• Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Παππάς' | 17 Ιανουαρίου 2010, 13:33

    Αυτό που θέλω να μου απαντήσουν όσοι υποστηρίζουν το τωρινό σύστημα είναι τί προτίθενται να κάνουν σχετικά με: 1. Αδικαιολόγητες δαπάνες που στους μικρούς ΟΤΑ δεν ελέγχονται 2.Διαφθορά και αδιαφάνεια 3. Δήμαρχοι που ασκούν "έλεγχο" στην λειτουργία των υπηρεσιών τους ανάλογα με τα συμφέροντα τους καθώς απουσιάζουν οι ανάλογοι προϊστάμενοι 4. Δήμαρχοι τσιφλικάδες που νομίζουν ότι ο Δήμος είναι ιδιοκτησία τους και παράλληλα κατώτεροι των περιστάσεων και απαιτήσεων 5. Μη καταρτισμένοι και εκπαιδευμένοι υπάλληλοι, που απασχολούμενοι σε πολλά αντικείμενα δεν έχουν την δυνατότητα να εξειδικευθούν. 6. Έλλειψη προϊσταμένων (στους μικρούς Δήμους) με αποτέλεσμα να μην λειτουργούν οι υπηρεσίες όπως πρέπει 7. Έλλειψη μηχανογραφημένων υπηρεσιών με αποτέλεσμα να υπάρχουν προβλήματα λειτουργίας των υπηρεσιών και χρονοβόρες διαδικασίες. Θα μπορούσα να παραθέσω πολλά ακόμα προβλήματα και παθογένειες του τωρινού συστήματος. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να δημιουργηθούν Δήμοι τις τάξεως των 20.000 κατοίκων και πάνω, ισχυροί, οικονομικά ανεξάρτητοι και με αιρετούς και Συμβούλους που θα σέβονται το αξίωμα για το οποίο τους ψηφίζει ο κόσμος και θα απουσιάζουν οι πελατειακές σχέσεις. Βαρέθηκα να βλέπω στον Δήμο μου να εκλέγονται οι ίδιοι και ίδιοι σύμβουλοι, λόγω του ότι σε ένα Δήμο των 5.000 κατοίκων πόσοι αξιόλογοι άνθρωποι θα βρεθούν νε θέλουν να ασχοληθούν με τα κοινά; Η λέξη ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ είναι σύνθετη και αποτελείται από δύο στοιχεία. Το ένα είναι η διοίκηση. Δηλαδή το πως ένας φορέας -στην περίπτωση μας ο ΟΤΑ- μπορεί να είναι αποτελεσματικός, λειτουργικός, αποδοτικός και σύγχρονος (νέες τεχνολογίες) κ.λ.π.. Η Διοίκηση είναι επιστήμη, διδάσκετε και ασκείται. Έχουμε την εντύπωση ότι η πλειοψηφία των Δημάρχων σήμερα μπορεί να ασκήσει σωστή και αμερόληπτη Διοίκηση; Απλά έτσι νομίζουν. Ειδικά στους μικρούς ΟΤΑ όπου γίνονται όργια αυθαιρεσίας λόγω έλλειψης προϊσταμένων ή και ακόμα όταν υπάρχουν αυτοί δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος μιας τέτοιας θέσης με αποτέλεσμα οι υπάλληλοι να είναι έκθετοι και απροστάτευτοι. Αυτά είναι γνωστά και κανένας δεν μιλάει, παρά μόνο για τα έργα που κάνουν οι Δήμαρχοι, αλλά δεν μας λένε με τι τρόπους τα κάνουν, τι διαδικασίες ακολουθούν και το σημαντικότερο, ποιος τους ελέγχει. Επομένως όταν μιλάμε για Διοικητική μεταρρύθμιση πρέπει να σταθούμε σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι η Διοίκηση (σαν έννοια και όρος) και το άλλο σημείο ο πολίτης και πως θα νιώσει ότι ζει σε μια τοπική κοινωνία που αναπτύσσεται- εξελίσσεται και ότι η φωνή του θα ακούγεται στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και το πως θα εκπροσωπείται σωστά σε αυτά (Δημοτικό Συμβούλιο, Τοπικό Συμβούλιο). Τέλος δεν γίνετε να επικαλούμαστε ιστορικά γεγονότα και να λέμε ότι δεν πρέπει να γίνει η διοικητική μεταρρύθμιση επειδή σε μια περιοχή υπάρχει ένας αρχαίος ναός ή έζησε ένας αρχαίος φιλόσοφος ή είναι η γενέτειρα του Χ πρωθυπουργού της Ελλάδος. Πρέπει να θυμόμαστε και να τιμούμε την ιστορία μας αλλά εδώ δεν κάνουμε μάθημα ιστορίας αλλά αποφασίζουμε για το πως ένας θεσμός θα κάνει βήματα προς τα εμπρός ή θα μείνει στάσιμος και μίζερος... Κύριε υπουργέ πολλά συμφέροντα θα θιγούν. Πολλές καρέκλες, αξιώματα και προσωπικές φιλοδοξίες θα χαθούν και το γνωρίζετε αυτό, αλλά είναι η ώρα να γίνει η το βήμα για να μπορέσει η Αβάθμια Αυτοδιοίκηση να διαδραματίσει τον σύγχρονο ρόλο που της αρμόζει. Ο Έλληνας πολίτης θέλει τομές και ριζικές αλλαγές και όχι μερεμέτια όπως είπε και ο Πρωθυπουργός. Ας ξεφύγουμε πια από την λογική του κολλητού και του γνωστού...Η ιστορία θα σας καταγράψει ως τον υπουργό που έδωσε ώθηση και όραμα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.