4. Ποια είναι η άποψή σας για την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των διευθυντών των σχολικών μονάδων;

  • 14 Απριλίου 2011, 19:54 | periklis

    Ο διευθυντής πρέπει να πιστεύει ότι δεν είναι μόνο διεκπεραιωτής και να μπορεί να εμπνέει σεβασμό, να κατευθύνει καινοτόμες δράσεις, να οργανώνει επιμορφωτικές ενδοσχολικές δράσεις, να αξιολογεί διδακτικά και παιδαγωγικά τους καθηγητές του σχολείου του, να λύνει προβλήματα κ.ά. Πως θα επιλεγούν όμως οι καταλληλότεροι; Αν επικρατήσουν πάλι οι πελατειακές κομματικές σχέσεις, το νέο σχολείο είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει. Πρέπει να τολμήσετε να επιλέξετε τους καταλληλότερους . Πρέπει οι επιτροπές κρίσης που θα ορίσετε να θέλουν να λειτουργήσουν για το σκοπό αυτό. Επιτέλους και στην Ελλάδα πρέπει να επιλέγονται οι ικανότεροι και όχι οι πελάτες των κομμάτων ,των συνδικαλιστικών παρατάξεων και των πολιτικών. Επίσης να κρίνονται για το έργο τους και όχι μόνο να μοριοδοτείται η προηγούμενη θητεία τους για να ξαναγίνουν διευθυντές.

  • 14 Απριλίου 2011, 16:05 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π. ΜΠΟΥΡΙΤΣΑΣ

    Η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των διευθυντών των σχολικών μονάδων νομίζω ότι αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση όταν κινείται στο πλαίσιο του προτεινόμενου μοντέλου υλοποίησης των αρχών του δημοκρατικού προγραμματισμού και της άσκησης προγραμματισμένης «εσωτερικής πολιτικής» στο επίπεδο της σχολικής μονάδας.

    Απαραίτητη προϋπόθεση η ανανέωση [όχι ηλικιακή ] σε επίπεδο νοοτροπίας και προσόντων του στελεχιακού δυναμικού της εκπαίδευσης.

    Η επιτυχία της όποιας προτεινόμενης διοικητικής αναδιάρθρωσης δεν μπορεί να υλοποιείται από στελέχη που δεν μπορούν να αντιληφθούν τις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας. Ανασταλτικό στοιχείο στην όποια προσπάθεια διοικητικής αναδιάρθρωσης η εμμονή στην υλοποίηση πρακτικών διοίκησης που συμβάλλουν στη διαιώνιση του τέλματος. Δεν μπορεί ο προσδιορισμός των δεικτών αξιολόγησης να αποτελεί στοιχείο διαπραγμάτευσης παγιωμένων συσχετισμών δυνάμεων που κατέχουν διαχρονικά θέσεις διαχείρισης των εκπαιδευτικών πραγμάτων. Στο σημείο αυτό δεν μπορεί κανείς να μην θεωρήσει θετικές τις νομοθετικές ρυθμίσεις εκσυγχρονισμού του συστήματος επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης που επιδιώκουν την καθιέρωση αξιοκρατικών και κατά το δυνατό στοιχείων αξιολόγησης.. Σε αυτή την κρίσιμη καμπή για τις ριζικές αλλαγές που επιχειρούνται για τη διοικητική αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος δεν μπορεί να μην επισημανθεί το γεγονός ότι στο σύστημα επιλογής των στελεχών επικρατεί έντονα το στοιχείο του συμβιβασμού προκειμένου «το χθες» της αναξιοκρατίας να διατηρήσει κεκτημένα σε βάρος της αναγκαιότητας υλοποίησης των ριζικών μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται.

    Έτσι :
    • η αναπροσαρμογή των μετρήσιμων κριτηρίων επιλογής με την ύπαρξη ανώτατων ή και κατώτατων ορίων σε όλες τις κατηγορίες των κριτηρίων επιλογής.
    • η υιοθέτηση θέσεων που θεωρούν ως αντικειμενικά κριτήρια επιλογής προσόντα που έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό των υποψηφίων και που προφανώς δεν αποτελούν μετρήσιμο στοιχείο για την επιλογή. Και αυτό γιατί μετρήσιμο προσόν που έχουν όλοι οι υποψήφιοι δεν αποτελεί κριτήριο που συνεισφέρει στην κατάταξη τους . Το αντίθετο μάλιστα , αποτελεί το άλλοθι ευνουχισμού της θέσης για ύπαρξη μόνο μετρήσιμων στοιχείων αξιολόγησης.
    • η μη υιοθέτηση της θέσης της αξιολόγησης και μοριοδότησης όλων των προσόντων που διαθέτουν οι υποψήφιοι ανά κατηγορία κριτηρίων όπως συμβαίνει με την επιλογή των μελών Δ.Ε.Π. των πανεπιστημίων
    • Η μοριοδότηση :

    * των δύο πανεπιστημιακών πτυχίων και όχι των τριών και παραπάνω
    * του ενός μεταπτυχιακό ή διδακτορικού διπλώματος και όχι του δεύτερου ή τρίτου Η ΑΠΟΡΙΑ : γιατί τα δύο πτυχία και όχι τα δύο ή τρία μεταπτυχιακά.?
    * (σπάνια βέβαια) ορισμένου αριθμού δημοσιευμένων επιστημονικών εργασιών και όχι το σύνολο της επιστημονικής δουλειάς των υποψηφίων.
    * (με ιδιαίτερες επιπτώσεις για περιπτώσεις ίσων προσόντων) της επάρκειας στη χρήση των νέων τεχνολογιών και της γνώσης ξένης γλώσσας , ενώ δεν λαμβάνεται υπόψη η επάρκεια επιστημόνων υποψηφίων που κατέχουν αυτά τα προσόντα σε επίπεδο πτυχιακού ή μεταπτυχιακού επιπέδου. Για παράδειγμα υποψήφιος που διδάσκει την πληροφορική ή ξένη γλώσσα σε συναδέλφους του δεν λαμβάνει την μοριοδότηση που στη συγκεκριμένη περίπτωση παίρνει ο μαθητής – συνηποψήφιός του!! Το επιχείρημα για διπλό υπολογισμό μορίων δεν μπορεί να έχει την οποιαδήποτε επιστημονική , ηθική νομιμοποίηση σε μια διαδικασία που επιζητείται η επιλογή των καλυτέρων και στην οποία γίνεται επίκληση της αξιοκρατίας.

    * προσόντων αρχαιότητας αναφορικά με τα χρόνια προϋπηρεσίας στην εκπαίδευση ή σε θέση στελέχους στην εκπαίδευση χωρίς να έχουν αξιολογηθεί τα υποψήφια στελέχη για την ποιότητα του έργου τους στην θέση που κατείχαν. Έτσι παρατηρείται ο παραλογισμός ύπαρξης αρνητικής κριτικής του έργου στελεχών με την ταυτόχρονη όμως επανεκλογή τους επειδή αυτό δικαιολογείται από τη μοριοδότηση της προϋπηρεσίας επειδή ισχύει το κριτήριο της αρχαιότητας κατοχής της θέσης.

    και τέλος

    * η συμμετοχή στην διαδικασία επιλογής, μελών υπηρεσιακών συμβουλίων με επιστημονικά προσόντα κατώτερα των κρινόμενων. [ιδιαίτερα η αναφορά απευθύνεται στους αιρετούς. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις οφείλουν να προτείνουν άτομα που απηχούν τις συνδικαλιστικές απόψεις τους, αλλά οφείλουν τα άτομα αυτά να έχουν και το τεκμήριο της νομιμοποίησης για να κρίνουν άτομα αναφορικά με το επίπεδο των προσόντων τους]

    αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες στην επιχειρούμενη διοικητική αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Αν δε οι παρατηρήσεις αυτές συνδυαστούν με τον μη υπολογισμό του προσόντος που αφορά τις πιστοποιημένες γνώσεις στη χρήση των δυνατοτήτων που προσφέρουν οι Νέες Τεχνολογίες για την άσκηση διοίκησης , στις κρίσεις των στελεχών της εκπαίδευσης για την περίοδο μέχρι το 2015 [ για να αποκτήσουν οι «παλιοί» το προσόν!!!] τότε τεκμηριώνεται η άποψη ότι ο εκσυγχρονισμός του εκπαιδευτικού συστήματος παραπέμπεται ενδεχόμενα στην επόμενη δεκαετία.

    Με βάση τις παραπάνω παρατηρήσεις η σωστή νομοθετική πρωτοβουλία για ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των διευθυντών ουσιαστικά αποδυναμώνεται αφού υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τα στελέχη που θα επιλεγούν να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις σε θέματα οργάνωσης και διοίκησης της εκπαίδευσης στην εποχή της ΚτΠ την οποία βιώνουμε

    Επιπρόσθετα θα πρέπει:

    • να γίνουν ουσιαστικές οι συνεδριάσεις και παρεμβάσεις και του συλλόγου των διδασκόντων . Παρατηρείται το φαινόμενο εκφυλισμού των διαδικασιών λειτουργίας του στο επίπεδο υλοποίησης των αρμοδιοτήτων που σήμερα προβλέπονται στο εκπαιδευτικό, παιδαγωγικό και διοικητικό επίπεδο.
    • να ουσιαστικοποιηθούν οι διαδικασίες εκλογής και λειτουργίας των δεκαπενταμελών και επιτροπών τάξης των μαθητών και των μαθητών που συμμετέχουν στα προβλεπόμενα όργανα και επιτροπές της σχολικής μονάδας.. Το θέμα έχει ιδιαίτερη παιδαγωγική σημασία στην κατεύθυνση ανάδειξης του ρόλου των μαθητών ως ενεργών πολιτών. Η ευθύνη της εκπαιδευτικής κοινότητας για την απαξία της συμμετοχής των μαθητών ως παιδευτικής διαδικασίας είναι μεγάλη.
    • η προβλεπόμενη συμμετοχή των συλλόγων γονέων να συνεπάγεται και την ύπαρξη ευθυνών και συγκεκριμένων υποχρεώσεων και τέλος
    • να οριοθετηθούν οι αρμοδιότητες της Τοπικής Αρμοδιότητας και η εμπλοκή της στα παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά θέματα που σχετίζονται με την κατανομή των πόρων και τη διαχείριση των σχολικών κτιρίων..

    Προτείνεται η αναλυτική διατύπωση και θεσμοθέτηση κανόνων λειτουργίας του Διευθυντή , του Συλλόγου διδασκόντων , της Σχολικής Επιτροπής και των προβλεπόμενων οργάνων και επιτροπών παιδείας

    Προτείνεται η κωδικοποίηση της υπάρχουσας νομοθεσίας για τα παραπάνω θέματα και η αναθεώρησή της όπου είναι αναγκαία και η πρόβλεψη κανονισμών λειτουργίας των παραπάνω θεσμοθετημένων οργάνων με την έκδοση κατ ΄εξουσιοδότηση του νόμου Προεδρικών Διαταγμάτων.

    Επίσης πρέπει να προβλέπεται για τη λειτουργία του συλλόγου διδασκόντων η ύπαρξη αναλυτικών πρακτικών των συνεδριάσεων για να σταματήσει το εκφυλιστικό φαινόμενο της ύπαρξης πρακτικών ανύπαρκτων συνεδριάσεων ή άρνηση της ενσωμάτωσης στα πρακτικά των απόψεων που διατυπώνονται από τις δημιουργούμενες πλειοψηφίες ή την κακώς εννοούμενη άσκηση του διευθυντικού δικαιώματος στοιχεία που έχουν οδηγήσει στον εκφυλισμό ή την τυπική λειτουργία των σχολικών μονάδων με αποτέλεσμα τη γραφειοκρατικοποίηση της λειτουργίας των .

    Τέλος η ανάρτηση όλων των διοικητικών, εκπαιδευτικών και οικονομικών πράξεων στους δικτυότοπους των σχολικών μονάδων , της τοπικής αυτοδιοίκησης και των προβλεπόμενων διοικητικών δομών θα πρέπει να είναι υποχρεωτική όπως προβλέπεται πλέον για όλο το Δημόσιο Τομέα [ η πρόταση γίνεται γιατί φαίνεται ότι το θέμα σκόπιμα αποσιωπάται σήμερα παρά την ύπαρξη σχετικής νομοθετικής ρύθμισης]

    Προτείνεται η εξατομίκευση υποχρεώσεων και ευθυνών των συμμετεχόντων στα συλλογικά όργανα διοίκησης της εκπαίδευσης προκειμένου να αμβλυνθούν τα φαινόμενα κομματισμού και έκφρασης ομαδοποιημένων συμφερόντων που έχουν συνεισφέρει στην δημιουργία των αδιέξοδων καταστάσεων στο εκπαιδευτικό ας σύστημα.

    Γεώργιος Π. Μπουρίτσας

  • Στόχος κάθε εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης θα πρέπει να είναι η άριστη λειτουργία της σχολικής μονάδας με κυρίαρχο σκοπό την ολική εκπαίδευση του μαθητή.
    Σημαντικό ρόλο για την επίτευξη των στόχων που θέτει η σχολική μονάδα έχει ο διευθυντής του σχολείου. Η μεταρρύθμιση λοιπόν πρέπει να στοχεύει στις αρμοδιότητες που πρέπει να έχει ένας διευθυντής σχολείου.
    Ο Διευθυντής είναι αυτός που έχει άμεση πρόσβαση σε όλους τους μαθητές, στους εκπαιδευτικούς του σχολείου και είναι γνώστης όλων των θεμάτων που αφορούν τη σχολική κοινότητα. Βασικοί άξονες του έργου του εκτός από τη διεκπεραίωση των διοικητικών θεμάτων της σχολικής κοινότητας θα πρέπει να είναι η καθοδήγηση της σχολικής κοινότητας και ειδικά των εκπαιδευτικών, η ανάληψη πρωτοβουλιών εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού χαρακτήρα, ο συντονισμός του έργου των εκπαιδευτικών, η παροχή θετικών κινήτρων, ο έλεγχος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, η διατήρηση και η ενίσχυση συνοχής του Συλλόγου Διδασκόντων, η σωστή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Επειδή λοιπόν ο ρόλος του διευθυντή της σχολικής μονάδας είναι πολλαπλός θεωρώ ότι είναι ο πιο σημαντικός απ’ τα υπόλοιπα στελέχη της εκπαίδευσης θα πρέπει ακριβώς εκεί να επικεντρώνεται και η αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Μέσα από αυξημένες αρμοδιότητες που μπορεί να έχει ένας Διευθυντής μπορεί να αποτελέσει την κινητήριο δύναμη για την αποτελεσματική επίτευξη των στόχων της εκπαιδευτικής μονάδας

  • Στόχος κάθε εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης θα πρέπει να είναι η άριστη λειτουργία της σχολικής μονάδας με κυρίαρχο σκοπό την ολική εκπαίδευση του μαθητή.
    Σημαντικό ρόλο για την επίτευξη των στόχων που θέτει η σχολική μονάδα έχει ο διευθυντής του σχολείου. Η μεταρρύθμιση λοιπόν πρέπει να στοχεύει στις αρμοδιότητες που πρέπει να έχει ένας διευθυντής σχολείου.
    Ο Διευθυντής είναι αυτός που έχει άμεση πρόσβαση σε όλους τους μαθητές, στους εκπαιδευτικούς του σχολείου και είναι γνώστης όλων των θεμάτων που αφορούν τη σχολική κοινότητα. Βασικοί άξονες του έργου του εκτός από τη διεκπεραίωση των διοικητικών θεμάτων της σχολικής κοινότητας θα πρέπει να είναι η καθοδήγηση της σχολικής κοινότητας και ειδικά των εκπαιδευτικών, η ανάληψη πρωτοβουλιών εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού χαρακτήρα, ο συντονισμός του έργου των εκπαιδευτικών, η παροχή θετικών κινήτρων, ο έλεγχος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, η διατήρηση και η ενίσχυση συνοχής του Συλλόγου Διδασκόντων, η σωστή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Επειδή λοιπόν ο ρόλος του διευθυντή της σχολικής μονάδας είναι πολλαπλός θεωρώ ότι είναι ο πιο σημαντικός απ’ τα υπόλοιπα στελέχη της εκπαίδευσης θα πρέπει ακριβώς εκεί να επικεντρώνεται και η αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Μέσα από αυξημένες αρμοδιότητες που μπορεί να έχει ένας Διευθυντής μπορεί να αποτελέσει την κινητήριο δύναμη για την αποτελεσματική επίτευξη των στόχων της εκπαιδευτικής μονάδ

  • 14 Απριλίου 2011, 11:33 | DK

    Πιστεύω ότι ο Δ/ντής δεν πρέπει να αποκοπεί εντελώς από το εκπαιδευτικό του έργο, να έχει λίγες ώρες μάθημα, να μην είναι κλεισμένος σε ένα γραφείο ,με στόχο να καταλήξει σ΄ένα δοιηκητικό υπάλληλο. Να έχει γραμματειακή υποστήριξη. Δε φτάνει που σηκώνει στους ώμους του την ευθύνη όλου του Σχολείου ( με ελάχιστο οικονομικό κίνητρο )να μη σηκώνει κι όλα τα τηλέφωνα. Όλοι τρέχουν στο Δ/ντή κι όλοι τον κάνουν να τρέχει( από τον άτακτο μαθητή , που δεν μπορεί ο δάσκαλος να επιβληθεί, μέχρι το καζανάκι της τουαλέτας που χάλασε)Επίσης η αξιολόγηση του Δ/ντή να μη γίνεται μόνο από το πόσα χαρτιά έχει μαζέψει (και ποιος ξέρει με ποιον τρόπο)αλλά κι ανάλογα με το έργο που προσφέρει.Γι αυτό ,λόγο θα πρέπει να έχει λόγο ο Σύλλογος Διδασκόντων κι ο σύλλογος Γονέων. Γιατί σε αυτή την προσπάθεια κατάκτησης γνώσης και σωστής συμπεριφοράς συμβάλλει η συνεργασία όλων των παραπάνω.
    Επίσης να αυξηθεί η ευθύνη του Υποδιευθυντή που είναι λίγη έως ανύπαρκτη. Να αναλάβει ένα μεγάλο κομμάτι ουσιαστικής εργασίας κιόχιμόνο γραφεικρατική.
    Να ισχύσει η εγκύκλιος του 2003-2004 Φ.361.22/72/91004/Δ1/29.8.2003 για 10/θέσια, 11θέσια,12/θέσια ΔΗΜ. ΣΧΟΛ. για τον Υπο/ντή υπεύθυνο ολοήμερου, που δεν ίσχυσε ποτέ ως τώρα ( μαγική λέξη το κατά παρέκκλιση).Διότι στα περισσότερα ολοήμερα υπάρχουν πολλά προβλήματα στο διάστημα 200΄ – 4.15΄
    Το ολοήμερο είναι ένα mini σχολείο και θέλει ένα άτομο υπεύθυνο, όπου ο Υπο/ντής να δίνει λύσεις ,όπως ο Δ/ντής στο πρωϊνό.
    Εν κατακλείδι το ωράριο του Υπο/ντή να είναι 10.00 – 4.15
    Ευχαριστώ για την υπομονή!

  • 14 Απριλίου 2011, 06:49 | Δ.ΚΩΣΤΌΠΟΥΛΟΣ

    Γιατί τόση μεγάλη ανάγκη και τόση βιασύνη για εφαρμογή δικτατορικού τύπου διακυβέρνησης,όπως η συγκεκριμένη πρόταση του υπο διαβούλευση
    Νόμου;Μήπως οι ιθύνοντες και εμπνευστές της πρότασης υπονοούν ότι δεν
    μπορεί να κυβερνηθεί αλλοιώς αυτός ο τόπος;

  • 14 Απριλίου 2011, 00:55 | Σιαμήτρας Γιώργος

    Μετά από 30 χρόνια πίστης σε ένα μοντέλο οργάνωσης σχολείου όπου όργανο διοίκησης του σχολείου ήταν και ο Σύλλογος Διδασκόντων,είδαμε σχολεία με θαυμάσιους συλλόγους,με κατανομές καθηκόντων και υπεύθυνες πρωτοβουλίες και ανάληψη δράσεων,με πλούσια σχολική ζωή αλλά είχαμε όμως και φαινόμενα με αδρανείς κυριολεκτικά συλλόγους και διδάσκοντες που να κρύβονται πίσω από συλλογικά όργανα χωρίς να θέλουν να κάνουν τίποτα πέρα από την τυπική διδασκαλία(και ποιος γνωρίζει και αν πως και τι αποτελέσματα είχαν σάυτήν),είδαμε διδάσκοντες να μην έχουν την διάθεση να συμμετέχουν καν σε συνεδριάσεις Διδασκόντων,είδαμε Δ/ντές να εκλιπαρούν Διδάσκοντες να κάνουν σωστά την υπηρεσία επιτήρησης των παιδιών μας στο σχολείο-που είναι σοβαρότατο παιδαγωγικό θέμα αλλά και θέμα ασφάλειας στο σχολείο-,είδαμε Διδάσκοντες όχι απλά να μην υπολογίζουν τους Δ/ντές, που σύμφωνα και με την νομοθεσία είναι παιδαγωγικοί και διοικητικοί προϊστάμενοι στο σχολείο(βλέπε καθηκοντολόγιο),αλλά πολλές φορές να ομαδοποιούνται εναντίον των Δ/ντών όταν αυτός, όπως είχε την υποχρέωση, θύμιζε απλώς τις υποχρεώσεις τους σε αυτούς που δεν είχαν τον επαγγελματισμό – γιατί δυστυχώς η πολιτεία τον όρισε υπεύθυνο χωρίς να του δώσει και τα εργαλεία για να επιβάλει το γενικό Συμφέρον στο χώρο που προϊσταται- .
    Μετά από τριάντα χρόνια καταλάβαμε καλά,χωρίς να έχουμε πολλά ερευνητικά δεδομένα αλλά πολλά εμπειρικά, γιατί δυστυχώς πολλοί σύλλογοι όχι μόνο δεν επιτρέπαν σε Σχολικούς Συμβούλους να επικοινωνήσουν μαζί τους αλλά δεν επιτρέπαν να γίνονται και έρευνες που πιθανόν κατ’αυτούς θα αποτυπώναν μη επιθυμητές πραγματικές καταστάσεις.
    Καταλάβαμε καλά από καταστάσεις που ζούσαμε μέσα στα σχολεία ότι οι αυριανοί πολίτες φτιάχνονται μέσα σε χώρους όπου η έννοια παιδαγωγική πειθαρχία,εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας,σεβασμός στον συντονιστή της σχολικής ζωής (δ/ντή)και υποχρεώσεις, είναι άγνωστες έννοιες σε αρκετές περιπτώσεις στους εργαζόμενους στους χώρους αυτούς, με συνέπεια οι μαθητές μας μέσα από το παράδειγμα των δασκάλων τους να ζουν ,να οσμίζονται,να βιώνουν το μπάχαλο και την συστημική αναρχία.Αυτές οι καταστάσεις είχαν και τους ιδεολογικούς προστάτες σε συνδικαλιστικές παρατάξεις των εκπαιδευτικών ,κόμματα αλλά και μερικά Μ.Μ.Ε.
    Σ’ αυτό το περιβάλλον καταπατούνταν πολλές φορές, συνειδητά αλλά και ασυνείδητα, δικαιώματα των μαθητών μας.Προοδευτικοί και μαχητικοί εκπαιδευτικοί που προσπαθούσαν να δώσουν τις μάχες τους χαρακτηριζόταν γραφικοί και περιθωριακοί.
    Γνωρίζαμε πολυ καλά ότι αυτή η ελληνική κοινωνία με τέτοια σχολεία, που μπορεί να μην είναι και πολλά,δεν μπορεί να έχει μέλλον.
    Ξέραμε ότι είναι θέμα χρόνου να δούμε την πραγματική εικόνα της χώρας μας γιατί βλέπαμε μέσα από τα σχολεία πώς βιώναν την σχολική τους ζωή οι μαθητές μας.Αυτή την σχολική ζωή σαν ενήλικες θα την προβάλαν στην καθημερινή τους ζωή.
    Ο πραγματικός εκσυγχρονισμός δεν πέρασε ποτέ από τα σχολεία.Ξέρω ,όπως συνήθως και σε άλλα συστήματα του κοινωνικού κράτους δικαίου όπως λ.χ.η υγεία, πολλοί θα πουν ότι αυτά είναι οι εξαιρέσεις αλλά ο κανόνας είναι άλλος .Και εγώ ρωτώ¨ ποιος και με ποιο τρόπο τα κατέγραψε?Άσε που μου θυμίζει το φαινόμενο που όταν πιάναν έναν γιατρό να τα «παίρνει», αμέσως οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι του χώρου υγείας λέγαν ότι αυτό είναι η εξαίρεση ενώ πολλοί πολίτες ισχυρίζονται ότι αυτό είναι ο κανόνας στο χώρο υγείας.
    Νομίζω το γεγονός ότι ακόμη και σε πολλές γνωστές ιστοσελίδες του ονομαζόμενου αριστερού χώρου δημοσιεύονται απόψεις αναγνώρισης παρακμιακών φαινομένων με αυτοκριτική διάθεση για το ρόλο των εκπαιδευτικών, τον τελευταίο καιρό, κάτι λέει, μιας που αυτός ο χώρος υποστήριζε σθεναρά τον πρωταγωνιστικό ρόλο των συλλόγων Διδασκόντων στις εκπαιδευτικές και κοινωνικές εξελίξεις.
    Συστήματα που έχουν επικεφαλής ανθρώπους(Δ/ντές) που δεν μπορούν εκτός από να παροτρύνουν ,να υποστηρίζουν, να ενθαρρύνουν αλλά και να ελέγχουν και να προσωποποιούν τις ατομικές ευθύνες μέσα από καταμερισμό συλλογικό και προφανώς να επιβάλλουν ποινές σε όσους κατ’επανάληψη προκλητικά αδιαφορούν να επιτελέσουν υπηρεσιακές υποχρεώσεις τους, ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕΙ.Απλώς δεν το ξέρουμε επειδή δεν παρακολουθούνται ή δεν ενδιαφέρουν όπως λ.χ τα οικονομικά συστήματα.
    Αυστηρή επιλογή των Δ/ντών,συνεχή επιμόρφωση σε όσους διαπιστωθεί ότι χρειάζονται στήριξη για να επιτελέσουν κάτι για το οποίο δεν εκπαιδεύτηκαν ,δικλείδες ασφαλείας για κατάχρηση εξουσίας απέναντι στους διδάσκοντες ναι αλλά όχι σε Δ/ντές ακρωτηριασμένους και συνεχώς κοινωνικά αλλά και διοικητικά απολογούμενους με προσωπικό που νομίζει ότι ζει σε γραφειοκρατική ρωσική αυτοκρατορία των συνεχόμενων συνεδριάσεων και συζητήσεων χωρίς ατομική ευθύνη.
    Έτσι όπως πάει το πράγμα και με το φόρτο εργασίας των Δ/ντών και τις αμηλητέες επιπλέον απολαβές, στο πολύ κοντινό μέλλον μάλλον θα ψάχνουν για να βρουν ενδιαφερομενους, όπως γίνεται λ.χ σε ορισμένα κρατίδια στη Γερμανία που δεν βρίσκουν Δ/ντές για σχολεία.
    Το ότι το συγκεκριμένο θέμα από τα πολλά της διαβούλευσης έχει την μεγαλύτερη συμμετοχή σχολίων, δείχνει και το κοινωνικό ενδιαφέρον του θέματος.

  • 13 Απριλίου 2011, 21:33 | ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

    Ο διευθυντής θα πρέπει να έχει καθοροιστικό ρόλο στη λειτουργλια της σχολικής μονάδας αλλά όχι απόλυτα κυρίαρχος
    Ο ρόλος του συλλόγου διδασκόντων ΄πρέπει να παραμείνει ουσιαστικός και όχι απλά συμβουλευτικός

  • 13 Απριλίου 2011, 20:22 | NIKOS TOGIAS

    Ο Διευθυντής της Σχολικής Μονάδας δεν είναι μόνο Διοικητικός Προϊστάμενος, αλλά και εκείνος που πρέπει να καθοδηγεί παιδαγωγικά τη σχολική μονάδα.
    Επίσης, ο Διευθυντής πρέπει να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως πρώτο ανάμεσα σε ίσους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι κυρίως συμφωνούν στους παιδαγωγικούς στόχους που θέτει ο Σύλλογος Διδασκόντων.
    Εφόσον οι στόχοι είναι κοινοί, ο δρόμος για την υλοποίησή τους μπορεί να διαφέρει και εκεί να υπάρχουν διαφωνίες, οι οποίες μπορούν να ξεπερνιούνται με καλή διάθεση και προσφορά εκ μέρους όλων.
    Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουμε (οι εκπαιδευτικοί) για τους μαθητές μας.

    «Η επιτυχία των μαθητών του είναι ζήτημα τιμής για έναν φινλανδό καθηγητή». (ΕΥΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΕΝΤΙΝΕ_ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ_10-4-2011)
    Πόσα πολλά λέει αυτή η φράση.
    Ίσως ακούγονται όλα αυτά ρομαντικά…

  • 13 Απριλίου 2011, 19:29 | ΣΠΥΡΙΔΩΝ

    Ο Διευθυντής σχολικής μονάδας πρέπει να μπορεί να πάρει αποφάσεις για θέματα διοικητικά εκπαιδευτικά με απώτερο στόχο τη προώθηση της σχολικής μονάδας στη κοινωνία, δυστυχώς μέχρι σήμερα ο Διευθυντής ήταν υπεύθυνος για αποφάσεις που παίρνοντο απο το σύλλογο διδασκόντων και πολλές φορές ο σύλλογος διδασκόντων δε μπορούσε να πάρει απόφαση λόγω προσωπικών διαφορών των συναδέλφων η για άλλους προσωπικούς λόγους.
    Δυστυχώς ο Σύλλογος διδασκόντων είχε γίνει ένα συνδικαλιστικό όργανο και είχε χάσει τη διοικητική χρειά που είναι απαραίτητη για το καλό των σχολείων
    Πρέπει ο Διευθυντής να έχει αρμοδιότητες να ανοίγει το δρόμο της προόδου και της επιτυχίας της σχολικής μονάδας ,φυσικά όμως κανείς δεν είναι άκριτος και οι κρίνοντες κρίνονται και ο Διευθυντής θα κρίνεται καθημερινά για τη δράση του και τη συμπεριφορά του και για το πως θα προσεγγίζει την επίλυση των θεμάτων που θα παρουσιάζονταικαθημερινά στο σχολείο που διοικεί.
    Η επιλογή του Υποδιευθυντή απο το σύλλογο των διδασκόντων ενέχει κινδύνους και το πλέον και πιο σημαντικό είναι ότι χωρίζονται οι συνάδεφοι σε στρατόπεδα που το κάθε στρατόπεδο έχει τα προσωπικά ωφελιμιστικά κριτήρια χωρίς τα διοικητικά που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία των σχολείων.Ο άμεσος συνεργάτης του Διευθυντή θα πρέπει να είναι επιλογή του Διευθυντή γιατί ο Υποδιευθυντής είναι Διοικητικό όργανο.

  • 13 Απριλίου 2011, 19:09 | M.N.

    Κατά τη γνώμη μου, ο διευθυντής ενός σχολείου θα πρέπει:
    -να επιδιώκει τη θέση της διεύθυνσης ενός σχολείου, όχι επειδή βαρέθηκε να κάνει μάθημα αλλά, επειδή θέλει να προσφέρει έργο
    -να αγαπάει τα παιδιά
    -να πηγαίνει πρώτος στη δουλειά του και να φεύγει τελευταίος
    -να μπορεί να επιβληθεί στους «αδιάφορους» καθηγητές που πηγαίνουν στο σχολείο για να ξεκουραστούν από τα ιδιαίτερα μαθήματα που κάνουν. Όπως είπε πρόσφατα σε ημερίδα με θέμα «Το Νέο Σχολείο» κορυφαίος επιστήμονας, ο δάσκαλος πρέπει να πηγαίνει στο σχολείο για να κουραστεί και όχι να ξεκουραστεί
    -να μπορεί να αντιμετωπίσει τον «πόλεμο» εκείνων των συνδικαλιστών που βλέπουν παντού εχθρούς και φαντάσματα
    -να έχει τη αρμοδιότητα να εισηγηθεί την απομάκρυνση ενός εκπαιδευτικού από την τάξη όταν αυτός δεν είναι ικανός να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και δεν κάνει σωστά τη δουλειά του και, γιατί όχι, να προτείνει την προσωρινή παύση από τα καθήκοντά του σε εξαιρετικές περιπτώσεις (δε νομίζω να μην έχετε αντιμετωπίσει ανάλογα περιστατικά)
    Όσο για τους καθηγητές, θεωρώ πως θα πρέπει να υποχρεωθούν να παραμένουν στον χώρο της σχολικής μονάδας από την αρχή της πρώτης διδακτικής ώρας έως το τέλος της τελευταίας, όσο και αν αυτό δεν αρέσει σε πολλούς. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο ο καθηγητής να πηγαίνει στο σχολείο ένα λεπτό πριν χτυπήσει το κουδούνι για να μπει στην τάξη και να φεύγει αμέσως μετά το μάθημά του. Και μετά να κάνει όλες τις γραφειοκρατικές δουλειές που του έχουν ανατεθεί κλέβοντας διδακτικές ώρες. Μπορεί να αξιοποιηθεί ο χρόνος παραμονής των καθηγητών στο σχολείο με παραγωγικό τρόπο.

  • 13 Απριλίου 2011, 17:43 | N.A. 1960

    ΠΡΕΠΕΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΗΝΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
    ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΑΡΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΕΛΟΙ ΤΟΥ ΣΥΛ/ΓΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΛ/ΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ
    ΑΠΟ ΜΕΛΗ ΤΟΥ 15ΜΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΟΥ ΥΠΑΓΕΤΑΙ Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ.ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ Ο ΔΙΕΥΘΗΝΤΗΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΛΛΑΘΗΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΠΑΣ.
    ΚΑΙ ΕΝ ΠΑΣΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΔΙΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΜΑΝΑΤΖΕΡ ΠΟΥ
    ΕΧΟΥΝ ΣΠΟΥΔΑΣΗ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ
    ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΡΦΩΘΗΚΑΝ.!

  • 13 Απριλίου 2011, 12:29 | Γιάννης

    Οι εκπαιδευτικοί αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του εκπαιδευτικού συστήματος και όχι η διοίκηση. Δημοκρατικό σχολείο, ανοιχτό στην κοινωνία και παραγωγικό, μπορεί να επιτευχθεί μόνο με ενισχυμένο ρόλο του Συλλόγου Διδασκόντων. Επίσης πρέπει να μοιράζονται αρμοδιότητες και ευθύνες οι εκπαιδευτικοί μιας σχολικής μονάδας…

  • 13 Απριλίου 2011, 08:22 | Γιώργος

    Έχω την αίσθηση ότι μεγαλύτερη σημασία έχει ποιοι θα επιλεγούν ως διευθυντές και υποδιευθυντές των σχολικών μονάδων και όχι μόνο ο αριθμός και το είδος των αρμοδιοτήτων που θα τους εκχωρηθούν. Σαφώς και πρέπει οι σχολικές μονάδες να είναι πιο ευέλικτες (όχι αφημένες στη τύχη τους),δημιουργικές, ανοιχτές στην κοινωνία και να λειτουργούν ως κύτταρα πολιτισμού που θα παρέχουν Παιδεία.
    Πώς όμως θα γίνει αυτό; Αρκούν πτυχία (πολλάκις αγορασμένα); Αρκεί η διοικητική εμπειρία που έχει αποκτηθεί από τους νυν διευθυντές. Μήπως θα πρέπει να αξιολογηθεί η ποιότητα των πτυχίων (δηλαδή πόσα από αυτά έχουν μετουσιωθεί σε έργο μέσα στην τάξη και ποια παρέμεινα απλώς ως μόρια; Μήπως θα πρέπει να αξιολογηθεί η θητεία των νυν στελεχών και μετά να οικειοποιηθούν τα μόρια που αντιστοιχούν;

    Πιστεύω πως ακόμη και η κακή αξιολόγηση είναι πολύ καλύτερη από την καθόλου αξιολόγηση.
    Αξιολόγηση λοιπόν πτυχίων, διοικητικής εμπειρίας και βιογραφικού σημειώματος. Μόνον έτσι θα διασφαλιστεί ότι όσες αρμοδιότητες κρίνετα ότι πρέπει να παραχωρηθούν στους διευθυντές και υποδιευθυντές θα τύχουν χρηστής διαχείρισης.

  • 12 Απριλίου 2011, 20:08 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΩΤΑΚΙΔΗΣ

    Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν η νέα Διοίκηση του Σχολείου θα αποτελείται και θα συγκροτείται από τα ίδια πρόσωπα. Διότι πως είναι δυνατόν να ανατεθεί εκ νέου η Διεύθυνση του Σχολείου στον ίδιο υπάρχοντα Διεθυντή που αποδεδειγμένα μάλιστα, εκτελεί μέχρι σήμερα πλημμελώς τα καθήκοντα του αυτά. Πολυ δε περισσότερο όταν ο θεσμός της αξιόλογησης αν και ισχύει, με ένα αρκετά πλήρες κατά την άποψη μου νομοθετικό πλαίσιο, εντούτοις δεν εφαρμόζεται ούτε κατ’ελάχιστον (αν υπάρχουν απορίες προς τούτο ας ερωτηθεί ο Σχολικός Σύμβουλος εν προκειμένου). Ποιά λοιπόν θα είναι τα κριτήρια για την παραμονή ή για την αντικατάσταση του ήδη υπάρχοντος Διευθυντή και ποια θα είναι τα κριτήρια για την επιλογή ενός άλλου δασκάλου για Διευθυντή, όταν τόσο ο μεν όσο και ο δε, δεν έχουν μέχρι σήμερα αξιολογηθεί ούτε μία φορά στην «καριέρα τους». Αν πρόθεση του υπουργείου είναι να δημιουργήσει ένα νέο status, με τον συγκερασμό των δημοσίων υπαλλήλων και των σαφώς πιό καταρτισμένων και ικανών εκπαιδευτικών του ιδιωτικού τομέα (ένα ιδιότυπο ΣΔΙΤ εκπαίδευσης),τότε να δεχτώ την προοπτική του εγχειρήματος. Άλλως, μία από τα ίδια.

  • 12 Απριλίου 2011, 19:32 | ΚΟΣΣΥΦΙΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

    Η εκ βάθρων αλλαγή της Ελληνικής κοινωνίας αρχίζει από την εκπαίδευση. Ονειρεύομαι λοιπόν ένα σχολείο ανοικτό στην τοπική κοινωνία και την οικογένεια ,με κεντρική του ιδέα το «πρώτα ο μαθητής» στο οποίο η διδασκαλία της ηθικής, των κανόνων και του επαίνου θα ξαναβρούν την θέση τους. Σε αυτήν την προσπάθεια καθοριστικό ρόλο θα διαδραματίσει η διεύθυνση του σχολείου και ως εκ τούτου η επιλογή αυτών των στελεχών θα παίξει καθοριστικό ρόλο για την επιτυχία του εγχειρήματος. Ο διευθυντής πέρα από τα τυπικά θα πρέπει να έχει και τα ουσιαστικά διοικητικά προσόντα. Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω τον παράγονυα «χρόνο», που θα πρέπει να είναι αποφασισμένα να παραχωρήσουν τα στελέχη της διοίκησης ενός σχολείου (διευθυντής και υποδιευθυντής)για την καλή και ομαλή λειτουργία του σχολείου.

  • 12 Απριλίου 2011, 18:53 | Γιάννης Α.

    Θέλω να προσθέσω στο προηγούμενο μήνυμά μου ότι ο Διευθυντής πρέπει να έχει δικαίωμα άρνησης στην επιλογή των Υποδιευθυντών και να μπορεί να προτείνει την αντικατάστασή τους.
    Η άρνηση συναδέλφου να γίνει Υποδιευθυντής πρέπει να έχει συνέπειες.
    Προκειμένου να αυξηθεί ο αριθμός των Εκπαιδευτικών που νοιάζονται για τα διοικητικά θέματα του Σχολείου και επομένως βοηθούν το Διευθυντή στο έργο του, προτείνω τη μείωση της θητείας και την τακτική ανανέωση των Υποδιευθυντών της Σχολικής μονάδας.

  • 12 Απριλίου 2011, 18:42 | Α.Μ

    Πιστεύω πως Διευθυντής και υποδιευθυντής θα πρέπει να αξιολογούνται και
    να τοποθετούνται βάση των αντικειμενικών προσόντων τους(πτυχία, επιμορφώσεις κ.α.) και όχι στην περίπτωση του δευτέρου να εκλέγονται από τον σύλλογο γιατί πάντα εκλέγεται αυτός που έχει καλύτερες πελατειακές σχέσεις. Επίσης θα πρέπει να μοριοδοτούνται με παραπάνω μόρια διευθυντές που έχουν την οργανική τους θέση στο σχολείο που θέλουν να είναι υποψήφιοι, έτσι θα είναι πιο υπεύθυνοι στις λήψεις αποφάσεων που αφορούν το σχολείο και από την έκβαση τους θα εξαρτάται και η οργανική τους, και όχι να διοικούν αυθαίρετα εκ του ασφαλούς με την οργανική τους σε κάποια άλλο «σίγουρο» σχολειό(που δεν κινδυνεύει πχ να κλείσει).

  • 12 Απριλίου 2011, 10:26 | Χρύσα

    Για να ανταποκριθεί ο Διευθυντής μιας σχολικής μονάδας, μικρής ή μεγάλης νομίζω πως δεν είναι το πρωτεύον, στο ρόλο του, που είναι παιδαγωγικός και διοικητικός, πρέπει να επιλεγεί με αυστηρά κριτήρια.
    Είναι πολύ σημαντικό να αξιολογείται με αντικειμενικά κριτήρια από τη στιγμή που αποφάσισε να γίνει δάσκαλος. Το πώς, το έχουμε αναπτύξει, όταν συμμετείχαμε στη διαβούλευση για την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών και του μέντορα. Εμείς δεν υποστηρίξαμε ποτέ, πως όποιος αποπφοιτά από μια σχολή είναι και ικανός να αναλάβει το υψίστης σπουδαιότητας έργο της διδασκαλίας=μεταλαμπάδευσης της γνώσης της ζωής.
    Αφού λοιπόν ο επιθυμών να γίνει εκπαιδευτικός αξιολογηθεί ως κατάλληλος για το έργο του δασκάλου, έκτοτε θα αξιολογείται κάθε χρόνο από το συνολικό του έργο στο σχολείο, δηλαδή:
    Από τις γνώσεις και την ικανότητα μετάδοσής τους.
    Από τον αριθμό των μαθητών του, που κρίθηκαν αδύνατοι στο μάθημά του. Είναι δική του ευθύνη και όχι επιτυχία του, αν οι μαθητές του αξιολογούμενοι βρέθηκαν πάνω από δύο αδύνατοι. Ο λαός λέει «Κακός μαθητής, κακός δάσκαλος» και μέχρι τώρα ουδεμία λαϊκή ρήση έχει διαψευστεί. Οι μαθητές, που θα τον πιστέψουν, αυτοί και θα βρουν ενδιαφέρον στο μάθημά του. Αυτό σημαίνει πως δεν είναι μόνο γνώστης του αντικειμένου του, αλλά γνωρίζει καλά και την παιδική ψυχή, γιατί το θεμέλιο της γνώσης είναι η καλή ψυχολογία. Τότε και μόνο τότε μπορεί να θεωρείται επιτυχημένος σε αυτό που κάνει. Μετά από αυτό, αφού αποδεδειγμένα διαχειρίστηκε θετικά γνώσεις και παιδικές ψυχές, είναι ικανός να αναλάβει τη διοίκηση μιας σχολικής μονάδας. Αλλά όχι ακόμη.
    Ο ρόλος του δάσκαλου δεν είναι μόνο ο γνωστικός τομέας, είναι και ο τομέας του πολιτισμού. Και εδώ πρέπει να αποδείξει ότι είναι καλός αναλαμβάνοντας με τους μαθητές του πολιτιστικές δραστηριότητες και άλλα προγράμματα, που συνδέουν το σχολείο με τη ζωή. Μέσα από τα προγράμματα, κυρίως συνεργατικής μορφής, γίνεται για το νεαρό μέλος της κοινωνίας η γέφυρα του μέλλοντος για το μέλλον. Γιατί το σχολείο υπηρετεί το μέλλον, το οποίο δεν το γνωρίζει, και ουδείς το γνωρίζει ιδίως μέσα από τις τόσο γρήγορες εξελίξεις της τεχνολογίας.
    Επίσης σε όλη την πορεία του στη μάχημη σχολική πραγματικότητα παραμένει σταθερός στις επιλογές του, αλλά όχι ανελαστκός, φροντίζοντας για την επιμόρφωσή του και την εξέλιξή του στο λειτούργημά του. Αυτό το τελευταίο βεβαιώνει την υπευθυνότητα και τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει το κοινωνικό έργο του.
    Μετά από αποδεδειγμένη θητεία σε αυτή τη φιλοσοφία της ζωής και του σχολείου, υποβάλλει το αίτημά του για τον εξίσου σοβαρό ρόλο του Διευθυντή της σχολικής μονάδας. Με αποδεδειγμένα τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, αλλά και την εμπειρία που καλλιεργεί ο χρόνος,γεγονός που οδηγεί στην επαναφορά της ιεραρχίας και της εμπειρίας στην έδρα, υποβάλλει το αίτημα και βαθμολογείται με βάση τη θητεία του, τη δράση του, τις επιμορφώσεις του και τις ιατρικές γνωματεύσεις, γιατί δεν πρέπει να δίνεται η διοικητική ευθύνη σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας ψυχικά ή σωματικά.
    Όλα αυτά δεν αφήνονται στην τύχη τους, αλλά προηγείται νομοθετικό πλαίσιο, που τα ιεραρχεί, όχι όπως επιβάλλουν οι συνδικαλιστές, αλλά οι πραγματικές ανάγκες σχολείου και κοινωνίας.

  • 12 Απριλίου 2011, 08:44 | ΧΑΝΙΩΤΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    O διευθυντής καθίσταται με τις υπερεξουσίες που του δίδονται ο απόλυτος κυρίαρχος της σχολικής μονάδας.
    Πρέπει λοιπόν να υπάρχει μια πρόσθετη διασφάλιση (φίλτρο) στα κριτήρια επιλογής του για την ικανότητά του να δημιουργεί όλες τις προυποθέσεις σχέσεων συνεργασίας και επίτευξης στόχων με τους εκπαιδευτικούς υφισταμένους του, τους μαθητές και όλους τους φορείς που εμπλέκονται με την εκπαιδευτική διαδικασία για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας.
    Προτείνω να συνοδεύει τον υποψήφιο διευθυντή έκθεση αξιολόγησης βασισμένη σε προκαθορισμένο ερωτηματολόγιο του συλλόγου διδασκόντων του σχολείου στο οποίο υπηρετεί είτε ως διδάσκων είτε ως διευθυντής.

  • 12 Απριλίου 2011, 03:48 | Τσοπάνης Μήτρος

    Το δίλημμα προκύπτει απο την παροιμία:
    «Σκύλος δεμένος πρόβατα δε φυλάει».
    Αν λύσεις τον σκύλο-διευθυντή θα δέσεις μεν τα πρόβατα-καθηγητές αλλά θα μείνουν αφύλακτα τα πρόβατα-μαθητές.

  • 11 Απριλίου 2011, 18:59 | ΑΚΗΣ

    Η εικόνα που σχημάτισα είναι ότι επειδή το Υπουργείο δεν μπορεί να στήσει μηχανισμό που θα ζητά ευθύνες από το σύλλογο διδασκόντων, συγκεντρώνει αρμοδιότητες (ευθύνες) στο πρόσωπο του Διευθυντή, ώστε να έχει κάποιον να ρίξει το φταίξιμο για το χάλι της παιδείας. Δεν μπορεί να είναι τόσο άσχετοι και να περιμένουν πως με διοικητικές ρυθμίσεις θα διορθωθεί η παιδεία, απλά θέλουν να διώξουν απο πάνω τους τις ευθύνες. Ωστόσο ακόμη να επισημάνω μια ανακολουθία: Το υπουργείο απο τη μιά, θα αξιολογεί τους διευθυντές με βάση «αντικειμενικά» κριτήρια και με συνέντευξη περι ανέμων και υδάτων χωρίς να παίρνει υπόψη του το πετυχημένο ή μη έργο τους σε διευθυντική ή άλλη θέση, και απο την άλλη θέλει τον διευθυντή να αξιολογεί το έργο των καθηγητών, χωρίς θέσπιση συγκεκριμένων κριτηρίων.
    Όσο για τα εισαγωγικά στο αντικειμενικά εξηγούμαι: μερικοί τέτοιοι μοριοδοτούμενοι τίτλοι αποκτώνται με αναξιόπιστες εξετάσεις, μετά απο αναξιόπιστες διαδικασίες επιλογής σε αναξιόπιστους πανεπιστημιακούς τομείς.

  • 11 Απριλίου 2011, 16:30 | giοργος

    απαράδεκτη η συσσώρευση εξουσίας σε διευθυντές … φαύλος κύκλος απο προσωπικά ελατήρια και

  • 11 Απριλίου 2011, 14:56 | ε.κ

    Για την μεταβίβαση πρόσθετων εξουσιών στον διευθυντή της σχολικής μονάδας οσο αφορά την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα πρέπει να διασφαλιστεί η αμεροληψία και αντικειμενικότηα στην κρίση ,η γνώση ,η παιδαγωγική επάρκεια και εν γένει η συνολική παιδεία που πρέπεινα διαθέτει ο εν λόγω διευθυντής για να ασκήσει οπως πρέπει αυτην την αρμοδιότητα.Δυστυχώς φοβούμαι ότι η υπερ συγκέντρωση αρμοδιοτήτων και ιδιαίτερα της αξιολόγησης θα γίνει μοχλός πίεσης και ασκησης εξουσίας δημιουργώντας εκ παραλλήλου σχέσεις ανταγωνιστικότητας μεταξύ των εκπαιδευτικών που μπορεί να μετέρχονται κάθε αλλο παρά αποδεκτές και θεμιτές μεθόδους για να είναι αρεστοί στον εκάστοτε διευθυντή.
    Σήμερα οι διευθυντές δεν διαθέτουν τα αντίστοιχα προσόντα .Η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων απο το σύλλογο στον διευθυντή κατά την αποψή μου θάναι ολέθριο λάθος.Κάπου στην μέση θα πρέπει να ισορροπήσει το σύστημα.Δέν μπορεί το σχολείο να γίνει ενός ανδρός αρχή.Ποιός τότε θα μας προστατεύσει απο τυχόν αυθαιρεσίες?Αλλωστε πλήθος εκπαιδευτικών (κατά το 1/3) διαθέτουν μεταπτυχιακές σπουδές και δεύτερο πτυχίο αρα αντικειμενικά εχουν την γνώση να συνεισφέρουν με την γνώμη τους στην διοίκηση και την αποτελεσματική διεύθυνση ενός σχολείου.η συλλογική δράση είναι προτιμότερηαπο την ατομική .μας προφυλάσσει απο τυχόν στρεβλώσεις κατά την ασκηση της εξουσίας και μειώνει την αυθαιρεσία.

  • 11 Απριλίου 2011, 11:10 | Νικόλαος Ράπτης

    Προσωπικά πιστεύω ότι περισσότερη εξουσία πρέπει να δωθεί στο σύλλογο των διδασκόντων παρά στον διευθυντή-διευθύντρια. Πολλά μυαλά σίγουρα μπορούν να λειτουργούν καλύτερα από ένα.

  • 11 Απριλίου 2011, 09:31 | ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

    ΟΠΟΤΕ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΤΩΡΑ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ-ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ, ΤΟΤΕ ΝΑ ΑΥΞΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΑΛΛΑ ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΤΟΥΣ.

  • 11 Απριλίου 2011, 09:01 | ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΠΑΚΑΛΗΣ

    ΣΥΜΦΩΝΩ ..ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΡΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ….
    Ο ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΙΑ ΟΧΙ ΝΑ ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ..ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΣΑΝ ΜΕΛΟΣ Η ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ…..ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΟΥ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ
    ΓΕΝΙΚΑ ΟΛΑ ΚΙΝΟΥΝΤΑ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ….Η ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΑΠΣΦΟΙΤΗΣ ΕΗ ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ …..ΕΝΝΟΩ ΛΟΓΩ ΗΛΙΚΙΑΣ.

  • 11 Απριλίου 2011, 08:08 | ΤΑΣΟΣ

    Ο διευθυντής με ενισχυμένες εξουσίες παραπέμπει στην «ενός ανδρός αρχή». Αυτό θα μπορούσε να μην είναι μεμπτό υπό την αίρεση της ύπαρξης ασφαλιστικών δικλείδων οι οποίες θα διασφάλιζαν την αμεροληψία και την αντικειμενικότητα του διευθυντή της σχολικής μονάδας ως προς το θέμα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Αυτό σημαίνει ότι ο Διευθυντής οφείλει να εκφέρει επαρκώς αιτιολογημένη γνώμη και όχι αυθαίρετη κρίση. Η ύπαρξη συγκεκριμένων και μετρήσιμων παραγόντων θα βοηθούσε προς αυτή την κατεύθυνση.

    Το πτυχίο τμήματος διοίκησης και ιδιαίτερα δημόσιας διοίκησης πρέπει να μοριοδοτείται ισχυρά στις επιλογές διευθυντών αλλά και στην εξέλιξη των εκπαιδευτικών.

    Ο διευθυντής στα Μουσικά Σχολεία μπορεί και πρέπει να έχει το ρόλο του μάνατζερ, εκμεταλλευόμενος το δυναμικό(εκ/κο και μαθητικό), αλλά και τις υποδομές των σχολείων και ανοίγοντάς τα στις τοπικές κοινωνίες.

  • 11 Απριλίου 2011, 07:45 | ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ

    αγαπητοι συνομιλητες…για να καταλαβω κατι καλυτερα σε αυτη την προταση πρεπει καποιος να μου εξηγησει το ΠΩΣ θα γινει αυτο. Οι αρμοδιοτητες των Διευθυντων ηταν και ειναι ηδη μεγαλες αν εξαιρεσει κανεις την Σχολικη επιτροπη που κατευθυνε και οριζε την οικονομικη ενισχυση του Σχολειου. Ακομα ο Διευθυντης ηταν ενα σωμα με το εκπαιδευτικο προσωπικό και δεν μπορει να κανει πολλα πραγματα χωρις την συγγαταθεση τους.. Ιδεαν δεν εχω ουτε μου εξηγει κανεις ΤΙ ΕΝΝΟΟΥΝ με την ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ. Δηλ. θα παίρνουμε αναρρωτική αδεια από τον Διευθυντη?? ΟΧΙ. Θα κινει το οικονομικό ταμειο του Σχολειου χωρις τον Συλλογο γονεων ή τη σχολικη επιτροπη??? Θα οριζει το Σχολικο προγραμμα? ΜΕΣΑ ΣΤΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΜΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΓΝΩΡΙΣΑ 1 μονο 1 (κ ημουν τυχερη….)ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΣΑΝ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΩΣ ΣΩΣΤΗ ΚΡΙΤΗΣ ΚΙ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ ΑΓΩΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ. Ολα τα υπολοιπα χρονια γνωρισα απλους καλους ή κακους περαστικούς Διευθυντες…Εδω κυριοι και κυριες παιζονται αλλες προτασεις κρυμμενες πισω απο την λεξη Αρμοδιοτητα!!!Ας μας ξεκαθαρισετε ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΤΕ και μετα ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ως εκπαιδευτικη κοινοτητα!
    Ευχαριστω κ περιμενω απαντηση απο τους ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ??

    ΥΓ. Σε ολες τις προτασεις κυριοι ΠΟΥΘΕΝΑ μα ΠΟΥΘΕΝΑ δεν υπαρχει η λεξη ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ!!!την εφαγαν οι επαγγελματικοι προσανατολισμοι/ Ή ΟΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΕς ΔΡΑΣΕΙς??

  • 11 Απριλίου 2011, 07:27 | E.N.

    Τα νέα καθήκοντα του διευθυντή θα δημιουργήσουν χιλιάδες μικρούς επιθεωρητίσκους-δικτατορίσκους στα δημόσια σχολεία της χώρας.
    Ας αναλογισθεί η ηγεσία του Υπουργείου ότι ο 1566/85 , ο δημοκρατικότερος εκπαιδευτικός νόμος , ήταν καρπός όλων των εκπαιδευτικών αγώνων στο τέλος μιας δύσκολης ιστορικής περιόδου (μετεμφυλιοπολεμική εποχή, δικτατορία, κλπ).
    Δυστυχώς κάποια από τα διοικητικά καθήκοντα των διευθυντών επανέρχονται δριμύτερα και μαζί τους η ατμόσφαιρα του στρατωνισμού στο χώρο του σχολείου. Καθήκοντα που ούτε η χούντα των συνταγματαρχών δεν επέβαλε. Η παιδαγωγική ελευθερία καταργείται από έναν πιθανό δυνάστη διευθυντή που με το όπλο των πειθαρχικών ποινών θα επιβάλλει ένα καθεστώς «μούγκας», υποτέλειας και ραγιαδισμού.Ένα καθεστώς ιδεολογικής και πολιτικής χειραγώγησης αφού ο ένας μονοπρόσωπα θα αξιολογεί, θα επιβάλλει ποινές και θα μοιράζει αμοιβές κι επαίνους.
    Δηλαδή ένα αυταρχικό μοντέλο διοίκησης που θα ευτελίζει κάθε ισονομία και ισοπολιτεία μέσα στη σχολική μονάδα.
    Κι αν στο μυαλό κάποιων εκπαιδευτικών λειτουργεί «το σύνδρομο του δεκανέα», πολύ γρήγορα θα αντιληφτούν ότι επωμίζονται ένα βαρύ φορτίο που δύσκολα θα μπορούν να το φέρουν σε πέρας. Δύσκολα θα ανταπεξέλθουν σ΄ ένα ρόλο που θα τους φορτώσει τις ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας, των άστοχων πολιτικών επιλογών μίας κυβέρνησης που λειτουργεί με οδηγό την τρόικα και το μνημόνιό της.

  • 11 Απριλίου 2011, 05:47 | Γ.Φ.

    Προτείνω την απεμπλοκή του Δ/ντή από τη αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου του κάθε εκπαιδευτικού ξεχωριστά. Το γεγονός ότι υπάρχει πληθώρα ειδικοτήτων πλέον τόσο στα σχολεία της Β/θμιας όσο και της Α/θμιας καθιστά κάτι τέτοιο αδύνατο κατ’ αρχήν λόγω βασικών σπουδών. Δε μπορώ να φανταστώ ένα πχ. Δ/ντή-εκπ/κό Φυσικής Αγωγής να αξιολογεί το εκπαιδευτικό έργο δασκάλου ή εκπ/κού Αγγλικής στο Δημοτικό Σχολείο. Η εμπλοκή του σε όποια αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου να περιορισθεί μόνο σε ρόλο υποστηρικτικό των διαδικασιών.
    Αν τελικά εμπλακεί θα πρέπει να αλλάξει και το πλαίσιο επιλογής των Δ/ντών δίνοντας έμφαση στην παιδαγωγική/επιστημονική του κατάρτιση (βλ. πλαίσιο επιλογής σχολικών συμβούλων).

  • 11 Απριλίου 2011, 01:40 | ΄Χαράλαμπος

    Αν δεν παραμεινει μεσα στην ταξη ο Διευθυντης και ενισχυθουν οι αρμοδιοτητες του ,θα καταντησει Κεχαγιας που δεν θαξερει τι του γινεταιαπο την επικοινωνια δασκαλων μαθητων και γονεωνΓιαυτο πρεπει ναενισχυθουν οι κατευθυντικες μονο αρμοδιοτητεςτου και να μειωθουν οι δευτερευσεςς τις οποιες να αναλαβουν οι δασκαλοι με την αναλογη μειωση ωραριου κλπ

  • Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται και στη χώρα μας ζωηρό ενδιαφέρον για την οργανωτική και διοικητική επιστήμη και στο χώρο της εκπαίδευσης. Πολλοί παράγοντες συνέβαλαν σε αυτό . Πρωτεύοντα ρόλο έχουν α) η θεωρητική και πρακτική ανάπτυξη της διοικητικής επιστήμης και β) η παρατηρούμενη στροφή από το συγκεντρωτικό στο αποσυγκεντρωτικό και αποκεντρωτικό σύστημα διοίκησης και διαχείρισης πόρων.
    Οι εκπαιδευτικές αλλαγές που συμβαίνουν διεθνώς επηρεάζονται από τις μεταβολές που συμβαίνουν τόσο στο χώρο της παραγωγής όσο και στον εργασιακό . Οι νέες δομές που εμφανίζονται θεωρούν την εκπαιδευτική μονάδα σημαντικό παράγοντα για την αποτελεσματικότερη άσκηση της εθνικής πολιτικής αλλά και για την διαμόρφωση εσωτερικής πολιτικής ικανής για την αντιμετώπιση των ιδιαιτέρων προβλημάτων και αναγκών του σχολείου.Συνεπώς οι διευθυντές των σχολικών μονάδων θα πρέπει να έχουν πιστοποιημένες γνώσεις και εμπειρίες διοίκησης εκπαιδευτικών μονάδων.Άρα η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των διευθυντών των σχολικών μονάδων χωρίς τη λήψη θεσμικών αλλαγών θα επιφέρει σημαντικά προβλήματα στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα.

  • 10 Απριλίου 2011, 22:56 | Μιχάλης

    Δημιουργείστε σχολή στελεχών εκπαίδευσης. Χρειάζονται ειδικές γνώσεις για τη διοίκηση μιας σχολικής μονάδας και όχι μόνο τα πτυχία συγκεκριμένης επιστήμης (φυσική μαθηματικά φιλολογία κ.λ.π.)
    Δώστε το δικαίωμα σε όλους τους εκπαιδευτικούς που έχουν 5 χρόνια στην εκπαίδευση να μπορούν με εξετάσεις να εισέρχονται σ αυτή τη σχολή. Έτσι θα μπούν και νεώτεροι ηλικιακά ώστε να μπορέσει να αλλάξει κάποτε και η νοοτροπία στην εκπαίδευση.
    Ανοίξτε το δρόμο στους νέους. Άλλωστε η σημερινή γενιά των 50άρηδων απέτυχε παταγωδώς. Χρεωκόπησε τη χώρα. Η ελπίδα λοιπόν ανήκει στις νεώτερες γενιές. Ανοίξτε το δρόμο σ αυτούς τους νέους ανθρώπους με τις φρέσκες ιδέες και την όρεξη να δημιουργήσουν.

  • 10 Απριλίου 2011, 22:45 | Μιχάλης

    Θα πρέπει να αλλάξουν οι διαδικασίες και οι προθεσμίες για το σχολικό συμβοούλιο. Θα πρέπει να γίνεται ανά δίμηνο και σ αυτό θα πρέπει να συζητείται ο προγραμματιμός της σχολικής μονάδας και θέματα λειτουργικότητας καθώς και προβλήματα που έχουν να κάνουν με συμπεριφορές μαθητών και εκπαιδευτικών.
    Επίσης στη διεύθυνση του σχολείου θα πρέπει να ανακοινώνεται από την εφορευτική επιτροπή διεξαγωγής των εκλογών των συλλόγων γονέων το αποτελέσματα των εκλογών με τα ονόματα των εκλεγομένων στα διάφορα όργανα του συλλόγου (Δ.Σ. Ελεγκτική Επιτροπή, αντιπρόσωποι στην Ένωση γονέων, εκπρόσωπος στην σχολική επιτροπή κ.λ.π) χωρίς τους σταυρούς προτίμησης που έλαβε ο καθένας και να μην δίδεται η κατάσταση των ψηφισάντων αλλά ο συνολικός αριθμός γονέων που ψήφισαν και ο αριθμός μαθητών που εκπροσωπούν δεδομένου ότι:
    1. Ο Σύλλογος Γονέων είναι ανεξάρτητο σωματείο εγκεκριμένο από το πρωτοδικείο και δεν εποπτεύεται από τον Διευθυντή.
    2. Δημιουργούνται προβλήματα με συμπεριφορές διευθυντών οι οποίοι παρεμβαίνουν στις εκλογές των συλλόγων και παροτρύνουν γονείς να ψηφίσουν συγκεκριμένους υποψηφίους.
    Στην περίπτωση δημιουργίας νέου συλλόγου σε σχολεία που δεν υπάρχει σύλλογος τότε θα βεβαιώνονται από τον Διευθυντή (του οποίου είναι και η ευθύνη δημιουργίας συλλόγου) οι διαδικασίες ίδρυσης του συλλόγου και τα αποτελέσματα θα αποστέλλονται στο οικείο Δήμο.
    Εφ όσον υπάρχει Ένωση γονέων στο οικείο Δήμο, τότε θα φροντίζει ο εκάστοτε Σύλλογος (το ΔΣ) να αποστέλλει όλα τα σχετικά έγγραφα και στον Δήμο και στην Ένωση γονέων και όχι ο Διεθυντής. Η Ένωση θα ελέγχει τα σχετικά έγγραφα (πρακτικό εκλογών , βεβαίωση διευθυντή περί του αριθμού φοιτούντων μαθητών, συγκρότηση ΔΣ και κατάσταση ψηφισάντων) σύμφωνα με το νόμο και το καταστατικό της Ένωσης. Δεν πρέπει να είναι η αρμοδιότητα αυτού του ελέγχου στον Διευθυντή του Σχολείου γιατί η μέχρι τώρα πρακτική έχει δείξει ότι από πολλούς διευθυντές έχει παρεξηγηθεί ο ρόλος τους και έχει μετατραπεί σε παρεμβατικό ρόλο στις διαδικασίες των εκλογών.
    Εμπιστευτείται τους Συλλόγους Γονέων. Μέχρι τώρα έχουν συμβάλλει σημαντικά στην επίλυση πολλών λειτουργικών προβλημάτων των Σχολείων. Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες των σχολείων είναι παιδιά αυτών των γονέων και αν οι εκπαιδευτικοί έχουν ενδιαφέρον για την πρόοδο των παιδιών το ίδιο (ίσως και μεγαλύτερο, φύσει και θέσει) έχουν και οι γονείς (εκτός βέβαια εξαιρέσεων που υπάρχουν σε κάθε κανόνα).

  • 10 Απριλίου 2011, 21:48 | Γιώργος Φ

    Στην μοριοδότηση για την θέση του διευθυντή θα πρέπει κυρίως να λαμβάνεται υπόψη η προυπηρεσία ως υποδιευθυντής(στην ίδια σχολική μονάδα) και η πραγματική υπηρεσία σε σχολικές μονάδες ίδιου τύπου (π.χ σε γενικό λυκειο) και όχι τα μεταπτυχιακά κλπ….αλήθεια σε τι χρειάζονται στην διοίκηση μιας σχολικής μονάδας??? Κάνει ο άλλος διδακτορικό στο «Φιλοσοφία στην Αρχαία Ελλάδα» και μοριοδοτείται
    για διευθυντής….καλό έτσι….μόνο στην Ελλάδα…..όπως και
    το γνωστό οι μαθητές γνωρίζουν να «πατάνε πλήκτρα» άρα δεν χρεάζεται η πληροφορική στο Λύκειο….φοβερό αφού γράφουν αριθμούς ξέρουν και Μαθηματικά…..πολύ ωραίο…!!!

  • 10 Απριλίου 2011, 21:43 | ΜΘΠ

    Κάποιοι έλεγαν :
    Στελέχη , ισότιμη πρόσβαση στη διαδικασία επιλογής , διεύρυνση της βάσης των υποψηφίων κλπ όμορφα λόγια .

    Παραμύθια μαύρα !
    Τα στελέχη σύμφωνα με το νόμο Ραγκούση (ν.3839/2010) και τον 3848/2010 , θα πρέπει να έχουν Α΄ βαθμό .
    Παραπομπή λοιπόν σε ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ σύστημα .
    Α) δεν λαμβάνεται υπόψη αν κατέλαβε τη θέση λόγω κομματικής ταυτότητας της πλειοψηφίας του ΠΥΣΔΕ , αν είχε ανταγωνιστές , αν υπήρχε άλλη αίτηση , αν ανέλαβε ελλείψει . Τουτέστιν επειδή τοποθετήθηκε μια φορά διευθυντής , θα κουβαλά μια ζωή τη βεβαίωση προϋπηρεσίας και πάντα θα προτάσσεται όλων όσων θα ήθελαν να κάνουν αίτηση για τη θέση .
    Θα είναι λοιπόν για την υπόλοιπη θητεία του κατ’επάγγελμα ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ !
    Στη σύνταξή του μάλιστα θα τον ακολουθήσει και το επίδομα θέσης (75 € περίπου σήμερα )
    Β) μοριοδοτούνται τα πάντα όπως π.χ:
    η συνολική πραγματική διδακτική προϋπηρεσία , μεταπτυχιακά με ή χωρίς αντικείμενο , με ή χωρίς χρήματα κεκτημένο.
    Δεν αναγνωρίζεται ακόμα ,( αν και πέρασαν 10 μήνες από την ψήφιση της παρ.7 του άρθρου 6 του ν.3848 ) , όμως βαθμολογικά παρά μόνον μισθολογικά η δημόσια πραγματική διδακτική προϋπηρεσία που αποκτήθηκε από κάποιον όταν ήταν αναπληρωτής ή ωρομίσθιος σε οποιοδήποτε δημόσιο σχολείο .Το τεχνιέντος μπλέξιμο με τους παλιούς νόμους , με τα άλλα δήθεν υπουργεία αφορά πίνακες κατάταξης ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ .Για τους διορισμένους ορίζει απλά και κοφτά η παρ.7 ..
    Αποτέλεσμα αυτού είναι η αναγνωρισμένη προϋπηρεσία 10 ετών (που στην πράξη αποκτήθηκε με τον τύπο της αναγωγής των ωρών στο υποχρεωτικό ωράριο του νεοδιόριστου σε 15 σχολικά έτη ) να έχει το 13 κλιμάκιο και τον Β΄ βαθμό .
    Συμπέρασμα :αποκλείεται από οποιαδήποτε διαδικασία , αν και βάση των 10 ετών θα έπρεπε να κατέχει από διετία τον Α΄βαθμό ( 2+6=8 ) .
    Γ) μοριοδοτούνται τα πάντα όπως π.χ: ξένη γλώσσα (αλήθεια με ποιον άραγε θα μιλήσει ένας δ/της διεύθυνσης ή σχολείου ; ) , ακόμη και τα διήμερα ή ολιγοήμερα σεμινάρια και δεν μοριοδοτείται , άκουσον …άκουσον ,
    η προγενέστερη από τον διορισμό επαγγελματική ιδιωτική εμπειρία που απέκτησε κάποιος ασκώντας τα επαγγελματικά δικαιώματα που του δίνει το κεκτημένο πτυχίο ειδικότητας τεχνικής μάλιστα και η σχετική άδεια άσκησης επαγγέλματος .
    Από την άλλη θέλουμε (;) προϊστάμενους γραφείων επαγγελματικής εκπαίδευσης που να μην έχουν ασκήσει μέρα το επάγγελμα και απλά να κατέχουν έναν τίτλο τριτοβάθμιας εκπ/σης .
    Πλάκα θα είχε να θέλουμε και διευθυντές που φοβούνται και τη σκιά τους , πολύ μάλλον να ξέρουν να συμπεριφερθούν σε συναδέλφους τους , οι οποίοι για να μη ξεχνιόμαστε είναι άνθρωποι .
    Διευθυντής χωρίς να προτείνεται από κάποιον σύλλογο διδασκόντων , να διοικήσει σύλλογο ;

    Κουράγιο

  • Ο Δ/ντής της σχολικής μονάδας πρέπιε να είναι πραγματικός ηγέτης του σχολείου, με καθήκοντα διοικητικά και παιδαγωγικής καθοδήγησης.Εκπροσωπεί τη σχολική μονάδα σε όλες τις δραστηριότητές της και ως πρόεδρος του Συλλογου Διδασκόντων (ΣΔ) είναι υπέυθυνος για την εφαρμογή των αποφάσεων του ΣΔ.
    Σε σχέση με το διδακτικό του ωράριο πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να διαθέτει έστω και μικρό, ώστε να μην αποκόπτεται από την εκπαιδευτική δράση. Συγχρόνως η αυξημένες υποχρεώσεις του καθιστούν αναγκεία την γραμματειακή υποστήριξή του.

  • 10 Απριλίου 2011, 18:05 | Δ.Κ.

    Νομίζω ότι η διαβούλευση γίνεται για να αντιληφθούμε τις απόψεις που υπάρχουν για το ζήτημα και όχι για να βγάζουμε τα απωθημένα μας στις…αγελάδες ή στα βόδια.
    Ο διευθυντής πρέπει να γίνει βαθμός. Αυτό είναι εκ των ων ουκ άνευ. Για να λάβει κάποιος αυτό το βαθμό όμως θα πρέπει να περάσει κάθε είδους τεστ (και ψυχολογικά).
    Οι ήδη διευθυντές θα πρέπει να κρίνονται και από τους συλλόγους διδασκόντων και από τους συλλόγους γονέων και σε κάποιο βαθμό (μικρό ίσως) και από τους μαθητές. Σε άλλες χώρες, όχι χειρότερες από τη δική μας, η εκλογή ενός διευθυντή είναι μια κοινωνική διαδικασία. Ο ήδη διευθυντής θα πρέπει να υποβάλει, αντί για βιογραφικό, φάκελο με τη δουλειά του στο σχολείο του.
    Μετά από αυτά, ο διευθυντής θα πρέπει να παραμένει στη θέση του, κρινόμενος σε τακτά χρονικά διαστήματα, όχι όμως να κρίνεται η θέση του, αλλά η δράση και η προσφορά του. Ο βαθμός του διευθυντή μπορεί να δώσει ισχυρά κίνητρα σε ικανούς εκπαιδευτικούς να γίνουν διευθυντές.
    Θεσμικό πλαίσιο: ο διευθυντής είναι ανίσχυρος μπροστά στη διοίκηση και στο συνδικαλισμό. Αν κάνει μια παρατήρηση σε συνάδελφο που παραβιάζει το ωράριό του, μπορεί να βρει την πόρτα του χτισμένη. Αν αρνηθεί να δώσει παράτυπη άδεια, μπορεί να δεχτεί παρέμβαση από συνδικαλιστές.
    Κριτήρια τα οποία να είναι αποδεκτά από όλους ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Ωστόσο, δεν μπορεί να είναι κριτήριο στη συνέντευξη η απομνημόνευση ΦΕΚ και Α/Α νόμων και διατάξεων: Τι λέει ο νόμος 1566/άρθρο45/ παραγραφος 6;
    Οι για πρώτη φορά υποψήφιοι θα πρέπει να επεξεργάζονται μελέτη περίπτωσης και να εξετάζονται σ’ αυτήν (μεταξύ άλλων). Πολύ σωστά, οι τίτλοι δεν κάνουν τους ανθρώπους, αλλά χρειαζόμαστε κάποια αντικειμενικά κριτήρια, αλλιώς ότι να κάνει κανεις θα φαίνεται αυθαίρετο και πελατειακό. Στην ερώτηση αν υπάρχουν τόσοι καλοί διευθυντές όσα τα 16.000 σχολεία, η απάντηση ασφαλώς είναι όχι. Αλλά αν δεν τους έχουμε, πρέπει να τους δημιουργήσουμε. Έτσι, θα πρέπει το Υπουργείο (και όχι κάποια πανεπιστήμια για εισπρακτικούς λόγους)να δημιουργήσουν σχολές υποψήφιων διευθυντών με συγκεκριμένο αναλυτικό πρόγραμμα, πρακτική άσκηση και φυσικά εξετάσεις. ΟΛΟΙ οι διευθυντές έμαθαν «στου κασίδη το κεφάλι», αλλά αυτό θα πρέπει κάποτε να τελειώσει.
    Τέλος, ο διευθυντής (που θα έχει κριθεί αξιοκρατικά και αντικειμενικά με κοινωνική διαδικασία) θα πρέπει να είναι ισόβιος και πανίσχυρος.

  • 10 Απριλίου 2011, 12:46 | ΓΙΩΡΓΟΣ

    ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΝΕΟΣ Δ/ΝΤΗΣ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΕΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΗΝ ΕΓΚΑΙΡΗ ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΝ ΣΩΡΕΙΑ ΤΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΤΙΣ ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΙΣ ΑΤΑΞΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΓΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΣΧΟΛΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΥΛΙΚΕΙΟΥ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΜΙΚΡΟΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΕΚΔΡΟΜΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑ ΑΛΛΑ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ ΤΑ ΟΠΙΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΕΠΙΛΥΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΙ, ΠΡΕΠΕΙ Ο ΝΕΟΣ Δ/ΝΤΗΣ ΝΑ ΕΝΑΙ ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ,ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ .ΤΑ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΤΟ ΔΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΑΞΙΖΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΕΞΙΔΙΚΕΥΜΕΝΩΝ.ΟΙ ΝΕΟΙ Δ/ΝΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΠΕΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΣΥΝΕΧΕΣ ΕΞΑΜΗΝΟ,ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ Δ/ΝΤΗ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ.

  • 10 Απριλίου 2011, 12:02 | Αντιόπη

    Υπάρχουν κάποιες ασάφειες στο κείμενο, που δημιουργούν ερωτήματα: Για παράδειγμα, τι σημαίνει «ο διευθυντής είναι υπεύθυνος για το σχεδιασμό, την υλοποίηση και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου»; Θα δίνεται, δηλαδή, στο διευθυντή, ο οποίος είναι συγκεκριμένης ειδικότητας (π.χ. Μαθηματικός) η δυνατότητα να παρεμβαίνει στο διδακτικό έργο των καθηγητών άλλων ειδικοτήτων (π.χ. Φιλολόγων), να το ελέγχει και να το αξιολογεί; Κάτι τέτοιο, εκτός του ότι είναι πρακτικά αδύνατον, υποβαθμίζει, προφανώς, το ρόλο των ίδιων των εκπαιδευτικών και εγκυμονεί κινδύνους για την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου.
    Όσο για τη γενικότερη φιλοσοφία της διεύρυνσης των αρμοδιοτήτων των διευθυντών, θα μπορούσε να θεωρηθεί στη βάση της σωστή, τηρουμένων βέβαια όλων των απαραίτητων προϋποθέσεων για αξιοκρατική επιλογή των διευθυντών των σχολείων. Δυστυχώς, οι προϋποθέσεις αυτές δεν τηρούνται ουσιαστικά και η εμπειρία μπορεί να το επιβεβαιώσει. Τοποθετούνται, λ.χ., διευθυντές σε σχολεία με μοναδικό κριτήριο ότι τα συγκεκριμένα σχολεία δεν είχαν καθόλου «ζήτηση». Έτσι, στα σχολεία αυτά, ο διευθυντής που θα αναλάβει θα είναι από τους τελευταίους στη βαθμολογία, έχοντας λάβει, για παράδειγμα, βαθμό στη συνέντευξη μηδέν (για να πάρεις μηδέν στη συνέντευξη, είτε όλη η επιτροπή αποτελείται από αιώνιους εχθρούς σου, είτε οι απαντήσεις που έδωσες ήταν εξωφρενικά απαράδεκτες). Ένας τέτοιος διευθυντής με διευρυμένες αρμοδιότητες, μπορεί άνετα σε ένα μήνα να καταστρέψει το σχολείο (όπως, αντίστοιχα, ένας καλός διευθυντής, μπορεί να το αναβαθμίσει ανέλπιστα). Επομένως, πρώτα τα κριτήρια τοποθέτησης και έπειτα η διεύρυνση αρμοδιοτήτων…

  • 10 Απριλίου 2011, 11:06 | Βλάχος Αριστοτέλης

    Η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του διευθυντή πιστεύω ότι θα δυσκολέψει το ήδη επιβαρυμένο πρόγραμμά του σε ένα μεγάλο σχολείο. Ήδη παρατηρείται η δυσκολία του να επιβλέψει διοικητικά και παιδαγωγικά το σχολείο. ΄Ολοι έχουμε διαπιστώσει νομίζω την αγχωτική τους προσπάθεια να φέρουν εις πέρας τα διοικητικά τους καθήκοντα σε βάρος της παιδαγωγικής επίβλεψης του σχολείου. Νομίζω ότι η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων τους δεν φέρνει κάτι καινοτόμο στο επίπεδο σχολικής μονάδας αλλά αντίθετα θα υποβαθμίσει την παιδαγωγικό έλεγχο του σχολείου σε δεύτερη μοίρα. Όμως όλοι οι εκπαιδευτικοί έχουν περισσότερο ανάγκη την ομαλή εκπαιδευτική λειτουργία του σχολείου και λιγότερο την ομαλή διοικητική του λειτουργία. Προτείνω λοιπόν, ως υποδιευθυντής να προτείνεται απ’ τον σύλλογο διδασκόντων κάποιο άτομο που θα εμπνέει εμπιστοσύνη και σταθερότητα στις αποφάσεις του ως προς την τήρηση των κανόνων συμπεριφοράς των μαθητών και των καθηγητών εντός της σχολικής αίθουσας. Να μην επιλέγεται ο υποδιευθυντής απ’ τον διευθυντή διότι θα έχουν διαφορετικά αντικείμενα εργασίας. Οι εκπαιδευτικοί να προσπαθήσουμε κανείς μας να μην είναι λιγότερο ή περισσότερο αυστηρός απέναντι στους μαθητές που σεν σέβονται το μάθημα αλλά να εφαρμόζουμε κοινές αποφάσεις συμπεριφοράς τις οποίες ο υποδιευθυντής, με τις αποκλειστικά παιδαγωγικές αρμοδιότητες, να εφαρμόζει και να προωθεί στο σύλλογο διδασκόντων και σύλλογο γονέων.

  • 10 Απριλίου 2011, 10:57 | Αντώνης B.

    Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δοθούν υπερεξουσίες στους διευθυντές διότι θα δημιουργηθούν φαινόμενα αυταρχισμού που θα καταστρέψουν το παιδαγωγικό κλίμα στα σχολεία.Για όλες τις σημαντικές αποφάσεις του σχολείου πρέπει να έχει την ευθύνη ο σύλλογος των καθηγητών που θα αποφασίζει με δημοκρατικές διαδικασίες.Η συμμετοχική δημοκρατική λειτουργία του σχολείου πρέπει να ενισχυθεί ( η συμμετοχική δημοκρατία ήταν ένα από τα πρώτα συνθήματα του πρωθυπουργού).Το σχολείο πρέπει να είναι πρότυπο δημοκρατικής λειτουργίας για την κοινωνία.
    Δεν πρέπει να αποκόψουμε τον διευθυντή από το παιδαγωγικό του ρόλο και να μεταβάλουμε σε δοιηκητικό προιστάμενο.Γι’αυτό το λόγο είναι οπωσδήποτε αναγκάιο να διδάσκει έστω κάποιες ελάχιστες ώρες για να έχει καλύτερη επαφή με τους μαθητές και να αποτελεί παιδαγωγικό πρότυπο στους νεότερους συναδέλφους.Ως ηγέτης πρέπει να εμπνέει με το παράδειγμά του.

  • 10 Απριλίου 2011, 10:14 | B. Δ

    ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ (ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ)
    ———————————————————-
    1. ΠΟΙΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΑΚΤΟΡΙΚΑ; ΚΑΤΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΓΥΜΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ . ΓΙΑΤΙ ; ΜΕΝΕΙ ΧΡΟΝΟΣ ΣΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥΣ, ΠΕ4 ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥΣ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ; ΑΥΤΟΙ ΣΗΚΩΝΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΡΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ ;!;!
    ΠΟΥ ΒΟΗΘΑ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΝΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΟΠΩΣ : ΣΤΑ ΑΜΦΙΑ, ΣΤΗΝ ΜΑΝΣΕΤΤΑ, ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΠΟΛΗΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΗΣ Η/Μ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ ΣΤΑ ΥΛΙΚΑ ;
    ΑΠΑΝΤΗΣΗ : ΠΟΥΘΕΝΑ
    ΤΟ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ ΝΑ ΒΑΘΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΣΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΓΝΩΣΗ ΓΕΝΙΚΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΛΑΝΒΑΝΕΤΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΟΒΑΡΑ ΥΠ΄ΟΨΗ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ.
    2. Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ,ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ, ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΗΣ ΑΛΛΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΗ.
    ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΝΥΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ.
    ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ :
    α. ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΒΑΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΝ ΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΗΣ;
    β. ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ, ΗΤΑΝ ΣΥΝΕΠΕΙΣ ΣΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ Ή ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ;
    ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΥΠ΄ΟΨΗ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΥΡΟΣ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ.
    ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΕΣ, ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝ.
    ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΤΟ ΙΔΙΟ !;!;

    3. ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ( ΚΥΡΙΩΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΣ ) ΛΕΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΚΟΣ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΗΝ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ.

    4. ΜΙΚΡΑ Ή ΜΕΓΑΛΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΙΔΙΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ! ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΟΥΜΕ;

    5. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ ΑΠΟ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ «ΧΑΡΤΙ» ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ WORD, TO INTERNET, Κ.Λ.Π.
    Η ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΑΛΟΓΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ.

  • 10 Απριλίου 2011, 08:55 | B. Δ

    ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΠΩΣ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΥΘΥΝΕΣ. ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΥΘΥΝΕΣ ΑΠΟ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ Ή ΠΟΛΥ ΑΝΕΥΘΥΝΟΙ!
    Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΑΔΙΑΦΟΡΟ ΚΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΞΕΙ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΠΟΙΟΝ,Π.Χ ΤΟΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ, ΓΙΑΤΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΕΚΤΕΛΕΙ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ.
    Ή Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ «ΦΟΡΤΩΝΕΤΑΙ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΤΗ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΚΤΕΛΕΙ ΠΛΗΜΜΕΛΩΣ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ( ΚΑΙ Η ΚΟΥΤΣΗ ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΝΕΙ Σ΄ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ Ή ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ )
    ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΕΦΗΜΕΡΙΑ, ΓΙΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΣΠΡΑΤΕΙΣ ΜΙΑ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ !

    ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΥΝΑΝΤΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ !!!!!!!!

  • 10 Απριλίου 2011, 08:12 | Γ. Κ.

    Πιστεύω ότι η συλλογική εξουσία είναι ασφαλέστερη και σαφώς δημοκρατικότερη από οποιαδήποτε άλλη. Αλλά αυτά έχει η δημοκρατία, είναι δύσκολη. Γι’ αυτό και ο διευθυντής θα πρέπει να μοιράζεται τις εξουσίες του με το σύλλογο διδασκόντων, ιδίως σε κρίσιμα θέματα. Η συλλογική διοίκηση φέρει να συλλογική ευθύνη και κυρίως καθιστά τους ανθρώπους υπεύθυνους για τις πράξεις τους.
    Στην επιλογή των διευθυντών θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οπωσδήποτε τα επιστημονικά προσόντα. Ο στόχος του σχολείου είναι η μετάδοση της γνώσης και ο διευθυντής είναι η εικόνα του σχολείου προς τα έξω. Καλά τα διοικητικά προσόντα, τα οποία ο υποψήφιος θα επιδείξει μετά την τοποθέτησή του, αλλά ακόμη και αν τα έχει, από τη στιγμή που δεν γνωρίζει πώς να μιλήσει ή πώς να γράψει, θα γίνεται καταγέλαστος σε γονείς και συναδέλφους. Δεν μπορεί να διοικεί έναν χώρο γνώσης άνθρωπος χωρίς περισσότερες γνώσεις από το μέσο συνάδελφο. Αυτό αποτελεί υποβάθμιση της ίδιας της έννοιας του σχολείου.

  • 10 Απριλίου 2011, 05:43 | Στουπάκης Νικόλαος

    Η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Δ/ντή σχολικής μονάδας είναι σωστή,διότι δεν μπορεί να είναι υπεύθυνος αποκλειστικά μόνο ο Δ/ντής για πολλά θέματα του Σχολείου, ενώ όλες οι αποφάσεις έχουν ληφθεί από το Σύλλογο των εκπαιδευτικών. Όποιος αποφασίζει, πρέπει και να έχει την ευθύνη της εκτέλεσης. Παρ’όλα αυτά είναι απαραίτητο να υπάρχει έλεγχος επί των πράξεων του Δ/ντή, τόσο από τον Σύλλογο διδασκόντων, όσο και από τις ανώτερες διοικητικές δομές.Βασικό επίσης θέμα είναι να τεθούν εντελώς αξιοκρατικά κριτήρια επιλογής στελεχών εκπαίδευσης.
    Νίκος Στουπάκης, σχολικός σύμβουλος ε.τ.

  • 10 Απριλίου 2011, 00:13 | ΣΤΑΥΡΟΣ Φ.

    Αξιολόγηση πρέπει να υπάρξει σε όλους τους τομείς του δημοσίου και λέω δημοσίου, γιατί όσοι έχουν δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα γνωρίζουν καλά ότι εκεί αξιολογείσαι καθημερινά κι αν κριθείς ανεπαρκής, σχόλασες! Γιατί να μην αξιολογούνται και οι εκπαιδευτικοί, που είναι οι σημαντικότεροι συντελεστές στον τομέα της μάθησης κι όχι μόνο; Είναι όλοι τους κατάλληλοι και επαρκείς; Δεν μπορεί για το κατάντημα της παιδείας να φταίνε όλοι και όλα και οι εκπαιδευτικοί να είναι άμοιροι ευθυνών. Συμφωνώ με το νομοσχέδιο του υπουργείου για την αύξηση αρμοδιοτήτων στο Δ/ντή. Αν κάποιος δεν αναλάβει να αξιολογήσει τους εκπ/κούς δεν πρόκειται να περάσει καμμία μεταρρύθμιση. Αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από το δ/ντή, που βιώνει καθημερινά τη σχολική πραγματικότητα, ο οποίος κι αυτός με τη σειρά του πρέπει να αξιολογείται. Για την αξιοκρατική τοποθέτηση του δ/ντή δεν πρέπει να λαμβάνονται υπ΄όψη μόνο οι τίτλοι σπουδών, αλλά και οι αξιολογικές κρίσεις που έχουν κάνει κάποιοι άλλοι γι΄αυτόν.

  • 9 Απριλίου 2011, 23:13 | ΚΑΡΑΣΤΕΡΓΙΟΣ ΚΩΝ-ΝΟΣ

    σχολιο β
    ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΝΑΣ ΠΕ 17 ΣΕ ΓΕΝΙΚΟ ΓΥΜΗΑΣΙΟ Η ΛΥΚΕΙΟ
    ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΤΕ01 ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΕΚ Η ΕΠΑΛ
    ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΣΚΕΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

  • 9 Απριλίου 2011, 23:05 | ΚΑΡΑΣΤΕΡΓΙΟΣ ΚΩΝ-ΝΟΣ

    ΠΡΩΤΑ ΠΡΕΠΕΙ να βρεθούν ασφαλή κριτήρια επιλογής διευθυντών και μετά να έχουμε άποψη για αυτούς
    Δυστυχώς κάθε μορφωμένη γελάδα με 2 πτυχία και 3 μεταπτυχιακά (άντε και στον τομέα της) καλυμμένη συνήθως πίσω από κάποιον άλλον κατάφερε να μαζέψει τα μόρια της και να βγει μπροστά από κάθε άλλον.
    Ε ξέρει να διοικεί ο μεταπτυχιακός;
    Πιθανός να ξέρει να διοικεί ο ΤΕ της ΤΕΕ γιατί αυτός ήταν το μεσαίο στέλεχος τησ βιομηχανίας και ήρθε μετά στην εκπαίδευση
    Ας παίζει ρόλο για κάλυψη θέσης ευθύνης και η επαγγελματική κατάρτιση και η ιδιωτική εμπειρία.
    Ξέρω πληθώρα απο αυτούς τους τύπους που δεν κάνουν τπτ άλλο απο να μαζεύουν πτυχιάκια και μοριάκια.