• Σχόλιο του χρήστη 'Μαγδαληνή Χοτοκουρίδου' | 6 Μαΐου 2020, 00:08

    Θεωρώ ότι είναι αδύνατον με μία απλή επιμόρφωση οι νηπιαγωγοί να είναι σε θέση να διδάξουν την δεξιότητα της κινητικής – Φυσικής Αγωγής ως δεξιότητα ζωής ή ήπια δεξιότητα, όπως εντάσσεται στην εκπαιδευτική δράση με τίτλο «Εργαστήρια Δεξιοτήτων» στα νηπιαγωγεία. Η ανάπτυξη και μάθηση ήπιων δεξιοτήτων Φυσικής Αγωγής των νηπίων, επιβάλλεται να γίνεται από εκπαιδευτικούς Φυσικής Αγωγής και μόνο, δεδομένου ότι αυτοί είναι οι μόνοι που έχουν το απαιτούμενο, απαραίτητο και αδιαμφισβήτητο γνωστικό και επιστημονικό υπόβαθρο. Σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις ακόμη και οι Καθηγητές Φυσικής Αγωγής επιλέγονται με βάση την ειδικότητα τους για συγκεκριμένα αντικείμενα διδασκαλίας. Για παράδειγμα το αντικείμενο της κολύμβησης, μια ήπια και ταυτόχρονα σημαντική ως δεξιότητα ζωής, το οποίο είναι το πλέον σημαντικό και διαδεδομένο αντικείμενο διδασκαλίας σε αυτή τη σχολική ηλικία στο κόσμο (στη Πολιτεία της Φλόριντας έχει νομοθετηθεί η υποχρεωτική κολυμβητική επάρκεια πριν αρχίσουν τα παιδιά το Δημοτικό) στο Ελληνικό Δημοτικό σχολείο διδάσκεται από Γυμναστές με ειδικότητα κολύμβησης ή συναφών αθλημάτων του υγρού στίβου. Ακόμη και αν υπάρξει η «ιδανική» επιμόρφωση πόσο ασφαλής είναι η πρακτική διδασκαλία του από μη εξειδικευμένους επιστήμονες; Πρέπει οι διδάσκοντες όχι μόνο να ξέρουν αλλά και να μπορούν να μπουν μέσα στο νερό.