• Σχόλιο του χρήστη 'Γρηγόρης Κατωπόδης, Δήμαρχος Βύρωνα' | 20 Μαΐου 2021, 13:21

    Το επιχειρησιακό πρόγραμμα διαχείρισης των ζώων, πρέπει να καταρτίζεται στην αρχή κάθε νέας δημοτικής θητείας, να έχει 4ετή διάρκεια, να προβλέπεται ενδιάμεση αξιολόγηση του και οι πόροι του να εξασφαλίζονται μέσω κρατικής επιχορήγησης. Σε κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα θα πρέπει να μπαίνουν στόχοι για τον ετήσιο αριθμό στειρώσεων, για την ετήσια σίτιση και κτηνιατρική κάλυψη, για την προώθηση υιοθεσιών και την προώθηση της φιλοζωικής συνείδησης και της ορθής συμπεριφοράς των ιδιοκτητών ζώων. Κάθε Δήμος πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον ένα δημοτικό κτηνιατρείο και χώρους για την περίθαλψη και την φροντίδα μικρού αριθμού ζώων που να μπορούν να δημιουργούνται σε κατάλληλες περιοχές μέσα ή κοντά στον αστικό ιστό όπως για παράδειγμα σε π.χ. πάρκα και άλση. έτσι ώστε να διευκολύνεται το έργο των εθελοντών, η επίσκεψη ανθρώπων που θα ήθελαν να υιοθετήσουν ή να γίνουν ανάδοχοι, οι φιλοζωικές εκπαιδεύσεις σχολείων κλπ. Για το σκοπό αυτό απαιτείται επίσης η πρόσληψη και η εκπαίδευση του απαραίτητου επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού στους Δήμους. Στα δημοτικά κτηνιατρεία, εκτός από την στείρωση και τις θεραπείες των αδέσποτων μπορεί να προβλέπονται και δωρεάν υπηρεσίες σε ζώα που οι ιδιοκτήτες τους είναι άποροι ή ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές κατηγορίες. Επίσης πρέπει να διασφαλιστεί η 24ωρη εκ περιτροπής λειτουργία δημοτικών κτηνιατρείων για τα έκτακτα περιστατικά σε κάθε περιφερειακή ενότητα. Δημοτικά καταφύγια για μεγαλύτερο αριθμό ζώων, πρέπει να προβλέπεται ότι θα έχουν κτηνιατρείο. Σε κάθε περίπτωση τα καταφύγια πρέπει να εξακολουθήσουν όπως μέχρι σήμερα, να προβλέπουν την προσωρινή διαβίωση ζώων που έχουν ανάγκη θεραπείας και των μικρών ως 5 μηνών. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ανατραπεί η υπάρχουσα νομοθεσία και να δοθεί η δυνατότητα εγκλεισμού υγιών ενήλικων ζώων σε καταφύγια. Αυτό, πέρα από το γεγονός ότι είναι απάνθρωπο για τα ζώα, θα έχει ως αποτέλεσμα την διαρκή πίεση από δημότες για περισυλλογή ζώων που τους «ενοχλούν», διαρκείς αντεγκλήσεις με όσους δημότες θα έχουν αντίθετη άποψη, ενώ πρακτικά θα σημαίνει μια επιβάρυνση χωρίς κανένα αποτέλεσμα στο βαθμό που τα αδέσποτα σήμερα είναι αναρίθμητα και διαρκώς εγκαταλείπονται νέα. Είτε λειτουργούν σύννομα (με όσα ζώα θα προβλέπει η άδειά τους) είτε παράνομα (στοιβάζοντας ζώα), τα δημοτικά καταφύγια θα επιβαρύνουν τους πολίτες με δυσανάλογα μεγάλο κόστος για να φυλακίζονται κάποια λίγα ζώα, ενώ ή συντριπτική πλειοψηφία θα ζει έξω από τα καταφύγια. Επειδή αυτή η πρόβλεψη αντιβαίνει στη λογική, η αναπόφευκτη εξέλιξη θα είναι να διευκολυνθούν οι χωρίς λόγο ευθανασίες. Γιαυτό σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ισχύσει η πρόβλεψη του νομοσχεδίου να γίνονται ευθανασίες επειδή ένας κτηνίατρος (είτε υπάλληλος είτε συμβεβλημένος με το καταφύγιο) έκρινε κάποιο ζώο ως επικίνδυνο, αλλά η κρίση αυτή πρέπει να παραμείνει όπως τώρα στη αρμοδιότητα της 5μελούς επιτροπής. Τέλος η περικοπή χρηματοδότησης των Δήμων ως ποινή εφόσον δεν εκτελούν τα καθήκοντά τους, πρέπει να συναρτάται από τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους. Με τις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει ούτε ένας Δήμος στη χώρα που να μπορεί να περισυλλέξει, περιθάλψει, στειρώσει και σιτίσει όλες τις αδέσποτες γάτες και σκύλους που επιπλέον όντας αδέσποτα είναι εκτεθειμένα σε ασθένειες και ατυχήματα. Η λογική του νομοσχεδίου θα πρέπει να είναι σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Να μπει ένα χρονοδιάγραμμα εφαρμογής δράσεων, ώστε αρχικά να πριμοδοτηθούν από την Πολιτεία εκτεταμένα προγράμματα στειρώσεων αδέσποτων και δεσποζόμενων με υποχρέωση των Δήμων να τα υλοποιήσουν και με ετήσιους στόχους που θα πρέπει να υλοποιούνται. Να γίνουν καμπάνιες για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών και βέβαια δημιουργηθούν συγκεκριμένοι μηχανισμοί ελέγχου των παραβατών. Μόνο εφόσον μειωθούν δραστικά τα αδέσποτα θα είναι σε θέση οι Δήμοι να ανταποκριθούν επαρκώς στην διαχείρισή τους.