Αρχική Συμπληρωματικά μέτρα για την εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΕ) 2019/788 και του Εκτελεστικού Κανονισμού (ΕΕ) 2019/1799Άρθρο 44 – Διάθεση των εσόδων του τέλους ακίνητης περιουσίας (Τ.Α.Π.) – Αντικατάσταση παρ. 20 άρθρου 24 ν. 2130/1993Σχόλιο του χρήστη ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΚΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ | 8 Ιουνίου 2022, 09:06
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
Η αρχική λογική του ΤΑΠ (πέρα από αύξηση εσόδων του Δήμου), ήταν οι ιδιοκτήτες να δίνουν χρήματα στο Δήμο προκειμένου αυτά εν μέρη να επιστρέφουν πίσω στη περιοχή τους σε έργα. Πέρα από την ανάγκη ενοποίησης όλων των τελών φόρων (ΔΤ/ΔΦ/ΤΑΠ) σε ένα ενιαίο δημοτικό τέλος, πιο απλοποιημένο και με ενιαίο τρόπο υπολογισμού και μέτρησης επιφανειών, είναι ανάγκη (για να μην πω υποχρέωση) των Δήμων να δεσμεύονται να δαπανούν αυτό το ποσό σε έργα στο Δήμο. Εκτός κι αν οι Δήμοι έλυσαν όλα τα προβλήματά που υπάρχουν (πεζοδρόμια, δρόμοι, πλατείες, παιδικές χαρές, σχολεία κλπ). Αντιπροτείνω η αλλαγή να είναι στο 100% για έργα κλπ, και εάν δεν χρησιμοποιείται να μεταφέρεται στο επόμενο έτος (ή έτη) χωρίς τη δυνατότητα κάλυψης άλλων αναγκών. Όταν ο ιδιοκτήτης ακινήτου σε ένα Δήμο πληρώνει επειδή απλά έχει το ακίνητό του εκεί, πρέπει να δικαιούται την αναβάθμιση της περιοχής του και όχι να αγοράζει ο Δήμος άσχετα αντικείμενα που δεν βοηθούν την καθημερινότητα του ιδιοκτήτη ακινήτου. Ειδάλλως μετονομάστε το ΤΑΠ σε ΦΑΠ, ώστε να μην έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα.