Ερωτήματα διαβούλευσης για «Συνενώσεις – Ιδρύσεις Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για το σχολικό έτος 2011-2012»
Ποιοι είναι κατά τη γνώμη σας οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα για Συνενώσεις – Ιδρύσεις Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, και ποιοι βασικοί στόχοι πρέπει να επιδιώκονται;
|
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ζούμε σε μια εποχή λιτότητας περικοπών και αναδιοργάνωσης. Δεν θα ήταν δυνατό και ο εκπαιδευτικός τομέας να μείνει αλώβητος από αυτό! Είμαι κάτοικος ενός ακριτικού χωριού στο νομό Έβρου και γονιός δύο ανήλικων παιδιών. Οι Συνενώσεις – Ιδρύσεις Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έχει λίγα (αριθμητικά) θετικά στοιχειά αλλά γεννά πολλά μεγάλα προβλήματα. Ένα θετικό στοιχείο είναι η μείωση των λειτουργικών εξόδων και ειδικότερα σε περιπτώσεις σχολικών μονάδων με μικρό αριθμό μαθητών. Από την άλλη κάποια από τα αρνητικά πιστεύω είναι η αύξηση των δαπανών, για τις μετακίνησης των μαθητών, με ΚΤΕΛ και ταξί , υποβιβασμό και γενικότερα μαρασμό χωριών – περιοχών, ταλαιπωρία μαθητών και γονιών
Ο σύλλογος διδασκόντων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ηλιούπολης κατόπιν συνεδριάσεως για το θέμα της συγχώνευσης-κατάργησης των σχολικών μονάδων, εκθέτει παρακάτω τις απόψεις του :
Η μεθόδευση που ακολουθείται για τις συγχωνεύσεις σχολείων φανερώνει την έλλειψη ενός ολοκληρωμένου και καθολικού σχεδιασμού για την εκπαίδευση και δείχνει ότι ο μοναδικός λόγος που επιχειρούνται συγχωνεύσεις, είναι ο οικονομικός. Ποια η παιδαγωγική ωφέλεια των μαθητών και η εκπαιδευτική αποτελεσματικότητα σε ένα τμήμα 25 – 30 μαθητών; Το οικονομικό κόστος απέναντι στο μαθησιακό όφελος αποτελεί τη μόνη αναγκαιότητα της εκ του προχείρου προώθησης των καταργήσεων – συγχωνεύσεων σχολείων απ’ την πλευρά του υπουργείου. Η παραπάνω διαπίστωση προκύπτει αβίαστα απ’ το προφανές συμπέρασμα ότι η δημιουργία τεράστιων σχολικών συγκροτημάτων με πολυπληθή τμήματα θα οδηγήσει στην υποβάθμιση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου και στην περιθωριοποίηση του μαθητή, προσδίδοντας στη διδακτική πράξη μόνο ποσοτικά και όχι ποιοτικά χαρακτηριστικά. Οι τάξεις μας (κι αυτό ισχύει ανεξάρτητα από το αν έχουν 15, 20 ή 25 μαθητές) αποτελούνται από μαθητές με πολλές διαφοροποιήσεις (μαθησιακές δυσκολίες, πολυπολιτισμικότητα). Εξατομικευμένη διδασκαλία, ομαδοσυνεργατικότητα, ένταξη μαθητών με αναπηρία, ένταξη αλλοδαπών μαθητών και άλλα τέτοια «παιδαγωγικά οράματα» θα είναι τα πρώτα θύματα της σχεδιαζόμενης συγχώνευσης. Επιπλέον, οι επιχειρούμενες καταργήσεις- συγχωνεύσεις σχολείων, θα έχουν ως αποτέλεσμα: α) τη σπατάλη χρόνου και ταλαιπωρία των μαθητών θέτοντας ζητήματα ασφάλειας λόγω των μετακινήσεών τους, β) την αύξηση του κινδύνου σχολικών διαρροών, ιδίως για οικογένειες χαμηλών εισοδημάτων, γ) τη μείωση θέσεων εργασίας με απολύσεις και παύση διορισμών, δ) τη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και ε) τη δραστική μείωση κονδυλίων για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων. Η παιδεία είναι το ύψιστο αγαθό, σπουδαιότερο από την οικονομία, ακόμα και σε κατάσταση κρίσης. (Ή μάλλον, κυρίως σε εποχή κρίσης, η καλύτερη επένδυση είναι η Παιδεία). Οι βασικοί στόχοι που θα έπρεπε να επιδιώκονται είναι η παροχή καλύτερης ποιότητας εκπαίδευσης , η προτεραιότητα στο μαθητή και όχι η περαιτέρω υποβάθμιση και διόγκωση των ήδη υπαρχόντων προβλημάτων.
Κυρία Διαμαντοπούλου, κυρία Χριστοφυλλοπούλου,
δεν είναι δυνατόν να μεταφέρουμε σε 4 (!) μέρες διαβούλευσης ευρωπαϊκά πρότυπα οργάνωσης της εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Είναι αλήθεια ότι π.χ. στη Γαλλία υπάρχουν σχολεία άνω των 500 μαθητών τα οποία λειτουργούν άψογα. Όμως είναι επίσης αλήθεια ότι:
Αυτά τα σχολικά συγκροτήματα παρέχουν χώρους με προσοχή και σεβασμό σχεδιασμένους για τον αριθμό αυτό, παρέχουν ευκολίες πρόσβασης ακόμη και για άτομα με ειδικές ανάγκες, παρέχουν ένα αξιόπιστο και γρήγορο δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς, παρέχουν προσωπικό όπως γραμματείς και τηλεφωνητές, επιστάτες, καθαρίστριες, προσωπικό ασφαλείας, παρέχουν συστήματα πυρασφάλειας και εξαερισμού, παρέχουν σίτιση και χώρους ανάπαυσης, παρέχουν κλειστά γνυμναστήρια ώστε στην ώρα της γυμναστικής να μην υπάρχει ενόχληση των υπολοίπων μαθητών-εκπαιδευτικών, παρέχουν εκπαιδευτικό προσωπικό όσο είναι απαραίτητο ώστε η μισή μαθητική κοινότητα να μην βρίσκεται στους προαύλιους χώρους όταν οι άλλη μισή προσπαθεί να κάνει μάθημα… η λίστα είναι ατελείωτη, δεν θέλω να κουράσω κανέναν.
Οι προθέσεις του υπουργείου οφείλονται σε άγνοια της ελληνικής πραγματικότητας; Γιατί άραγε μέσα από τα σχόλεια όσων συμμετέχουν σ’ αυτή τη διαβούλευση φαίνεται να πλανάται η αίσθηση ότι ακολουθείται μία πολιτική που οδηγεί στην ψυχική και σωματική εξόντωση μαθητών (ναι, «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ»), γονιών και εκπαιδευτικών; Ας δείξουμε έστω και την τελευταία στιγμή τη γενναιότητα να πούμε ΟΧΙ στην ψυχρή λογιστική της εποχής ΔΝΤ για χάρη των παιδιών της Ελλάδας.
Σε Επαγγελματικό Λύκειο φοιτούν σήμερα ογδόντα μαθητές και μαθήτριες που κατάγονται από χωριά ενός Καποδιστριακού Δήμου με πληθυσμό 12.000 κατοίκων περίπου. Με το νομοσχέδιο «Καλλικράτης» που αφορά τη συνένωση Δήμων με τον παραπάνω Δήμο συνενώθηκαν άλλοι δύο Καποδιστριακοί Δήμοι και ο πληθυσμός του νέου Δήμου ανέρχεται στις 20.000 περίπου. Οι μαθητές των δύο νέων Δήμων (που συνενώθηκαν με τον πρώτο Δήμο) που επέλεγαν να παρακολουθήσουν την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση παρακολουθούσαν μαθήματα σε σχολεία άλλων πόλεων. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι στο νέο διευρυμένο Δήμο λειτουργεί Επαγγελματικό Λύκειο οι παραπάνω μαθητές αν όχι όλοι, ένας αριθμός θα πρέπει να παρακολουθήσει μαθήματα στο σχολείο του Δήμου τους. Με βάση την αναλογικότητα και τον αριθμό μαθητών των παραπάνω Δήμων που φοιτούν σε σχολεία άλλων πόλεων ο αριθμός των μαθητών του Επαγγελματικού Λυκείου στον νέο διευρυμένο δήμο θα πρέπει να ξεπεράσει τους 130 μαθητές που θέτει ως προϋπόθεση το υπουργείο Παιδείας για το 2013. Αυτό επίσης φαίνεται από τον αριθμό των εγγραφών στην πρώτη τάξη με 32 και στη δευτέρα τάξη με 30 παρακολουθούντες μαθητές που είναι μόνο από τον πρώτο πρώην Καποδιστριακό Δήμο. Επομένως με τα δεδομένα του Υπουργείου Παιδείας δεν θα πρέπει να τεθεί θέμα λειτουργίας της σχολικής μονάδας με βάση τον αριθμό των μαθητών.
Το πλησιέστερο Επαγγελματικό Λύκειο είναι στην πρωτεύουσα του νομού που απέχει 22 χιλιόμετρα από την έδρα του Δήμου και περισσότερα από 40 χιλιόμετρα, από τα πλέον απομακρυσμένα δημοτικά διαμερίσματα του νέου Δήμου. Η σύνδεση του Δήμου με την πρωτεύουσα του νομού γίνεται με τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ και ο χρόνος που απαιτείται για την μετάβαση στα σχολεία της είναι 25 λεπτά από την έδρα του Δήμου και πάνω από μια ώρα από τα απομακρυσμένα δημοτικά διαμερίσματα. Η οδική σύνδεση των δημοτικών διαμερισμάτων με την πρωτεύουσα του νομού γίνεται με ένα δρομολόγιο το πρωί και ένα το μεσημέρι. Οι μαθητές που θα θελήσουν να παρακολουθήσουν μαθήματα σ΄ αυτή θα φεύγουν από το σπίτι τους στις 6:30 το πρωί και θα επιστρέφουν το απόγευμα στις 5:00. Αυτό είναι ανασταλτικός παράγοντας και θα αυξήσει τη μαθητική διαρροή με ένα αριθμό μαθητών να εγκαταλείπουν το σχολείο και ένα άλλο αριθμό να παρακολουθεί αναγκαστικά μαθήματα στα τρία Γενικά Λύκεια που θα λειτουργούν στο διευρυμένο δήμο μειώνοντας τις επιλογές τους για την επαγγελματική τους εξέλιξη. Με δεδομένο ότι σε δύο μήνες περίπου σύμφωνα με τις εξαγγελίες της υφυπουργού παιδείας κας Χριστοφυλλοπούλου θα υπάρξει νέα αναβαθμισμένη δομή του Επαγγελματικού Λυκείου είναι αναγκαία η λειτουργία Επαγγελματικού σχολείου στον νέο Καλλικρατικό Δήμο.
Ποιες είναι οι ίσες ευκαιρίες μάθησης που δίνονται στους νέους ενός απομακρυσμένου δημοτικού διαμερίσματος σε σχέση με τους μαθητές που διαμένουν στην πόλη; Αρχίζουμε να επιστρέφουμε και πάλι στις παλιές καλές εποχές όπου οι μαθητές για να πάνε στο σχολείο τους ήταν αναγκασμένοι να διανύουν μεγάλες αποστάσεις κάτω από αντίξοες συνθήκες. Το σταδιακό κλείσιμο των μικρών σχολικών μονάδων θα αποδυναμώσει κοινωνικά και πολιτιστικά τις μικρές κοινωνίες με αποτέλεσμα τη σταδιακή εγκατάλειψη τους από νέο κόσμο, το οποίο θα ενισχύσει το φαινόμενο της αστυφιλίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το κλείσιμο και η συνένωση που επιχειρήθηκε την προηγούμενη δεκαετία σε επίπεδο Πρωτοβάθμιας και που οδήγησε σε εγκατάλειψη και ερήμωση ολόκληρων χωριών της επαρχίας. Ο ωφέλιμος χρόνος του μαθητή θα μειωθεί δραματικά, μια και στις μετακινήσεις θα αναγκάζεται να καταναλώνει ένα μεγάλο μέρος του χρόνου του.
καθηγήτρια και μητέρα
Ρίχνοντας μια ματιά σε μια σχολική τάξη το πρώτο που συναντάς είναι ανομοιογένεια και ποικιλία ως προς τις επιδόσεις, τα σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά, τις μορφωτικές και οικονομικές προυποθέσεις των μαθητών. Συναντάς όμως κι ένα κοινό χαρακτηριστικό, την επιθυμία που διακατέχει όλα αυτά τα παιδιά η κοινωνία τους, ο κόσμος τους να είναι δίκαιος, η σχολική τους πραγματικότητα να είναι σταθερή και ασφαλής και να μην απειλείται από τις πειραματικές διαθέσεις και προθέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων.Γι αυτό ακριβώς το λόγο δεν διακρίνω και καμιά αναγκαιότητα να υπαγορεύει τις αλλαγές που οραματίζεστε. Οι μαθητές και ειδικότερα οι έφηβοι λόγω ωριμότητας εισπράττουν μια καινούργια αδικία να διαπράττεται εις βάρος τους. Μετά την περικοπή της σύνταξης του παππού, τη μείωση μισθού ή την απώλεια εργασίας του γονιού έφτασε το μνημόνιο και στη δική τους γενιά. Μετακινήσεις σε άλλα σχολεία, σχολικές τάξεις με 30 παιδιά, ένταξη και προσαρμογή με νέους συμμαθητές, καθηγητές κι όλα αυτά στο πλαίσιο της ποιοτικής αναβάθμισης της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Τα παιδιά μας είναι απλά μαθητές δημοσίων σχολείων δεν είναι ούτε αφελή, ούτε ανόητα, μην τα απαξιώνετε και μην τα προσβάλλετε με αυτόν τον τρόπο. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία μεγάλη οικονομική δύναμη δεν έχουν, έχουν όμως μεγάλη ψυχή και να είστε σίγουροι ότι θα αγωνιστούν για την επιβίωση των σχολειών τους.
Μετέχοντας στην ανοιχτή διαβούλευση για τη διαμόρφωση των προτάσεων και τη δημιουργία του Σχολικού Χάρτη της κάθε Περιφέρειας θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για τα κάτωθι:
• Στα σενάρια μεταφοράς του Γυμνασίου Ερεσού προφανώς το κοντινότερο χωριό είναι η Άντισσα και μάλλον προβλήματα θα προσθέσει παρά θα διευκολύνει την επίτευξη πόρων από το κράτος και τον νέο δήμο και αυτό διότι, το σχολείο της Άντισσας δεν έχει τις απαιτούμενες κτιριακές υποδομές- εγκαταστάσεις (διαθέτει μόνο 3 αίθουσες κανονικές , μια αίθουσα με χωρητικότητα 10 μαθητών και άλλη μια με χωρητικότητα 7 μαθητών). Επιπροσθέτως το Γυμνάσιο Ερεσού έχει ενταχθεί και σύντομα θα ανεγερθεί νέο κτίριο για τη στέγαση του Γυμνασίου Ερεσού.
• Η απόσταση της επόμενης σχολικής μονάδας του Γυμνασίου Άντισσας απέχει 15 χλμ.( με 150 στροφές ) από την Ερεσό, δρόμος ορεινός με δυσκολίες πρόσβασης γύρω στις 10 μέρες το χρόνο (χιονοπτώσεις, πάγοι, κατολισθήσεις).
• Δεν υπάρχει τακτική συγκοινωνία για την κάλυψη των αναγκών των μαθητών ( να σας ενημερώσω ότι οι μαθητές Λυκείου της Ερεσού μετακινούνται ήδη στο Λύκειο της Άντισσας όμως το πλήθος των μαθητών γυμνασίου και λυκείου Ερεσού είναι γύρω στα 80 άτομα θα αναγκάσει, σε περίπτωση συνένωσης να καλυφθεί με τη δρομολόγηση ιδιωτικού οχήματος που θα επιβαρύνει οικονομικά τον προϋπολογισμού του Δήμου Λέσβου.
• Το Γυμνάσιο Ερεσού συστεγάζεται με το Δημοτικό Σχολείο Ερεσού στο Θεοφράστειο Δημοτικό Σχολείο, οπότε τα έξοδα συντήρησης, καθαριότητας , θέρμανσης κ.λ.π. καλύπτονται ήδη από το Δημοτικό σχολείο Ερεσού.
• Όσον αφορά το μαθητικό δυναμικό κατά την τελευταία πενταετία είχαμε αύξηση 20% του μαθητικού δυναμικού και κατά την επόμενη τετραετία θα έχουμε αύξηση 7% , σύμφωνα με τις εγγραφές στο Δημοτικό Σχολείο Ερεσού.
Όσον αφορά το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι Η σχολική μονάδα του Γυμνασίου Ερεσού τα τελευταία χρόνια κατόρθωσε να πραγματοποιήσει βήματα προς την υλοποιήσει του Νέου Σχολείου « Ένα σχολείο χωρίς τοίχους» .
Οι αίθουσες μας διαθέτουν Internet και η χρήση projector και Laptop είναι πλήρως ενταγμένη στην καθημερινή πραγματικότητα του σχολείου μας.
Τα τελευταία χρόνια γίνονταν απογευματινά μαθήματα στα πλαίσια της ενισχυτικής και πολλοί μαθητές μας πήραν το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας στα αγγλικά και στα γερμανικά.(δυστυχώς φέτος δεν έχει πραγματοποιήθηκε η ενισχυτική διδασκαλία!!!)
Επίσης ανεβάσαμε θεατρικές παραστάσεις τα 3 τελευταία χρόνια , με τις πρόβες να πραγματοποιούνται τις απογευματινές ώρες καθ’όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
Το σχολείο μας διαθέτει σχολική ιστοσελίδα η οποία έχει βραβευτεί 2 φορές στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό σχολικής ιστοσελίδας.
Μετέχει ακόμη σε προγράμματα Αγωγής Υγείας, Περιβαλλοντικά Πολιτιστικά αλλά και Ευρωπαϊκά , όπως E-twining και Comenius (σύμπραξη 10 ευρωπαϊκών χωρών και χρηματοδότηση από το ΙΚΥ 21.000 ευρώ).
Ο σύλλογος γονέων στέκεται πάντα αρωγός στις προσπάθειες του σχολείου μας και χρηματοδοτεί κάθε προσπάθεια μας .
Τέλος και οι ίδιοι οι μαθητές έχουν τυπώσει κάρτες όπου έναντι συμβολικού αντιτίμου τις προωθούν κατά την καλοκαιρινή τουριστική περίοδο.
Δυστυχώς οι συζητήσεις μας με εκπαιδευτικούς ( λόγω Comenious )από τη Βουλγαρία , την Ρουμανία τη Λιθουανία , τη Σλοβακία, μας έχει δείξει ότι τα σχολεία κλείνουν μόνο για οικονομικούς λόγους και όχι για το συμφέρον των μαθητών, επίσης ότι ο ρόλος των εκπαιδευτικών σε όλες τις χώρες της Ευρώπης έχει υποβαθμιστεί σε τέτοιο σημείο ώστε σε πολλές χώρες να μην υπάρχει ζήτηση για την δουλειά του δασκάλου και καθηγητή.
Ελπίζω να διαψευστώ.
Προς Περιφερειακό Δ/ντή Εκπαίδευσης Χαλάνδρι, 18/1/2011
κ. Κουμέντο
Κοινοποίηση : Υπουργό Παιδείας κ.Διαμαντοπούλου
Δ/ντή Α΄βάθμιας Εκπαίδευσης Β΄Αθήνας κ.Βεντήρη
Δ/ντή 3ου Δημοτικού σχολείου Χαλανδρίου
Δ/ντή 15ου Δημοτικού σχολείου Χαλανδρίου
Ένωση Συλλόγων γονέων Δήμου Χαλανδρίου
Απευθυνόμαστε σε σας για να εκφράσουμε την εντονότατη ανησυχία των γονέων των μαθητών των 3ου και 15ου Δημοτικών σχολείων για τη φημολογούμενη συγχώνευση των δύο σχολικών μονάδων.
Θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι στα σχολεία μας φοιτούν 20 μαθητές- οικότροφοι του Ιδρύματος Χατζηκώνστα καθώς και 18 μαθητές στα τμήματα ένταξης. Οι μαθητές αυτοί, το γνωρίζετε ίσως καλύτερα και από εμάς λόγω της παιδαγωγικής σας ιδιότητας, χρειάζονται ιδιαίτερη και πλέον εξατομικευμένη αντιμετώπιση προκειμένου να απολαμβάνουν όλοι, οι ίδιοι και οι συμμαθητές τους, το κοινωνικό αγαθό της μόρφωσης και της παιδείας. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με ολιγομελή τμήματα.
Τα σχολεία μας αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις κτιριακής και υλικοτεχνικής υποδομής, για τα οποία και εμείς οι γονείς συνεισφέρουμε τα μέγιστα των δυνατοτήτων μας για τη βελτίωσή τους( δημιουργία σχολικής βιβλιοθήκης, ανακαίνιση αίθουσας εκδηλώσεων).
Δεν αντέχουμε και επιπλέον προβλήματα που θα δημιουργηθούν με τη συγχώνευση των δύο σχολείων και την αύξηση των μαθητών ανά τμήμα.
Είμαστε αντίθετοι στη δημιουργία πολυπληθών τμημάτων που θα αποβούν εις βάρος της εκπαίδευσης των παιδιών μας και σας ζητούμε να μην συγχωνευθούν τα σχολεία μας.
Με τιμή
τα ΔΣ
Οι συγχωνεύσεις των σχολικών μονάδων είναι ένα θέμα, που θα πρέπει να εξεταστεί από το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Όταν όμως η διαβούλευση κρατά όλο κι όλο τέσσερις ημέρες, ήτοι από τις 19 του Γενάρη, που έγινε η ανάρτηση στο opengov.gr μέχρι το βράδυ της Κυριακής 23 του ίδιου μήνα, τότε δεν είναι δυνατό να βγάλει κανείς σαφή και κυρίως ασφαλή συμπεράσματα. Η μεμονωμένη συμμετοχή εκπαιδευτικών ή γονέων, αντί του συνόλου των εκπαιδευτικών κοινοτήτων, της ομοσπονδίας γονέων, μπορεί να εξάγει ασαφή συμπεράσματα και αντίθετα αποτελέσματα.
Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, όταν δεν υπάρχει η κτιριακή υποδομή και επιπλέον δεν υπάρχει μέριμνα για αυτή.
Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων και ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης, όταν δεν υπάρχει η υλικοτεχνική υποδομή στα σχολεία και αντ’ αυτού στην πράξη έχουμε περικοπή των δαπανών για την παιδεία.
Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων και μάλιστα με παιδαγωγικούς λόγους, όταν στα δημοτικά σχολεία μιλάμε για τμήματα των είκοσι πέντε (25) μαθητών, μην υπολογίζοντας το επιπλέον 10% ,αν παραστεί ανάγκη.
Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για διαβούλευση με θέμα τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, όταν το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, άτυπα έχει ήδη ζητήσει προτάσεις από τους Διευθυντές Εκπαίδευσης των κατά τόπους Διευθύνσεων Εκπαίδευσης.
Όλα αυτά καταδεικνύουν, ότι το Υπουργείο αφενός αντιμετωπίζει το θέμα με προχειρότητα και έλλειψη υπευθυνότητας, σοβαρότητας και ορθού προγραμματισμού, και αφετέρου δεν λαμβάνει υπόψη του και άλλες παραμέτρους και προβλήματα, που πιθανώς θα δημιουργηθούν. Παραδείγματος χάρη οι υπεραρθμίες των εκπαιδευτικών , που θα προκύψουν από τις συγχωνεύσεις και τον τρόπο τοποθέτησής τους – μετάθεσής τους καθώς έχει παύσει η ισχύς του Ν.2539/87(Καποδίστριας) από 1-1-2011 και ισχύει η διοικητική διαίρεση βάση του Ν.3852/10 (Καλλικράτης)!
Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι απαραίτητα συστατικά στοιχεία της διαδικασίας της διαβούλευσης πρέπει να είναι η ουσιαστική συμμετοχή των ιθυνόντων και των σχετικών φορέων, επαρκής χρόνος και κυρίως υπευθυνότητα και δημιουργικό οργανωτικό πνεύμα από πλευράς του Υπουργείου Παιδείας. Και τα στοιχεία αυτά φοβάμαι, ότι δεν υπήρχαν στην διαδικασία των συγχωνεύσεων των σχολικών μονάδων….
Σαν σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων του 47ου Γυμνασίου Αθηνών αισθανόμαστε την ανάγκη να εκφράσουμε τη γνώμη μας για την επικείμενη συγχώνευση των γυμνασίων της χώρας και ειδικότερα του δικού μας με μεγάλο σχολικό συγκρότημα της περιοχής μας.
Η μέχρι τώρα εμπειρία, έχει αποδείξει οτι τα μεγάλα εκπαιδευτικά συγκροτήματα, όπου στεγάζονται εκατοντάδες μαθητές και κυρίως συνυπάρχουν μαθητές διαφορετικών εκπαιδευτικών βαθμίδων είναι αναποτελεσματικά απ’ όλες τις απόψεις( π.χ. Πολυκλαδικά Λύκεια, Συγκρότημα Γκράβας, συγκρότημα Νικοπόλεως κλπ). Οι εκπαιδευτικοί είναι αδύνατον να γνωρίζουν όλα τα παιδιά του σχολείου και κατα συνέπεια ασκούν στοιχειώδη έλεγχο με ότι αυτό συνεπάγεται. Επιπλέον οι μαθητές καλούνται να υπάρξουν και να λειτουργήσουν μέσα σ’ ενα χαώδες περιβάλλον ανωνυμίας το οποίο επηρρεάζει τόσο τη σχέση τους με τον καθηγητή και τη γνώση αλλά πολύ περισσότερο τις σχέσεις μεταξύ τους!!!
Στο 47ο Γυμνάσιο ,το οποίο εκπροσωπούμε, τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Το σχολείο έχει σήμερα περίπου 150 μαθητές, οι περισσότεροι διδάσκοντες εργάζονται εκεί και συνεργάζονται μεταξύ τους για περίπου 20 χρόνια και το αποτέλεσμα είναι ένα σχολείο «κόσμημα» για την περιοχή μας.
Ζούμε στο 6ο διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων, μια περιοχή με μεγάλα καθημερινά προβλήματα και αρκετά υποβαθμισμένη. Και το ερώτημα που θέτουμε είναι, αντί το Υπουργείο να επιδιώκει τη δημιουργία μεγάλων εκπαιδευτικών μονάδων γιατί να μην παραδειγματιστεί απο σχολεία σαν το δικό μας και να προβάλλει το μοντέλο του μικρού οργανωμένου και αποτελεσματικού σχολείου??? Δηλαδή πρέπει να πιστέψουμε οτι η διάλυση γυμνασίων σαν το 47ο θα γίνει για το καλό των παιδιών μας;
Καταρχάς η ερώτηση της «διαβούλευσης» είναι εκβιαστική και στημένη, όπως οι ερωτησεις στις δημοσκοπήσεις που παρουσιάζουν τα «μεγάλα» κανάλια. Οι λόγοι είναι καθαρά ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ. Σε όποια χώρα πήγε το Δ.Ν.Τ. έκλεισε σχολεία και νοσοκομεία. Αναρωτιέμαι ποιοι παιδαγωγικοί λόγοι υπαγορεύουν το κλείσιμο σχολείων. Ποια έγκυρη παιδαγωγική μελέτη προτείνει κάτι τέτοιο; Υπάρχει καμία; Θα έχουμε τάξεις με 30 παιδιά στη δευτεροβάθμια και αυτό εσείς το αποκαλείτε παιδαγωγικά ορθό.
ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ, ο μαθητής που θα στοιβάζεται σε μια τάξη μαζί με άλλα 30 παιδιά, ο μαθητής που θα ξυπνάει από τις 6 το πρωί και θα επιστρέφει στο σπίτι του στις 3 το μεσημέρι, ο μαθητής που θα είναι στο λεωφορείο 2 ώρες την ημέρα. Σκεφτήκατε ότι έτσι είναι πολύ πιθανό κάποια παιδιά να σταματήσουν το σχολείο; Σκεφτήκατε ότι έτσι θα αυξηθούν τα κρούσματα εφηβικής παραβατικότητας; Αλλά γιατί να σας ενδιαφέρει αυτό; Στόχος σας είναι η διάλυση της παιδείας, κάτι που θέλετε να κάνετε και με την κατάργηση ουσιαστικά της Ιστορίας. Ακόμη η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος θα έχει αρνητικές ψυχολογικές επιπτώσεις ιδιαίτερα στα παιδιά του δημοτικού.
Δυστυχώς η διαβούλευση γίνεται για τα μάτια του κόσμου. Οι αποφάσεις σας είναι προειλημμένες. Αδιαφορείτε και για τα παιδιά και για τους γονείς, αλλά και για τους εκπαιδευτικούς, διορισμένους και αδιόριστους…ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ…Λυπάμαι ειλικρινά, γιατί ξεπουλάτε την παιδεία των παιδιών μας προς χάριν των δανειστών μας. Μην ξεχνάτε…Όπου κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑ…
ΚΑΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ. ΑΛΛΑ….ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΜΙΚΡΟΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΕΣ ΜΕΡΙΚΩΝ.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ 2 ΚΑΙ 3 ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΚΤΙΡΙΟ!!!!!!!!!!!!
ΕΝΩ ΚΑΛΙΣΤΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ.
ΑΛΛΑ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΜΕΣΑ ΣΩΣΤΗ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΜΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΕΝΙΑΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ.
ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΝΑ ΧΑΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ Η ΟΠΟΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΝΑ ΣΤΕΛΝΕΙ mail.
ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΑΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΕΝΟΨΕΙ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» ΣΤΗ ΔΙΟΙΗΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.
ΤΕΣΣΕΡΙΣ μερες με Σαββατοκύριακο να μεσολαβεί για να παρατεθούν απόψεις που ΔΕΝ θα ληφθούν υπόψιν πάνω σε ΠΡΟΕΙΛΗΜΕΝΕΣ αποφάσεις.
Συγχαρητήρια
ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΑΠΑΙΤΩ Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ
ΕΝΑ ΚΤΗΡΙΟ-ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ!!! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΟΥΝ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΟΣΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΥΣΤΕΓΑΖΟΜΑΣΤΕ.ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕ ΕΝΑΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΑΙ ΔΥΟ ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 12 ΤΜΗΜΑΤΑ.ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΕΥΕΛΙΚΤΑ.
απορω πως υπαρχουν πολιτες που συμφωνουν στις συνχωνευεις.σταματηστε επιτελους να σκεφτεστε τον εαυτο σας και την τσεπη σας!!!ντροπη σας!!!μα δεν υπαρχει καθολου λογικη?ειναι δυνατον να λειτουργησει ενα σχολειο με τοσα ατομα?η αποσταση?αν ηθελα να παω εσπερινο στο περιστερι η στους αγ.αναργυρους θα το εκανα απο την αρχη!να βγει καποιος και να μου εγγυηθει την ασφαλεια μου που θα σχολαω και νυχτιατικα θα περνω τους δρομους!κοντοφθαλμοι και μακριχεριδες ολοι σας κατι να αρπαξετε θελετε παλι και αφηστε τα περι οικονομιας και οτι ειναι για το καλο μας!!!το ειδαμε ποσο θελετε το καλο μας,το νιωσαμε στο πετσι μας!μια μαθητρια(προς το παρον)απο το εσπερινο στο αιγαλεω
Η συνένωση-συγχώνευση σχολικών μονάδων θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από την εκπαιδευτική κοινότητα μιας και σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσε να έχει θετικά αποτελέσματα στην παιδαγωγική διαδικασία. Τέτοιες περιπτώσεις είναι π.χ τα ολιγομελή δημοτικά όπου ένας δάσκαλος διδάσκει σε όλες τις τάξεις ή μικρά σχολεία που στερούνται υποδομών. Οι όποιες συγχωνεύσεις γίνουν θα πρέπει να στηρίζονται κατά κύριο λόγο σε κριτήρια παιδαγωγικά και όχι οικονομικά. Πριν προχωρήσει η συγχώνευση θα πρέπει να γίνουν μελέτες να απαντηθούν μια σειρά ερωτημάτων όπως ενδεικτικά :
1. ποιος είναι ο ιδανικός αριθμός μαθητών για κάθε τύπο σχολείου;
2.ποιο το «κόστος» για το μαθητή; («σπατάλη» χρόνου, ταλαιπωρία, ασφάλεια)
3.ποιο το οικονομικό όφελος της συγχώνευσης;
Η λογική της συγχώνευσης σχολείων για καθαρά οικονομικούς λόγους δεν μπορεί να έχει θέση στην εκπαίδευση. Εξάλλου αν ενδιαφερόμαστε για την ποιότητα της εκπαίδευσης θα πρέπει τα σχολεία που θα προκύψουν από τις συγχωνεύσεις να υποστηριχθούν από την πολιτεία με γραμματειακή υποστήριξη, φύλακες , ψυχολόγους κλπ.
Όσον αφορά τις σχολικές μονάδες στα μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα της χώρας πριν ληφθεί η οποιαδήποτε απόφαση, επιβάλλεται ένας σοβαρός σχεδιασμός, με τη συνεξέταση και άλλων παραγόντων.
Ειδικά για τα ΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ που οι μαθητές τους δεν προέρχονται από τον δήμο στον οποίο λειτουργεί η εκπαιδευτική μονάδα αλλά από όμορους δήμους και πολλές φορές από αρκετά απομακρυσμένους δεν πρέπει να ξεχνάμε:
ότι έχουν μεγαλύτερο κόστος λειτουργίας ανά μαθητή σε συνδυασμό με το γεγονός ότι εξυπηρετούν και μαθητές άλλων δήμων έχει ως αποτέλεσμα οι τοπικοί άρχοντες να μην τα θέλουν στην περιοχή τους,
τα σοβαρά προβλήματα που δημιούργησαν στην παιδαγωγική διαδικασία οι απεργίες των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
Ένας άλλος λόγος που θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη είναι η επικείμενη μεταρρύθμιση στο χώρο της Τεχνικής Εκπαίδευσης. Πριν γίνει ο νέος τύπος Τεχνολογικού Λυκείου και διαπιστωθεί η δυναμική του είναι άκαιρο να προχωρήσουν οι συγχωνεύσεις στο χώρο της ΤΕΕ.
Επομένως όπου υπάρχουν συγκροτήματα με κτιριακές υποδομές και επαρκή εξοπλισμό θα πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν χωρίς να γίνουν απαραίτητα συγχωνεύσεις απλά να γίνει ορθή κατανομή ειδικοτήτων ώστε να μην υπάρχουν οι ίδιες ειδικότητες σε γειτονικά σχολεία που λειτουργούν την ίδια βάρδια
Δημοτικο Σχολειο Δολισνων Αρκαδιας
Πληροφορουμαι οτι επικειται συγχωνευση του δημοτικου σχολειου μας με παρακειμενο σχολειο,του Αστρους πιθανον,για λογους λειτουργικους οικονομικους και διαχειριστικους.
Καποτε,το 83,οταν για τους ιδιους λογους,συγχωνευτηκε το σχολειο των Ανω Δολιανων με αυτο των Κατω,ειμαστε διπλοκατοικοι,το ορεινο μας χωριο μαραζωσε σχεδον αυτοματα,σε τρια χρονια ο πληθυσμος του μειωθηκε στο ημισυ.
Παρακαλω τους ιθυνοντες να επανεξετασουν την προθεση τους αυτη δεδομενου οτι προκειται για το μεγαλυτερο χωριο της Αρκαδιας που παρολιγο να γινει δημος επι Καποδιστρια,μη συμβαλλετε με την ενεργεια σας αυτη σε περαιτερω μαραζωμα του τοπου μας,θα ειναι πληγμα ανεπανορθωτο για μας,το παραδειγμα του ορεινου χωριου μας αλλωστε ειναι τοσο προσφατο…….
Ευχαριστω εκ των προτερων
Γ.Λ.Κοντογιαννοπουλος
Οι συνενώσεις σχολείων το πολύ να χρειάζονται σε συστεγαζόμενα ολιγομελή και σε αυτά τα ολιγομελή που απέχουν μεταξύ τους μερικές εκατοντάδες μέτρα. Τα υπόλοιπα δεν πρέπει να κλείσουν, γιατί δημιουργούνται αντιπαιδαγωγικές συνθήκες και συνθήκες ανισότητας, όταν πηγαινοέρχονται οι μαθητές σε μεγάλες αποστάσεις, χάνοντας χρόνο και κάνοντας έξοδα.Επίσης μεγίστη θα είναι η πολιτιστική υποβάθμιση της περιοχής που αυτό θα συμβεί. Από την άλλη πλευρά, τα πολυδύναμα σχολικά συγκροτήματα τύπου Γκράβας, δημιουργούν συγκρούσεις, κρίσεις και αντικοινωνική συμπεριφορά. Ο ξεπερασμένος θεσμός των πολυδύναμων που και στη δεκαετία του ΄80 με τον αναχρονιστικό νόμο 1566/85, ήταν παρωχημένος, δεν ταιριάζει στα σημερινά πολυπολιτισμικά σχολεία. Ο Γέρος της Δημοκρατίας είχε πεί: «Η σπατάλη για την Παιδεία είναι η μεγαλύτερη επένδυση». Η κατάργηση ή η συγχώνευση σχολικών μονάδων ελάχιστα θα ανακουφήσει το χρέος της χώρας. Ας ελαττωθεί ο αριθμός των βουλευτών του κοινοβουλίου, στον ελάχιστο αριθμό που προβλέπει το σύνταγμα.
Ήταν καταιγιστικό !!
Έξι σελίδες κόλαφος για τους άκαπνους των ασκήσεων επί χάρτου, για τους εμπόρους του μέλλοντός μας.
Στο προσκήνιο εμφανίζονται φορώντας το μανδύα του εκσυγχρονιστή-παιδαγωγού σ’ έναν εκ των προτέρων οριοθετημένο «διάλογο» με βραχύ χρονικό ορίζοντα και προαποφασισμένο το αποτέλεσμα (τις συγχωνεύσεις των σχολείων εν προκειμένω, που τίθενται ως προαπαιτούμενο του «διαλόγου» από το πρώτο κιόλας ερώτημα).
Από την άλλη, στο παρασκήνιο παζαρεύουν ,στα σελίνια, τη θεατρική τους παράσταση με τους νέους μας τοποτηρητές του ΔΝΤ και παρόλα αυτά προσδοκούν ακόμα το χειροκρότημα του φιλοθεάμονος κοινού.
Κ.κ υπουργοί, υφυπουργοί, συνυπουργοί και παρατρεχάμενοι είστε τελικά γυμνοί!
Καθένας μπορεί να το καταλάβει διαβάζοντας μόνο αυτές τις έξι -έως τώρα- σελίδες όπου αντί του αναμενόμενου χειροκροτήματος, εισπράττετε βροχηδόν από πλατεία και εξώστη σφυρίγματα και αποδοκιμασίες.
Δεν περιμένω, φυσικά, κάτι τέτοιο να σας πτοήσει ούτε να σας κάνει να επαναπροσδιορίσετε τα χαμένα, για σας, αυτονόητα του δημοκρατικού διαλόγου.
Απλά θέλω να δηλώσω ότι κάποιες φορές νιώθω περήφανος για τους συμπατριώτες μου και μία από αυτές ήταν η ανάγνωση αυτών των έξι σελίδων.
Τα σέβη μου..
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ ΤΗΣ «ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ» ΕΛΗΞΕ.
ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΑΜΕ ΣΑΝ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΣΑΝ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΝΤ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ.
ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΤΟ ΘΕΑΡΕΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ(MEGA-NEA-BHMA-EΘNOΣ-IN GR KTΛ):
ΘΑ ΜΑΣ ΤΟΝΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΩΝ.
ΘΑ ΜΑΣ ΤΟΝΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ «ΣΤΡΙΜΩΓΜΑΤΟΣ» ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΩΝ.
ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ!
ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΤΕΜΠΕΛΗΔΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ!
ΘΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ ΤΗΝ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ ΤΩΝ ΗΔΗ ΠΕΝΙΧΡΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΜΑΣ!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ.ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΕΙ!
ΘΕΣΣΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ
Θεωρώ πως μοναδικό κίνητρο στις συνενώσεις που προτίθεται να προβεί το Υπουργείο είναι αφενός να μειωθούν οι οργανικές θέσεις στα σχολεία άρα και η ανάγκη για πρόσληψη προσωπικού (σε συνδυασμό με τη φημολογούμενη αύξηση ωραρίου) αφετέρου δε να καταστήσει τις σχολικές μονάδες «δυσπρόσιτες» για μεγάλο αριθμό των μαθητών. Ευελπιστεί πως θα εξοικονομήσει λεφτά από την μείωση των αριθμών διευθυντών και καθηγητών χωρίς να μπορεί να σκεφτεί τις συνέπειες της πράξης. Ζείτε κυρία Υπουργέ μάλλον σε μεγάλη Πόλη πολλά χρόνια και έχετε χάσει επαφή με την περιφέρεια.
ΕΡΩΤΗΣΗ 1
Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να γίνουν συγχωνεύσεις σχολείων.Η κυβέρνηση θα πρέπει να ανατρέξει σε άλλους πόρους ώστε να βρει έσοδα.Η μόρφωση και η παιδεία των νέων είναι πολύτιμο αγαθό και αναγκαιότητα.
Στη δική μας περίπτωση η συγχώνευση θα επιφέρει:
1.Ολέθρια υποβάθμιση του χωριού μας
2.Θέτουμε τους μαθητές σε κίνδυνο αφού κάθε μέρα θα καλλόυνται να περάσουν τουλάχιστον μία ώρα σε οποιοδήποτε μεταφορικό μέσο.Επιπλέον επιφέρει κόπωση και τα στερεί από πολύτιμο χρόνο για άλλες δραστηριότητες.
3.Οι γονείς θα επιβαρυνθούν οικονομικά σε δύσκολες εποχές για την χώρα μας.
Προσυπογράφω ανεπιφύλακτα το σχόλιο του κ.ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ,Δ/ΝΤΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΕΝΤΑΒΡΥΣΟΥ Ν.ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ. Υπάρχουν πάρα πολλοί άλλοι παράγοντες, πέραν του προφανούς οικονομικού προβλήματος, οι οποίοι θα πρέπει να συνυπολογιστούν. Και οι εθνικοί λόγοι είναι ο σημαντικότερος τομέας που θα πρέπει να εστιαστεί το Υπουργείο(ΕΘΝΙΚΗΣ)Παιδείας, δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.
Οι συγχωνεύσεις των σχολείων θα είχαν πραγματικά παιδαγωγικό χαρακτήρα αν η χώρα μας είχε εξασφαλισμένα σύγχρονα κτιριακά συγκροτήματα και με τον απαιτούμενο εξοπλισμό αλλά και αριθμό εκπαιδευτικών τέτοιο που θα καθιστούσε δυνατή τη σωστή εκπαίδευση μεγάλου αριθμού παιδιών σε ένα σχολείο.Επειδή όμως η δημόσια εκπαίδευση στην Ελλάδα δεν παρέχει τέτοια προνόμια στους μαθητές της δεν δικαιούμαστε να μιλάμε για αλλαγές παιδαγωγικού χαρακτήρα.Το μόνο που μπορεί να μας προσφέρει αυτό το μέτρο είναι άλλη μια υποβάθμιση στην εκπαίδευση των παιδιών μας.Εμείς ως σύλλογος γονέων και κηδεμόνων ενός σχολείου άμεσα θιγόμενου από αυτό το απαράδεκτο και για οικονομικούς λόγους μέτρο ρωτάμε: Πού θα μεταφερθούν όλοι αυτοί οι μαθητές όταν γνωρίζουμε και γνωρίζετε πως όλα τα σχολεία των γειτονικών μας περιοχών έχουν ήδη αυξημένο αριθμό μαθητών και αδυνατούν να δεχτούν κι άλλους? Επίσης που θα απορροφηθούν οι μαθητές που έως σήμερα πήγαιναν σε ιδιωτικά σχολεία και λόγο της οικονομικής κρίσης αναγκάζονται να συνεχίσουν την μάθησή τους σε δημόσιο σχολείο? αν σε όλα αυτά προσθέσουμε πως οι Δήμοι μας τα τελευταία 20 χρόνια έχουν ραγδαία πληθυσμιακή ανάπτυξη, αντιλαμβανόμαστε πως όχι μόνο δεν υπάρχει το περιθώριο να κλείνουν σχολεία αλλά είναι επιτακτική και άμεση ανάγκη η δημιουργία νέων σχολικών κτιρίων έτσι ώστε να καλυφθούν οι αυξανόμενες ανάγκες μας.Εμείς λοιπόν σαν Σύλλογος αλλά και οι πολίτες των όμορων περιοχών μας είμαστε αποφασισμένοι να διεκδικήσουμε το δικαίωμα των παιδιών μας για αξιοπρεπής και ανθρώπινες συνθήκες εκπαίδευσης.
Είναι απαράδεκτο να λειτουργούν ολιγοθέσια σχολεία γιατί δεν δίνουν στους μαθητές τις ίδιες ευκαιρίες για μάθηση. Δεν μπορεί ο εκπαιδευτικός να λειτουργήσει με συγχρονες μεθόδους παιδαγωγικής. Στην πλειονότητά τους τα σχολεία αυτά δεν έχουν υποδομή. Τα λειτουργικά τους έξοδα είναι πολλα χωρίς να έχουμε αποτέλεσμα και λειτουργούν σε βάρος των μαθητών. Οι πόροι που θα εξοικονομηθούν θα επενδυθούν και πάλι στην εκπαιδευση, στο νέο σχολείο που οραματιζόμαστε. Επιτέλους πρέπει να ληφθούν αποφάσεις για ένα σύγχρονο σχολείο.
Εχω δει πολά σχολικά κτήρια να στεγάζουν περισσότερα από ένα σχολεία, δίνοντας την εντύπωση σχολικού εμπορικού κέντρου όπου πολλά καταστήματα πωλούν τα ιδια ή και διαφορετικά προϊόντα (μάθησης).
Νομίζω ότι «ένα κτήριο = ένα σχολείο», στο πρότυπο των ιδιωτικών, θα επιφέρει οικονομία κα καλύτερη εκμετάλευση του προσωπικού(εκπαιδευτικού και βοηθητικού).
Θα χαθούν βέβαια κάποιες διευθυντικές θέσεις αλλά τα σχολεία υπάρχουν για τους μαθητές και όχι για τους δασκάλους.
Θέλουμε να εκφράσουμε την επιθυμία μας για την διατήρηση της λειτουργίας του εσπερινού γενικού λυκείου Αιγάλεω. Στο άκουσμα της πιθανότητας για συγχώνευση των εσπερινών, απογοητευτήκαμε. Η προσφορά του λυκείου αυτού είναι τεράστιας σημασίας για εμάς τους ίδιους, για τις οικογένειές μας και συνακόλουθα για την ίδια την κοινωνία. Στα εσπερινά είναι παιδιά που εργάζονται όλη μέρα και σίγουρα αν τους πουν οτι το λύκειό τους θα βρίσκεται σε πιο μακρινή απόσταση, πολύ πιθανόν να διακόψουν. Πέρα απο αυτό εάν κριθεί απαραίτητη η συγχώνευση, τότε απο τη δική μας εμπειρία προτείνουμε οπωσδήποτε να παραμείνει το λύκειο Αιγάλεω για πολλούς λόγους. Συγκεκριμένα:
-Το επίπεδο των καθηγητών είναι άριστο απο όλες τις απόψεις. Είναι άτομα που γνωρίζουν άπταιστα το αντικείμενο που διδάσκουν και το σημαντικότερο έχουν την ικανότητα να μεταδίδουν στον μαθητή τις γνώσεις τους. Είναι δίκαιοι, κινούνται με αξιοκρατικά κριτήρια, είναι κοντά στους μαθητές στα τυχόν προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τους δίνουν τις κατάλληλες κατευθύνσεις, συμβάλλοντας όχι μόνο στη μόρφωση αλλά γενικότερα στην παιδεία του ατόμου.
– Η Διεύθυνση του λυκείου, που αποτελείται από άτομα ιδιαιτέρως αξιόλογα, λειτουργεί άψογα και έτσι στο σχολείο επικρατεί ένα κλίμα σεβασμού, πειθαρχίας και ομόνοιας.
– Οι επιτυχίες των μαθητών είναι μεγάλες. Πολλοί έχουν περάσει σε ανώτερες και ανώτατες σχολές με τη διαδικασία των πανελληνίων εξετάσεων, για τις οποίες γίνεται πάρα πολύ καλή προετοιμασία.
-Τέλος, το λύκειό μας κατέχει πολύ σημαντική γεωγραφική θέση και καλύπτει τις ανάγκες μαθητών από πολλές κοντινές περιοχές. Επίσης βρίσκεται πολύ κοντά στο μετρό, σημαντικό στοιχείο για ανθρώπους που ο χρόνος τους είναι περιορισμένος.
Όλα τα προαναφερθέντα κρίνουμε ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν από οποιαδήποτε ενέργεια. Εμείς εκφράζουμε ολόψυχα την επιθυμία μας και παρακαλούμε για τη διατήρηση του σχολείου μας, το οποίο έχει προσφέρει πολλά όλα αυτά τα χρόνια.
Οι λόγοι που οδηγούν στην κατάργηση σχολικών μονάδων είναι
1)Το σκάνδαλο της Siemens
2)Tα δομημένα ομόλογα
3)Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου
4)Η ληστεία με την φούσκα του χρηματιστηρίου
5),6),7) κοκ
Καλείται τώρα η νέα γενιά να ξεπληρώσει εσάς που ξεπουλήσατε την Ελλάδα στο κυνήγι του πλούτου και της ματαιοδοξίας σας. Έλληνες πολιτικοί αποτύχατε.
Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη και σαν Έλληνας πολίτης απαιτώ να δημοσιευτεί στην Δημόσια Ψηφιακή Διαβούλευση.
Αλήθεια, γιατί να συμμετέχουμε σ’ αυτήν αλλά και σε άλλες διαβουλεύσεις, αφού τελικά θα γίνει ό,τι έχει προαποφασιστεί; Σας θυμίζω τη διαβούλευση για τον τρόπο πρόσληψης των εκπαιδευτικών. Ε..κι εκεί εφάρμοσαν τα ακριβώς αντίθετα απ’ αυτά που πρότεινε ο κόσμος που συμμετείχε. Μήπως ματαιοπονούμε; ή εκτονωνόμαστε για λίγο πληκτρολογώντας ή βαυκαλιζόμαστε με το ιδεολόγημα της ηλεκτρονικής δημοκρατίας μας;
Αρχικά έχω να επισημάνω ότι η δημόσια διαβούλευση είναι σημαντική και δημιουργεί απο μόνη της δυναμική προοπτική επίλυσης των σοβαρών προβλημάτων της παιδείας.Χρειάζεται όμως να δοθεί περισσότερος χρόνος,προκειμένου να εκφραστούν ,μέσω των αρμοδίων οργάνων τους, οι Δήμοι και οι Περιφέρειες.Η αναγκαιότητα για συνενώσεις των Σχολείων έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από Νομό σε Νομό και κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να είναι μονοσήμαντη,δηλαδή το μικρό Σχολείο (απο άποψη μαθητικού δυναμικού) να μεταφέρει τους μαθητές του σε ένα μεγαλύτερο έστω και αν διαθέτει καλύτερες υποδομές.Γιατί δεν προβλέπεται η αντίστροφη πορεία;
Το Σχολείο μας που διαθέτει όλες τις σύχρονες υποδομές,οι περισσότερες των οποίων είναι ιδρώτας καθηγητών και γονέων,γιατί να τελεί υπό την απειλή κατάργησης του;Σε πόσα Σχολεία υπάρχουν στον ίδιο χώρο γήπεδο ποδοσφαίρου με σκεπαστές κερκίδες και προβολείς, γήπεδο μπάσκετ με ταρτάν και προβολείς,αποδυτήρια,κλειστό γυμναστήριο;Και όλα αυτά σε απόσταση 10 μέτρων.Διερωτήθηκε κανείς ότι πόσο σημαντικά είναι για τους μαθητές ο ήλιος και το οξυγόνο;Οι μαθητές μας και οι καθηγητές μας έχουν όλες τις δυνατότητες ψηφιακής διδακαλίας,ασύρματο και ενσύρματο ιντερνέτ,διαδραστικούς πίνακες και αίθουσες εύκολης πρόσβασης για όλους.
Βιβλιοθήκη,αίθουσα μουσικής,φυσικών επιστημών,τεχνολογίας.Ο αριθμός των μαθητών είναι και θέμα χωροταξικής κατανομής.Η νοοτροπία σε ένα μικρό Νομό να θέλουμε να συγκεντρώσουμε όλες τις πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες,μακροπρόθεσμα θα αποδειχθεί εσφαλμένη.Μπορεί κάποιος να μας απαντήσει πειστικά τι περισσότερο θα απολαμβάνουν οι μαθητές μας στην πόλη;
Η χαμηλή παραβατικότητα και βία στο Σχολείο η έλλειψη καταστροφών ,δεν είναι παιδεία;Η πληθώρα εκδηλώσεων και προγραμμάτων που υλοποιήθηκαν δεν είναι παιδεία;Ότι το Σχολείο για χρόνια αφουγκράζεται τα κοινωνικά και οικονομικα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών,τα επικοινωνεί στους μαθητέςκαι αποδίδει συγκεκριμένες προτάσεις στους θεσμικούς παράγοντες ,δεν είναι παιδεία;Τελικά θέλουμε το Σχολείο κύριο φορέα παραγωγής πολιτισμού και αναπτυξιακών ιδεών η ένα Σχολείο μίζερο και εσωστρεφές που αναπαράγει τον ίδιο κακό εαυτό του;Σε ολα τα χωριά απο τα οποία προέρχονται οι μαθητές μας υπάρχουν πολιτιστικά κέντρα τα οποία και αξιοποιούμε για θεατρικές και άλλες εκδηλώσεις.
Να μας απαντήσει κάποιος πόσα τέτοια πολιτιστικά κέντρα έχει η πόλη της Καστοριάς;Εμείς οι καθηγητές θεωρούμε, ότι το Σχολείο πρέπει να αποτελεί βασικό μοχλό ανάπτυξης για μια περιοχή.Είμαστε μια αγροτική και παραμεθόρια περιοχή που χρειάζεται την στήριξη του Κράτους γιατι έχουμε 8 μήνες χειμώνα και οι περισσότεροι νέοι,αν δεν δοθούν κίνητρα,θα εγκαταλείψουν τα χωριά τους.Μη κάνετε κακή αρχή κλείνοντας Σχολεία
Ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία
Οι εκπαιδευτικές αλλαγές χρειάζονται σχεδιασμό χρόνο και διάλογο.Η αναμοριοδότηση ίσως θα ήταν χρήσιμη στις περιπτώσεις καταφανών αδικιών που υφίστανται καθώς βασίστηκαν σε παλαιότερες γνωμοδοτήσεις με τπ προηγούμενο ή ανύπάρκτο οδικό δίκτυο κτλ.
Από την άλλη η συγχώνευση σχολικής μονάδας και η διοχέτευση παιδιών σε μεγαλύτερη πρέπει να γίνεται μόνο σε περίπτωση που η μεγαλύτερη σχολική μονάδα ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ τις συνθήκες για την ομαλή και ευνοική διεκπεραίωση ΟΛΩΝ των σχολικών δραστηριοτήτων :(μαθήματα,διάλειμμα,εργαστήρια φυσική αγωγή ,γιορτές κτλ)και όχι να στοιβάζουμε παιδιά απλώς).Μιλάμε για αριθμό παιδιών ανά τάξη και δεν αναφέρουμε τις προδιαγραφές τετραγωνικών μέτρων ανά ταξη προκειμένου να τα εγγράψουμε στο κάθε σχολείο.Πρεπει να θεσπισθούν κριτηρια ΣΑΦΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΙΣΧΥΟΝΤΤΑ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ.
Εδώ επίσης πρέπει να τηρηθεί ένα μέτρο δικαιοσύνης
Αν δύο σχολεια ,νηπιαγωγεία κτλ βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόστση και έχουν πολύ λίγους μαθητές το καθένα ,εντάξει.Μπορούν να οριστούν κριτήρια ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΟ.
Από την άλλη πρέπει να γίνει μία καταγραφή σε πανελλήνιο επίπεδο για την κτιριακή υποδομή και κατάσταση των σχολείων σήμερα.Πόσα,πού,ποιές οι ανάγκες σύμφωνα με την παρούσα κοινωνικοοικονομική συγκυρία ποιές οι προβλέψεις σε δημογραφικό επίπεδο κτλ κτλ
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΠΟΦΆΣΕΙΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΟΛΑΙΕΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΠΗΡΕΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ.
Τα σημερινά σχολικά κτίρια δεν επαρκούν και δεν ανταποκρίνονται στις απαιτητικές ανάγκες της νέας πραγματικότητας .Ας χτίσουμε νέα ΟΠΟΥ ΧΡΕΙΆΖΟΝΤΑΙ ,ας βελτιώσουμε τα υπάρχοντα ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΣ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΆΛΛΗΛΑ Ή ΕΠΙΚΊΝΔΥΝΑ.
Νομίζω πως οι λόγοι που οδηγούν το υπουργείο στις συνενώσεις των σχολικών μονάδων είναι οικονομικοί,οργανωτικοί και κατ επέκταση περισσότερο ελεγχόμενοι(χωρίς αυτό απαραίτητα να είναι πάντα κακό).
Αυτά που το υπουργείο πρέπει να έχει υπ όψιν του, είναι πως κάθε αλλαγή που θέλει να προωθήσειπρέπει να είναι προς βελτίωση της δημόσιας παιδείας,προς την εξάλλειψη της ταξικής παιδείας,προς την παροχή ίσων ευκαιριών σε όλους τους μαθητές της Ελλάδας.Φυσικά βέβαια όταν λέει -το υπουργείο για δωρεάν παιδεία- να το εννοεί πλήρως.
Εάν δημιουργήσει το υπουργείο τις κατάλληλες υποδομές στις σχολικές μονάδες(κι όταν λέω κατάλληλες υποδομές εννοώ,αίθουσες διδασκαλίας επαρκείς,αίθουσες εργαστηρίων,αίθουσες προβολών,κατάλληλο και εξειδικευμένο προσωπικό με πλήρες ωράριο,νέες τεχνολογίες,αίθουσες για καλλιτεχνικά μαθήματα,αίθουσα-ες μουσικής…)τότε ναι να συνενώσει όσες σχολικές μονάδες, λόγω ιδιαίτερων συνθηκών η κάθε μία, υπολειργούν.
ΒΕΒΑΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΛΕΕΙ Η ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟς,ΓΙΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΩΝ 25-30 ΜΑΘΗΤΩΝ,ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΑ!!!!!!!!!
Αν σεβόμαστε τη δουλειά μας,τον εαυτό μας ,τους μαθητές μας,μάθημα με μαθητές πάνω από 20 δε γίνεται.Για να είμαστε σοβαροί.
Οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα είναι η περικοπή των δαπανών ακόμη κι εκεί που χρειάζεται να γίνουν (οι δαπάνες) σε όλους τους τομείς της εκπαίδευσης (Α,Β,Γ βάθμια). Αφού τα φάγατε δεξιά και αριστερά τόσες δεκαετίες (όχι τα φάγαμε μαζί – εσείς τα φάγατε!!) τώρα κόβετε το ψωμί του λαού (υλικό και πνευματικό) με κάθε τρόπο και με άφθονο προπέτασμα καπνού (αναγκαιότητες και κουραφέξαλα!). Μια σταγόνα έμεινε για να ξεχειλίσει το ποτήρι αφού κάνετε τα αναγκαία όργιά σας σε παιδεία και υγεία.
Επειδή είχα την τύχη να διεξαγάγω έρευνα με θέμα: «Φιλοδοξίες και προσδοκίες μαθητών και γονέων για σπουδές και επαγγέλματα στις Κυκλάδες. Διαμορφωτικοί τους παράγοντες», σε επίπεδο Κυκλάδων και να μελετήσω από κοντά τα προβλήματα των σχολείων, καταθέτω τα παρακάτω βιβλιογραφικά και ερευνητικά πορίσματα που δείχνουν ότι η ούτως ή άλλως άνιση κατανομή των εκπαιδευτικών ευκαιριών σε επίπεδο Νομού μπορεί να επηρεάζει τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα, δηλαδή να διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες. Σε πολλές περιπτώσεις πάντως ενδείκνυται η συνένωση σχολείων.
Εξάλλου είναι ευκαιρία να δούμε το πρόβλημα στη σωστή του διάσταση, δηλαδή πώς θα δημιουργήσουμε συνθήκες που να ευνοούν την παραμονή και επαγγελματική εγκατάσταση των νέων στον τόπο κατοικίας τους.
1. Όπως χαρακτηριστικά γράφει η Ηλιού (1990):
«Η γεωγραφικά άνιση κατανομή των εκπαιδευτικών ευκαιριών αποτελεί προβολή των αποτελεσμάτων πολλών μεταβλητών και αποτύπωσή τους στο χώρο. Η ιστορική εξέλιξη, η κοινωνική διαστρωμάτωση, το επίπεδο των οικονομικών δραστηριοτήτων, οι οικολογικοί και δημογραφικοί παράγοντες, αλλά ακόμα και το είδος και η πυκνότητα του σχολικού δικτύου και ο τρόπος λειτουργίας του μέσα στο χρόνο, καθορίζουν αυτά τα αποτελέσματα» (σελ.18).
2. Ο Shucksmith (2004) υποστηρίζει ότι στην επαρχία οι εκπαιδευτικές υπηρεσίες συγκεντρώνονται στα αστικά ή ημιαστικά κέντρα για εξοικονόμηση χρημάτων και εξασφάλιση ποιότητας, αυτή η συγκέντρωση όμως αναγκάζει πολλούς μαθητές να ταξιδεύουν μεγάλες αποστάσεις προκειμένου να φτάσουν στο σχολείο τους και θέτει το ερώτημα για το πόσο μεγάλη απόσταση μπορεί να διανύει καθημερινά ένας μαθητής χωρίς αυτή να επηρεάζει την απόδοσή του στο σχολείο. Οι συνθήκες αυτές μπορεί να λειτουργήσουν αποθαρρυντικά ως προς τη συνέχιση της εκπαίδευσής τους.
3. Κατά κάποιο τρόπο, η γεωγραφική ιδιαιτερότητα του νομού Κυκλάδων καθιστά αναπόφευκτη την ανισότητα στην παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Γρυλλάκη (2003: 48), «δε θα ήταν ρεαλιστική η απαίτηση ανέγερσης ενός Λυκείου σε ένα μικρό νησί όπως η Αντίπαρος, όταν ο αριθμός των μαθητών είναι ελάχιστος». Αυτό όμως έχει ως συνέπεια την αναγκαστική καθημερινή μετακίνηση των μαθητών στη γειτονική Πάρο, γεγονός που προκαλεί πρόσθετο οικονομικό κόστος για τις οικογένειες των μαθητών, πρόσθετη ταλαιπωρία και πιθανές απουσίες όταν η ακτοπλοϊκή σύνδεση δεν είναι εφικτή. Η ανισότητα στις εκπαιδευτικές υπηρεσίες δεν είναι όμως μόνο ποσοτική αλλά και ποιοτική, δηλαδή όχι μόνο οι προσφερόμενες εκπαιδευτικές δυνατότητες είναι λιγότερες στα μικρά νησιά, αλλά και η υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων είναι σαφώς κατώτερη, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά.
4. Η απόσταση από το σχολείο έχει διαπιστωθεί από παλιά ότι δημιουργεί συνθήκες ανισότητας:
Ο Μυλωνάς (1982), μελετώντας την κοινωνική αναπαραγωγή μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, ξεκινάει από το δημοτικό σχολείο υποστηρίζοντας ότι ο βαθμός του απολυτηρίου του δημοτικού είναι συνάρτηση διαφόρων παραγόντων: της απόδοσης του παιδιού στο σχολείο, του κοινωνικοοικομικού γοήτρου της οικογένειας, των προσδοκιών του δασκάλου για το μαθητή σύμφωνα με τα σχολικά και εξωσχολικά κριτήρια και της «απόστασης» του σχολείου από τον τόπο κατοικίας (σελ.136-137). Η απόσταση του σχολείου από τον τόπο κατοικίας, που χρησιμοποιείται ως δείκτης των κοινωνικο-πολιτιστικών και οικονομικών συνθηκών, διαπιστώνεται επίσης ότι σχετίζεται άμεσα και με το σχολικό αποκλεισμό από το γυμνάσιο (σελ. 141-144). Ακολούθως και η εικόνα των ποσοστών φοίτησης των μαθητών στο γυμνάσιο, «…αποτελεί γενικά έναν πίνακα – αντίγραφο της κατανομής των κοινωνικο-πολιτιστικών αγαθών μέσα στις γεωγραφικές ενότητες…» (σελ. 152). Επαληθεύεται έτσι η βασική υπόθεση της έρευνάς του, ότι δηλαδή:
Η “απόσταση” της οικογενειακής κατοικίας από το γυμνάσιο και από την πόλη “δείχνει” το κοινωνικο-πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο της οικογένειας καθώς και του ανθρωπο-γεωγραφικού και σχολικού της περιβάλλοντος και σαν μεταβλητή συνδυάζει τη δράση της με άλλων παρόμοιων ενισχύοντάς τες και όλες μαζί καθορίζουν, κατά το μεγαλύτερο μέρος, τη “σχολική πορεία” του μαθητή (σελ.160).
Όπως αναφέρουν επίσης σχετικά πρόσφατες έρευνες (James, Wyn, Baldwin, Hepworth, McInnis & Stephanou, 1999˙ Shucksmith, 2004), ένας παράγοντας που πιθανώς να έχει σημαντικό ρόλο στις απομακρυσμένες περιοχές είναι η «απόσταση» από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Όταν η χιλιομετρική απόσταση που διανύουν οι νέοι για να σπουδάσουν – κυρίως σε σχέση με το πανεπιστήμιο – μεγαλώνει υπερβολικά, αυτό λειτουργεί αποτρεπτικά για τη συνέχιση των σπουδών.
5. Το σχολείο στην επίτευξη της αναπαραγωγικής του λειτουργίας «ε-πιστρατεύει ένα σύνολο από πρακτικές και μεθοδεύσεις», μεταξύ των οποίων η αξιολόγηση της σχολικής επίδοσης, το εξεταστικό σύστημα, η διάρθρωση του σχολικού δικτύου και η υλικοτεχνική υποδομή (Κυρίδης, 1996: 57). Τα μέσα, τα υλικά, οι κτιριακές εγκα-ταστάσεις, τα εποπτικά μέσα διδασκαλίας μπορούν να δημιουργή-σουν προϋποθέσεις αποτυχίας. Ο μεγάλος αριθμός μαθητών ανά τάξη, η έλλειψη εργαστηρίων, τα ακατάλληλα βιβλία, τα μακρινά σχολεία δημιουργούν μια «πλαστή ισότητα», η οποία ουσιαστικά προκαλεί ανισότητα και οδηγεί τους μαθητές των μειονεκτικών πε-ριβαλλόντων σε αποτυχία (Δημητρόπουλος & Καλούση, 1998).
6. Υπάρχουν όμως και απόψεις υπέρ της συνένωσης σχολείων. Τέτοιες περιπτώσεις σχολείων υπάρχουν πραγματικά στις Κυκλάδες και αλλού. Προϋποθέτουν όμως τη δημιουργία των κατάλληλων σχολικών υποδομών για τις συνενώσεις, δηλαδή τη δαπάνη πολλών χρημάτων, κάτι που απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση:
«Παρά το γεγονός ότι τελευταία αναγνωρίζονται πολλά πλεονεκτήματα των απομακρυσμένων μικρών σχολείων ως προς το σχολικό κλίμα, την εξατομίκευση της διδασκαλίας, τα μαθησιακά αποτελέσματα, τη συμμετοχή στην κοινοτική ζωή, κ.ο.κ., (Nash, 1980˙ Παπασταμάτης, 1998˙ Μπρούζος, 2002), αναγνωρίζονται επίσης και οι προκλήσεις οι οποίες οδηγούν σε δυσμενή εκπαιδευτικά αποτελέσματα σε σύγκριση με τους μαθητές των με-γάλων αστικών σχολείων. Ως μειονεκτήματα αναφέρονται η προσωρινή διαμονή των εκπαιδευτικών στις μειονεκτικές περιοχές, η απειρία τους και η έλλειψη παιδαγωγικής καθοδήγησής τους, η απουσία κάποιων μαθημάτων, τα οποία, ενώ διδάσκονται στα πολυθέσια, δεν είναι εφικτό να διδάσκονται στα ολιγοθέσια σχολεία λόγω έλλειψης εξειδικευμένου εκπαιδευτικού προσωπικού και αδυναμίας του προγράμματος, η ανεπάρκεια στην υλικοτεχνική υποδομή».
Χρήσιμα συμπεράσματα της έρευνας:
1. Διαπιστώθηκε ότι τόσο το εκπαιδευτικό περιβάλλον με τη διαθεσιμότητα και προσβασιμότητα που παρέχει στους τύπους και τις βαθμίδες εκπαίδευσης, όσο και το επαγγελματικό περιβάλλον με τη διαθεσιμότητα ή μη των επαγγελμάτων, διαφοροποιούν ως ένα βαθμό τις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές φιλοδοξίες και προσδοκίες των μαθητών και των γονέων και τις εναρμονίζουν στις πραγματικές δυνατότητες που παρέχονται στον τόπο κατοικίας. Παράλληλα, διαφέρει ο τρόπος που οι μαθητές και οι γονείς αντιμετωπίζουν τις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές συνθήκες της περιοχής τους και αυτή η αντίληψή τους για το εκπαιδευτικό και επαγγελματικό περιβάλλον τους σχετίζεται ως ένα βαθμό με τις φιλοδοξίες και προσδοκίες τους για τις σπουδές και το μελλοντικό επάγγελμα του μαθητή.
2. Η φιλοδοξία που εκφράζουν οι μαθητές και οι γονείς για το μελλοντικό επάγγελμα των μαθητών έχει σαφή κατεύθυνση προς επαγγέλματα υψηλού κύρους, όπως είναι τα επιστημονικά, εκπαιδευτικά, καλλιτεχνικά και συναφή επαγγέλματα. Όταν όμως τίθεται το ερώτημα σε πιο ρεαλιστική βάση, δηλαδή αφορά την προσδοκία για το επάγγελμα στο οποίο τελικά θα καταλήξει ο μαθητής, οι απαντήσεις των μαθητών και των γονέων έχουν σαφή προσανατολισμό σε επαγγέλματα περισσότερο «συμβατά» με την τοπική αγορά εργασίας και τα ατομικά και οικογενειακά χαρακτηριστικά. Τα επαγγέλματα αυτά αφορούν γεωργικές, εργατικές, οικοδομικές, τεχνικές ασχολίες και τουριστικές, ξενοδοχειακές, εμπορικές και συναφείς δραστηριότητες.
3. Η προτίμηση που εκφράζουν οι μαθητές για τον τόπο άσκησης του μελλοντικού τους επαγγέλματος, μολονότι αποτυπώνεται, όπως και οι φιλοδοξίες και προσδοκίες, σε μια συγκεκριμένη τομή του χρόνου και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρείται βέβαιο ότι θα παραμείνει αμετάβλητη στο μέλλον, διαμορφώνεται σε σχέση με τη φιλοδοξία και προσδοκία τους, αλλά και σε σχέση με τις πιθανότητες που έχουν να καταφέρουν τελικά να ασκήσουν το επάγγελμα που θα ήθελαν στην περιοχή τους. Όταν τίθεται το δίλημμα αν σκοπεύουν να παραμείνουν στον τόπο τους ή να φύγουν προκειμένου να ασκήσουν το επάγγελμα της επιλογής τους στην περίπτωση που ο τόπος τους δεν τους παρέχει αυτή τη δυνατότητα, η πρόθεση των μαθητών διαμορφώνεται και πάλι σε σχέση με το είδος του επαγγέλματος που φιλοδοξούν ή προσδοκούν. Οι μαθητές που εκφράζουν φιλοδοξία ή προσδοκία για υψηλότερου επιπέδου σπουδές και φιλοδοξία ή προσδοκία για μη «συμβατά» ή λιγότερο διαθέσιμα στην περιοχή επαγγέλματα είναι περισσότερο αποφασισμένοι να εγκαταλείψουν τον τόπο τους για να πετύχουν το στόχο τους.
4. Εξετάστηκε επίσης ο ρόλος παραγόντων, οι οποίοι από τη διεθνή βιβλιογραφία έχουν καταγραφεί ως σημαντικές επιδράσεις στις φιλοδοξίες και προσδοκίες. Μεταξύ αυτών των παραγόντων συμπεριλήφθηκε η σχολική επίδοση, το φύλο, το εκπαιδευτικό και επαγγελματικό επίπεδο των γονέων και άλλα ατομικά, οικογενειακά και κοινωνικά χαρακτηριστικά, όπως ο αριθμός των εξωσχολικών μορφωτικών δραστηριοτήτων του μαθητή, τα ενδιαφέροντα και οι ιδιαίτερες ικανότητές τους, όπως τις εκφράζουν οι ίδιοι οι μαθητές, η επίδραση σημαντικών άλλων προσώπων, όπως ο εκπαιδευτικός. Επιβεβαιώθηκε η σημασία των παραπάνω παραγόντων στη διαμόρφωση των φιλοδοξιών και προσδοκιών, ενώ για παράγοντες όπως ο αριθμός των παιδιών της οικογένειας, το οικονομικό επίπεδό της, ο χρόνος που οι γονείς αφιερώνουν καθημερινά στα παιδιά τους, δεν τεκμηριώθηκε σημαντικός ρόλος.
Χρήσιμες προτάσεις της έρευνας:
1. τα πορίσματα της έρευνας υποδεικνύουν την ανάγκη εντατικοποίησης της προσπάθειας για βελτίωση των εκπαιδευτικών, επαγγελματικών, κοινωνικοοικονομικών συνθηκών στις μειονεκτικές περιοχές της χώρας μας, όπως είναι τα νησιά των Κυκλάδων, με στόχο τη διαμόρφωση περισσότερων εκπαιδευτικών και επαγγελματικών ευκαιριών και προοπτικών για τους κατοίκους αυτών των περιοχών. Αποδεικνύεται ότι η συγκράτηση του πληθυσμού και ειδικά των νέων ανθρώπων στις γεωγραφικά μειονεκτικές περιοχές απαιτεί μεθοδική και συστηματική βελτίωση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών που παρέχονται στις περιοχές αυτές και των επαγγελματικών δυνατοτήτων και προοπτικών, προσπάθεια που πρέπει να συνοδευτεί με μέτρα στήριξης της απασχόλησης και κίνητρα για την επαγγελματική ένταξη και ανάπτυξη των νέων στον τόπο τους. Στο πλαίσιο αυτό είναι βέβαιο ότι η βελτίωση και ο εκσυγχρονισμός των υποδομών, των συγκοινωνιών και των κρατικών υπηρεσιών θα επηρεάσουν θετικά την εγκατάσταση και επιστροφή των νέων στις εστίες τους.
2. Η συστηματική προσπάθεια για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του σχολείου – ιδιαίτερα του ολιγοθέσιου απομακρυσμένου σχολείου – και η συνακόλουθη απαλλαγή των οικογενειών που διαμένουν στις απομακρυσμένες περιοχές από το «βραχνά» του φροντιστηρίου θα οδηγήσει στην αντιμετώπιση της σχολικής αποτυχίας και της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου, στην ανύψωση του εκπαιδευτικού επίπεδου των μαθητών και των φιλοδοξιών και προσδοκιών τους.
3. Στο ίδιο πλαίσιο, οι δυνατότητες και προοπτικές που διανοίγονται τελευταία από τη ραγδαία ανάπτυξη των τεχνολογιών της πληροφορίας και των επικοινωνιών καθώς και τα επαγγέλματα που σχετίζονται με τη λεγόμενη «πράσινη» ανάπτυξη και τον εναλλακτικό τουρισμό θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ώστε να ενθαρρυνθεί η εγκατάσταση νέων επαγγελμάτων στις περιοχές αυτές σε συνθήκες μάλιστα ανταγωνιστικές με αυτές που υπάρχουν στα μητροπολιτικά κέντρα της χώρας.
Ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο στη λήψη της απόφασής σας
Με εκτίμηση
Κων/νος Κλουβάτος
ph.D Πανεπιστημίου Αιγαίου
Δ/ντής 1ου Δημ. Σχολείου Νάξου
Οποιαδήποτε αλλαγή στο χώρο της παιδείας πρέπει να την αναβαθμίζει και όχι να την υποβαθμίζει. Εκτός και αν οι αλλαγές δεν γίνονται με το σκεπτικό ότι η παιδεία αποτελεί αγαθό και δικαίωμα όλων. Η τόσο μικρή χρονική διάρκεια της διαβούλευσης, σε συνδυασμό με τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης για κατ’ επείγουσες μελέτες και αλλαγές σε διάφορους τομείς έτσι ώστε να ικανοποιηθούν οι δεσμεύσεις του μνημονίου, με κάνουν να θεωρώ βέβαιο ότι οι αλλαγές γίνονται για λόγους οικονομικούς.
Η δημιουργία πολυπληθών σχολείων, άρα και (λόγω έλλειψης υποδομών – αίθουσες διδασκαλίας, εργαστηρίων κτλ), πολυπληθών τμημάτων οδηγεί σίγουρα στην υποβάθμισης της παιδείας. Εκτός και αν θέλουμε να δημιουργήσουμε αμόρφωτους πολίτες που θα είναι πιο εύκολο να χειραγωγηθούν από τις κυβερνήσεις…
Η ερώτηση είναι αστεία…
ούτε καν πονηρή, αλλά κουτοπόνηρη…
Δεν υπάρχουν λόγοι να γίνουν συνενώσεις μονάδων. Τα χρήματα που θα χρειαστούν θα είναι περισσότερα, και επιπλέον κτηριακές υποδομές χιλιάδων ευρώ θα πέσουν σε αχρηστία.
Σκεφτείτε ο μαθητής από τη Σχοινούσα να περιμένει το καπετάν Σκοπελίτη να έρθεί για να τον ‘πετάξει’ μέχρι τη Νάξο. Τουλάχιστον οι καπετάνιοι αυτοί είναι στην ώρα τους, ενώ εσείς ακόμα να μας δώσετε σε μας τους ωρομίσθιους της άγονης γραμμής αυτά τα 300 ευρώ το μήνα που μας χρωστάτε, εννοείται περσινά.
Και έστω ότι τα νησιά δε τα πειράξετε. Αλλά τα χωριά είναι πιο εύκολη περίπτωση; Ο κυρ Δημήτρης με το λεωφορείο να μένει από λάστιχο στους χωματόδρομους της Πελοποννήσου και της Ηπείρου και να φωνάζει τον δεκάχρονο Κωστάκη και τον Μιχαλάκη: ελάτε βρε να βάλετε ένα χεράκι.
Και μη ξεχνάτε… Ο Μουσολίνι έχασε τον πόλεμο στην Ήπειρο επειδή δεν ήξερε τι βράχια και κρύο θα συναντούσε. Νόμιζε ότι θα υπήρχαν δρόμοι για τα μηχανοκίνητά του και σομπίτσες για τα φανταράκια του. Λοιπόν αφήστε τις λέσχες σας και γνωρίστε την ελλάδα ή τουλάχιστον ανοίξτε μια γεωγραφία του δημοτικού και διαβάστε για τη μορφολογία της χώρας μας.
Η αναγκαιότητα? πηγάζει από τις πρακτικές της μείωσης και της πολυδιάσπασης των σχολικών μονάδων, από τη μείωση των οργανικών θέσεων ή από τη διαμόρφωση ενός άλλου σχολείου?
Βασική προτεραιότητα για να γίνει κάτι τέτοιο είναι η κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή, τα κατάλληλα σχολικά κτίρια, αν δεν γίνει αυτό τότε μιλάμε πάλι για αναβάθμιση του σχολείου αλλά στην ουσία προκύπτει υποβάθμιση.
Μέσα απο τις εγκαταστάσεις των σχολικών κτιρίων να προβάλει το πρότυπο, το ευέλικτο σχολείο, αυτό που θα μπορεί να προσφέρει μέσα από τα κατάλληλα εργαλεία τη θετική διάθεση στη συμμετοχή όλων των τοπικών κοινωνιών, πρότυπα κοινωνικών μεταβολών και κοινωνικής αποδοχής με εμπλοκή των τοπικών κοινωνιών.
Σημαντικό στοιχείο η μετακίνηση των μαθητών, με ποιες προϋποθέσεις και πολιτικές θα γίνει?
Ιδιαίτερα στην επαρχία που οι συνθήκες των σχολικών κτιρίων,του χώρου, των αποστάσεων, οι απόψεις των γονέων και των τοπικών κοινωνιών είναι προσαρμοσμένες σε ένα διαφορετικό μοντέλο λειτουργικής και αποδοχής του σχολείου τους, θα πρέπει η πολιτεία να προχωρήσει στην πολιτική που θέλει με βάση πολλαπλών κριτηρίων και αντιλήψεων. Σίγουρα κάποιες αλλαγές και διαφοροποιήσεις πρέπει να γίνουν γνώμονα όμως το παιδαγωγικό στοιχείο για το μαθητή-πολίτη, τη λειτουργικότητα του στόχου αυτού και όχι με οικονομικά κριτήρια. Να δοθεί γενναία χρηματοδότηση στις σχολικές μονάδες για να αντεπεξέλθουν στα αυξημένα λειτουργικά έξοδα, να γίνει ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας η κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης, της προώθησης πρωτοβουλιών μέσα στις τοπικές κοινότητες και κοινωνίες. Τόσα χρόνια συζητάμε για το ανοιχτό σχολείο στην κοινωνία κι εμείς το οδηγούμε στον αποκλεισμό όλων των φορέων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τη δυναμική της σχολικής μονάδας.
Σαφείς και συγκεκριμένοι στόχοι θα βοηθήσουν και την εκπαιδευτική κοινότητα και την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους κοινωνικούς φορείς να συμβάλλουν στη Δια Βίου Μάθηση, που είναι και η προτεραιότητα του υπουργείου. Σωστή χρήση όλων των δυναμικών που έχει ο κάθε τόπος, διαμόρφωση ενός διαφορετικού αναλυτικού προγράμματος για την κάθε περιοχή (Νομό ή Περιφέρεια), συνεργασία με όλους τους παιδαγωγικούς και εκπαιδευτικούς φορείς για μια αποτελεσματική εκπαίδευση και μόρφωση.
Χρήση του διαδικτύου, μικρότερη ταλαιπωρία για το μαθητή -πολίτη, ευελιξία στις μετακινήσεις με μικρότερο κόστος και λιγότερη κόπωση των μετακινούμενων μαθητών. Η παιδαγωγική σχέση μαθητή εκπαιδευτικού να βρίσκεται σε προτεραιότητα, παροχή κινήτρων για συμμετοχή σε καινοτομίες και δράσεις, έγκαιρη τοποθέτηση όλων των εκπαιδευτικών στις σχολικές μονάδες. Θα ήταν καλό να δούμε και το περιβαλλοντικό κόστος των μετακινήσεων των μαθητών που θα προκύψουν από τις συγχωνεύσεις ή καταργήσεις των σχολικών μονάδων. Πόσοι θα μετακινηθούν, σε ποίες περιοχές, με ποια μέσα, το κόστος της μεταφοράς μήπως είναι αποτρεπτικό σε σχέση με τη λειτουργία ενός σχολείου? Νομίζω ότι οφείλουμε να δούμε το πρόβλημα από πολλές πλευρές και όχι από συγκεκριμένες που έχει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου.
Προς Περιφερειακό Δ/ντή Εκπαίδευσης Χαλάνδρι, 18/1/2011
κ. Κουμέντο
Κοινοποίηση : Υπουργό Παιδείας κ.Διαμαντοπούλου
Δ/ντή Α΄βάθμιας Εκπαίδευσης Β΄Αθήνας κ.Βεντήρη
Δ/ντή 3ου Δημοτικού σχολείου Χαλανδρίου
Δ/ντή 15ου Δημοτικού σχολείου Χαλανδρίου
Ένωση Συλλόγων γονέων Δήμου Χαλανδρίου
Απευθυνόμαστε σε σας για να εκφράσουμε την εντονότατη ανησυχία των γονέων των μαθητών των 3ου και 15ου Δημοτικών σχολείων για τη φημολογούμενη συγχώνευση των δύο σχολικών μονάδων.
Θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι στα σχολεία μας φοιτούν 20 μαθητές- οικότροφοι του Ιδρύματος Χατζηκώνστα καθώς και 18 μαθητές στα τμήματα ένταξης. Οι μαθητές αυτοί, το γνωρίζετε ίσως καλύτερα και από εμάς λόγω της παιδαγωγικής σας ιδιότητας, χρειάζονται ιδιαίτερη και πλέον εξατομικευμένη αντιμετώπιση προκειμένου να απολαμβάνουν όλοι, οι ίδιοι και οι συμμαθητές τους, το κοινωνικό αγαθό της μόρφωσης και της παιδείας. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με ολιγομελή τμήματα.
Τα σχολεία μας αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις κτιριακής και υλικοτεχνικής υποδομής, για τα οποία και εμείς οι γονείς συνεισφέρουμε τα μέγιστα των δυνατοτήτων μας για τη βελτίωσή τους( δημιουργία σχολικής βιβλιοθήκης, ανακαίνιση αίθουσας εκδηλώσεων).
Δεν αντέχουμε και επιπλέον προβλήματα που θα δημιουργηθούν με τη συγχώνευση των δύο σχολείων και την αύξηση των μαθητών ανά τμήμα.
Είμαστε αντίθετοι στη δημιουργία πολυπληθών τμημάτων που θα αποβούν εις βάρος της εκπαίδευσης των παιδιών μας και σας ζητούμε να μην συγχωνευθούν τα σχολεία μας.
Με τιμή
τα ΔΣ
ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ» ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ» ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΑΦΟΥ»ΠΡΩΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ» ΧΑΡΗ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ Ο ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ.
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ,ΑΝ ΘΑ ΜΑΣ ΛΑΒΟΥΝ ΥΠΟΨΗ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΦΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ!.ΤΟ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΜΑΣ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ Ο ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΟΠΟΥ ΤΟΝΙΣΕ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ.ΑΥΤΟ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ 3/ΘΕΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΓΛΙΚΑ ,ΜΟΥΣΙΚΗ,ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ.ΑΡΑ ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟ ΠΙΘΑΝΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΠΙΟ ΚΟΝΤΙΝΟ 6/ΘΕΣΙΟ Ή ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ 3/ΘΕΣΙΟ ΣΕ ΑΛΛΟ ΤΔ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ.ΣΤΙΣ 2 ΑΥΤΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΑΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΚΤΕΛ ΟΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ 7 ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΑΙΔΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ 6-12 ΕΤΩΝ,ΠΡΑΓΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΗΔΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ!
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗ ΠΕΡΙΦΕΡΙΑΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Α/ΘΜΙΑΣ,Β/ΘΜΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΟΠΟΥ ΕΠΙΣΗΜΑΝΘΗΚΕ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΩΝ ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΣΤΙΣ ΕΔΡΕΣ ΤΩΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΩΝ ΔΗΜΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ,ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΟΝΙΣΘΗΚΕ ΠΩΣ ΠΟΛΛΟΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΑΛΕΣΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ «ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΝΑΓΚΗΣ».
ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΟΛΙΑΝΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΦΕΤΟΣ 3/ΘΕΣΙΟ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ 35 ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ ΤΟΥΣ 42 ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΝ ΑΡΙΣΤΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΣΤΗ 3/ΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΓΟΝΕΩΝ ΑΦΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ -ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ,ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ,ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ,ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ,ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΧΟΡΟΥΣ!
ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΘΑ ΜΑΡΑΖΩΣΕΙ!!!!!ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΘΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΤΟΙΚΗΣΟΥΜΕ .ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ .ΣΥΝΕΧΕΙΑ,ΕΞΕΛΙΞΗ.ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΑΡΓΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ.
ΤΕΛΙΚΑ ΑΝ ΚΥΡΙΑ ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΔΩΣΤΕ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ-ΜΗ ΠΑΡΕΤΕ ΒΙΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΚΤΙΜΗΣΤΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΧΩΡΟ-ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΗΤΕ ΤΟΣΟ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ.
Η ΨΥΧΡΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ Η ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΔΕΝ ΘΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ!
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ,ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΤΟΣΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΑ ΜΕΡΗ!
κυρια Διαμαντοπουλου
η ελλαδα ειναι τυχερη που σας εχει υπουργο παιδειας.
οι ελληνες μακαριζουν την τυχη τους που ελαχε να εχουν μια τοσο αξια υπουργο παιδειας.
εμεις οι εκπαιδευτικοι προσκυνουμε την Μεγαλειοτητα σας που ασχοληθηκε με τα πραγματικα προβληματα της παιδειας και ειμαστε σιγουροι οτι θα τα λυσετε με τον καλυτερο τροπο.
ολοι οι κατοικοι της γης προσευχονται (στον θεο που πιστευει ο καθενας) για μακροημερευση σας και ευχονται να μπορεσετε (μεσω της γνωστης λεσχης) να βοηθησετε να λυθουν και τα δικα τους προβληματα.
ολοι εμεις οι γηινοι σας ευγνωμονουμε που επιλεξατε τον πλανητη μας αποκλειοντας αλλες (περισσοτερο ενδιαφερουσες ειμαι σιγουρος) προτασεις.
μετα απο εσας κλεινω ως εκπαιδευτικος.
γονυπετης εκλιπαρω να υλοποιησετε το γρηγοροτερο δυνατον τις θεσεις-προτασεις σας (και της γνωστης λεσχης βεβαιως βεβαιως).
Υ.Γ. το σχολιο ειναι σοβαρο δεν κανουμε πλακα με θεματα παιδειας
ΤΖΙΑΒΕΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Η συνένωση σχολικών μονάδων σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσε να έχει θετικά αποτελέσματα στην παιδαγωγική διαδικασία π.χ δημοτικά με 5 μαθητές και ένα δάσκαλο που διδάσκει σε όλες τις τάξεις ή τεχνικά σχολεία που δεν έχουν εξοπλισμό και έχουν μικρό αριθμό μαθητών.
Η δημιουργία όμως σχολικών μονάδων με υπερβολικά μεγάλο αριθμό μαθητών θα δημιουργήσει μια σειρά άλλων προβλημάτων που θα έχουν να κάνουν με τη διαχείριση του μαθητικού δυναμικού. Η λογική να συνενώσουμε σχολεία για καθαρά οικονομικούς λόγους δεν θα πρέπει έχει θέση στην εκπαίδευση. Οι όποιες συγχωνεύσεις γίνουν θα πρέπει να στηρίζονται κατά κύριο λόγο σε παιδαγωγικά κριτήρια και όχι σε οικονομικά.
Ειδικότερα για τα ΕΠΑΛ όπου ένας μεγάλος αριθμός των μαθητών προέρχεται από όμορους αλλά και σε αρκετές περιπτώσεις από απομακρυσμένους δήμους (λόγω αναζήτησης συγκεκριμένης ειδικότητας ), με τις απεργίες των ΜΜΜ οι μαθητές αδυνατούν να προσέλθουν στο σχολείο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα. Αν σε κάθε Δήμο υπήρχε ένα Τεχνικό σχολείο με όλες τις ειδικότητες τότε δεν θα υπήρχε σοβαρό πρόβλημα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι υπάρχουν Δήμοι που δεν έχουν καν ΕΠΑΛ (π.χ. Δήμος Μεταμόρφωσης).
Ειδικά στις μεγάλες πόλεις που υπάρχουν συγκροτήματα με κτιριακές υποδομές αλλά και εξοπλισμός θα πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν χωρίς να γίνουν απαραίτητα συγχωνεύσεις σχολείων απλά να γίνει σωστή κατανομή ειδικοτήτων ώστε να μην υπάρχουν οι ίδιες ειδικότητες σε γειτονικά σχολεία που λειτουργούν την ίδια βάρδια
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ειδικά για τα ΕΠΑΛ ότι πολλοί δήμαρχοι δεν τα θέλουν στον δήμο τους λόγο του ότι σε αυτά φοιτούν μαθητές από πολλούς όμορους δήμους αλλά και από απομακρυσμένους . Πως λοιπόν θα έχουν λόγο οι τοπικοί άρχοντες όταν τεχνικά σχολεία δεν θα θέλουν στην περιοχή τους .
ΕΙΜΑΙ ΜΗΤΕΡΑ 4 ΠΑΙΔΙΩΝ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥ ΚΟΡΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΤΗΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΛΙΣ ΔΥΟ ΧΡΟΝΩΝ.ΟΠΩΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΑΦΟΡΑ ΑΜΕΣΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 18 ΧΡΟΝΙΑ.ΑΝ ΕΙΧΑΤΕ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΤΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΩΝ 16-18 ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΑΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΒΕΒΑΙΟ ΜΕΛΛΟΝ.ΣΑΣ ΠΛΥΡΟΦΟΡΩ ΟΤΙ 8-10 ΠΑΙΔΙΑ ΑΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΩΡΕΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΩΝ ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ. ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΜΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΧΡΟΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 18 ΧΡΟΝΙΑ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ(ΣΕΛ.61)ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΩΝ 60-70 ΨΥΧΩΝ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ….
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΑΙΡΗ ΤΣΕΡΓΑ
Να ξεκινήσω με μια ένσταση επί της διαδικασίας. Είναι δυνατόν για ένα θέμα τόσο σοβαρό να δίνεται από το υπουργείο η εκπληκτική διορία των 2 (δύο) εργασίμων ημερών + ένα σαββατοκύριακο για να συζητηθεί; Μήπως αυτό και μόνο δείχνει πόσο πραγματικά νοιάζεται το υπουργείο για τη γνώμη μας επί του θέματος;
Έχοντας περάσει από την εκπαιδευτική διαδικασία σε όλες της τις μορφές (εργαζόμενος σε Φροντιστήριο, σε Ιδιωτικό Λύκειο και τα τελευταία 8 χρόνια σε Δημόσιο Λύκειο) έχω να παρατηρήσω ότι το Υπουργείο Παιδείας ανέκαθεν, αλλά πολύ περισσότερο τα τελευταία χρόνια έχει επιλέξει να αντιμετωπίζει την Παιδεία, πιο πολύ σαν εμπόρευμα, παρά σαν λειτούργημα ή αγαθό. Βλέποντας την λοιπόν σαν εμπόρευμα, είναι πολύ λογικό να θέτει σαν κύριο στόχο τη μείωση του λειτουργικού κόστους και την ποιότητα της παρεχόμενης Παιδείας να την βάζει σε πολύ δεύτερη μοίρα.
Δεν έχουμε όμως την ίδια άποψη οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς. Με βάση τις παραπάνω σκέψεις έχω να κάνω τις εξής παρατηρήσεις:
1. Πολυπληθή τμήματα των 20+ μαθητών ΔΕΝ προάγουν την εκπαιδευτική διαδικασία. Αλήθεια έχετε ακούσει ποτέ φροντιστήριο ή Ιδιωτικό σχολείο (από αυτά που οι υπουργοί και οι βουλευτές στέλνουν τα παιδιά τους), να διαφημίζει ότι έχει πολυμελή τμήματα; Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα.
2. Ειδικά στα επαρχιακά σχολεία στα οποία μάλιστα συχνά δεν υπάρχουν κοντινά φροντιστήρια – και τα οποία, κυρίως, το υπουργείο προσπαθεί να συνενώσει – παρουσιάζονται πολλές ιδιόμορφες περιπτώσεις ανάμεσα στους μαθητές. Για να επιτελέσει σωστά ο εκπαιδευτικός το έργο του πρέπει να ασχοληθεί με τις ιδιαιτερότητες των μαθητών, πράγμα δύσκολο έως αδύνατο σε πολυπληθή τμήματα.
3. Το σταδιακό κλείσιμο των μικρών σχολικών μονάδων θα αποδυναμώσει κοινωνικά και πολιτιστικά τις μικρές κοινωνίες με αποτέλεσμα τη σταδιακή εγκατάλειψη τους από νέο κόσμο, το οποίο θα ενισχύσει το φαινόμενο της αστυφιλίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το κλείσιμο και η συνένωση που επιχειρήθηκε την προηγούμενη δεκαετία σε επίπεδο Πρωτοβάθμιας και που οδήγησε σε εγκατάλειψη και ερήμωση ολόκληρων χωριών της επαρχίας.
4. Ο ωφέλιμος χρόνος του μαθητή θα μειωθεί δραματικά, μια και στις μετακινήσεις θα αναγκάζεται να καταναλώνει ένα μεγάλο μέρος του χρόνου του. Πληροφοριακά, τα δήθεν χρονικά όρια που θέτει το υπουργείο αφορούν τις δυσπρόσιτες περιοχές και μόνο την καθαρή μετακίνηση, και όχι τον ενδιάμεσο χρόνο αναμονής όταν χρειάζεται ο μαθητής να αλλάξει συγκοινωνία. Υπάρχουν μαθητές στη δυτική Κρήτη (υποθέτω και σε άλλα μέρη της Ελλάδας) που ξοδεύουν πάνω από μιάμιση ώρα για να πάνε στο σχολείο τους με την υπάρχουσα συγκοινωνία.
5. Το όλο επιχείρημα έχει στηθεί πίσω από ένα υπόγειο εκβιαστικό μηχανισμό απέναντι στους Καλλικρατικούς δήμους, καθώς αυτοί θα κληθούν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Η χρηματοδότηση των σχολείων περνά σταδιακά, κατά αποκλειστικότητα στους δήμους. Έτσι, κάποιοι φτωχοί δήμοι θα αναγκαστούν εκ των πραγμάτων να συμφωνήσουν με την οδηγία του υπουργείου καθώς δε θα μπορούν να ανταποκριθούν στα λειτουργικά έξοδα των σχολικών μονάδων. Φυσικά οι πολίτες, και ιδιαίτερα αυτοί που δεν έχουν παιδιά μαθητές, και που θα συνεχίσουν να πληρώνουν τους αυξημένους φόρους στο κράτος, πιθανότατα, δε θα είναι θετικοί σε μια ενδεχόμενη αύξηση των δημοτικών φόρων προκειμένου να καλυφθούν τα έξοδα των σχολείων.
Επιτέλους κύριοι (και κυρίες) του υπουργείου βγείτε και πείτε ανοιχτά στους πολίτες τι νέο σχολείο οραματίζεστε.
Ένα σχολείο που προάγει την εκπαιδευτική διαδικασία και χτίζεται γύρω από τις ανάγκες του μαθητή ή ένα σχολείο supermarket και μάλιστα κινέζικου τύπου;
Στο κάτω – κάτω δε ζείτε στην Ολλανδία που η χώρα είναι επίπεδη και η μετακίνηση μπορεί να γίνει σε ελάχιστο χρόνο από περιοχή σε περιοχή. Στην Ελλάδα βρίσκεστε με το δεδομένο γεωγραφικό της ανάγλυφο και σε αυτήν την πραγματικότητα πρέπει εσείς να προσαρμοστείτε.
Όσο για το κερασάκι για τα λεφτά που δεν υπάρχουν, θα σας απαντήσουμε με τη φράση –πριν τις εκλογές – του πρωθυπουργού σας, ότι φυσικά υπάρχουν. Απλά τα χαρίζετε καθημερινά σε οφειλέτες του Δημοσίου σε εφοπλιστές και άλλους καταχραστές. Και θα «συμφωνήσω» με τον κ. Πάγκαλο. Ναι, μαζί τα φάγατε, μόνο που δε χορτάσατε.
Για την ιστορία να αναφέρω ότι δουλεύω σε ένα σχολικό συγκρότημα της επαρχίας που μαζί Γυμνάσιο – Λύκειο έχουν τα τελευταία 10 χρόνια περίπου 140 μαθητές και παρ’ όλες τις δυσκολίες της επαρχίας και των δύσκολων μετακινήσεων καταφέρνει να διατηρεί ένα αρκετά υψηλό επίπεδο μόρφωσης και συμπεριφοράς των μαθητών. Αναμφίβολα τα ολιγομελή τμήματα – προσπαθούμε να μην ξεπερνούν ποτέ τους 25 μαθητές ανά τμήμα – είναι ένας από τους κύριους αρωγούς της προσπάθειας μας. Φυσικά και το δικό μας σχολείο τελεί υπό καθεστώς «συνένωσης».
Το 2010 πέρασε και έμεινε στην ανάμνηση μας ως το έτος των μεγαλύτερων οικονομικών αλλαγών που συνέβησαν εις βάρος των πολιτών στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Μέσα σε όλα αυτά βιώσαμε την αλλαγή στον αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας, με την εφαρμογή του Καλλικράτη. Ένας νόμος που φέρνει τεράστιες αλλαγές την ζωή μας. Αλλαγές που φάνηκαν αμέσως και άλλες που θα επέλθουν σταδιακά. Σε αυτές που θα επέλθουν σταδιακά εντάσσεται και ο στόχος αυτής της διαβούλευσης. Η αναγκαιότητα όπως αναφέρεται στο αρχικό ερώτημα δεν μπορεί να υπάρχει μέσα σε λόγους που την συνθέτουν, αλλά την έχουν ορίσει κάποιοι στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης που ζούμε. Προσωπικά θεωρώ ότι μπορείς να μιλήσεις για συνενώσεις – ιδρύσεις σχολικών μονάδων ΜΟΝΟ αν μπορέσεις να δημιουργήσεις κάποια αντικειμενικά κριτήρια που θα ποικίλουν ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε κοινωνίας. Δηλαδή σίγουρα δεν μπορείς να κρατήσεις μια σχολική κοινότητα η οποία έχει 5 μαθητές γιατί και αντικειμενικά κρίνεται ότι και τα έξοδα είναι αποτρεπτικά, οι μαθητές πιθανών να μην έχουν και τις ίδιες δυνατότητες στην μάθηση ακόμα και η συντήρηση των κτιριακών χώρων θα κρίνεται ασύμφορη. Δεν μπορείς όμως να τα ισοπεδώσεις όλα. Θα πρέπει να μπει ένα πλαίσιο, σύμφωνα με τις δυνατότητες – ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου, το οποίο θα μπορεί να προχωρήσει στην συγχώνευση κάποιων σχολικών μονάδων πχ για αυτή την σχολική περίοδο για ένα συγκεκριμένο λόγο (όπως η έλλειψη μαθητών) αλλά θα μπορεί να ξαναλειτουργήσει μια κλειστή μονάδα επειδή συντρέχουν κάποια αντικειμενικά κριτήρια. Θα πρέπει να δοθεί ο λόγος στις τοπικές κοινωνίες, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και να τους δοθεί η δυνατότητα να έχουν δυνατό λόγο σε τέτοιες αποφάσεις. Όχι σε πρόχειρες και σύντομες διαβουλεύσεις που με τον τρόπο που γίνονται γεννούν ερωτηματικά για το αν υπάρχουν προδιαγραμμένα κάποια πράγματα και απλά κάποια άλλα γίνονται για το «θεαθήναι» …..
Οι συγχωνεύσεις σχολείων πέρα από τα οικονομικά οφέλη που θα προσφέρουν στο κράτος, θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα στους μαθητές λόγω προβλημάτων υλικοτεχνικής υποδομής που θα παρουσιαστούν, στις οικογένειές τους σε ό,τι θα αφορά τις μετακινήσεις τους και αναταραχή στους εκπαιδευτικούς που θα είναι αναγκασμένοι να μετακινούνται και να ξαναρχίζουν πάλι από την αρχή.
Ξεκινάμε από τις παραδοχές , τους πρώτους όρους:
Οι συνενώσεις-καταργήσεις γίνονται ΜΟΝΟ για οικονομικούς λόγους(ειλικρίνεια προθέσεων για αξιοπιστία)
Το οικονομικό ερώτημα είναι, αν μπορούν να γίνουν συνενώσεις καταργήσεις με τους εξής όρους:
1. Νομοθετική καθιέρωση 25 μαθητών /τμήμα.
2. Καμία παιδαγωγική επιβάρυνση μαθητή. (Η μεταφορά θα γίνεται με καινούργια λεωφορεία και θα υπάρχει σύστημα/μαθητή που να τον πληροφορεί, ότι το λεωφορείο φθάνει σε 5 λεπτά, 3 λεπτά.Ο μαθητής δεν περιμένει σε κρύο και βροχή)
3. Η μεταφορά των μαθητών να γίνεται και με δύο απογευματινά δρομολόγια από και προς το κέντρο του δήμου, προαιρετικά, για τυχόν μαθήματα φροντιστηριακά του σχολείου ή άλλα (χορός μουσική γυμναστήριο κολύμβηση)
Τα παραπάνω φαίνονται απραγματοποίητα , καθώς δημιουργούν νέες δαπάνες. Όμως, μέσα από μια οικονομική ανάλυση κόστους- οφέλους, με οικονομίες κλίμακας και κατάργηση του υφισταμένου σκανδαλώδους κόστους για την μεταφορά μαθητών, φρονώ, ότι μπορούν να δημιουργηθούν απίστευτες οικονομίες.
Φυσικά και έχω πλήρη επίγνωση, ότι τα παραπάνω μοιάζουν ουτοπικά, όμως αυτοί που πρέπει να ξέρουν γνωρίζουν ότι είναι ΕΦΙΚΤΑ , ασχέτως αν άλλοι λόγοι (λ.χ. όλο το κύκλωμα μεταφοράς μαθητών) προκρίνουν βίαιες «λύσεις» με μιά φράση:
Υπάρχουν λύσεις που είναι γνήσιες και δεν δημιουργούν παρενέργειες, αλλά χρειάζονται όραμα και πάθος για την Παιδεία , που φυσικά δεν υπάρχει…
Παίρνοντας σαν δεδομένο ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των σημερινών τάξεων των Δημοτικών σχολείων της χώρας έχουν αριθμό μαθητών μικρότερο ή ίσο του 20,η συγχώνευση-κατάργηση σχολείων θα αυξήσει τον αριθμό μαθητών ανά τάξη.
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι ότι οι κενές τάξεις ή θα φιλοξενήσουν τις νέες ειδικότητες που πρόκειται να εισαχθούν στα σχολεία ή θα παραμείνουν κενές.
Οι νέες ειδικότητες θα χρηματοδοτηθούν από τα ΕΣΠΑ και μετά τη λήξη των προγραμμάτων αυτών ,η συνέχιση τους είναι αβέβαιη.
Αν οι συγχωνεύσεις ήταν να γίνουν σε ένα μικρό ποσοστό σχολείων τότε το προσδοκώμενο οικονομικό όφελος θα ήταν πολύ περιορισμένο και ενδεχομένως να μην χρειάζονταν η ψήφιση κάποιου καθολικού νομοσχεδίου. Άρα η παραπάνω διαδικασία πρέπει να γίνει στο μεγαλύτερο δυνατό εύρος.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω ,η αύξηση των μαθητών ανά τάξη, οι άδειες σχολικές αίθουσες και τα εκπαιδευτικά προγράμματα με αβέβαιο μέλλον συμβάλουν κατά το Υπουργείο στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης.
Εμάς σαν σύλλογος Γονέων& Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού σχολείου Ηλιούπολης η παραπάνω λογική και απουσία λεπτομερούς σχεδιασμού δεν μας πείθει για την πρόθεση του Υπουργείου για την ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας αλλά μάλλον για το αντίθετο και άρα η διαδικασία συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολείων, έχει καθαρά και μόνο οικονομικό χαρακτήρα βάζοντας, σε δεύτερη μοίρα τον τίτλο του Υπουργείου «πρώτα ο μαθητής ».
Ως εκ τούτου θα προχωρήσουμε σε κινητοποιήσεις μαζί με άλλους συλλόγους Γονέων σχολείων της πόλης μας , για να εκφράσουμε την αντίθεση μας και να εγείρουμε την διαδικασία ενός εποικοδομητικού διαλόγου με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς `ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ-ΔΗΜΟΣ-ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ-ΓΟΝΕΙΣ-ΜΑΘΗΤΕΣ και να μην παραμείνει το θέμα στα πλαίσια μιας τετραήμερης διαβούλευσης.
Πιστεύω ότι δεν πρέπει να γίνονται συγχωνεύσεις σχολείων διότι:
1. Οι μαθητές θα χάνουν αρκετό χρόνο απο τις μετακινήσεις τους.
2. Η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος έχει μόνο αρνητική επίδραση στην ψυχολογία των παιδιών.
3. Το έργο μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας γίνεται πιο αναποτελεσματικό, λογω του αυξημένου αριθμού των μαθητών
4. Λιγότερα Σχολεία = μικρότερη ανάγκη για εκπαιδευτικό προσωπικό = περισσότεροι άνεργοι εκπαιδευτικοί
Kύριοι. Θα ήθελα πάρα πολύ να πιστέψω πως οι λόγοι που προωθούνται οι συγχωνεύσεις έχουν ως υπόβαθρο παιδαγωγικούς σκοπούς. Οι μόνοι λόγοι είναι οικονομικοί και μάλιστα με την διαδικασία του κατ επειγόντως. Πολύ φοβάμαι (εσείς με κάνατε να φοβάμαι) ότι οριζόντια και με προχειρότητα θα σφαγιαστούν σχολικές μονάδες μέσα σε ένα πρόχειρο σχέδιο μαζέματος χρημάτων. Κύριοι επικαλείστε ότι «τραβάμε» το γολγοθά μας ως Έλληνες για να δημιουργήσουμε μια νέα γενιά που ίσως να έχει και πάλι όνειρα που εμείς πλέον τα ξεχάσαμε. Μαζικές μετακινήσεις μαθητών απο το ένα χωριό στο άλλο στον βωμό της εξοικονόμησης της πενταροδεκάρας. Λυπάμαι κύριοι δεν σας έχω εμπιστοσύνη οριζόντια κόβετε μισθούς. Οριζόντια κόβετε συντάξεις. Οριζόντια κόβετε το δικαίωμα για δωρεάν δημόσια εκπαίδευση. Οριζόντια κόβετε την ελπίδα κυρίως στα μικρομεσαία στρώματα. Αν υπάρχει ανάγκη λοιπόν συγχωνεύσεων και με ποιο τρόπο θα γίνουν οι αλλαγές στο Ελληνικά σχολειά θα το κρίνει η ίδια η πορεία της χώρας μας. Οι νέοι είναι η ζωή μας στο μέλλον. Παρακαλώ σεβαστείτε τους και μην ξεπουλάτε την ζωή τους στις υπογραφές που βάλτε το Μάϊο. Θα σας κρίνει η Ιστορία.
«Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ». ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΩΝ ΚΛΠ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ
Στις 14/1 το Υπουργείο Παιδείας με ένα δελτίου τύπου ανοίγει επίσημα το σενάριο των καταργήσεων-συγχωνεύσεων των σχολείων (μετά βαφτίστηκαν συνενώσεις). Μέχρι εκείνη τη στιγμή καμουφλαρισμένες διαρροές προς τα στοχοποιημένα για κατάργηση σχολεία ξεκίνησαν να διαμορφώνουν το ανάλογο κλίμα ηττοπάθειας και παραδοχής του πράγματος ως τετελεσμένου γεγονότος.
Στις 20/1 τα δύο – τρία κριτήρια που ήταν στο προηγούμενο δελτίο τύπου για την επιλογή σχολείων προς κατάργηση – συγχώνευση εμπλουτίζονται και αναπροσαρμόζονται από το κείμενο διαβούλευσης της κας Χριστοφιλοπούλου. Εδώ οι «καταργήσεις – συγχωνεύσεις» βαφτίζονται «συνενώσεις – ιδρύσεις» σχολείων.
Και έχουμε άλλη μία διαβούλευση τη: Δημόσια Διαβούλευση για Συνενώσεις-Ιδρύσεις Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για το σχολικό έτος 2011-2012: ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 19 Ιανουαρίου 2011, 22:00 ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΕ ΣΧΟΛΙΑ 23 Ιανουαρίου 2011, 23:59. Μέσα δηλαδή σε 3 και κάτι ψιλά ημέρες καλούνται οι πολίτες αυτής της χώρας να πουν τη γνώμη τους. Και τι θα βγει αν καταθέσουμε τη γνώμη μας; Σύμφωνα με το λεξικό του Μπαμπινιώτη διαβουλεύομαι= συσκέπτομαι με άλλους ανταλλάσοντας απόψεις. Και διαβούλευση= συνεννόηση και επιμέρους διαπραγμάτευση για την επίτευξη του επιδιωκόμενου αποτελέσματος. Στο τέλος θα δούμε ποιο θα είναι αυτό το αποτέλεσμα και πόσο προσχηματική ή όχι είναι αυτή η διαβούλευση.
Πάντως μέχρι στιγμής οι πολίτες αυτής της χώρας δεν τσίμπησαν στις φαστ φουντ τεχνικές αυτού του Υπουργείου Παιδείας και αυτού του επιτελείου opinion makers. Γιατί παρά την καθοδηγούμενη 1η ερώτηση: Ποιοι είναι κατά τη γνώμη σας οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα για Συνενώσεις – Ιδρύσεις Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, και ποιοι βασικοί στόχοι πρέπει να επιδιώκονται; Στα 239 μέχρι στιγμής σχόλια ενεργών πολιτών τα 141 είναι ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΤΑ των συγχωνεύσεων-καταργήσεων-συνενώσεων κλπ, 30 ΥΠΕΡ και 68 με αφορμή αυτό το θέμα έκαναν διάφορες τοποθετήσεις. Οι πολίτες που ψήφισαν αυτά τα σχόλια στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν ΚΑΤΑ των καταργήσεων κλπ των σχολείων. Συγκεκριμένα:3020 ΚΑΤΑ, 543 ΥΠΕΡ.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΑΝ 59% ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΩΝ ΚΛΠ 13% ΥΠΕΡ ΚΑΙ 28% ΟΥΔΕΤΕΡΑ
ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ: 85% ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΩΝ ΚΛΠ & 15 ΥΠΕΡ.
Αξιότιμη ομάδα του Υπουργείου Παιδείας όλα αυτά που προσπαθείτε να πετύχετε απαιτούν τη λαϊκή συναίνεση. Οι μεγάλες αλλαγές γίνονται όταν υποστηρίζονται από τους πολλούς στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Οι καταργήσεις-συγχωνεύσεις-συνενώσεις ή όπως θέλετε πείτε τις σχολείων είναι ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ, και δεν υπάρχει καμία πολιτική νομιμοποίηση σε αυτές τις θέσεις με τις θέσεις του κινήματος του ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ!!
Αν δώσετε περισσότερο χρόνο στους πολίτες να αποφασίσουν, τις τοπικές κοινωνίες να επιλέξουν αν θέλουν ή όχι να κλείσουν το «σχολείο» τους, τους δημάρχους να βρουν χρόνο να ασχοληθούν με ένα τόσο σοβαρό θέμα, την εκπαιδευτική κοινότητα να διατυπώσει τη γνώμη της με άνεση χρόνου, ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ θα δείτε αξιόπιστα αποτελέσματα. ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
Το ΘΡΑΣΟΣ της κ. Διαμαντοπουλου και της κ. Χριστοφυλλοπούλου δεν έχει όρια. Κλείνουν τα σχολεία για καθαρά οικονομικούς λόγους, κάτι που το καταλαβαίνει και ο πλέον πορωμένος Πασόκος, και τολμάνε να λένε δημόσια ότι προκειται για μια κίνηση που απορρέει απο παιδαγωγικές αρχες. Ναι ; Απο ποιες ; Γιατί στα πανεπιστήμια άλλα μας έχουν μάθει.
Θέλετε να εφαρμόσετε νέες επιστημονικές τάσεις, όπως η διαφοροποιημένη διδασκαλία, αλλά δεν μας λέτε πώς θα γίνει αυτό σε τάξεις με 28(!)μαθητές ; (Α’ Δημοτικού σε σχολείο μέσα στη Βέροια).
Τέλος, με βάση τη μικρή εμπειρία μου από ολιγοθέσια δημοτικά σχολεία, έχω να καταθέσω πως η δουλεία που γίνεται σε αυτά (φυσικά όχι σε όλα)είναι πολύ αξιόλογη, ακόμα και αν υστερούν σε υλικοτεχνική υποδομή. Αυτό όμως που είναι το πλέον άξιο λόγου σε αυτά τα σχολεία, και το γνωρίζουν πολύ καλά όσοι έχουν δουλέψει έστω και για λίγο σε ένα τέτοιο σχολείο, είναι η κοινωνικοποίηση των μαθητών που συντελείται σε αυτά τα σχολεία, καθώς οι λιγοστοί μαθητές μαθαίνουν να συνεργάζονται και να επικοινωνούν άριστα μεταξύ τους καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής ζωής. Όμως, αυτή η τόσο σημαντική παιδαγωγική παράμετρος δεν αναφέρεται πουθενά και από κανέναν.
Είπαμε, πρώτα ο λογιστής…
Αυτά τα ολίγα, με σοσια- ληστικούς χαιρετισμούς… Καληνύχτα Παιδεία !