• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Παπαοικονόμου' | 4 Οκτωβρίου 2018, 15:48

    Διάβασα με προσοχή το άρθρο 12 και τα μέχρι τώρα δημοσιευμένα σχόλια. Υπάρχει μια πληθώρα σχολίων αναφορικά με τη λεγόμενη "αδικία" εις βάρος όσων εισήχθησαν στο τμήμα ΦΠΨ από το 2014-2015 και πίσω, με κύρια εστία, βέβαια, το ζήτημα του λεγόμενου "αποκλεισμού" τους από το υπαρκτό, ήδη από το 2013, τμήμα Ψυχολογίας. Και αναρωτιέμαι, με έκπληξη, γιατί κάποιος δεν αντιλαμβάνεται την αδικία που εκ των πραγμάτων θα υποστούν οι ενεργοί φοιτητές του Τμήματος Ψυχολογίας λόγω της μεταπήδησης φοιτητών από την κατ. Ψυχολογίας του ΦΠΨ, και μάλιστα φοιτητές 3 ετών; Σας το ορκίζομαι: Δεν είμαι φοιτητής του τμήματος Ψυχολογίας! Επιπλέον, το σκεπτικό του νομοθέτη, ο οποίος επιδιώκει κατ' αρχήν έναν εξορθολογισμό, είναι αρκετά σαφές: Οι εισαχθέντες από το 2014-2015 και πίσω, αν και βρίσκονται κατά μεγάλο μέρος εντός της εμβέλειας του ν+2, έχουν ήδη διανύσει, μέχρι τούτη την ώρα που διαβουλευόμαστε, τουλάχιστον 3 χρόνια στο υπάρχον τμήμα ΦΠΨ, ανεξαρτήτως κατεύθυνσης. Σίγουρα, υπήρξαν καθυστερήσεις από πλευράς του Υπουργείου, αλλά ο νόμος θα ισχύσει κατ' ουσίαν από το Σεπτέμβρη 2019, πράγμα που σημαίνει ότι οι εν λόγω φοιτητές θα έχουν τουλάχιστον διανύσει ήδη τα 4 χρόνια. Πώς είναι δυνατόν, είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση, να λάβουν ένα πτυχίο που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ή στους τυπικούς όρους οργάνωσης των σπουδών τους; Με το έτσι θέλω; Και επειδή "μας βολεύει", επειδή συμβαίνει να προτιμάμε πτυχίο, λ.χ., Ψυχολογίας και να έχουμε επαγγελματικά δικαιώματα ψυχολόγου την ύστατη ώρα; Κανείς δεν μας υποχρέωσε να μπούμε στο ΦΠΨ, κανείς δεν μας υποχρέωσε να μην ξαναδώσουμε Πανελλήνιες κ.ο.κ. Τώρα, το εάν οι εσωτερικοί θεσμοί του Πανεπιστημίου λέγανε το ένα ή το άλλο στους φοιτητές τους, αυτό είναι σοβαρό ζήτημα, που έχει να κάνει με την αξιοπιστία τόσο αυτών των θεσμών, όσο και αυτών με τους οποίους οι τελευταίοι συζητούσαν, δηλ. κατ' εξοχήν το Υπουργείο Παιδείας. Γιατί, απ' ό,τι φαίνεται, δεν λήφθηκαν υπ' όψιν οι εισηγήσεις του Πανεπιστημίου Αθηνών, κυρίως όσον αφορά την ακαδημαϊκή φυσιογνωμία του τμήματος Εκπαίδευσης που θα δημιουργηθεί. Αυτό θέτει ζήτημα όχι τόσο "αυτοδιοίκητου" όσο "συνεργασίας" και "εμπιστοσύνης" μεταξύ Πανεπιστημίου και Υπουργείου. Εν προκειμένω, θέτει, βέβαια, ζητήματα ουσίας, πράγματα που ειπώθηκαν ήδη, όπως, πρωτίστως, τα επαγγελματικά δικαιώματα των μελλοντικών αποφοίτων του τμήματος Εκπαίδευσης. ΠΑΡ' ΟΛ' ΑΥΤΑ: Με την ελπίδα οι φοιτητές του τμήματος Ψυχολογίας να υποδεχτούν θερμά τους νέους φοιτητές από την κατεύθυνση Ψυχολογίας του ΦΠΨ, και με απόλυτο σεβασμό στους εύλογους και δίκαιους προβληματισμούς φοιτητών και διδασκόντων της κατεύθυνσης Παιδαγ. του τμήματος Παιδαγωγικής, είναι ώρες χαράς. Θα ήταν άδικο, προσπαθώντας να διαλύσουμε το σκοτάδι ορισμένων σημείων του άρθρου 12, να κλείσουμε τα μάτια μας σε κάτι τόσο ουσιώδες όσο η δημιουργία ενός Τμήματος Φιλοσοφίας. Κ. Υπουργέ, ελπίζω να αφουγκραστείτε τη φωνή όλων μας, αποκαθιστώντας το δίκαιο εκεί όπου πρέπει - διορθώνοντας, μήτε διαλύοντας, μήτε επιβάλλοντας.