Για τους σκοπούς του νόμου αυτού:
Α) Ως Μητρώο θεωρείται η συμβατική ή ηλεκτρονική βάση δεδομένων, η οποία ενημερώνεται και επικαιροποιείται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Β) Ως Συλλογικές Αγροτικές Οργανώσεις (ΣΑΟ) θεωρούνται: α) οι Αγροτικοί Συνεταιρισμοί (ΑΣ), β) οι Ομάδες Παραγωγών (ΟΠ), και γ) οι Αγροτικές Εταιρικές Συμπράξεις (ΑΕΣ).
Γ) Ως Αγροτικός Συνεταιρισμός (ΑΣ) θεωρείται κάθε πρωτοβάθμιος αγροτικός συνεταιρισμός, ο οποίος λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2810/2000 (Α΄ 108) και έχει ως μέλη αποκλειστικά φυσικά πρόσωπα.
Δ) Ως Ομάδα Παραγωγών (ΟΠ) θεωρείται κάθε εθελοντική συνένωση παραγωγών αγροτικών προϊόντων, ανεξαρτήτως νομικής μορφής, η οποία ανταποκρίνεται στις σχετικές διατάξεις του εθνικού και κοινοτικού δικαίου και: α) οργανώνει την παραγωγή συγκεκριμένων κατά περίπτωση αγροτικών προϊόντων, ιδίως του αγροδιατροφικού τομέα, β) αναλαμβάνει την προμήθεια εισροών και εφοδίων, γ) παρέχει υπηρεσίες τυποποίησης, αποθήκευσης και διάθεσης αγροτικών προϊόντων και δ) αναλαμβάνει την εμπορία των προϊόντων αυτών.
Ε) Ως Αγροτικές Εταιρικές Συμπράξεις (ΑΕΣ) θεωρούνται κεφαλαιουχικές εταιρείες με διατομεακό και διακλαδικό αντικείμενο, στο πλαίσιο του οποίου: α) αναλαμβάνουν επιχειρηματική δραστηριότητα σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο αναφορικά με την παραγωγή, τυποποίηση, αποθήκευση, βιομηχανική επεξεργασία πρώτου και δεύτερου βαθμού και εμπορία αγροτικών προϊόντων, β) αναλαμβάνουν την παραγωγή και προμήθεια εισροών και εφοδίων και γ) συνάπτουν για τους ανωτέρω σκοπούς διεθνικές συνεργασίες και συμπράξεις με φορείς παρόμοιου σκοπού.
ΣΤ) Ως Δημοπρατήριο θεωρείται μια συμβατικά ή ψηφιακά οργανωμένη αγορά αγροτικών προϊόντων, στο πλαίσιο της οποίας οι παραγωγοί προσφέρουν τα προϊόντα αυτά σε ενδιαφερόμενους αγοραστές με ελεύθερα διαπραγματεύσιμες τιμές, ενώ η διαπραγμάτευση, η διαμόρφωση της τελικής τιμής ανά προϊόν, οι σχετικές πωλήσεις και οι πληρωμές λαμβάνουν χώρα εντός και διά του Δημοπρατηρίου.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 1 Ορισμοί"
#1 Σχόλιο Από ΑΓΓΕΛΟΣ Γ. ΜΠΑΒΕΛΛΑΣ Στις 9 Απρίλιος, 2011 @ 19:44
1. ΠΟΙΑ ΑΡΧΗ Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
#2 Σχόλιο Από Δίκτυο ΚΑΠΑ Στις 9 Απρίλιος, 2011 @ 20:25
Από το
Δίκτυο
Κοινωνικής Αλληλεγγύης &
Περιφερειακής Ανάπτυξης
Τ.Θ. 1333 Τ.Κ. 45110
e-mail [1] [2]
Προς τον
Υπουργό Αγροτικής
Ανάπτυξης & Τροφίμων
κ. Κώστα Σκανδαλίδη
Αχαρνών 2 Τ.Κ. 101-76
Αθήνα
Θέμα: Διεθνές Έτος Συνεταιρισμών από τον ΟΗΕ « Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις χτίζουν έναν καλύτερο κόσμο» με στόχο μεταξύ των άλλων την προώθηση μιας ενιαίας συνεταιριστικής νομοθεσίας η οποία θα βασίζεται στις Διεθνείς Συνεταιριστικές Αξίες και Αρχές ως αποδεδειγμένη προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα του συνεταιριστικού μοντέλου.
Αξιότιμε Υπουργέ κ. Σκανδαλίδη
Σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στο έργο σας αυτήν την δύσκολη στιγμή που περνάει ο τόπος μας.
Εκπροσωπούμε την μη κερδοσκοπική Οργάνωση Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης & Περιφερειακής Ανάπτυξης της οποίας σκοποί είναι, σύμφωνα με το καταστατικού της, η προώθηση της Συνεταιριστικής Οικονομίας και Εκπαίδευσης στον τόπο μας, κυρίως για την δημιουργία συνεταιρισμών καταναλωτών οι οποίοι συμβάλλουν στην πτώση των τιμών, καθώς και η προώθηση μιας συνεταιριστικής νομοθεσίας που θα βασίζεται στις Συνεταιριστικές Αρχές και Αξίες οι οποίες έχουν αναγνωριστεί από Αρμόδιους Διεθνείς Φορείς ως η βασική προϋπόθεση για την επιτυχή έκβαση των συνεταιριστικών εγχειρημάτων.
Το Διεθνές Έτος Συνεταιρισμών από τον ΟΗΕ – Η Ανθεκτικότητα του Συνεταιριστικού Επιχειρηματικού Μοντέλου σε Περιόδους Κρίσης
Η 64η Σύνοδος των Ηνωμένων Εθνών ύστερα από σχετική πρόταση του Γ.Γ. κ. Ban Ki-moon προκήρυξε το 2012 ως Διεθνές Έτος Συνεταιρισμών.
Η πρόταση του Γ.Γ. βασίστηκε στην έκθεση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO) «Απαντήσεις για την Παγκόσμια Οικονομική Κρίση – Η Ανθεκτικότητα του Συνεταιριστικού Επιχειρηματικού Μοντέλου σε Περιόδους Κρίσης», η οποία αναδεικνύει ότι σήμερα όπως και στο παρελθόν οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις σώζουν τον κόσμο από κοινωνικοοικονομικές κρίσεις και ότι ως μοντέλο δεν δημιουργεί κοινωνικοοικονομικές κρίσεις.
Η Έκθεση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας αναλύει τις εγγενείς αδυναμίες του κεφαλαιοκεντρικού επιχειρηματικού μοντέλου η οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την ανατροφοδότηση κοινωνικοοικονομικών κρίσεων προτείνοντας εναλλακτικά την προώθηση του συνεταιριστικού μοντέλου.
Οι 300 μεγαλύτερες συνεταιριστικές επιχειρήσεις στον κόσμο, παρά την ύφεση, παρουσίασαν αύξηση στην ανάπτυξη τους κατά 14%, αντιπροσωπεύοντας σε όλους τους τομείς της οικονομίας ένα κύκλο εργασιών 1,1 τρις δολαρίων ίσο με αυτό της 10ης οικονομίας στον κόσμο, της Ισπανίας. Σήμερα οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις των 800.000.000 μελών σε όλο τον κόσμο, παρέχουν πάνω από 100.000.000 θέσεις εργασίας, 20% περισσότερες από αυτές που προσφέρουν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις.
Η Σύσταση 193/2002 του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας και ο συνεταιριστικός τομέας, ένας διαφορετικός τομέας από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό
Σύμφωνα με την Σύσταση 193/2002 του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας ILO που είναι δεμένη με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και η Ελληνική Κυβέρνηση την έχει αποδεχτεί, ο συνεταιριστικός τομέας δεν περιλαμβάνεται ούτε στον δημόσιο ούτε στον ιδιωτικό τομέα.
Σύμφωνα με την Σύσταση 193/202 «οι κυβερνήσεις οφείλουν, στα πλαίσια αυτά, να υιοθετήσουν μια ευνοϊκή πολιτική και ένα νομικό καθεστώς, τα οποία να συμφωνούν με την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά των συνεταιρισμών, και να έχουν ως βάση τις συνεταιριστικές αρχές και αξίες» και «να προωθήσουν την διδασκαλία των συνεταιριστικών αρχών και των υφισταμένων πρακτικών εφαρμογής τους καθώς και της επιμόρφωσης που αφορά σε αυτές, σε όλα τα επίπεδα όλων των εθνικών συστημάτων παιδείας και κατάρτισης και σε ολόκληρη την κοινωνία»
Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα προωθείται η αποκοπή του ομφάλιου λώρου των συνεταιρισμών από το κράτος και η πρόσδεση του στον ιδιωτικό τομέα
Η αναγκαιότητα καθιέρωσης μιας ενιαίας νομοθεσίας για όλα τα είδη συνεταιρισμών
o Κατευθυντήριες Γραμμές για τους Συνεταιρισμούς (A/56/73) από τον ΟΗΕ κατά το 2001 παράγραφος 11:
«(Τα κράτη) πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη ότι κανένας νόμος ή πρακτική δεν θα περιορίζει τα δικαιώματα των πολιτών στην πλήρη συμμετοχή στο συνεταιριστικό κίνημα υπό οποιαδήποτε ιδιότητα σύμφωνα με τις αξίες και τις αρχές του και δεν πρέπει να περιορίζουν την λειτουργία του εν λόγω κινήματος, να προβλέψουν ότι ένας γενικός νόμος εφαρμόζεται σε όλες τις κατηγορίες των συνεταιρισμών, αλλά ότι, προκειμένου να υπάρχει ανταπόκριση στην περίπτωση ορισμένων κατηγοριών συνεταιρισμών, θα μπορούσε να θεσπιστεί ειδική νομοθεσία, σύμφωνα με την γενική για αυτούς νομοθεσία, διατάξεις ώστε όλες οι δικαστικές και διοικητικές ρυθμίσεις και πρακτικές να βασίζονται μόνο στη γενική ή ιδιαίτερη νομοθεσία για τους συνεταιρισμούς»
o Κατευθυντήριες Γραμμές για την Συνεταιριστική Νομοθεσία του ILO σελ.: iii «Το συνεταιριστικό κίνημα είναι ένα. Το σύνολο των συνεταιριστικών αρχών είναι ένα. Έτσι, η βασική συνεταιριστική νομική ύλη πρέπει επίσης να είναι μία»
κ. Υπουργέ
Σύμφωνα με όσα αναφέρουν αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί oι συνεταιρισμοί δεν ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας ούτε στον δημόσιο. Βασική προϋπόθεση για την επιτυχία του συνεταιριστικού εγχειρήματος είναι μια ενιαία νομοθεσία για όλους τους τύπους συνεταιρισμών η οποία θα βασίζεται στις συνεταιριστικές αρχές και αξίες, και η προώθηση της συνεταιριστικής εκπαίδευσης για την κατανόηση λειτουργίας του διαφορετικού τρόπου λειτουργίας του, όπως προτείνει η Διεθνή Κοινότητα. Το συνεταιριστικό επιχειρηματικό μοντέλο μπορεί να βοηθήσει στην αναχαίτιση της κοινωνικοοικονομικής κρίσης στην Ελλάδα
Αγροτικοί συνεταιρισμοί – Η νέα προτεινόμενη συνεταιριστική νομοθεσία
Η μορφή κεφαλαιουχικής εταιρείας – Αγροτικές Εταιρικές Συμπράξεις Α.Ε (ΑΕΣ)
Η πρόταση νόμου για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς του 2011 από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης κάνοντας επίκληση στο συνταγματικό δικαίωμα του «συνεταιρίζεσθαι», επιβάλει στην συνέχεια στις συνεταιριστικές Κοινωνίες να δημιουργήσουν «κεφαλαιουχικές εταιρείες» οι οποίες ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα και όχι συνεταιρισμούς σύμφωνα με την δήλωση της διεθνούς αποδεκτής ταυτότητας τους, ως «αυτόνομες (4η συνεταιριστική αρχή) Κοινωνίες προσώπων η οποίες συγκροτούνται εθελοντικά (1η συνεταιριστική αρχή) για την αντιμετώπιση των κοινών οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών αναγκών και επιδιώξεών τους μέσω μιας από κοινού ιδιόκτητης (3η συνεταιριστική αρχή) και δημοκρατικά ελεγχόμενης επιχείρησης (2η συνεταιριστική αρχή), όπως ορίζεται πλέον παγκοσμίως.
Η παραπάνω δήλωση της ταυτότητας του συνεταιρισμού περιλαμβάνει τις 4 βασικές συνεταιριστικές αρχές χωρίς τις οποίες οι συνεταιρισμοί χάνουν την ταυτότητά τους, σύμφωνα με το ILO και τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ.
Οι κεφαλαιούχες εταιρείες σε αντίθεση με τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις:
o δεν εφαρμόζουν την 1η αρχή της ανοιχτής πόρτας (εθελοντικής ένταξης) ως εταιρείες μη μεταβλητού κεφαλαίου και μη μεταβλητού αριθμού μελών, καθιστώντας δυσχερή την είσοδο νέων μελών,
o δεν είναι δημοκρατικά ελεγχόμενες εταιρείες με τον τρόπο που ορίζεται από την 2η συνεταιριστική αρχή, εφαρμόζοντας την αρχή ένα μέλος/μια ψήφος, αντίθετα οι ψήφοι τους μοιράζονται στον κάθε επενδυτή σύμφωνα με τον αριθμό των μετοχών που διαθέτει,
o δεν κάνουν δίκαιη διανομή σύμφωνα με τον συνεταιριστικό ορισμό της επιχειρηματικής δικαιοσύνης (3η συνεταιριστική αρχή), δηλ. της ανταμοιβής αναλογικά με τις εργασίες ή συναλλαγές με τον συνεταιρισμό, αλλά μοιράζουν τα κέρδη στους επενδυτές σύμφωνα με το πλήθος μετοχών που διαθέτουν, επίσης δεν διαθέτουν κοινά ταμεία για τις κοινές ανάγκες των μελών τους,
o δεν είναι αυτόνομες με τον τρόπο που ορίζεται στην 4η συνεταιριστική αρχή. Οι κεφαλαιούχες εταιρείες, εξασφαλίζουν κεφάλαια από εξωτερικές πηγές μέσω της μετοχοποίησης, χάνουν και μέρος της περιουσία τους και μέρος της εξουσία τους με την παραχώρηση ψήφων στους αγοραστές των μετοχών ανάλογα με τον αριθμό των μετοχών τους, αντίθετα οι συνεταιρισμοί δεν μετοχοποιούν κομμάτια της περιουσία τους για να την παραχωρήσουν σε επενδυτές έναντι χρημάτων ούτε τους παρέχουν ψήφους ανάλογα με τις μετοχές τους.
Επίσης η παρέμβαση του κράτους για να επιβάλλει τον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής στους συνεταιρισμούς, είναι μια ευθεία παρέμβαση στην αυτονομία τους.
Η ΠΑΣΕΓΕΣ είναι υποχρεωμένη σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία να τηρήσει τις συνεταιριστικές αρχές άρθρο 33.2β Ν.2810/2000. Σε αυτές τις αρχές περιλαμβάνεται η 3η αρχή του συνεταιριστικού τρόπου παραγωγής και ανταμοιβής και όχι του κεφαλαιοκρατικού.
Ο προτεινόμενος νόμος για τους συνεταιρισμούς προεκτείνοντας τις δραστηριότητες των αγροτών και στον δευτερογενή τομές της μεταποίησης, ελλείψει σχετικής συνεταιριστικής νομοθεσίας, υιοθετεί την μορφή της κεφαλαιακής εταιρείας. Τα πετυχημένα συνεταιριστικά μοντέλα του εξωτερικού υιοθετούν την συνεταιριστική μορφή και στην μεταποίηση με τους συνεταιρισμούς δευτέρου βαθμού. Αντίθετα με την έννοια του συνεταιρισμού δευτέρου βαθμού στην ελληνική νομοθεσία σε άλλες χώρες δευτεροβάθμιος συνεταιρισμός είναι μια εταιρεία που έχει ως μέλος τουλάχιστον έναν πρωτοβάθμιο και λειτουργεί (επιχειρηματικά) σύμφωνα με τις Συνεταιριστικές Αρχές.
Η παραμονή του θεσμού των δευτεροβάθμιων συνεταιρισμών οι οποίοι θα λειτουργούν ως επιχειρήσεις όπως προβλέπεται στην Διεθνή Συνεταιριστική Νομοθεσία, σε μια ενιαία νομοθεσία ή οποία θα περιλαμβάνει αστικούς και αγροτικούς, θα διευκόλυνε στην προωθούμενη «σύμπραξη παραγωγών-καταναλωτών με χαμηλού κόστους εφοδιαστικές αλυσίδες» όπως αναφέρατε πρόσφατα στα ΜΜΕ. Θα έδινε την δυνατότητα ίδρυσης κοινών συνεταιριστικών επιχειρήσεων με μέλη αγροτικούς συνεταιρισμούς και συνεταιρισμούς καταναλωτών, δημιουργώντας οικονομίες κλίμακας σε συνεταιριστική βάση όπως επιθυμούν οι συνεταιριστές και όχι σε κεφαλαιακή βάση για την οποία όλο το συνεταιριστικό κίνημα διεθνώς αντιτίθεται ως τρόπο παραγωγής.
Η επιμονή στον συνεταιριστικό τρόπο παραγωγής σύμφωνα με τις συνεταιριστικές αρχές δεν αποτελεί μια έκφραση τυπολατρίας, σύμφωνα με της αναφορές της Έκθεσης του ILO «Απαντήσεις στην Παγκόσμια Οικονομική Κρίση – Η Ανθεκτικότητα του Συνεταιριστικού Επιχειρηματικού Μοντέλου σε Περιόδους Κρίσης», είναι ένας αποδεδειγμένος τρόπος με τον οποίο οι συνεταιρισμοί έσωσαν κόσμο και κοσμάκη σε παλαιότερες αλλά και στην τρέχουσα κοινωνικοοικονομική κρίση. Αναγκαία προϋπόθεση για την επιτυχή έκβαση ενός συνεταιριστικού εγχειρήματος η εκπαίδευση των μελών στον συνεταιριστικό μοντέλο οικονομίας για την αποφυγή μίμησης του ιδιωτικού και κρατικού τομέα. (επισυνάπτεται σχετική Έκθεση η οποία απεστάλει στο Υπουργείο Εργασίας ως το Υπουργείο το οποίο ανέλαβε την προώθηση του Διεθνούς Έτους Συνεταιρισμών)
Ενόψει του Διεθνούς Έτους Συνεταιρισμών και των υποχρεώσεων που απορρέουν από την Σύσταση 193/2002 παρακαλούμε για την εναρμόνιση της Εθνικής μας Συνεταιριστικής νομοθεσίας με την Διεθνή δημιουργώντας μια ενιαία συνεταιριστική νομοθεσία η οποία θα βασίζεται στις συνεταιριστικές αρχές και αξίες σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών αρμόδιο για τους αστικούς συνεταιρισμούς.
Παρακαλούμε επίσης για την συμμετοχή σας ως το άμεσα σχετιζόμενο Υπουργείο με τους πολυπληθέστερους αγροτικούς συνεταιρισμούς στην προαγωγή των στόχων του Διεθνούς Έτος Συνεταιρισμών. Η βοήθειά σας θα ήταν μια προσφορά απεριόριστης αξίας για τον τόπο μας ώστε οι πολίτες να γνωρίσουν και να συμμετάσχουν στο ελπιδοφόρο συνεταιριστικό μοντέλο.
Στόχοι του Διεθνούς Έτους Συνεταιρισμών του Ο.Η.Ε
• αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού για τα οφέλη των συνεταιριστικών επιχειρήσεων,
• προώθηση σχηματισμού και ανάπτυξης συνεταιριστικών επιχειρήσεων (συνεταιριστική εκπαίδευση, κέντρα υποστήριξης συνεταιριστικής επιχειρηματικότητας),
• Καθορισμός των κατάλληλών πολιτικών (εφαρμογή κατάλληλου νομικού πλαισίου, κέντρα υποστήριξης συνεταιριστικής επιχειρηματικότητας).
Με τιμή
μη κερδοσκοπικό Δίκτυο
Κοινωνικής Αλληλεγγύης
& Περιφερειακής Ανάπτυξης
[2]
Μια γέφυρα για την προώθηση στον τόπο μας
του συνεταιριστικού κοινωνικοοικονομικού μοντέλου
το οποίο έχει στο επίκεντρό του τις ανάγκες των ανθρώπων
Επισυναπτόμενα στηην επιστολή που σας έχει αποσταλεί
o Η έκθεση για το Διεθνές Έτος Συνεταιρισμών προς την κ. Κατσέλη ( Υπουργείο Εργασίας, αρμόδιο για την προώθηση του Έτους)
o Παλαιότερη επιστολή προς την κ. Μπατζελή
o Οι εκδόσεις του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας
«Απαντήσεις για την Παγκόσμια Οικονομική Κρίση – Η Ανθεκτικότητα του Συνεταιριστικού Επιχειρηματικού Μοντέλου σε Περιόδους Κρίσης»
«Οι Κατευθυντήριες Γραμμές για την Συνεταιριστική Νομοθεσία»
« Το Συνεταιριστικό Εγχειρίδιο για Οργανώσεις Εργαζομένων»
Σύντομα κείμενα από το «Συνεταιριστικό Εγχειρίδιο» του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας:
«Τα κυριότερα χαρακτηριστικά μιας συνεταιριστικής επιχείρησης», σχετικά με την πραγματική φύση των συνεταιρισμών όπως αναγνωρίζεται διεθνώς,
«Τύποι συνεταιρισμών και η θέση τους στην κοινωνία», σχετικά με την διάδοση των συνεταιρισμών στον κόσμο και τα αντικείμενα ασχολίας τους,
«Το Κράτος και η προώθηση των συνεταιρισμών»,.
Η Σύσταση 193/2002
o Περιοδικά του Διεθνούς Συνεταιριστικού Κινήματος
o DVD με ενημερωτικό υλικό για το Διεθνές Συνεταιριστικό Κίνημα και τοπικά παραδείγματα
#3 Σχόλιο Από Ντίνος Μπλιάτσιος Στις 12 Απρίλιος, 2011 @ 14:38
Δ) Δεν κατανοώ γιατί στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου υπάρχει ειδική αναφορά στις Ομάδες Παραγωγών.
Ο θεσμός των ομάδων παραγωγών δεν απαιτεί ειδική νομική μορφή.
Ως ομάδα παραγωγών μπορεί, σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, να αναγνωριστεί εάν πληρεί ποσοτικά κια ποιοτικά κριτήρια, οποιαδήποτε οργάνωση παραγωγών, ανεξαρτήτως νομικής μορφής.
Τα ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια καθορίζονται με υπουργικές αποφάσεις. Δεν χρειάζεται νόμος γι’ αυτά.
#4 Σχόλιο Από Χαραλαμπάκης Γιάννης Στις 14 Απρίλιος, 2011 @ 16:49
Στην χώρα μας οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις είναι μικρές. Ιδιαίτερα σε αυτή την περίπτωση το «συνεταιρίζεσθαι» αποτελεί προϋπόθεση για την βιωσιμότητα των εκμεταλλεύσεων.
Όμως το συνεταιριστικό κίνημα στην Ελλάδα πολύ σπάνια έπαιξε τον ρόλο που πραγματικά του αρμόζει με αποτέλεσμα η σημερινή κατάσταση να είναι απαράδεκτη. Οι αιτίες είναι πολλές.
Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν αρκετά παραδείγματα επιτυχημένων ΑΣΟ που σημαίνει πως δυνατότητες υπάρχουν. Ελπίζω το νομοσχέδιο να βοηθήσει, κυρίως μέσα από συνέργιες δράσεων, ώστε στο μέλλον να πάμε καλύτερα.
Σχόλια για το νομοσχέδιο:
Άρθρο 1 Παράγραφος Β
Υπάρχουν αγροτικοί συνεταιρισμοί που δραστηριοποιούνται σε ποικιλία αγροτικών προϊόντων και στους οποίους λειτουργούν ομάδες παραγωγών. Σε αυτή την περίπτωση προϋπόθεση για την συμμετοχή στην ομάδα παραγωγών είναι η εγγραφή στο συνεταιρισμό. Πρέπει λοιπόν να δοθεί η δυνατότητα να εγγράφονται στο συνεταιρισμό μέλη και νομικά πρόσωπα που έχουν ; δραστηριότητα την παραγωγή προϊόντων που εξυπηρετούνται από τις δραστηριότητες του συνεταιρισμού όπως προέβλεπε το άρθρο 5 παρ. 2 του νόμου 2810/2000.
Οι σχέσεις ΑΣ και ΟΠ χρειάζονται ασφαλώς ιδιαίτερη προσοχή. Σε καμία όμως περίπτωση δεν πρέπει να μπαίνουν σε αντιπαράθεση. ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΣΑΝ ΧΩΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.
Αρθρο 1 Παράγραφος Ε
Στο άρθρο 6 του σχεδίου νόμου αναφέρεται ότι οι «ΑΣ και οι ΟΠ μπορούν να συγκροτούν ΑΕΣ» Να διευκρινιστεί ότι δεν μπορούν να δημιουργηθούν ΑΕΣ με άλλη σύνθεση.
#5 Σχόλιο Από Γεράσιμος Μικρούλης Στις 16 Απρίλιος, 2011 @ 19:43
Επιθυμώ να συμμετάσχω στη διαβούλευση για να εκφράσω μέσω αυτής τον θυμό που νιώθω για την αντιμετώπιση που είχα κατά την διάρκεια της ζωής μου από το Ελληνικό κράτος και τους λειτουργούς του. Γεννήθηκα στην Λευκίμμη της Κέρκυρας μια πανέμορφη αγροτική περιοχή τότε, της Κερκυραϊκής υπαίθρου. Ο πατέρας μου ήταν κάτοχος βιομηχανικής άδειας μέχρι το 1972 όπου η οικογένεια μου κυνηγήθηκε από το τότε δικτατορικό καθεστώς λόγω των αριστερών μας πεποιθήσεων, χωρίς να γλιτώσω ούτε και εγώ, σε ηλικία 12 ετών (ναι κύριοι! σημερινοί λειτουργοί) ενώ ήμουν 12 ετών και πήγαινα στην έκτη δημοτικού καταδικάστηκα για αντίσταση στο τότε καθεστώς. Η δίκη γινόταν στο δικαστήριο ανηλίκων του νησιού και εντέλει καταδικάστηκα και με είχαν διώξει από όλα τα σχολεία την Ελλάδας!!!. Για όσους δε με πιστεύουν, υπάρχουν στοιχεία που το αποδεικνύουν. Αποφάσισε τότε το δικαστήριο να πληρωθεί χρηματικό πρόστιμο από τους γονείς μου και να με παρακολουθεί κοινωνικός λειτουργός για τον επόμενο χρόνο και στους δικούς μου, τους αφαίρεσαν την άδεια λειτουργίας του αγροτικού μας εργοστασίου και το διωγμό μας για την ανεύρεση πόρων και σχολείου στην Αθήνα, όπου τότε με ανάγκασαν να πάω μόνο σε ιδιωτικό σχολείο και μάλιστα φιλικού προς το τότε καθεστώς οπότε την πρώτη γυμνασίου την τελείωσα στην σχολή Παπαδοπούλου στην Καλλιθέα, αναγκάζοντας τον άνεργο τότε Πατέρα μου να πληρώνει 22000δραχ. Μηνιαίως, ακόμη τα θυμάμαι, ευτυχώς την επόμενη χρονιά προσφέρθηκε ένας Άγιος Άνθρωπος ο Αρσένιος Χρυσικόπουλος και ανέλαβε την προστασία μου ώστε να πάω στο σχολείο που δίδασκε, στο πρώτο γυμνάσιο – λύκειο του Πειραιά. Ο κύριος Χρυσικόπουλος πόνταρε στο τοπικιστικό μου φιλότιμο και όταν μου εξέφρασε την επιθυμία του, ότι ένας Κερκυραίος στον Πειραιά θα πρέπει να είναι καλός μαθητής, εισακούσθηκε και δεν άργησαν να φανούν και τα αποτελέσματα, στην τρίτη γυμνασίου, όπου η απόδοσή μου στα μαθήματα δυστυχώς ήταν πολύ καλή και πέρασα στην πρώτη δέσμη και μετέπειτα δυστυχώς και πάλι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δεν περιαυτολογώ αλλά όλα έχουν την σημασία τους και πρέπει να αναφερθούν μπας και υπάρξουν φιλόκαλοι λειτουργοί αυτού του κράτους και δώσουν ένα τέλος στην άδικη ταλαιπωρία που υφίστανται όλοι όσοι έχουν φιλότιμο σε αυτό το κράτος. Αφού λοιπόν φορτώθηκα με 11 ακαδημαϊκά έτη, επέστρεψα στην Ελλάδα γεμάτος όνειρα και καινοτόμες ιδέες με σκοπό να τα πραγματοποιήσω και άρχισα να ελπίζω στην πραγμάτωση των φιλόκαλων ιδεών μου, γιατί η Πατρίδα μου αναγνώρισε τις αξίες μου και με τοποθέτησε στην στρατιωτική μου θητεία ως έφεδρος αξιωματικός και μάλιστα ειδικά εκπαιδευμένος στον ανορθόδοξο πόλεμο, Ρεντίνα Βέβαια σήμερα έχω αρχίσει να πιστεύω πως με έκανα αξιωματικό με ειδικότητα στον ανορθόδοξο πόλεμο γιατί ήταν επικίνδυνη και επίπονη ειδικότητα και όλοι όσοι μπορούσαν χρησιμοποιούσαν τα <> τους για να την αποφύγουν. Ήταν το 1989 όταν μου ανέθεσε η πατρίδα μου βάση τις ακαδημαϊκών μου και εκπαιδευτικών μου ικανοτήτων όπως πίστευα αποστολή με σκοπό να προστατεύω τον Νο 1 στόχο της τρομοκρατίας, τον τότε αρχηγό της Κ.Υ.Π. ολοκλήρωσα την προαναφερόμενη αποστολή όπως και πολλών άλλων με επιτυχία. Κατά την διάρκεια της εκπαίδευσή μου ενεπλάκη σε θανατηφόρο ατύχημα λεωφορείου του οσε, στο οποίο ήμουν επιβάτης με αποτέλεσμα να πάθω σπονδυλοολίσθηση, χωρίς όμως να μου αποκαταστήσει την υγεία μου ως όφειλε ο Ε.Σ. εξάλλου δεν το επιδίωξα, γιατί δεν είχαν εκδηλωθεί τα συμπτώματα. Όταν όμως τελείωσα ποια την θητεία μου ενημερώθηκα από τον Ιατρό του αξονικού τομογράφου ότι είχα πάθει σπονδυλοολίσθηση με αφόρητους πόνους, που δεν επιδεχόταν τότε τουλάχιστον επέμβασης, γιατί ήταν ο σπόνδυλος που συγκρατεί το νεφρό όπως μου είπαν. Έλπιζα ότι θα το ξεπερνούσα όμως η ποιότητα της ζωής μου λόγω των αφόρητων πόνων, ήταν όσο ποιο χαμηλά μπορεί να φτάσει, με αποκορύφωμα, εγώ, ένας αθλητικός άνδρας που δεν είχα βάλει ποτέ μου τσιγάρο στο στόμα μου και ποτέ μου δεν είχα χάσει μέχρι τότε την νηφαλιότητας μου καθ οιοδήποτε τρόπο, κατάντησα οποιοεξαρτόμενος. Από το 1992 και ενώ είχα ιδρύσει ήδη δυο πετυχημένες εταιρείες με αντικείμενο εφαρμογών τους τομείς της κατάρτισής μου, μια οικολογικής συσκευασίας και ενός διαφημιστικού γραφείου που λειτουργεί επιτυχώς με την επωνυμία Karamella έως τις μέρες μας και μάλιστα με προσωπικό που ξεπερνά τους 70 εργαζόμενους. Δεν θέλω να περάσω ευθύνες σε κανέναν, άλλα μόλις μαθεύτηκε το πρόβλημα υγείας, εξαγοράστηκαν τα εταιρικά μου μερίδια και εγώ τότε αναζήτησα να εργαστώ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ως εκπαιδευτικός, μέχρι το 2000, όχι όμως στο δημόσιο γιατί δεν πίστευα πως θα μπορούσε αυτό να μου δώσει τις ευκαιρίες που αναζητούσα, τότε δημιουργήθηκε από το υπουργείο ανάπτυξης το πρόγραμμα δικτυωθείτε και πήρα την απόφαση ποια, να επιστρέψω στον τόπο καταγωγής μου που είχα αφήσει να καταστρέφεται το αγροτικό εργοστάσιο του πατέρα μου. Είχα σκοπό παραλλήλως να το αναστηλώσω βάση καινοτόμου σχεδίου, γιατί ήταν ένα χώρος παραγωγής έργου, που παρείχε σταθερή εργασία σε τουλάχιστον 20 οικογένειες και το κενό που είχε αφήσει μετά το πολιτικό διωγμό που υπέστη οι οικογένειά μου σύμφωνα με τα προαναφερόμενα ήταν μεγάλο. Τότε ήταν που ετέθη για πρώτη φορά ο θεσμός των νέων αγροτών παράλληλα δε προγραμματιζόταν να απελευθερωθεί το μονοπώλιο της ενέργειας για τις ΑΠΕ, όπου λόγω στο ότι περιείχε ως κινητήριο Μηχανή μία στέρλινγκ εξωτερικής καύσης με καύσιμο βιομάζας (Λιοστα, πελλετ) δηλαδή ένα θαύμα της βιομηχανικής εποχής και δεν έπρεπε να χάσω την ευκαιρία. Έτσι, παράλληλα με την πιστοποίηση που επεδίωξα να πάρω ως συνεργάτης υποστήριξης και καθοδήγησης του Ιονίου πανεπιστημίου στο πρόγραμμα Δικτυωθείτε, συγκέντρωσα και ότι χρειαζόταν για να χαρακτηριστώ νέος αγρότης. Και το πέτυχα, έφερα και την οικογένειά μου ( Γονείς, Σύζυγο και Παιδί) στην Κέρκυρα και εγκαταστάθηκα στο πατρικό μου στην πανέμορφη και κατάφυτη Κερκυραϊκή ύπαιθρο με σκοπό όμως τώρα, την παραγωγή ενέργειας με βιομάζα όπως προανέφερα, γιατί το εργοστάσιο κατασκευάσθηκε από του Βρετανούς τη εποχή της βασίλισσας Βικτορίας, όταν ακόμα τα Ιόνια νησιά ανήκαν στην Κοινοπολιτεία. Η Μηχανή τοποθετήθηκε εδώ για να στηρίξει την αειφορία του Νησιού μας, θυμάμαι πως κατά το ξεκίνημα της σεζόν ο πατέρας μου μας έβαζε να μαζεύουμε φύκια να τα απλώνουμε στα τηγάνια των αλυκών να ξεπλυθούν από το αλάτι με τις βροχές του χειμώνα και όταν ξεκίναγε η ελαιοσυγκομιδή και μέχρι να βγουν οι πρώτες ποσότητες πυρήνα (λιόστα) τα χρησιμοποιούσαμε ως καύσιμα. Είχα την εντύπωση πως θα συνέβαλλε με την αναστήλωσή της στην αειφορία του τόπου μου, θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας και θα απασχοληθώ και εγώ χωρίς να την στερώ από άλλους που είχαν μεγαλύτερη ανάγκη από εμένα μια θέση στο Δημόσιο.
Εξάλλου για εμένα που διέθετα περιουσιολόγιο όπως πίστευα, ικανό να με θρέψει για όλη μου την ζωή, δεν μου ήταν ηθικά σωστό να καταλάβω μια θέση στο δημόσιο. Από φιλότιμο απέφυγα το δημόσιο γιατί από μικρός πίστευα πως έπρεπε να προσφέρω εργασία σε άλλους και έπρεπε να κάνω ότι πέρναγε από το χέρι μου να πετύχω τον στόχο μου με κάθε τρόπο (με εκπαίδευσαν σε αυτό). Έλα όμως που σύντομα συμπέρανα πως, ποια στο δημόσιο είχαν επιδιώξει να βολευτούν όλοι όσοι είχα άριστες σχέσεις με τους πολιτικούς μας εκπροσώπους. Δηλαδή όλοι όσοι είχαν μεγάλα περιουσιολόγια. Είναι ποια κοινό μυστικό και στη Ευρώπη ακόμη, πως στο ελληνικό δημόσιο έχουν βρει καταφύγιο όλοι όσοι διαθέτουν κεφάλαια για να φτιάξουν εργασίες για τους άλλους. Το αποτέλεσμα το γνωρίσαμε πολύ καλά στις μέρες μας, όταν ποια δε επενδύει κανένας και μάλιστα όλοι όσοι έχουν μεγάλο περουσιολόγιο έχουν και έξοδα συντήρησης της περιουσίας τους, που δεν καλύπτονται από τα εισοδήματα του δημοσίου και αναγκάζονται να κλέβουν για να το πετύχουν, αλλά το βασικότερο εμποδίζουν και όλους εμάς που θέλουμε. Ξέρω και του λόγους, αλλά θα ήταν άτοπο να τους υποτιμήσω για μια ακόμη φορά. Προσπαθήστε να τους καταλάβετε. Εγώ θέλω να με αφήσουν ήσυχο να εφαρμόσω κάθε φιλόκαλη πράξη. Εγώ θέλω να γίνει το κτηματολόγιο στον τόπο μου εγώ θέλω να προσδιοριστούν οι χρήσεις γης, εγώ θέλω να εξορθολογιστεί το αγροτικό Μητρώο, εγώ θέλω να φτιαχτούν τα σχέδια πόλης του Νησιού μου, εγώ θέλω να δοθεί στον Κερκυραϊκό ελαιώνα η αξία που πρέπει, και να μπορέσω τέλος πάντων να συσπειρώσω κάθε φιλόκαλο στον κοινό μας σκοπό που είναι η αειφορία του Νησιού μου. Νιώθω ανήμπορος ποια, δεν θα τα παρατήσω όμως και ευελπιστώ η επιστολή να μη μου χρειαστεί ως άλλοθι στο μέλλον και σε κάθε μου πράξη που θα σκοπεύει ποια στην άμυνα που μπορώ να οργανώσω ως ένας μοναχικός άνθρωπος. Που εκπαιδεύτηκε για να πετυχαίνει τους δίκαιους σκοπούς του με κάθε τρόπο. Δεν αντέχω άλλο είμαι ποια 50 ετών και δεν θέλω να φορτώσω το παιδί μου με τους πόνους τους δικούς μου. Σας παρακαλώ κάντε κάτι. Διώξτε από τις αγκάλες του δημοσίου και των κρατικοδίαιτων ΔΕΚΟ, όλων όσων μπορούν να μπουν στην παραγωγή, όλων όσων έχουν κεφάλαια με τα οποία θα μπορούσαν να φτιάξουν βιοτεχνίες εστιατόρια ξενοδοχεία και κάθε τι άλλο που θα δώσει δουλειά στις νέες γενιές. Δεν έχω λάβει ούτε μία δραχμή από το δημόσιο ενώ αντιθέτως του έχω δώσει εκατομμύρια. Μου χρωστάτε δεν χρωστώ σε κανέναν, δεν έχει δουλέψει για εμένα κανένας και κάθε φορά που χρειάζομαι να δουλέψει κάποιος και στα ποιο απλά, χρειάστηκε να τους πληρώσω αδρά. Και φτάνουμε στο σήμερα που θα έπρεπε να έχουν ποια τακτοποιηθεί τα γραφειοκρατικά προβλήματα που αντιμετώπισα τότε και ακόμη δεν έχει γίνει τίποτα και εξαρτώμαι από την εφαρμογή των νόμων. Οι νομοι όμως αργούν και εγω έχω απεξαρτηθεί από τα οποιοειδή και το κτηματολόγιο στο τόπο μου δεν γίνεται και το κράτος μου δεν λειτουργεί. Και η ΔΕΗ καθυστερεί την απελευθέρωση της ενέργειας και το εργοστάσιο γκρεμίζεται και η γυναίκα μου με εγκατέλειψε για να βρεθεί στην σιγουριά του οικογενειακού της περιβάλλοντος και ο γιος μου δεν με γνωρίζει και έφτασε στα 16 χρόνια και ο πατέρας μου πέθανε και η μάνα μου παίρνει 300 ευρώ σύνταξή και μετά από αίτησή μου στον οααε για να της αποδώσουν το εκας δες τις το αποδίδουν, χωρίς να ξέρω τον λόγο και το εθνικό απόθεμα δεν ανοίγει για να καλλιεργήσω την περιουσία μου και είμαι άπορος ποια και ενδοοικογενειακός επαίτης.
Τώρα γιατί γράφω όλα αυτά χωρίς να σα δίνω την εντύπωση πως με αυτά λαμβάνω μέρος στην διαβούλευση? Μα για να σας περιγράψω πως δεν μας λείπει τόσο η συμμετοχή μας στην διαβούλευση μας λείπει η λειτουργία του κράτους. Και πως εδώ έξω υπάρχου ακόμη φιλότιμοι πολίτες που είναι διατεθειμένοι να συνεργαστούν με ένα κράτος όχι όμως με μια συμμορία ανήθικων που επιδιώκουν να δοκιμάζουν τις αντοχές μας. Ας έρθουν άλλοι ας μας αναλάβουν οι τεχνοκράτες, αρκεί να λειτουργήσουμε και εμείς ως ευρωπαϊκό κράτος. Σας παρακαλώ κάντε κάτι δεν μπορώ να καλλιεργήσω τις εκτάσεις μου να ζήσω γιατί δεν έχει ανοίξει το εθνικό απόθεμα ενώ εγώ βλέπω πως κάθε συμπολίτης μου που αποβιώνει τα δικαιώματά του αντί να χορηγούνται στους εδώ καλλιεργητές τα δίνουν σε άλλους με κρατικές διασυνδέσεις. Τέλος ποια έφτασα 50 ετών.
Ευχαριστώ.
Γεράσιμος Μικρούλης αγρότης και εφαρμοστής Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών.
#6 Σχόλιο Από Νίκος Βαλλής Στις 17 Απρίλιος, 2011 @ 11:43
Οι συνεταιρισμοί είναι επιχειρήσεις που δεν έχουν σκοπό το κέρδος :
Ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας του συνεταιρισμού, έχει την έννοια ότι δεν επιδιώκει την αξιοποίηση κεφαλαίου για την απόληψη κέρδους αλλά την αξιοποίηση της συνεργασίας προς όφελος όλων των συνεργαζομένων (π.χ. αγορές από κοινού για επίτευξη χαμηλότερης τιμής ή πώληση από κοινού για επίτευξη υψηλότερης τιμής). Γι’ αυτό στους συνεταιρισμούς γίνεται λόγος για πλεόνασμα και όχι για κέρδος.
Οι ομάδες παραγωγών οι οποίες μπορούν να είναι οποιασδήποτε νομικής μορφής μπορούν να έχουν ως σκοπό το κέρδος.
Αρα αυτές οι δύο μορφές επιχειρήσεων μπορούν να είναι ανταγωνιστικές, άρα δεν είναι δυνατόν να συνυπάρξουν.
Φέρνω ένα παράδειγμα, ενας μεγάλος ιδιώτης έμπορας μπορεί με την οικογένεια του (μπαμπάς-μαμά-παιδιά, σύζυγοι παιδιών, κλπ. κλπ.) να συστήσει μια ομάδα παραγωγών και να καταλήξει κάποιος από αυτούς πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ.
Ο Συν/σμός μας στις Ροβιές επεξεργάζεται και εμπορεύεται επιτραπέζια ελιά, την ελιά την πουλάμε και γεμιστή με το χέρι με φυσικά προιόντα όπως πιπεριά, αμύγδαλο, σκόρδο και λεμόνι, αυτή η εργασία γίνεται τοπικά στο χωριό μας στις Ροβιές δίνοντας εργατικά σε αρκετές γυναίκες μέλη του Συν/σμού.
Οι περισσότεροι ιδιώτες έμποροι επειδή αποβλέπουν στο κέρδος στέλνουν τις ελιές στη Βουλγαρία όπου τις γεμίζουν με το 10% εργατικού κόστους σε σύγκριση με εμάς, καθιστόντας πολύ πιο δύσκολο να μένουμε στην αγορά.
Οι συνεταιριστικές οργανώσεις όλων των βαθμίδων είναι θεσμοί και δεν πρέπει να καταργεί κανείς θεσμούς,
Είναι γεγονός ότι υπάρχουν και Συν/κές οργανώσεις διαφόρων βαθμίδων που είναι αδρανείς, αυτό συμβαίνει διότι έτσι θέλουν τα μέλη τους, αυτές οι οργανώσεις δεν χρειάζεται να μπούν σε αναγκαστική εκκαθάριση, απλά χρειάζεται να μην εμπλέκονται σε εκλογικές διαδικασίες για ανώτερες βαθμίδες, αυτό είναι εύκολο να γίνει αν εφαρμοσθεί γενικά το καταστατικό της ΠΑΣΕΓΕΣ όπου προβλέπεται ότι για να λάβει κάποιος αντιπρόσωπος μέρος στις εκλογικές διαδικασίες πρέπει ο φορέας του να είναι εντάξει οικονομικά.
Εδώ έχω μια πρόταση, θα μπορούσε να θεσπισθεί ελάχιστη μερίδα 100 ευρώ για τα φυσικά πρόσωπα στους πρωτοβάθμιους, ελαχιστη μεριδα του πρωτοβαθμίου στην ΕΑΣ 50 ευρώ για κάθε φυσικό μέλος του πρωτοβαθμίου, και 10 ευρώ ως ελάχιστη μερίδα της ΕΑΣ για κάθε φυσικό της μέλος στην κεντρική (τριτοβάθμια) και την ΠΑΣΕΓΕΣ.
Άλλη μία παρατήρηση αφορά την υποχρεωτικότητα διακίνησης του 80% της παραγωγής, ας πάρουμε ένα παράδειγμα, στην Στυλίδα σε μία καλή παραγωγή η πράσινη κονσερβολιά μπορεί να φθάσει τους 20,000 τόνους, τότε η ΕΑΣ Στυλίδας θα ήταν υποχρεωμένη να διακινήση τους 16,000 τόνους ? Που ? Πως? Σε τι εγκαταστάσεις ? Με ποια χρήματα ?
Ολοκληρώνοντας θέλω να δηλώσω ότι συμφωνώ απόλυτα με τις θέσεις του ΔΣ της ΠΑΣΕΓΕΣ και να επαναλάβω ότι οι Συνεταιριστικές οργανώσεις είναι ΘΕΣΜΟΙ και οι αγροτες τις χρειαζομαστε σαν αντιπαλο δεος, σαν στήριγμα στον αδυσώπητο αγώνα έναντι των ιδιωτών εμπόρων, των πολυεθνικων και της παγκοσμιοποιησης.
Νίκος Βαλλής
Πρόεδρος Αγροτικού Συν/σμου Ροβιών,
Πρόεδρος Ελαιουργικής