1. Στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συνιστάται Εθνικό Συμβούλιο Υδατοκαλλιεργειών (ΕΣΥΔ), το οποίο γνωμοδοτεί για θέματα πολιτικής και τεχνικά θέματα του τομέα των υδατοκαλλιεργειών. Ειδικότερα γνωμοδοτεί για:
α) Τη διαμόρφωση και εφαρμογή του ΕΠΑΥ.
β) Τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την υποστήριξη της στρατηγικής ανάπτυξης του τομέα, μέσω αναπτυξιακών-χρηματοδοτικών προγραμμάτων, καθώς και για κάθε άλλη θεσμική ρύθμιση.
γ) Την έκδοση αποφάσεων με αντικείμενο τις υδατοκαλλιέργειες και
δ) Κάθε άλλο θέμα που τίθεται σ’ αυτό από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
2.Το Εθνικό Συμβούλιο Υδατοκαλλιεργειών αποτελείται από:
α) Τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ως Πρόεδρο.
β) Τον προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας, με αναπληρωτή του προϊστάμενο Δ/νσης της Γενικής Δ/νσης Αλιείας, πλην της Δ/νσης Υδατοκαλλιεργειών και Εσωτερικών Υδάτων.
γ) Τον προϊστάμενο της Δ/νσης Υδατοκαλλιεργειών και Εσωτερικών Υδάτων με τον αναπληρωτή του.
δ) Δύο επιστήμονες αναγνωρισμένου κύρους Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ή Ερευνητικών Ιδρυμάτων της χώρας, εκ των οποίων ο ένας ειδικός στον τομέα των Υδατοκαλλιεργειών και ο δεύτερος ειδικός σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης και προώθησης των εξαγωγών, που ορίζονται με τους αναπληρωτές τους από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
ε) Εκπρόσωπο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ), ο οποίος προτείνεται με τον αναπληρωτή του από τον αρμόδιο Υπουργό για θέματα Περιβάλλοντος και Χωροταξίας.
στ) Εκπρόσωπο του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΓΕΩΤ.Ε.Ε.), που προτείνεται με τον αναπληρωτή του από αυτό.
ζ) Δύο εκπροσώπους επαγγελματικών οργανώσεων Ιχθυοκαλλιεργητών και Οστρακοκαλλιεργητών, που προτείνονται από αυτές με τους αναπληρωτές τους.
η) Εκπρόσωπο, αντιπροσωπευτικής οργάνωσης καταναλωτών, που προτείνονται από αυτή με τον αναπληρωτή του.
θ) Εκπρόσωπο, αντιπροσωπευτικής περιβαλλοντικής οργάνωσης, που προτείνεται από αυτήν με τον αναπληρωτή του.
Στις περιπτώσεις ζ΄, η΄ και θ΄, αν υπάρξει διαφωνία μεταξύ των οργανώσεων ή αν οι φορείς δεν προτείνουν εκπροσώπους τους μέσα στην προθεσμία που τάσσεται από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, οι εκπρόσωποι ορίζονται από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Στο ΕΣΥΔ μπορεί να συμμετέχουν χωρίς ψήφο, μετά από πρόσκληση του προέδρου αυτού, εμπειρογνώμονες με εξειδίκευση σε θέματα ανάλογα με το υπό εξέταση θέμα.
3. Με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συγκροτείται το ΕΣΥΔ, καθορίζεται η διαδικασία σύγκλησης του Συμβουλίου και λήψης των αποφάσεών του, οι εισηγητές, ο γραμματέας και κάθε άλλη λεπτομέρεια για τη λειτουργία του.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 03:Εθνικό Συμβούλιο Υδατοκαλλιεργειών"
#1 Σχόλιο Από ΠΑΣΕΓΕΣ Στις 27 Φεβρουάριος, 2014 @ 19:03
Να προστεθεί στην παράγραφο 2 του άρθρου 3 το σημείο ι)Εκπρόσωπος της ΠΑΣΕΓΕΣ
#2 Σχόλιο Από Δρ. Μιχαήλ Χ. Χατζηευσταθίου Στις 28 Φεβρουάριος, 2014 @ 03:15
Επί της αρχής, και παρόλο που το παρόν Σχέδιο Νόμου δεν επιλύει κανένα από τα υφιστάμενα προβλήματα του κλάδου, δεν έχει αναπτυξιακή λογική αλλά περιοριστική, λειτουργεί ως Κώδικας κι όχι ως Νόμος Πλαίσιο, δεν προβλέπει τι θα ισχύσει με τις νέες μορφές υδατοκαλλιέργειας, όπως πχ τα φύκη για βιοκαύσιμα, κλπ, η πρόθεση σύστασης του Εθνικού Συμβουλίου Υδατοκαλλιεργειών (ΕΣΥΔ) μπορεί να χαρακτηρισθεί ΘΕΤΙΚΗ.
Κι αυτό όμως ΜΟΝΟ όμως εάν το ΕΣΥΔ περιοριστεί στο ρόλο της χάραξης Εθνικής Πολιτικής και Εθνικής Στρατηγικής, όπως είναι τα αναφερόμενα [α] και [β] σημεία. Η ενασχόληση του ΕΣΥΔ με τεχνικά θέματα δεν έχει κανένα ρόλο ύπαρξης σε ένα Εθνικό Συμβούλιο, καθώς αφενός το μετατρέπει σε Τεχνική Επιτροπή, ενώ αφετέρου θα έχει ως πρακτικό αποτέλεσμα να εισάγει άλλο ένα επίπεδο διοίκησης με κατακόρυφη αύξηση του χρόνου ανταπόκρισης της διοίκησης.
Κι αυτό γιατί ειδικά η διατύπωση του σημείου [γ] όπου το ΕΣΥΔ γνωμοδοτεί για <> θα οδηγήσει – με βάση και τις έως σήμερα ερμηνείες των νόμων και την λειτουργία αντίστοιχων οργάνων – στην διαβίβαση στο ΕΣΥΔ από την διοίκηση ΟΛΩΝ των διοικητικών πράξεων της Διεύθυνσης Υδατοκαλλιεργειών για να γνωμοδοτήσει πριν την υπογραφή τους, παραμένοντας εκεί για μήνες, ενώ ως ακραίο σενάριο θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε αυτό ΟΛΕΣ οι αποφάσεις που αφορούν υδατοκαλλιέργειες καθώς αλλιώς θα μπορεί να προσβληθεί δικαστικά κάθε άλλη απόφαση ή διοικητική πράξη για την οποία δεν έχει γνωμοδοτήσει, από την Άδεια Ίδρυσης των μονάδων μέχρι και την απόφαση χορήγησης κωδικών συσκευασίας κλπ, με δεδομένο ότι το άρθρο δεν αναφέρει «γνωμοδοτεί στον Υπουργό», αλλά απλά «γνωμοδοτεί».
Οι περιπτώσεις που υφίστανται όργανα που γνωμοδοτούν σε Τεχνικά Θέματα κατ’αρχάς δεν συναντώνται σε «Εθνικά» αλλά σε «Τεχνικά» Συμβούλια, κι αφορούν χώρες ή όργανα στα οποία η Διοίκηση αποτελείται από διοικητικό προσωπικό γενικών ειδικοτήτων κι απαιτείται η «Γνώμη» και η «Γνώση» ενός επιστημονικού οργάνου συνδεδεμένου με αυτήν όταν, όπου, κι όποτε, υπάρχει τεχνικό θέμα ή εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ένα απλό και κλασικό παράδειγμα είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η DG MARE όπου το προσωπικό είναι διαφόρων ειδικοτήτων κι ασκεί μόνο διοίκηση και διαχείριση υποθέσεων, με αποτέλεσμα να χρειάζεται την γνώμη της Διαχειριστικής Επιτροπής (με εθνικούς Εμπειρογνώμονες) στην επεξεργασία των Κανονισμών της Επιτροπής, και της Επιστημονικής Επιτροπής (STECF) με τους εξειδικευμένους επιστήμονες της όταν έχει να εξετάσει επί της ουσίας κάποια θέματα.
Σε αντίθεση με αυτές τις περιπτώσεις η Ελληνική Διοίκηση του τομέα βασίζεται σε εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, Ιχθυολόγους ΠΕ και ΤΕ, που στελεχώνουν τις Υπηρεσίες της σε ποσοστό άνω του 95% και ασκούν και διοίκηση και τεχνική επίβλεψη. Ένα «τεχνικό» όργανο που συμμετέχουν ο Γενικός Διευθυντής της ΓΔΑ, δύο Διευθυντές της ΓΔΑ, υπηρεσιακοί παράγοντες του ΥΠΕΚΑ και εκπρόσωπος του ΓΕΩΤΕΕ δεν είναι τίποτε παραπάνω και τίποτε διαφορετικό από την σχεδόν καθημερινή λειτουργία της Υπηρεσίας, η οποία επίσης πολύ συχνά συνεργάζεται με δομημένο κι επίσημο τρόπο και με εμπειρογνώμονες από τα Πανεπιστήμια, ΤΕΙ και Ερευνητικά Κέντρα. Και συναντά συνεχώς και τον Γενικό Γραμματέα. Το να ψηφίζουν στη συνέχεια όλοι οι ανωτέρω για ένα θέμα που έχουν ήδη εξετάσει υπηρεσιακά είναι τουλάχιστον άχρηστο, ενώ προφανώς οι εκπρόσωποι των άλλων φορέων είναι αυτοί των οποίων τα προβλήματα καλείται η Υπηρεσία να λύσει και όχι αυτοί που θα ψηφίσουν σε ένα Συμβούλιο για τον – τεχνικό & επιστημονικό – τρόπο επίλυσης τους. Κι εάν ο Υπουργός θέλει μία στις τόσες να έχει και μία επιπλέον «γνώμη» για ένα ειδικό ή σύνθετο θέμα το εδάφιο [δ] τον καλύπτει.
Κρίνω λοιπόν απαραίτητο να απαλειφθεί στον κορμό της παραγράφου 1 η φράση «και τεχνικά θέματα», να διορθωθεί η φράση «γνωμοδοτεί» σε «γνωμοδοτεί στον Υπουργό» και να απαλειφθεί πλήρως και το εδάφιο [γ].
Και ίσως τότε έχουμε ένα καλό όργανο χάραξης Εθνικής Αναπτυξιακής Πολιτικής.
Στο οποίο σημειωτέον θα μπορούσε να συμμετέχει κι ο Φορέας μας, ως εκπρόσωπος των εργαζομένων στον κλάδο, καθώς ως Επιστημονικός κι Επαγγελματικός Φορέας εκπροσωπεί σήμερα πάνω από 2.000 άτομα, Πτυχιούχους Ιχθυολόγους ΤΕ που εργάζονται κυρίως στη παραγωγή.
Δρ. Μιχαήλ Χ. Χατζηευσταθίου
Ιχθυολόγος, ΤΕ – Μηχανικός Περιβάλλοντος, MSc
PhD Περιβαλλοντικής Πολιτικής & Διαχείρισης
Πρόεδρος Εξελεγκτικής Επιτροπής του Πανελλήνιου Συλλόγου Τεχνολόγων Ιχθυολόγων (ΠΑΣΤΙ)
#3 Σχόλιο Από ΝΑΥΣ Ε.Π.Ε. Στις 28 Φεβρουάριος, 2014 @ 11:21
Όσον αφορά την παράγραφο 2 του Άρθρου 3 που αφορά την σύνθεση του ΕΣΥΔ, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
Οι φορείς που αναφέρονται στην παράγραφο 2, στις υποπαραγράφους (στ) (εκπρόσωπος Γ.Ε.Ω.Τ.Ε.Ε.), (η) (εκπρόσωπος αντιπροσωπευτικής οργάνωσης καταναλωτών) και (θ) (εκπρόσωπος αντιπροσωπευτικής περιβαλλοντικής οργάνωσης) δεν έχουν σχέση με θεσμικά θέματα. Το Συμβούλιο απαρτίζεται μόνο από δύο μέλη που αποτελούν θεσμικούς παράγοντες με άμεση σχέση με την ιχθυοκαλλιέργεια (προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας και προϊστάμενος Διεύθυνσης Υδατοκαλλιεργειών και Εσωτερικών Υδάτων), ενώ έμμεση έως καθόλου σχέση έχουν 9 εκ των 11 μελών του Συμβουλίου, από τους οποίους ένας ως εκπρόσωπος του Υ.Π.Ε.Κ.Α.
Το Εθνικό Συμβούλιο Υδατοκαλλιεργειών με αυτή τη σύνθεση που προτείνεται, δεν θα βοηθήσει στην διαμόρφωση και εφαρμογή Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Ε.Π.Α.Υ.).
ΙΩΑΝΝΑ Ν. ΑΡΓΥΡΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Ε.Π.Ε. δ.τ. «ΝΑΥΣ Ε.Π.Ε.»
Οι ανωτέρω παρατηρήσεις συζητήθηκαν και έγιναν αποδεκτές από τους κατωτέρω φορείς:
– ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΑΛΙΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΚΤΙΩΝ ΑΛΙΕΩΝ Π. ΦΑΛΗΡΟΥ – ΑΛΙΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
– ΑΛΙΕΙΑ Α.Ε.
– ΔΩΤΩ A.B.E.E.
– ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Α.Ε.
– ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ ΜΑΛΕΣΙΝΑΣ Α.Ε.
– ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΛΑΒΑΣ – ΑΓΡΟΤΟΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
– LEMOND CO Α.Β.Ε.Ε.
– LION A.E.
– MEDITERRANEAN FISH FARMING LTD
– ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝ. ΖΕΡΒΑΣ
– ΟΣΤΡΑΚΑ ΕΥΒΟΪΚΟΥ
– ΣΑΩ Α.Β.Ε.Ε.
– STRATOS Α.Ε.
#4 Σχόλιο Από WWF Ελλάς Στις 28 Φεβρουάριος, 2014 @ 12:01
Θεωρούμε ότι στο Εθνικό Συμβούλιο Υδατοκαλλιεργειών θα πρέπει να συμμετέχουν οπωσδήποτε και εκπρόσωποι των κλάδων που έχουν τη μεγαλύτερη σύγκρουση με τις υδατοκαλλιέργειες, δηλαδή της παράκτιας αλιείας και του τουρισμού, αλλά και εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η επίλυση των συγκρούσεων που προκύπτουν από τις υδατοκαλλιέργειες μπορεί να καταστεί εφικτή μόνο μέσα από τη διαβούλευση με τους άμεσα ενδιαφερόμενους χρήστες και φορείς.