• Σχόλιο του χρήστη 'βικυ' | 23 Μαρτίου 2015, 12:01

    Σχετικά με το «Στο τέλος του άρθρου 4 του ν.2690/1999 προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:« Οι Διευθύνσεις Διοικητικού των υπηρεσιών της παραγράφου 1 έχουν υποχρέωση έγγραφης ενημέρωσης των αιτούντων υπαλλήλων για την πρόοδο υποθέσεων σχετικών με θέματα υπηρεσιακής τους κατάστασής που εκκρεμούν ενώπιον τους εντός της ίδιας προθεσμίας της παραγράφου 1, εφόσον δεν έχει διεκπεραιωθεί η υπόθεσή τους εντός της ως άνω προθεσμίας.»» Επιτέλους, θα έπρεπε να έχει εφαρμοστεί εδώ και χρόνια έτσι ώστε να δοθεί ένα τέλος στις πελατειακές σχέσεις και στο λεγόμενο αρχείο κατά το δοκούν των διοικητικών υπηρεσιών και στην άνιση μεταχείριση των υπάλληλων σε υπηρεσιακά θέματα. Επίσης, συμφωνώ με το σχόλιο τις 19/3/15 του σχολιαστή Γ.Γ. «σχετικά με την προσθήκη που προτείνεται για το τέλος του άρθρου 4 του ν.2690/1999, θα έπρεπε επιπλέον όσων αναφέρονται και προβλέπεται ότι ο υπάλληλος έχει το δικαίωμα να απευθύνει αιτήματα/ερωτήματα προς την σχετική υπηρεσία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, σχετικά με υπηρεσιακές υποθέσεις που τον αφορούν όταν θεωρεί ότι η υπηρεσία του αδιαφορεί σε αίτημά του ή ερμηνεύει το Νόμο λανθασμένα, με αποτέλεσμα να μην υλοποιεί αίτημά του. Μέχρι τώρα τέτοιο δικαίωμα έχει μόνο η υπηρεσία, με αποτέλεσμα ο υπάλληλος να είναι απολύτως απροστάτευτος από την αυθαιρεσία της υπηρεσίας του.Ακόμα ορθότερο είναι όταν υπάρχει διαφωνία ως προς την ερμηνεία του νόμου σε υπηρεσιακές υποθέσεις, μεταξύ του υπαλλήλου και της γνώμης της υπηρεσίας ή του Υπουργείου, η υπόθεση να παραπέμπεται για γνωμοδότηση στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (έστω μετά από κάποιο φιλτράρισμα). Μέχρι τώρα, ως γνωστόν, μπορεί να απευθυνθεί στο ΝΣΚ για γνωμοδότηση μόνο η υπηρεσία ή το Υπουργείο, με αποτέλεσμα να υπάρχουν περιπτώσεις κατάφορης παραβίασης των Νόμων από τη διοίκηση, εις βάρος των υπαλλήλων, υπό την πρόφαση της ερμηνείας του Νόμου. Μόλις πρόσφατα, διαφορετική πολιτική ηγεσία σε Υπουργείο ερμήνευε διαφορετικά σαφείς διατάξεις Νόμου, ανάλογα με τις πολιτικές τους στοχεύσεις, αρνούμενη να ζητήσει γνωμοδότηση από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, με αποτέλεσμα οι υπάλληλοι να είναι έρμαια της ηγεσίας και να περιμένουν αυτή να αλλάξει προκειμένου να αλλάξει και η ερμηνεία του Νόμου από τις υπηρεσίες! Η μόνη οδός που έχει ο υπάλληλος σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια, πράγμα που είναι χρονοβόρο και έχει μεγάλο χρηματικό κόστος για τον υπάλληλο.»