Ερώτημα 3: Ποιες άλλες προτάσεις έχετε, σχετικά με την διαδικασία των μεταβολών των σχολικών μονάδων;

Ερωτήματα διαβούλευσης για «Συνενώσεις – Ιδρύσεις Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για το σχολικό έτος 2011-2012»

Ποιες άλλες προτάσεις έχετε, σχετικά με την διαδικασία των μεταβολών των σχολικών μονάδων;

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 20:41 | ΗΡΑΚΛΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

    Στις νησιωτικές περιοχές και ειδικά στη δική μας των Κυκλάδων, τα βήματα για συνενώσεις πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά. Τα σχολεία δεν μπορεί να έχουν διακόσιους και τριακόσιους μαθητές ούτε μπορούν νμα δημιουργηθούν υδροκεφαλικά σχολεία, αφού έτσι θα αυξηθούν τα κόστη μετακινήσεων αλλά κυρίως θα χάσουν τη ζωή τα χωριά μας. Και τη ζωή αυτή των σχολείων την έχουν ανάγκη οι τοπικές μας κοινωνίες.
    Πέρα από συνενώσεις υπάρχουν άλλα προβλήματα τα οποία δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν αγγίζετε.
    Οι σχολικές βιβλιοθήκες βρίσκονται στο έρμαιο ανεκτέλεστων πολιτικών και νόμων που ήδη από το 2002 υπάρχουν. Λογισμικό σύστημα του ΕΚΤ είναι ξεπερασμένο, η χρηματοδότηση ανύπαρκτη και οι βιβλιοθηκονόμοι απολυμένοι. Από το 2002 μέχρι σήμερα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αδρανεί εξώφθαλμα. Είναι σα να θέλει να κλείσουν και να αραχνιάσουν οι κυψέλες αυτές για τις οποίες τόσα χρήματα ξοδεύτηκαν και τόσος αγώνας από τους εκπαιδευτικούς έγινε για να παραμείνουν ανοικτές και χρηστικές τόσο για τις σχολικές μονάδες , όσο και για την κοινωνία.
    Σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε και μαζί με τις όποιες αλλαγές σχεδιάζονται, επιβάλλεται η ύπαρξη ψυχολόγων στα σχολεία. Αν πραγματικά πρέπει να γίνουν τομές στα ωρολόγια, αναλυτικά προγράμματα σπουδών στις ύλες και τα αντικείμενα των μαθημάτων, αν η Περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει επιτέλους να ενταχθεί στο ωρολόγιο πρόγραμμα και να μην υποβαθμίζεται συνέχεια, εκείνα που προέχουν είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη χρηστικότητα και αξιοποίηση των σχολικών βιβλιοθηκών και ο διορισμός ψυχολόγων.
    Η γνωστή εδώ και χρόνια τακτική της πολιτικής ηγεσίας, που κατέδειξε οτι αξιοποιούμε ευρωπαϊκά κονδύλια για τη δημιουργία δομών και όταν αυτά τελειώσουν αντί να τα συνεχίζουμε εντάσοντάς τα σε εθνικά προγράμματα , τα αφήνουμε στην τύχη τους ανενεργά και ευτελισμένα, πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Δημιουργείστε προοπτική για τις τομές.

    Ηρακλής Ι. Χατζόπουλος
    καθηγητής -θεολόγος
    Δ/ντής Γυμνασίου Νάουσας Πάρου
    21-1-2011

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 19:56 | ΙΤΑΜΟΣ

    που πήγαν τα πορίσματα όλων των επιτροπών των προηγούμενων
    ετών . Μπαμπινιώτη κλπ . Αμοιβόμενα ήταν εκείνα τα μέλη των επιτροπών
    Μηπως συσκέπτονταν για να σκέπτονταν …..
    Το ΠΑΣΟΚ σήμερα καταργεί όλους τους νόμους για την παιδεία
    και τα κλειστά επαγγέλματα που το ίδιο ψήφισε από το 1981 μέχρι σήμερα . Ευτυχώς που ήλθε η ΤΡΟΙΚΑ ,
    Πολλά κακώς κείμενα θα αλλάξουν ,….ευτυχώς

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 19:32 | Μάρκος Ασπρίδης

    και μια σημείωση….στην αρχή της σχολικής χρονιάς η υπουργός είχε δηλώσει στους δημοσιογράφους, πως ο ανώτερος αριθμός μαθητών ανά τμήμα τη φετινή χρονιά θα είναι 27…διαφορετικά θα παραιτηθεί. Αν δεν το γνωρίζει, στο Ε’ Γυμνάσιο ή Λύκειο Θεσσαλονίκης υπάρχουν τμήματα με 30 μαθητές. Μπορεί να το ελέγξει και μετά να παραιτηθεί.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 19:29 | Μάρκος Ασπρίδης

    Μια πρόταση είναι, τον ελεύθερο χρόνο της η υπουργός παιδείας (ή όπως αλλιώς θέλει να την αποκαλούν) να τον διαθέσει σε επισκέψεις στα κτηριακά συγκροτήματα της χώρας. Ίσως έτσι καταλάβει για ποια σχολεία μιλάμε, για ποιά παιδεία, για ποιες συνθήκες. Χρόνο σίγουρα διαθέτει, αντέχει να το κάνει;;;

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 18:59 | Παναγιώτης Μάρκου

    1. Να ενοποιηθούν τα αναλυτικά προγράμματα δημοτικού(από Δ τάξη και πάνω), γυμνασίου, στα μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία, γεωγραφία, ιστορία, θρησκευτικά και Γλώσσα.
    2.Τα προαναφερόμενα μαθήματα να γίνονται από εκπαιδευτικούς ειδικότητας και όχι από εκπαιδευτικούς γενικής εκπαίδευσης(δάσκαλους) ειδικά στα μαθηματικά φυσική χημεια βιολογία και γλώσσα. Αυτό επειδή σε αυτά τα μαθήματα έχει πολύ μεγάλη σημασία να γνωρίσει ο μαθητής από την αρχή σωστα ορισμένες έννοιες πχ βάρος, δύναμη, πίεση, κλπ για την φυσική.
    3.Να λειτουργεί το σχολείο σε δύο κύκλους.
    Στον πρώτο κύκλο να διδασκονται τα υποχρεωτικά μαθήματα το πολύ μέχρι 4-5 ώρες την ημέρα και στον δεύτερο τα προαιρετικά 2-3 ώρες την ημέρα. Στα υποχρεωτικά μαθηματα να περιλαμβάνονται Μαθηματικά Γλώσσα, Ιστορία, Φυσική, Βιολογία, Αγγλικά. Στα προαιρετικά δεύτερη ξένη γλώσσα, Τεχνολογία, φιλοσοφία, Θρησκειολογία, Καλλιτεχνικά, Μουσική, Αρχές οικονομίας και ό,τι άλλο θεωρείται αναγκαίο για την κεντρική εξουσία ή την τοπική κοινωνία.
    5.Οι νέες τεχνολογίες να ενταχθούν στα αναλυτικά προγράμματα με την καθολική συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε επιμορφωτικά σεμινάρια για τις νέες τεχνολογίες τα οποία θα συνοδεύονται με την επιτυχή πιστοποίηση. Εδώ ο ρόλος των Σχολικών συμβούλων πρέπει να είναι ουσιαστικός για την εφαρμογή των ΤΠΕ στα μαθήματα.
    6.Το μάθημα της πληροφορικής να συνοδεύεται και από πιστοποίηση και να διδάσκεται μέχρι την Γ΄γυμνασίου. Όποιος μαθητής δεν έχει πιστοποίηση στην πληροφορική να μην μπορεί να συνεχίσει σε επόμενη βαθμιδα εκπαίδευσης.
    7.Μετα το κανονικό ωράριο να λειτουργεί το σχολείο ως φορέας άλλων δραστηριοτήτων όπως περιβαλλοντική, αγωγή υγείας, θέατρο μουσικές εκδηλώσεις, κλπ
    Τέλος θα ήθελα να πώ ότι δεν πιστεύω ότι οι προτάσεις μου αυτές θα γίνουν αποδεκτές από την πολιτική ηγεσία επειδή γνωρίζω πολύ καλά ότι το ζητούμενο γι’αυτούς είναι να εξοικονομίσουν χρήματα χωρίς να υπολογίζουν το παιδαγωγικό μέρος και να μην θίξουν συμφέροντα ή συντεχνίες.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 18:10 | πελαγια φωτιαδου

    φροντιστε οι αλλαγες να γινουν απο του χρονου, στην αρχη της σχολικης χρονιας. φετος να γινουν καποιες τρανταχτες , καραμπινατες συννενωσεις
    λαβετε υποψιν θεματα οπως νησιωτικες, αγονες, ηπειρωτικες περιοχες, χιλιομετρικες αποστασεις.αφηστε κατα μερους τους διαδραστικους πινακες και τις ψηφιακες ταξεις και καντε συννενωσεις με γνωμονα τη λογικη

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 17:41 | Γεώργιος

    Στα Ειδικά Σχολεία να λαμβάνεται υπόψιν για την αύξηση ή την μείωση της οργανικότητας η αναλογία δασκάλου μαθητή 1:4.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 17:36 | andreas

    kurioi menw se ena xwrio ths BA XIOY; poios o logos na metaferthei to sxoleio stin prwteuousa tou nisiou; min petsokobete tin paramethorio allo…lyste kapoia alla themata prwta…sto onoma tou xwrotaksikou apokleismou,pou dhmiourgei to na metakomisoume ki emeis oi telefteoi stis megaloupoleis; giati arage;

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 17:09 | Ελευθέριος Χονδρογιάννης ΠΕ-17

    Αξιότιμοι συνάδελφοι,
    σας γράφω τις προσωπικές μου σκέψεις με σκοπό αφενός να ρίξω λίγο φως στο μεγάλο «κήπο» της εκπαίδευσης αλλά και με την ελπίδα όπως λέει ο Σαμαράκης ότι θέλετε να υλοποιήσετε κάτι σημαντικό στο τόπο μας. Έχω υπηρετήσει την εκπαίδευση σε όλους τους τύπους σχολικών μονάδων (Γυμνάσιο, Λύκειο, ΕΠΑΛ-ΤΕΕ, ΤΕΛ, ΤΕΣ) ενώ είμαι πρώην Υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών (Κλάδος Μηχανικών Επικοινωνίας/Πληροφορικής), ενώ έχω υπηρετήσει και στο εξωτερικό (Ισπανία) ως υπάλληλος του ΥΠΕΞ.
    Είμαι εκπαιδευτικός της τάξης, καθηγητής τεχνολογίας & τεχνολογίας επικοινωνιών σε Γενικό Λύκειο, κλάδου ΠΕ17.04 και θα ήθελα να αναφερθώ σε θέματα λειτουργίας αντίστοιχων σχολείων στο εξωτερικό (Αγγλία) από προγράμματα Comenius (Σουηδία, Ισπανία, Ιταλία, Τουρκία, Πολωνία, Γαλλία, Γερμανία) που έχω υλοποιήσει τα τελευταία 4 χρόνια αλλά και από μεταπτυχιακές σπουδές εκεί. Πολύ σύντομα αναφέρω και συμφωνώ με έναν άλλο συνάδελφο ότι σημαντικό για να λειτουργήσει σωστά ένα σχολείο είναι η οργάνωση και η σαφής κατανομή αρμοδιοτήτων. Σας αναφέρω ορισμένα κρίσιμα σημεία : 1.Σε κάθε σχολική μονάδα θα πρέπει να υπάρχει α) Δ/ντης -Υποδ/ντης και γραμματέας με γνώση χειρισμού Η/Υ και των προγραμμάτων διαχείρισης σχολείου. β) Εκπαιδευτικοί όλων των μαθημάτων όπως προβλέπει το ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου και οι οποίοι θα απασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με τα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα. Ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς ίδιων ή κοντινών κλάδων να ορίζεται ένας συντονιστής-μέντορας, ο οποίος θα καθορίζει πάντοτε σε συνεργασία με τους υπόλοιπους καθηγητές θέματα ανάθεσης μαθημάτων, θέματα εξετάσεων, κ.α, γ) Το επικουρικό-τεχνικό προσωπικό που θα ασχολείται με την υποστήριξη και συντήρηση των Σχολικών εργαστηρίων, των Η/Υ της Δ/νσης του σχολείου, τους αναμενόμενους Διαδραστικούς πίνακες ή και ως βοηθοί στα εργαστήρια φυσικών επιστημών, τεχνολογίας και πληροφορικής.
    2.Τοποθετήσεις εκπαιδευτικών στις οργανικές τους με εξάντληση του ωραρίου τους και συγχωνεύσεις σχολείων με βάση γεωγραφικά και πραγματικά στοιχεία φοιτούντων μαθητών.
    3. Ευέλικτα τμήματα των 16-20 ατόμων σε κάθε αίθουσα.
    4. Λειτουργία εργαστήριων φυσικών επιστημών, τεχνολογίας και πληροφορικής.
    5.Λειτουργία χώρων σίτισης ή εστιατορίων με μικρή επιβάρυνση από τους μαθητές ανά εβδομάδα, που θα παρέχουν μικρά και σταθερής ποιότητας γεύματα σε όλους τους μαθητές και τους καθηγητές. Θα μπορούσε δηλ. να επιμηκυνθεί το ωράριο μέχρι τις 15.00 και να υπήρχε ένα μεγάλο διάλλειμα για το μεσημεριανό φαγητό 12-13.00. Μ’ αυτό τον τρόπο, αφενός αποσυμφορίζεται η λειτουργία του κυλικείου και αφετέρουοι μαθητές έχουν την δυνατότητα να σιτίζονται όλοι. Αντίθετα, αυτό που παρατηρείται σήμερα, ειδικά σε μεγάλες σχολικές μονάδες, είναι να «κρέμονται» μαθητές και μαθήτριες από τα κάγκελα του κυλικείου στο πεντάλεπτο ή δεκάλεπτο διάλλειμα για να εξασφαλίσουν ένα γρήγορο γεύμα με πολύ μικρή διατροφική αξία, το οποίο καλούνται να καταναλώσουν σε χρόνο αστραπή! Αλήθεια πόσο χρόνο χρειάζεται ένας μαθητής να εξυπηρετηθεί από έναν υπάλληλο κυλικείου και πόσοι μαθητές θα καταφέρουν να αγοράσουν ένα κουλούρι σε ένα σχολείο με δυναμικό 300 μαθητές, όταν διαθέτουν την ημέρα 30 λεπτά διάλλειμα περίπου; Αφήνω τους υπολογισμούς να τους κάνετε.
    6. Να δρομολογηθούν γραμμές σχολικών λεωφορείων όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο σε συνεργασία με τους Δήμους.
    7. Οπωσδήποτε εφόσον εφαρμοστούν κάποιες από τις παραπάνω προτάσεις απαιτείται να γίνει και αύξηση μισθών.
    Με εκτίμηση .

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 16:44 | Μαρια Συνεφια-Williamson

    Ειναι πραγματικα ‘περιεργη’ η διαδικασια της διαβουλευσης που ανακοινωνεται.
    Σε παρομοιες διαδικασιες στο εξωτερικο-και ιδιαιτερα Βρετανια που εργαστηκα για 20 χρονια-η προθεση της κυβερνησης δηλαδη αρχες, κριτηρια και στατιστικα στοιχεια στα οποια βασιζεται το επιχειρημα διδονται απ’αρχης σαν ‘δεδομενα’της αναγκαιας ανακαταταξης.
    Επ αυτων καλουνται οι πολιτες και ιδιαιτερα οι επαγγελματιες της Παιδειας να μπορεσουν να εχουν μια αντικειμενικη και οχι υποκειμενικη γνωμη η οποια υπαγορευεται απο την περιορισμενη προσωπικη τους εμπειρια οσο και μακροχρονη αυτη να ειναι.
    Ποια ειναι τα προβληματα που σφαιρικα βλεπει η κυβερνηση? Ποιες ειναι οι θεμιτες (για την κυβερνηση)λυσεις γιαυτα?
    Τι θα γινει με τους επιπλεον δασκαλους/καθηγητες?
    Ποια η διαφορα των μεγαλων πολεων απο τα μικρα χωρια της περιφερειας?
    Ανοιξτε τα χαρτια σας! Μεγαλωσαν πια οι πολιτες-θα ειναι μαζι σας σε λογικες, καλοσκεμμενες αποφασεις!!

    Η αντιδραση πολλων -αν και οι στασεις εργασιας ειναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ-οφειλεται και στην αγνοια /φοβους που εντεχνα καλλιεργουνται απο αυτους που επενδυουν στην καταστροφικη αντιδραση των συντεχνειων και συλλογων τις απελπισιας.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 16:38 | Κασσελούρης-Νίκος-1959

    Αν ο στόχος σας είναι η “ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης” και όχι ΜΟΝΟ ο περιορισμός των “δαπανών”, τότε να ΜΗΝ αυξήσετε με τις συνενώσεις τον ΑΡΙΘΜΟ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΝΑ ΤΜΗΜΑ. Περιθώρια βελτίωσης, αξιοποίησης, περιορισμού σπαταλών κλπ, πάντα υπάρχουν. Στο όνομα όμως αυτών είναι αμαρτία να μειώσετε την ποιότητα εκπαίδευσης των πολλών και να δώσετε έμφαση στους λίγους πχ πειραματικά-σχολεία.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 15:57 | Λίνα Βουράκη

    Μέγιστος αριθμός μαθητών ανά τάξη: 20. Πρόσληψη περισσότερων καθηγητών και αξιολόγησή τους από τους μαθητές, τους διευθυντές και το Υπ. Παιδείας.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 15:36 | ιωαννου

    Η κόρη μου πάει Δημοτικό Σχολείο στο 16ο Δημοτικό Χαλανδρίου, ένα σχολείο που πέρυσι λειτούργησε για πρώτη φορά. Τα βιβλία τα αγοράσαμε εμείς οι γονείς γιατί δεν έφτασαν για όλα τα παιδιά, υπήρχαν τάξεις που δεν είχαν πίνακα διδασκαλίας, δεν υπήρχαν καρέκλες και τραπέζια στο ολοήμερο για να τρώνε τα παιδιά και γι αυτό έτρωγαν έξω στις κερκίδες, το ολοήμερο όπως και εφέτος ξεκίνησε να λειτουργεί σχεδόν ένα μήνα μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς με αρκετά προβλήματα. ‘Ενα άλλο επίσης πρόβλημα είναι ότι το σχολείο διέθετε, χημείο και βιβλιοθήκη, χώροι όμως που έχουν γίνει αίθουσες διδασκαλίας γιατί δεν αρκούν οι υπάρχουσες λόγω του μεγάλου αριθμού των παιδιών, και ήδη προσπαθούμε να βρούμε λύση και για του χρόνου γιατί τα παιδιά που είναι στο νηπιαγωγείο είναι περισσότερα από αυτά που φοιτούν στην έκτη δημοτικού. ΄Ολα αυτά τα αναφέρω γιατί δείχνουν την προχειρότητα με την οποία εφαρμόζονται κάποια πράγματα στην χώρα μας. Το θέμα είναι τώρα να γίνει η αρχή για να ξεκινήσει ένα σχολείο σωστό. Να αφήνει το παιδί στο σχολείο την τσάντα να πηγαίνει σπίτι διαβασμένο, οι λειτουργοί της εκπαίδευσης να κάνουν αυτό που πρέπει, να υπάρχει σωστή αξιολόγηση των διδασκόντων και από τους γονείς, όταν ξεκινάει η σχολική χρονιά να ξεκινάει σωστά και χωρίς προβλήματα με ελλείψεις δασκάλων, βιβλίων. Παράλληλα δε να ξεκινάει και η σωστή λειτουργία του ολοήμερου, και όχι μετά από ένα μήνα. Αρκετοί καταλαβαίνουμε ότι οι συνενώσεις κατά βάση γίνονται για οικονομικούς λόγους, αν όμως εξοικονομηθούν κάποια χρήματα καλό είναι μέρος από αυτά να ξαναπέσουν στην παιδεία με σωστό και οργανωμένο τρόπο.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 15:18 | Γιωργος Β

    Η Ελλάδα είναι μια χώρα με πολλές και σημαντικές γεωγραφικές ιδιαιτερότητες. Η γεωγραφική κατανομή των σχολικών μονάδων πρέπει αναγκαστικά να σεβαστεί-ακολουθήσει αυτές τις ιδιαιτερότητες, π.χ. μικρά/ακριτικά νησιά, πολλές ορεινές και δυσπρόσιτες περιοχές. Συγχρόνως, και για εθνικούς λόγους, πρέπει να καταβάλλονται προσπάθειες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις να παραμένει ενεργός πληθυσμός στις περιοχές αυτές. Είναι πολύ σημαντικό. Επομένως σε μικρά νησιά, ορεινές περιοχές και αλλού να παραμείνουν σχολεία ανεξάρτητα από αριθμό μαθητών και κόστος λειτουργίας. Είναι εθνικό θέμα. Δώστε οικονομικά κίνητρα σε δασκάλους-καθηγητές να τα στελεχώσουν. Να μη φύγουν οικογένειες και παιδιά από την μακρυνή επαρχία. Στις πόλεις, από την άλλη πλευρά, παρατηρείται το φαινόμενο παρόμοιες σχολικές μονάδες να βρίσκονται σε γειτονικές περιοχές. Εκεί με ορθολογικά κριτήρια (π.χ. αναλογία εκπαιδευτικών/μαθητών) να γίνουν οπωσδήποτε συγχωνεύσεις σε άρτια όμως σχολικά συγκροτήματα. Δεν είναι όλα τα υπάρχοντα κτίρια κατάλληλα γαι τη στέγαση σχολείων. Πρέπει επίσης κατά τη γνώμη μου να γίνει κατανοητό στο σχεδιασμό των ό,ποιων συγχωνεύσεων μονάδων ότι αυτές αποτελούν τμήμα/μέρος ενός όλου. Ποιό είναι αυτό; Μα οι συνολικές υποδομές στη χώρα που ζούμε. Συγχωνεύσεις ναι, όπου κρίνεται αναγκαίο, αλλά καλύτερη πρόσβαση στο σχολείο, καλύτερες αίθουσες, εργαστήρια, γυμναστήρια, κτλ. Και φυσικά όλα αυτά παράλληλα με αναβάθμιση του ρόλου του καθηγητή στο σχολείο και επιδίωξη αποδοτικότερης σχέσης δασκάλου/καθηγητή – μαθητή. Η συγχώνευση σχολικών μονάδων αποτελεί επομένως πολυπαραγοντική σχέση και χρειάζεται χρόνο και κόπο, πέρα από τις ανάγκες και μόνο που έχει δημιουργήσει το μνημόνιο, για να λυθεί ορθά. Ας ελπίσουμε ότι θα ακουστούν όλες οι απόψεις, για ένα καλύτερο μέλλον.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 15:10 | Παντελής Πρέζας

    Προσωπικά έχω ιδιαίτερη εμπειρία στη διαδικασία ενοποίησης μικρών σχολικών μονάδων και τη δημιουργία σχολικών κέντρων (Κεντρικών Σχολικών Μονάδων).
    ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΝΟΠΟΙΗΣΕΩΝ
    Είτε ως απλός εκπαιδευτικός,είτε ως συνδικαλιστής, πάντα η στόχευση και η υλοποίηση δεκάδων τέτοιων ενοποιήσεων γινόταν με την προσεκτική μελέτη περιπτώσεων από την ομάδα των ενδιαφερόμενων εκπαιδευτικών. Ώστε να υπάρχει μια αξιόπιστη και ολοκληρωμένη πρόταση ενοποίησης για τα σχολεία μιας ενότητας ή μιας περιοχής ή μιας επαρχίας….

    Κατόπιν καλούσαμε τους γονείς σε δημόσια ενημερωτική συνάντηση και τους ενημερώναμε για τα θετικά των ενοποιήσεων για τους μαθητές μας και παιδιά τους. Ταυτοχρόνως τους παρουσιάζαμε για διαβούλευση την συγκεκριμένη πρόταση ενοποίησης.

    Στο 95% των περιπτώσεων η ενοποίηση υλοποιούνταν χωρίς κανένα πρόβλημα.

    Θα ήθελα όμως να αναφέρω παράλληλα μια τραυματική προσωπική εμπειρία. Εκείνη την χρονιά υπηρετούσα στη διεύθυνση Πρωτοβάθμιας, υπεύθυνος για τις μεταφορές μαθητών. Ήρθε λοιπόν ένας γονέας που είχα πείσει και είχε υπογράψει για την ενοποίηση του σχολείου τους, να μου παραπονεθεί πως, την προηγούμενη χρονιά, ενώ τους είχαμε υποσχεθεί πως τα παιδιά τους θα μεταφέρονταν με άνεση και ασφάλεια στο διπλανό σχολικό κέντρο, αυτό δεν γινόταν. Ο 8χρονος μαθητής, έφευγε στις 7.15 κάθε πρωί από το χωριό του και στις 7.30 ήταν στο διπλανό σχολικό κέντρο όπου περίμενε ως τις 8.15 για να ανοίξει το σχολείο. Και η επιστροφή του ήταν μια μικρή περιπέτεια. Επιπλέον, ενώ διορίστηκαν γενικά εκπαιδευτικοί και ειδικότητες, έμαθα πως το συγκεκριμένο σχολικό κέντρο δεν είχε ειδικότητα ξένων γλωσσών(αν και τους είχε δοθεί υπόσχεση για όλες τις ειδικότητες).

    Θα είναι πολύ άσχημο η προσπάθεια αυτή να καταλήξει να έχει σαν αποτέλεσμα μόνο την εξοικονόμηση χρημάτων.

    Η προσπάθειά σας θα πρέπει να στοχεύει ΜΟΝΟ στην αύξηση της παρεχόμενης εκπαίδευσης στους μαθητές.

    Κάτι άλλο που θα ήθελα να υπογραμμίσω:

    Κατ΄εμένα, το μεγάλο πρόβλημα με την κατασπατάληση ανθρώπινων πόρων δεν γίνεται με τα μικρά σχολεία. Γίνεται α) σε όλα τα σχολεία με την ύπαρξη μερικών μικρών τάξεων π.χ. 10 μαθητών στις οποίες διδάσκουν οι ευνοημένοι εκπαιδευτικοί της εκάστοτε εξουσίας. Συχνά οι ίδιοι εκπαιδευτικοί ανεξάρτητα από πιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση μιας και αυτοί είναι συνήθως πολιτικά χαμαιλέοντες. Εκτιμώ πως αυτό αφορά ένα 10% των εκπαιδευτικών περίπου & β) με τους εκπαιδευτικούς που έχουν μειωμένο ωράριο έναντι του νόμιμου υποχρεωτικού και πολλούς που δεν έχουν καθόλου ωράριο μιας και … (εσείς στο υπουργείο ξέρετε…Εσείς δίνετε τις αποσπάσεις.)

    Παράλληλα λοιπόν με την ενοποίηση σχολείων θα πρέπει να φροντίσετε ώστε όλοι οι εκπαιδευτικοί να αμείβονται γι΄αυτό που δουλεύουν (αυτό δεν γίνεται ΣΙΓΟΥΡΑ) αλλά και να δουλεύουν γι΄αυτό που αμείβονται (αυτό δεν γίνεται σε μια μειοψηφία εκπαιδευτικών, εκτιμώ 20% περίπου ).

    Αν γίνει μια σωστή κατανομή εκπαιδευτικών, σίγουρα θα καταστεί δυνατή η ΑΜΕΣΗ δραστική μείωση του Μέσου Όρου των μαθητών ανά εκπαιδευτικό.

    Κι άλλη μια παρατήρηση με την μορφή ερώτησης. Είστε σίγουροι πως ΟΛΑ τα στελέχη εκπαίδευσης που έχετε επιλέξει, είναι διατεθειμένοι να συμμετάσχουν στην προσπάθεια για προγραμματισμό, ενημέρωση γονέων και τελικά ενοποίηση σχολείων; Κι αν ναι, ας δημοσιεύσετε τις σχετικές προτάσεις που σας έχουν στείλει μέχρι τώρα ανά νομό. Γιατί τελικά και οι κρίνοντες κρίνονται από την ίδια τη ζωή.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 14:35 | Παντελής Πρέζας

    Προσωπικά έχω ιδιαίτερη εμπειρία στη διαδικασία ενοποίησης μικρών σχολικών μονάδων και τη δημιουργία σχολικών κέντρων (Κεντρικών Σχολικών Μονάδων).
    Είτε ως απλός εκπαιδευτικός,είτε ως συνδικαλιστής, πάντα η στόχευση και η υλοποίηση δεκάδων τέτοιων ενοποιήσεων γινόταν με την προσεκτική μελέτη περιπτώσεων από την ομάδα των ενδιαφερόμενων εκπαιδευτικών. ώστε να υπάρχει μια αξιόπιστη και ολοκληρωμένη πρόταση ενοποίησης για τα σχολεία μιας ενότητας ή μιας περιοχής ή μιας επαρχίας….
    Κατόπιν καλούσαμε τους γονείς σε δημόσια ενημερωτική συνάντηση και τους ενημερώναμε για τα θετικά των ενοποιήσεων για τους μαθητές μας και παιδιά τους. Ταυτοχρόνως τους παρουσιάζαμε για διαβούλευση την συγκεκριμένη πρόταση ενοποίησης. Στο 95% των περιπτώσεων η ενοποίηση υλοποιούνταν χωρίς κανένα πρόβλημα.

    Θα ήθελα όμως να αναφέρω παράλληλα μια τραυματική προσωπική εμπειρία. Εκείνη την χρονιά υπηρετούσα στη διεύθυνση Πρωτοβάθμιας, υπεύθυνος για τις μεταφορές μαθητών. Ήρθε λοιπόν ένας γονέας που είχα πείσει και είχε υπογράψει για την ενοποίηση του σχολείου τους, να μου παραπονεθεί πως, την προηγούμενη χρονιά, ενώ τους είχαμε υποσχεθεί πως τα παιδιά τους θα μεταφέρονταν με άνεση και ασφάλεια στο διπλανό σχολικό κέντρο, αυτό δεν γινόταν. Ο 8χρονος μαθητής, έφευγε στις 7.15 κάθε πρωί από το χωριό του και στις 7.30 ήταν στο διπλανό σχολικό κέντρο όπου περίμενε ως τις 8.15 για να ανοίξει το σχολείο. Και η επιστροφή του ήταν μια μικρή περιπέτεια. Επιπλέον, ενώ διορίστηκαν γενικά εκπαιδευτικοί και ειδικότητες, έμαθα πως το συγκεκριμένο σχολικό κέντρο δεν είχε ειδικότητα ξένων γλωσσών(αν και τους είχε δοθεί υπόσχεση για όλες τις ειδικότητες).

    Θα είναι πολύ άσχημο η προσπάθεια αυτή να καταλήξει να έχει σαν αποτέλεσμα μόνο την εξοικονόμηση χρημάτων.
    Η προσπάθειά σας θα πρέπει να στοχεύει ΜΟΝΟ στην αύξηση της παρεχόμενης εκπαίδευσης στους μαθητές.

    Κάτι άλλο που θα ήθελα να υπογραμμίσω:
    Κατ΄εμένα, το μεγάλο πρόβλημα με την κατασπατάληση ανθρώπινων πόρων δεν γίνεται με τα μικρά σχολεία. Γίνεται α) σε όλα τα σχολεία με την ύπαρξη μερικών μικρών τάξεων π.χ. 10 μαθητών στις οποίες διδάσκουν οι ευνοημένοι εκπαιδευτικοί της εκάστοτε εξουσίας. Συχνά οι ίδιοι εκπαιδευτικοί ανεξάρτητα από πιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση μιας και αυτοί είναι συνήθως πολιτικά χαμαιλέοντες. Εκτιμώ πως αυτό αφορά ένα 10% των εκπαιδευτικών περίπου & β) με τους εκπαιδευτικούς που έχουν μειωμένο ωράριο έναντι του νόμιμου υποχρεωτικού και πολλούς που δεν έχουν καθόλου ωράριο μιας και(εσείς στο υπουργείο ξέρετε…Εσείς δίνετε τις αποσπάσεις.)
    Παράλληλα λοιπόν με την ενοποίηση σχολείων θα πρέπει να φροντίσετε όλοι οι εκπαιδευτικοί να αμείβονται γι΄αυτό που δουλεύουν (δεν γίνεται σίγουρα) αλλά και να δουλεύουν γι΄αυτό που αμείβονται (δεν γίνεται σε μια μειοψηφία εκτιμώ 20% περίπου ).
    Αν γίνει μια σωστή κατανομή εκπαιδευτικών, σίγουρα θα καταστεί δυνατή η άμεση δραστική μείωση του Μέσου όρου των μαθητών ανά εκπαιδευτικό.

    Κι άλλη μια παρατήρηση με την μορφή ερώτησης. Είστε σίγουροι πως ΟΛΑ τα στελέχη εκπαίδευσης που έχετε επιλέξει, είναι διατεθειμένοι να συμμετάσχουν στην προσπάθεια για προγραμματισμό, ενημέρωση γονέων και τελικά ενοποίηση σχολείων; Κι αν ναι, ας δημοσιεύσετε τις σχετικές προτάσεις που σας έχουν στείλει μέχρι τώρα ανά νομό. Γιατί τελικά και οι κρίνοντες κρίνονται από την ίδια τη ζωή.

  • Εάν στις συγχωνεύσεις των σχολικών μονάδων περιλαμβάνονται και το κλείσιμο των σχολείων μικρών χωριών είναι μεγάλο λάθος . Είμαι από το χωριό Κόρωνος της Νάξου . Το ότι έχει νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο είναι ένας λόγος να μείνουν αυτές οι λίγες οικογένειες εκεί . Αν το σχολείο κλίσει δεν είναι καθόλου εύκολο για τους γονείς να πηγαίνουν τα παιδιά τους σε άλλο χωριό , όπως και να αφήσουν 5 , 6 και 7 χρονών παιδιά στην ευθύνη του ΚΤΕΛ να τα μεταφέρει .
    Το εκπαιδευτικό σύστημα χρειάζεται αλλαγές και βελτιώσεις αλλά δε πρέπει να σαρώνονται όλα . Στην επαρχία και τα νησιά κάθε παρέμβαση πρέπει να είναι σχετική με την μορφολογία των καταστάσεων και όχι με τα δεδομένα της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων .

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 13:21 | ΦΥΚΑΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    Κατάργηση Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων για περιορισμό του κόστους εκπαίδευσης. Μύθοι και πραγματικότητα, του Ιωάννη Φύκαρη
    01/12/2010 – 16:41
    «Κατάργηση Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων για περιορισμό του κόστους εκπαίδευσης. Μύθοι και πραγματικότητα»

    Ιωάννης Φύκαρης
    Λέκτορας (υπό διορισμό)
    Διδακτικής Μεθοδολογίας
    Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

    Το τελευταίο διάστημα και εξ αφορμής της βαθειάς οικονομικής κρίσης, την οποία διέρχεται η χώρα, γίνεται διευρυμένη συζήτηση για κατάργηση οργανισμών του άμεσου αλλά και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Στο πλαίσιο αυτό ακούγεται και πάλι πολύ έντονα η κατάργηση Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων, τα οποία σύμφωνα με δημοσιεύματα στο ημερήσιο τύπο (Έθνος, 27-11-2010) ανέρχονται περίπου σε 300 για όλη τη χώρα, με έμφαση σε Ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία της ηπειρωτικής Ελλάδας.

    Στη συζήτηση αυτή τα κύρια επιχειρήματα, που αναπτύσσονται εστιάζουν στην άποψη ότι τα σχολεία αυτά είναι «ατροφικά», εξαιτίας του μικρού αριθμού μαθητών που φοιτούν σε αυτά και, επιπλέον- με έμφαση στα μονοθέσια- κοστίζουν περισσότερο στο κράτος, αφού τα συνολικά έξοδα λειτουργίας τους (συντήρηση κτιρίων, αναλώσιμα υλικά, μισθοί δασκάλων) κατανέμονται σε λιγότερους μαθητές. Με βάση τα επιχειρήματα αυτά χαρακτηρίζονται τα Ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία ως «αντιοικονομικοί και αναποτελεσματικοί εκπαιδευτικοί οργανισμοί, αφού το υψηλό κόστος λειτουργίας τους παρέχει χαμηλό εκπαιδευτικό αποτέλεσμα».

    Επί των επιχειρημάτων αυτών διατυπώνεται ο ακόλουθος αντίλογος, ο οποίος εδράζει σε έγκυρα και επιστημονικά τεκμηριωμένα δεδομένα της Παιδαγωγικής επιστήμης και έρευνας.

    Καταρχήν το ζήτημα «αποτελεσματικότητα» στην παιδαγωγική και εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί μία πολυεπίπεδη και πολυσύνθετη κατάσταση, με πολλούς εμπλεκόμενους παράγοντες, εξατομικευμένα χαρακτηριστικά, διαφοροποίηση αντιλήψεων αλλά και στόχων και κύριων παιδαγωγικών και εκπαιδευτικών επιλογών. Έτσι, επιλογές που σε μια εκπαιδευτική ή διδακτική περίσταση ήταν εξαιρετικά λειτουργικές σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις ήταν τελείως δυσλειτουργικές. Αυτό ισχύει, διότι τόσο η παιδαγωγική όσο και διδακτική διαδικασία δεν λειτουργεί με θέσφατα ή τετελεσμένα, αλλά βρίσκεται σε διαρκή διαπραγμάτευση και επαναπροσέγγιση, ανάλογα με την εκάστοτε εκπαιδευτική περίσταση.

    Επιπλέον, διαχρονικά αποδεκτές μελέτες, με κορυφαία την Έκθεση Coleman (1965) στις ΗΠΑ, έχουν δείξει ότι η αύξηση ή η μείωση του κόστους εκπαίδευσης δεν συνεπάγεται αφεαυτού και βελτίωση του διδακτικού αποτελέσματος, αν δεν συνδυαστεί και με μια σειρά άλλων εκπαιδευτικών παραμέτρων και επιλογών.

    Πέρα τούτων η μείωση της αναλογίας κόστους λειτουργίας σχολείου προς το σύνολο των φοιτούντων σε αυτά μαθητών δεν οδηγεί και σε βελτίωση του εκπαιδευτικού αποτελέσματος. Μάλλον φαίνεται ότι επιδεινώνεται το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα.

    Συνδυαστικά με αυτό επισημαίνεται ότι το να αξιοποιείται μόνο ως κριτήριο κόστους η αναλογία κόστους λειτουργίας σχολείου προς το σύνολο των φοιτούντων σε αυτά μαθητών δεν αποτελεί ασφαλές κριτήριο, διότι πέραν της αναλογίας αυτής υπάρχουν και μια σειρά άλλων δεδομένων, που τελικά ανατρέπουν την εκτίμηση, που κανείς μπορεί με μια βιαστική θεώρηση να εξάγει, όσον αφορά το συνολικό κόστος των Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων.

    Ειδικότερα επισημαίνονται τα ακόλουθα:

    Στο κόστος λειτουργίας ενός σχολείου συγκαταλέγονται δυο κύριοι παράγοντες. Πρώτον, οι μισθοί των εκπαιδευτικών και δεύτερον, τα υπόλοιπα έξοδα συντήρησης, καθαριότητας, αναλωσίμων και άλλων συναφών. Με μια πρώτη εκτίμηση φαίνεται ότι η κατάργηση ενός σχολείου αυτομάτως καταργεί και τα συγκεκριμένα έξοδα. Η βαθύτερη, ωστόσο, προσέγγιση δείχνει ότι η κατάργηση δημιουργεί ταυτόχρονα ένα άλλο και ιδιαίτερα υπέρογκο κόστος, που αφορά το κόστος μετακίνησης των μαθητών από διάφορες περιοχές σε ένα κεντρικό σχολείο. Η έρευνα δείχνει ότι το κόστος αυτό είναι ιδιαίτερα υψηλό, τόσο, μάλιστα, που στις περισσότερες των περιπτώσεων να είναι πολύ υψηλότερο από αυτό της διατήρησης της λειτουργίας των Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων στις περιοχές όπου εδρεύουν. Επιπλέον, στο κόστος μετακίνησης πρέπει να προστεθεί και το κόστος μισθοδοσίας των επιπρόσθετων εκπαιδευτικών, που θα απαιτηθεί να υπάρξουν στα κεντρικά σχολεία, λόγω της αύξησης του μαθητικού δυναμικού σε αυτά, εξαιτίας της εισαγωγής και των μαθητών από τα καταργημένα σχολεία, καθώς επίσης και των επιπρόσθετων λειτουργικών εξόδων (συντήρησης, αναλωσίμων κλπ), εξαιτίας και πάλι της αύξησης του μαθητικού τους δυναμικού. Η άθροιση των εξόδων αυτών όχι μόνο δεν καθιστά «πανάκριβα» τα Ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία, όπως υποστηρίζεται, αλλά αντιθέτως πολύ πιο οικονομικά.

    Επιπλέον και πέραν των ποσοτικών οικονομικών δεδομένων πρέπει να συνυπολογισθούν και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά κόστους, στα οποία περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:

    • Επικινδυνότητα μετακίνησης των μαθητών.
    • Έλλειψη επιτήρησης τόσο κατά τη μετακίνηση των μαθητών, όσο και στην πιθανή καθυστέρηση αποχώρησής τους από το σχολείο, εξαιτίας καθυστερήσεων των μεταφορικών μέσων.
    • Αύξηση της παραβατικής συμπεριφοράς, λόγω μειωμένου ελέγχου κατά τη μετακίνηση των μαθητών.
    • Επιβάρυνση κόπωσης των μετακινούμενων μαθητών, οι οποίοι πρέπει να ξεκινούν πολύ νωρίτερα από το σπίτι τους και να επιστρέφουν πολύ αργότερα συγκριτικά με άλλους συμμαθητές τους, οι οποίοι κατοικούν στην περιοχή, στην οποία εδρεύει το κεντρικό σχολείο.
    Και μία ακόμη κυριότατη επισήμανση πέρα των οικονομικών δεδομένων. Σειρά έγκυρων και επιστημονικά τεκμηριωμένων ερευνών στο διεθνή χώρο, αλλά και στον ελληνικό, αν και σε μικρότερη έκταση, ως προς το πλήθος των ερευνών, δηλώνει ότι τα Ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία κάθε άλλο παρά «ατροφικά» μπορούν να χαρακτηριστούν. Η συντριπτική πλειοψηφία των ερευνών αυτών καταλήγει στην εκτίμηση ότι οι επιδόσεις των μαθητών που φοιτούν στα σχολεία αυτά είναι ισάξιες με αυτές των συμμαθητών τους που φοιτούν σε Πολυθέσια σχολεία των αντίστοιχων περιοχών, ενώ από άποψης κοινωνικών και επικοινωνιακών κριτηρίων υπερέχουν σαφώς έναντι των Πολυθεσίων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στις ΗΠΑ παρατηρείται αύξηση της λειτουργίας των Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων, προκειμένου να αντιμετωπιστούν φαινόμενα βίας και παραβατικής συμπεριφοράς.

    Καταληκτικά επισημαίνεται ότι κάθε σχολείο που καταργείται οδηγεί στο άνοιγμα μιας κοινωνικής «πληγής», η οποία θα είναι πάντα έτοιμη να «κακοφορμίσει» με απρόβλεπτες συνέπειες. Άλλωστε η φράση του Ιούλιου Βερν ότι «κλείνοντας ένα σχολείο ανοίγει μια φυλακή», είτε χρησιμοποιείται κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, είναι πάντοτε επίκαιρη.

  • ΥΠΟΜΝΗΜΑ
    Όλοι εμείς που υπογράφουμε αυτό το υπόμνημα, γονείς και κηδεμόνες του 2/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Αμυγδαλεών, μόλις πληροφορηθήκαμε ότι προτείνεται η κατάργηση των Δημοτικών Σχολείων των Αμυγδαλεών, Αγίου Γεωργίου και Βατολάκκου και η ίδρυση ενός 6/θέσιου Δημοτικού Σχολείου στην Κιβωτό, δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι η πρόταση αυτή μας βρίσκει όλους κατηγορηματικά αντίθετους, για τους παρακάτω λόγους:
    1. Εκθέτει σε πολλούς κινδύνους τους μαθητές κατά τη μεταφορά τους, ιδιαίτερα κατά την περίοδο του χειμώνα. Το ψηλότερο σημείο του δρόμου Αμυγδαλιών – Κιβωτού είναι πάνω από 950 μέτρα και το χειμώνα γίνεται πάρα πολύ επικίνδυνο.
    2. Θα υπάρχει μεγάλη απώλεια χρόνου στην αναμονή του μεταφορικού μέσου, αλλά και στη μεταφορά. Η απόσταση είναι πολύ παραπάνω από 10 χιλιόμετρα και ο χρόνος μεταφοράς είναι πολύ μεγαλύτερος από μισή ώρα (δηλαδή πολύ μεγαλύτερα από τα όρια που ορίζονται).
    3. Είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι από τη λειτουργία του 2/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Αμυγδαλεών γιατί προσφέρει εξαιρετικές υπηρεσίες στους μαθητές και στην τοπική κοινωνία.
    Γι’ αυτούς τους λόγους απαιτούμε να παραμείνει και να λειτουργήσει ως διθέσιο το Δημοτικό Σχολείο Αμυγδαλεών. Σε αντίθετη περίπτωση θα μας αναγκάσετε να φύγουμε από τις Αμυγδαλιές και θα πάμε να κατοικήσουμε μόνιμα στα Γρεβενά ή σε άλλη πόλη. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να επιτρέψουμε τα παιδιά μας να πάνε στο σχολείο της Κιβωτού.

    Το υπόμνημα το υπογράφουν οι γονείς – κηδεμόνες όλων των μαθητών του Σχολείου:

  • ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΜΥΓΔΑΛΕΩΝ
    Μία από τις προτάσεις που κυκλοφόρησαν και αφορούν την περιοχή μας, προτείνει την κατάργηση των Δημοτικών Σχολείων των Αμυγδαλεών, Αγίου Γεωργίου και Βατολάκκου και την ίδρυση ενός 6/θέσιου Δημοτικού Σχολείου στην Κιβωτό (μάλλον στο κτίριο του Γυμνασίου). Τα επιχειρήματα αυτής της πρότασης είναι κυρίως η εξοικονόμηση πόρων, με τη μείωση των εκπαιδευτικών και των λειτουργικών δαπανών.
    Η πρόταση αυτή είναι τελείως λαθεμένη, γιατί εκτός όλων των παραπάνω επιχειρημάτων, υπάρχουν και οι παρακάτω λόγοι:
    1. Ο αριθμός των εκπαιδευτικών στο νέο συγχωνευμένο σχολείο θα είναι σχεδόν ίδιος ή και μεγαλύτερος από ότι σήμερα στα τέσσερα σχολεία.
    2. Οι λειτουργικές δαπάνες θα είναι επίσης πολύ μεγαλύτερες, γιατί θα προστεθούν και οι δαπάνες της μεταφοράς των μαθητών.
    3. Η λύση αυτή βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους όλους τους γονείς και μαθητές (εκτός ίσως από αυτούς της Κιβωτού).
    4. Οι μαθητές δεν θα διδαχτούν καθόλου τα μισά μαθήματα της τάξης τους, ενώ τα άλλα μισά θα τα διδαχτούν για δεύτερη φορά!!!
    5. Εκθέτει σε πολλούς κινδύνους τους μαθητές κατά τη μεταφορά τους, ιδιαίτερα κατά την περίοδο του χειμώνα. Το ψηλότερο σημείο του δρόμου Αμυγδαλιών – Κιβωτού είναι πάνω από 950 μέτρα και το χειμώνα γίνεται πάρα πολύ επικίνδυνο.
    6. Απώλεια χρόνου στην αναμονή του μεταφορικού μέσου, αλλά και στη μεταφορά. Αλήθεια οι μαθητές της Α΄ τάξης που τελειώνουν νωρίτερα τα μαθήματα, θα περιμένουν μέχρι να τελειώσουν οι συμμαθητές τους των άλλων τάξεων και πού; Τι θα γίνει με το ολοήμερο που τελειώνει στις 16.00; Θα περιμένουν μέχρι τότε;
    7. Η απόσταση είναι πολύ παραπάνω από 10 χιλιόμετρα και ο χρόνος μεταφοράς είναι πολύ μεγαλύτερος από μισή ώρα (δηλαδή πολύ μεγαλύτερα από τα όρια που ορίζονται).
    8. Το νέο συγχωνευμένο σχολείο θα έχει ταχύτατα φθίνουσα πορεία, γιατί εξαιτίας των παραπάνω αρνητικών παραμέτρων, πολλές οικογένειες θα αναγκαστούν να φύγουν από τα χωριά τους (κυρίως από τις Αμυγδαλιές) και να πάνε να κατοικήσουν μόνιμα στα Γρεβενά ή αλλού. (Ήδη ο αριθμός των μαθητών των σχολείων που προτείνεται να συγχωνευτούν είναι μικρός.)

    ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ «ΑΤΡΟΦΙΚΟ»;
    Ο εμπνευστής αυτού του σχεδίου συγχωνεύσεων και καταργήσεων των ολιγοθέσιων δημοτικών σχολείων τα χαρακτηρίζει ως «ατροφικά». Είναι άραγε «ατροφικό» το Δημοτικό Σχολείο Αμυγδαλεών που φέτος συμπληρώνει 140 χρόνια από την ίδρυσή του; (Άλλωστε πέρσι πραγματοποίησε μεγάλη εκδήλωση στην οποία βράβευσε όλους τους εκπαιδευτικούς που υπηρέτησαν σ’ αυτό από το 1870.) Εγώ πιστεύω πως ότι και να εννοεί ως «ατροφικό» σε καμία περίπτωση δεν ισχύει για το Δημοτικό Σχολείο Αμυγδαλεών και αυτό αποδεικνύεται από τα παρακάτω:
    Γιατί σε όλα αυτά τα 140 χρόνια λειτουργίας του το Σχολείο μας είχε μια τεράστια προσφορά εκπαιδευτική, μορφωτική, κοινωνική, πολιτιστική και εθνική, όχι μόνο για τους μαθητές αλλά και για την ευρύτερη τοπική κοινωνία. Αλλά και σήμερα το Σχολείο μας είναι εφάμιλλο του παρελθόντος του. Συνεχίζει να αποδίδει στην κοινωνία επιστήμονες και πολίτες με ολοκληρωμένη προσωπικότητα και μηδενική παραβατική συμπεριφορά. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στις περσινές εισαγωγικές εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, εισήχθησαν όλοι οι υποψήφιοι μαθητές απόφοιτοί του (ποσοστό επιτυχίας 100%).
    Αναπτύσσει δραστηριότητες εκπαιδευτικές, μορφωτικές, κοινωνικές, πολιτιστικές και περιβαλλοντικές. Τα τελευταία χρόνια έχει πραγματοποιήσει έξι δραστηριότητες στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, άλλωστε για αυτή του την περιβαλλοντική δραστηριότητα έχει βραβευτεί τρεις φορές από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ) και του δόθηκε και η ΣΗΜΑΙΑ του Προγράμματος «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ» (είναι ίσως το μοναδικό οικολογικό σχολείο στη Δυτική Μακεδονία), ενώ φέτος με την Περιβαλλοντική του Δραστηριότητα με τίτλο «αειφόρο σχολείο» συμμετέχει στον πανελλήνιο διαγωνισμό «αειφόρων σχολείων» και στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό εξοικονόμησης ενέργειας U4energy. Ακόμη έχει πραγματοποιήσει δύο δραστηριότητες Πολιτιστικών Θεμάτων και μία στην Αγωγή Υγείας. Είναι ίσως το μοναδικό σχολείο στο νομό Γρεβενών που διατηρεί ενημερωμένη ιστοσελίδα http://dim-amygd.gre.sch.gr (δημιουργήθηκε το 2005), η οποία αναδείχτηκε ενδέκατη και δέκατη έκτη σε δύο διαγωνισμούς που έκανε το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο ανάμεσα σε όλες τις ιστοσελίδες σχολείων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης όλης της Ελλάδας. Πέρσι συμμετείχε στον 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό ΕΕΕΠ-ΔΣΠΕ, ενώ φέτος συμμετέχει στον 3ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό ΕΕΕΠ-ΔΣΠΕ. Επίσης διαθέτει σύγχρονο εξοπλισμό και πλήρη υλικοτεχνική υποδομή.
    Γι’ αυτό και πιστεύω ότι το Δημοτικό Σχολείο Αμυγδαλεών αποτελεί άλλη μια μεγάλη απόδειξη ότι τα ολιγοθέσια σχολεία, κάτω από κάποιες προϋποθέσεις, παρ’ ότι είναι εγκαταλειμμένα από την πολιτεία, μπορούν να προσφέρουν και στο μέλλον εξαιρετικές υπηρεσίες εκπαιδευτικές και κοινωνικοπολιτιστικές και είναι τουλάχιστον ισάξια με τα πολυθέσια σχολεία, αν όχι πολλές φορές και καλύτερα. Το Δημοτικό Σχολείο Αμυγδαλεών δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να καταργηθεί. Να συνεχίσει να λειτουργεί ως έχει.
    Τώρα σ’ ότι αφορά τώρα τους τοπικούς παράγοντες, αν πραγματικά ενδιαφέρονται για το καλό των μαθητών των ολιγοθέσιων σχολείων και θέλουν να τους βοηθήσουν, αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να αφήσουν το ολιγοθέσια σχολεία του νομού όπως είναι, να μην καταργήσουν ή συγχωνεύσουν κανένα ολιγοθέσιο σχολείο και να σταματήσουν να παίρνουν μέτρα που οδηγούν στην ερήμωση των χωριών μας. Όλοι αυτοί που ασκούν κάθε μορφής διοίκηση να βάλουν μια τελεία σ’ αυτήν τη φθίνουσα πορεία και να πάρουν γενναία μέτρα ανάπτυξης της υπαίθρου και ενίσχυσης των οικογενειών που ζουν σ’ αυτή κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες «φυλάττοντας Θερμοπύλες».

    «…Κι έβλεπες πως άνοιγε τάχα μια πόρτα στον ύπνο σου.
    Πως μπαίναν τα δεκατέσσερα παιδιά λυπημένα
    και στεκόντουσαν γύρω σου. Τα μάτια τους θύμιζαν
    σταγόνες σε τζάμια: «Έλεος! Έλεος! Έλεος!…»
    Τινάζοντας τη βροχή και το χιόνι από πάνω τους,
    τα ζύγιαζες με το βλέμμα σου σα να ‘θελες να τους κόψεις
    την ευτυχία στα μέτρα τους, ενώ η άρπα συνέχιζεν
    απαλά μες στον ύπνο σου: «… Ό,τι θέλει κανείς
    μπορεί να φτιάξει με την αγάπη. Ήλιους κι αστέρια,
    ροδώνες και κλήματα…». Αλλά εσύ προτιμούσες
    μποτίτσες φοδραρισμένες με μάλλινο,
    πουκάμισα κλειστά στο λαιμό –
    γιατί φυσάει πολύ στο Καλέντζι!
    …Έμπαινες στο σχολειό κι όπως τ’ αντίκριζες
    μοιραζόταν σε δεκατέσσερα χαμόγελα το πρόσωπό σου.
    Θυμόσουν πως η αγκάλη σου ήταν μισή
    κι ανεβαίνοντας πάνω στην έδρα σου
    άνοιγες τη λύπη σου και τα σκέπαζες,
    όπως ο ουρανός σκεπάζει τη γη….»
    (Νικηφόρος Βρεττάκος)
    ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ:
    1. Το ποίημα είναι απόσπασμα από ποίημα που γράφτηκε για το Δημοτικό Σχολείο που βρίσκεται στο Καλέντζι Αχαΐας, χωριό καταγωγής του πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου.
    2. Θα υπήρχε, άραγε, αυτό το ποίημα αν δεν υπήρχαν ολιγοθέσια σχολεία; Θα μπορούσε, άραγε, να γραφεί για ένα εξαθέσιο σχολείο με πάνω από 100 μαθητές;
    3. Η τελευταία φορά που έγινε γενικευμένη κατάργηση ολιγοθέσιων σχολικών μονάδων ήταν, αν δεν κάνω λάθος, το 1969 από τη «χούντα».

  • ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ-ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΟΛΙΓΟΘΕΣΙΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
    Το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε εξέλιξη μία τελείως «μυστική» – «υπόγεια» διαδικασία χωρίς καμία ενημέρωση, κανένα διάλογο, στην κυριολεξία στο σκοτάδι, για τη συγχώνευση και κατάργηση σχολείων. Στο πλαίσιο αυτό ακούγεται και πάλι πολύ έντονα η κατάργηση Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων, τα οποία σύμφωνα με δημοσιεύματα στο ημερήσιο τύπο (Έθνος, 27-11-2010) ανέρχονται περίπου σε 300 για όλη τη χώρα, με έμφαση σε Ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία της ηπειρωτικής Ελλάδας.
    Τα κύρια επιχειρήματα, που αναπτύσσονται εστιάζουν στην άποψη ότι τα σχολεία αυτά είναι «ατροφικά» και προτείνεται η κατάργηση ή συγχώνευση κυρίως ολιγοθέσιων σχολείων, για την εξοικονόμηση πόρων μέσω της μείωσης των εκπαιδευτικών που εργάζονται σ’ αυτά και της μείωσης των λειτουργικών δαπανών.
    Όχι, κύριοι, τα ολιγοθέσια σχολεία δεν είναι κατώτερα των πολυθέσιων. Ούτε στις επιδόσεις των μαθητών τους, ούτε στην αλληλεπίδραση μαθητών με τους συμμαθητές τους και το δάσκαλο, ούτε στην κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών τους. Τουλάχιστον αυτό αποδεικνύουν πρόσφατες επιστημονικές έρευνες και αυτό υποστηρίζουν έγκριτοι ειδικοί επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με το θέμα.
    Θέλω, λοιπόν, σ’ αυτό το σημείο αφού σας ενημερώσω ότι γνωρίζω, πιστεύω, αρκετά τα ολιγοθέσια σχολεία, μιας και η σχέση μου μ’ αυτά κρατάει πολλά χρόνια, γιατί ήμουν σ’ αυτά 6 χρόνια ως μαθητής, είμαι σ’ αυτά 19 χρόνια ως εκπαιδευτικός και 8 χρόνια ως γονιός, αφού και τα δυο μου παιδιά φοίτησαν σε ολιγοθέσιο σχολείο, και αισθάνομαι υπερήφανος για όλη μου αυτή τη διαδρομή και με τις τρεις ιδιότητες, να δηλώσω πολύ συνοπτικά ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποβιβαστούν, συγχωνευτούν ή να καταργηθούν ολιγοθέσια σχολεία, γιατί ούτε οικονομικοί πόροι εξοικονομούνται, αλλά ούτε και η εκπαιδευτική διαδικασία βελτιώνεται.
    Κι αυτό γιατί:
    Πρώτα απ’ όλα δεν έχει γίνει καμία επιστημονική έρευνα στην Ελλάδα που να έχει αποδείξει ότι τα ολιγοθέσια Σχολεία είναι κατώτερα των πολυθεσίων.
    Αντίθετα όλες οι έρευνες που έγιναν, καταλήγουν στην εκτίμηση ότι οι επιδόσεις των μαθητών που φοιτούν στα σχολεία αυτά είναι ισάξιες με αυτές των συμμαθητών τους που φοιτούν σε Πολυθέσια σχολεία των αντίστοιχων περιοχών, ενώ από άποψης κοινωνικών και επικοινωνιακών κριτηρίων υπερέχουν σαφώς έναντι των Πολυθεσίων.
    Αυτό που επηρεάζει τη σχολική επίδοση των μαθητών είναι το επάγγελμα των γονέων, το επίπεδο εκπαίδευσής τους και ο αριθμός των μελών της οικογένειάς του, σε όλους τους τύπους των σχολείων. Αυτό είναι συμπέρασμα επιστημονικής έρευνας που έγινε σε 13 γεωγραφικά διαμερίσματα και σε 125 ολιγοθέσια και 42 πολυθέσια σχολεία. Οι γενικές εκτιμήσεις αυτής της έρευνας είναι ότι τα Ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία έχουν τη δυναμική να παρέχουν ουσιαστική εκπαίδευση (Ιωάννης Φύκαρης, Λέκτορας).
    Ισχυρίζονται ακόμα μερικοί ότι στα ολιγοθέσια σχολεία η αλληλεπίδραση των παιδιών με τους συμμαθητές και τους δασκάλους τους είναι αρκετά περιορισμένη, λόγω του μικρού αριθμού παιδιών και ότι αυτό μπορεί να έχει αρνητικά αποτελέσματα στην κοινωνική ανάπτυξη αυτών των παιδιών. Έρευνες ωστόσο που έγιναν στην Ελλάδα (π.χ. Καψάλης, 2001, 2002· Φύκαρης, 2002) αλλά και το εξωτερικό (π.χ. Galton et al., 1980· Gray & Feldman, 1997· Galton et al., 1998) δεν συμμερίζονται αυτά τα επιχειρήματα. Αντίθετα υποστηρίζουν ότι τα ολιγοθέσια σχολεία είναι εφάμιλλα των πολυθέσιων σχολείων. Οι έρευνες αυτές διενεργήθηκαν σε τάξεις που ήταν ενταγμένες σε ολιγοθέσια (μονοθέσια, διθέσια) και πολυθέσια δημοτικά σχολεία της ηπειρωτικής (Αρκαδία, Κορινθία) και της νησιωτικής Ελλάδας (Χίος).
    Τα συμπεράσματα αυτών των ερευνών δείχνουν ότι δεν ευσταθούν οι ισχυρισμοί πως η αλληλεπίδραση των μαθητών των ολιγοθέσιων σχολείων υστερεί σε σχέση με αυτή των μαθητών των πολυθέσιων σχολείων. Στις περισσότερες μάλιστα περιπτώσεις οι μαθητές αλληλεπιδρούν περισσότερο με το δάσκαλο και τους συμμαθητές τους στα ολιγοθέσια σχολεία.
    Από τα παραπάνω συνάγεται ότι χρειάζεται να αναθεωρήσουμε τη στάση μας απέναντι στα ολιγοθέσια σχολεία σε σχέση με τα επιχειρήματα που έχουν διατυπωθεί, ότι δηλαδή η αλληλεπίδραση και η κοινωνικοποίηση των μαθητών τους μπορεί να υστερεί.
    Ο Ιωάννης Λαζαρίδης, Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε., θεωρεί ότι το Ολιγοθέσιο Σχολείο έχει τα παρακάτω πλεονεκτήματα:
    1. Με τις σιωπηρές εργασίες των μαθητών, τα ολιγοθέσια σχολεία παρέχουν περιθώρια για ουσιαστική αυτενέργεια, εμπεδώνουν νέες γνώσεις και γεννούν ενδιαφέροντα για παραπέρα μάθηση, γιατί τα παιδιά καθώς βρίσκονται στην αυτή αίθουσα, ακούν τα μαθήματα των άλλων τάξεων και έχουν έτσι ανάλογες γνωστικές περιέργειες.
    2. Με την συμφοίτηση μαθητών διάφορων ηλικιών στην αυτή αίθουσα, με τις ομάδες δραστηριοτήτων Ευέλικτης Ζώνης, που συγκροτούνται από μαθητές όλων των τάξεων και με τις ευκαιρίες κοινών παιχνιδιών εορτών και εκδρομών, τα σχολεία αυτά έχουν άριστες ικανότητες να καλλιεργήσουν ηθικές και κοινωνικές αρετές στους μαθητές των (προστασία και βοήθεια των μεγαλυτέρων προς τους μικρότερους, σεβασμός των μικρότερων προς τους μεγαλύτερους, αδελφική αγάπη, φυσική παιδική κοινότητα, με την μετακίνηση και την διατήρηση στο σχολείο της αυθόρμητης παιδικής συντροφιάς στο χωριό ή στην κοινότητα.)
    3. Με την παραμονή του ίδιου δασκάλου πολλά χρόνια στο αυτό σχολείο και με την παρακολούθηση από τα παιδιά μαθημάτων, για πολλά επίσης χρόνια, από τον ίδιο δάσκαλο, τα ολιγοθέσια σχολεία έχουν την ευχέρεια να ασκήσουν βαθιά επίδραση στις ψυχές των μαθητών με την προσωπικότητα του δασκάλου όταν μάλιστα αυτός είναι φορέας πάθους παιδαγωγίας, όπως οφείλει να είναι ο δάσκαλος των ολιγοθέσιων σχολείων.
    Και 4. Την ομαλή ένταξη αλλοδαπών – παλιννοστούντων μαθητών.
    Εγώ θα πρόσθετα και ένα πέμπτο πλεονέκτημα, πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μου, το γεγονός ότι το ολιγοθέσιο σχολείο δίνει μεγαλύτερη δυνατότητα εξατομικευμένης διδασκαλίας και ότι οι μαθητές εμπλέκονται άμεσα σε όλες τις δραστηριότητες που έχουν σχέση με τις σχολικές, εθνικές ή άλλες γιορτές.
    Θέλω ακόμα να σας ενημερώσω ότι ολιγοθέσια σχολεία δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα. Ολιγοθέσια σχολεία υπάρχουν σ’ όλο τον κόσμο και σε καμία περίπτωση δε σκέφτονται να τα κλείσουν, αντίθετα παίρνουν μέτρα για τη βελτίωση της λειτουργίας τους.
    Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στις ΗΠΑ παρατηρείται αύξηση της λειτουργίας των Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων, προκειμένου να αντιμετωπιστούν φαινόμενα βίας και παραβατικής συμπεριφοράς.
    Το ελληνικό Ολιγοθέσιο Δημοτικό Σχολείο, λοιπόν, δείχνει ότι μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες εκπαιδευτικές απαιτήσεις και σε καμία περίπτωση δεν υπολείπεται του πολυθέσιου. Χρειάζεται, ωστόσο, ενίσχυση και δημιουργία μιας σύγχρονης προοπτικής, η οποία για να επιτευχθεί απαιτείται αλλαγή της αντίληψης των ιθυνόντων της εκπαιδευτικής πολιτικής.
    Για να εκπληρωθούν τα παραπάνω, όμως απαιτούνται: πλούσια μαθητική βιβλιοθήκη, άφθονα εποπτικά μέσα και όργανα ερευνών και χειροτεχνικής εργασίας, ποικίλα υλικά, παιδαγωγικά παιχνίδια, πρόσβαση σε Η/Υ και στο διαδίκτυο (με ευρυζωνική σύνδεση και σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή. Εξ αποστάσεως εκπαίδευση μέσω συστήματος τηλεδιάσκεψης, αλλά κυρίων το ξανατονίζω αυτό που χρειάζεται είναι αλλαγή της αντίληψης των ιθυνόντων της εκπαιδευτικής πολιτικής.
    Σε ότι αφορά το επιχείρημα της μείωσης του λειτουργικού κόστους, αυτό καταρρίπτεται εύκολα και από τον καθένα, γιατί απλούστατα το κόστος μεταφοράς των μαθητών, σχεδόν πάντα είναι πολύ μεγαλύτερο από το κόστος λειτουργίας. Αν και πιστεύω ότι και το λειτουργικό κόστος να ήταν μεγαλύτερο και πάλι τα ολιγοθέσια σχολεία δεν πρέπει να καταργηθούν, γιατί , εκτός των άλλων, τα ολιγοθέσια σχολεία είχαν, έχουν και θα έχουν μια τεράστια προσφορά εκπαιδευτική, πολιτιστική, κοινωνική και εθνική, όχι μόνο για τους μαθητές τους αλλά και την ευρύτερη τοπική κοινωνία της υπαίθρου. Αποτελούν σήμερα τη μοναδική ελπίδα για τους κατοίκους των χωριών, για το ότι μπορεί «να ξημερώσει» για τα χωριά μας μια καλύτερη μέρα, να σταματήσει αυτός ο κατήφορος της ερήμωσης και της εγκατάλειψης. Είναι γι’ αυτούς μία ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον που το δικαιούνται. Αν κλείσουν τα σχολεία, τότε σίγουρα πεθαίνει γι’ αυτούς και η τελευταία ελπίδα.

  • Στο γυμνάσιο για τους μαθητές με βαθμολογία μικρότερη του 10, το σχολείο να υποχρεούται να ενημερώνει την οικογένεια του μαθητή, ενώ αυτός θα επαναλαμβάνει την τάξη ΜΟΝΟ αν συμφωνεί σ’ αυτό η οικογένειά του.
    Παράλληλα, στα πλαίσια μιας ευρύτερης ενημέρωσης, να απαιτηθεί από τους καθηγητές και δασκάλους να είναι ακριβείς και αντικειμενικοί σε κάθε είδους αξιολόγηση χρησιμοποιώντας όλη τη βαθμολογική κλίμακα.

    • Έχουμε παρατηρήσει πόσο παιδιά «πορρώνονται» με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια τα οποία από την πρώτη στιγμή βαθμολογούν με ακρίβεια και πολύ χαμηλούς βαθμούς. Αντιθέτως δυσανασχετούν, κουράζονται και απογοητεύονται με κάθε είδους ασάφεια.
    • Σήμερα, κάθε καθηγητής έχει την δυνατότητα να διατυπώσει μια κουτσουρεμένη προσωπική βαθμολογική άποψη για ένα μαθητή, εφόσον αποκλείονται οι χαμηλότεροι βαθμοί. Συγχρόνως όμως έχει τη δυνατότητα να την επιβάλλει ΔΙΑ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ, έστω και αν όλος ο σύλλογος διαφωνεί μ’ αυτό.
    • Αποτελεί ένα βήμα προς την αξιολόγηση της ποιότητας της εκπαίδευσης.

    Με εκτίμηση

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 11:40 | ΚΟΛΛΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    Oπου διαπιστωθούν εκπαιδευτικές ανάγκες να μη συγχωνευθούν, αλλά να ιδρυθούν νέα σχολεία, ενώ ιδιαίτερη προσοχή να δοθεί στα σχολεία ορεινών περιοχών και µικρών νησιών, όπου οι αποστάσεις, οι συγκοινωνιακές και οι καιρικές συνθήκες δεν διασφαλίζουν προϋποθέσεις ασφαλούς µεταφοράς των µαθητών. Στις περιοχές αυτές, να εξεταστεί κάθε περίπτωση χωριστά και το τοπικό σχολείο να ενταχθεί κατ’εξαίρεση σε οργανωτική δοµή µικρής σχολικής µονάδας βάσει των ιδιαιτεροτήτων, τηρουµένων των παιδαγωγικών κριτηρίων και µέχρι να δηµιουργηθούν συνθήκες µε την κατασκευή δηµοτικών έργων.
    Καθολικο ολοήμερο σχολειο με ενισχυτική διδασκαλία και πάταξη της παραπαιδείας.
    Πληρης και αξιοκρατικη αξιολόγηαη ολων των εκπαιδευτικών χωρίς συναισθηματισμούς και τα περί του «σιναφιού»

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 11:40 | ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ

    EIMAI ΓΟΝΕΑΣ ΠΑΙΔΙΟΥ 10 ΕΤΩΝ ΣΤΟ 18 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΗΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ Η ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΤΑΞΗ 20 ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΛΗ ΠΟΥ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟΥ 1970 ΚΑΙ 1980 ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ!!! ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΩΣ ΟΜΑΔΕΣ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ!!! ΤΩΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΣΕΙΣ ΕΝΟΠΟΙΟΝΤΑΣ ΤΑΞΕΙΣ ΣΕ 25 ? ΚΑΙ 30 ΑΤΟΜΑ !!!!! Η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΑΛΛΟ ΣΧΟΛΕΙΟ !!!ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΠΟΔΥΝΑΜΟΝΕΤΕ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ (ΔΙΑΘΕΣΗ- ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ) ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ
    !!!! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΤΑΤΕΣ ΝΑ ΣΤΟΙΒΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ( ΔΙΕΥΘ/ΝΤΩΝ ΚΛΠ) Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ !!! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ.. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ ΑΛΛΩΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ !!!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 11:04 | Βουλδη Μαίρη

    Για παράδειγμα η Γ Αχαίας ειναι μια αναπτυσσόμενη τουριστικά περιοχή (Καλάβρυτα),νοείται να μην έχει σχολες τουριστικών επαγγελμάτων και Κομμωτικης και Αισθητικής και η οποία απέχει πάνω απο 80κμ από τη Πάτρα και συνήθως το χειμώνα έχει χιόνια?

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 11:03 | ΕΥΑΝΘΙΑ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ

    ΝΑΙ, ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ, ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΣΥΝΕΝΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΑΥΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ 18 ΚΑΙ 20 ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΕ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΕ 1 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ. ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ, ΣΕ ΟΡΕΙΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΕΧΩ 2 ΔΙΔΥΜΑ ΑΓΟΡΙΑ 5 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ 1 ΑΓΟΡΙ 12 ΧΡΟΝΩΝ. ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΗΓΑΙΝΟΕΡΧΟΤΑΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ, ΤΡΙΑ ΤΕΤΑΡΤΑ ΤΗΣ ΩΡΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΧΙΟΝΙ.ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΦΕΤΟΣ ΣΕ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΑΛΣΣΙΚΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ, ΛΟΓΩ ΣΥΝΕΝΩΣΗΣ. ΤΟ ΕΝΑ ΑΓΟΡΙ ΕΧΕΙ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ. ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΕΙΟ ΕΙΧΕ 2 ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΗΡΘΕ ΑΚΟΜΗ 1 ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. 18 ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΜΗΜΑ. ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΟΥΝ ΣΤΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΑΠΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΜΕ ΜΟΝΙΜΑ ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ. ΝΟΙΚΙΑΖΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΕΑΝ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΠΑΤΑ, ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ? ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ? ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΜΟΘΕΤΕΣ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΖΟΥΝ ΣΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΜΕ ΑΝΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΑΖΕΥΤΟΥΝ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ. ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕ ΧΩΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΟΥΝ ΤΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 10:50 | Νίκος Σαββίδης

    1. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
    Εάν το Υπουργείο Παιδείας θέλει να προχωρήσει στην αξιολόγηση του έργου που παρέχουν οι Διευθυντές και οι καθηγητές στα σχολεία θα πρέπει μεταξύ των άλλων δράσεων, να αφήσει τους γονείς να επιλέγουν το σχολείο που επιθυμούν για το παιδί τους ανεξάρτητα από τη διεύθυνση διαμονής τους. Αυτό συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη (Γαλλία, Βέλγιο , Ολλανδία, Γερμανία).
    Το σχολείο στη συνέχεια βάζει τους δικούς του όρους στην εγγραφή των μαθητών ανάλογα και με τη χωρητικότητα της σχολικής μονάδας.
    Αυτόματα έτσι αυξάνεται η ζήτηση των καλών σχολείων και μειώνεται αντίστοιχα των άλλων.
    Στη συνέχεια το υπουργείο αναζητά τις αιτίες που δημιούργησαν αυτή την προτίμηση των γονιών προς τα συγκεκριμένα σχολεία, και επεμβαίνει. Καλώς ή κακώς το σχολείο το ανεβάζει ή το κατεβάζει σε επίπεδο η Διεύθυνση που έχει διορίσει το Υπουργείο. Οι καθηγητές είναι ίδιοι ποσοστιαία σε επίπεδο σε όλα τα σχολεία αφού υπάρχει συνεχής μετακίνησή τους από σχολείο σε σχολείο.
    Είναι αλήθεια επίσης ότι το κλίμα στο σύλλογο των διδασκόντων το διαμορφώνει ο Διευθυντής. Οι γονείς αναζητούν τα σχολεία που έχουν καλή οργάνωση από το Διευθυντή, γιατί θεωρούν ότι ένα τέτοιο σχολείο δείχνει προσοχή και στο διδακτικό κομμάτι.
    2. ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
    α) Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν δύο σχολεία σε ένα κτιριακό συγκρότημα με την αυλή χωρισμένη στα δύο με συρματόπλεγμα.
    Αυτά τα έκαναν παλιότερα κάποιοι Διευθυντές Διευθύνσεων για να βολέψουν κάποιους δικούς τους ως διευθυντές. ΕΛΕΟΣ. Πάτε να δείτε το 1ο και 2ο ΓΕΛ Αργυρούπολης και θα καταλάβετε.
    Δύο Διευθυντές
    Τέσσερις Υποδιευθυντές
    Δύο Γραμματείες
    Διπλά εργαστήρια
    Και το κλίμα μεταξύ των παιδιών με συνεχείς αυγοπόλεμους και νεραντζοπόλεμους με όριο το συρματόπλεγμα δεν είναι το καλύτερο.
    β) Δεν είναι δυνατόν να νοικιάζονται άθλια κτίρια και στην ίδια περιοχή υπέροχα καινούργια κτίρια να έχουν λίγους μαθητές.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 08:58 | Γιώργος

    1) Τα συστεγαζόμενα σχολεία ιδίου τύπου πρέπει να συγχωνευτούν, τι θα γίνει στη περίπτωση που στο ίδιο διδακτήριο συστεγάζονται σχολεία διαφορετικού τύπου π.χ. Γυμνάσιο, ΕΠΑΛ ημερήσιο, ΕΠΑΛ Εσπερινό, Γυμνάσιο Εσπερινό, Λύκειο Εσπερινό.
    2)΄Οταν συστεγάζονται σε απομακρυσμενη περιοχή Γ/σιο και Λύκειο με μικρό αριθμό μαθητών , υπάρχει περίπτωση το Λύκειο να μετατραπεί σε Λυκειακές τάξεις;
    3) Τι θα γίνει στη περίπτωση που Σχολείο με μικρό αριθμό μαθητών δεν έχει την υποδομή (αίθουσες διδασκαλίας)να απορροφήσει σχολείο ιδίου τύπου με μικρό αριθμό μαθητών το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 15 χλμ. από αυτό.
    4)Σε περίπτωση που μισθωμένο λεωφορείο μεταφέρει μαθητές που διαμένουν σε διαφορετικούς Δήμους από το Δήμο που φοιτούν ποιός Δήμος έχει την υποχρέωση να μισθώσει το λεωφορείο; Ιδιαίτερα το πρόβλημα περιπλέκεται όταν το λεωφορείο διέρχεται και παραλαμβάνει μαθητές από τρεις διαφορετικούς Δήμους.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 07:15 | ΣΥΜΕΩΝ ΚΑΡΑΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

    Αν και είναι ντροπή να δίνονται 2-3 μέρες για διαβούλευση τόσο σοβαρού θέματος λέω τα εξής: Είναι προφανές ότι το ίδιο το σχολικό κτίριο σήμερα αποτυγχάνει να εμπνεύσει και να δώσει το παράδειγμα μιας βιώσιμης Ευρωπαϊκής χώρας. Πολλά σχολεία βρίσκονται πάνω σε οδικούς άξονες, δίπλα σε βενζινάδικα ή στάβλους, κοντά σε βιοτεχνικές ή βιομηχανικές μονάδες που ρυπαίνουν, με αποτέλεσμα τα παιδιά που είναι πιο ευαίσθητοι οργανισμοί να εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα θορύβου και ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Τα περισσότερα σχολικά κτίρια είναι σαν φυλακές και αποτελούν πρότυπο προς αποφυγή, είναι ενεργειακά σπάταλα και με πλήρη απουσία του φυσικού στοιχείου, με το τσιμέντο και τα κάγκελα να κυριαρχούν στις αυλές. Ένα ένα γκρεμίστε τα και ξαναφτιάξτε τα αλλιώς! Κάντε ότι μπορείτε ώστε στα επόμενα 100 χρόνια να αποκτήσουν ενεργειακή αυτονομία με εξοικονόμηση ενέργειας, βιοκλιματικό σχεδιασμό, χρήση φυσικών, μη τοξικών υλικών καθώς και χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Η εκπαίδευση δεν γίνεται μόνο μέσα σε τάξεις. Οι μικροί άνθρωποι που μπαίνουν εκεί μέσα μεγαλώνουν και γίνονται μεγάλοι άνθρωποι, με τη συνείδησή τους τι γίνεται;

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 03:43 | Εν δυνάμει ΣΕΚάρχης

    Συγχωνεύσεις στη Τεχνική Εκπαίδευση. Αποδείχθηκε στη πράξη ότι η συνύπαρξη ΣΕΚ και ΕΠΑ.Λ. (πρ. ΤΕΕ και ΤΕΛ) κάθε άλλο παρά αποτελεσματική είναι. Μια διαρχία και ασάφεια ως προς τη διοίκηση με πάμπολλες «θέσεις» ευθύνης. Σε ένα ΣΕΚ υπηρετούν Διευθυντής, 2-3 υποδιευθυντές, 5-6 τομεάρχες, 15-20 υπεύθυνοι εργαστηρίων!! Η κάθε θέση επιφέρει και το αντίστοιχη οικονομική επιβάρυνση! Οι 15 υπεύθυνοι εργαστηρίων έχουν μειωμένο ωράριο 45 ώρες (15Χ3) δηλαδή περισσότεροι από δύο επιπλέον εκπαιδευτικοί! Οι ώρες των 6 τομεαρχών και 2 υποδιευθυντών 3 επιπλέον συναδέλφους (8Χ7=56). εκτός τα αντίστοιχα επιδόματα!
    Όλα τα ΣΕΚ χρησιμοποιούν τους χώρους των ΕΠΑ.Λ. Και σε κάθε ΣΕΚ ένα από όλα τα ΕΠΑ.Λ. είναι αυτό που το «συντηρεί» με τους περισσότερους μαθητές. Θα μπορούσε λοιπόν να είχαν εξοικονομηθεί οι πόροι τόσο των επιδομάτων όσο και της πρόσληψης των 5-6 επιπλέον συναδέλφων με την ένταξη του ΣΕΚ στο ΕΠΑ.Λ. που στεγάζεται και η εποπτεία του να ανατεθεί σε ένα υποδιευθυντή του ΕΠΑ.Λ. με αποκλειστική αρμοδιότητα το ΣΕΚ. Δεύτερο σημείο είναι η ίδρυση των ΣΕΚ. Ο νόμος προβλέπει ότι χρειάζονται 3 ΕΠΑΛ (και ΙΕΚ) να ιδρυθεί ένα ΣΕΚ! Δεν λέει όμως πουθενά ότι για 6 σχολεία πρέπει να ιδρυθούν 2 ΣΕΚ!!! Στις περισσότερες περιοχές για κάθε 3 ΕΠΑΛ ιδρύεται και ένα ΣΕΚ!!! Θα μπορούσε δηλαδή να υπήρχε ένα ΣΕΚ για 5 και 6 σχολεία!

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 01:11 | Βλατάκης Ιωσήφ

    Ως μαθητής στα νιάτα μου, ως γονέας τώρα και παράλληλα ως αγωνιών πολίτης αυτού του τόπου που λέγεται Ελλάδα θα ήθελα κι εγώ να μεταφέρω τις απόψεις μου ελπίζοντας ότι :
    1. Θα ληφθούν υπόψη και θα προβληματίσουν
    2. Η δημόσια διαβούλευση είναι όντως διαβούλευση και όχι εκτόνωση των πολιτών
    και οι πολιτικοί το βιολί τους.
    Λοιπόν :
    1. Το υπουργείο παιδείας πρέπει να είναι το πεντάγωνο της χώρας μας ( να είναι δηλαδή το υπουργείο της εθνικής μας άμυνας και του μέλλοντος μας )
    2. Τι θα γίνει με τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα ??? δηλαδή την νόμιμη και παράνομη παραπαιδεία ??? πουθενά δεν υπάρχει αυτό το χρονίζον καρκίνωμα, μόνο στη χώρα μας.
    3. Υπάρχουν τόσοι επιστήμονες στα πολιτικά σας γραφεία, στο υπουργείο σας και στη βουλή και υπάρχουν τόσοι εκπαιδευτικοί , όλοι αυτοί τι γνώμη και τι προτάσεις έχουν για την παιδεία μας ????
    4. Δεν υπάρχει συνεργασία με τα όμορα υπουργεία άλλων χωρών για ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών στο τι κάνουμε, τι πέτυχε και τι δεν πέτυχε ???
    5. Γιατί τόση βία για εκμάθηση ξένων γλωσσών πριν τα παιδιά μας καν μάθουν την γλώσσα τους ??? μάθετε τους μια μόνο ξένη γλώσσα σωστά και καλά και στην ηλικία που πρέπει.
    6. Γιατί laptop …. με τόσο οικονομικό κόστος και όχι αίθουσα πολυμέσων σε όλα τα σχολεία με εγκατεστημένα προγράμματα παρουσίασης π.χ. πειραμάτων φυσικής, χημείας κλπ ( για να μην έχουμε κενές αίθουσες εργαστηρίων αν έχουμε, να μην έχουμε ατυχήματα από άσχετους με αυτά εκπαιδευτικούς κλπ ) αυτά γίνονται σε τόσες χώρες και εμείς ακόμα το συζητάμε και μιλάμε για πειραματικά σχολεία, πειράματα στην παιδεία όντας στην 3η χιλιετία.
    Καιρός να κόψετε τα πειράματα και να ασχοληθείτε σοβαρά και μακροπρόθεσμα με την
    παιδεία.
    7. Τα βιβλία των θρησκευτικών δεν διαβάζονται, δεν διδάσκουν την θρησκεία μας και την θρησκειολογία αλλά δογματισμό και τελικά αντιπάθεια. Όσες φορές το έπιασα στα χέρια μου για να βοηθήσω το παιδί μου πραγματικά δεινοπάθησα. Η ιστορία στις πανελλήνιες μαθαίνεται παπαγαλία, το ίδιο συμβαίνει και με πολλά άλλα εν μέρει ή στο σύνολο τους ενώ κυκλοφορούν τα λεγόμενα βοηθήματα στα βιβλιοπωλεία με σαφώς καλύτερη γραφή και πιο κατανοητά , γιατί δεν χρησιμοποιείτε – διδάσκετε από αυτά ???
    8. Οι διδάσκαλοι – καθηγητές είναι όντως εκπαιδευτικοί και παιδαγωγοί ???
    Για να είμαστε ειλικρινείς, ένα μέρος αυτών είναι και μπράβο τους αλλά ένα άλλο κομμάτι της εκπαιδευτικής κοινότητας που τυρβάζει ??? Δεν γίνεται τα φροντιστήρια να διαφημίζονται στις εισόδους των σχολείων και οι εκπαιδευτικοί να περνούν αδιάφορα.
    Σε καμιάς επιχείρησης την είσοδο δεν μοιράζει φυλλάδια ο ανταγωνιστής της.
    9. Αλήθεια πιστεύετε στην σύμπραξη του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα στα σχολεία ??? Εγώ γνωρίζω ότι με τους νομικούς και τους οικονομολόγους που έχει κάθε επιχείρηση κάνει αμάν να γλιτώσει φόρους , όχι να κάνει τον πραγματικό χορηγό, δεν θα χορηγήσουν τα ακριτικά σχολειά. Το κόλπο τους το γνωρίζουμε, γι αυτό φορολογήστε σωστά και κάντε σωστά κατανομή των κονδυλίων εσείς ως κυβέρνηση και ως υπουργείο.
    10. Υπάρχει διαρκής επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ??? ή έχουμε 2 μήνες διακοπές το καλοκαίρι και 1 μήνα Πάσχα Χριστούγεννα, αντί να έχουμε επιμόρφωση τον 1 μήνα του καλοκαιριού ???
    11. Επιτέλους δείτε τι καλό έχουν πετύχει οι άλλες χώρες και εφαρμόστε το και εδώ.
    και αντιμετωπίστε την παιδία με την σοβαρότητα και στοργή που της αξίζει.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 01:06 | Θερσίτης

    Μαζέψτε πρώτα τις άπειρες σπατάλες που γίνονται σε αδιαφανείς διαδικασίες σαν των ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης, βάλτε κανέναν νομάρχη ή δήμαρχο ή υπηρεσιακό παράγοντα στη φυλακή, για να σφίξουν τα πράγματα και έπειτα ας δείτε και τις συνενώσεις.
    Αν φτάσουμε ποτέ στην ουσιαστική συζήτηση για τις συνενώσεις, ασφαλώς θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η εξέλιξη τοου αριθμού των φοιτώντων μαθητών σε συνάρτηση με τις επιδόσεις. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΟΜΩΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΘΟΥΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥΣ.

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 21:38 | Απόστολος – Μάχιμος εκπ/κος ΠΕ-19

    Αποφάσισα να καταθέσω και εγώ τις προσωπικές μου προτάσεις κυρίως για εκτόνωση όπως έγραψε κάποιος συνάδελφος εκπαιδευτικός, αλλά και με την κρυφή ελπίδα ότι κάποιος επιτέλους μέσα σε αυτό το υπουργείο (έστω ο βοηθός του γραμματέα μιας επιτροπής) να τις διαβάσει.
    Έχω υπηρετήσει την εκπαίδευση σε όλες σχεδόν τις βαθμίδες (Γυμνάσιο, Λύκειο, ΕΠΑΛ-ΤΕΕ και ΤΕΙ) και σε όλες τις μορφές της (Σεμινάρια επιμόρφωσης Δημόσιου και Ιδιωτικού φορέα). Εξακολουθώ να είμαι μάχιμος εκπαιδευτικός αίθουσας αν και έχω υπηρετήσει και στα μετόπισθεν των Διευθύνσεων ως Υπεύθυνος ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕ.Τ. και έχω προσωπική εικόνα και για την λειτουργία των αντίστοιχων σχολείων στο εξωτερικό (Αγγλία) από προγράμματα επισκέψεων αλλά και από μεταπτυχιακές σπουδές εκεί. Το Α και το Ω για να λειτουργήσει σωστά ένα σχολείο είναι η οργάνωση και η σαφής κατανομή αρμοδιοτήτων.
    1.Σε κάθε σχολική μονάδα θα πρέπει να υπάρχει
    α) Το Διοικητικό προσωπικό (Δ/ντης -Υποδ/ντης δίχως εκπαιδευτικά καθήκοντα και Γραμματείς με άριστη γνώση χειρισμού Η/Υ και των προγραμμάτων διαχείρισης σχολείου του Υπουργείου Eπαφος, e-school, e-mail, μισθοδοτικά, απουσίες μαθητών κ.λ.π.).
    β) Το Εκπαιδευτικό προσωπικό, που θα απασχολείται αποκλειστικά και μόνο με τα εκπαιδευτικά του καθήκοντα και θα πρέπει να ενθαρρυνθεί για την λήψη εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών, προτάσεων για την ύλη κάθε μαθήματος και να μεταφέρει την ανάδραση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων στις αποκομμένες επιτροπές του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου που δεν έχουν πατήσει το πόδι τους σε αίθουσα και δυστυχώς οι προτάσεις τους συνήθως είναι εκτός σχολικής πραγματικότητας.
    γ) Το Τεχνικό προσωπικό που θα ασχολείται με την υποστήριξη και συντήρηση των Σχολικών εργαστηρίων, των Η/Υ της Δ/νσης του σχολείου, τους αναμενόμενους Διαδραστικούς πίνακες, τα περίφημα και δυστυχώς αναξιοποίητα Laptop των μαθητών της Α’ Γυμνασίου που μοιράστηκαν πέρυσι και με οτιδήποτε άλλο τεχνολογικό θέμα προκύψει. Το τεχνικό προσωπικό υποστήριξης ομάδων σχολείων μπορεί κάλλιστα να συγκροτηθεί με εθελοντική αξιοποίηση των πλεοναζόντων συναδέλφων Πληροφορικής, Ηλεκτρονικών, Ραδιοηλεκτρολόγων μόνο έπειτα από δική τους αίτηση, ή με νέες προσλήψεις αποκλειστικά για τεχνικές θέσεις (όχι εκπαιδευτικούς).
    2. Υποχρεωτική τοποθέτηση σε Διοικητικές θέσεις (Περιφέρειες, Διευθύνσεις, Σχολεία όλων των εκπαιδευτικών με ηλικίες από 58-60 και πάνω. Η αλήθεια είναι ότι κάθε εκπαιδευτικός από μια ηλικία και μετά (εφόσον είναι σωματικά και ψυχικά υγιής) παύει να είναι παραγωγικός στην αίθουσα και μετράει τις ημέρες για σύνταξη όπως ο φαντάρος που περιμένει να απολυθεί. Ενώ διοικητικά αλλά και εκπαιδευτικά (ως μέντορας για τους νεοδιόριστους) μπορεί να αξιοποιηθεί η εμπειρία του.
    3.Τοποθετήσεις εκπαιδευτικών στις οργανικές τους με εξάντληση του ωραρίου τους και συγχωνεύσεις σχολείων με βάση γεωγραφικά και πραγματικά, επαναλαμβάνω πραγματικά στοιχεία φοιτούντων μαθητών.
    Η συγχώνευση σχολείων θα κλείσει τρύπες πολιτικών εξυπηρετήσεων για συναδέλφους φαντάσματα που υπηρετούσαν τις οργανικές τους σε δυσπρόσιτα και απομακρυσμένα σχολεία αλλά απόσπονταν (για το καλό της υπηρεσίας πάντα) στα γραφεία και στα σχολεία των μεγάλων αστικών κέντρων ως πλεονάζοντες με σκανδαλώδες μειωμένο ωράριο.
    4. Ολιγομελή τμήματα των 16-18 ατόμων σε κάθε αίθουσα. Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι (όπως όλοι ξέρουμε αλλά δεν παραδεχόμαστε) η αδιαφορία των μαθητών και η απαξιωτική τους συμπεριφορά ως προς οποιοδήποτε μάθημα. Αυτό μπορεί να αλλάξει μόνο με τον σεβασμό και τις υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις που θα αναπτυχθούν σε ένα ολιγομελές τμήμα με τον διδάσκοντα εκπαιδευτικό. Ο εκπαιδευτικός θα έχει τον χρόνο και οφείλει να βρει το σημείο επικοινωνίας με κάθε μαθητή του για να ξυπνήσουν επιτέλους από αυτόν τον εκπαιδευτικό λήθαργο.
    5. Αύξηση μισθών και πάγωμα διορισμών (για ένα χρονικό διάστημα τριών ετών) εφόσον εφαρμοστούν οι παραπάνω προτάσεις.

    Τα προβλήματα λύνονται με προτάσεις συνάδελφοι όχι αναθεματισμούς, κάθε κριτική ευπρόσδεκτη.
    Ευχαριστώ για τον χρόνο σας .

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 19:09 | stella

    Βάσει του πιλοτικού προγράμματος των 800 ολοήμερων Δημοτικών Σχολείων με ενιαίο αναμορφωμένο πρόγραμμα για τις ώρες των αγγλικών και της φυσικής αγωγής απαιτούνται 2 ή 3 εκπαιδευτικοί των αντίστοιχων ειδικοτήτων.
    ΠΡΟΤΑΣΗ: σε περίπτωση συγχώνευσης δυο σχολικών μονάδων και δημιουργίας τέτοιου τύπου σχολείου να μη χάσει κανένας εκπαιδευτικός αυτών των ειδικοτήτων την οργανικότητά του, αλλά να παραμείνει με οργανική καλύπτοντας τις ανάγκες του συγκεκριμένου νέου σχολείου.

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 18:33 | ΠΑΝΟΣ

    Θα ήθελα πραγματικά να λάβετε υπ΄όψιν σας το μεγάλο πρόβλημα που θα προκύψει με τους εκπαιδευτικούς που ήδη έχουν οργανικές θέσεις σε σχολεία που θα καταργηθούν ή θα συγχωνευθούν και έχουν στήσει μια ολόκληρη ζωή (παιδιά στα ίδια ή σε γειτονικά σχολεία,μωρά σε κοντινούς βρεφονηπιακούς σταθμούς,σύζυγοι που έχουν και αυτοί μετατεθεί ή εργάζονται στην ίδια περιοχή,άρρωστους γονείς κ.τ.λ.)με βάση τη συγκεκριμένη θέση τους
    Προτάσεις:
    1)Σε σχολεία που θα συγχωνευθούν και θα λειτουργήσουν σαν πιλοτικά με αναμορφωμένο πρόγραμμα (12θέσια δημοτικά)να παραμείνουν οι οργανικές θέσεις των παλιών σχολείων (π.χ.ειδικότητες) και οι υπόλοιποι να έχουν προτεραιότητα επιλογής σε σχολεία του ίδιου γραφείου(κοντινά).
    2)Υπάρχουν περιοχές της Αττικής πχ Α’Αθήνας που είναι αχανείς .Αποτελούνται απο πολλά επιμέρους γραφεία γεωγραφικά εντελως αντίθετα μεταξύ τους(π.χ.Ηλιούπολη-Ν.Χαλκηδόνα).Σε καταργήσεις και συγχωνεύσεις γραφείων θα πρέπει να λάβετε υπ όψιν σας μιά ορθολογικότερη κατανομή των περιοχών.
    3)ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΕ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ ΣΕ ΓΡΑΦΕΙΑ-ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ.ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΣΑΣ ΥΠΗΡΞΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΑΡΕΚΛΙΣΕΙΣ….

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 18:19 | χριστοφορατος χριστοφορος

    ασφαλως και πρεπει να διατηρηθουν οι σχολικες μοναδες στα μικρα νησια.ομως δεν πρεπει π.χ ενα μικρο νησι να εχει 2 λυκεια.επισης δεν καταλαβαινω για ποιο λογο πρεπει μια πολη να εχει 4 γυμνασια και οχι 1.το ιδιο και με τα λυκεια.η ενοποιηση σχολειων ειναι απαραιτητη και η κυβερνηση πρεπει να προχωρησει και να μην υπολογιζει τα συμφεροντα ομαδων.ειναι θεμα εθνικης επιβιωσης

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 18:17 | Βουλδη Μαίρη

    Στις απομακρυσμενες περιοχές είναι απαραίτητη η δημιουργια τεχνικων σχολων με τις επαγγελματικες αναγκες της περιοχης

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 18:14 | Δημήτρης

    Θα πρέπει να καθιερωθεί ετήσια οικονομική συνδρομή κατά την εγγραφή του κάθε μαθητή στο σχολείο. Τουλάχιστον 30ευρώ ανά μαθητή και με εκπτώσεις για διάφορες κοινωνικές ομάδες.

    Τα χρήματα θα πρέπει να τα εισπράτει η σχολική μονάδα και να τα διαχειρίζεται για την ποιοτική αναβάθμιση της.
    (ΟΧΙ. Ο Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων όπου καταλήγουν σε μπλούζάκια, δακτυλίδια, κα αναμνηστικά )

    Η δε διαχείριση τους να γίνεται με όση νομική αυστηρότητα θέλετε.

    Η κρατική επιχορήγηση και ο έλεγχος θα πρέπει να συνεχίσει γιατί δεν πρέπει ποτέ το σχολείο να χάσει τον δημόσιο χαρακτήρα του.

    Επειδή το ΤΣΑΜΠΑ πέθανε. Την ΔΩΡΕΑΝ παιδεία την χορτάσαμε.
    ΔΩΣΤΕ την δυνατότητα στο σχολείο να μπορεί να αναδειχθεί.

    Βρείτε τον τρόπο.

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 17:19 | stavros

    20 Ιανουαρίου 2011, 16:20 | ΑΚΗΣ Μόνιμος ΣύνδεσμοςΨήφος: 0 0 Είναι παράλογο οιοδήποτε κράτος και δη ένα πτωχευμένο να δαπανά διπλά χρήματα για σχολεία που απέχουν μεταξύ τους 15 λεπτά (οδικώς)και τέτοια παραδείγματα έχουμε αρκετά στην Αιτ/νία. Όποιος θέλει να τα διατηρήσει ας το κάνει αρκεί να τα πληρώνει από την τσέπη του.

    Αγαπητέ συναναγνώστη της σελίδας αν η θέση σου δεν είναι καθοδηγούμενη θα σε προέτρεπα να σκεφτείς ποίοι είναι αυτοί που οδήγησαν την χώρα στην χρεωκοπία με τις πολιτικές τους αποφάσεις; Ποιοί είναι αυτοί που που είσεπραξαν εκατομύρια μίζες;
    Είναι αυτοί που σήμερα για δήθεν παιδαγωγικούς μας λένε ότι πρέπει να κλείσουν σχολεία.Δεν βούλιαξε φίλε μου η χώρα από τα πολλά σχολεία. Καλούν εμένα, εσένα, καθέναν με προσχήματα να πούμε ναι σε μια αντιεκπαιδευτική πολιτική με προσχήματα που ακόμη και αυτά δεν έχουν βάση.Πώς θα αναβαθμιστεί η εκπαίδευση με τμήματα 28+ ατόμων.Ας βγει ένας να μας μιλήσει και να μας πείσει ότι σε τάξη 28 μαθητών οι μαθητές θα κατανοούν καλύτερα από ότι σε ένα τμήμα 15-20 μαθητών.Πώς θα αναβαθμιστεί η εκπαίδευση με τον μαθητή περιφερόμενο από νωρίς το πρωί ως τις πρώτες απογευματινές ώρες;

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 16:56 | ΓΟΝΕΙΣ 3ου&15ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ

    Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΕΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
    Αξ/μη κα υπουργέ,
    Εδώ και πέντε (5) περίπου χρόνια, τα οικότροφα παιδιά του ιδρύματός μας, πρώτης σχολικής ηλικίας, φοιτούν στις εγκαταστάσεις των δύο(2) συστεγαζόμενων δημοτικών Σχολείων της περιοχής μας (3ο&15ο–Μαραθώνος & Μ.Ασίας).
    Ακούγοντας τις προθέσεις της πολιτείας για επικείμενες συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, θα θέλαμε να σας εκθέσουμε τις απόψεις μας για την περίπτωση των δύο παραπάνω Σχολείων.
    Τα παιδιά του ιδρύματός μας έχουν στερηθεί στην προσωπική τους ζωή την αγάπη και την οικογενειακή ζεστασιά και ισορροπία που απολαμβάνει ο μέσος μαθητής. Πολλά απ΄αυτά κουβαλούν μέσα τους δυσάρεστες προσωπικές εμπειρίες, που τους συνοδεύουν στην καθημερινή τους ψυχολογία και συμπεριφορά. Κάποια δυσκολεύονται μαθησιακά και έχουν ανάγκη από εξατομικευμένη διδασκαλία. Στόχος μας είναι να γεμίσουμε το συναισθηματικό τους έλλειμμα και να επαναφέρουμε το χαμόγελο στα χείλη τους, αντιμετωπίζοντας παράλληλα τις τυχόν μαθησιακές τους δυσκολίες και ιδιαιτερότητες.
    Αρωγοί μας σ’ αυτή μας την προσπάθεια είναι οι εκπαιδευτικοί και δ/ντές των δύο συστεγαζόμενων Σχολείων μας, των οποίων η συνεισφορά μέχρι σήμερα είναι σημαντικότατη. Για να είναι όμως, όσο το δυνατό πιο αποτελεσματικές οι προσπάθειές μας σε επίπεδο Σχολείου, θα πρέπει οι καθημερινές συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών να επιτρέπουν την όσο το δυνατό ευκολότερη και πιο άνετη διαχείριση του καθημερινού σχολικού περιβάλλοντος μέσα στην τάξη. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με ολιγομελή τμήματα. Πιθανή συγχώνευση των δύο Σχολείων θα οδηγήσει σε πολυπληθέστερα τμήματα και θα δυσκολέψει τις εκπαιδευτικές διαδικασίες σε τμήματα με μαθητές που χρειάζονται ιδιαίτερη και πιο εξατομικευμένη αντιμετώπιση και διδασκαλία.
    Φρονούμε ότι στις προθέσεις της πολιτείας πρέπει να πρυτανεύσουν πρωτίστως ‘παιδαγωγικά και κοινωνικά κριτήρια’ και επίκεντρο να είναι μόνο ‘το συμφέρον του μαθητή’.
    Κα υπουργέ,
    Προσβλέποντας στις δεδομένες παιδαγωγικές σας ευαισθησίες, παρακαλούμε να εισηγηθείτε την εξαίρεση από τις επικείμενες συγχωνεύσεις των δύο δημοτικών Σχολείων, που προσφέρουν σημαντικότατο έργο στα παιδιά του ιδρύματός μας.
    (ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑ -ΑΠ54/13-1-2011)

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 16:54 | ΑΚΗΣ

    Είναι παράλογο οιοδήποτε κράτος και δη ένα πτωχευμένο να δαπανά διπλά χρήματα για σχολεία που απέχουν μεταξύ τους 15 λεπτά (οδικώς)και τέτοια παραδείγματα έχουμε αρκετά στην Αιτ/νία. Όποιος θέλει να τα διατηρήσει ας το κάνει αρκεί να τα πληρώνει από την τσέπη του.

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 16:53 | stavros

    Δώστε χρήματα για την παιδεία. Ότιδήποτε άλλο αποτελεί απλά κοροιδία!

  • Ο μέγιστος αριθμός των 30 μαθητών για τη δευτεροβάθμια είναι απαράδεκτα υψηλός. Το μέγεθος του τμήματος είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που καθορίζουν την ποιότητα της εκπαίδευσης.
    Ιδιαίτερα σήμερα που στοχεύουμε να κάνουμε το μάθημα όσο το δυνατόν πιο εξατομικευμένο.
    Σε μια τεράστια τάξη 30 μαθητών, κυριολεκτικά μας «δένονται τα χέρια»…
    Πώς λοιπόν θα κάνουμε πράξη το σύνθημα «Πρώτα ο μαθητής;»

    Συμφωνώ ότι μπορεί να γίνονται σπατάλες και ότι, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, η συνένωση σχολικών μονάδων είναι σωστή.

    Όμως, μήπως επί τέλους πρέπει να σταματήσετε παράλληλα την ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΣΠΑΤΑΛΗ να χρησιμοποιείται σε δημόσια σχολεία και στο Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. πανάκριβο ιδιοταγές λογισμικό που απαιτεί να πληρώνονται οι άδειες χρήσης του, ενώ η ίδια ακριβώς δουλειά μπορεί να γίνει ΔΩΡΕΑΝ με λογισμικό ανοικτού κώδικα;
    Χαρακτηριστικό παράδειγμα: γιατί το Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. να μας στέλνει έγγραφα .doc και όχι OpenOffice .odt;

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 16:41 | ΠΑΝΤΕΛΗΣ

    Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΑΞΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 20 ΠΑΙΔΙΑ ΑΝΑ ΤΑΞΗ, ΟΥΤΕ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ 14-15 ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ.

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 16:32 | ΚΟΥΚΟΥΤΣΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ;ΔΗΛΑΔΗ ΕΑΝ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΩΣΗ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΠΕΡΙΣΣΕΨΟΥΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΘΑ ΑΠΟΡΡΟΦΗΘΟΥΝ ΣΕ ΚΟΝΤΙΝΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ Η΄ΔΙΕΘΥΝΣΗΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΑΝ ΔΙΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΘΕΣΗ;ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ ;ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΤΠΟΘΕΤΗΘΕΝΤΕΣ Η΄ΑΥΤΟΙ ΜΕ ΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΜΟΡΙΑ;
    ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΥΠΟΛΟΓΙΣΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ.
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 13:57 | Αθανάσιος Δημόπουλος

    Έχοντας υπηρετήσει 5 χρόνια στην άγονη γραμμή του Αιγαίου, εκεί που τοποθετούνταν εικονικά συνάδερφοι για να μοριδοτούνται για τους καφέδες που πίνανε στο Mall, δεν θα σας προτείνω τι να κάνετε, αλλά τι να ΜΗΝ κάνετε.
    Τα σχολεία στα μικρά αυτά νησιά πέρα από την αποστολή τους στην εκπαίδευση, επιτελούν και κοινωνικό έργο, λειτουργούν σαν χώρος συνάντησης και πραγματοποιήσης δραστηριοτήτων που δεν προσφέρονται σε μικρά μέρη.
    Εάν αποφασιστεί το κλείσιμο ακόμα και ενός τέτοιου σχολείο θα διαπράξατε ένα έγκλημα, με την πραγματική σημασία του όρου. Το ίδιο ισχύει και για σχολεία σε ορεινές και παραμεθόριες περιοχές, όπου πιθανές συγχωνεύσεις και καταργήσεις μονάδων θα εκτοξεύσουν το ποσοστό της μαθητικής διαρροής.

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 13:06 | ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΕΝΟΚΑΤΗΣ ΠΕ20

    Η άποψη ότι οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα για Συνενώσεις είναι η μείωση του λειτουργικού κόστους των σχολείων είναι ψευδής και παραπλανητική και αυτό γιατί μεγάλα σχολεία είναι πολύ δύσκολα στην διοίκησή τους και παρουσιάζουν αυξημένο αριθμό φθορών, ζημιών και ατυχημάτων.
    Ιδιαίτερα δε στην τεχνική εκπαίδευση την οποία και υπηρετώ, αυτά τα προβλήματα θα αντιμετωπιστούν στο μέγιστο βαθμό λόγο του είδους της εκπαιδευτικής διαδικασίας που γίνεται ως επί το πλείστον σε χώρους εργαστηρίου. Φανταστείτε τα προβλήματα που θα προκύψουν αν σε ένα εργαστήριο πχ πληροφορικής, ηλεκτρολογίας, μηχανολογίας κλπ εισέλθουν 30 μαθητές, ποιοι κίνδυνοι θα προκύψουν στον είδη ταλαιπωρημένο εξοπλισμό από φθορές, ζημιές (σκόπιμες ή μη) η ακόμα χειρότερα ατυχήματα (ηλεκτροπληξίες, εγκαύματα κλπ). Το μέτρο της εισόδου δεύτερου ή τρίτου καθηγητή αν και στην σωστή κατεύθυνση δεν εφαρμόζετε πάντα ούτε λύνει το πρόβλημα της ελλιπούς συντήρησης και αντικατάστασης (λόγο παλαιότητας) του εξοπλισμού.
    ΛΥΣΕΙΣ: 1) μικρά και ευέλικτα τμήματα όπου υπάρχουν πλεονάζοντα εργαστήρια
    2) μείωση των μαθητών ανά καθηγητή με την εισαγωγή 2ου, 3ου ακόμα και 4ου όπου αυτό είναι δυνατό (περιπτώσεις που είδη υπάρχουν υπεράριθμοι)
    3) δημιουργία τομέα επισκευής και συντήρησης πάσης φύσεως εξοπλισμού ανά σχολική μονάδα που θα απαρτίζετε από τους είδη υπάρχοντες καθηγητές τεχνικών ειδικοτήτων με ταυτόχρονη μείωση του διδακτικού τους ωραρίου.

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 12:57 | Καθηγητής και Γονιός

    Το Κοινωνικό Κράτος αποτελεί θεμελιώδη συνιστώσα της Δημοκρατίας, δημόσια υποχρέωση και λειτουργία που διασφαλίζει τα κοινωνικά δικαιώματα, ίσες ευκαιρίες για όλους, ποιοτικές υπηρεσίες και δομές αλληλεγγύης. Διασφαλίζει την αναγκαία κοινωνική συνοχή που είναι προϋπόθεση για την οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη.

    Δεσμευόμαστε για ένα Κοινωνικό Κράτος με καθολικό χαρακτήρα, αποτελεσματικό και αποκεντρωμένο που καλύπτει με επάρκεια τις ανάγκες των πολιτών και δημιουργεί κλίμα ασφάλειας και σταθερότητας.

    Λυπάμαι πάρα πολύ γιατί οι συνενώσεις που αναφαίρετε είναι ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ, και δεν υπάρχει καμία πολιτική νομιμοποίηση σε αυτές τις θέσεις με τις θέσεις του κινήματος του ΠΑΣΟΚ όπως αυτές αναφέρονται στο καταστατικό και στην επίσημη ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ.

    Μερικές αρνητικές συνέπειες για την συνένωση σχολείων από διαφορετικές πόλεις είναι:

    έχει αρνητικές κοινωνικές συνέπειες (αστυφιλία, μαρασμός τοπικών κοινωνιών, ερήμωση περιφέρειας)

    αυξάνει τη σχολική διαρροή ιδιαίτερα για τις οικογένειες χαμηλού εισοδήματος

    δημιουργεί κινδύνους για τη σωματική ακεραιότητα των μαθητών λόγω μετακίνησης
    Μετά τα παραπάνω θέλω να πιστεύω ότι ΔΕΝ θα υπάρξουν συνενώσεις σχολικών μονάδων από διαφορετικά χωρία και πόλεις.

    Ευχαριστώ.

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 12:13 | ΜΑΙΡΗ ΒΛΑΧΟΥ

    θα ήθελα να επισημάνω την ιδιαίτερη προσοχή που πρέπει να δοθεί σε νησιωτικές περιοχές άγονης γραμμής αλλά και σε απομακρυσμένες ορεινές και παραμεθόριες περιοχές καθώς κατοικούν συμπολίτες μας και οφείλει η πολιτεία να τους παρέχει το αυτονόητο δικαίωμα της παιδείας.

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 12:05 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

    ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Η Η ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΜΕ ΤΙς ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ;
    ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΣΑΣ. ΓΙΑ ΑΥΤΟ, ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΠΑΤΑΛΑΤΕ ΣΕ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ( ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΓΙΑ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ. ΓΙΝΑΤΕ ΠΛΕΟΝ ΧΟΡΗΓΟΙ ΤΩΝ ΚΤΕΛ))ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕ ΑΝ ΣΑΣ ΣΥΜΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ Η Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ.
    ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΑς ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΠΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ, ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΤΗΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΥΣ ΜΕΤΟΧΟΥΣ ΤΩΝ ΚΤΕΛ.