Η εξόφληση του οφειλόμενου ποσού ολοκληρώνεται με την κατάθεση στον τραπεζικό λογαριασμό του παραγωγού της ισόποσης χρηματικής αξίας που αναγράφεται στο τιμολόγιο. Απαγορεύεται ρητά κάθε άλλος τρόπος εξόφλησης, όπως με καταβολή μετρητών ή με έκδοση επιταγών και την αναγραφή στο τιμολόγιο ότι εξοφλήθη.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 03 – Τρόπος πληρωμής οφειλόμενου ποσού"
#1 Σχόλιο Από Στέφανος Κουζώφ Στις 27 Μάρτιος, 2017 @ 12:39
Η υποχρεωτική πληρωμή μέσω τραπεζικού λογαριασμού και μόνο, είναι αντίθετη σε κάθε έννοια ελευθερίας. Η διάταξη αυτή θα εκπέσει είτε σε συνταγματικό δικαστήριο, είτε στην ΕΕ. Να απαληφθεί τώρα να γλυτώσουμε τη φασαρία.
#2 Σχόλιο Από Μιχάλης Ιακωβίδης Στις 27 Μάρτιος, 2017 @ 13:22
Το άρθρο 3 του εν λόγω νομοσχεδίου συνιστά ξεκάθαρη καταστρατήγηση της ελευθερίας συναλλαγών. Όπως και με τα ειδικά τέλη που είχαν μπει στο κρασί, θα είναι ανεδαφική η υλοποίηση του (σε τιμολόγια μικρής αξίας σε χωρία κλπ) και θα φέρει και επιπρόσθετα προβλήματα και κόστη δεδομένων των capital controls ελέω διατραπεζικών συναλλαγών.
Θα πρέπει να καταργηθεί το άρθρο αυτό.
#3 Σχόλιο Από Κωνσταντινος Χρηστιδης Στις 27 Μάρτιος, 2017 @ 17:47
Οι περιορισμοι στην ασκηση νομιμης οικονομικη δραστηριοτητας, μεταξυ αλλων στην επιλογη συναλλακτικων μεσων και πρακτικων, καθως και στη χρηση του νομιμου χρηματος (μετρητα ευρω), οπως και η υποχρεωτικη αυνεργασια με τραπεζες, δεν συναδει με δημοκρατικο κρατος και πιθανοτατα αντιβαινει βασικες συνταγματικες διαταξεις που προστατευουν τις οικονομικες ελευθεριες των ατομων.
#4 Σχόλιο Από Συμεωνιδης Ηρακλής Στις 30 Μάρτιος, 2017 @ 22:47
Θα πρέπει να μπει και η δυνατότητα τμηματικης καταβολής του οφειλομενου ποσού εντός του χρονικου ορίου σύμφωνα με το άρθρο 2 του παρόντος νόμου
#5 Σχόλιο Από ΜΕΤΡΟ Στις 21 Απρίλιος, 2017 @ 12:34
Πως θα γίνεται ο συμψηφισμός σε πιστωτικά ή ποσοτικές διαφορές με τον προμηθευτή;
#6 Σχόλιο Από Μαρία Αμερικάνου Στις 24 Απρίλιος, 2017 @ 13:47
Δύο σχόλια για το άρθρο 3.
1. Στο άρθρο 3 ορίζεται ο τρόπος πληρωμής του οφειλόμενου ποσού προς τον παραγωγό, με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό του της ισόποσης χρηματικής αξίας που αναγράφεται στο τιμολόγιο. Σαφώς, δηλαδή, ο νομοθέτης επιδιώκει με τη ρύθμιση αυτή την ταύτιση του ποσού του τιμολογίου με αυτό που θα κατατίθεται στον τραπεζικό λογαριασμό του παραγωγού κάθε φορά. Όμως, δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι περιπτώσεις, που ο παραγωγός οφείλει χρήματα στον έμπορο (από προκαταβολές έναντι αξίας γάλακτος, κ.λπ.), ή περιπτώσεις επιβολής σε βάρος του παραγωγού και εις χείρας του εμπόρου ως τρίτου κατασχετηρίων (από ιδιώτες ή τράπεζες/ Δ.Ο.Υ). Στις περιπτώσεις αυτές, γίνεται συμψηφισμός, και το τελικώς πληρωτέο ποσό προς τον παραγωγό δεν θα είναι ισόποσο με το ποσό του τιμολογίου που έχει εκδώσει. Για να μην υπάρξει καταστρατήγηση των αναγκαστικού δικαίου διατάξεων περί κατασχέσεως, συμψηφισμού, κλπ., θα πρέπει να αναδιατυπωθεί το άρθρο στην κατεύθυνση αυτή.
2. Ελέγχεται η διάταξη ως προς τη συνταγματικότητά της αναφορικά με την επιβαλλόμενη υποχρεωτικότητα εξόφλησης μόνο με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό του παραγωγού της ισόποσης χρηματικής αξίας που αναγράφεται στο τιμολόγιο. Με τη διάταξη αυτή καταστρατηγείται η ελευθερία των εμπορικών συναλλαγών, ως προστατεύεται και από το ενωσιακό δίκαιο ως έκφανση των οικονομικών δικαιωμάτων, αλλά και συνταγματικά (άρθρο 5 παρ. 1), και μάλιστα κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας. Ενώ, δηλαδή, προβλέπεται γενικά για όλες τις μορφές οικονομικών συναλλαγών ως τρόπος πληρωμής / εξόφλησης η δυνατότητα καταβολής σε μετρητά, η έκδοση επιταγής ή η κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό, με την παρούσα ρύθμιση επιβάλλεται ως μόνος τρόπος εξόφλησης η κατάθεση του οφειλόμενου ποσού σε τραπεζικό λογαριασμό, δυσχεραίνοντας με τον τρόπο αυτό τις εμπορικές συναλλαγές.