Αρχική Ειδική ΑγωγήΆρθρο 27: Μετεκπαίδευση – Επιμόρφωση

Άρθρο 27: Μετεκπαίδευση – Επιμόρφωση

1. Οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν σε ΣΜΕΑΕ, στα ΤΕ και στα προγράμματα παράλληλης στήριξης και διδασκαλίας στο σπίτι, παρακολουθούν επιμορφωτικά προγράμματα που καταρτίζονται και πραγματοποιούνται στα Περιφερειακά Επιμορφωτικά Κέντρα (ΠΕΚ). Σε θέματα σχετικά με την οργάνωση και πραγματοποίηση των προγραμμάτων αυτών, την πρόσκληση, τη Φοίτηση και τις υποχρεώσεις των επιμορφούμενων εφαρμόζονται οι διατάξεις που ισχύουν για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
2. Τα μέλη ΕΕΠ και ΕΒΠ που υπηρετούν σε ΣΜΕΑΕ και ΚΕΔΔΥ παρακολουθούν επιμορφωτικά προγράμματα, που καταρτίζονται από τα Περιφερειακά Εκπαιδευτικά Κέντρα (ΠΕΚ) και άλλους φορείς. Για θέματα σχετικά με την οργάνωση και πραγματοποίηση των προγραμμάτων αυτών, την πρόσκληση, τη φοίτηση και τις υποχρεώσεις των επιμορφούμενων εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις που ισχύουν για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με μέριμνα, όπου είναι δυνατόν, για τις ιδιαιτερότητες της θεματολογίας και τους διδάσκοντες για κάθε κλάδο.

Σχόλια 1 2
  • 5 Μαΐου 2014, 20:56 | ΜΙΧΑΗΛ Σ

    Στηρίζω τις θέσεις των
    ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 20:20 | Αμανατιάδου Κατερίνα

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 20:12 | Μαρία Χ.

    «Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ».

  • 5 Μαΐου 2014, 20:12 | Σταύρος Στ.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 20:10 | Αντωνία

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 20:05 | Κων/νος

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 20:01 | Βιβή Σταματούκη

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 19:57 | Αναστασία Χιδερίδου – Μανδαρή

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 19:51 | Ηλίας Κίσας

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 19:50 | Golightly

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 19:36 | ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΕ71

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 19:24 | Βίκυ

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 19:22 | Κωνσταντίνος Σ.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 19:22 | Μαρία Κουτσ.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 19:14 | ΣΟΦΙΑ p.e. 71

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 19:11 | Βασω

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 18:34 | Γεωργία Δ.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 18:21 | χριστινα

    στηριζω τις θεσεις των Σατεα

  • 5 Μαΐου 2014, 18:12 | Τσινικας Κων/νος

    Στηρίζω τις θέσεις των
    ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 18:01 | ΙΩΑΝΝΑ ΠΕ71

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 17:55 | Αλεξάνδρα Καραμάνη

    «Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ»

  • 5 Μαΐου 2014, 17:44 | Δέσποινα Π.Ε 71 (7 χρόνια αναπλήρωσης))

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 17:34 | Θ.Κ.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 17:16 | Αγγελική

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 17:05 | ΙΣΜΗΝΗ

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ!

  • 5 Μαΐου 2014, 16:46 | MINA

    Στηρίζω τις θέσεις των
    ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 16:33 | Εφη

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 16:30 | ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ!!

  • 5 Μαΐου 2014, 16:27 | Αθανασία – Πολυξένη Σαββοπούλου

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 16:26 | Ελένη Σεφέρογλου

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 16:26 | μαρια

    Στηρίζω τις θέσεις των
    ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 16:14 | Κωνσταντίνος Ι.

    Ας κάνετε τον κόπο να μελετήσετε όλες τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ στο http://www.satea.gr.

  • 5 Μαΐου 2014, 16:09 | Βάνια

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 14:30 | Ελένη Κ.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 13:58 | ΜΑΡΙΑ Κ.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 13:06 | Γιώργος Κουμαρίδης

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 12:40 | Μαρία Παπαγεωρίου

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 10:58 | ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΠΕ 71 (9 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ)

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 10:48 | Ανδριάνα Π.Ε.71

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ!

  • 5 Μαΐου 2014, 10:35 | Δόμνα Π.Ε. 71 (6 χρόνια αναπληρώτρια )

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 4 Μαΐου 2014, 21:43 | Ελένη ΠΕ71

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ!

  • 4 Μαΐου 2014, 11:12 | Σύλλογοι Αποφοίτων Τμημάτων Ειδικής Αγωγής(ΣΑΤΕΑ)

    Επίσημη θέση ΣΑΤΕΑ για μετεκπαίδευση και μεταπτυχιακά:

    Η κατάργηση της διετούς, δημόσιας και δωρεάν μετεκπαίδευσης που προσέφεραν τα Διδασκαλεία της χώρας, δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στη στελέχωση της πρωτοβάθμιας ΕΑΕ.

    Αφενός, στέρησε στους δασκάλους και νηπιαγωγούς την ουσιαστική μετεκπαίδευση/επιμόρφωση στις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και στην αντιμετώπιση τους στο σχολείο (ειδικό ή γενικό).

    Αφετέρου, σηματοδότησε τη στροφή προς τα σεμινάρια και τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, ως λύσεις επιμόρφωσης/μετεκπαίδευσης. Η σύνδεση δε των σεμιναρίων και των μεταπτυχιακών (ν.3699/2008) με την εργασιακή αποκατάσταση των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, αλλά και με τις υπηρεσιακές μεταβολές των μόνιμων εκπαιδευτικών οδήγησε σε ένα πρωτοφανές «εμπόριο» μεταπτυχιακών τίτλων και σεμιναρίων. Όμως, η μετεκπαίδευση στα Διδασκαλεία ήταν πρωτοπόρος θεσμός και πιο «αξιοκρατικός» από τα σεμινάρια και τα μεταπτυχιακά προγράμματα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Απευθυνόταν σε όλους τους διορισμένους εκπαιδευτικούς και όχι μόνο σε όσους έχουν οικονομική άνεση. Ήταν πραγματικά πρωτοποριακό ν’ αναλαμβάνει η ίδια η Πολιτεία τις ευθύνες της απέναντι στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και στους γονείς τους και να μετεκπαιδεύει τους δασκάλους/νηπιαγωγούς της.

    Σήμερα, για να μετεκπαιδευτεί ένας εκπαιδευτικός πρέπει να βγει στην «αγορά», να δει τι «προσφέρεται» σε σεμινάρια και μεταπτυχιακά προγράμματα και σε πολλές περιπτώσεις, είτε να ψάξει χρηματοδότηση π.χ. μια υποτροφία είτε να χρηματοδοτήσει ο ίδιος τις σπουδές του, συχνά με αυξημένο κόστος. Όμως η πρόσβαση στην εκπαίδευση (και στη μετεκπαίδευση), δεν θα έπρεπε να είναι κοινωνικό αγαθό; Γιατί για τους μαθητές μας, η δωρεάν πρόσβαση στην εκπαίδευση θεωρείται αδιαπραγμάτευτη (διαμαρτυρόμαστε αν μπει αντίτιμο στη σχολική φοίτηση), ενώ για τους εκπαιδευτικούς των μαθητών, η επιμόρφωση και η μετεκπαίδευση θα πρέπει να κοστολογείται ακριβά;

    Πέρα από το «αξιοκρατικό» ή μη του ζητήματος (διότι υπάρχουν και ελάχιστα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών χωρίς αντίτιμο), υπάρχει μία ακόμα, πιο σημαντική διαφορά μεταξύ της μετεκπαίδευσης και των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών που προσφέρονται σήμερα σε Ελλάδα και κυρίως στο εξωτερικό.

    Ως πρόγραμμα σπουδών, η μετεκπαίδευση είχε ακριβώς σκοπό να προετοιμάσει τους εκπαιδευτικούς να αντιμετωπίσουν τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στην ελληνική σχολική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα:
    με συγκεκριμένα (μη ενταξιακά ακόμα και σήμερα) αναλυτικά προγράμματα,
    με συγκεκριμένα (μη ενταξιακά) ωρολόγια προγράμματα,
    με σχολεία και τάξεις με σοβαρά χωροταξικά προβλήματα,
    με σχολεία και τάξεις με υλικοτεχνικούς περιορισμούς, χωρίς εκπαιδευτικό υλικό,
    με ένα μεγάλο μαθητικό δυναμικό σε γενικά και ειδικά σχολεία.

    Η μετεκπαίδευση ήθελε λοιπόν να εξοπλίσει τον εκπαιδευτικό με τις γνώσεις και τις δεξιότητες που χρειάζεται για ν’ αντιμετωπίσει το πολυποίκιλο σχολικό περιβάλλον: το Ειδικό Σχολείο, το Τμήμα Ένταξης και φυσικά το ίδιο το Γενικό Σχολείο. Αυτά τα σχολικά πλαίσια που περιγράφηκαν είναι «η πραγματική ζωή», όπου καλείται ο εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής, σε σύνθετο περιβάλλον, να εκπαιδεύσει (ή να συντονίσει την εκπαίδευση) παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, νοητική καθυστέρηση, αυτισμό, κινητικές αναπηρίες, ΔΕΠ-Υ, συναισθηματικές δυσκολίες κτλ. και φυσικά παιδιών τυπικής ανάπτυξης.

    Καθότι ο εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής έχει έναν πολυσύνθετο ρόλο (αξιολογεί, εκπαιδεύει, συντονίζει, συμβουλεύει, καθοδηγεί κτλ.) σε ένα πολυποίκιλο σχολικό περιβάλλον (ειδικό σχολείο, τμήμα ένταξης, παράλληλη στήριξη-τάξη συνεκπαίδευσης, γενική τάξη), η μετεκπαίδευση του δεν μπορεί να περιορίζεται απλώς στο να εξειδικευθεί κάποιος στην αντιμετώπιση μιας μορφής αναπηρίας/ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών π.χ. να εξειδικευθεί κάποιος μόνο στην Κώφωση. Αναμφίβολα ένας τέτοιος εκπαιδευτικός είναι πολύ χρήσιμος σε σχολικά πλαίσια όπου υπάρχουν κωφοί μαθητές. Σε άλλα πλαίσια όμως; Στο πλαίσιο μιας τάξης ειδικού σχολείου όπου μπορεί να υπάρχουν ταυτόχρονα μαθητές με νοητική καθυστέρηση, αυτισμό, ΔΕΠ-Υ; Επίσης, δε φτάνει ν’ ακολουθήσει κάποιος ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών στη σχολική ψυχολογία ή απλά να παρακολουθήσει ένα «θεωρητικό» μεταπτυχιακό (πολλές φορές εξ’ αποστάσεως, part-time, ευέλικτα, μέσω διαδικτυακής διδασκαλίας) χωρίς πρακτική άσκηση στις πραγματικές σχολικές δομές.

    Ως ΣΑΤΕΑ θεωρούμε ότι ελάχιστα μεταπτυχιακά ακολουθούν τη λογική της μετεκπαίδευσης των Διδασκαλείων. Και ακόμα και αν τα αναγνωρίσουμε (επιστημονικά-παιδαγωγικά) αυτά τα λίγα ως μετεκπαίδευση, πιστεύουμε ότι αυτή η αναγνώριση σε θεσμικό επίπεδο καταργεί και την ανάγκη δημόσιας και δωρεάν μετεκπαίδευσης των εκπαιδευτικών και την ύπαρξη των δύο δημόσιων πανεπιστημιακών τμημάτων ειδικής αγωγής. Για ποιο λόγο να υπάρχουν και να τα χρηματοδοτούν οι φορολογούμενοι; Το ζήτημα είναι λοιπόν και πολιτικής κατεύθυνσης: αν πρέπει να υπάρχει δημόσια και δωρεάν παιδεία, αν πρέπει να υπάρχει καθολική πρόσβαση στο πανεπιστήμιο για τους εκπαιδευτικούς, αν πρέπει κάποια στιγμή ένα πτυχίο να έχει επαγγελματικά δικαιώματα ή όχι.

    Εδώ θα πρέπει να διαλύσουμε και μερικούς μύθους που αναπαράγονται π.χ. ότι δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο προπτυχιακές σπουδές στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Αντιθέτως, υπάρχουν παντού και μάλιστα σε αξιόλογα πανεπιστήμια: στην Αμερική (The Pennsylvania State University, New York University κ.α.), στην Αυστραλία (University of New England, University of Southern Queensland κ.α.), στην Αγγλία (University of Winchester, Manchester Metropolitan University κ.α.), στη Γερμανία (Humboldt-Universität zu Berlin, Universität Oldenburg κ.α.), στην Ισπανία, Ιταλία, Σουηδία, Τουρκία κ.α. Σε κάποιες χώρες π.χ. Αγγλία, υπάρχει σαφώς η τάση να υπάρχουν μεταπτυχιακές σπουδές στην Ειδική (Special) και Συμπεριληπτική (Inclusive) Εκπαίδευση. Σε άλλες (Ηνωμένες Πολιτείες) υπάρχουν δεκάδες προπτυχιακά προγράμματα. Δεν πρέπει όμως να μπαίνουμε σε άστοχες συγκρίσεις των συστημάτων «εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών» και της σύνδεσης τους με επαγγελματικά δικαιώματα γιατί π.χ. στην Αγγλία, τα πτυχία είναι τριετούς φοίτησης και μπορείς ν’ αποκτήσεις το status του δασκάλου (Qualified Teacher Status) με ένα προπτυχιακό πρόγραμμα, μπορεί και όχι, και να χρειάζεσαι ειδικό πρόγραμμα να παρακολουθήσεις, εντός ή εκτός σχολείου (υπάρχουν πολλοί τρόποι για ν’ αποκτήσεις το QTS που δεν προϋποθέτουν βασικό τίτλο στα παιδαγωγικά). Τέλος, ίσως έχει νόημα να σημειώσουμε ότι πολλοί συνάδελφοι μας με βασικό πτυχίο στην ΕΑΕ εργάζονται σε χώρες του εξωτερικού (Γερμανία, Σουηδία κ.α.). Σε κάθε περίπτωση, όμως, η κάθε χώρα (ή πολιτεία) θέτει τα δικά της κριτήρια για την πρόσληψη εκπαιδευτικών στην ειδική και γενική εκπαίδευση.

    Για όλους τους παραπάνω λόγους λοιπόν, οι ΣΑΤΕΑ δε θεωρούμε τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών αντίστοιχα και ισότιμα (και ως «εκπαίδευση των εκπαιδευτικών» αλλά και πολιτικά-θεσμικά) με τη διετή μετεκπαίδευση των διδασκαλείων ή με τις προπτυχιακές σπουδές στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση.

    Συνεπείς στην παραπάνω θέση, οι ΣΑΤΕΑ ζητούμε να παίρνουν μετάθεση-απόσπαση στις δομές της πρωτοβάθμιας ΕΑΕ οι απόφοιτοι των Διδασκαλείων και των πανεπιστημιακών τμημάτων ειδικής αγωγής, ενώ οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί με μεταπτυχιακές σπουδές ή διδακτορικό μπορούν να προσφέρουν τα μέγιστα στην ένταξη των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μέσα στις γενικές τάξεις. Μπορούν μάλιστα ν’ αναλαμβάνουν εκείνες τις τάξεις, όπου υπάρχουν μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για να βοηθήσουν στην εκπαίδευση και ένταξή τους. Μην ξεχνάμε ότι η πλειοψηφία των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες βρίσκεται στις Γενικές Τάξεις.
    Συνεπείς με την παραπάνω θέση (ότι τα μεταπτυχιακά δεν είναι αντίστοιχα και ισότιμα με τη μετεκπαίδευση και τις βασικές σπουδές), οι ΣΑΤΕΑ, στους πίνακες αναπληρωτών, ζητούμε ξεχωριστό πίνακα για τους αποφοίτους των πανεπιστημιακών τμημάτων ειδικής αγωγής ο οποίος θα εξαντλείται και στη συνέχεια θα προσλαμβάνονται εκπαιδευτικοί με μεταπτυχιακά (ή διδακτορικό, το οποίο αποτελεί έρευνα και όχι μετεκπαίδευση). Σε κανέναν δεν αποκλείουμε την πρόσβαση στις δομές της ειδικής αγωγής με αυτή τη θέση μας. Άλλωστε, όπως θίξαμε και παραπάνω, οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί γενικής αγωγής με μεταπτυχιακά μπορούν να προσφέρουν στην εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μέσα από την πρόσληψή τους στις γενικές τάξεις (βρίσκονται ταυτόχρονα και στους πίνακες αναπληρωτών γενικής αγωγής).

    Τέλος, θέλουμε να θίξουμε το γεγονός ότι κάθε ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ επιμόρφωση, εξειδίκευση, μετεκπαίδευση κτλ. έχει νόημα και αξία. Αξία που ήδη αποτυπώνεται και υλικά: δηλαδή μισθολογικά, ως προσόν διορισμού (μοριοδότηση στον ΑΣΕΠ), ως προσόν για να γίνει κάποιος στέλεχος της εκπαίδευσης. Άλλωστε πολλοί συνάδελφοί μας, απόφοιτοι των πανεπιστημιακών τμημάτων ειδικής αγωγής, έχουν ακολουθήσει μεταπτυχιακές σπουδές και καλά έχουν κάνει, για να εμπλουτίσουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους. Δεν πρέπει όμως να εξισώνουμε -χωρίς κριτήρια ως προς το περιεχόμενο- τις μεταπτυχιακές σπουδές με τη μετεκπαίδευση και το βασικό πτυχίο σπουδών στην ειδική αγωγή. Το γεγονός ότι το σχέδιο νόμου δεν περιλαμβάνει κανένα κριτήριο αξιολόγησης των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών (και δυστυχώς προσπαθεί να βάλει κριτήρια μόνο στα «σεμινάρια» -άρθρο 22, παρ.3 περ.i ζ), το γεγονός ότι ακόμα δεν έχει συσταθεί επιτροπή στο ΙΕΠ που θα εξετάζει τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών (περιλαμβάνεται διάταξη στο παρόν σχέδιο νόμου – άρθρο 32 παρ.4) δείχνει ότι η Πολιτεία πρέπει να πάρει μια κρίσιμη απόφαση σε αυτόν το νόμο για την ΕΑΕ και να προσέξει τα κριτήρια στελέχωσης της και εν τέλει την ποιότητα της. Με αυτήν την έννοια, η Πολιτεία πρέπει να πάρει μια απόφαση που δεν αφορά μόνον τους εκπαιδευτικούς, μόνιμους ή αναπληρωτές, αλλά κυρίως τους μαθητές και τις οικογένειες τους.

    Θέσεις ΣΑΤΕΑ για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών

    Οι ΣΑΤΕΑ έχουμε καταθέσει στο παρελθόν προτάσεις για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ΕΑΕ («Προβλήματα στην Επιμόρφωση για την Παράλληλη Στήριξη» στο http://www.satea.gr). Οι ίδιοι έχουμε «υποφέρει» από διοικητικά ανοργάνωτες και σε περιεχόμενο «φτωχές» επιμορφωτικές διαδικασίες που φαίνονται να γίνονται για την κατανάλωση ευρωπαϊκών κονδυλίων και όχι για να βοηθήσουν πραγματικά τους εκπαιδευτικούς και εν τέλει τους μαθητές. Δεν κρύβουμε άλλωστε, ότι πολλές φορές –στη βάση των παραπάνω προβλημάτων- έχουν δημιουργηθεί σοβαρές τριβές μεταξύ επιμορφούμενων εκπαιδευτικών, επιμορφωτών και προσωπικού των ΠΕΚ.

    Προτείνουμε:
    – Οι επιμορφωτικές διαδικασίες πολλών ημερών να γίνονται στη αρχή του σχολικού έτους γιατί μόνον τότε αποκτούν νόημα.
    – Ουσιαστική επιμόρφωση υψηλού επιστημονικού επιπέδου. Η επιμόρφωση να γίνεται με εκπαιδευτική άδεια για όλους τους εκπαιδευτικούς και βέβαια, ανά επιστημονικό πεδίο.
    – Να επιλέγονται θέματα επιμόρφωσης  σύγχρονα και πρακτικού χαρακτήρα (εφαρμογή θεωρίας στην πράξη).
    – Να διαχωρίζονται οι επιμορφούμενοι εκπαιδευτικοί ανάλογα με τον κλάδο τους και να μην είναι όλοι μαζί (για να έχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα η επιμόρφωση).
    – Να αξιολογούνται οι επιμορφωτές και να καλούνται μόνον οι σχετικοί με το χώρο της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.
    – Να υλοποιούνται επιμορφώσεις στις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και για τους εκπαιδευτικούς Γενικής Αγωγής που έχουν στην τάξη τους μαθητές που χρειάζονται Παράλληλη Στήριξη, με θεματικές αναφορικά με τη φύση της αναπηρίας, το θεσμό της  Παράλληλης Στήριξης, το ρόλο του Εκπαιδευτικού Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης αλλά και για την αναγκαία συνεργασία των δύο εκπαιδευτικών. Γενικότερα οι εκπαιδευτικοί Γενικής Αγωγής πρέπει να επιμορφώνονται στην αντιμετώπιση των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών των μαθητών (πέρα από τα ενδοσχολικά επιμορφωτικά σεμινάρια που κάνουν πολύ συχνά οι εκπαιδευτικοί ΕΑΕ).
    – Να είναι οικιοθελής η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στα επιμορφωτικά σεμινάρια λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κρίση (έξοδα μετακίνησης), αλλά και την ομαλή λειτουργία των σχολείων και των οικογενειών των μαθητών, καθώς και της οικογενειακής καθημερινότητας του εκπαιδευτικού.
    – Άμεση καταβολή των οδοιπορικών  και λοιπών εξόδων.
     – Όλων των ειδών τα σεμινάρια πρέπει να γίνονται εντός εργασιακού ωραρίου κι όχι απόγευμα. Να γίνονται σε περιοχές κοντά στον τόπο που βρίσκεται το σχολείο.

  • 30 Απριλίου 2014, 11:23 | Αφροδίτη

    Η επιμόρφωση στην ειδική αγωγή, πρέπει να γίνεται υποχρεωτική ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΡΦΟΥΣ που δουλεύουν στην ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ακόμα και για τους Προϊσταμένους των Διευθύνσεων και τους Σχολικούς Συμβούλους γενικής εκπαίδευσης.
    Αυτό γιατί πολλές φορές όλοι οι παραπάνω είτε έχουν απόλυτη άγνοια πάνω σε βασικά θέματα της ειδικής αγωγής (παιδιά με αυτισμό, σύνδρομο Down κ.α.), είτε έχουν από μόνοι τους δημιουργήσει μια παρανόηση σχετικά με τις ανάγκες και τον ιδανικό τρόπο διδασκαλίας των παιδιών αυτών, την οποία δυστυχώς προωθούν προς τους συναδέλφους της γενικής εκπαίδευσης, πολλοί από τους οποίους τυγχάνει να δουλεύουν και στην ειδική αγωγή (ΠΕ 60.50, ΠΕ 70.50, ΠΕ…50), έχοντας παρακολουθήσει απλά κάποιες επιμορφώσεις χωρίς ιδιαίτερο βάθος στο αντικείμενο.
    Έτσι συμπεριφέρονται στα παιδιά αυτά (είτε είναι χαρισματικά, είτε με κάποιες φυσικές δυσκολίες) με τον ίδιο τρόπο όπως και τα υπόλοιπα της τάξης, παραγνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητές τους, αρνούμενοι πεισματικά της ανάγκης τους για διαφορετικό αναλυτικό πρόγραμμα διδασκαλίας. Είναι σαν να έχει κανείς την απαίτηση από ένα παιδί σε αναπηρικό καροτσάκι, να παίξει ποδόσφαιρο και να βάλει γκολ, περιμένοντας στη γωνία για να το αξιολογήσει. Ή είναι σαν να περιμένει από ένα χαρισμάτικό παιδί να προσαρμοστεί σε ένα πολύ αργό για το ίδιο ρυθμό διδασκαλίας, αδιαφορώντας για το αν ήδη έχει κατακτήσει τις δεξιότητες και τις γνώσεις που του δίνονται σε πολύ γρηγορότερο χρόνο από τον αναμενόμενο, περιμένοντας κάτι καινούργιο.
    Με αυτό τον τρόπο πολλοί συνάδερφοι παίρνουν απλά ένα «πινέλο» και «βάφουν» το «νεγράκι-παιδάκι»(παιδί με φυσικές ιδιαιτερότητες) με λευκό χρώμα για να ταιριάζει στο σύνολο των υπολοίπων παιδιών, κουκουλώνοντας τη διαφορά που υπάρχει, κοροϊδεύοντας τον εαυτό τους μόνο, αφού το «νεγράκι-παιδάκι» δεν θα αλλάξει με την μπογιά, αλλά θα συνεχίσει να έχει τις συνήθειές – την κουλτούρα και την πολιτισμική του παράδοση. Το παιδάκι αυτό απλά θα αισθανθεί με τον χειρότερο δυνατό τρόπο την απόρριψη από το δάσκαλό του και τους συμμαθητές του. Αυτό θεωρούν πολλοί συνάδερφοι ένταξη. Αλλά ουσιαστικά δεν θέλουν οι ίδιοι να παραδεχθούν πως έχουν άγνοια και χρειάζεται επιπλέον δουλειά από τους ίδιους για να προσαρμοστούν στις «συνήθειες, την κουλτούρα και την πολιτισμική παράδοση»(ιδιαιτερότητες) ένος άλλου παιδιού, οι οποίες μπορεί με τον καιρό να αλλάξουν πλησιάζοντας το σύνολο, μπορεί όμως και όχι.
    Η ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ πρέπει να επιβληθεί σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα ως ο ιδανικότερος τρόπος μάθησης, περιορίζοντας τη σχολική αποτυχία όλων των παιδιών. Γιατί και η ειδική αγωγή αποτελεί απλά, ένα διαφοροποιημένο τρόπο διδασκαλίας και θα έπρεπε να λέγεται «διαφοροποιημένη αγωγή» – γιατί είναι διαφορετική για το κάθε παιδί ανάλογα με τις ανάγκες του. Η διαφοροποιημένη αγωγή χρειάζεται να είναι ο στόχος κάθε εκπαιδευτικού στην Ελλάδα που σέβεται τους μαθητές του, οι οποιοί θα έπρεπε να δουλεύουν ανά ομάδες, με διαφορετικό πλάνο μαθήματος-διδασκαλίας για την κάθε ομάδα, ανάλογα με τις ανάγκες, τις δεξιότητες και το ρυθμό εξέλιξης τους.
    Δυστυχώς όμως κανείς δεν υιοθετεί αυτή τη μορφή διδασκαλίας, στην Ελλάδα του σήμερα, γιατί απαιτεί πολύ δουλειά από τον εκπαιδευτικό και συνειδητοποίηση της άγνοιας που έχουμε στο να τροποποιούμε τη διδασκαλία μας ανάλογα με το μαθητή μας.
    Οι συνεχείς επιμορφώσεις όμως όλων μας θα πρέπει να στοχεύουν ακριβώς σε αυτό το σημείο, στην κάλυψη των κενών που έχουμε σχετικά με την εξάσκησή μας σε εναλλακτικές – διαφοροποιημένες μορφές διδασκαλίας, ανάλογες με τα στοιχεία του εκάστοτε μαθητή που θα αποτελεί κάθε φορά κομμάτι της ευθύνης μας σε μία αίθουσα.

  • 29 Απριλίου 2014, 19:33 | Νεκταρία

    Δεν είμαι εκπαιδευτικός αλλά μητέρα παιδιού με τύφλωση. Κάθε χρόνο χρειάζεται να επιμορφώνω τους εκπαιδευτικούς στην αρχή της σχολικής χρονιάς, γιατί κάθε χρόνο έχουμε νέο δάσκαλο. Κανείς μέχρι τώρα δε χρειάστηκε να μην «επιμορφωθεί» από μένα ή από φίλους και προηγούμενους δασκάλους. Κανείς δάσκαλος δεν έχει επιμορφωθεί ουσιαστικά από τα σεμινάρια που πραγματοποιούνται στα μέσα ή στο τέλος της σχολικής χρονιάς.
    Ρωτάω τους εκπαιδευτικούς αν είναι ευχαριστημένοι από την επιμόρφωση στα ΠΕΚ (τουλάχιστον στην περιφέρεια μας)και κανείς μέχρι τώρα δεν μου έχει απαντήσει θετικά.
    Ας ρωτηθούν επιτέλους αυτοί οι εκπαιδευτικοί τι χρειάζονται.
    Ας αξιολογήσουν επιτέλους κι αυτοί τους επιμορφωτές τους.
    Ας ανοίξουν επιτέλους τα ΠΕΚ, τα αυτιά τους και τα μάτια τους στις πραγματικές-ουσιαστικές και πρακτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών για μια ουσιαστική επιμόρφωση για να μπορούν κι αυτοί να επιτελέσουν το έργο τους.

  • 27 Απριλίου 2014, 19:54 | Παρασκευή

    Θα συμφωνήσω οι επιμορφώσεις να γίνονται από την αρχή της χρονιάς και να αφορούν σε όλους τους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής. Συνεπώς, δεν υπάρχει λόγος μοριοδότησης των ετήσιων σεμιναρίων ειδικής αγωγής (400 και άνω ωρών). Μπορεί να εξακολουθεί να υφίσταται μονάχα ως μέσο ένταξης των αναπληρωτών εκπαιδευτικών στους πίνακες ειδικής αγωγής. Εξάλλου, αν ένας εκπαιδευτικός παρακολουθεί αυτές τις επιμορφώσεις από τα ΠΕΚ, θα συγκεντρώσει αυτές τις ώρες που αναλογούν στα σεμινάρια 400 ωρών.

  • 27 Απριλίου 2014, 09:18 | Μαρία

    Οι επιμορφώσεις πρέπει να ξεκινάνε κατευθείαν μετά την πρόσληψη κι όχι ένα μήνα πριν την απόλυση και να μη διαρκούν μια μέρα όπως έγινε φέτος σε κάποια περιφέρεια.
    Επίσης κάθε χρονιά χρειάζεται εναλλαγή θεμάτων για να μην επαναλαμβάνονται διαδοχικές χρονιές οι ίδιες παρουσιάσεις, τα ίδια θέματα σε μια περιφέρεια.

  • 25 Απριλίου 2014, 14:03 | Στέλλα Γιανναδάκη

    Πραγματικα εναι απαραιτητη η επιμορφωση σε ολους τους κλαδους που υπηρετουν την ειδικη αγωγη. Πολυ σημαντικη η επιμορφωση και στον κλαδο ΕΒΠ που ανηκω αρκει να γινεται πανω σε θεματα καιρια και πρακτικα.
    Καλο, επισης, θα ηταν να οργανωνονται στην αρχη της σχολικης χρονιας και σε οσες το δυνατον περισσοτερες περιφερειες.

  • 23 Απριλίου 2014, 08:07 | Ράνια

    Πολύ σωστό είναι να γίνεται επιμόρφωση και μάλιστα σε τακτά χρονικά διαστήματα. Αυτό που πρέπει να προσέχετε είναι οι επιμορφωτές να είναι γνώστες των αντικειμένων τους και να κάνουν μια επιμόρφωση σε βάθος και όχι σε εισαγωγικές έννοιες της ειδικής αγωγής.
    Σε μια πρόσφατη επιμόρφωση της ειδικής αγωγής που συμμετείχα, οι επιμορφωτές μας εξηγούσαν τι είναι ο αυτισμός!

  • 21 Απριλίου 2014, 17:35 | Αναστασία

    Σύμφωνα, λοιπόν, με το νόμο που προτείνεται οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι υπηρετούν σε δομές ειδικής αγωγής είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν επιμορφωτικά προγράμματα, τα οποία πραγματοποιούνται από τα ΠΕΚ. Δεν υπάρχει, λοιπόν,λόγος μοριοδότησης των σεμιναρίων 400 ωρών ειδικής αγωγής, αφού δεν θα είναι οι μοναδικές επιμορφώσεις που πρέπει να κάνουν οι εκπαιδευτικοί. Ο μόνο λόγος ύπαρξης τους θα πρέπει να είναι η ένταξη των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών στους πίνακες αναπληρωτών ειδικής αγωγής.

  • 17 Απριλίου 2014, 18:44 | Κατερίνα Στ.

    Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής πρέπει να είναι διαχωρισμένη για την α/θμια και β/θμια εκπαίδευση. Απαιτείται οι επιμορφωτές της β/θμιας εκπαίδευσης να έχουν εκπαιδευτική εμπειρία σε θέσεις ειδικής αγωγής της β/θμιας, ώστε να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες και απορίες των επιμορφούμενων, κάτι που δε γινόταν μέχρι τώρα. Τα σεμινάρια επιμόρφωσης χρειάζεται να γίνονται κατά τους πρώτους μήνες εργασίας των εκπαιδευτικών και όχι προς το τέλος της σχολικής χρονιάς, όπως γινόταν μέχρι τώρα.

Σχόλια 1 2