• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Β.' | 16 Νοεμβρίου 2017, 13:26

    Η κόρη μου πριν από 4 χρόνια, στα 8 της, είχε ξαφνική επιληπτική κρίση που οδήγησε σε status epilepticus, εξαιρετικά επικίνδυνη για τη ζωή κατάσταση. Δόξα τω θεώ, έκτοτε, και έχοντας ενδιάμεσα ευτυχώς μία μόνο κρίση, λαμβάνει ισχυρή φαρμακευτική αγωγή. Ταλαιπωρείται ωστόσο από συχνές κι ενίοτε ισχυρές ημικρανίες οι οποίες την καθηλώνουν στο κρεβάτι. Έχει τύχει δε να διαρκέσουν μέχρι και για 5 ημέρες. Οι ημικρανίες και η συσχέτισή τους με την επιληπτική κατάσταση είναι πεδίο έρευνας της νευρολογίας, οπότε, όπως είναι προφανές, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν επαρκώς σε μια απλή ιατρική γνωμάτευση, τη στιγμή που η συνήθης απάντηση που λαμβάνουμε από τους γιατρούς είναι "δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι". Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι για τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να λαμβάνεται πρόνοια περιθωρίου απουσιών. Ήδη η επιληπτική κατάσταση και η σχετική φαρμακευτική αγωγή επιβαρύνουν τη γνωστική ικανότητα των ασθενών. Η κόρη μου μέχρι σήμερα, σε δύο σχολικούς μήνες, έχει ήδη 40 απουσίες λόγω καθήλωσης από ημικρανίες. Με το ρυθμό αυτό μπορεί να φτάσει τις 160-180 απουσίες, πράγμα βέβαια που απεύχομαι, πρώτα για να μην ταλαιπωρείται το παιδί μου και μετά για το σχολείο. Το να μείνει στην ίδια τάξη για το λόγο αυτό θεωρώ ότι θα είναι απαράδεκτο και γι' αυτό ζητώ την τροποποίηση του ορίου και για κάθε ιδιάζουσα νευρολογικής φύσης περίπτωση. Ευχαριστώ