• Σχόλιο του χρήστη 'Ελευθέριος.Κ' | 15 Δεκεμβρίου 2010, 16:21

    Το εκπαιδευτικό σύστημα των ΑΕΙ χρειάζεται ριζικές αλλαγές σε όλα του τα στάδια και επίπεδα. Εγώ προσωπικά είμαι φοιτητής εξωτερικού στην κτηνιατρική σχολή. Και θέλω να μιλήσω καθαρά για τεχνικά θέματα εκπαίδευσης. Θεωρώ άκρως απαράδεκτο το γεγονός ότι στην Ελλάδα έχουμε κτηνοτροφικές δυνατότητες που λίγες χώρες στην Ευρώπη έχουν και δεν προωθούμε το επάγγελμα του επιστήμονα κτηνοτρόφου. Φαντάζει αδύνατο ότι έχουμε μια κτηνιατρική σχολή στη Θεσσαλία και μία στη Θεσσαλονίκη οι οποίες όσο κι αν προσπαθούν δεν μπορούν να καλύψουν τις γνωστικές ανάγκες σε όλα τα αντικείμενα και σε όλα τα είδη ζώων. Πιστεύω πως η οργάνωση ειδικά σε τομείς οι οποίοι βασίζονται στην έρευνα πρέπει να είναι πολύ διαφορετική και οι σπουδές να βασίζονται στην πράξη και όχι στις ατελείωτες θεωρίες χωρίς ένα αντικείμενο χειροπιαστό. Και για να γίνω σαφής θέλω να σας πω πώς φαντάζομαι εγώ το πανεπιστήμιο τυ μέλλοντος. 1. Θεωρώ ότι είναι σκόπιμο να γίνουν σχολές και όχι τμήματα. Δηλαδή, στην δική μου περίπτωση να ήταν 2-3 χρόνια σχολής με τα βασικά και γενικά μαθήματα στο τέλος των οποίων κάποιος μπορεί να γίνει τεχνικός της εργασίας (δηλαδή κάτι σαν νοσοκόμος). Επιπλέον 1-2 χρόνια με μαθήματα εξειδικευμένα που να έδιναν τον τίτλο γενικού κτηνιάτρου. Και απαραίτητα ένα έτος εξειδίκευσης στο είδος ή στην ομάδα ζώων επιλογής. 2. Πρέπει να δίδεται στους φοιτητές από το πρώτο έτος η δυνατότητα να ασχολούνται ως μαθητευόμενοι ως προς το πρακτικό μέρος μέσα στην ίδια τη σχολή ή σε συμβιβασμένους επιστήμονες και θα πρέπει να τους διατίθενται όλα τα απαραίτητα εργαλεία για να μπορούν να δράσουν σε επιστημονικό επίπεδο μόνοι τους. Ίσως ο ορισμός μιας πρακτικής εργασίας που να συνοδεύεται από το θεωρητικό μέρος στις εξετάσεις θα ήταν ένα σημαντικό βήμα. Θα πρέπει ο κάθε φοιτητής να αισθάνεται ότι αν ασχοληθεί με την εμβάθυνση ενός αντικειμένου, αυτό θα του δώσει την αναγνώριση για την εργασία του και αν το έργο που παρήγαγε αυτόνομα θεωρηθεί κάτι σημαντικό να υπάρχει μια επιτροπή που να αποφασίζει ότι αυτός ο ίδιος ο φοιτητής δικαιούται οικονομική ενίσχυση για τη συνέχιση της έρευνας ή του έργου του. 3. Απαραίτητα για όλους τους φοιτητές δωρεάν διαδίκτυο και δημιουργία ειδικών ιστοχώρων διαπανεπιστημιακών για ανταλλαγή επιστημονικού υλικού, πληροφοριών και ανοικτής διαδικτυακής συνεργασίας. Είναι γνωστό ότι οι πληροφορίες και τα εναύσματα που μπορεί κανείς να πάρει από το διαδίκτυο είναι "ατελείωτα". 4. Μετά το πέρας των σπουδών, προσφορά απασχόλησης για όλους τους φοιτητές που το επιθυμούν σε κρατικές ή ιδιωτικές επιχειρήσεις στις οποίες να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους έναντι αντιτίμου για τουλάχιστον 1 χρόνο. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα μιας περαιτέρω επαφής με τον πραγματικό κόσμο σε όλα τα επίπεδα από την επιστήμη μέχρι το εμπόριο της επιστήμης και θα δώσει την ευκαιρία και το χρόνο στο φοιτητή να επεξεργαστεί τις πληροφορίες των αναγκών της κοινωνίας ούτως ώστε να αποφασίσει ποιον επαγγελματικό δρόμο θέλει να ακολουθήσει. Αυτή η επιλογή να επιβραβεύεται από το κράτος με έναν επιπλέον τίτλο εμπειρίας. 5. Δημιουργία, για την επαγγελματική πια ζωή, δικτύων συνεργασίας των επιστημόνων τα οποία να είναι διαεπιστημονικά. Να δίνουν δηλαδή την ευκαιρία της συνεργασίας διαφορετικών επιστημών στην έρευνα θεμάτων τα οποία έχουν ανάγκη από πολλαπλές ειδικότητες. Η ελεύθερη διακίνηση ιδεών, όπως προβλέπεται από το σύνταγμα θα πρέπει να είναι δικαίωμα αλλά και υποχρέωση του κάθε ατόμου γιατί είναι αποδεδειγμένο ότι προωθεί την ανάπτυξη. 6. Πιστεύω τέλος ότι θα πρέπει να επανέλθει το καθεστώς της χρηματοδότησης κάθε νέας ιδέας. Και πιστεύω πως αυτό θα πρέπει να γίνει με σκάλα. Δηλαδή σε κάθε βήμα προόδου τις καινούριας προτεινόμενης ιδέας να εκταμιεύεται το απαραίτητο για την ανάπτυξή της. Αυτό που με λίγα λόγια θέλω να εκφράσω είναι πρακτική, πρακτική και πάλι πρακτική και όχι θεωρίες στις σπουδές. Οι θεωρίες είναι για να εξηγούν τα φαινόμενα. Οι πρακτικές είναι για να τα εφαρμόζουν. Με την πρακτική μπαίνουν χειροπιαστές βάσεις στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και καινοτομιών οι οποίες οδηγούν αναπόφευκτα στη δημιουργία νέων προιόντων πνευματικών και μη των οποίων η εκμετάλλευση δημιουργεί οικονομική ευημερία. Ευχαριστώ