1. Οι εξετάσεις για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση διεξάγονται, μετά την απόλυση του μαθητή από το Λύκειο, σε πανελλαδικό επίπεδο με θέματα που προκύπτουν: α) κατά ποσοστό 50%, με κλήρωση από τράπεζα θεμάτων διαβαθμισμένης δυσκολίας και β) κατά ποσοστό 50%, από κεντρική επιτροπή εξετάσεων. Οι εξετάσεις για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μπορούν να επαναλαμβάνονται κατά το ίδιο σχολικό έτος, με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, κατόπιν ειδικά αιτιολογημένης γνώμης του Εθνικού Οργανισμού Εξετάσεων.
2. Οι μαθητές της Γ’ Τάξης του Γενικού Λυκείου με την έναρξη του σχολικού έτους και όχι αργότερα της 20ης Σεπτεμβρίου επιβεβαιώνουν οριστικά την Αρχική Δήλωση Ομάδας Μαθημάτων Προσανατολισμού, που έχουν υποβάλει στη σχολική τους μονάδα προ της λήξης του προηγούμενου διδακτικού έτους.
Έκαστος μαθητής επιλέγει μία (1) Ομάδα Μαθημάτων Προσανατολισμού υποχρεωτικά που αντιστοιχεί σε συγκεκριμένα Επιστημονικά Πεδία Σχολών και Τμημάτων Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης στις οποίες επιθυμούν την εισαγωγή τους.
Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων ορίζεται και τροποποιείται ο αριθμός, η ονομασία των επιστημονικών πεδίων, καθώς και η ένταξη των Σχολών, των Τμημάτων και των Εισαγωγικών Κατευθύνσεων σε αυτά όχι αργότερα της 30ης Μαΐου εκάστου διδακτικού έτους και ισχύουν για το επόμενο διδακτικό έτος..
Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται το αργότερο την 15η Μαρτίου εκάστου έτους, καθορίζονται ο αριθμός των εισακτέων και τα ειδικά μαθήματα ανά Σχολή, Τμήμα ή Εισαγωγική Κατεύθυνση, καθώς και ο συντελεστής βαρύτητας κάθε μαθήματος ανά Σχολή, Τμήμα ή Εισαγωγική Κατεύθυνση του τρέχοντος έτους.
Ο καθορισμός του συντελεστή βαρύτητας σε ένα (1) μάθημα ανά Σχολή, Τμήμα ή Εισαγωγική Κατεύθυνση πραγματοποιείται μετά από πρόταση της γενικής συνέλευσης του αρμόδιου Τμήματος προς τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία περιέρχεται σε αυτόν έως την 1η Μαρτίου εκάστου έτους.
3. Για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τα πανελλαδικώς τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα ανά Ομάδα Μαθημάτων Προσανατολισμού και Επιστημονικό Πεδίο Εξειδίκευσης είναι τα εξής :
α) Ε.Π.Ε. – Ανθρωπιστικές Σπουδές, Νομικές :
I. Νεοελληνική Γλώσσα,
II. Αρχαία,
III. Ιστορία και
IV. Λατινικά
β) Ε.Π.Ε. – Θετικές και Τεχνολογικές Επιστήμες
I. Νεοελληνική Γλώσσα,
II. Μαθηματικά,
III. Φυσική και
IV. Χημεία
γ) Ε.Π.Ε – Επιστήμες Υγείας
I. Νεοελληνική Γλώσσα
II. Φυσική
III. Χημεία και
IV. Βιολογία
δ) Ε.Π.Ε – Επιστήμες Οικονομίας, Διοίκησης και Πολιτικές Επιστήμες :
I. Νεοελληνική Γλώσσα,
II. Μαθηματικά & Στοιχεία Στατιστικής,
III. Οικονομία & Διοίκηση
IV. Στοιχεία Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών
ε) Ε.Π.Ε. – Παιδαγωγικών Τμημάτων :
I. Νεοελληνική Γλώσσα,
II. Μαθηματικά & Στοιχεία Στατιστικής,
III. Ιστορία και
IV. Αρχές Φυσικών Επιστημών
4. Για τον υπολογισμό του Βαθμού Πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση προσμετράται και ο «Βαθμός Προαγωγής και Απόλυσης» (Β.Π.Α).
Για την προσμέτρηση αυτή ο γενικός βαθμός προαγωγής της Α’ τάξης Γενικού Λυκείου, της Β’ τάξης Γενικού Λυκείου και ο γενικός βαθμός απόλυσης της Γ’ τάξης Γενικού Λυκείου, εφόσον έκαστος είναι μεγαλύτερος της μιας μονάδας σε σχέση με τον Μ.Ο. των τεσσάρων ανά Ομάδα Προσανατολισμού μαθημάτων που εξετάζονται σε πανελλήνιες εξετάσεις, αναπροσαρμόζεται ώστε να μην απέχει περισσότερο από μία μονάδα από τον βαθμό του Μ.Ο και στη συνέχεια ο αναπροσαρμοσμένος «προαγωγικός» βαθμός της Α΄ λυκείου πολλαπλασιάζεται με συντελεστή 0,4, της Β΄ με συντελεστή 0,7 και ο «απολυτήριος» της Γ΄ τάξης με συντελεστή 0,9. Το άθροισμα των τριών διαιρούμενο δια δύο αποτελεί τον Β.Π.Α. Το εν λόγω πηλίκο λογίζεται ως πέμπτος βαθμός για την εισαγωγή του μαθητή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Σε περίπτωση που ο βαθμός προαγωγής ή απόλυσης είναι μεγαλύτερος μέχρι και μία μονάδα σε σχέση με τον Μ.Ο. των τεσσάρων ανά Ομάδα Προσανατολισμού μαθημάτων που εξετάζονται σε πανελλήνιες εξετάσεις, ο βαθμός αυτός δεν αναπροσαρμόζεται αλλά πολλαπλασιάζεται ως έχει με τον προβλεπόμενο ανά τάξη συντελεστή.
Σε περίπτωση που ο βαθμός προαγωγής ή απόλυσης είναι μικρότερος σε σχέση με τον Μ.Ο. των τεσσάρων ανά Ομάδα Προσανατολισμού μαθημάτων, ο βαθμός αυτός αναπροσαρμόζεται προς τα άνω κατά μία το πολύ μονάδα (και μέχρι του ορίου του Μ.Ο.) κατά τον υπολογισμό με τον ανά τάξη προβλεπόμενο συντελεστή.
Το Λύκειο προτίστως θα πρέπει να προσφέρει γενική γνώση στους μαθητές και αυτή πρέπει να υπηρετήσει.Ένα πολύ σημαντικό μάθημα η πληροφορική ,είναι απαραίτητη στη ζωή όλων των ανθρώπων διότι όλα σήμερα » κινούνται ηλεκτρονικά» Είναι ανεξήγητο πως υφίσταται Νέο – Ψηφιακό – Σύγχρονο Λύκειο χωρίς Πληροφορική .Η Πληροφορική θα πρέπει να είναι παρούσα στο Γενικό Λύκειο ως βάση της σύγχρονής εκπαίδευσης και ανάπτυξης στη χώρα μας.
1. Για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι απαραίτητο να δοθεί η δυνατότητα σε μαθητές υποψήφιους των θετικών και τεχνολογικών σπουδών να επιλέγουν τον προγραμματισμό ως εξεταζόμενο μάθημα, όπως προβλέπεται η εξέταση της βιολογίας για τους μαθητές υποψήφιους των σπουδών επιστημών υγείας. Υπάρχουν περισσότερα από 40 τμήματα πληροφορικής σε ΑΕΙ και ΑΤΕΙ καθώς και πλήθος τμημάτων θετικών και τεχνολογικών σχολών στα οποία ο προγραμματισμός είναι απαραίτητη προαπαιτούμενη γνώση. Γιατί αντιμετωπίζονται διαφορετικά οι υποψήφιοι των σχολών επιστημόνων υγείας από τους υποψήφιους των σχολών πληροφορικής και τεχνολογικών εφαρμογών?
2. Πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στο μαθητή να διευρύνει τις επιλογές του για εισαγωγή σε σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με επιλογή παραπάνω από ενός επιστημονικών πεδίων ακόμα και με την προϋπόθεση εξέτασης σε παραπάνω μαθήματα πανελλαδικά. Δεν θα ωφελήσει η τόσο μεγάλη εξειδίκευση γιατί θα αναγκάσει τους μαθητές να κάνουν επιλογές μαθημάτων τα οποία μπορεί να μην αντιστοιχούν στις δυνατότητες και στις επιθυμίες τους.
3. Η παρακάτω πρόβλεψη «Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων ορίζεται και τροποποιείται ο αριθμός, η ονομασία των επιστημονικών πεδίων, καθώς και η ένταξη των Σχολών, των Τμημάτων και των Εισαγωγικών Κατευθύνσεων σε αυτά όχι αργότερα της 30ης Μαΐου εκάστου διδακτικού έτους και ισχύουν για το επόμενο διδακτικό έτος.» με την οποία ο Υπουργός μπορεί να αλλάζει κάθε χρόνο τις σχολές ανά επιστημονικό πεδίο, τις εισαγωγικές κατευθύνσεις και την κατανομή των επιστημονικών πεδίων-σχολών ανά ομάδα προσανατολισμού δεν βοηθάει τη σωστή επιλογή των μαθητών. Το σύστημα πρέπει να είναι σταθερό με ίδια επιστημονικά πεδία ανά ομάδα προσανατολισμού αφού υποτίθεται ότι έχει γίνει ειδική μελέτη για την επιλογή των μαθημάτων σε κάθε ομάδα, και να γίνεται αλλαγή στις σχολές μόνο σε περίπτωση ίδρυσης νέας ή κατάργηση σχολής-τμήματος.
4. Το πιο σωστό είναι η αποδέσμευση των βαθμών του Λυκείου από την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όλα τα άλλα περί «διόρθωσης» βαθμών και συντελεστές βαρύτητας ανά τάξη είναι ημίμετρα που το μόνο που πετυχαίνουν είναι η περαιτέρω ανάπτυξη των φροντιστηρίων και των ιδιαίτερων μαθημάτων και στις 3 τάξεις του Λυκείου. Οι πανελλαδικές εξετάσεις να γίνονται ανεξάρτητα από το Λύκειο σε μαθήματα που θα ορίσουν από κοινού οι σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και το υπουργείο. Ο μαθητής έχοντας τελειώσει το Λύκειο θα επιλέγει σε πόσα μαθήματα θα εξεταστεί για να διευρύνει τις επιλογές του εισαγωγής σε τριτοβάθμια σχολή. Η μόνη σύνδεση μεταξύ του Λυκείου με τις πανελλαδικές εξετάσεις θα είναι η ύλη των μαθημάτων προς εξέταση η οποία υποχρεωτικά θα πρέπει να έχει διδαχτεί στο Λύκειο.
Ακόμα δεν μπορώ να διανοηθώ ότι σκέφτεστε τα παιδιά να μπαίνουν στο πανεπιστήμιο σε σχολές σχετικές με την Πληροφορική, τα Μαθηματικά το Πολυτεχνείο κ.τ.λ και να μην έχουν διδαχθεί προγραμματισμό.
Είμαι από τους τελευταίους που μπήκαν στο πανεπιστήμιο με το σύστημα των δεσμών. Είχα δώσει Έκθεση, Φυσική, Χημεία και Μαθηματικά, όπως και όλοι οι συμφοιτητές μου.
Η κατάσταση στο πρώτο εξάμηνο φοίτησης ήταν τραγική. Ένα μεγάλο μέρος αριστούχων μαθητών είχαν μπει στην Πληροφορική γιατί ήταν «της μόδας». Δεν είχαν ιδέα όμως τι είναι η πληροφορική πριν μπουν. Μερικοί από αυτούς τελείωσαν το πανεπιστήμιο μετά από πολλά πολλά χρόνια, δυστυχισμένοι, χωρίς τελικά να θέλουν να σπουδάσουν αυτή την επιστήμη. Άλλοι τα παράτησαν από το πρώτο εξάμηνο μόλις κατάλαβαν τι είναι πληροφορική, χωρίς να έχουν το δικαίωμα να μπουν σε κάποια άλλη σχολή. Και όλα αυτά, γιατί δεν είχαν γνωρίσει τι είναι πραγματικά ο προγραμματισμός στο Λύκειο.
Αν σήμερα καταργηθεί το μάθημα της Πληροφορικής από το Λύκειο το πρόβλημα θα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Οι μαθητές θα μπαίνουν στην πληροφορική γιατί, θα νομίζουν ότι είναι: facebook, twitter, instagram, lol, explorer, chrome, firefox κτλ.
Ελπίζω έστω και τελευταία στιγμή να δείτε το λάθος σας.
Δεν είναι δυνατόν να καταργείται η ΑΕΠΠ όταν υπάρχουν τόσα τμήματα που απαιτούν γνώσεις προγραμματισμού.
Το μάθημα της Αλγοριθμικής όχι μόνο θα πρέπει να παραμείνει στις Πανελλαδικές εξετάσεις αλλά θα πρέπει να αυξηθούν και οι ώρες διδασκαλίας του. Αδιανόητο να εξαφανίζεται η πλληροφορική από το ΝΕΟ λύκειο. Αυτό το ΝΕΟ μας πάει πολύ ΠΑΛΛΙΑ.
Η επιστήμη των Υπολογιστών δεν λείπει από κανένα σύγχρονο λύκειο της Ευρώπης (εάν όχι του κόσμου).
Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Στόχος της επιστολής μας είναι να συμβάλει στη διαβούλευση σχετικά με το υπό ψήφιση Σχέδιο Νόμου για την αναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και ειδικότερα να συνεισφέρει στον προβληματισμό για τη θέση και τη διδασκαλία της Πληροφορικής.
Αντιλαμβανόμαστε ότι σύμφωνα με τον αρχικό σας σχεδιασμό υποβαθμίζεται χαρακτηριστικά η διδασκαλία της Πληροφορικής ως γνωστικού αντικειμένου στο Γενικό Λύκειο, ενώ οι μαθητές που ενδιαφέρονται να εισαχθούν σε Τμήματα Πληροφορικής και Τμήματα Πολυτεχνείου (όπως Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Η/Υ κλπ.) θα διδάσκονται και θα εξετάζονται Πανελλαδικά στη Χημεία (!). Οι ρυθμίσεις αυτές μας βρίσκουν σαφώς αντίθετους και στη συνέχεια τεκμηριώνουμε τη θέση μας, ενώ καταθέτουμε και προτάσεις για τη διδασκαλία της Πληροφορικής στο νέο Γενικό Λύκειο.
Κύριε Υπουργέ, ο αρχικός σας σχεδιασμός δεν λαμβάνει υπόψην την καλλιέργεια της υπολογιστικής/αλγοριθμικής σκέψης των μαθητών όπως, κάνουν σήμερα τα εκπαιδευτικά συστήματα τεχνολογικά ανεπτυγμένων χωρών. Σε χώρες όπως Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, ΗΠΑ κ.ά. το εκπαιδευτικό σύστημα καλλιεργεί την υπολογιστική/αλγοριθμική σκέψη στους μαθητές της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης προετοιμάζοντάς τους για την τεχνολογική κατεύθυνση σπουδών που επιθυμούν να ακολουθήσουν (σχετικές πηγές στο τέλος του κειμένου). Η ανάπτυξη δεξιοτήτων υπολογιστικής/αλγοριθμικής σκέψης δεν συνιστά απλά μια πρόσθετη εξειδίκευση αλλά μια ιδιαίτερη πτυχή της ανθρώπινης νοημοσύνης, που αναπτύσσεται σήμερα ισχυρά, καθώς αποτελεί τη βάση για «εφαρμογή της γνώσης και επίλυση προβλημάτων, την καλλιέργεια της ικανότητας του ατόμου για κριτική προσέγγιση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών και την καλλιέργεια δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας», όπως φιλοδοξεί να πετύχει το νέο Γενικό Λύκειο σύμφωνα με το υπό ψήφιση ν/σ. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να λάβετε υπόψην σας ότι στα σύγχρονα προγράμματα σπουδών της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης παγκοσμίως, η ψηφιακή τεχνολογία («Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών» ή αλλιώς ΤΠΕ) χρησιμοποιείται ως μέσο υποστήριξης της διδασκαλίας όλων των μαθημάτων του προγράμματος στο πλαίσιο καινοτόμων διδακτικών μεθόδων (σχετικές πηγές στο τέλος του κειμένου). Όλα αυτά χωρίς να γίνει καμία αναφορά σε έναν προηγμένο Πληροφορικό Γραμματισμό και τις ποικίλες διαστάσεις του, ο οποίος σχετίζεται όχι μόνο με δεξιότητες της καθημερινότητας, αλλά και με πιο εξειδικευμένες όψεις του σημερινού ψηφιακού οικοσυστήματος στο οποίο ζούμε, όπως η ασφαλής πλοήγηση, η ανάπτυξη ιδιαίτερων ικανοτήτων αναζήτησης και εκμετάλλευσης πληροφοριών, η βελτίωση γενικά της θέσης του ατόμου στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία. Η Πληροφορική, εκτός από Επιστήμη και νοητική δεξιότητα, αποτελεί, μεταξύ άλλων, το βασικό κορμό πολλών σύγχρονων κοινωνικών πρακτικών, γνώσεων και ικανοτήτων απαραίτητων στο σύγχρονο πολίτη, οι οποίες και διδάξιμες είναι και φυσικά διδακτέες.
Συμπερασματικά, η εγκατάλειψη της διδασκαλίας μαθημάτων Πληροφορικής στο Γενικό Λύκειο δεν συνάδει με τη σύγχρονη τάση παγκόσμια για καλλιέργεια δεξιοτήτων υπολογιστικής/αλγοριθμικής σκέψης στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση ενώ αποτελεί οπισθοδρόμηση σε εποχές όπου δεν ήταν κατανοητός ο ρόλος της Πληροφορικής (και των ψηφιακών τεχνολογιών γενικότερα) στην τεχνολογική ανάπτυξη μιας χώρας. Ακόμη, η προετοιμασία των μαθητών που επιλέγουν τεχνολογικού προσανατολισμού σπουδές (όπως σε Τμήματα Πληροφορικής, Πολυτεχνείου, κλπ.) στη Χημεία (!) αποτελεί παρανόηση του είδους της εκπαίδευσης που παρέχουν τα Τμήματα αυτά και των προαπαιτούμενων γνώσεων των μαθητών. Τέλος, δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί η σημαντική προσπάθεια να αξιοποιούνται οι ψηφιακές τεχνολογίες ως εργαλεία καινοτόμου διδασκαλίας όλων των μαθημάτων.
Θεωρώντας πως κατανοείτε την παράλειψη που χαρακτηρίζει τον αρχικό σχεδιασμό όσον αφορά την Πληροφορική, παραθέτουμε στη συνέχεια συγκεκριμένες προτάσεις για τη διδασκαλία μαθημάτων Πληροφορικής στο Γενικό Λύκειο:
(α) Α΄ Τάξη: διδάσκεται το μάθημα «Εφαρμογές Πληροφορικής» (3 ώρες/εβδ., υποχρεωτικό).
Στόχος του μαθήματος πρέπει να είναι η εξοικείωση όλων των μαθητών και ικανότητα χρήσης σύγχρονων εργαλείων/υπηρεσιών λογισμικού που αποτελούν διαδεδομένα ψηφιακά εργαλεία/υπηρεσίες στον επαγγελματικό χώρο αλλά και την καθημερινότητα του πολίτη. Το μάθημα αναπτύσσει συνέργειες με το μάθημα «Ερευνητική Εργασία» (project) καθώς οι γνώσεις των μαθητών για τα τεχνολογικά εργαλεία αναμένεται να αξιοποιηθούν στην ανάπτυξη και παρουσίαση της εργασίας-project. Το μάθημα επίσης μπορεί να συνδυαστεί και με τελικές εξετάσεις πιστοποίησης ώστε οι μαθητές να αποκτούν ένα πρώτο πιστοποιητικό ικανοτήτων χρήσης τεχνολογικών εργαλείων ήδη από την Α τάξη του Γ.Λ.
(β) Β΄ Τάξη: διδάσκεται το μάθημα «Αρχές Επιστήμης Υπολογιστών» (2 ώρες/εβδ.).
Στόχος του μαθήματος είναι η εισαγωγή στις αρχές της επιστήμης υπολογιστών που αποτελούν θεμέλιο για τη σχεδίαση σύγχρονων ψηφιακών τεχνολογιών. Το μάθημα διδάσκεται στην ομάδα προσανατολισμού Θετικών Σπουδών.
(γ) Γ΄ Τάξη: διδάσκεται το μάθημα «Αλγοριθμική» (6 ώρες/εβδ.).
Το μάθημα αποτελεί βελτίωση και επέκταση του μαθήματος «Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον» που υπήρχε ως τώρα στην Τεχνολογική κατεύθυνση του Γ.Λ. Στόχος του μαθήματος είναι η εισαγωγή στις αρχές της υπολογιστικής/αλγοριθμικής σκέψης και του δομημένου προγραμματισμού. Το μάθημα διδάσκεται στην ομάδα προσανατολισμού Θετικών Σπουδών και προσφέρεται εναλλακτικά με το μάθημα της Χημείας. Έτσι οι μαθητές που κατευθύνονται σε Σχολές των Επιστημών ζωής μπορούν να παρακολουθούν «Χημεία» ενώ οι μαθητές που επιλέγουν Τεχνολογικού χαρακτήρα σπουδές (Τμήματα Πληροφορικής, Πολυτεχνείου, κλπ.) παρακολουθούν «Αλγοριθμική».
(δ) Πανελλαδικές εξετάσεις: για την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση οι μαθητές που επιλέγουν τεχνολογικού προσανατολισμού σπουδές εξετάζονται στο μάθημα «Αλγοριθμική» (αντί για «Χημεία»).
(ε) Επαγγελματικό Λύκειο: καθώς οι απόφοιτοι του δευτεροβάθμιου κύκλου σπουδών, έχουν δικαίωμα συμμετοχής σε πανελλαδικές εξετάσεις για εισαγωγή στα Πανεπιστήμια και στα Τ.Ε.Ι., θεωρούμε ότι θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για διδασκαλία των παραπάνω προτεινόμενων μαθημάτων Πληροφορικής καθώς και εξέταση πανελλαδικά στην «Αλγοριθμική» για τους αποφοίτους αυτούς που θέλουν να εισαχθούν σε τεχνολογικού προσανατολισμού Πανεπιστημιακά Τμήματα.
Κύριε Υπουργέ, οι Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που θεραπεύουμε την Πληροφορική και ενδιαφερόμαστε για την τεχνολογική ανάπτυξη της χώρας, είμαστε στη διάθεσή σας για την τελική διαμόρφωση των λεπτομερειών του νέου προγράμματος σπουδών της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που θα συνάδει με τις σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις για τη σημασία και το ρόλο που έχει η Πληροφορική στην εκπαίδευση.
Με τιμή,
http://www.ipetitions.com/petition/informatics/signatures
Για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση στο Επιστημονικό Πεδίο Εξειδίκευσης (Ε.Π.Ε.) Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών, ανάλογα με τα τμήματα που επιθυμεί να σπουδάσει ο μαθητής να μπορεί να επιλέξει, για το που θα εξεταστεί, ανάμεσα στην Χημεία και την Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός.
Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μισές περίπου σχολές του μηχανογραφικού ανήκουν σε αυτό το πεδίο, θα μπορούσε να εξεταστεί η δυνατότητα διαχωρισμού του σε 2 διακριτά πεδία, Ε.Π.Ε. Θετικών και Ε.Π.Ε. Τεχνολογικών, στο πρώτο από τα οποία θα ήταν εξεταζόμενο η Χημεία και στο δεύτερο η Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός. Σε κάθε περίπτωση είναι αδιανόητο ένας μαθητής που επιθυμεί να συνεχίσει τις σπουδές του σε ένα τμήμα Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να μην εξετάζεται στην Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός, όταν στην συντριπτική πλειοψηφία των τμημάτων της κατεύθυνσης Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών (εξαιρώντας ακόμα και όλα τα τμήματα Πληροφορικής) τα μαθήματα Αλγοριθμικής και Προγραμματισμού παρέχουν απαραίτητες γνώσεις και είναι στο βασικό πρόγραμμα σπουδών, ενώ άλλα μαθήματα, που περιέχονται στο σχέδιο νόμου ως εξεταζόμενα, δεν είναι.
Παρατηρήσεις και Ερωτήσεις στον Υπουργό Παιδείας για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις και γενικά τις Εξετάσεις στο Νέο Λύκειο.
Υπάρχει ηθικό θέμα στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Μετά τα φετινά θέματα το 2013
ειδικά στα Μαθηματικά και την Φυσική,
καθηγητές, μαθητές και γονείς έχουν αντιληφθεί ότι αυτοί που βγάζουν τα θέματα τα φέρνουν από το σπίτι τους.
Όταν τα θέματα έχουν τόσες πράξεις και σχήματα είναι αδύνατον να έχουν προκύψει από συνεργασία 3 ανθρώπων στις λίγες ώρες συνεργασίας την νύχτα την παραμονή της εξέτασης του μαθήματος.
Τα ερωτήματα είναι
—Το Υπουργείο το γνωρίζει αυτό;
—Το Υπουργείο θέλει τα θέματα να είναι προϊόν συνεργασίας της επιτροπής από την δουλειά που θα γίνεται την νύχτα την παραμονή της εξέτασης του μαθήματος η όχι;
—Το Υπουργείο πρέπει να αφήνει στις επιτροπές πολλά χρόνια τους ίδιους καθηγητές;
—Τίθεται θέμα διαρροής των θεμάτων
όταν στις επιτροπές τα θέματα τα φέρνουν από το σπίτι τους;
Σε ποιον τα έχουν ανακοινώσει από πριν κλπ.
Αν το υπουργείο θέλει να μην υπάρχουν υποψίες, μήπως πρέπει να αλλάζει τις επιτροπές κάθε 1-2 χρόνια;
Σε τελική ανάλυση είτε τα γνωρίζετε όλα τα παραπάνω είτε όχι,
η ευθύνη σας είναι τεράστια γιατί εσείς είστε ο πολιτικός προϊστάμενος του Υπουργείου.
Θα συμφωνήσουμε βέβαια ότι ανάληψη ευθύνης σημαίνει πρωτίστως λήψη μέτρων.
Η κατάσταση επιβαρύνεται σαφώς από την παρουσία των ίδιων προσώπων στις επιτροπές. Συζητείται έντονα η περίπτωση εκπαιδευτικού ΠΕ4 που παρόλο που στο παρελθόν έχει απολυθεί από ιδιωτικό σχολείο με αιτιολογία «αντισυναδελφική συμπεριφορά» , κατάφερε να αναδειχθεί ως Σύμβουλος και συμμετέχει στις επιτροπές θεματοδοσίας για 4η συνεχή χρονιά !
Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, είναι κάτι περισσότερο από επιβεβλημένο,
τα στελέχη της εκπαίδευσης, οι έχοντες την ευθύνη κρισίμων επιλογών,
όχι απλά να είναι ακέραιοι, αλλά και να φαίνονται.
Το αίτημα της ανανέωσης και της στελέχωσης με νέα και άφθαρτα πρόσωπα προβάλλει επιτακτικότερο από ποτέ.
Ας ελπίσουμε με το νέο Λύκειο να εκλείψουν αυτά τα φαινόμενα.
Μετά τιμής.
Μ.Κουλιφέτης – Καθηγητής Χημικός
Η αναγκαιότητα να υπάρχει η Επιστήμη των Υπολογιστών και στο Ελληνικό Λύκειο
Η γενική παιδεία στο Ελληνικό Λύκειο είναι απαραίτητο να προετοιμάζει τους μαθητές να είναι ικανοί στο μέλλον να δημιουργούν καινοτομικά προϊόντα ψηφιακής τεχνολογίας και όχι να τους περιορίζει σε απλούς χρήστες ΤΠΕ. Η βασική και μακροπρόθεσμη επένδυση για την παραγωγή τέτοιων ψηφιακών προϊόντων, που θα βοηθήσουν και στην αντιμετώπιση της κρίσης, είναι η προετοιμασία εργαζομένων με υψηλό βαθμό ειδίκευσης και τεχνογνωσίας, το υπόβαθρο των οποίων μπορεί να στηριχθεί σε ένα μάθημα σχετικό με την Επιστήμη των Υπολογιστών.
Στο πλαίσιο αυτό, ένα σύγχρονο Πρόγραμμα Σπουδών για το Λύκειο θα πρέπει να περιλαμβάνει την Επιστήμη των Υπολογιστών μαζί με τα υπόλοιπα μαθήματα των βασικών επιστημών (Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Βιολογία). Επιπλέον η Επιστήμη των Υπολογιστών είναι απαραίτητη και για τις πανεπιστημιακές σπουδές όλων των μαθητών που θα επιλέξουν εκτός της Πληροφορικής τις άλλες θετικές, τεχνολογικές και οικονομικές επιστήμες.
Την περασμένη δεκαετία η Ελλάδα ήταν από τις λίγες χώρες που διατήρησαν την πληροφορική στο Λύκειο ως μάθημα γενικής παιδείας (με το Πρόγραμμα Σπουδών του 1998) όταν άλλες ανεπτυγμένες χώρες την υποκαθιστούσαν με τις ΤΠΕ. Η σωστή επιλογή της χώρας μας επιβεβαιώνεται πλέον με την έντονη στροφή προς την ενίσχυση της υπολογιστικής εκπαίδευσης σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Γερμανία, η Αγγλία, που αναγνωρίζουν την ανάγκη της υπολογιστικής σκέψης και επανεισάγουν στα προγράμματα σπουδών του Λυκείου τους την επιστήμη των υπολογιστών. Αυτό σε συνδυασμό με την γενικευμένη εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών της υποχρεωτικής εκπαίδευσης που υιοθετούν την εισαγωγή του προγραμματισμού των Η/Υ και την εξοικείωση με την αλγοριθμική σκέψη (από την Ε’ και Στ’ τάξη του Δημοτικού και σε ολόκληρο το Γυμνάσιο), θα μπορούσε να είναι η ευκαιρία της χώρας μας να αποκτήσει ανθρώπινο δυναμικό στην αιχμή της τεχνολογίας και συνεπώς περιζήτητο στη σύγχρονη αγορά εργασίας στην Ευρώπη του 2020.
Σε αυτή την ευνοϊκή κατάσταση έρχεται το νομοσχέδιο για το νέο Λύκειο και αντί να αναβαθμίσει την Πληροφορική, την καταργεί, αφενός σπάζοντας τη συνέχεια μεταξύ υποχρεωτικής εκπαίδευσης και Πανεπιστημίου και αφετέρου απαξιώνοντας το πλεονέκτημα που είχαμε αποκτήσει ως χώρα με τη σωστή στρατηγική επιλογή της προηγούμενης δεκαετίας.
Κατά τη γνώμη μας, είναι τραγικό λάθος για το μέλλον της χώρας να αφαιρεθεί η πληροφορική από το Πρόγραμμα Σπουδών του Λυκείου και γι΄ αυτό προτείνουμε την ύπαρξη μαθήματος «Επιστήμη των Υπολογιστών» και στις τρεις τάξεις του Λυκείου που θα οδηγεί σε μάθημα πανελλαδικώς εξεταζόμενο, το οποίο να μπορούν να επιλέγουν εναλλακτικά με το μάθημα της Χημείας οι μαθητές του πεδίου «Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών» ή με το μάθημα «Στοιχεία Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών» οι μαθητές του πεδίου «Επιστήμες Οικονομίας-Διοίκησης και Πολιτικών Επιστημών».
Ενδεικτικό περιεχόμενο του μαθήματος που θα προσφέρει βασικές και διαχρονικές αρχές της επιστήμης των υπολογιστών και το οποίο θα κατανέμεται ισομερώς και στις τρεις τάξεις του Λυκείου ώστε να δίνεται ο χρόνος να το αφομοιώνουν οι μαθητές μέσω της σπειροειδούς προσέγγισης, μπορεί να είναι οι «Αρχές σχεδιασμού, οργάνωσης και διαχείρισης υλικού», ο «Προγραμματισμός Η/Υ», οι «Αλγόριθμοι και Δομές Δεδομένων» και οι «Βάσεις Δεδομένων», αντικείμενα που έρχονται να γεφυρώσουν το κενό μεταξύ των γνώσεων προγραμματισμού και αλγοριθμικής που θα έχει ο απόφοιτος του Γυμνασίου (με το νέο Πρόγραμμα Σπουδών) και των προαπαιτούμενων γνώσεων που χρειάζονται οι φοιτητές των θετικών και οικονομικών σχολών των Πανεπιστημίων.
Οι Σχολικοί Σύμβουλοι κλάδου ΠΕ19 (πληροφορικής)
1. Γώγουλος Γιώργος (Κρήτη)
2. Δρακόπουλος Βασίλειος (Στερεά Ελλάδα)
3. Εφόπουλος Βασίλης (Κεντρ. Μακεδονία)
4. Θεοφανέλλης Τιμολέων (Βόρειο Αιγαίο)
5. Κανίδης Ευάγγελος (Αττική)
6. Καράκιζα Τσαμπίκα (Νότιο Αιγαίο)
7. Κολοκοτρώνης Δημήτρης (Θεσσαλία)
8. Κοτίνη Ισαβέλλα (Κεντρ. Μακεδονία)
9. Κωτσάκης Σταύρος (Πελοπόννησος)
10. Λαδιάς Αναστάσιος (Αττική)
11. Μανουσαρίδης Ζαχαρίας (Κεντρ. Μακεδονία)
12. Μπασούνας Αθανάσιος (Ήπειρος)
13. Μπελεσιώτης Βασίλειος (Αττική)
14. Μπέλλου Ιωάννα (Ήπειρος)
15. Ναλμπάντη Θεοδώρα (Θράκη)
16. Πανσεληνάς Γιώργος (Κρήτη)
17. Παπαδάκης Σπύρος (Δυτική Ελλάδα)
18. Πολυμέρης Γεράσιμος (Ιόνιo)
19. Σπάλα Γεωργία (Πελοπόννησος)
20. Σταχτέας Χαράλαμπος (Θεσσαλία)
21. Τζελέπη Σοφία (Κεντρ. Μακεδονία)
Επιτέλους, πότε θα καταλάβουν κάποιοι πολιτικοί (και οι περί αυτών σύμβουλοι) στον τόπο μας ότι η παιδεία δεν είναι ο χώρος για αυτοπροβολή τους και πειραματισμούς; Και για να καταλάβετε ίσως το έγκλημά σας, σας καλώ να με παραπέμψετε στην έκθεση μίας τουλάχιστον αξιολόγησης εκπαιδευτικού συστήματος (από τα τόσα που έχετε αλλάξει) όπου να αναφέρεστε απλά ότι αλλάζετε το πρότερο σύστημα για αυτούς ή εκείνους τους λόγους. Αφήστε την καραμέλα της «πάταξης» της παραπαιδείας. Η αλήθεια επί του θέματος δε σας συμφέρει. Άλλωστε είσαστε και οι πραγματικοί στυλοβάτες της, εδώ και τόσα χρόνια. Αν θέλατε να οργανώσετε σωστά την παιδεία στον τόπο μας, θα ξεκινούσατε από άλλο επίπεδο (υλικοτεχνικές και κτιριακές υποδομές, επαγγελματική κατοχύρωση όλων των πτυχίων, κονδύλια σε ερευνητικά προγράμματα, εξασφάλιση στέγης σε όλους τους φοιτητές κ.α).
Όσον αφορά την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αυτή απλά θα μπορούσε να γίνει με εξετάσεις στην Γ Λυκείου, από τράπεζα θεμάτων σε ποσοστό 100% (όπως ισχύει και για τις εξετάσεις διπλώματος ΙΧ) αφού μοναδικό σκοπό θα έχουν την επιβεβαίωση ότι ο/η μαθητής/τρια ολοκλήρωσε το βασικό κύκλο σπουδών του Λυκείου. Στην Α & Β Λυκείου να ισχύει το 50/50 (τράπεζα θεμάτων & από τον καθηγητή) χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν ο προαγωγικός βαθμός. Απλά δίνεται στο μαθητή το νέο μοντέλο εξέτασης και τον προετοιμάζουμε ανάλογα.
Όλοι οι μαθητές που έχουν ολοκληρώσει το βασικό κύκλο σπουδών Λυκείου, εισάγονται στη σχολή που επιθυμούν. Οι σχολές διακρίνονται σε ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ, ΘΕΤΙΚΕΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ,ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ, ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ κ.α. Οι φοιτητές παρακολουθούν υποχρεωτικά (με παρουσιολόγιο, εφόσον η πολιτεία τους εξασφαλίζει στέγη στον τόπο φοίτησης) τον 1ο προπαρασκευαστικό κύκλο σπουδών (Α & Β εξάμηνο)και δίνουν εξετάσεις όπου για να συνεχίσουν θα πρέπει να περάσουν επιτυχώς τα 2/3 των μαθημάτων που διδάχθηκαν μέσα σε τρεις εξεταστικές περιόδους (ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ/ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ – ΙΟΥΝΙΟΥ/ἼΟΥΛΙΟΥ & ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ/ὌΚΤΩΒΡΙΟΥ). Αν δεν τα καταφέρουν μπορούν να παρακολουθήσουν ακόμη 1 χρόνο τον ίδιο κύκλο της σχολής που επέλεξαν αρχικά ή να επιλέξουν άλλη σχολή. Το δικαίωμα αυτό παραμένει έως 2 χρόνια με κατοχύρωση μαθημάτων για την ίδια σχολή.
Στη συνέχεια ο/η φοιτητής/τρια παρακολουθεί τα μαθήματα τμήματος της σχολής που επέλεξε. Για κάθε έτος φοίτησης ισχύει πλέον το ποσοστό επιτυχίας στο 1/2 των μαθημάτων ανά έτος. Στο τέλος, ολοκληρώνοντας όλους τους κύκλους σπουδών (μέγιστο τα 5 χρόνια ανάλογα τα τμήματα) κάθε φοιτητής/τρια αποκτά πτυχίο επιπέδου Α (αν ολοκλήρωσε τις σπουδές επιτυχώς και έως 1 χρόνο καθυστέρηση), επιπέδου Β (με 2-3 χρόνια καθυστέρηση), επιπέδου Γ (με 2-3 χρόνια καθυστέρηση), επιπέδου Δ (για πάνω από 5 χρόνια) και επιπέδου Ε (στη μορφή του ανοιχτού πανεπιστημίου). Όλοι οι φοιτητές/τριες που περνούν το 100% των μαθημάτων του τμήματός τους στις εξεταστικές του έτους, παίρνουν υποτροφία ανάλογα με το βαθμό επίδοσης (8,5-10,0 το 100%, 7,0-8,5 80%, κ.ο.κ) χωρίς οικονομικά κριτήρια. Τα προνόμια σε υποτροφίες, φοιτητικές λέσχες, σίτιση, φοιτητικά επιδόματα κ.ά. χάνονται μετά το πέρας των 2 ετών που ορίζει το πτυχίο επιπέδου Α (εκτός αν υπάρχουν λόγοι που χρίζουν ιδιαίτερης μεταχείρισης από την πολιτεία).
Το μεταπτυχιακό πρέπει να είναι δωρεάν για τους πτυχιούχους επιπέδου Α και με πληρωμή, κλιμακωτά, για τα άλλα επίπεδα. Το ίδιο να ισχύει και για το διδακτορικό.
Μέσα από τέτοιες δομές κύριοι μεταρρυθμιστές θα μπορούσε ν΄ απογειωθεί η πολυβασανισμένη εκπαίδευση στον τόπο μας. Η εκπαίδευση και κατ’ επέκταση η μόρφωση πρέπει να γίνει αυτοσκοπός. Να είναι ανοιχτή για όλους και όχι να καταντά μια ανούσια & στείρα διαδικασία, που να οδηγεί στο πουθενά τα καλύτερα μυαλά της πατρίδας μας.
Οι δικές μου σκέψεις, στοχευμένα και περιεκτικά:
Γιατί Πληροφορική στο νέο Λύκειο
– Αλγόριθμοι, Επίλυση προβλημάτων: ανώτερη ικανότητα (γενική παιδεία)
– Επιστήμη Υπολογιστών, ανεξάρτητη Επιστήμη (Τριτοβάθμια Εκπαίδευση): Θετική Επιστήμη ισότιμη με τις άλλες
> 45 τμήματα Πληροφορικής, Δεκάδες ακόμη με μαθήματα προγραμματισμού
– Πιο προηγμένα (εκπαιδευτικά) κράτη εισάγουν τέτοιο μάθημα, ενώ η Ελλάδα το έχει πράξει πριν 15 έτη
– Πολύ μεγάλη τεκμηρίωση ήδη με κείμενα στη βιβλιογραφία και στον Ιστό
– Πληροφορικός στη Σχολική Μονάδα: μοχλός καινοτομίας, e-Μέντορας (συντονιστής ΤΠΕ), Β επίπεδο, επίλυση προβλημάτων on site. Το όφελος από αυτό είναι πολλαπλάσιο (εκπαιδευτικό αλλά και οικονομικό)
– Αφορά 6500 καθηγητές στο δημόσιο και ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχει σημαντική κοινωνική και εργασιακή διάσταση
Πρόταση
– Μάθημα Γενικής Παιδείας στη Β λυκείου, όπως η Χημεία και η Βιολογία
– Μάθημα Κατεύθυνσης στη Γ Λυκείου, όπως η Χημεία και η Βιολογία
– Μάθημα επιλογής στην Α λυκείου (υπάρχει στο σχέδιο)
Σκέψεις για Εξεταστικό
– Η Επιστήμη Υπολογιστών και η Χημεία είναι σημαντικά μαθήματα στο πεδίο των θετικών και τεχνολογικών τμημάτων στην Τριτοβάθμια όπως άλλωστε και η Βιολογία. Ισοβαρείς Επιστήμες όλες στον 21ο αιώνα
– Αν ο μαθητής δώσει το ένα μάθημα από αυτά (Χημεία ή Επιστήμη Υπολογιστών) χάνει τις μισές σχολές (είναι ορθό αυτό;;; )
– Σε όλα τα συστήματα στην Ελλάδα μέχρι τώρα η βασική διάκριση είναι: θετικές/τεχνολογικές σχολές ή σχολές επιστημών υγείας. Στο σχέδιο Κουλαϊδή (2012) έτσι προβλεπόταν
– Η Επιστήμη Υπολογιστών αν όχι με τη Χημεία, ίσως είναι προτιμότερο να είναι επιλεγόμενο με τη Βιολογία.
– Ο μαθητής να εξετάζεται 4 μαθήματα κατ’ ελάχιστον προσδοκώντας σε συγκεκριμένες σχολές
– Προαιρετικά ο μαθητής να δίνει 5ο μάθημα και να μπορεί να διευρύνει το πλήθος των σχολών στο μέγιστο δυνατό
– Αν ΔΕ δώσει Νέα Ελληνικά τότε τα μαθήματα είναι 4!!!!! (Αν έχει πάρει Απολυτήριο εξεταζόμενος με τράπεζα θεμάτων γιατί να δώσει Νέα Ελληνικά για την είσοδό του σε ΑΕΙ/ΤΕΙ;;;; )
Ομάδες μαθημάτων (Διδασκαλία)
– Φυσική, Μαθηματικά, Χημεία, Βιολογία ή Επιστήμη Υπολογιστών
– Όλοι οι μαθητές διδάσκονται τα 3 πρώτα και 1 εκ των δυο τελευταίων
Ομάδες μαθημάτων (εξέταση) (με τα Νέα Ελληνικά ή χωρίς)
Ο μαθητές εξετάζεται και διευρύνει τον ορίζοντα τριτοβάθμιων τμημάτων, σε μια απο τις παρακάτω ομάδες
– Φυσική Μαθηματικά, Χημεία
– Φυσική Μαθηματικά, Επιστήμη Υπολογιστών
– Φυσική Χημεία, Βιολογία
– Φυσική Μαθηματικά, Χημεία, Βιολογία
– Φυσική Μαθηματικά, Χημεία, Επιστήμη Υπολογιστών
– Αντίστοιχα για το πεδίο Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών να δίνει Ιστορία ή/και Αρχές Φυσικών Επιστημών
Έτσι ξεμπλοκάρεται η εισαγωγή στην Τριτοβάθμια και αίρονται όλοι οι περιορισμοί ΧΩΡΙΣ ΚΟΣΤΟΣ και είναι ΕΦΙΚΤΟ εύκολα.
«Η εξέλιξη της ανθρωπότητας δε βασίζεται παρά στα ευήκοα ώτα»
Παναγιώτης Τσιωτάκης
Καθηγητής Πληροφορικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Είναι θετικό ότι άλλαξε ο λανθασμένος τρόπος υπολογισμού του Βαθμού Πρόσβασης.
Παραμένει ωστόσο και στο νέο τρόπο υπολογισμού του μια πολύ σφιχτή/αυστηρή προσαρμογή των βαθμών προαγωγής και απόλυσης. Η προσαρμογή αυτή θυμίζει την προσαρμογή του προφορικού βαθμού στα Πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα με το ισχύον σύστημα, η οποία προβλέφθηκε για να αμβλυνθεί η πληθωριστική επίδραση της προφορικής βαθμολογίας στην εισαγωγή στην Τριτοβάθμια. Η σφιχτή προσαρμογή πρακτικά ακυρώνει στις περισσότερες περιπτώσεις την συμμετοχή της ενδοσχολικής επίδοσης στο Βαθμό Πρόσβασης.
Όμως με το νέο σύστημα, στον βαθμό Προαγωγής ή Απόλυσης συμμετέχει κατά 50% γραπτή δοκιμασία με στοιχεία Πανελλαδικών εξετάσεων και συνεπώς οι βαθμοί αυτοί –λογικά- θα είναι λιγότερο υποκειμενικοί από ότι οι προφορικοί των Πανελ. Μαθημάτων σήμερα. Μάλιστα στην κατεύθυνση αυτή θα μπορούσαμε να καλύπτουμε τα γραπτά των μαθητών και να διορθώνονται (χωρίς κάποια αμοιβή) από έναν εκπαιδευτικό όμορου σχολείου.
Συνεπώς η προσαρμογή των βαθμών προαγωγής και απόλυσης θα μπορούσε να είναι πιο ελαστική π.χ. στο +2 ή στο +3 ή να υπολογίζεται με έναν άλλο τρόπο όπως έγραψε στις 16 Αυγούστου 2013, 17:03 ο ΤΣΙΡΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ. Ακόμα θα μπορούσε ο (προσαρμοσμένος Β.Π.Α. να συνεισφέρει περισσότερο από 20%, κάτι που γινόταν με το σύστημα των Δεσμών.
Καταλαβαίνω τη δυσπιστία κάποιων που θεωρούν ότι με τη μεγαλύτερη συμμετοχή του Β.Π.Α. το σύστημα γίνεται πιο διαβλητό.
Όμως ο νομοθέτης όπως και πολλοί διδάσκοντες θεωρούν σημαντικότερη την αναβάθμιση του Λυκείου και ειδικά των μαθημάτων Γενικής Παιδείας που έχουν απαξιωθεί σήμερα. Καλώς ή κακώς ο μαθητής δεν πείθεται να ασχοληθεί με το Χ μάθημα που δεν ανήκει στον Προσανατολισμό του μόνο με νουθεσίες αλλά γνωρίζοντας ότι η επίδοση του σε αυτό θα καθορίσει σε κάποιο βαθμό την εισαγωγή του στην Γ/βάθμια.
Στο χέρι όλων μας είναι ΚΑΙ να αναβαθμίσουμε όλα τα μαθήματα ΚΑΙ να κρατήσουμε το σύστημα εισαγωγής ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ.
Πρέπει στη Γ Λυκείου στο Επιστημονικό Πεδίο Εξειδίκευσης (Ε.Π.Ε.) Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών να διδάσκεται το μάθημα Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός όπως έχω αναφέρει και στο αντίστοιχο σχόλιό μου στο άρθρο 2.
Οπότε για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση στο Επιστημονικό Πεδίο Εξειδίκευσης (Ε.Π.Ε.) Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών, ανάλογα με τα τμήματα που επιθυμεί να σπουδάσει ο μαθητής να μπορεί να επιλέξει, για το που θα εξεταστεί, ανάμεσα στην Χημεία και την Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μισές περίπου σχολές του μηχανογραφικού ανήκουν σε αυτό το πεδίο, θα μπορούσε να εξεταστεί η δυνατότητα διαχωρισμού του σε 2 διακριτά πεδία, Ε.Π.Ε. Θετικών και Ε.Π.Ε. Τεχνολογικών, στο πρώτο από τα οποία θα ήταν εξεταζόμενο η Χημεία και στο δεύτερο η Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός. Σε κάθε περίπτωση είναι αδιανόητο ένας μαθητής που επιθυμεί να συνεχίσει τις σπουδές του σε ένα τμήμα Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να μην εξετάζεται στην Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός, όταν στην συντριπτική πλειοψηφία των τμημάτων της κατεύθυνσης Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών (εξαιρώντας ακόμα και όλα τα τμήματα Πληροφορικής) τα μαθήματα Αλγοριθμικής και Προγραμματισμού παρέχουν απαραίτητες γνώσεις και είναι στο βασικό πρόγραμμα σπουδών, ενώ άλλα μαθήματα, που περιέχονται στο σχέδιο νόμου ως εξεταζόμενα, δεν είναι.
Πολλοί έχουν γράψει ότι κακώς το Υπουργείο Παιδείας προτείνει στο νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της Τεχνολογικής κατεύθυνσης (2ο και 4ο επιστημονικό πεδίο), εξεταζόμενο μάθημα να είναι η Χημεία. Αντιπροτείνουν το μάθημα της Ανάπτυξης Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον (ΑΕΠΠ) ως καταλληλότερο. Ας εξετάσουμε αν αυτό ευσταθεί.
Κατά τις πανελλήνιες εξετάσεις μας ενδιαφέρει οι υποψήφιοι να αποδείξουν ότι έχουν αποκτήσει υποδομή σε εκείνες τις βασικές επιστήμες οι οποίες συνδέονται με το περιεχόμενο των σπουδών τους, δηλαδή με όσο το δυνατόν περισσότερα υποχρεωτικά μαθήματα και μαθήματα ειδίκευσης (ιδίως των μεγαλυτέρων ετών) της σχολής / τμήματος που θα εισαχθούν. Κάτι τέτοιο επιτρέπει να ελπίζουμε ότι θα αποφοιτήσουν εγκαίρως, με επάρκεια γνώσεων και ικανοτήτων, ώστε η χώρα να παράγει επιστήμονες υψηλού κύρους.
Το μάθημα της Χημείας πληροί σαφώς τις παραπάνω προδιαγραφές για το σύνολο σχεδόν των σχολών / τμημάτων του 2ου και 4ου Επιστημονικού Πεδίου.
Αντίθετα το μάθημα της ΑΕΠΠ πληροί αυτές τις προδιαγραφές μόνο σε έναν πολύ μικρό αριθμό σχολών / τμημάτων όπως Πληροφορικής, Επιστήμης Υπολογιστών, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών και ίσως των Μαθηματικών. Στις υπόλοιπες σχολές / τμήματα η ικανότητα προγραμματισμού και ανάπτυξης εξειδικευμένων λογισμικών είναι μια χρήσιμη γνώση, όμως δεν αποτελεί ούτε βασική γνώση ούτε γνώση αιχμής για την επιστήμη που θεραπεύει η σχολή / τμήμα.
Το μάθημα τις Χημείας πέρα από τα εξάμηνα που διδάσκεται αμιγές (Γενική Χημεία, Ανόργανη Χημεία, Οργανική Χημεία, Αναλυτική Χημεία, Φυσικοχημεία, κλπ.), συνδέεται σε σημαντικό βαθμό με πολλά άλλα μαθήματα (υποχρεωτικά και ειδίκευσης), τα οποία διδάσκονται στις διάφορες σχολές / τμήματα των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ως εκ τούτου τα μαθήματα αυτά κατακτώνται ευκολότερα και πληρέστερα αν ο φοιτητής έχει καλές γνώσεις Χημείας. Ενδεικτικά, και με βάση τα προγράμματα σπουδών που υπάρχουν στις ιστοσελίδες των ΑΕΙ, αναφέρω τους ακόλουθους τίτλους μαθημάτων:
Α) Πολυτεχνικές Σχολές (από όλες τις σχολές πλην των χημικών μηχανικών):
Αρχές Οικολογίας & Περιβαλλοντικής Χημείας,
Τεχνικά υλικά,
Επιστήμη και Τεχνολογία Υλικών,
Μεταλλογνωσία,
Μεταλλουργία,
Περιβαλλοντική Χημεία & Μηχανισμοί Κινητικότητας Ρύπων ,
Θεωρία καύσης – Συστήματα καύσης
Μηχανές εσωτερικής καύσης,
Περιβαλλοντική Τεχνολογία
Νέα Τεχνολογικά Υλικά
κ.ά.
Β) Τμήματα Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών (από όλα τα τμήματα):
Ποιοτικός Έλεγχος Τροφίμων
Διαχείριση και προστασία περιβάλλοντος,
Οινολογία
Ενζυμική Τεχνολογία
Μοριακή Ενζυμολογία
Ανάλυση Βιομορίων
Γεωργική φαρμακολογία,
Εδαφολογία-Λιπασματολογία,
Διατροφή αγροτικών ζώων,
Φυσιολογία φυτών,
κ.ά.
Γ) Φυσικομαθηματική σχολή (από όλα τα τμήματα πλην του Χημικού):
Εισαγωγή στη Βιολογία
Μεταβολισμός φυτών
Μέθοδοι ανάλυσης μεταλλευμάτων
Ενεργειακές πρώτες ύλες
Γεωχημεία ιζημάτων και ιζηματογενών πετρωμάτων
Ποιότητα Ατμοσφαιρικού Περιβάλλοντος
Κλίμα – Κλιματική Αλλαγή
Επιστήμη των Υλικών
Σύνθετα Υλικά
Βιομηχανικά Μέταλλα και Κράματα
Μοριακά Νανοϋλικά
κ.ά
☛ Αντίστοιχα ισχύουν και για τα τμήματα των ΤΕΙ.
Ας εξετάσουμε όμως και τα συχνοτικά δεδομένα μεταξύ των μαθημάτων Χημείας και Πληροφορικής στις διάφορες σχολές / τμήματα των ΑΕΙ. Σύμφωνα με τα προγράμματα σπουδών 2012-13 των σχολών / τμημάτων που εντάσσονται στο 2ο ή 4ο επιστημονικό πεδίο μπορεί να διαπιστώσει κανείς τα ακόλουθα:
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Πιο πολλά εξάμηνα διδάσκεται η Χημεία από την Πληροφορική (εισαγωγή στους Η/Υ, και Προγραμματισμός) στις σχολές:
1) Χημικών Μηχανικών,
2) Μεταλλειολόγων Μηχανικών.
Αντίθετα, πιο πολλά εξάμηνα διδάσκεται η Πληροφορική από τη Χημεία στις σχολές
1) Αρχιτεκτόνων Μηχανικών,
2) Πολιτικών Μηχανικών,
3) Τοπογράφων Μηχανικών,
4) Μηχανολόγων Μηχανικών,
5) Ηλεκτρολόγων Μηχανικών,
6) Σ.Ε.Μ.Φ.Ε.
Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών:
Πιο πολλά εξάμηνα διδάσκεται η Χημεία από την Πληροφορική στα τμήματα:
1) Επιστήμη Τροφίμων και Διατροφής του Ανθρώπου
2) Βιοτεχνολογίας,
3) Φυσικών Πόρων,
4) Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής,
5) Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής και Υδατοκαλλιεργιών
☛ Στο τμήμα Αγροτικής Παραγωγής Χημεία και Πληροφορική διδάσκονται περίπου τον ίδιο αριθμό εξαμήνων.
Φυσικομαθηματική Σχολή.
Πιο πολλά εξάμηνα διδάσκεται η Χημεία από την Πληροφορική στα τμήματα:
1) Χημείας,
2) Βιολογίας,
3) Γεωλογίας.
4) Τεχνολογίας Υλικών
Αντίθετα, πιο πολλά εξάμηνα διδάσκεται η Πληροφορική από τη Χημεία στα τμήματα
1) Πληροφορικής,
2) Μαθηματικών.
☛ Στα Φυσικά τμήματα η Χημεία και η Πληροφορική διδάσκονται περίπου τον ίδιο αριθμό εξαμήνων.
Συμπερασματικά, ακόμη και σε επίπεδο συχνότητας διδασκαλίας αμιγών μαθημάτων, υπάρχει ελαφρά υπεροχή της Χημείας έναντι της Πληροφορικής.
Με την επιλογή της Χημείας ως πανελληνίως εξεταζόμενο μάθημα στην τεχνολογική κατεύθυνση διορθώνεται η μεγάλη στρέβλωση των τελευταίων δεκαέξι (16) ετών, όπου για να μπει κανείς ακόμη και σε τμήματα όπως,
Χημικό,
Χημικό Μηχανικό,
Μηχανικών Μεταλλείων Μεταλλουργών
Βιολογίας
Γεωλογίας
Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας
Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών
Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών,
Επιστήμης τροφίμων και διατροφής του ανθρώπου Γ.Π.Α.,
Βιοτεχνολογίας Γ.Π.Α.
Επιστήμης φυτικής παραγωγής Γ.Π.Α.,
Επιστήμης ζωικής παραγωγής και υδατοκαλλιεργιών Γ.Π.Α.
Μηχανικών περιβάλλοντος
Μηχανικών ορυκτών πόρων
Περιβάλλοντος
Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος,
Συντήρησης αρχαιοτήτων και έργων τέχνης Τ.Ε.Ι.
Tεχνολογίας Τροφίμων Τ.Ε.Ι.
Οινολογίας και τεχνολογία ποτών Τ.Ε.Ι.
Διαχείριση περιβάλλοντος και φυσικών πόρων Τ.Ε.Ι.
Μηχανικών τεχνολογίας πετρελαίου και φυσικού αερίου Τ.Ε.Ι.
Μηχανικών περιβάλλοντος και αντιρρύπανσης Τ.Ε.Ι. και πολλά άλλα,
δεν απαιτούνταν γνώσεις Χημείας αλλά γνώσεις Πληροφορικής (ΑΕΠΠ) και Διοίκησης Επιχειρήσεων (ΑΟΔΕ)! Μια στρέβλωση που ταλαιπωρούσε σχολές / τμήματα και φοιτητές (διαρροή, συσσώρευση φοιτητών στα μεγαλύτερα έτη, πολλά χρόνια φοίτησης κ.ά.) και για την οποία τόσες καταγγελίες έχουν γίνει από δεκάδες τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας τα τελευταία χρόνια.
Συνοψίζοντας, και χωρίς καμία πρόθεση να υποβαθμίσω το μάθημα της Ανάπτυξης Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον, εκτιμώ ότι είναι απολύτως ορθή η απόφαση του Υπουργείου να δώσει έμφαση στη Χημεία και ορίσει ως Πανελληνίως εξεταζόμενο μάθημα για τις εισαγωγικές εξετάσεις στις σχολές / τμήματα της τεχνολογικής κατεύθυνσης το μάθημα της Χημείας.
Αποστολόπουλος Κ.
Χημικός
Την ίδια στιγμή που χώρες σαν τη Βρετανία επενδύουν σοβαρά στην αλγοριθμική σκέψη και τον προγραμματισμό, με πρωτοβουλίες όπως τα Code Clubs (https://www.codeclub.org.uk/about), θεωρώντας πως:
«Learning to code is an important skill now we’re living in a digital age. It’s not just enough for children to know how to use technology. They should know how it works too.
Learning to code doesn’t just mean you can become a developer it strengthens problem solving skills and logical thinking and supports key academic subjects such as science, maths and technology.»
δηλ.,
«Η εκμάθηση του προγραμματισμού είναι μία σημαντική δεξιότητα στην ψηφιακή εποχή. Δεν αρκεί τα παιδιά να γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιούν την τεχνολογία. Θα πρέπει επίσης να μάθουν πώς αυτή δουλεύει.
Το να μάθει κανείς να προγραμματίζει δεν σημαίνει απλώς ότι έτσι μπορεί να γίνει προγραμματιστής — ενισχύει τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων και της λογικής σκέψης και επιπλέον υποστηρίζει κύρια ακαδημαϊκά αντικείμενα, όπως η επιστήμη, τα μαθηματικά και η τεχνολογία.»
την ίδια, λοιπόν, στιγμή, στο Νέο Λύκειο στην Ελλάδα της ψηφιακής εποχής ένας υποψήφιος των δεκάδων σχολών Πληροφορικής και των Πολυτεχνικών σχολών θα διαγωνίζεται στην… Χημεία και όχι στην Αλγοριθμική Σκέψη!
Πιστεύω ότι θα έπρεπε να υπήρχε μετά τη Β΄ή τη Γ΄Λυκείου ένα προπαρασκευαστικό έτος για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια, το οποίο θα παρακολουθούσαν όσοι επιθυμούσαν την εισαγωγή τους σε αυτά. Το Λύκειο να μην έχει εξεταστικό χαρακτήρα, αλλά να είναι χώρος όπου οι μαθητές θα ασχολούνται με όλα τα μαθήματα, χωρίς το άγχος των εξετάσεων. Μόνο έτσι θα αγαπήσουν τη γνώση.Με συζήτηση με τους καθηγητές για τα προβλήματα που τους απασχολούν.Η ύλη πρέπει να μειωθεί και να είναι κατάλληλη για τους μέσους μαθητές αυτής της ηλικίας, ώστε να είναι κατανοητή και αφομοιώσιμη.Στο εξωτερικό δεν διδάσκονται οι μαθητές της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε τόσο ανώτερο επίπεδο για παράδειγμα τα Μαθηματικά! Τα παιδιά από το Δημοτικό έχουν άγχος. Ακόμα και οι δάσκαλοι βάζουν συνέχεια διαγωνίσματα.Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε κουρασμένα και νευρωτικά παιδιά από το Δημοτικό.
Δεν διακρίνω πουθενά την δυνατότητα των υποψηφίων να μπορούν να επιλέξουν δύο Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού όπως την Ομάδα των Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών και των Επιστημών Υγείας δίνοντας εξετάσεις και στο επιπλέον μάθημα της Βιολογίας. Νομίζω ότι πρέπει να τους δοθεί αυτή η δυνατότητα προκειμένου να υπάρχουν περισσότερες επιλογές για τους υποψήφιους.
Θεωρώ ότι αδικεί τους υποψήφιους αυτούς σε σχέση με το προηγούμενο ισχύον νομοθετικό πλάισιο.
Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Είμαι εκπαιδευτικός Πληροφορικής και απόφοιτος του Τμήματος Επιστήμης Η/Υ του Παν/μιου Κρήτης από το 1989.
Με το σχόλιο μου αυτό θέλω να σας παρακαλέσω να επανεξετάσετε το ζήτημα της πρόσβασης σε σχολές Πληροφορικής.
Πιστεύω ότι οι μαθητές που θέλουν να δηλώσουν Σχολές και Τμήματα Πληροφορικής πρέπει να εξετάζονται σε μάθημα Επιστήμης Υπολογιστών, όπως το μάθημα της Ανάπτυξης Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον και όχι στο μάθημα της Χημείας που δεν θα τους χρησιμεύσει κατά τη διάρκεια των σπουδών τους.
Σας μεταφέρω και την αγωνία του μικρού μου γιού, που θα πάει φέτος στην Α Λυκείου και έχει στόχο κάποια Σχολή Πληροφορικής, που εξεπλάγην από το ενδεχόμενο να μην εξεταστεί σε μάθημα Πληροφορικής, όπως έγινε με τον μεγάλο μου γιο που φοιτά στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων και Μηχανικών Η/Υ του ΕΜΠ.
Είναι αδιανόητο τον 21ο αιώνα η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση να εξαντλείται στην κατάργηση της διδασκαλίας της Επιστήμης της Πληροφορικής στο Λύκειο.Είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενός πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος Πληροφορικής(Α.Ε.Π.Π.),το οποίο θα προετοιμάζει τους μαθητές για τη φοίτηση τους στις αντίστοιχες(54 τον αριθμό) σχολές Πληροφορικής της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.Το αντικείµενο της Πληροφορικής ,επίσης, επηρεάζει πάρα πολλούς τοµείς της καθηµερινής οικονοµικής και κοινωνικής ζωής και δεν θα πρέπει να συγχέεται µε την απλή ικανότητα χρήσης υπολογιστή.Η Πληροφορική είναι µια επιστήµη που θεωρείται η αιχµή της οικονοµικής δραστηριότητας παγκοσµίως και θα μπορούσε να βοηθήσει στην προσπάθεια της χώρας για έξοδο από την κρίση.
Βλέπω ότι πολλή κουβέντα γίνεται σχετικά με τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Εγώ θα θίξω ένα άλλο κατά τη γνώμη μου μείζον ζήτημα, που είναι ο αριθμός των εξεταζόμενων μαθημάτων.
Μετά το νόμο του Αρσένη όλοι οι υπουργοί έχουν αναλωθεί στη μείωση του αριθμού των πανελλαδικών μαθημάτων υπακούοντας έτσι στις απαιτήσεις των μαθητών. Οι μαθητές διαρκώς ζητούν όλο και λιγότερα μαθήματα επειδή λένε πως κουράζονται και δεν προλαβαίνουν, υπονοόντας έτσι ξεκάθαρα ότι αν ένα μάθημα δεν εξετάζεται πανελλαδικά τότε δεν ασχολούνται με αυτό. Αυτό αποτελεί ουσιαστικά υποβάθμιση του Λυκείου σαν θεσμό και δε θα έπρεπε οι κυβερνήσεις να το σκέφτονται καν. Συμφωνώ και προασπίζομαι το ότι δεν πρέπει να κουράζονται οι μαθητές. Αυτό όμως μπορεί να γίνει με πραγματική μεταρρύθμιση της δουλειάς που γίνεται στην τάξη, ώστε ο μαθητής να μαθαίνει στο σχολείο και όχι να μαθαίνει στον ελεύθερό του χρόνο και να πηγαίνει σχολείο για να εξετάζεται.
Μας ενδιαφέρει λοιπόν η «κούραση» του μαθητή ή το να φτιάξουμε ένα πραγματικά ΔΙΚΑΙΟ σύστημα; Ένα σύστημα είναι τόσο πιο δίκαιο, όσο πιο πολλά μαθήματα περιλαμβάνει. Έχω παρατηρήσει ότι πολλοί μαθητές (μεταξύ των οποίων και ο υποφαινόμενος όταν ήταν μαθητής) είναι δυνατό σε μία εξέταση να αποτύχουν λόγω ενός πολύ συγκεκριμένου γεγονότος πχ. παρερμηνεία ενός θέματος, κακή κατανομή χρόνου μεταξύ των θεμάτων, παράβλεψη λεπτομερειών της εξεταστέας ύλης, ακόμη και συχνοουρία και πονοκέφαλος. Η αποτυχία αυτή, που αν οφείλεται σε ένα τέτοιο τυχαίο γεγονός θα είναι μεμονομένη, θα επηρεάσει μόλις το 1/10 της βαθμολογίας σε ένα σύστημα με 10 μαθήματα (όπως αυτό που έδωσα εγώ), με το υπάρχον σύστημα το 1/6 και με το νέο σύστημα το 1/4 της βαθμολογίας καταδικάζοντας ουσιαστικά τον υποψήφιο. Ομοιώς μπορεί σε έναν άλλο μαθητή να «του κάτσουν τα θέματα» σε ένα μάθημα και έτσι να ευνοηθεί κατά το 1/4 της βαθμολογίας. Είναι λοιπόν αυτό το σύστημα δίκαιο;
Έχοντας λοιπόν προτείνει ξεκάθαρα την αύξηση των εξεταζόμενων μαθημάτων, έρχομαι να θίξω το ζήτημα «Χημεία ή Πληροφορική» απαντώντας «και τα δύο»! Παρατηρώ τους καθηγητές της πληροφορικής να διαμαρτύρονται για την εξαίρεση του μαθήματός τους, αλλά που ήταν τόσα χρόνια που πολλοί μαθητές εισάγονταν σε τμήματα πανεπιστημίων ή ΤΕΙ με βασικό μάθημα τη Χημεία χωρίς να έχουν εξεταστεί σε αυτή; Μια λύση θα ήταν η επιλογή μεταξύ των δύο αντικείμένων αλλά πιστεύω ότι θα περιόριζε τις μετέπειτα επιλογές των μαθητών όσον αφορά στις σχολές, γιαυτό προτείνω «και τα δύο».
Οι ώρες Πληροφορικής στο Λύκειο ελαττώνονται σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.Αντίστοιχα στη χώρα μας οι Εφαρμογές Πληροφορικής θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό μάθημα στην Α΄Λυκείου. Στην Β΄ Λυκείου να υπάρχει ως υποχρεωτικό μάθημα το Πολυμέσα – Δίκτυα με ποιο εξειδικευμένο και εκσυχρονισμένο περιεχόμενο.
Παράλληλα το μάθημα της Ανάπτυξης Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον( ΑΕΠΠ),θα πρέπει να διδάσκεται και να εξετάζεται στη Β και Γ Λυκείου . Στην Γ Λυκείου θα πρέπει οπωσδήποτε να διδάσκεται για 6 ώρες το ΑΕΠΠ. Υπάρχουν πάρα πολλά τμήματα στα Πολυτεχνεία, στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ , στα οποία ο προγραμματισμός αποτελεί βασικό στοιχείο πολλών μαθημάτων του προγράμματος σπουδών τους οπότε είναι απαραίτητο, οι μαθητές οι οποίοι εισάγονται στις παραπάνω σχολές, να κατέχουν τις βασικές γνώσεις στο συγκεκριμένο αντικείμενο.
Η κατάργηση της Πληροφορικής σίγουρα δεν οδηγεί στο νέο Ψηφιακό σχολείο.
Ο Βαθμός Προαγωγής και Απόλυσης γνωρίζουμε καλά ότι δεν μπορεί να είναι αντικειμενικός.
Αν θέλουμε ένα Λύκειο που να προσφέρει παιδεία, ας βγάλουμε τις εξετάσεις από το Λύκειο και ας δημιουργήσουμε ένα τέταρτο προπαρασκευαστικό έτος με όλα τα μαθήματα που απαιτούνται για τις Πανελλήνιες εξετάσεις (σχέδιο κ.λ.π)
Μερικές παρατηρήσεις:
1. Υπάρχουν δεκάδες τμήματα πληροφορικής (ΑΕΙ-ΤΕΙ) και σε δεκάδες άλλα τμήματα διδάσκεται ως βασικό μάθημα η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ.
2. Υπάρχει μια έρευνα του ίδιου του υπουργείου παιδείας (του 2011), όπου η πληροφορική είναι ένα από τα 4 μαθήματα που πρέπει να διδάσκονται οι μαθητές στο Λύκειο (μαζί με τα Νέα Ελληνικά, την Ιστορία και τα Μαθηματικά).
3. Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο υπάρχουν μαθήματα πληροφορικής στην αντίστοιχη εκπαιδευτική βαθμίδα.
4. Οι περισσότερες διεθνείς διακρίσεις μας σε διεθνές επιστημονικό επίπεδο προέρχονται από το χώρο της πληροφορικής.
Δεν μπορώ να φανταστώ ένα Λύκειο που το 2013 δε θα υπάρχει το μάθημα πληροφορικής σε ΟΛΕΣ τις τάξεις του Λυκείου και ότι δε θα εξετάζεται πανελλαδικά για την εισαγωγή στις αντίστοιχες σχολές της θετικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Προτείνω
• οι μαθητές που θέλουν να περάσουν σε σχολές πληροφορικής να μπορούν να παρακολουθούν το μάθημα Επιστήμη Υπολογιστών αντί της Χημείας .
• Επίσης να υπάρχει μάθημα πληροφορικής Γενικής Παιδείας σε όλες τις τάξεις.
Είναι σημαντικό ότι οι παραπάνω αλλαγές-τροποποιήσεις μπορούν να γίνουν χωρίς να χρειαστούν παραπάνω καθηγητές πληροφορικής, άρα χωρίς κόστος για το υπουργείο.
Έχει ληφθεί υπόψη ότι αν δεν γίνει καμία αλλαγή στο υπάρχον σχέδιο νόμου θα χρειαστεί σε 2 χρόνια να προσληφθούν καθηγητές ΠΕ04; Οι ώρες τους αυξάνονται και οι τωρινοί καθηγητές δεν θα μπορούν να τις καλύψουν!
Για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση στο Επιστημονικό Πεδίο Εξειδίκευσης (Ε.Π.Ε.) Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών, ανάλογα με τα τμήματα που επιθυμεί να σπουδάσει ο μαθητής να μπορεί να επιλέξει, για το που θα εξεταστεί, ανάμεσα στην Χημεία και την Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση,Σχεδίαση Αλγορίθμων και Προγραμματισμός. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μισές περίπου σχολές του μηχανογραφικού ανήκουν σε αυτό το πεδίο, θα μπορούσε να εξεταστεί η δυνατότητα διαχωρισμού του σε 2 διακριτά πεδία, Ε.Π.Ε. Θετικών και Ε.Π.Ε. Τεχνολογικών, στο πρώτο από τα οποία θα ήταν εξεταζόμενο η Χημεία και στο δεύτερο η Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση, Σχεδίαση Αλγορίθμων και Προγραμματισμός. Σε κάθε περίπτωση είναι αδιανόητο ένας μαθητής που επιθυμεί να συνεχίσει τις σπουδές του σε ένα τμήμα Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να μην εξετάζεται στην Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση, Σχεδίαση Αλγορίθμων και Προγραμματισμός, όταν στην συντριπτική πλειοψηφία των τμημάτων της κατεύθυνσης Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών (εξαιρώντας ακόμα και όλα τα τμήματα Πληροφορικής) τα μαθήματα Αλγοριθμικής και Προγραμματισμού παρέχουν απαραίτητες γνώσεις και είναι στο βασικό πρόγραμμα σπουδών, ενώ άλλα μαθήματα, που περιέχονται στο σχέδιο νόμου ως εξεταζόμενα, δεν είναι.
είναι πρωτοφανές να καταργείται ένα μάθημα, το οποίο έχει τη δυνατότητα να συνεισφέρει σημαντικά στην ανάπτυξη της οικονομίας, με την στενή αλλά και ευρύτερη έννοια.
Η διδασκαλία και η συσσώρευση γνώσεων στο τομέα της πληροφορικής, ανεξάρτητα από την κατεύθυνση που επιλέγει ο κάθε μαθητής, είναι χρήσιμη και μόνο θετικές επιπτώσεις μπορεί να έχει. Γιατί άραγε πραγματοποιούνται τόσα επιδοτούμενα και επιχορηγούμενα σεμινάρια ?.
Αλλά και η βιομηχανία λογισμικού και συναφών υπηρεσιών είναι ενας τομέας, ο οποίος απαιτεί ελάχιστες επενδύσεις και μπορεί να προσφέρει σημαντικά στην οικονομία και μάλιστα με εξαγωγικό προσανατολισμό.
Σίγουρα,το μάθημα της Πληροφορικής χρειάζεται συνεχή προσαρμογή, ωστε να παρακολουθεί τις εξελίξεις, αλλά η κατάργησή του, στην εποχή μας, είναι μία πράξη οπωσδήποτε οπισθοδρομική.
Δυστυχώς το Υπουργείο αρνείται να δεχτεί την Πληροφορική σαν επιστήμη κάτι που κάνουν όλες οι αναπτυγμένες χώρες του κόσμου.
Πως γίνεται να περνάει ένας μαθητής σε ένα Πανεπιστήμιο ή σε ένα ΤΕΙ που έχει σχέση με τεχνολογία και να μην έχει έρθει καθόλου σε επαφή με την επιστήμη των Υπολογιστών;
Και η Χημεία είναι μια πολύ σημαντική επιστήμη αλλά γιατί το Υπουργείο δείχνει τόση περιφρόνηση για την Πληροφορική;
Κύριε Υπουργέ ελπίζουμε να καταλάβετε το λάθος σας και να αναβαθμίσετε το ρόλο της Πληροφορικής στο Νέο Λύκειο.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ διορθώνεται ένα από τα ΠΑΡΑΛΟΓΑ του παλιού εκπαιδευτικού συστήματος, επιτέλους επανέρχεται η Χημεία ως εξεταζόμενο μάθημα στη θετική-τεχνολογική κατεύθυνση κάτι που έπρεπε να γίνει χρόνια τώρα!!!!!.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα είχαμε την τραγική «πρωτοπορία» να εισάγονται μαθητές σε δεκάδες τμήματα ΑΕΙ-ΤΕΙ που προαπαιτούν βασικές και προχωρημένες γνώσεις Χημείας, χωρίς να γνωρίζουν Χημεία μέσω της τεχνολογικής κατεύθυνσης(αφού ουσιαστικά δεν διδάσκονται Χημεία παρά μόνο στη Α Λυκείου), δημιουργώντας μεγάλα προβλήματα σε ολόκληρες σχολές και φυσικά στους ίδιους τους μαθητές που δυσκολεύονται να τελειώσουν τη σχολή τους, που αναγκάζονται να κάνουν φροντιστήρια ως φοιτητές, δημιουργώντας την απορία σε χιλιάδες γονείς και παιδιά πως είναι δυνατόν το εκπαιδευτικό σύστημα να μην προσφέρει τις απαραίτητες βασικές γνώσεις σε βασικές επιστήμες όπως η Χημεία.
Ενδεικτικό της σημασίας της Χημείας ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα στη θετική-τεχνολογική είναι τόσο ο αριθμός των σχολών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που περιλαμβάνουν στο πρόγραμμα σπουδών τους μαθήματα Χημείας ή προαπαιτούν γνώσεις Χημείας: πάνω από 160 Πανεπιστημιακά Τμήματα!!!! (που υπήρχαν και υπάρχουν και μετά το σχέδιο Αθηνά), όσο και η προαπαίτηση των περισσότερων σχολών υψηλής ζήτησης στην Ευρωπαϊκή κοινότητα για επιτυχή εξέταση σε ΧΗΜΕΙΑ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ!!!!
Η συνταγή είναι ΑΠΛΗ οι υποψήφιοι πρέπει να εξετάζονται στις βασικές επιστήμες (Μαθηματικά, Φυσική , Χημεία, Βιολογία. Έχοντας τις βάσεις σε αυτές τις επιστήμες μπορούν να ανταποκριθούν σε οποιαδήποτε σχολή-τμήμα. ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, έτσι γινόταν και στην Ελλάδα μέχρι τη προ δεκαετίας αποδιοργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος.
Επιπλέον η Χημεία χαρακτηρίζεται ως η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΑΣΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, αφού είτε προαπαιτείται, είτε είναι άρρηκτα συνδεδεμένη σχεδόν με ΟΛΕΣ τις θετικές και τεχνολογικές επιστήμες.
Τα Βασικά μαθήματα ή τα μαθαίνεις στην ώρα τους ή ποτέ. Κανένα τμήμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν μπορεί να καλύψει τα κενά στη Χημεία ή στη Φυσική μέσω του προγράμματος σπουδών του. Αντίθετα με τη Πληροφορική που δεν είναι βασική επιστήμη και καλύπτεται πλήρως στα τμήματα που πιθανόν να απαιτείται, εφόσον οι υποψήφιοι έχουν τις απαραίτητες βάσεις στα Μαθηματικά.
Θετικό ο βαθμός πρόσβασης να λαμβάνει υπόψιν και τη συνολική παρουσία στο λύκειο, ενισχύοντας το θεσμό του λυκείου, αν και υπάρχει ο κίνδυνος αδικίας των μαθητών(διαφορετικά θέματα, διαφορετικοί καθηγητές, διαφορετικό επίπεδο σχολείων)
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ
ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ
ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ
ΣΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ,
ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Οι διδάσκοντες του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, λαμβάνοντας γνώση των προτάσεων του ΥΠΔΒΜΘ για το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα του Γυμνασίου και του Λυκείου, του νομοσχεδίου για το νέο Λύκειο, αλλά και της συνολικής εικόνας των κυβερνητικών πολιτικών τις τελευταίες δεκαετίες σε σχέση με τη μουσική εκπαίδευση στην Ελλάδα, αισθανόμαστε υποχρεωμένοι/ες να καταθέσουμε τα εξής:
1. Ως προς τη διαδικασία υιοθέτησης των νέων ωρολογίων προγραμμάτων, προκαλεί θλίψη η (προφανώς σκόπιμη) παράλειψη εκ μέρους του ΥΠΔΒΜΘ επίσημης πρόσκλησης προς τα Πανεπιστημιακά Μουσικά Τμήματα να εκφέρουν άποψη. Επιδεικνύοντας το γνωστό φοβικό σύνδρομο αποφυγής τής ειδικής γνώμης των καθ’ ύλην αρμοδίων (βλ. π.χ. σύνθεση της Καλλιτεχνικής Επιτροπής και κατάρτιση ωρολογίου προγράμματος μουσικών σχολείων) το Υπουργείο καταλήγει στο σκανδαλώδες αποτέλεσμα να καταργεί μαθήματα μουσικής για τα οποία πρόσφατα το ελληνικό Κράτος ενέκρινε (και άρα πλήρωσε) την έκδοση βιβλίων (Β’ και Γ’ Γυμνασίου).
2. Ο δραστικός περιορισμός και η άνευ διεθνούς προηγουμένου προωθούμενη υποβάθμιση του μαθήματος της μουσικής από τα προγράμματα διδασκαλίας, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών μαθημάτων εισαγωγής στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι επιστημονικά αβάσιμη και ατεκμηρίωτη, και κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση σε σχέση με την εκπαιδευτική πολιτική όλων των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών. Όλα τα πορίσματα της σύγχρονης έρευνας, όπως αποτυπώνονται σε παγκόσμια συνέδρια, στατιστικές και βιβλιογραφία, και όλα τα πολιτικά ρεύματα από τον άκρατο φιλελευθερισμό έως τον υπαρκτό σοσιαλισμό αναγνωρίζουν τις Τέχνες ως αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης.
3. Ο περιορισμός των μαθημάτων μουσικής αποτελεί ευθεία υποβάθμιση του κύρους των μουσικών Πανεπιστημιακών Τμημάτων, των προγραμμάτων σπουδών μας, και του ίδιου το γνωστικού αντικειμένου της Μουσικής. Η παράλειψη π.χ. οιασδήποτε αναφοράς στο νέο νομοσχέδιο για το Λύκειο σε Ομάδα Προσανατολισμού των Τεχνών ούτε ανεξάρτητα, ούτε ενταγμένη σε κάποια από τις άλλες ομάδες προσανατολισμού (π.χ. Ανθρωπιστικές επιστήμες), είναι ενδεικτική της διαχρονικής ανικανότητας του πολιτικού μας συστήματος να αναγνωρίσει όχι απλώς τη σημασία των Τεχνών, αλλά την ίδια την ύπαρξή τους ως ανεξάρτητων γνωστικών πεδίων και άρα την αναγκαιότητα της συστηματικής εκπαίδευσης σε αυτές.
4. Οι πρόσφατες αποφάσεις του ΥΠΔΒΜΘ είναι ασυνεπείς σε σχέση με αποφάσεις που έχει λάβει στο παρελθόν. Συγκεκριμένα, η διδασκαλία της μουσικής αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του «Διαθεματικού Ενιαίου Πλαισίου Προγραμμάτων Σπουδών» (ΔΕΠΠΣ) που έχει υιοθετηθεί από το ίδιο το ΥΠΔΒΜΘ (ΦΕΚ 13666, τ. Β’, 18/10/2001). Εάν το ΥΠΔΒΜΘ έχει αποφασίσει την αναθεώρηση του πλαισίου αυτού, τότε οφείλει να παρέχει επιστημονική τεκμηρίωση, ανάλογη με αυτήν που είχε προσφέρει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο κατά την πρωταρχική εισήγηση του ΔΕΠΠΣ.
5. Η συστηματική καλλιέργεια της μουσικής παιδείας είναι πάγια πολιτική κρατών τα οποία παρουσιάζουν αλματώδη ή σταθερή οικονομική ανάπτυξη τις τελευταίες δεκαετίες (ΗΠΑ, Καναδάς, Ρωσία, Ισραήλ, Ηνωμένο Βασίλειο, Σκανδιναβία, Κίνα, Βραζιλία, Μεξικό, Βενεζουέλα κλπ.). Η διάδοση της μουσικής εκπαίδευσης σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού περιορίζει την εγκληματικότητα, την απομόνωση, τη διάδοση των ναρκωτικών και βοηθά στην κοινωνική συνοχή. Στην περίπτωση της Βενεζουέλας, η Διααμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης διαπιστώνει ότι η εγκληματικότητα και η φυγή των παιδιών από τα σχολεία λόγω της εφαρμογής του El Sistema περιορίστηκαν τόσο, ώστε κάθε δολάριο που επενδύεται στο πρόγραμμα επιστρέφει 1.68 δολάρια σε «κοινωνικά μερίσματα», ενώ η χρηματοδότηση του προγράμματος γίνεται από το Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών της χώρας. Όπως είναι πλέον παγκοσμίως αποδεκτό, το πρόβλημα των φτωχών κοινωνιών δεν είναι απλώς η έλλειψη στέγης ή τροφής, αλλά η απελπισία, η ασημαντότητα και η υποβάθμιση της προσωπικότητας.
6. Η Ελληνική εκπαιδευτική πολιτική σε σχέση με την μουσική εκπαίδευση, διαχρονικά και ανεξάρτητα από την παρούσα οικονομική κρίση, φανερώνει παντελή έλλειψη σχεδιασμού. Ενδεικτικά αναφέρουμε: α) τα ειδικά μαθήματα «Αρμονία» και «Έλεγχος Μουσικών Ακουστικών Ικανοτήτων» στα οποία οι υποψήφιοι εξετάζονται πανελλαδικώς για την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση δεν προβλέπεται να διδάσκονται (ούτε και διδάσκονταν ποτέ) στα Γενικά Λύκεια με βάση το προωθούμενο νομοσχέδιο, σε αντίθεση με άλλα ειδικά μαθήματα («Γραμμικό Σχέδιο», «Ισπανικά» κλπ)• β) η Ελλάδα είναι ίσως το μόνο κράτος στον κόσμο (συμπεριλαμβανόμενων των περισσότερων κρατών του Τρίτου Κόσμου) όπου στα εξεταζόμενα μαθήματα εισαγωγής σε Πανεπιστημιακά Μουσικά Τμήματα δεν περιλαμβάνεται η εξέταση στην οργανική ή φωνητική εκτέλεση• γ) το νέο σχέδιο Νόμου για τα Γενικά Λύκεια περιλαμβάνει παλαιότερη εξαίρεση των σχολών Εικαστικών από την υποχρέωση να δέχονται φοιτητές ειδικών κατηγοριών, αλλά όχι και των Τμημάτων Μουσικών Σπουδών: το αποτέλεσμα είναι να αποκλείονται κωφοί και κωφάλαλοι από σπουδές στη ζωγραφική, αλλά όχι από σπουδές στη μουσική.
7. Η εκπαιδευτική πολιτική στη χώρα μας αγνοεί πλήρως τα παγκόσμια ευρήματα στο χώρο της νευροφυσιολογίας σχετικά με τις επιδράσεις της μουσικής στην ανάπτυξη εξαιρετικών δεξιοτήτων σκέψης και αντίληψης κατά την παιδική κι εφηβική ηλικία. Η ανθρώπινη δημιουργικότητα, η οποία καλλιεργείται συστηματικά μόνο με την εκπαίδευση στις Τέχνες, αναγνωρίζεται πλέον ως το sine qua non για την αποτελεσματική διαχείριση προβλημάτων σε όλους τους τομείς της επιστημονικής έρευνας. Η δημιουργική ενασχόληση με τη μουσική βοηθά στην ψυχική και σωματική υγεία και ευεξία και ενδυναμώνει την ανθρώπινη αυτο-αξία και αξιοπρέπεια. Συνεπώς κάθε περιορισμός της καλλιτεχνικής Παιδείας συντελεί στη μακροχρόνια κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική υποβάθμιση της κοινωνίας.
8. Η επίκληση οικονομικών λόγων για τον περιορισμό του πολιτισμού και των Τεχνών δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, δεδομένου ότι το ελληνικό Κράτος ακόμα και σε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης έκανε ελάχιστα για την προαγωγή τους. Η Κύπρος, μια χώρα με αντίστοιχες οικονομικές δυσκολίες και μνημονιακές υποχρεώσεις, προσφέρει δύο ώρες μαθήματος μουσικής σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού έως και την Β’ Γυμνασίου.
Ζητούμε από την κάθε πολιτική ηγεσία:
1. Διδασκαλία του μαθήματος της μουσικής σε κάθε τάξη του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου, με ιδιαίτερη έμφαση στη μουσική πράξη
2. Ενσωμάτωση στο πρόγραμμα του Γενικού Λυκείου των πανελλαδικά εξεταζόμενων ειδικών μαθημάτων «Αρμονία» και «Έλεγχος Ακουστικών Μουσικών Ικανοτήτων»
3. Σαφή αναφορά στο νέο Νομοσχέδιο για την ένταξη σε ομάδα προσανατολισμού των γνωστικών πεδίων των Τεχνών
4. Συγκρότηση της ύλης και του ωρολογίου προγράμματος των Μουσικών Σχολείων με βάση τα πορίσματα σύγχρονων ερευνών και τις διεθνείς πρακτικές
5. Διδασκαλία του μαθήματος μουσικής μόνο από όσους έχουν επαρκή και ειδική κατάρτιση.
6. Εξέταση στην οργανική/φωνητική εκτέλεση για τους υποψήφιους των μουσικών Πανεπιστημιακών Τμημάτων
7. Επίσημη συμμετοχή εκπροσώπων των Πανεπιστημιακών Μουσικών Τμημάτων σε κάθε είδους επιτροπή ή ομάδα εργασίας του ΥΠΔΒΜΘ που σχετίζεται με την μουσική εκπαίδευση
8. Εναρμόνιση της εκπαιδευτικής πολιτικής με τα όσα εφαρμόζονται στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ
Δημήτρης Χανδράκης, καθηγητής, Πρόεδρος του Τμήματος
Ηλίας Παπαδόπουλος, καθηγητής
Ευγενία Τσόπελα, καθηγήτρια
Δημήτρης Πάτρας, αναπληρωτής καθηγητής
Λήδα Στάμου, αναπληρώτρια καθηγήτρια
Κωστής Χασιώτης, επίκουρος καθηγητής
Αθανάσιος Ζέρβας, επίκουρος καθηγητής
Ευγένιος Πολίτης, επίκουρος καθηγητής
Άννα-Μαρία Ρεντζεπέρη, επίκουρη καθηγήτρια
Ίγκορ Πέτριν, επίκουρος καθηγητής
Γιώργος Βράνος, επίκουρος καθηγητής
Αναστάσιος Βασιλειάδης, επίκουρος καθηγητής
Γιώργος Κυριακάκης, επίκουρος καθηγητής
Κατρίν-Αννέτε Τσεντς, επίκουρη καθηγήτρια
Σωκράτης Σινόπουλος, λέκτορας
Ευθύμιος Ατζακάς, λέκτορας
Κώστας Ράπτης, λέκτορας
Έλενα Παπανδρέου, λέκτορας
Πέτρος Βούβαρης, λέκτορας
Ελευθέριος Τσικουρίδης, λέκτορας
Γερμανός Αχαλινωτόπουλος, λέκτορας
Ελένη Καλλιμοπούλου, λέκτορας
Μόνικα Ανδριανοπούλου, μέλος ΕΔΙΠ
Μιχάλης Νηστικάκης, μέλος ΕΔΙΠ
Χαρά Σειρά, διδάσκουσα ΠΔ407/80
Μαρία-Έμμα Μελιγκοπούλου, διδάσκουσα ΠΔ407/80
Θεόφιλος Σωτηριάδης, διδάσκων ΠΔ407/80
Στυλιανός Τσακαλίδης, διδάσκων ΠΔ407/80
Ζαφρανάς Νικόλαος, διδάσκων ΠΔ407/80
Αγγελική Καθαρίου, διδάσκουσα ΠΔ407/80
Μιλτιάδης Μουμουλίδης, διδάσκων ΠΔ407/80
Φεϊζός Παντελής, διδάσκων ΠΔ407/80
Μια παρατήρηση σχετική με το Σχεδιάγραμμα του προτεινόμενου εκπαιδευτικού συστήματος . Η μπλέ γραμμή που ξεκινά (δείχνει) απο τα πανεπιστήμια και καταλήγει( δείχνει) προς την αγορά εργασίας τι νόημα έχει αφού υπάρχει άλλο βέλος ( απο τα πανεπιστήμια )που επίσης καταλήγει(δείχνει) προς την αγορά εργασίας ή κατι δεν κατάλαβα καλά.
Θέλω να εκφράσω την απογοήτευσή μου που το μοναδικό μάθημα το οποίο καταργείται με το Νέο Λύκειο είναι η Πληροφορική.
Ένα μάθημα που διδάσκει μαθηματική σκέψη και που είναι απαραίτητο για τους μετέπειτα φοιτητές.
Γιατί πρέπει κάποιοι να αποπροσανατολίζουν τη συζήτηση λέγοντας ότι οι καθηγητές Πληροφορικής νοιάζονται μόνο για τα ιδιαίτερα και δεν βλέπουν ότι οι υπόλοιπες ειδικότητες τα πολλαπλασιάζουν με το Νέο Λύκειο;
Γιατί όλοι οι μαθητές πρέπει να εξετάζονται πανελλαδικά στη Χημεία; Δεν θέλω να μειώσω την αξία του μαθήματος αλλά γιατί η Επιστήμη των Υπολογιστών δεν μπορεί να είναι ένα ισότιμο μάθημα Γενικής Παιδείας; Και γιατί στις Πανελλαδικές εξετάσεις δεν μπορεί να υπάρχουν περισσότερα μαθήματα επιλογής ανάλογα με τη Σχολή που θέλει ο κάθε μαθητής;
Είναι δυνατόν κάποιος που θέλει να εισαχθεί στους Ηλεκτρολόγους ή στους Μαθηματικούς να εξετάζεται πανελλαδικά στη Χημεία και όχι στην Πληροφορική;
Σας παρακαλώ διορθώστε αυτό το λάθος για να πιστέψουμε σε εσάς.
Κάποιος που θέλει να σπουδάσει Γεωπονική σε ποιό ΕΠΕ θα ανήκει; Για έναν τέτοιο φοιτητή ποιό μάθημα είναι προαπαιτούμενο, τα Μαθηματικά ή η Βιολογία; Το ερώτημα είναι ρητορικό, γιατί επιστημονικά απαντάται εύκολα. Άρα πρέπει, όπως προτείνει η Π.Ε.Β, το ΕΠΕ «Σχολές Υγείας» να μετονομαστεί σε ΕΠΕ «Επιστήμες Ζωής και Περιβάλλοντος», έχοντας ως βασικό μάθημα τη Βιολογία.
Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να τονίσω την αναγκαιότητα της Πληροφορικής στο λύκειο.
Δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζει κάποιος ότι ολοκληρώνεται η εκμάθηση υπολογιστών στη γ΄Γυμνασίου εννοώντας μόνο τη χρήση του υπολογιστή.
Η Επιστήμη των Υπολογιστών διδάσκει αλγοριθμική σκέψη και είναι προαπαιτούμενη σχεδόν για όλες τις σχολές των Θετικών Επιστημών.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με το Νέο Λύκειο καταργείται η ΑΕΠΠ όταν υπάρχουν τόσα τμήματα που απαιτούν από το πρώτο έτος γνώσεις προγραμματισμού και όχι Χημεία.
Για το καλό των παιδιών μας δώστε τουλάχιστον τη δυνατότητα επιλογής ανάλογα με τη Σχολή.
Επίσης πρέπει κάποιος να τονίσει τη διαφορά μεταξύ της χρήσης ενός υπολογιστή και του προγραμματισμού έτσι ώστε να δουν όλοι καθαρά την αναγκαιότητα του μαθήματος.
Ευχαριστώ πολύ.
Γεια σας. Είμαι Βιολόγος, εκπαιδευτικός.
Το σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όπως ισχύει σήμερα, επιτρέπει στους υποψήφιους να διεκδικούν την εισαγωγή τους σε σχολές από διαφορετικά επιστημονικά πεδία, χωρίς να ελέγχεται όμως επαρκώς αν έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις για να ανταποκριθούν στα προγράμματα σπουδών τους. Για παράδειγμα, είναι δυνατόν ένας υποψήφιος της Θεωρητικής Κατεύθυνσης να διεκδικήσει την εισαγωγή του τόσο στη Νομική όσο και σε σχολές του Πολυτεχνείου.
Η δυνατότητα επιλογής από ένα πλήθος διαφορετικών σχολών είναι επιθυμητή και πρέπει να διατηρηθεί, αλλά μόνο στο βαθμό που αξιολογείται σωστά το γνωστικό επίπεδο των υποψήφιων σπουδαστών.
Το προτεινόμενο σύστημα εισαγωγής εξειδικεύει τα μαθήματα στα οποία είναι υποχρεωμένος να εξεταστεί ένας υποψήφιος, ανάλογα με τις σχολές τις οποίες θέλει να επιλέξει. Όμως:
• Το μάθημα της Βιολογίας αποτελεί πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα μόνο για τις σχολές Υγείας, παρόλο που η Βιολογία καλύπτει το σύνολο των θεμάτων που αφορούν τις δομές και τις λειτουργίες όλων των ζωντανών οργανισμών (φυτικών ή ζωικών) καθώς και τις αλληλεπιδράσεις τόσο μεταξύ τους όσο και με το περιβάλλον τους.
• Το Ε.Π.Ε.-Επιστήμες Υγείας στερεί από τους υποψήφιους τη δυνατότητα επιλογής και άλλων σχολών εκτός από τις σχολές Υγείας, οι οποίες έχουν προγράμματα σπουδών σχετικά με τα μαθήματα στα οποία οι υποψήφιοι αυτοί θα εξετάζονται πανελλαδικά.
• Το Ε.Π.Ε.-Παιδαγωγικών Τμημάτων είναι υπερβολικά εξειδικευμένο και προσφέρει ελάχιστες επιλογές σχολών για τους υποψήφιους που θα το επιλέξουν.
Με βάση τα παραπάνω, έχω τη γνώμη ότι:
• Το Ε.Π.Ε.-Επιστήμες Υγείας θα μπορούσε να μετονομαστεί, για παράδειγμα, σε Ε.Π.Ε.-Επιστήμες Υγείας, Αθλητισμού και Περιβάλλοντος, ώστε να περιλαμβάνει και άλλες σχολές εκτός από τις σχολές Υγείας. Η Βιολογία πρέπει να αποτελεί πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα, όχι μόνο για τους υποψήφιους σπουδαστές των τμημάτων των σχολών Υγείας, αλλά και για τους υποψήφιους και άλλων τμημάτων όπως: Βιοχημείας – Βιοτεχνολογίας – Γεωπονίας – Δασολογίας – Δασοπονίας – Ιχθυολογίας και Υδατοκαλλιεργειών – Οινολογίας – Περιβάλλοντος – Τροφίμων και Διατροφής – Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού – Φυτικής και Ζωικής Παραγωγής.
• Το Ε.Π.Ε.-Παιδαγωγικών Τμημάτων θα μπορούσε να καταργηθεί και τα τμήματα που περιλαμβάνει να μπορούν να επιλέγονται από υποψήφιους άλλων Ε.Π.Ε.
To νέο σχέδιο νόμου για την εκπαίδευση έχει προτείνει ένα τρόπο εισαγωγής στην Τριτοβάθμα εκπάίδευση που έχει κατά τη γνώμη μου τα παρακάτω μειονεκτήματα:
1. Μετατροπή του Λυκείου σε εξεταστικό κέντρο διάρκειας τρίων ετών. Οι μαθητές ξέρουν από την πρώτη στιγμή που ξεκινούν ότι πρέπει να δώσουν τα πάντα για το βαθμό και όχι για να κατακτήσουν το περιεχόμενο του κάθε μαθήματος. Αυτό μόνο επιζήμιες συνέπειες μπορεί να έχει για τους μαθητές στη δύσκολη ηλικία της εφηβείας τους.
2. Η βαθμολόγηση των γραπτών στις προαγωγικές και στις απολυτήριες εξετάσεις δεν είναι αντικειμενική καθώς τα θέματα δεν είναι ενιαία, άρα σε κάποια λύκεια θα είναι πιο εύκολα και σε άλλα πιο δύσκολα και θα βαθμολογούνται υποκειμενικά από τον κάθε καθηγητή.
3. Η προφορική βαθμολογία που μπορεί να δείχνει την εικόνα του μαθητή κάποια στιγμή σε ένα μάθημα και που μπορεί να βελτιωθεί αργότερα δραματικά ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον καθηγητή για κάποιο παιδαγωγικά ορθό λόγο, τον συνοδεύει εσαεί μέσα από τον ΒΠΑ χωρίς να μπορεί να διορθωθεί με κάποιο τρόπο.
4. Ο ανταγωνισμός για το μεγάλο βαθμό ξεκινά πια από την Α΄Λυκείου και αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα στη διόγκωση της παραπαιδείας και τους γονείς σε οικονομική δυσπραγία εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης των τελευταίων 60 χρόνων. Οι μαθητές θα εξαντλούν όλα τα σωματικά και ψυχικά τους αποθέματα για να ανταποκριθούν σε ένα στόχο που στα 15 τους χρόνια δεν έχουν καν την πνευματική ωριμότητα να προσεγγίσουν.
5. Η υπέρμετρη αυξηση των μαθημάτων που συμμετέχουν στο ΒΠΑ δίνει σαφές προβάδισμα σε όσους έχουν την οικονομική άνεση να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες απαιτήσεις για υποστήριξη των μαθητών. Τελικά σκοπός είναι να έχουμε ένα αντικειμενικό σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια ή να σπουδάζουν κατά προτεραιότητα οι έχοντες και όσοι από τους υπόλοιπους τα καταφέρουν και οι υπόλοιποι να μένουν απέξω; Αυτό θυμίζει εποχές του 1950 όπου οι φτωχότεροι έπρεπε να δουλέψουν για να τα βγάλουν πέρα και όχι να σκέφτονται σπουδές και μεγαλεία.
6. οι καθηγητές θα βρεθούν μεταξύ σφύρας και άκμονος γιατί από τη μια μεριά θα τους ζητείται να είναι αντικειμενικοί για να δουλέψει το σύστημα και από την άλλη θα πιέζονται για να βάλουν τους μεγαλύτερους δυνατούς βαθμούς από γονείς και μαθητές, που θα είναι σε πολύ δύσκολη κατάσταση κυνηγώντας το στόχο της εισαγωγής στο πανεπιστήμιο, όχι πια για ένα χρόνο αλλά για όλη την τριετία που διαρκεί το Λύκειο. Αυτό είναι η συνταγή για εκρηκτικές καταστάσεις μέσα στα Λύκεια.
Πρόταση μου είναι η Α’ Λυκείου να είναι έτος προσαρμογής των μαθητών στις απαιτήσεις του Λυκείου από το Γυμνάσιο και ο βαθμός της να μη μετρά για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο.
Η Β΄τάξη είχε χρησιμοποιηθεί και στο σύστημα Αρσένη και άλλαξε γιατί το σύστημα αυτό δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες των εισηγητών του. Τέλος καλό θα ήταν τα μαθήματα που εξετάζονται σε κάθε ομάδα μαθημάτων να καθορίζονται από τις σχολές που συμμετέχουν σε αυτή και αυτές να δίνουν και το συντελεστή βαρύτητας ανά σχολή.
Τυχαίο ότι μόνο οι φροντιστές βρήκαν πολύ καλό το σχέδιο για το Νέο (Παλαιού Τύπου) Λύκειο?? Ξαναγυρνάμε στις δέσμες -τι μου θύμισαν τώρα.. το 1989 που έδινα πανελλαδικές!!!- με επιπλέον εξετάσεις παντού. Πάμε μπροστά με γοργά βήματα προς τα πίσω. Ελλάδα 2013
Σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι η πρόταση για το νέο τρόπο εισαγωγής είναι αρκετά καλή αλλά έχω ένσταση όσον αφορά ένα μάθημα που βλέπω ότι καταργείται.
Το μάθημα αυτό είναι ο προγραμματισμός.
Πιστεύω ότι θα έπρεπε να είναι όπως τα Μαθηματικά υποχρεωτικό σε όλες τις θετικές επιστήμες και ιδιαίτερα στα Πολυτεχνεία, τις σχολές διοίκησης και τις οικονομικές σχολές.
Έχω σχεδόν 20 χρόνια εμπειρία στη διοίκηση και συμβουλές επιχειρήσεων στην Ελλάδα και 2 χρόνια στις ΗΠΑ.
Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι υπάρχει πολύ μεγάλη αδυναμία συνεννόησης μεταξύ προγραμματιστών και στελεχών των επιχειρήσεων γιατί οι μεν δεν μπορούν να κατανοήσουν τους δε.
Αυτό οδηγεί σε δημιουργία επιχειρησιακών προγραμμάτων τα οποία όχι μόνο δεν βοηθούν πραγματικά τις επιχειρήσεις αλλά αυξάνουν την πολυπλοκότητα των διαδικασιών και επομένως το κόστος λειτουργίας.
Θα σας αναφέρω ένα απλό παράδειγμα.
Το στέλεχος ζητάει από τον προγραμματιστή να προσαρμόσει το CRM πρόγραμμα της επιχείρησης ώστε να δέχεται πολλαπλές διευθύνσεις για ένα πελάτη χωρίς να περιορίζει τον αριθμό των διευθύνσεων.
Ο προγραμματιστής αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να δημιουργήσει ένα νέο πίνακα για διευθύνσεις.
Αυτό συνεπάγεται ότι οι αναφορές είναι πολύ πιο απαιτητικό προγραμματιστικά να γίνουν και να εξαχθούν.
Παρά ταύτα στο 99% των περιπτώσεων δεν τηρούνται πάνω από 2 διευθύνσεις ενώ στο 90% μόνο μια διεύθυνση.
Επομένως η άγνοια του στελέχους οδηγεί τον προγραμματιστή να φτιάξει πιο πολύπλοκο πρόγραμμα (δυσκολότερη εκμάθηση για τους χρήστες, μεγαλύτερες απαιτήσεις σε δίκτυα κ.ο.κ.).
Κατά συνέπεια είναι πολύ σημαντικό οι άνθρωποι που στο μέλλον θα έρχονται σε επαφή με τους προγραμματιστές (μηχανικοί, οικονομολόγοι, διευθυντές) να γνωρίζουν έστω τις βασικές αρχές προγραμματισμού για να βοηθηθούν πραγματικά οι επιχειρήσεις.
Το «Νέο» Λύκειο λοιπόν αντιγράφει το «παλαιό» της δεκαετίας του ’80. Τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα, και προσμέτρηση του προφορικού βαθμού των τριών τάξεων του Λυκείου.
Δεν βλέπω όμως ούτε πώς θα χτυπηθεί η παραπαιδεία, ούτε πώς θα ελαφρύνει ο φόρτος των μαθητών μας. Το αντίθετο μάλιστα, θα ενταθούν ήδη από την Α’ Λυκείου.
Και μια ακόμη επισήμανση. Η έλλειψη μαθημάτων Πληροφορικής τονίζει τον αναχρονιστικό χαρακτήρα του συστήματος. Μπορεί μεν το αντίστοιχο σύστημα στα τέλη του ’80 να μην είχε μαθήματα Πληροφορικής, τα τότε όμως τμήματα με σχετικό αντικείμενο μετρούνταν στα δάκτυλα του ενός χεριού. Σήμερα, με δεκάδες τμήματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με αντικείμενο την Πληροφορική, δεν νοείται σύστημα Εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση χωρίς αντίστοιχο μάθημα στο πεδίο των «Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών».
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ 1950.
Για να εισαχθεί κάποιος στο μαθηματικό Αθηνών το 1950 έδινε εξετάσεις στα εξής μαθήματα (που οριζόταν από την σχολή):
Μαθηματικά
Φυσική
Χημεία
Έκθεση.
Δηλαδή τα ίδια μαθήματα που θα δίνει και με το προτεινόμενο νομοσχέδιο.
Όμως το Μαθηματικό του 1950 είναι πολύ διαφορετική σχολή από την σημερινή, όπου από το 1ο εξάμηνο σπουδών ο φοιτητής καλείται πλέον να αντεπεξέλθει σε μάθημα προγραμματισμού Η/Υ (και όχι χειρισμού Η/Υ) και πολλές από τις μεταπτυχιακές επιλογές του έχουν άμεση σχέση με τον προγραμματισμό και πληροφορική γενικότερα.
Το εργασιακό περιβάλλον είναι εξαιρετικά ανταγωνιστικότερο σε σχέση με τα ισχύοντα κατά το 1950 ή ακόμα και το 1990. Όποιος βλέπει το πτυχίο ως διαβατήριο εισαγωγής στο δημόσιο της παραδεισένιας μονιμότητας ζει στο παρελθόν. Οι πιθανότητες να κάνει κάποιος την ίδια δουλειά σε όλη την εργασιακή του ζωή είναι μηδαμινές. Ένας φοιτητής που έχει μπει στο Μαθηματικό του 2013 γιατί είχε καλές επιδόσεις στην Χημεία ίσως έχει κάνει σοβαρό επαγγελματικό λάθος. Ο Μαθηματικός του 21ου αιώνα που σκοπεύει να δουλέψει εκτός του χώρου της παιδείας πρέπει να είναι σε θέση να εφαρμόσει αλγοριθμική λογική και να μπορεί να χρησιμοποιήσει μοντέρνες γλώσσες προγραμματισμού.
Το μαθηματικό είναι ένα παράδειγμα. Υπάρχουν σχολές που έχουν πολύ μεγαλύτερη ή ακόμα και αποκλειστική σχέση με την Πληροφορική.
Για τον λόγο αυτό θεωρώ ότι η κατάργηση του προγραμματισμού ως εξεταζόμενου μαθήματος για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι σοβαρό λάθος του νομοσχεδίου, καθώς θα επιτρέπει την είσοδο φοιτητών που έχουν υψηλές επιδόσεις π.χ. στην Χημεία σε σχολές που δεν θα αξιοποιήσουν τις επιδόσεις αυτές, ενώ θα απαιτήσουν ικανότητες που οι συγκεκριμένοι φοιτητές ίσως δεν έχουν.
ΠΡΟΤΑΣΗ 1η
Ο προγραμματισμός Η/Υ να είναι εξεταζόμενο μάθημα για την εισαγωγή σε σχολές στις οποίες απαιτείται (βάσει εισήγησης των σχολών).
ΠΡΟΤΑΣΗ 2η
Οι ίδιες οι σχολές να επιλέγουν τέσσερα μαθήματα από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα βάσει των οποίων θα γίνεται η εισαγωγή σε αυτές. Εννοείται ότι στο σύνολο των πανελλαδικώς εξεταζόμενων πρέπει να συμπεριλαμβάνεται και ο προγραμματισμός Η/Υ.
Πώς γίνεται να εισάγεται κάποιος σε σχολές πληροφορικής, χωρίς να έχει διδαχθεί ποτέ προγραμματισμό; Μου θυμίζει πριν 18 χρόνια που είχαμε εισαχθεί στο πολυτεχνείο με δέσμες και για ένα ολόκληρο εξάμηνο προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι είναι η pascal…. για να καταφέρουμε να πάρουμε ένα πέντε είχαμε αγνοήσει όλα τα άλλα μαθήματα….
Επειδή μάλλον η χρήση της Ελληνικής γλώσσας δεν είναι το δυνατό μου σημείο, Μαθηματικός γαρ, δεν καταλαβαίνω από τη διατύπωση του άρθρου 4 πώς θα μαζεύει ένας υποψήφιος τα μόρια του για την εισαγωγή του, σε μία σχολή. Καταλαβαίνω ότι θα μετράνε οι βαθμοί των τριών τάξεων του Λυκείου(πολλαπλασιαζόμενοι με κάποιους συντελεστές), αλλά αυτό που δεν καθίσταται σαφές είναι τι θα γίνεται με τους τρεις αυτούς βαθμούς, τον μέσο όρο των γραπτών πανελληνίων και τον πιθανώς αναπροσαρμοσμένο βαθμό των τριών τάξεων του Λυκείου. Θα βγάζουμε νέο μέσο όρο ή μήπως ακόμα δεν έχετε αποφασίσει ούτε εσείς, αφού ούτως ή άλλως η πρώτη εφαρμογή θα γίνει (;) το σχολικό έτος 2015-2016; ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μια φορά ας μην αφήσουμε ΤΙΠΟΤΑ να αποφασιστεί τελευταία στιγμή. ΤΩΡΑ διευκινίστε το.
Εγώ θα σας μιλήσω από την προσωπική μου εμπειρία. Έδωσα πανελλαδικές το 1998, Εκθεση, Μαθηματικά, Φυσική και Χημεία. Πέρασα σε σχολή Πληροφορικής. Θα ήθελα να σας αναφέρω πως για να καταλάβω την έννοια του προγραμματισμού και της αλγοριθμικής σκέψης έφτασα στο 2 έτος. Πέρα από αυτό μιλώντας με μαθητές μου, μου εχουν αναφέρει πως το μάθημα του προγραμματισμού τους βοήθησε πάρα πολύ, όχι μόνο όσοι πέρασαν σε σχολές πληροφορικής, αλλά και σε πολυτεχνικές σχολές. Πέρα από αυτό εγώ τη χημεία δεν την χρειάστηκα ποτέ μου. Και είναι οξύμωρο μαθητές οι οποίοι ενδιαφέρονται να εισαχθούν σε σχολές πληροφορικής να διδάσκονται χημεία κι όχι προγραμματισμό. Εγώ προσωπικά το θεωρώ ένα από τα πλεον απαραίτητα μαθήματα, έτσι ώστε και οι μαθητές να έχουν υπόβαθρο για τη συνέχεια των σπουδών τους.
Αν θέλουμε να συναγωνιστούμε το Πακιστάν, την Ινδία, την Κίνα και όλες της χώρες της Ε.Ε. στον τομέα της πληροφορικής και των νέων τεχνολογιών θα πρέπει να ξεφύγουμε από τα στενά όρια των αρχαίων ελληνικών.
θα ήθελα να μας εξηγήσει το υπουργείο τη λογική της ύπαρξης της τράπεζας θεμάτων, ειδικά και τις τελικές εξετάσεις. Απορώ μάλιστα που οι περισσότεροι που αναφέρονται σε αυτό το θέμα, το θεωρούν ως θετικό βήμα. Πρόκειται για το ισχυρότερο όπλο για την ενίσχυση της παπαγαλίας. Σήμερα πολλά ιδιωτικά σχολεία βάζουν τους μαθητές τους να αποστηθίζουν μηχανικά τα κείμενα πχ της ιστορίας, και εσείς πάτε να κάνετε κάτι παρόμοιο και στα μαθηματικά ή τη φυσική;
Θα πρέπει τουλάχιστον έστω και την τελευταία στιγμή να καταλάβουν πόσο στρεβλό θά είναι το Νέο Λύκειο από την απουσία της Πληροφορικής αλλά και από Πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα Αλγοριθμικής.
Τουλάχιστον θα έπρεπε να υπάρχει η δυνατότητα επιλογής στους μαθητές μεταξύ Επιστήμης Υπολογιστών – Επιλογή μαθητών Θετικών Σπουδών : Χημεία ή Επιστήμη Υπολογιστών
Μάθημα σχετικό με την Επιστήμη Υπολογιστών και την αλγοριθμική σκέψη θα πρέπει γίνει υποχρεωτικό για τους μαθητές που θέλουν να ακολουθήσουν σπουδές σχετικές με την πληροφορική.
Το μάθημα της Αλγοριθμικής όχι μόνο θα πρέπει να παραμείνει στις Πανελλαδικές εξετάσεις αλλά θα πρέπει γίνει υποχρεωτικό για τους μαθητές που θέλουν να ακολουθήσουν σπουδές σχετικές με την πληροφορική. Αυτή είναι η γνώμη των περισσοτέρων πανεπιστημιακών (αν όχι όλων), αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Σε έρευνα που έγινε τον Ιανουάριο του 2011 , για λογαριασμό του Υπουργείου Παιδείας, με τίτλο «ΕΡΕΥΝΑ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΕΠΙ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ – ΛΥΚΕΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ», φαίνεται ξεκάθαρα η αναγκαιότητα ύπαρξης της πληροφορικής στο Λύκειο.
Στο ερώτημα «Ποιά μαθήματα πρέπει να είναι υποχρεωτικά και ποιά επιλογής;”, το μάθημα της πληροφορικής, με ποσοστό 84,3%, κατατάσσεται στα υποχρεωτικά μαθήματα (4ο κατά σειρά προτίμησης από 19 συνολικά μαθήματα).
Aναγκαιότητα είναι η ύπαρξη Πανελλαδικώς εξεταζόμενου μαθήματος Επιστήμης Υπολογιστών, προκειμένου οι μαθητές να συνεχίζουν τις σπουδές τους στα δεκάδες Τμήματα Πληροφορικής Α.Ε.Ι. και Α.Τ.Ε.Ι.
Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής προφανώς δεν εξυπηρετεί γι’αυτό όχι μόνο αποσοβήθηκε αλλά και δεν λήφθηκε υπόψιν στον σχεδιασμό του Νομοσχεδίου γιά το Νέο Λύκειο.
Γιατί άραγε; Τροφή γιά σκέψη
Απίστευτο και όμως αληθινό. Δημόσια διαβούλευση γιά το αυτονόητο.
Δημόσια διαβούλευση γιά το αν πρέπει να υπάρχει η Πληροφορική στο Λύκειο αλλά και στις Πανελλαδικές.
Απλά χωρίς σχόλια….
Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση υπάρχουν δεκάδες σχολές Πληροφορικής και αρκετές ακόμη που στο πρόγραμμα σπουδών τους έχουν υποχρεωτικά μαθήματα Πληροφορικής.
Είναι δυνατόν να μην εξετάζονται για την εισαγωγή τους σε αυτές σε μάθημα Πληροφορικής;
Είναι αναγκαίο να υπάρχει για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εξέταση σε μάθημα Πληροφορικής (Προγραμματισμός), τουλάχιστον για τις σχετιζόμενες σχολές.
Οι μοριοδότηση που θα δίνεται μέσα από τέσσερις πανελλαδικές εξετάσεις των μαθητών στις τρεις τάξεις του λυκείου, θα διαλύσει ψυχολογικά τους μαθητές Τώρα που δίνουν μία φορά πανελλαδικές εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς είναι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση είτε έχουν γράψει καλά είτε όχι
Νιώθω με τη σειρά μου ότι πρέπει να δικαιολογήσω το αυτονόητο τονίζοντας τα εξής:
1) κανείς δεν καταλαβαίνει ότι το μοναδικό μάθημα που καταργεί το καινούργιο σύστημα είναι η ΑΕΠΠ γιατί φοβούνται να πειράξουν μαθηματικούς, φυσικούς και χημικούς;
2) είναι το μοναδικό μάθημα που διδάσκει αλγοριθμικη σκεψη με έναν τρόπο τελείως διαφορετικό κ ίσως πιο ποιοτικό ακόμα και από τα μαθηματικά!
3) γιατί οι μαθητές που επιθυμούν να εισαχθούν στους Ηλεκτρολογους ή στους μαθηματικούς να πρέπει να δώσουν πανελλαδικά χημεία ενώ δεν θα τη ξανασυναντήσουν σε αντίθεση με την ΑΕΠΠ?
4) γιατί το Υπουργείο δεν λαμβάνει υπόψη του τις προτιμήσεις των παιδιών, των γονιών, των εκπαιδευτικων αλλά και των ίδιων των πανεπιστημιων;
Ελπίζω ότι η δημόσια διαβούλευση θα αναδείξει τη σπουδαιότητα του μαθήματος της ΑΕΠΠ και το Υπουργείο θα αναθεωρήσει!
Τότε θα ζούμε σε μια χώρα με πραγματική δημοκρατία.
Είναι θλιβερό κ ντροπή να συζηταμε την καταργηση της επιστήμης των υπολογιστών από το Λυκειο και της ΑΕΠΠ από πανελλαδικως εξεταζομενο μάθημα. Η μεταρρύθμιση αυτή στέλνει φοιτητές στα πανεπιστήμια με ένα κενό γνώσεων που δεν μπορεί να αναπληρωθεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση!
Και γιατί υπάρχουν κάποιοι που κατηγορούν τους καθηγητές πληροφορικής ότι χάνουν τα ιδιαίτερα και δεν συζητάνε για τους χημικούς, μαθηματικούς που τρίβουν τα χέρια τους που θα μετράει ο βαθμός και των τριων ταξεων!!!!
Τουλάχιστον σε αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα ας παραμείνει η ΑΕΠΠ που καλλιεργει μαθηματική σκέψη πάνω από όλα και ας μη γίνει η Χημεία υποχρεωτική για σχολές που ξέρουμε όλοι ότι δεν θα την χρειαστούν ποτέ!
Αδιανόητο να εξαφανίζεται η πλληροφορική από το Λύκειο.Μερικές προτάσεις για να μπει η πληροφορική παιδεία στο Λύκειο είναι οι εξής:
Α’ Λυκείου:
(άρθρο 2) Το μάθημα Εφαρμογές Πληροφορικής, δύο (2) ωρών, να είναι μέρος του κοινού εκπαιδευτικού προγράμματος των μαθημάτων Γενικής Παιδείας της Α’ Λυκείου και όχι μάθημα επιλογής.
Β’ Λυκείου
(άρθρο 2) Προσθήκη μαθήματος Επιστήμη Υπολογιστών/Αλγοριθμική, δύο (2) ωρών, ως μάθημα του κοινού εκπαιδευτικού προγράμματος των μαθημάτων Γενικής Παιδείας της Β’ Λυκείου. Στο μάθημα αυτό ο μαθητής θα διδάσκεται τις βασικές αρχές της επιστήμης υπολογιστών και των εφαρμογών της και θα εισάγεται στην αλγοριθμική αναπτύσσοντας την κριτική, αναλυτική και συνθετική του σκέψη και τη δημιουργικότητά του.
Γ’ Λυκείου
Α) (άρθρο 2) Προσθήκη μαθήματος Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός, τουλάχιστον τριών (3) ωρών, ως μάθημα της Ομάδας Προσανατολισμού των Θετικών Σπουδών (που στην πραγματικότητα θα έπρεπε να μετονομαστεί σε Ομάδα Προσανατολισμού των Θετικών και Τεχνολογικών Σπουδών). Το μάθημα αυτό έχει σημαντικά οφέλη, τα οποία δεν προσφέρει κανένα από τα υπόλοιπα μαθήματα, στην ανάπτυξη των ικανοτήτων του μαθητή στην ανάλυση, κατανόηση και επίλυση προβλημάτων, καταστάσεων αλλά και εννοιών, που γνωρίζει είτε κατά τη διάρκεια των μαθημάτων του στην Γ’ τάξη, είτε στις μετέπειτα σπουδές του σε οποιαδήποτε τμήμα Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Β) (άρθρο 4) Για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση στην ομάδα Ε.Π.Ε. Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών, ανάλογα με το επιστημονικό πεδίο που επιθυμεί να σπουδάσει ο μαθητής να μπορεί να επιλέξει,για το που θα εξεταστεί, ανάμεσα στην Χημεία και τηνΕπιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός. Είναι αδιανόητο ένας μαθητής που επιθυμεί να συνεχίσει της σπουδές του σε ένα τμήμα Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να μην εξετάζεται στην Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός, όταν στην συντριπτική πλειοψηφία των τμημάτων Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών (εξαιρώντας ακόμα και όλα τα τμήματα Πληροφορικής) ταμαθήματα Αλγοριθμικής και Προγραμματισμού παρέχουν απαραίτητες γνώσεις και είναι στο βασικό πρόγραμμα σπουδών, ενώ άλλα που εξετάζονται δεν είναι.
Στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν αναφέρεται τίποτα για τις στρατιωτικές-ατυνομικές σχολές οι οποίες ,όπως έχει ακουστεί, θα αποτελούν ξεχωριστό πεδίο. Τι θα γίνει σε περίπτωση που οι μαθητές συμπληρώνουν την βαθμολογία που απαιτείται για την εισαγωγή τους αλλά κοπούν στις ψυχομετρικές ή υγειονομικές ή αθλητικές δοκιμασίες; Θα μπορούν να εισαχθούν σε άλλες σχολές πλην των στρατιωτικών;