Άρθρο 38 Εκπαιδευτικός Eμπιστοσύνης
- Με απόφαση του Συντονιστή εκπαιδευτικού έργου, ο οποίος έχει την παιδαγωγική ευθύνη της σχολικής μονάδας, ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή της σχολικής μονάδας και πρόταση του συλλόγου διδασκόντων, ορίζονται στην αρχή κάθε σχολικού έτους δύο (2) Εκπαιδευτικοί Εμπιστοσύνης ανά σχολική μονάδα. Με απόφαση του Συντονιστή εκπαιδευτικού έργου ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή της σχολικής μονάδας, ο αριθμός των Εκπαιδευτικών Εμπιστοσύνης μπορεί να αυξομειώνεται ανάλογα με τον αριθμό των οργανικών θέσεων των εκπαιδευτικών και το μαθητικό δυναμικό της σχολικής μονάδας. Οι εκπαιδευτικοί που ορίζονται, αναλαμβάνουν υπό την ευθύνη τους συγκεκριμένο αριθμό τμημάτων και τάξεων μαθητών, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο παρόν.
- Οι εκπαιδευτικοί που αναλαμβάνουν καθήκοντα Εκπαιδευτικού Εμπιστοσύνης, επιμορφώνονται σε περιοδική βάση. Η επιμόρφωση γίνεται σε συνεργασία με το Ι.Ε.Π. και τους Συντονιστές εκπαιδευτικού έργου.
- Ο Εκπαιδευτικός Εμπιστοσύνης συνεπικουρείται στο έργο του από τον Συντονιστή εκπαιδευτικού έργου, ο οποίος έχει την παιδαγωγική ευθύνη της σχολικής μονάδας, τον Διευθυντή της σχολικής μονάδας, τα μέλη του συλλόγου διδασκόντων, τον Διευθυντή Εκπαίδευσης και το Κ.Ε.Σ.Υ..
- Ο Εκπαιδευτικός Εμπιστοσύνης παρεμβαίνει, καθοδηγεί και ενημερώνει μαθητές, γονείς και κηδεμόνες, σε θέματα παιδαγωγικής αντιμετώπισης ζητημάτων σε τομείς που απασχολούν τη σχολική μονάδα, όπως ενδεικτικά οι ακόλουθες: διαχείριση κρίσεων (σχολικός εκφοβισμός, επιθετικότητα), μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα συμπεριφοράς, πρόληψη σε θέματα ακραίων συμπεριφορών (ρατσισμός, διαφορετικότητα), συμπερίληψη και ενσωμάτωση, μαθητές με ιδιαίτερες δυνατότητες, κλίσεις και ταλέντα, μετάβαση σε άλλες βαθμίδες, σχολική κινητικότητα, συμβουλευτική και ομάδες γονέων. Ασκεί τα καθήκοντά του και λειτουργεί συμπληρωματικά και ενισχυτικά προς τους υφιστάμενους θεσμούς υποστήριξης των σχολικών μονάδων, χωρίς να υποκαθιστά τις αρμοδιότητες του συλλόγου διδασκόντων, του Διευθυντή και του Συντονιστή εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας ή τις αρμοδιότητες υπερκείμενων σχολικών δομών.
- Ο Εκπαιδευτικός Εμπιστοσύνης βρίσκεται σε άμεση και διαρκή επικοινωνία με τους μαθητές της ευθύνης του, τον σύλλογο διδασκόντων και εκπαιδευτικό προσωπικό, όπως επίσης τους γονείς και κηδεμόνες. Ενεργεί όποτε αυτό του ζητηθεί, αλλά και με δική του πρωτοβουλία, εφόσον υποπέσει στην αντίληψή του κατάσταση η οποία χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης. Στο πλαίσιο επιτέλεσης του έργου του, συνεργάζεται με τις υποστηρικτικές δομές και δύναται να ζητήσει τη συνδρομή τους για την αντιμετώπιση μεμονωμένων περιστατικών ή ειδικών περιπτώσεων, όπως και να παραπέμψει τον χειρισμό τους αρμοδίως σε αυτές ή στον σύλλογο διδασκόντων, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους.
- Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων καθορίζεται κάθε ειδικότερο θέμα σχετικά με την επιλογή, τα καθήκοντα, τα προσόντα ορισμού έργο του Εκπαιδευτικού Εμπιστοσύνης και την εφαρμογή της παρούσας. Με όμοια απόφαση μπορεί να ορίζεται η πιλοτική εφαρμογή του παρόντος στη βάση συγκεκριμένων κριτηρίων (ιδίως γεωγραφική κατανομή, αριθμός μαθητών, βαθμίδες εκπαίδευσης), οι ειδικότερες προϋποθέσεις εφαρμογής και υλοποίησης καθώς και κάθε θέμα σχετικό με την πιλοτική αυτή εφαρμογή.
Πλοήγηση στη Διαβούλευση
- Άρθρο 38 Εκπαιδευτικός Eμπιστοσύνης
Αυτή είναι δουλειά των σχολικών ψυχολόγων. Οι δάσκαλοι κάνουν ότι μπορούν έτσι κι αλλιώς επί αυτών των θεμάτων.
Διεπιστημονική ομάδα στο σχολείο για τη στήριξη μαθητών-καθηγητών. Οι εκπαιδευτικοί να απαλλαγούν επιτέλους από τα γραφειοκρατικά καθήκοντα και στα σχολεία να λειτουργούν γραμματείες. Να τους αφήσετε να ασχοληθούν με το παιδαγωγικό τους έργο και μετά να τους βάζετε κι άλλες αρμοδιότητες – ταμπέλες. Να αποσυρθεί το άρθρο και να γίνουν αυτά που πρέπει πρώτα!
Χριστός Ανέστη! Θεωρώ άστοχο το εγχείρημα. Η εμπιστοσύνη κερδίζεται. Κάθε μαθητής βρίσκει συνήθως έναν εκπαιδευτικό που εμπιστεύεται περισσότερο. Δεν είναι εφικτό κάποιοι εκπαιδευτικοί να γίνουν επιτακτικά, ντε και καλά οι «εμπιστοσύνης».
Δεν είναι καιρός για άλλους πειραματισμούς και νέες εφευρέσεις και πατέντες.
Αυτός είναι ο <> του Σχολικού Ψυχολόγου και μόνο.
Θέση Σχολικού Ψυχολόγου επιτέλους σε κάθε σχολείο και όχι ένας Σχολικός Ψυχολόγος για πέντε (5) σχολεία…
Η εμπιστοσύνη κερδίζεται,δεν επιβάλλεται με τίτλο και δεν νομοθετείται.Οι σχέσεις εμπιστοσύνης κυρίως στις τάξεις της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης υπάρχουν ήδη ανάμεσα στα παιδιά,τους γονείς και το δάσκαλο της τάξης γιατί διευκολύνεται από την ίδια τη δομή της οργάνωσης .Να υπάρχει MONIMH επιστημονική ομάδα ΕΔΕΑΥ σε ΟΛΑ τα σχολεία που θα αναλαμβάνει σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς τη διαχείρηση των θεμάτων που θα προκύψουν.
Διαφωνώ με αυτήν την «εφεύρεση». Εννοείται ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να είναι άτομα εμπιστοσύνης για τους μαθητές. Επιτέλους να γίνουν μόνιμοι διορισμοί ψυχολόγων και παιδοψυχολόγων σε όλα τα σχολεία, ακόμα και μόνιμων νοσηλευτών σε σχολεία μεγάλου μεγέθους.
Και μόνο ο όρος πρέπει να αλλάξει: (α) δηλαδή οι λοιποί Εκπαιδευτικοί στην Σχολική Μονάδα δεν θα είναι άξιοι εμπιστοσύνης;, (β) εμπιστοσύνης τίνος; Προφανώς του ΣΕΕ, του Διευθυντή και της πλειοψηφίας του Συλλόγου Διδασκόντων, πάντως όχι των μαθητών και των Γονέων. Νομίζω ότι αντί των χιλιάδων νέων θέσεων και επιπλέον καθηκόντων – που μπορεί να φθάσουν να διακινδυνευθούν υπηρεσιακές καριέρρες και σταδιοδρομίες από την κακοφόρμιση περιστατικών εντός Σχολείων – «Εκπαιδευτικών Εμπιστοσύνης» το ΥΠΑΙΘ μπορεί να θεσπίσει τον θεσμό του ΣΥΝΗΓΟΡΟΥ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ (ΣτΜ) ως εξής : (ι) να συσταθεί Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή με διοικητική αυτοτέλεια και υποστήριξη από το δυναμικό και τον εξοπλισμό του ΥΠΑΙΘ, συγκροτούμενη από δύο πρόσωπα, ένα άνδρα και μία γυναίκα ηλικίας έως 35 ετών με εξειδικευμένες σπουδές και εμπειρία στην διαχείριση των καταστάσεων, που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν.(ιι) Στους δύο ΣτΜ θα έχουν την ευχέρεια ελεύθερης πρόσβασης όλο το 24ωρο οι ενδιαφερόμενοι, μαθητές, Γονείς, Διδάσκοντες, με δωρεάν τηλεφωνική ΤΕΤΡΑΨΗΦΙΑ γραμμή ή όποιο πρόσφορο άλλο μέσο απ’ευθείας επικοινωνίας. (ιιι) Οι ΣτΜ θα επιλαμβάνονται και θα διαχειρίζονται κατά την κρίση τους όλα τα εις γνώση τους περιστατικά άμεσα και εντός ωρών από την καταγγελία τους με αρμοδιότητες αντίστοιχες του «Συνηγόρου του Φοιτητή» ή ακόμα και της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας. Μόνο η θεσμοθέτηση ενός πραγματικά ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ οργάνου δεν θα υπονομεύσει την ήδη υπάρχουσα εμπιστοσύνη μεταξύ μαθητών-εκπαιδευτικών, αλλά θα τήν σφυρηλατήσει περισσότερο.
Αυτή είναι δουλειά ψυχολόγου. Δεν γίνεται οι εκπαιδευτικοί να κάνουν και αυτό.
Συμφωνώ με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχουν κριτήρια στην επιλογή του συγκεκριμένου εκπαιδευτικού ο οποίος θα πρέπει να διαθέτει σχετικό μεταπτυχιακό ή σχετική επιμόρφωση και όχι απλώς να λειτουργήσει ως ευκαιρία συμπλήρωσης ωραρίου.
Απαραίτητη η ύπαρξη ψυχολόγων.Θετική η θεσμοθέτηση του Εκπαιδευτικού ΄΄Συμβούλου΄΄ καλύτερα,αλλά αυτός θα πρέπει να ορίζεται με κάποια κριτήρια: Διδακτορικό ή Μεταπτυχιακό ή επιμόρφωση σε ψυχολογία/συμβουλευτική. Επίσης θα πρέπει να έχει μείωση ωραρίου!
Η θεσμοθέτηση εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης στο δημοτικό σχολείο όχι μόνο δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτε στην εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων, αλλά αντίθετα θα δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που επιδιώκει να επιλύσει. Στο δημοτικό σχολείο εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης είναι, και πρέπει να είναι, ο υπεύθυνος δάσκαλος της τάξης, γιατί αυτός γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών του, και ο οποίος υποστηρίζεται, όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο, τόσο από τον Διευθυντή του σχολείου, όσο και από τον Σύλλογο Διδασκόντων. Για τους παραπάνω λόγους ζητάμε την άμεση απόσυρση της παραπάνω διάταξης για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Όπως το έθεσαν και οι περισσότεροι συνάδελφοι, θεωρώ ότι ο όρος «εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης» είναι μάλλον άστοχος και αδικεί τη συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών που κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής πορείας τους κέρδισαν και κερδίζουν σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό την εμπιστοσύνη των μαθητών/τριών τους. Εξάλλου,πάντα η εμπιστοσύνη κερδίζεται, δεν επιβάλλεται και συνιστά αβίαστη, ιδιαίτερη διαπροσωπική σχέση μεταξύ ατόμων που υπό συνθήκες ‘συναντώνται’ και επικοινωνούν ουσιαστικά.
Ας προχωρήσουμε, λοιπόν, πρώτα σε ειδική σχετική επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών και στη συνέχεια βλέπουμε…
Με απόφαση του Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου, ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή και πρόταση του Συλλόγου Διδασκόντων ορίζονται στην αρχή κάθε σχολικού έτους οι εκπαιδευτικοί εμπιστοσύνης. Σε ό,τι αφορά τον θεσμό αυτό, είναι απόλυτα βέβαιο πως είναι καταδικασμένος σε πλήρη αποτυχία, καθώς και ο πλέον αδαής μπορεί να αντιληφθεί ότι για τους μικρούς μαθητές του Δημοτικού Σχολείου, το κυρίαρχο πρόσωπο που εμπιστεύονται είναι ο δάσκαλος της τάξης τους και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει με διοικητικές πράξεις. Η εμπιστοσύνη «χτίζεται» και δεν προκύπτει από ανάθεση.
(Συνολική θέση και ενδεικτική βιβλιογραφία για τον σχολιασμό μας)
Σχόλια του Orlando LGBT+ για την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με αφορμή το Σχέδιο Νόμου Του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις».
Ως Οργανισμός Ψυχικής Υγείας με εξειδίκευση στα ΛΟΑΤΚΙ+ ζητήματα, αναγνωρίζουμε την υποχρέωσή μας να συνεισφέρουμε στον δημόσιο διάλογο για την συμπερίληψη, την προστασία και την προαγωγής της (ψυχικής) υγείας και ευζωίας των ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιών και έφηβων ατόμων στο σχολικό πλαίσιο.
Πρόσφατα ο Αμερικανικός Σύλλογος Ψυχολόγων (American Psychological Association-APA) εξέδωσε τις θέσεις του και τις κατευθυντήριες οδηγίες που αφορούν τα ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιά και έφηβα άτομα και το Σχολείο.
Μεταφράσαμε τις κυριότερες και τις παραθέτουμε, μαζί με τα σχόλια του φορέα μας για το Σχέδιο Νόμου που αφορά την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, που συγκεντρώθηκαν με την πολύτιμη βοήθεια της επιστημονικής μας συνεργάτιδας Μαίρης Χιόνη, Εκπαιδευτικού και Υπεύθυνης Αγωγής Υγείας στην Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Α’ Αθήνας.
Α) ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ APA:
Αναγνωρίζουμε ότι τα ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιά και έφηβα άτομα βιώνουν παρενόχληση, εκφοβισμό και σωματική βία στο σχολικό περιβάλλον
Αναγνωρίζουμε ότι το ποσοστό των εκπαιδευτικών που παρεμβαίνουν για να σταματήσουν την παρενόχληση και τον εκφοβισμό των τρανς και φυλοδιαφορετικών μαθητ(ρι)ών στο σχολείο δεν είναι μεγάλο, και το εκπαιδευτικό προσωπικό συχνά μπορεί να συμμετέχει εκούσια ή ακούσια στα παραπάνω
Αναγνωρίζουμε ότι τα ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιά που θυματοποιούνται στο σχολείο αντιμετωπίζουν υψηλότερες πιθανότητες να εμφανίσουν προκλήσεις ψυχικής υγείας, αυτοκτονικότητα, χρήση ουσιών, επικίνδυνη σεξουαλική συμπεριφορά, χαμηλές επιδόσεις, και σχολική διαρροή (όπως συχνές απουσίες, χαμηλότερους βαθμούς και μειωμένο ενδιαφέρον να φοιτήσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση). Τα παραπάνω συχνά εντείνονται ακόμα περισσότερο στα τρανς παιδιά και έφηβα άτομα
Αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν πρόσφατες έρευνες που αναδεικνύουν σχολικά προγράμματα, πολιτικές και πρακτικές που μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο για τα παραπάνω και να ενισχύσουν την υγεία και την ευζωία των ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιών στο σχολείο
Αναγνωρίζουμε ότι ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιά και έφηβα άτομα που προέρχονται από οικογένειες χαμηλότερων κοινωνικοοικονομικών τάξεων αντιμετωπίζουν επιπλέον ρίσκο να εγκαταλείψουν το σχολείο ή να έχουν χαμηλότερη ακαδημαϊκή εξέλιξη
Αναγνωρίζουμε ότι οι ΛΟΑΤΚΙ+ μαθητές-τριες αναφέρουν αυξημένη επαφή με το σχολείο και αυξημένο αίσθημα ασφάλειας όταν οι εκπαιδευτικοί παρεμβαίνουν με τους εξής τρόπους:
αναγνωρίζοντας και σταματώντας τον εκφοβισμό και την παρενόχληση,
αναπτύσσοντας κανονισμούς που απαγορεύουν τις διακρίσεις βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας/έκφρασης/χαρακτηριστικών φύλου,
προωθώντας την χρήση επιβεβαιωτικών δραστηριοτήτων στην τάξη,
ενισχύοντας την εκπαίδευση και την επιμόρφωση σε ΛΟΑΤΚΙ+ ζητήματα για μαθητ(ρι)ες και εκπαιδευτικούς,
ενσωματώνοντας θετικές αναπαραστάσεις για τις ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητες στα εκπαιδευτικά προγράμματα
Ενθαρρύνουμε τους σχολικούς-ές ψυχολόγους, τους συμβούλους και τους κοινωνικοί-ές λειτουργοί να συνηγορούν υπέρ συμπεριληπτικών πολιτικών, προγραμμάτων και πρακτικών στα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα, σε συνεργασία με γονείς και οικογένειες
Ενθαρρύνουμε τους/τις σχολικούς ψυχολόγους να επιμορφωθούν στο πώς τα έμφυλα στερεότυπα και η έννοια του αυστηρού διπόλου των φύλων περιορίζουν όλα τα παιδιά από το να διερευνούν και να συνειδητοποιούν τις πλήρεις δυνατότητές τους, πώς δημιουργούν γόνιμες συνθήκες για εκφοβισμό και πώς αποτρέπουν τους μαθητές-τριες από το να επικεντρώνονται και να επενδύουν στην προσωπική τους μάθηση και εξέλιξη
Ενθαρρύνουμε τους/τις σχολικούς ψυχολόγους να εναρμονιστούν με τις έγκυρες αρχές δεοντολογίας που υποστηρίζουν την σωματική και ψυχική ασφάλεια των ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιών και έφηβων ατόμων, όταν οι τοπικοί ή σχολικοί κανονισμοί έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των παιδιών και των εφήβων
Ενθαρρύνουμε το εκπαιδευτικό προσωπικό να αγκαλιάζει τον αυτοπροσδιορισμό, στηρίζοντας τις αποφάσεις των παιδιών, των έφηβων ατόμων και των οικογενειών τους, σε σχέση με ζητήματα ταυτότητας ή έκφρασης φύλου και αποθαρρύνουμε το εκπαιδευτικό προσωπικό από το να απαιτεί αποδείξεις ιατρικών παρεμβάσεων ή νομικών αλλαγών ως προϋπόθεση για αυτήν την στήριξη
Προτείνουμε στα σχολεία να αναπτύξουν πολιτικές που σέβονται το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και του απορρήτου για μαθητές-τριες, γονείς και συναδέλφους όσο αναφορά στον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα/έκφραση και τα χαρακτηριστικά φύλου, ώστε να μην αποκαλύπτεται ποτέ κάτι από τα παραπάνω χωρίς την ενημερωμένη συγκατάθεση του ατόμου που αφορούν.
Προτείνουμε οι διευθύνσεις των σχολείων να δημιουργήσουν ασφαλέστερα περιβάλλοντα για τα τρανς, ίντερσεξ και φυλοδιαφορετικά άτομα, επιτρέποντας σε όλα τα παιδιά να έχουν πρόσβαση σε τουαλέτες, δραστηριότητες και προγράμματα με βάση τον αυτοπροσδιορισμό τους και την ταυτότητα φύλου τους και να αποφεύγουν όπου μπορούν τους υποχρεωτικούς έμφυλους διαχωρισμούς.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
American Psychological Association (2020). Resolution on Supporting Sexual / Gender Diverse Children and Adolescents in Schools. https://www.apa.org/pi/lgbt/resources/policy/gender-diverse-children
Case, K. & Meier, C. (2014). Developing allies to transgender and gender non-conforming youth: Training for counselors and educators. Journal of LGBT Youth, 11 (1), 62-82. doi:10.1080/193653.2014.840764
Harper, A., Finnerty, P., Martinez, M., Brace, A., Crethar, H. C., Loos, B., . . . ALGBTIC LGBQQIA Competencies Taskforce. (2013). Association for lesbian, gay, bisexual, and transgender issues in counseling competencies for counseling with lesbian, gay, bisexual, queer, questioning, intersex, and ally individuals. Journal of LGBT Issues in Counseling, 7 (1), 2-43. doi:10.1080/15538605.2013.755444
IGLYO (2007). Guidelines for an LGBTQ inclusive education. Ανακτήθηκε 1 Μαΐου 2020 από https://issuu.com/iglyo/docs/iglyo_educational-guidelines
National Association of School Psychologists. (2017). Lesbian, gay, bisexual, transgender, and questioning (LGBTQ) youth [Position Statement]. Retrieved from https://www.nasponline.org/x26826.xml
Pearson, J., & Wilkinson, L. (2018). School experiences and educational opportunities for LGBTQ students. In B. Schneider (Ed.) Handbook of the Sociology of Education in the 21st Century, (193-218). Switzerland: Springer International
Stonewall (2017). Creating an LGBT inclusive curriculum: A guide for secondary schools. Ανακτήθηκε 1 Μαΐου 2020 από https://www.stonewall.org.uk/system/files/inclusive_curriculum_guide.pdf
Προτείνουμε ότι ο/η «Εκπαιδευτικός Εμπιστοσύνης» χρειάζεται να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά, τα οποία να περιγράφονται και στο άρθρο:
Κάποιου είδους μετεκπαίδευση ή εξειδίκευση-προηγούμενη εμπειρία σε θέματα ψυχικής υγείας, σχολικής ψυχολογίας, συμβουλευτικής, διεργασίας ομάδας, διαμεσολάβησης ή/και επίλυσης συγκρούσεων.
Ευαισθητοποίηση, επιμόρφωση ή/και προηγούμενη εμπειρία σε ζητήματα έμφυλης βίας, ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτοτήτων, διακρίσεων, συμπεριληπτικού σχολικού εκφοβισμού.
Στην περιγραφή των αρμοδιοτήτων και το προφίλ της εν λόγω θέσης να συμπεριλαμβάνονται:
Η δυνατότητά του/της να κάνει διασύνδεση ή και παραπομπές σε εξειδικευμένες δομές και φορείς
Η διαθεσιμότητά του/της σε συγκεκριμένες ημέρες και ώρες στον χώρο του σχολείου αλλά και οι εναλλακτικοί τρόποι επικοινωνίας με εκείνον-η (π.χ. e-mail), ώστε να διευκολύνεται η πρόσβαση των μαθητ(ρι)ών σε εκείνον-η.
Ο τρόπος άσκησης των καθηκόντων του με τρόπο που θα διασφαλίζεται η ανωνυμία και το απόρρητο των παιδιών που θα του απευθυνθούν.
Τονίζουμε ότι είμαστε υπέρ της άποψης (όπως επιβεβαιώνεται και από τις διεθνείς πρακτικές) το άτομο στον εν λόγω ρόλο να είναι εκπαιδευτικός και όχι κατ’ ανάγκην ειδικός ψυχικής υγείας ή άλλος-η επαγγελματίας.
Η εμπιστοσύνη κερδίζεται δεν απονέμεται. Είναι αστείος ο τίτλος του εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης. Οι δάσκαλοι μπορούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των παιδιών του τμήματος τους. Ας μην τους αναγκάζεται να τρέχουν να βγάλουν την ύλη, και μάλιστα σε πολυπληθή τμήματα, για να μπορούν να κάνουν πιο ανθρώπινες συζητήσεις στην τάξη τους. Ενθαρρύνετε τη συνεργασία εκπαιδευτικών και ψυχολόγων/κοινωνικών λειτουργών στο σχολείο.
Προτείνεται προσθήκη άρθρου για τις σχέσεις Σχολείου με Γονείς-Κηδεμόνες & Αποφοίτους
1.Ορίζονται τακτικές συζητήσεις Διδασκόντων/ουσών με Γονείς και Κηδεμόνες σε Ολομέλεια ή/και στα Τμήματα των Σχολικών Μονάδων:
α.1η συζήτηση ως 30/9,
β.την ημέρα λήξης των μαθημάτων προ των διακοπών των Χριστουγέννων,
γ. την ημέρα λήξης των μαθημάτων προ των διακοπών του Πάσχα,
δ. την τελευταία εβδομάδα μαθημάτων του σχολικού έτους,
γ. στο τέλος των τριμήνων και των τετραμήνων,
δ. όποτε άλλοτε κρίνεται από την σχολική κοινότητα πρόσφορο.
2.Οι γονείς μαθητών/τριών της ΣΤ΄ Τάξης του Δημοτικού Σχολείου παρακολουθούν μαζί με τους μαθητές και τις μαθήτριες ημερίδα για την «Μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο».
Με ευθύνη της Διεύθυνσης των Δημοτικών Σχολείων και των διδασκόντων/ουσών στην ΣΤ΄ Τάξη σε συνεργασία με Γυμνάσια οργανώνεται πρόγραμμα «Μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο».
3.Οι γονείς μαθητών/τριών της Γ΄ Τάξης του Γυμνασίου παρακολουθούν μαζί με τους μαθητές και τις μαθήτριες ημερίδα για τον Εκπαιδευτικό-Επαγγελματικό Προσανατολισμό των Εφήβων, πριν από την δήλωση προτίμησης για Λύκεια.
4.Οι Σχολικές Μονάδες είναι υποχρεωμένες
α. να ενημερώνουν τους γονείς και τους κηδεμόνες για την πρόσβαση στην Ψηφιακή Πύλη της Δημόσιας Διοίκησης gov.gr και την δυνατότητα αξιοποίησης ψηφιακών υπηρεσιών.
β. να φιλοξενούν στην ιστοσελίδα τους τον ηλεκτρονικό σύνδεσμο της Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης.
5.Στις Σχολικές Μονάδες δύνανται να λειτουργούν Σχολές Ενδυνάμωσης Γονέων και Τμήματα Ενηλίκων για Εκμάθηση Ελληνικής Γλώσσας, απογευματινής λειτουργίας.
Ειδικό πρόγραμμα για την λειτουργία Σχολών Ενδυνάμωσης Γονέων και Τμημάτων Ενηλίκων για την Εκμάθηση Ελληνικής Γλώσσας σε επίπεδα οριζόμενα από το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες σχεδιάζεται και υλοποιείται κατά προτεραιότητα στα Πειραματικά Σχολεία Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης.
6.Με οργανωτική πρωτοβουλία της Διεύθυνσης της Σχολικής Μονάδας και επικουρία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων δύνανται να οργανώνονται στις Σχολικές Μονάδες Σύλλογοι Αποφοίτων, οι οποίοι συμβάλλουν στην κοινωνική αποστολή του Σχολείου με συμφωνημένο κατά περίπτωση ειδικό κανονισμό και πλαίσιο αρχών.
Προτείνεται να οργανώνεται επιμόρφωση
• από επιστήμονες ειδικούς στην Σχολική Ψυχολογία, στην Καθοδήγηση Μαθητών, στην Οικογενειακή Συμβουλευτική
• για όλους τους Υπεύθυνους Καθηγητές Τμημάτων (1 ανά τμήμα)
• εντός του 1ου τριμήνου/τετραμήνου κάθε σχολικού έτους.
Κάθε Υπεύθυνος Καθηγητής Τμήματος εκ του ρόλου του (πρέπει να) είναι Εκπαιδευτικός Εμπιστοσύνης.
Καλό είναι να μην δημιουργούνται υπο-επίπεδα διοίκησης με χωριστούς «Εκπαιδευτικούς Εμπιστοσύνης».
Υπάρχει λεκτικός πληθωρισμός στο κείμενο του άρθρου.
Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση τα παιδιά εμπιστεύονται το δάσκαλο της τάξης τους.Αυτός και μόνο αυτός πρέπει να είναι δάσκαλος εμπιστοσύνης.
Όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι εμπιστοσύνης. Διορίστε επιτέλους ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς στα σχολεία και αφήστε τους κενούς τίτλους που δεν προσφέρουν τίποτα
Εκπαιδευτικοί εμπιστοσύνης είναι όλοι! Κάθε μαθητής και κάθε μαθήτρια ανάλογα με τις συνθήκες, την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία επιλέγει τον εκπαιδευτικό στον οποίο θα μιλήσει για οποιοδήποτε θέμα χρειαστεί. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να στηριχτούν στο να μπορούν να αντιμετωπίζουν δύσκολες περιπτώσεις που απαιτούν λεπτούς χειρισμούς και να δίνεται η δυνατότητα χώρου και χρόνου για να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις. Αλήθεια πως θα γίνει αυτό με αναπληρωτές κομήτες κάθε χρόνο σε διαφορετικά σχολεία, πόλεις και νομούς; Η εμπιστοσύνη δεν χτίζεται μόνο με σεμινάρια. Χρειάζεται ανθρώπινη επαφή και καθημερινή τριβή για να ενδυναμώσουν οι σχέσεις των ανθρώπων. Όπως συμβαίνει στην κοινωνία συμβαίνει και στα σχολεία.
Κατ΄αρχήν δε μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να «νομοθετηθεί» η «εμπιστοσύνη»
Φαντάζομαι είναι μία έννοια που ούτως ή άλλως ο εκπαιδευτικός, ως υπόσταση, διέπεται από αυτήν, την εμπιστοσύνη!
Επιπλέον ο ορισμός «Εκπαιδευτικός Εμπιστοσύνης» κρίνω ότι είναι υποτιμητικός και προσβάλλει και τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς του σχολείου.
Θεωρώ ότι θα ήταν προτιμότερο να εισαχθούν επιστήμονες κατάλληλα καταρτισμένοι για το ρόλο… Ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι κλπ. Αυτό έχουν πραγματική ανάγκη οι σχολικοί οργανισμοί… που θα συνεργάζεται πρωτίστως με τα παιδιά και κατ ΄επέκταση με εκπαιδευτικούς, γονείς κλπ…
Και με ποια κριτήρια, μιλώντας για τη δευτεροβάθμια, θα επιλεγεί αυτός ο περιβόητος Εκπαιδευτικος εμπιστοσυνης ; Γνωρίζετε καλά οτι στη δευτεροβάθμια υπάρχουν εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων και θεωρων οτι καμια επιμορφωση ή καταρτιση δεν τους καθιστα ικανους κι επαρκεις για μια τετοια αναθεση! Οκ, εκπαιδευτικοι παιδαγωγικων και αμιγως καθηγητικων σχολων με μεταπτυχιακο στη σχολικη ψυχολογια να το δεχτώ οτι ειναι ικανοι και προετοιμασμένοι για ενα τετοιο εργο, αλλά ολες οι αλλες ειδικοτητες δεν ειναι σε θεση να αναλαβουν τετοια καθηκοντα, ειναι επικινδυνο και δεοντολογικα ανεπιτρεπτο! Ειναι δυνατον πχ ενας φυσικος, ενας πληροφορικος, ενας γεωπονος, ενας εικαστικων κ.α. να αναλαβει τετοιο εργο στο σχολειο ή και αλλου; Αυτος ο ρολος ανατίθεται μονο στους ψυχολογους ή στους εκπαιδευτικους τηματων παιδαγωγικης & ψυχολογίας. Δεν παιζουμε με τις παιδικες ψυχες ούτε πειραματιζόμαστε για να δειξουμε οτι δηθεν ακολουθουμε το ρευμα αλλων ευρωπαικών χωρών. Σε καμια αλλη χωρά, ένας τετοιος ρολος δεν ανατιθεται σε εκπαιδευτικούς άσχετων ειδικοτήτων. Δεν παιζουμε με τα παιδια και την ψυχη τους.
Πολύ σωστή πρωτοβουλία, ΑΛΛΑ λάθος εφαρμογή της.
Η πρόταση βρίσκεται στα όρια της «αντιποίησης» επαγγέλματος μιας και οι αρμοδιότητες/ρόλος ανήκουν κοινωνικούς επιστήμονες (κοινωνικής εργασίας, κοινωνιολόγοι εκπαίδευσης, ψυχολόγοι, σύμβουλοι ψυχικής υγείας) και όχι για εκπαιδευτικούς γενικά.
Πρόταση: Κατάργηση του συνόλου του νομοσχεδίου μέχρι να μπορέσουμε να επανέλθουμε σε κανονικότητα και να ανταλλάξουμε απόψεις, γνώμες και επιστημονικά δεδομένα.
Ως ψυχολόγος στην εκπαίδευση έχω αντιμετωπίσει περιστατικά αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς, αυτοκτονικού ιδεασμού, χρήσης ουσιών από εφήβους, χρήσης ουσιών εντός του οικογενειακού πλαισίου, γενικευμένου άγχους, κρίσεων πανικού, κοινωνικής απομόνωσης κ.α.
Στόχο της όποιας επιμόρφωσης συνιστά η περαιτέρω εκπαίδευση του εκάστοτε ειδικού, ώστε να παραμένει up-to-date ως προς το αντικείμενο της ήδη υπάρχουσας εκπαίδευσης του. Στόχο της όποιας επιμόρφωσης, οπωσδήποτε, δε συνιστά η επιφανειακή εκπαίδευση του εκάστοτε ειδικού με θεματολογία που σε καμία περίπτωση δεν άπτεται των σπουδών του και του θεσμοθετημένου ρόλου του.
Επιμορφώστε τους εκπαιδευτικούς ως προς τα γνωστικά τους αντικείμενα. Παγιώστε τη θέση των ψυχολόγων και εξασφαλίστε την σταθερή παραμονή τους στην εκάστοτε σχολική μονάδα, ώστε να μπορεί να εδραιωθεί μια ουσιαστική και με συνέχεια επαφή με τη σχολική κοινότητα (εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές), στοιχείο απαραίτητο για την προαγωγή της ψυχικής υγείας.
Νομοθετείται η εμπιστοσύνη; Έτσι φαίνεται… Με απόφαση του ΣΕΕ, ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή/τριας της Σχολικής Μονάδας και πρόταση του Σ.Δ. αποκτά το σχολείο εκπαιδευτικό/ους εμπιστοσύνης!! Ο Ε.Ε. επιμορφώνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα και συνεπικουρείται στο έργο του από τον ΣΕΕ, τον Δ/ντή/τρια του σχολείου, το ΚΕΣΥ, τα μέλη του Σ.Δ., τον Δ/ντή/τρια Εκπαίδευσης! Ο ΕΕ με τη σειρά του μετά ενημερώνει, καθοδηγεί, κ.τ.λ και διαχειρίζεται διάφορα ζητήματα που απασχολούν τη σχολική μονάδα (για παράδειγμα σχολικό εκφοβισμό ή ακραίες συμπεριφορές)Μόνο ως κίνηση εντυπωσιασμού μπορεί να ληφθεί και όχι ουσίας γιατί αν δούμε αναλυτικά τα επιμέρους ζητήματα που καλείται να διαχειριστεί είναι αρμοδιότητες άλλων ειδικοτήτων. Μόνο ο δάσκαλος της τάξης στην Α/θμια και ο υπεύθυνος τμήματος στη Β/θμια μπορεί να έχει και τον έχει όλα αυτά τα χρόνια έστω και χωρίς τίτλο! Τα σχολεία χρειάζονται ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, εκπαιδευτικού Ειδικής Αγωγής! Η θεσμοθέτηση του ρόλου του ΕΕ μόνο σύγχυση ρόλων και καθηκόντων θα επιφέρει.
α) Υπάρχουν ειδικοί, σπουδαγμένοι, πάνω στο αντικείμενο αυτό!
Αντί να σπαταλιούνται κονδύλια και πολύτιμος χρόνος στην επιμόρφωση εκπαιδευτικών ΚΑΙ σε επιπλέον αντικείμενα, θα ήταν καλύτερα να αξιοποιήσετε τους επαγγελματίες του χώρου.
β) Έστω ότι δεν επιλεχθούν οι ειδικοί επαγγελματίες του χώρου και τελικά επιμορφωθούν (όσο γίνεται φυσικά) κάποιοι Εκπαιδευτικοί Εμπιστοσύνης.
Αυτή η επιπλέον απασχόλησή τους, η οποία θα συμπεριλαμβάνεται λογικά στο υποχρεωτικό ωράριό τους, θα υποστηρίζεται και με το ανάλογο επίδομα (όπως π.χ. το επίδομα του Διευθυντή – εκπαιδευτικός και όχι άλλος διοικητικός υπάλληλος) ή δεν θα προβλεφθεί (μιας και δεν αναφέρθηκε) κάποιο σχετικό επίδομα;
Πρώτα απ’όλα ο όρος «Εκπαιδευτικός Εμπιστοσύνης» είναι άστοχος και υποτιμητικός για τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς. Έτσι κι αλλιώς, πρέπει να αλλάξει αυτή η ονομασία οπωσδήποτε. Στην ουσία της απόφασης, τον ρόλο του εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης καλό είναι να τον αναλάβει κάποιος ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ. Είναι αυτονόητο πως ο ψυχολόγος διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις, εμπειρίες και ξέρει πως να χειριστεί τέτοιου είδους ζητήματα με επαγγελματισμό και αποτελεσματικότητα. Θα είναι καινοτόμο, χρήσιμο και θα τύχει ευρείας αποδοχής από την κοινωνία, αν διορίσετε 1 ψυχολόγο σε κάθε σχολική μονάδα. Να είστε σίγουροι πως οι πολίτες θα αξιολογήσουν πολύ θετικά αυτή την πρωτοβουλία! Θα αναβαθμίσει αυτόματα το ελληνικό σχολείο και κατ’επέκταση το επίπεδο της κοινωνίας. Θα είστε οι πρώτοι στην ιστορία της Ελλάδας που προχωρήσατε σε μια τόσο σπουδαία κίνηση για το ελληνικό σχολείο. Μην το αφήνετε για τους επόμενους. Τολμήστε το!
»Εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης»;;. Νομίζω ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι εμπιστοσύνης. Ίσως καλύτερα να είναι »Εκπαιδευτικός Σύμβουλος» ή ΄΄Εκπαιδευτικός καθοδηγητής» σε συγκεκριμένους τομείς και δραστηριότητας και φυσικά να προσμετρούνται οι εργασιακές ώρες σαν διδακτικές..
Το δημόσιο σχολείο θα αναθέσει το έργο των ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, ειδικών παιδαγωγών, συμβούλων επαγγελματικού προσανατολισμού σε επιμορφωμένους εκπαιδευτικούς;
Ο πραγματικά χρήσιμος ρόλος του προσώπου αναφοράς μέσα στο σχολείο, του οικείου προσώπου στο οποίο να μπορεί να προστρέξει ο μαθητής κι ο κηδεμόνας, μπορεί να ανατίθεται στον υπεύθυνο καθηγητή κάθε τμήματος. Στον οποίο αναλογούν 20-25 μαθητές κι ο οποίος μπορεί να γνωρίζει με το μικρό όνομα τους μαθητές. Ο οποίος θα πρέπει να διευκολύνεται πρακτικά ώστε να είναι και διαθέσιμος και ενεργητικά παρών στους χώρους του σχολείου. Κι ο οποίος θα αποτελεί τον συνδετικό κρίκο με τους ειδικούς επιστήμονες για την υλοποίηση ενημερωτικών συναντήσεων και για όποια θέματα προκύψουν. Για να στοχεύουμε στην πρόληψη, που είναι πάντα προτιμότερη από την βέλτιστη θεραπεία.
Δεν έχετε ακόμα βαρεθεί να δίνετε αρμοδιότητες και καθήκοντα άλλων επαγγελματιών σε άλλους επαγγελματίες; Ο εκπαιδευτικός ήδη κάνει πάρα πολλά: τον έχετε κάνει σύμβουλο σταδιοδρομίας, ενώ δεν είναι, θέλετε τώρα να τον κάνετε και κοινωνικό λειτουργό και ψυχολόγο, ενώ δεν είναι. Αρκετά με την ασχετοσύνη σας. Υπάρχουν επαγγελματίες με συγκεκριμένο καθηκοντολόγιο (κ.λ., ψυχολόγοι, σύμβουλοι) και αντί να διορίζετε αυτούς που χρειάζεται και αρμόζει, δίνετε αντ’αυτού αρμοδιότητες παραπάνω, άσχετες με το λειτούργημα του εκπαιδευτικού.
Ο όρος «Εκπαιδευτικός Εμπιστοσύνης» θα μπορούσε να έχει νόημα εάν συσχετιζόταν με τον σχολικό εκφοβισμό και μόνο με αυτόν (Άρθρο 39). Όταν μπαίνει όπως στο άρθρο 38, πέραν της διάκρισης εκπαιδευτικού – Εκπαιδευτικού Εμπιστοσύνης που δημιουργείται, με ότι αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα, προκύπτουν και τα εξής προβλήματα που τα παραθέτω με τη σειρά που υπάρχουν στο άρθρο και όχι με σειρά σημασίας:
1. Πόσοι και κυρίως ποιοι ορίζονται; Οι νέοι «θεσμοί» που δημιουργούνται δίνουν και ευκαιρίες για μελλοντική αξιοποίηση τους και επομένως αποτελούν αντικείμενο ανταγωνισμού μεταξύ των συναδέλφων, εφόσον δεν υπάρχουν μάλιστα σαφή κριτήρια. Βρίσκω εδώ σημαντική αντίφαση με την συμβολή του «θεσμού» στην καλλιέργεια κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών της σχολικής κοινότητας και στην εμπέδωση των αρχών της εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς που αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση. Σημειώνω ότι η παράγραφος 6 του άρθρου είναι, κατά την άποψή μου, γενικόλογη και δεν καλύπτει τις ανάγκες της διαβούλευσης.
2. Πόσες τάξεις ή τμήματα αναλαμβάνονται από τον «Ε.Ε»; Ο αντίστοιχος «θεσμός» στα ΕΠΑΛ («Σύμβουλος Καθηγητής») προέβλεπε 5 μαθητές της Α΄ τάξης και καθιερώθηκε μόλις στις αρχές του τρέχοντος σχολικού έτους. Συμπεράσματα δεν θα μπορούσαν βέβαια να υπάρχουν δεδομένων και των συνθηκών. Οπωσδήποτε όμως, κάνοντας την σύγκριση, νομίζω ότι υπάρχει παράδοξο και βιασύνη.
3. Τι σημαίνει επιμόρφωση σε περιοδική βάση σε ζητήματα όπως διαχείριση κρίσεων (σχολικός εκφοβισμός, επιθετικότητα), μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα συμπεριφοράς, πρόληψη σε θέματα ακραίων συμπεριφορών (ρατσισμός, διαφορετικότητα), συμπερίληψη και ενσωμάτωση (τα παραπάνω μάλιστα με τρόπο ολιστικό, μεθοδικό και συστηματικό), μαθητές με ιδιαίτερες δυνατότητες, κλίσεις και ταλέντα, μετάβαση σε άλλες βαθμίδες, σχολική κινητικότητα, συμβουλευτική και ομάδες γονέων; Ο εκπαιδευτικός θα ασχολείται με τα μαθήματα της ειδικότητάς του και παράλληλα με όλα τα παραπάνω;
4. Μήπως θα πρέπει κάποτε να υπολογίσουμε τις ώρες που καταναλώνονται ασκόπως με πολλές αποφάσεις και νόμους της τελευταίας 15ετίας (αν μπορώ να υπολογίσω σωστά). Για παράδειγμα στην παράγραφο 5 προβλέπεται:<>. Μα αυτή ακριβώς δεν είναι η αρμοδιότητα του υπεύθυνου τμήματος; Εκτός εάν αυτός θεωρείται απλός γραμματέας και όχι παιδαγωγός.
Εν κατακλείδι θεωρώ άστοχο τον «θεσμό» του «Εκπαιδευτικού Εμπιστοσύνης» και πάντως όχι χρήσιμο για το Δημόσιο Σχολείο. Υπάρχουν υπεύθυνοι τμημάτων, σχολικοί ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί και επίσης υπάρχει επαρκής νομοθεσία. Στήριξη μόνο χρειάζονται οι πρώτοι και αριθμητική ενίσχυση οι υπόλοιποι. Και βέβαια αυτό που χρειάζεται σήμερα το Δημόσιο Σχολείο, κυρίως, είναι ένα ήρεμο παιδαγωγικό περιβάλλον ώστε ο χρόνος που μοιράζονται οι μαθητές με τους εκπαιδευτικούς τους να είναι αποδοτικός και ωφέλιμος για την κοινωνία
Δεύτερη χρονια φέτος που οι ψυχολόγοι μπήκαμε στα ΕΠΑΛ και σε συνεργασία με τους Καθηγητές ενεργοποίησαμε τον Θεσμό του Συμβούλου Καθηγητή ή καθηγητή Εμπιστοσύνης όπως θα μετονομαστεί.
Η ουσία του θεσμού αυτού έγκειται στην αξία της εμπιστοσύνης και της ενσυναισθητικης προσέγγισης του μαθητή. Μέσα στους γρήγορους ρυθμούς της σχολικής καθημερινότητας, του σχολικού στρες και των γενικότερων δυσκολιών που υπάρχουν στη σχολική κοινότητα, ο μόνος τρόπος να διαφυλάξουμε την ψυχική υγεία των μαθητών είναι η παρουσία του ψυχολογου στα σχολεία, ΕΠΑΛ, αλλά και Γενικά Γυμνάσια και Λύκεια.
Η συνεργασία του ψυχολόγου με τον Καθηγητή Εμπιστοσύνης εδραιώνει γερές βάσεις για την ψυχική ισορροπία του μαθητή και της ευρύτερης σχολικής κοινότητας.
Θεωρώ πως είναι πολύ σημαντική η πρόσληψη προσωπικού το οποίο να μπορεί να καλύψει επαρκώς ανάγκες ψυχοκοινωνικής φύσεως των μελών που αφορά η εκπαιδευτική διαδικασία. Τα μέλη αυτά είναι συνήθως οι μαθητές και αμέσως μετά οι γονείς τους. Σημασία έχει, λοιπόν, να υπάρχει ισότιμη κατανομή των εργασιακών καθηκόντων στα μέλη που απαρτίζουν μια σχολική μονάδα και όχι να τίθενται περισσότερες ευθύνες σε κάθε εκπαιδευτικό από αυτές που ήδη του αναλογούν. Είναι πλέον υποχρεωτική και απολύτως αναγκαία η πρόσληψη κοινωνικών λειτουργών και σχολικών ψυχολόγων σε κάθε δημόσια σχολική μονάδα.
Καταρχήν η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών είναι εμπιστοσύνης! Ακατανόητη ρύθμιση. Τα σχολεία έχουν ανάγκη από σχολικούς ψυχολόγους όχι από «εκπαιδευτικό εμπιστοσύνης». Αλλά ελλείψει χρημάτων βαφτίζετε τους εκπαιδευτικούς και ψυχολόγους! Να αφήσετε αυτά τα τεχνάσματα και να προσλάβετε σε κάθε σχολική μονάδα σχολική ψυχολόγο.
Ο εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης θα είναι, έτσι όπως περιγράφεται, ψυχολόγος, σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού, κοινωνικός λειτουργός ή και κάτι άλλο; Με τρομάζει και μόνο η ιδέα ότι θα αναλάβει ένας άνθρωπος να διαχειριστεί τόσα πράγματα. Η φράση ότι λειτουργεί συμπληρωματικά και ενισχυτικά προς τους υφιστάμενους θεσμούς δείχνει ότι το υπουργείο βλέπει τον εκπαιδευτικό αυτό ως ένα πολυεργαλείο που θα ασκεί πολλά καθήκοντα όταν στη θέση του θα έπρεπε να υπάρχει ένας εκπαιδευτικός εξειδικευμένος για παράδειγμα στον επαγγελματικό προσανατολισμό ή ένας άλλος εξειδικευμένος για να κάνει τις κατάλληλες παραπομπές.
Πολύ καλή ιδέα, όμως θα πρέπει να στηριχθεί με συνοδευτικά μέτρα: θα πρέπει βεβαίως να βρίσκεται σχολείο όλες τις ώρες λειτουργίας του, να έχει μειωμένο ωράριο διδασκαλίας, να του παραχωρηθεί χώρος ώστε να δέχεται μαθητές και γονείς με ηρεμία και διακριτικότητα, να αποδίδει απολογισμό του έργου του στο τέλος της χρονιάς, να έχει μία έστω ηθική ανταμοιβή, εφόσον έχει αποτελέσματα.
Θα ξεκινήσω αναγνωρίζοντας την ευαισθησία και τη θέληση του ΥΠΑΙΘ, να αντιμετωπίσει τα θέματα του σχολικού εκφοβισμού, της επιθετικότητας,των ρατσιστικών συμπεριφορών και όλων των υπολοίπων που αναφέρονται στο άρθρο 38. Θέματα και προβλήματα υπαρκτά στις σχολικές δομές.
Όμως ο όρος που χρησιμοποιεί για τον «εκπαιδευτικό εμπιστοσύνης» είναι αδόκιμος. Όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι εμπιστοσύνης. Αλίμονο αν το ίδιο το ΥΠΑΙΘ δεν εμπιστεύεται τους εκπαιδευτικούς του.
Αυτοί οι εκπαιδευτικοί, λέει, ορίζονται κάθε χρόνο, στην αρχή του σχολικού έτους. Άρα κάθε χρόνο θα είναι και διαφορετικοί.
Σε ένα 12/θέσιο σχολείο, 250 περίπου μαθητών, ο καθένας απ’ αυτούς τους εκπαιδευτικούς θα έχει στην ευθύνη του 125 περίπου μαθητές, τους οποίους μπορεί να μην τους γνωρίζει ή να μην τους γνωρίζει τόσο καλά. Ποιος τους γνωρίζει, καλύτερα από κάθε άλλον; Ο υπεύθυνος εκπαιδευτικός του τμήματος, ο οποίος εκτός των ίδιων των μαθητών, γνωρίζει και την οικογένεια και κάθε παράμετρο που μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά του κάθε μαθητή.
Οι αρμοδιότητες που ανατίθενται σ’ αυτούς τους εκπαιδευτικούς ξεπερνούν την εκπαίδευσή τους και είναι πάρα πολλές. Το να μιλά το ΥΠΑΙΘ για επιμόρφωση μόνο ως αστείο μπορεί να το εκλάβει κανείς.
Θα γνωρίζουν οι υπηρεσίες του υπουργείου ότι και στο παρελθόν ορίστηκαν δύο, πάλι, εκπαιδευτικοί σε κάθε σχολείο, για να αντιμετωπίσουν παρόμοια θέματα, οι οποίοι υποτίθεται ότι επιμορφώθηκαν. Γιατί δεν τους αξιοποιεί;
Η γνώση και η εμπειρία ορίζει ότι τέτοιου είδους θέματα πολυπαραγοντικά, πολύπλοκα και ευαίσθητα, αντιμετωπίζονται από ομάδες επιστημόνων. Τέτοιες ομάδες λειτουργούν σε πάρα πολλά σχολεία, έστω και για μία φορά την εβδομάδα. Λέγονται ΕΔΕΑΥ και αποτελούνται από ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό, εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής, τον διευθυντή και τον υποδιευθυντή της σχολικής μονάδας. Εκεί μπορεί να ενταχθεί και η συμβολή των εκπαιδευτικών, για τα θέματα του άρθρου 38.
Αξιοποιείστε τις ήδη υπάρχουσες δομές, τις οποίες πρέπει να ενισχύσετε με την παρουσία εκπαιδευτικών, να ξεκινούν το έργο τους και την παρέμβασή τους από την αρχή κάθε σχολικής χρονιάς, ώστε να υπάρχει και μια συνέχεια.
Όσο για την επιμόρφωση, αυτή πρέπει να είναι ουσιαστική και συνεχής. Δεν αρκεί ένα «σεμινάριο» μιας ή δύο ημερών και κάποιες φωτοτυπίες.
Τα προβλήματα στα σχολεία μας είναι υπαρκτά, θα οξύνονται με την πάροδο των ετών και δεν πρέπει να μας βρίσκουν απροετοίμαστους, τρέχοντας πίσω από τις εξελίξεις, ως συνήθως.
Μπαλώματα για να μην ενισχυθεί το δημόσιο σχολείο με ειδικό προσωπικό βλ Λογοθεραπευτές κ.α στις τεράστιες ανάγκες του για υποστήριξη. Αν’ αυτού βαφτίζεται ένας εκπαιδευτικός, που θα τρέχει σε σεμινάρια και θα τον τρέχουν όλοι εντός και εκτός σχολείου, ως » εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης» και έτσι εξοικονομούνται πόροι. Αλήθεια, οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί τι είναι; Ανάξιοι εμπιστοσύνης;;;;
Ψυχολόγος και κοινωνικός λειτουργός είναι απαραίτητοι στα σχολεία και νηπιαγωγεία. Αυτοί είναι αρμόδιοι να υποστηρίζουν μαθητές και οικογένειες αλλά και δασκάλους όταν προκύπτουν προβλήματα. Και τα προβλήματα είναι πάρα πολλά και ποικίλα. Με τον εκπαιδευτικό εμπιστοσύνης δεν πρόκειται να δοθεί καμιά ουσιαστική υποστήριξη σε μαθητές και γονείς. Η πρόταση αυτή δείχνει οτι η κυβέρνηση δεν θέλει να βοηθήσει αλλά θέλει να «φανεί» οτι τάχα κάτι κάνει. Για το Θεαθήναι δηλαδή. Αλήθεια, ποιος φωτεινός νους σκέφτηκε να βαφτίσει τον εκπαιδευτικό ως «εμπιστοσύνης», λες και οι άλλοι είναι ανάξιοι εμπιστοσύνης;
Αρχικά, η εμπιστοσύνη είναι κάτι το οποίο καλλιεργείται και εμπνέεται. Δε νομοθετείται. Επιπροσθέτως, οι αρμοδιότητες που θα έχει ο εν λόγω εκπαιδευτικός ΄΄εμπιστοσύνης΄΄, εμπίπτουν σε κλάδους όπως των ειδικών παιδαγωγών, των σχολικών ψυχολόγων και των κοινωνικών λειτουργών. Παρ΄όλο που υπάρχουν πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί οι οποίοι όχι μόνο διαθέτουν τις ικανότητες αλλά είναι και κατάλληλα επιμορφωμένοι και εξειδικευμένοι ώστε να ασκήσουν τέτοια καθήκοντα, το λογικό θα ήταν να δημιουργηθεί σε κάθε σχολική μονάδα μια διεπιστημονική ομάδα που θα θα απαρτίζεται από τους προαναφερθέντες ειδικούς, η οποία σε συνεργασία με τον σύλλογο διδασκόντων θα επιλύει όποια παιδαγωγικά/συμπεριφορικά προβλήματα προκύπτουν και θα διοργανώνει ενημερώσεις και σεμινάρια πάνω σε κρίσιμα ζητήματα. Αντιθέτως, η ανάθεση των αρμοδιοτήτων αυτών σε έναν εκπαιδευτικό ο οποίος κατά την εργασία του στο σχολείο διδάσκει, ανατροφοδοτεί, συμβουλεύει, εμψυχώνει συναισθηματικά, εφημερεύει, επιλύει τα ζητήματα που προκύπτουν στην τάξη του ενώ κατ΄ οίκον διορθώνει γραπτά και προετοιμάζει τη διδασκαλία του, είναι προφανές πως μόνο αρνητικά αποτελέσματα θα έχει τόσο στην ποιότητα της διδασκαλίας όσο και στην ποιότητα της οποιαδήποτε υπηρεσίας του ως εκπαιδευτικός ΄΄εμπιστοσύνης΄΄.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ/ἜΣ ΕΙΝΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ.
Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΘΕΛΕΙ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΘΗΤΗ ΟΧΙ ΤΙΤΛΟ.
Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΘΗΤΗ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ.
ΑΛΛΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ.. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ…. ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΔΑΣΚΑΛΟΣ….
Κοινωνικοί λειτουργοί ή/και παιδοψυχολογοι θα ηταν καλύτερα να εισαχθούν για την καλύτερη εξυπηρέτηση όλων. Οι εκπαιδευτικοί είναι για να διδασκουν. Συμβουλευτικές υπηρεσίες εχουν οι κοινωνικοί λειτουργοί κ οι ψυχολόγοι.
Αλλιως πως θα υπολογίζονται οι ωρες δουλειάς εκτος διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών εμπιστοσύνης;
Ωραία σκέψη σαν θεσμός αλλά εχει πολλά κενά για την ολοκλήρωσή του και η εδραίωση του γίνεται με λάθος τρόπο.
Αρχικά η ονομασία «Εκπαιδευτικός Εμπιστοσύνης» είναι άστοχη, διότι υπονοεί ότι οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί του σχολείου δεν είναι εμπιστοσύνης. Δεν θα προτείνω κάποια άλλη ονομασία, επειδή θεωρώ εντελώς σε λάθος βάση το εγχείρημα και διόλου αποτελεσματικό. Η έλλειψη ειδικού προσωπικού στα σχολεία, που θα έπρεπε να διαχειρίζεται τα πολλαπλά θέματα των μαθητών, καλύπτεται ως τώρα από το δάσκαλο της τάξης στην Πρωτοβάθμια και τον υπεύθυνο καθηγητή τμήματος στη Δευτεροβάθμια.Επίσης οι μαθητές πλησιάζουν και άλλους εκπαιδευτικούς τους οποίους οι ίδιοι κρίνουν ότι μπορούν να εμπιστευτούν και να μιλήσουν για θέματα που τους προβληματίζουν. Σαφώς, είναι εκπαιδευτικοί που τους κάνουν μάθημα, τους γνωρίζουν καλά, έχουν επικοινωνία και νιώθουν ότι υπάρχει μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ τους. Σε μια σχολική μονάδα με 17-24 τμήματα, ας πούμε, οι 2 οριζόμενοι εκπαιδευτικοί, που σίγουρα δεν γνωρίζουν όλους τους μαθητές κ.λ.π. τι έργο θα επιτελέσουν, με πόσους μαθητές θα προλάβουν να ασχοληθούν και ποιες ώρες;Αν δεν μπορείτε να καλύψετε σωστά τις ανάγκες των μαθητών στα σχολεία, μην πετάτε τέτοια μπαλάκια … οι εκπαιδευτικοί τη σήμερον ημέρα κάνουν τα πάντα στο σχολείο, μέχρι που σφουγγαρίζουν και όταν χρειαστεί, και σαφώς ασχολούνται με τα προβλήματα των μαθητών τους και δεν έχουν γυρίσει ποτέ την πλάτη ούτε σε μαθητή ούτε σε γονέα…ας μη μιλήσουμε δε για τους Διευθυντές, οι οποίοι συνεχώς με αυτά τα θέματα ασχολούνται.Έχουν όμως και τόσα άλλα πολλά να κάνουν. Αν θέλετε πράγματι να γίνει κάτι σωστά, διορίστε ψυχολόγους στα σχολεία. Στις σχολικές μονάδες με μεγάλο αριθμό μαθητών ένας δεν φτάνει. Αλλιώς αφήστε τα σχολεία ήσυχα…. πάντα οι εκπαιδευτικοί βρίσκουν τρόπους γιατί νοιάζονται για τους μαθητές τους.Πάντως, μη νομίζετε ότι μέχρι τώρα κάτι πρόσφεραν στα σχολεία τα ΚΕΔΥ ή τα ΚΕΣΥ.
Ο εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης υποβαθμίζει το ρόλο του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού.Τα καθήκοντα του εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης αφορούν το καθηκοντολόγιο των κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων. Μόνο μέσω της σύστασης κοινωνικής υπηρεσίας σε κάθε σχολική μονάδα θα αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες που εντοπίζονται σχεδόν καθημερινά στην εκπαίδευση.Οι επαγγελματίες κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι έχουν αρμοδιότητες πρόληψης και επίλυσης των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων, παρέμβασης σε καταστάσεις κρίσης και παροχής συμβουλευτικής στους μαθητές και στους γονείς. Επιπλέον, ο ρόλος τους περιλαμβάνει την καλλιέργεια των κοινωνικών δεξιοτήτων και την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης των μαθητών καθώς και τη διασύνδεση της οικογένειας με τη σχολική κοινότητα και τους δημόσιους φορείς.
Η θέσπιση του «Εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης» με τον ιδιαίτερα συγκεχυμένο ρόλο που προτείνεται στο πολυνομοσχέδιο μάλλον θα προκαλέσει παρά θα επιλύσει προβλήματα.
Εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης είναι ή θα πρέπει να είναι ο υπεύθυνος εκπαιδευτικός κάθε τμήματος που έχει άμεση και πολύωρη καθημερινή επαφή με τα παιδιά και τους γονείς τους και μαζί με αυτόν χρειάζεται και μια επιστημονική ομάδα υποστήριξης προς αυτή τη κατεύθυνση. Αυτό δεν μπορεί ούτε να αγνοηθεί ούτε να υποκατασταθεί από κανέναν. Αν θέλουμε να λειτουργήσει σωστά αυτός ο θεσμός θα πρέπει να ληφθούν υπόψη δύο πολύ σημαντικοί παράγοντες.
Αρχικά θα πρέπει αυτός ο εκπαιδευτικός να είναι μόνιμος και όχι αναπληρωτής που σήμερα είναι “εδώ” και αύριο “εκεί”, καθώς αυτός θα μπορεί να αποκτήσει μια πιο σαφή και ολοκληρωμένη εικόνα του παιδιού στα δύο χρόνια που θα έχει το παιδί (μετά και την καθολική εφαρμογή της Δίχρονης Προσχολικής Αγωγής στην Ελλάδα). Πως όμως αυτό θα γίνει, όταν στα περισσότερα νηπιαγωγεία η πλειοψηφία τους λειτουργούν με αναπληρωτές; Θα γίνει μόνο όταν διοριστεί μετά από μια δεκαετία και περισσότερο, μόνιμο προσωπικό στα σχολεία μας.
Πέραν όμως του εκπαιδευτικού, θα πρέπει να υπάρχει και μια επιστημονική ομάδα που θα υποστηρίξει την όλη αυτή προσπάθεια. Η ΕΔΕΑΥ που ξεκίνησε να λειτουργεί σε κάποια νηπιαγωγεία, θα πρέπει να επεκταθεί σε όλα, με καθημερινή παρουσία Ψυχολόγου και Κοινωνικού Λειτουργού ως μόνιμο προσωπικό (κι όχι αναπληρωτές που μέχρι να εξοικειωθούν με το νηπιαγωγείο, τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τα παιδιά απολύονται) στη σχολική μονάδα. Η τριμελής αυτή ομάδα (εκπαιδευτικός τάξης, ψυχολόγος και κοινωνικός λειτουργός) μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα στις ανάγκες που έχουν τα παιδιά μας και οφείλει η Πολιτεία να κινηθεί προς αυτή τη κατεύθυνση ώστε τα αποτελέσματα να είναι αυτά που πραγματικά θα θέλαμε όλοι μας.
Παρακαλώ θα ήθελα να με ενημερώσετε σχετικά με την δυνατότητα του Εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης να βρίσκεται ούτως ή άλλως στην σχολική μονάδα ανεξαρτήτως των εισηγήσεων της Διεύθυνσης κ.λ.π. καθώς δεν μου είναι ξεκάθαρο έτσι όπως είναι διατυπωμένο.
Είναι πολύ σημαντικό να διορίζεται κάθε χρόνο και να παρευρίσκεται στον χώρο του σχολείου καθ’ όλη την διάρκεια όλων των διδακτικών ωρών καθώς δεν είναι προβλέψιμο το πότε θα προκύψει η ανάγκη να παρέμβει.
Θα παρακαλούσα αν μπορείτε να μου διευκρινίσετε αυτό το σημείο.
Οι γονείς κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς, μέσα από αμοιβαία συνεργασία αναπτύσσουν σχέσεις εμπιστοσύνης με τον δάσκαλο της τάξης των παιδιών τους,με τον οποίο οι μαθητές έχουν εξοικειωθεί, αλληλεπιδρούν και εμπιστεύονται.Επομένως τίθεται η ρητορική ερώτηση, πως οι γονείς θα απευθύνονται για ζητήματα που αφορούν τα παιδιά τους στον δάσκαλο εμπιστοσύνης, ο οποίος δεν τα γνωρίζει και δεν τα διδάσκει;
Ο εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης θα κληθεί να λύσει προβλήματα που για να αντιμετωπιστούν χρειάζονται χρόνια παρακολούθησης και συμμετοχή ομάδας εμπειρογνωμόνων όπως είναι οι ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί και οι σχολικοί σύμβουλοι μετά από κάποια σεμινάρια που προφανώς θα γίνουν στο πόδι όπως αυτά που είδαμε με την επιμόρφωση των επιστημόνων και γέλασε ο κάθε πικραμένος εν μέσω πανδημίας κορωνοιου με το ΣΚΟΙΛ ΕΛΙΚΙΚΟΥ, το ΛΟΙΜΏΧΘΗΚΑΝ κ.τ.λ. Αυτό δείχνει προχειρότητα και ανευθυνότητα από μέρους του Υπουργείου Παιδείας
Ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη!!! Να υπάρχει ένας Εκπαιδευτικός Σύμβουλος (και όχι Εμπιστοσύνης, γιατί εμπιστοσύνης πρέπει να είναι όλοι), ο οποίος να απαλλαχθεί από κάποιες διδακτικές ώρες και φυσικά να υπάρχει διορισμένος ψυχολόγος και κοινωνικός λειτουργός. Για να λυθούν σοβαρά ζητήματα που προκύπτουν στην εκπ/τική πραγματικότητα (που πολλές φορές είναι ΠΟΛΥ σοβαρά) χρειάζεται άμεση συνεργασία διεπιστημονικής ομάδας, τα μέλη της οποίας να έχουν όλα σαφή και καθημερινή εικόνα της κατάστασης.