρκές προσωπικό και έως ότου το αποκτήσουν.
Η πρόταση μας αυτή ξεκαθαρίζει την νομιμότητα των σχετικών δαπανών των Δήμων και αποτρέπει δυσλειτουργίες από τυχόν άλλες ερμεινείες από το Ελλεγκτικό Συνέδριο.
Την πρόταση αυτή την καταθέτουμε και ως ξεχωριστό άρθρο που θα αφορά όλες τις υπηρεσίες που απορέουν από τον παρόντα Νόμο και τις οποίες υποχρεούται ή μπορεί να παρέχει ένας Δήμος.
Γενικά το συγκεκριμένο άρθρο έχει αρκετές ασάφειες που ήδη έχουν αναφερθεί σε προηγούμενα σχόλια τα οποία κρίνω απαράιτητο να λάβετε υπόψη σας.
Θα αναφερθώ ειδικότερα στην παρακάτω πρόταση «Αν διαπιστωθεί ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς σύμφωνα με την περίπτωση η του άρθρου 2, ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια, ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους και αρνηθούν τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής να αναλάβουν την φροντίδα, εποπτεία και τη διαδικασία υιοθεσίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.»
Ώστε κα Αποστολάκη, δεν σκοτώνουν μόνο τα άλογα όταν γεράσουν…..
Παρακαλώ να διαβάσετε με προσοχή τα σχόλια των προηγούμενων συμμετεχόντων και τα λάβετε σοβαρά υπόψη σας!!!!!!
Arthro 9:Na ginetai megalos elenxos gia tis epidotiseis gia tin idrisi kunokomeion.Yparxoun polla zoa ta opoia ferontai epithetika se
opoion prospathisei na ta plisiasei apo megalo fovo.Xreiazetai megali
prospatheia kai texni gia na kaneis to zoo na min fovithei kai na min
xaraktiristhei epithetiko logo astheneias.Telos den akougetai kala i
frasi <>.Diladi ginontai kai pali adespota.Proteino na ginontai prota sovares prospatheies na vrethoun anadoxes oikogeneies gia ta zoa.
§ 5. Στη παράγραφο 5 να διενεργείται απαραιτήτως έλεγχος-αυτοψία στη κατοικία του ιδιοκτήτη μετά την επιστροφή του ζώου γιατί το πιο πιθανό σενάριο είναι ότι ο ιδιοκτήτης σκοπίμως το «έχασε». Αυτοί που ενδιαφέρονται για τα ζώα τους δηλώνουν αμέσως ότι το χάσανε. Σε περιπτώσεις, όπου διαπιστωθεί αδιαφορία από τον ιδιοκτήτη για την ευζωία του ζώου τότε το ζώο να μην επιστρέφεται, να επιβάλλεται πρόστιμο και να μην επιτραπεί ποτέ ξανά η κατοχή ζώου από τον συγκεκριμένο ιδιοκτήτη.
§ 11. Καλό είναι να αναφέρεται ότι οι στειρώσεις είναι δυνατόν να πραγματοποιούνται δωρεάν από τόσο από εθελοντές ντόπιους κτηνιάτρους όσο και από αλλοδαπούς.
Ο δήμος Αχαρνών δεν έχει πλέον τμήμα όπου μπορεί κάποιος να καλέσει και να ζητήσει βοήθεια για αδέσποτα ζώα. Είναι λογικό ένας τόσο μεγάλος δήμος (με τόοοοοσα αδέσποτα στους δρόμους του) να μην έχει φτιάξει ένα τμήμα τουλάχιστον 2 ατόμων που να μεριμνούν για τα ζώα? Ο δήμος αυτός χρειάζεται επειγόντως βοήθεια με τα αδέσποτα καθώς επειδή είναι απόμερα όλοι αφήνουν ζώα στο έλεος του θεού.
Τόσα θηλυκά που δεν έχουν στειρωθεί σε λίγο καιρό θα ξαναγεννήσουν και άντε και άλλα ζώα στο δρόμο…
Πρέπει να επιληφθούν όλοι οι δήμοι να κάνουν στειρώσεις. Είναι από τις πιο σημαντικές ενέργειες που πρέπει να γίνουν για να μειωθεί ο πληθυσμός των αδέσποτων…
ΣΥΜΦΩΝΩ ΣΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ (23 ΣΩΜΑΤΕΙΑ)ΚΑΙ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ 110 ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ.
Εφόσον η περισυλλογή και διαχείριση των αδέσποτων ζώων μπορεί να γίνει και από φιλοζωικές ενώσεις και σωματεία σύμφωνα με το Άρθρο 9 παρ. 1, τι νόημα έχει η αναφορά στην παρ. 6 του ίδιου Άρθρου ότι τα αδέσποτα ζώα μπορούν να υιοθετηθούν και από νόμιμα λειτουργούσες φιλοζωικές ενώσεις και σωματεία; Η υιοθεσία γίνεται μόνο από φυσικά πρόσωπα και όχι από ενώσεις ή σωματεία. Η αναφορά αυτή στην παρ. 6 του Άρθρου 9 πρέπει να απαλειφθεί.
Ουσιαστικά το άρθρο 9 αποκλείει την επαναφορά των αδέσποτων στο φυσικό τους περιβάλλον, αφού οι μόνοι χώροι που απομένουν (και προφανώς επιτρέπονται) είναι οι . . . άγριες ορεινές και οι μη κατοικημένες περιοχές. Οι συντάκτες του νόμου προφανώς δε γνωρίζουν ότι οι σκύλοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής πανίδας και του ελληνικού τοπίου και ότι συμπορεύθηκαν και συνεξελίχθηκαν με τον άνθρωπο τα τελευταία 100.000 χρόνια. Έπειτα φαίνεται πως αντιλαμβάνονται τους σκύλους σαν κουκλάκια που παραμένουν όπου τα τοποθετείς. Ο πολιτισμός μας δε θίγεται από την παρουσία φροντισμένων αδέσποτων σε αρχαιολογικούς χώρους ή τουριστικές περιοχές. Ο πολιτισμός μας εθίγη ανεπανόρθωτα από τις άνωθεν εντολές για τη μαζική δολοφονία των τετράποδων φίλων μας με τη μέθοδο της φόλας παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων και επανειλημμένα στο Ζάππειο Μέγαρο.
Κατά συνέπεια το Άρθρο 9, παρ. 10, πρέπει να επαναδιατυπωθεί ως εξής: «Την ευθύνη για την επίβλεψη, . . . σωματεία και ενώσεις. Τα ζώα επαναφέρονται στις περιοχές περισυλλογής τους».
Επειδή η υφυπουργός κ. ΜΙΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ και ορισμένα σωματεία θεωρούν πανάκεια το καινούργιο νομοσχέδιο του ΥΠΑΑΤ για την αντιμετώπιση βασανισμών, αποστέλλω την προστασία που προσέφερε ο ΜΠΟΓΙΑΣ που επανέρχεται σε άλλη μορφή και τον οποίο είχε καταργήσει ο Ν.3170/03 με την επανένταξη.
Επαναφέρει το δικαίωμα ζωής ή θανάτου σε Δήμους και ιδιώτες (σωματεία) και με πλείστες όσες ευκολίες επί πλέον, ανεξέλεγκτα, πράγμα που επεδίωκαν με τις κραυγές οδύνης για τους βασανισμούς.
Ας μας πουν, λοιπόν, όχι με 30000 ευρώ πρόστιμο, αλλά με ισόβια κάθειρξη, πώς θα πιάσουν τον βασανιστή ή το δολοφόνο οι έξυπνοι θιασώτες αυτού του παραληρήματος, που κατατίθεται, διότι ο εγκληματίας δεν κάνει τις πράξεις του φανερά. Επιπρόσθετα, είναι σε όλους γνωστό ότι ποινές υπάρχουν στον Ν.1197/81 για όσα λέει με λεπτομέρειες γελοίες το υπόψη νομοσχέδιο. Γιατί δεν αύξησαν εκεί τις ποινές ; Γιατί δεν τους δίνει
προνόμια.
Είναι ξεκάθαρο ότι στο στόχαστρο είναι ο Ν.3170/03 του άξιου υπουργού ΦΩΤΗ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ που ψηφίστηκε μετά από προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας της Συνομοσπονδίας Ζωοφιλικών Σωματείων Ελλάδας το 2001 και έτσι ακυρώθηκαν πράξεις που περιγράφονται στο συνημμένο έγγραφο και τα ζώα απέκτησαν οντότητα και αξιοπρέπεια. Αλλά… εμπόδιζε την ασυδοσία, την εκμετάλλευση, την απάτη, τα οποία επαναφέρονται. Και ήταν πολύ καλό για ένα υπουργείο σαν το ΥΠΑΑΤ που πάντα διακατέχονταν από αηδία για τα τετράποδα όπως και τώρα.
Υπενθυμίζω στην κυρία Υπουργό το έγγραφο αυτό, για να έχει ένα υπόδειγμα να ικανοποιήσει περαιτέρω τους σωτήρες των ζώων και να είναι σίγουρη για τις υποδομές που δημιουργεί ο Σωτήριος Νόμος της για την προστασία των ζώων.
ΓΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ ΙΩΑΝΝΑ
» Σε έγγραφο της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής (26.10.1977, αριθ.πρωτ. 903474), το οποίο υπεβλήθη τότε στο Υπουργείο Γεωργίας – Δ/νση Υγείας των Ζώων και έχει θέμα «Περί αποζημιώσεως περισυλλεγόντων και θανατωθέντων αδέσποτων σκυλιών» αναγράφονται , μεταξύ άλλων , τα εξής :
«Δια την θεώρησιν των σχετικών καταστάσεων πρέπει επίσης, όπως μετά την θανάτωσιν των περισυλλεγέντων και θανατωθέντων αδέσποτων σκυλιών, να κόβωνται τα αυτιά αυτών από την βάση των, να συντηρούνται εντός ψυγείου και να καταστρέφονται παρουσία του υπηρετούντος στο Λυσσιατρείο Κτηνιάτρου της Υπηρεσίας μας, εντός αποτεφρωτικού κλιβάνου…»
11)Γνωρίζω για την ιστορία με τους ξένους εθελοντές κτηνιάτρους και κατανοώ την ξεχωριστή παράγραφο για αυτούς. Να υπάρξει λοιπόν και μια παράγραφος για τους Έλληνες εθελοντές κτηνιάτρους γιατί υπάρχουν κτηνίατροι που θέλουν να βοηθήσουν (εθελοντικά), έχουν όμως πρόβλημα με τον πανελλήνιο κτηνιατρικό σύλλογο.
«Δεν επιτρέπεται επαναφορά σε περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, λιμάνια, αεροδρόμια σε αρχαιολογικούς χώρους καθώς και σε χώρους υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας»
Οι γυφτοι που βομβαρδιζουν σε καθε βημα, οι παρανομοι πωλητες που ξεφτιλιζουν τους αρχαιολογικους χωρους και το χαλι που συμβαινει απο τα τσιγγανακια και τους Πακιστανους στην Διονυσιου Αρεοπαγητου δεν σας ενοχλει….
Τα αδεσποτα, ακακα σκυλακια, τα οποια φροντιζουν κατοικοι της καθε περιοχης και τα αγαπουν σας ενοχλησαν….
Πολυ λογικο, συγχαρητηρια..
Επισης τα κριτηρια με τα οποια θα χαρακτηριζονται σκυλοι επικυνδινοι η αρρωστοι ειναι ενα αλλο θεμα… Προφανως κατα βουληση του καθενος..
Για να πηγαινετε ανετα τις βολτουλες σας, εσεις που ξεκινησατε ολο αυτο και υποδειξατε τα μετρα που πρεπει να ληφθουν. Δεν σας πειραζουν τα σοβαρα προβληματα τις χωρας, αλλα τα αδεσποτα σκυλακια και κατα τα αλλα η σαπιλα της χωρας ανθιζει, χωρις να τολμα καμμια αρχη να κανει κατι.
Στην παράγραφο 12 να προστεθεί:
«Εφόσον υπάρχει και δραστηριοποιείται επαγγελματικά στα όρια του Δήμου εγκεκριμένος κτηνίατρος , δημόσιος υπάλληλος ή ιδιώτης με έδρα στα όρια του Δήμου , τότε στην επιτροπή αυτή πρέπει με την ανωτέρω απόφαση του Δημάρχου να ορίζεται υποχρεωτικά και ένας τουλάχιστον κτηνίατρος(δημόσιος υπάλληλος ή ιδιώτης). Αν κανείς ιδιώτης κτηνίατρος με έδρα τον Δήμο δεν θέλει να συμμετέχει στην επιτροπή αυτή τότε είναι υποχρεωτικός ο ορισμός ενός δημόσιου υπάλληλου-κτηνιάτρου από οποιαδήποτε υπηρεσία του ευρύτερου δημόσιου τομέα στα όρια του Δήμου. Η μη προσέλευση του ορισθέντος κτηνιάτρου στις εργασίες της επιτροπής δεν αναστέλλει ούτε επηρεάζει την λειτουργία της.Κάθε λεπτομέρεια για την λειτουργία της επιτροπής , ρυθμίζεται με την ίδια απόφαση και με συμπληρωματικές σε αυτήν αποφάσεις Δημάρχου».
ΣΚΕΠΤΙΚΟ:
Προς εξασφάλιση της επιστημονικής άποψης στις εργασίες της επιτροπής.
Σχετικά με το Κτηνιατρικό Κέντρο Παπαϊωάννου
Διάβασα τις προάλλες ένα σχόλιο από την Υρια Λιονακη που έγραφε για «συνθήκες» στο κτηνιατρικό κέντρο της ομάδας κτηνιάτρων Παπαϊωάννου και του ενδιαιτήματος που έχει. Εκείνη τη στιγμή που το διάβασα είχα έρθει μόλις από το εξωτερικό όπου δουλεύω διότι ο Κος Παπαϊωάννου είχε τελειώσει μιά λεπτή επέμβαση για να σώσει ένα από τα 4 σκυλιά μου από το νυστέρι κάποιου άλλου κτηνιάτρου που είχα την ατυχία να πάω και που έκανε τέτοια δουλειά που ούτε φοιτητής 1ετής δεν θα κατόρθωνε. Το σκυλί μου σώθηκε από βέβαιο θάνατο και αναρωτήθηκα πώς τολμάτε να λέτε τέτοια πράγματα, ήταν τέτοια η αντίθεση…
Δεν ξέρω αν σας έχει τύχει να σώσει τη ζωή ένας γιατρός αγαπημένου σας (έχετε κατοικίδιο;). Λοιπόν εγώ τον είχα δίπλα μου σε ένα περιβάλλον άψογο (και το νοσοκομείο και το ενδιαίτημα) και σας διάβαζα και δεν ήξερα να θυμώσω , να λυπηθώ για το πώς αντιμετωπίζεις το ψέμα και τη διαστρέβλωση, και είχα τον θαυματοποιό που φωτογράφησε το θαύμα που έκανε και που δεν τον διαπερνούσε ούτε ο καταιγισμός επαίνων (αν μπορείτε να συλλάβετε την ποιότητα) παρά κοιτάζαμε και οι δύο το σχόλιό σας…..
Λυπάμαι που σκέφτεστε έτσι. Θα σας ρωτούσα αν έχετε αποδείξεις διότι θα είχε ενδιαφέρον να δω τι θα πείτε. Ομως σας συμβουλεύω αν πραγματικά κινδυνεύσει ζωντανό που έχετε να πάτε σε αυτόν. Τότε ίσως καταλάβετε για τι άνθρωπο και επιστήμονα μιλάμε… και θα δείτε και από κοντά αυτό που ισχυρίζεστε και δεν υπάρχει. Το Κτηνιατρικό Κέντρο Παπαϊωάννου είναι πρότυπο – με ISO – αλλά περισσότερο σου δίνει και εσένα ζωή με τη τόση καλή δουλειά που κάνει.
Αυτά είναι προσωπικά σχόλια. Δεν περιμένω απάντηση, όποιος έχει αμφιβολίες να πάει να δει και θα ωφεληθεί αν έχει ζωάκι.