• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 20 Οκτωβρίου 2014, 04:46

    Οι προβλεπόμενοι όροι είναι αυτονόητοι ως προς την διασφάλιση της ανεξάρτητης, χρηστής και διαφανούς διαχείρισης μίας οργάνωσης. Παρόλα αυτά δεν πληρούνται από πάρα πολλές οργανώσεις με πολύ σημαντικό έργο και άρα η θέσπισή τους μπορεί να δημιουργήσει σημαντικές δυσλειτουργίες στον χώρο και το έργο που παράγεται από αυτόν. Ίσως θα ήταν επιθυμητή κάποια περίοδος προσαρμογής. Ο όρος «αμοιβής ή ανταλλάγματος επαχθούς» στο τέλος του σημείου (ββ) επιλύει το ζήτημα αλλά είναι καθαρά υποκειμενικός – ειδικά σε ότι αφορά άτομα που μετέχουν στα όργανα διοίκησης και είναι ταυτόχρονα έμμισθο προσωπικό (τι συνιστά επαχθή μισθό;). Σε σχέση με περιπτώσεις όπως η προηγούμενη (έμμισθο προσωπικό που ταυτόχρονα συμμετέχει σε συνελεύσεις, ΔΣ, κλπ) πρέπει να συνυπολογισθεί ότι το ειδικό αντικείμενο πολλών ΜΚΟ, οι σημαντικές ευθύνες που συνεπάγεται η συμμετοχή σε όργανα λήψης αποφάσεων, και οι ανάγκη/προσδοκία συμμετοχής του προσωπικού στην λήψη αποφάσεων, καθιστούν ακόμα δυσκολότερη την προσαρμογή σε τέτοιους όρους από πολλές οργανώσεις. Απαιτείται τουλάχιστον μια μεταβατική διάταξη για προσαρμογή, ενδεχομένως και η πρόβλεψη δικλείδων, όπως η ύπαρξη ξεκάθαρων διαδικασιών ανάθεσης έργων, προσλήψεων, όρων εργασίας κλπ, η δημοσιοποίηση των στοιχείων όλων των αμειβόμενων και όλων των μελών των οργάνων, η ύπαρξη συγκεκριμένων αποφάσεων σε σχέση με περιπτώσεις που εμπεριέχουν συγκρούσεις συμφερόντων τέτοιου είδους. Ασχέτως του παραπάνω, η πρόνοια για πρόβλεψη αυτών των όρων στα καταστατικά έγγραφα των οργανώσεων είναι ιδιαίτερα δυσχερής, καθώς μπορεί ένας οργανισμός να πληροί τους όρους, αλλά να μην είναι αυτό καταγεγραμμένο στο καταστατικό του (και άρα να απαιτούνται χρονοβόρες διαδικασίες για την προσαρμογή). Ίσως θα ήταν καλύτερη ή πρόβλεψη για την ύπαρξη σχετικών πολιτικών λειτουργίας των οργανώσεων αυτών.