Το άρθρο 35 του ως άνω νόμου όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Δεν επιτρέπεται ο ενταφιασμός προσώπου χωρίς την προσκόμιση της ληξιαρχικής πράξης θανάτου αυτού, στην οποία πρέπει να αναφέρεται ο ακριβής τόπος ενταφιασμού, καθώς και η ημερομηνία και η ώρα αυτού. Αν ο ενταφιασμός πρόκειται να γίνει στη Διοικητική Περιφέρεια άλλου Δήμου από αυτόν στον οποίο συνέβη ο θάνατος και στον οποίο καταρτίζεται η ληξιαρχική πράξη θανάτου, απαιτείται επιπλέον υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του δηλούντα το θάνατο, ότι ο ενταφιασμός έχει γίνει αποδεκτός στον άλλο Δήμο.
2. Αν πριν από τη σύνταξη της ληξιαρχικής πράξης θανάτου έγινε ενταφιασμός, η ληξιαρχική πράξη θανάτου καταρτίζεται μόνον κατόπιν αδείας του Εισαγγελέα Πρωτοδικών, ή, όπου δεν εδρεύει Εισαγγελέας, του Ειρηνοδίκη, ύστερα από εξακρίβωση των πραγματικών περιστατικών, εάν πρόκειται περί θανάτου, ο οποίος συνέβη κατά ανώτατο όριο πριν από τριάντα ημέρες, διαφορετικά κατόπιν δικαστικής αποφάσεως, η οποία βεβαιώνει το θάνατο.
3. Προκειμένου να ενταφιαστεί στην Ελλάδα Έλληνας πολίτης, ο οποίος απεβίωσε στην αλλοδαπή, απαιτείται η προσκόμιση της ληξιαρχικής πράξης θανάτου του Ειδικού Ληξιαρχείου, ή της Ελληνικής Προξενικής Αρχής του τόπου θανάτου ή των επιχώριων αρχών νομίμως επικυρωμένη και επίσημα μεταφρασμένη και έγγραφη έγκριση του Δήμου, στον οποίο θα πραγματοποιηθεί ο ενταφιασμός. Για την έκδοση ληξιαρχικής πράξης θανάτου από το Ειδικό Ληξιαρχείο αρκεί υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του δηλούντα το θάνατο, ότι ο ενταφιασμός έχει γίνει αποδεκτός στον Δήμο, στην περιφέρεια του οποίου θα γίνει ο ενταφιασμός. Η κατάθεση της επιχώριας ληξιαρχικής πράξης θανάτου προς ενταφιασμό, δεν αναιρεί την υποχρέωση των δηλούντων που επιβάλλει το εδάφιο β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 42.»