• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας' | 4 Δεκεμβρίου 2015, 00:31

    Οι προτάσεις επί του άρθρου είναι δεδομένο ότι φωτογραφίζουν και προκρίνουν ως ιδανική βελτίωσή του, την ενίσχυση μοριοδότησης των προσόντων που έχει ο καθένας σχολιαστής . Σωστές σίγουρα θα είναι όσες προέρχονται από υπαλλήλους που ζουν την διοίκηση στον « καυτό πυρήνα της» , όπου το οκτάωρο δεν επαρκεί για τον όγκο δουλειάς, οι ευθύνες αγγίζουν καθημερινά με την μορφή άγχους την ψυχική διάθεση, και η πολυδαίδαλη νομολογία απλώνεται όχι ως βοηθός αλλά σαν επίπονο πνευματικό παιχνίδι επίλυσης δύσκολων γρίφων. Η πραγματικότητα σε ορισμένες τουλάχιστον υπηρεσίες ως εκ τούτου διαφεύγει της ιδανικής προσέγγισης του παρόντος νομοσχεδίου. Και σχηματίζω την πραγματικότητα με σχετικές παρατηρήσεις: Α. Αν και κατέχω πτυχίο ξένης γλώσσας , προς τι η υψηλή μοριοδότηση της; Κανείς δεν θα πιάσει φιλολογική συζήτηση με ξένους σε επίπεδο πανεπιστημιακό. Ένα υποχρεωτικό σεμινάριο βασικής ορολογίας στο πεδίο αρμοδιότητας του καθενός είναι αρκετό. Μικρότερο ποσοστό μοριοδότησης σε βασικές ξένες γλώσσες , μηδαμινό σε δευτερεύουσες. Β. Υπάρχουν υπάλληλοι που δεν έχουν φόρτο εργασίας λόγω άνωθεν εύνοιας , είναι τοποθετημένοι αιωνίως σε θέσεις χαλαρής δραστηριότητας , και ως εκ τούτου έχουν επιδοθεί σε άγρα μορίων με τις ευλογίες του συστήματος, την ίδια ώρα που άλλοι δεν μπορούν να κουνηθούν από την θέση τους και οι αιτήσεις τους για αποδέσμευση και συμμετοχή σε επιμόρφωση προσκρούει συνεχώς στον όγκο δουλειάς με επιτακτική ανάγκη διεκπεραίωσης. Οπότε καλύτερη η κατάργηση της μοριοδότησης για επιμόρφωση. Η επιμόρφωση να είναι συνυφασμένη στο ακέραιο με την θέση ευθύνης, να είναι καθολική και υποχρεωτική. Γ. Με την βιομηχανία έκδοσης μεταπτυχιακών που έχει στηθεί για να σωθούν οικονομικά τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, ευνοείται ένα μεγάλο μέρος πάλι της αγαπημένης προαναφερόμενης συνομοταξίας των «μοριοκυνηγών» με την αντίστοιχη οικονομική επιφάνεια . Πολλά μεταπτυχιακά μάλιστα γίνονται εντός του χώρου και ωρών εργασίας , και εις βάρος των γνωστών κορόιδων που στα νευραλγικά πόστα ευθύνης δεν προλαβαίνουν καν να αναζητήσουν και να συντάξουν αίτηση για μεταπτυχιακό. Οπότε ισχυρή μοριοδότηση μεταπτυχιακών, μόνον αυτών που το αντικείμενο είναι απόλυτα συναφές με τον κλάδο του υπαλλήλου. Επιδότηση διδάκτρων για άτομα χαμηλού εισοδήματος και περιουσιακής κατάστασης, και καθιέρωση εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης. Δ. Για να μην γίνω προσβλητικός για ορισμένους τμηματάρχες θα χρησιμοποιήσω μερικούς αστείους ίσως νεολογισμούς προς χάριν της ανάπτυξης του θέματος. Τί σχέση πρέπει να έχει αξιολογικά , μισθολογικά και υπηρεσιακά ένας προϊστάμενος που η μοριοδότησή του προέρχεται από θέση ευθύνης υπολόγου, από έναν που είναι προϊστάμενος τμήματος «διακόσμησης» . Για να έχει αξία ίση το κάθε μόριο που κερδίζει κάθε προϊστάμενος, πρέπει να καταργηθούν τα ολιγομελή τμήματα(1-2 άτομα) και να είναι υποχρεωτική η θητεία σε διαφορετικές θέσεις ευθύνης κάθε φορά, συμπεριλαμβανομένης για όλους μιας υποχρεωτικής θητείας σε θέση δημόσιου υπολόγου ή αυξημένης ευθύνης. Κίνητρο για τις θέσεις αυξημένης ευθύνης μεταξύ των προϊσταμένων να είναι ένα αυξημένο οικονομικό επίδομα . Καλό επίσης θα ήταν να υπάρξει και ένα μητρώο προϊσταμένων, όπου σε κεντρική βάση θα εξετάζεται η τήρηση της ίσης μεταχείρισης αυτών εργασιακά. Χρήσιμο θα ήταν, αφού όταν αναφερόμαστε σε θέσεις προϊσταμένων κυρίως μιλάμε για ΠΕ και ΤΕ κατηγορία εκ/σης , να συνδεθεί ο κλάδος υποχρεωτικά με το περιεχόμενο του πτυχίου, έτσι ώστε να μην έχουμε φαινόμενα λ.χ. φιλόλογων στα οικονομικά και οικονομολόγων στα διοικητικά. Ε. Τέλος τάσσομαι υπέρ της μοριοδότησης των προσλαμβανόμενων με ΑΣΕΠ, υπέρ της υψηλής μοριοδότησης των αποφοίτων της ΕΣΔΔ, και ενίσχυση της αυτοτέλειας των κατόχων θέσεων ευθύνης έναντι των ανώτερών τους που ενίοτε καθίστανται και βάση νομολογίας ελεγχόμενοι αυτών(οξύμωρο να έχει δύναμη νομικού ελέγχου ο υφιστάμενος στον προιστάμενο που τον αξιολογεί-πχ. Δ/ντης Τεχνικών Υπηρεσιών-Δήμαρχος).