• Σχόλιο του χρήστη 'Σωτηριος Π. Χατζης' | 18 Νοεμβρίου 2009, 03:29

    Βλέπω κάποιους να προσπαθούν ακόμα και να απαξιώσουν παιδιά που έκαναν μεταπτυχιακά ή διδακτορικά για να στηρίξουν το επιχείρημα για την μη μοριοδότησή τους. Ε, λοιπόν φοβάμαι ότι αυτό είναι το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα μιας κοινωνίας που βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην λογική της απαξίας, στην λογική όχι απλώς της μετριότητας, αλλά πλέον του απύθμενου τίποτα. Μια κοινωνία όπου η αριστεία, η προσπάθεια και η αξιοσύνη αντιμετωπίζονται τουλάχιστον ως εξωγήινοι εισβολείς. Πληροφορώ λοιπόν ότι στο ελληνικό πανεπιστήμιο που εγώ έκανα διδακτορικό ένα μεγάλο ποσοστό από τα παιδιά ήσαν άριστοι φοιτητές και εξαιρετικοί επιστήμονες. Επιπλέον, οι πολλοί ήταν παιδιά από μικρομεσαίες οικογένειες, που για να μπορέσουν να στηρίξουν τις σπουδές τους βασίζονταν σε υποτροφίες ή σε επικουρική εργασία σε ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα, από όπου έπαιρναν ένα πενιχρό χαρτζιλίκι - εξάλλου, αν ήσαν πιο εύπωρης καταγωγής θα έφευγαν σίγουρα στο εξωτερικό. Ανεξάρτητα όμως από τα ανωτέρω, οι μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί τίτλοι ΠΡΕΠΕΙ να αναγνωρίζονται από την πολιτεία ως επιπλέον προσόντα με καλή μοριοδότηση. Έτσι θα παροτρύνουμε τους νέους να προσπαθήσουν περισσότερο, να αποχτήσουν περισσότερες γνώσεις, και να γίνουν καλύτεροι στο αντικείμενό τους. Θα κάνουμε συνεπώς άλλο ένα βήμα να αποτινάξουμε από αυτή την κοινωνία την λογική της ήσσονος προσπάθειας.