• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Χαϊδούλης' | 21 Οκτωβρίου 2009, 20:05

    Υποθέτω ότι ο επιδιωκόμενος σκοπός είναι ο περιορισμός της σπατάλης του δημοσίου χρήματος, ο περιορισμός της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η βελτίωση του κυκλοφοριακού χάους και η κατάργηση προνομίων που προκαλούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Με γνώμονα τα παραπάνω και βασιζόμενος στην κοινή λογική και την εμπειρία, παραθέτω τις ακόλουθες επισημάνσεις: 1. Βασικός ανασχετικός παράγοντας στη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης είναι ο μεγάλος αριθμός νόμων και διατάξεων, πολλές φορές αναχρονιστικών και άλλοτε αλληλοσυγκρουόμενων. Προκειμένου εξορθολογιστεί και καταστεί πιο ευέλικτη η Δημόσια Διοίκηση απαιτείται η κατάργηση όλων των ανωτέρω και η αντικατάστασή τους με σύγχρονη νομοθεσία, μέσα στο πνεύμα και τις επιταγές της διαμορφούμενης πραγματικότητας, με γνώμονα πάντα το κοινό συμφέρον. Στην προκειμένη περίπτωση, θα ήταν προτιμότερο να προωθηθεί για ψήφιση ένα σχέδιο νόμου το οποίο να αντικαθιστά το Ν.Δ. 2396/1953 (Α 117) και τις απορρέουσες εξ αυτού ευάριθμες κανονιστικές διατάξεις. Το πλεονέκτημα σ’ αυτή την περίπτωση θα ήταν αφ’ ενός ο περιορισμός και η επικαιροποίηση του νομικού πλαισίου και, αφ’ ετέρου, η προαπαιτούμενη ευρύτερη συναίνεση σε μια μελλοντική εκ νέου ανάγκη αντικατάστασής του. Σίγουρα η Ελλάδα του ’50 είναι διαφορετική από την Ελλάδα του σήμερα, τόσο σε αριθμό κυκλοφορούντων οχημάτων όσο και από την άποψη του κόστους απόκτησης αυτών. Το λιγότερο όμως που απαιτείται, ακόμη κι αν δεν αντικατασταθεί το Ν.Δ. 2396/1953 , είναι η κατάργηση της εξαίρεσης του άρθρου 4 αυτού: «Εξαιρούνται του αστυνομικού ελέγχου και μόνον όσον αφορά τας εκ της εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος νόμου προκυπτούσας περιπτώσεις τα αυτοκίνητα της παρ. 2 του άρθρου 3.» 2. Απλώς αναφέρω ότι στην Σουηδία και στην Δανία κρατικά οχήματα χρησιμοποιούν ΜΟΝΟ τα μέλη της Κυβέρνησης. Ο κατά τι περιορισμός των προσώπων που χρησιμοποιούν κατ’ αποκλειστική χρήση κρατικά οχήματα στην Ελλάδα (άρθρα 2 και 3 σχεδίου υ.α.), μόνο πρόσκαιρα (και αυτό αμφίβολο είναι) μπορεί να λειτουργήσει, καθώς μια νέα υπουργική απόφαση μπορεί να τροποποιήσει την υπό διαβούλευση οποτεδήποτε. Τομή στη διακυβέρνηση και ρήξη με το παρελθόν αποτελεί η κατάργηση όλων των προνομίων τα οποία δεν εκπορεύονται από το κοινό περί δικαίου αίσθημα είτε δεν αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την ταχύτερη και καλύτερη εξάσκηση δημοσίου λειτουργήματος (ανάγκη να επανακαθοριστεί και αυτού η έννοια). 3. Ο κυβισμός από μόνος του (ακόμη και σε συνδυασμό με την υβριδική τεχνολογία) δεν αποτελεί ασφαλές κριτήριο ούτε για την οικονομικότερη ούτε για την λιγότερο ρυπογόνα λύση, καθώς, η τεχνολογία εξελίσσεται με απίστευτες ταχύτητες. Θα ήταν προτιμότερο αντί της αναγραφής «…εφ’ όσον ο κυβισμός τους δεν υπερβαίνει …» να αναγραφεί «…εφ’ όσον οι εκπομπές ρύπων δεν υπερβαίνουν … … και το οικονομικό κόστος δεν υπερβαίνει … …». Κλείνοντας, θα ήθελα να προσθέσω ότι σίγουρα η υπό διαβούλευση υ.α. βελτιώνει την προϋπάρχουσα κατάσταση, η δε επιλογή της δημόσιας διαβούλευσης ως μέσου για την προώθησή της είναι εντυπωσιακή και, κατ’ εμέ, αυτή είναι η πραγματική καινοτομία.