Άρθρο 18 Αντιμετώπιση λεϊσμανίωσης

1. Οι δεσποζόμενοι σκύλοι, στους οποίους έχει διαγνωστεί από κτηνίατρο η νόσος της λεϊσμανίωσης (Leishmania spp) και έχει επιβεβαιωθεί με εργαστηριακές εξετάσεις η μη αναστρέψιμη πορεία της, υπόκεινται σε ευθανασία, με τη συναίνεση του ιδιοκτήτη, λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες υγείας και ευζωίας των ζώων, καθώς και τον δυνητικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία από την ύπαρξη φλεβοτόμων–μεταδοτών της ως άνω νόσου. Σε περίπτωση που δεν εφαρμοστεί ευθανασία, μετά από γνωμάτευση του κτηνίατρου και με την ευθύνη των ιδιοκτητών των δεσποζόμενων σκύλων, λαμβάνονται όλα τα υποστηρικτικά θεραπευτικά και προληπτικά μέτρα, τα οποία και καταγράφονται υποχρεωτικά στο βιβλίο των νοσημάτων υποχρεωτικής δήλωσης που πρέπει να διατηρεί κάθε κτηνίατρος, ενώ ενημερώνεται και το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς σε ετήσια βάση.
2. Σε όλους τους αδέσποτους σκύλους επιβάλλεται, ανεξάρτητα από την κλινική τους εικόνα, ορολογική εξέταση για την ανίχνευση τίτλου των ειδικών κατά της Leishmania spp αντισωμάτων, με ενδεδειγμένη επικυρωμένη μέθοδο, κατά την πρώτη διαδικασία περισυλλογής τους και πριν από οποιαδήποτε άλλη ιατρική πράξη, όπως περίθαλψη ή στείρωση. Λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες υγείας και ευζωίας των ζώων, καθώς και τον δυνητικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία που προκύπτει από την ύπαρξη φλεβοτόμων-μεταδοτών της Leishmania spp, εφόσον το αποτέλεσμα είναι θετικό και επιβεβαιωθεί από τον κτηνίατρο με επιπλέον αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις η μη αναστρέψιμη πορεία της, οι αδέσποτοι σκύλοι υπόκεινται σε ευθανασία. Αν, μετά από γνωμάτευση κτηνιάτρου, η κλινική εικόνα και οι αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις επιτρέπουν τη θεραπεία, οι σκύλοι κρατούνται σε κλειστό χώρο ή χώρο περιφραγμένο με κατάλληλες προστατευτικές σίτες, καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Η θεραπεία ορίζεται από τον κτηνίατρο, σύμφωνα με τα προτεινόμενα θεραπευτικά πρωτόκολλα, με τη χρησιμοποίηση εγκεκριμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων ή τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων. Η συνταγή όπου αναφέρεται το πρωτόκολλο θεραπείας με την υπογραφή και τη σφραγίδα του θεράποντα κτηνιάτρου, φυλάσσεται στο αρχείο του καταφυγίου ή του δήμου και αντίγραφό της φέρει σε περίπτωση υιοθεσίας ο ιδιοκτήτης.
3. Εάν οι σκύλοι της παρ. 2 υιοθετηθούν, επιβάλλεται η υποχρεωτική γραπτή ενημέρωση του νέου ιδιοκτήτη για τον τίτλο των ειδικών κατά της Leismania spp αντισωμάτων και εν συνεχεία ο ιδιοκτήτης υποχρεούται να αναλάβει γραπτώς την ευθύνη της πλήρους και ενδεδειγμένης θεραπείας και προφύλαξης με παράλληλο έλεγχο από τον κτηνίατρο του δήμου ή τις κτηνιατρικές υπηρεσίες της οικείας περιφέρειας. Ο νέος ιδιοκτήτης υποχρεούται να τηρεί όλα τα δελτία και έγγραφα των εργαστηριακών και άλλων εξετάσεων, καθώς και τη συνταγή η οποία περιλαμβάνει το πρωτόκολλο θεραπείας για τη λεϊσμανίωση με την υπογραφή και τη σφραγίδα του θεράποντα κτηνιάτρου, καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του ζώου, και να τα καθιστά διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή στον έλεγχο.
4. Για τα ζώα που υπήρξαν θετικά στη λεϊσμανίωση (δεσποζόμενα και αδέσποτα), λαμβάνονται ανά εξάμηνο όλα τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης και γίνεται κτηνιατρική εξέταση και ανίχνευση του τίτλου των κατά της Leishmania spp αντισωμάτων για την αξιολόγηση της πορείας του νοσήματος, με τήρηση όλων των παραστατικών των εργαστηριακών εξετάσεων. Το αποτέλεσμα και ο ακριβής τίτλος αντισωμάτων στα ζώα που επανεξετάζονται κάθε εξάμηνο, αναγράφονται στα ειδικά πεδία του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς από τον θεράποντα κτηνίατρο του ζώου ή τον υπεύθυνο κτηνίατρο του καταφυγίου.
5. Τα αποδεικτικά έγγραφα που περιγράφονται στο παρόν άρθρο πρέπει να είναι στη διάθεση των κτηνιατρικών υπηρεσιών των Περιφερειών και των Περιφερειακών Ενοτήτων της Χώρας για έλεγχο. Επιπλέον, στο ηλεκτρονικό βιβλιάριο κάθε θετικού στη λεϊσμανίωση σκύλου, ο κτηνίατρος επισημειώνει στο τμήμα ΧΙΙ «Θετικό στη Λεϊσμανίωση».

  • 14 Μαΐου 2021, 20:45 | ΠΑΠΑΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 17:50 | ΜΠΡΕΧΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:38 | mike

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:05 | ΔΗΜΟΣ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:35 | ΝΑΝΣΥ ΜΑΝΩΛΗ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:06 | ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:40 | ΧΑΤΖΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:21 | ΙΤΣΚΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:56 | ΑΡΓΥΡΗΣ ΠΑΠΠΑΣ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:06 | ΕΛΠΙΝΙΚΗ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:46 | ΤΣΙΠΛΑΚΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:30 | ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:03 | ΓΙΩΡΓΟΥΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:40 | ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΣΑΝΤΕΚΙΔΗ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:18 | AΡΑΜΠΑΤΖΙΔΗΣ Κ.

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:59 | ΑΘΗΝΑ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:43 | ΣΤΕΦΑΝΟΣ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:19 | ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 16:01 | ΣΟΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 12:12 | Ε’ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ

    Η λεϊσμανίωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπισή της χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Αυτό είναι αντίθετο με τον προσωρινό χαρακτήρα παραμονής των ζώων στα καταφύγια και ελλοχεύει τον κίνδυνο κάλυψης όλων των θέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει η σταδιακή διαχείριση. Η ανάγκη συνέχισης της θεραπείας μετά την επανένταξη είναι πρακτικά αδύνατη λόγω των μετακινήσεων των ζώων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση και τη διασπορά (μέσω της σκνίπας) της νόσου, και ειδικά το καλοκαίρι, στους υγιείς σκύλους δεσποζόμενους και αδέσποτους. Προτείνεται η ευθανασία των νοσούντων αδέσποτων σκύλων με εξαίρεση αυτούς που θα υιοθετηθούν εντός 30 ημερών από τα δημοτικά καταφύγια.

  • 14 Μαΐου 2021, 12:57 | Σωτηρια

    2. Σε όλους τους αδέσποτους σκύλους επιβάλλεται, ανεξάρτητα από την κλινική τους εικόνα, ορολογική εξέταση για την ανίχνευση τίτλου των ειδικών κατά της Leishmania spp αντισωμάτων, με ενδεδειγμένη επικυρωμένη μέθοδο, κατά την πρώτη διαδικασία περισυλλογής τους και πριν από οποιαδήποτε άλλη ιατρική πράξη, όπως περίθαλψη ή στείρωση. Λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες υγείας και ευζωίας των ζώων, καθώς και τον δυνητικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία που προκύπτει από την ύπαρξη φλεβοτόμων-μεταδοτών της Leishmania spp, εφόσον το αποτέλεσμα είναι θετικό και επιβεβαιωθεί από τον κτηνίατρο με επιπλέον αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις η μη αναστρέψιμη πορεία της, οι αδέσποτοι σκύλοι υπόκεινται σε ευθανασία. Αν, μετά από γνωμάτευση κτηνιάτρου, η κλινική εικόνα και οι αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις επιτρέπουν τη θεραπεία, οι σκύλοι κρατούνται σε κλειστό χώρο ή χώρο περιφραγμένο με κατάλληλες προστατευτικές σίτες, καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Η θεραπεία ορίζεται από τον κτηνίατρο, σύμφωνα με τα προτεινόμενα θεραπευτικά πρωτόκολλα, με τη χρησιμοποίηση εγκεκριμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων ή τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων. Η συνταγή όπου αναφέρεται το πρωτόκολλο θεραπείας με την υπογραφή και τη σφραγίδα του θεράποντα κτηνιάτρου, φυλάσσεται στο αρχείο του καταφυγίου ή του δήμου και αντίγραφό της φέρει σε περίπτωση υιοθεσίας ο ιδιοκτήτης.

    Ενστάσεις Προσθήκες ΠΦΠΟ
    ❖ ……….. με ενδεδειγμένη επικυρωμένη μέθοδο (π χ το rapid test λεισμανια).
    ❖ ……..Αν, μετά από γνωμάτευση κτηνιάτρου, η κλινική εικόνα και οι αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις επιτρέπουν τη θεραπεία, οι σκύλοι κρατούνται σε κλειστό χώρο ή χώρο περιφραγμένο με κατάλληλες προστατευτικές σίτες, καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας.
    Η μέθοδος αυτή με τις σίτες κλπ δεν μπορεί να ισχύει εν κτηνιατρικώ έτει 2021.
    Επίσης, η διατύπωση θα πρέπει να ακουμπά τις σύγχρονες κτηνιατρικές απόψεις και σε κάθε περίπτωση η διατύπωση να είναι: Οι σκύλοι θα παραμένουν – όχι κρατούνται – προφυλαγμένοι σε χώρους, όπου θα είναι δυνατή η σωστή θεραπεία τους, τέτοιοι χώροι δύναται να είναι και οι χώροι που διαθέτουν οι προσωρινοί ιδιοκτήτες ή ανάδοχοι των ζώων αυτών.

  • 14 Μαΐου 2021, 10:49 | ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΟΥΖΑΣ

    2. Σε όλους τους αδέσποτους σκύλους επιβάλλεται, ανεξάρτητα από την κλινική τους εικόνα, ορολογική εξέταση για την ανίχνευση τίτλου των ειδικών κατά της Leishmania spp αντισωμάτων, με ενδεδειγμένη επικυρωμένη μέθοδο, κατά την πρώτη διαδικασία περισυλλογής τους και πριν από οποιαδήποτε άλλη ιατρική πράξη, όπως περίθαλψη ή στείρωση. Λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες υγείας και ευζωίας των ζώων, καθώς και τον δυνητικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία που προκύπτει από την ύπαρξη φλεβοτόμων-μεταδοτών της Leishmania spp, εφόσον το αποτέλεσμα είναι θετικό και επιβεβαιωθεί από τον κτηνίατρο με επιπλέον αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις η μη αναστρέψιμη πορεία της, οι αδέσποτοι σκύλοι υπόκεινται σε ευθανασία. Αν, μετά από γνωμάτευση κτηνιάτρου, η κλινική εικόνα και οι αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις επιτρέπουν τη θεραπεία, οι σκύλοι κρατούνται σε κλειστό χώρο ή χώρο περιφραγμένο με κατάλληλες προστατευτικές σίτες, καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Η θεραπεία ορίζεται από τον κτηνίατρο, σύμφωνα με τα προτεινόμενα θεραπευτικά πρωτόκολλα, με τη χρησιμοποίηση εγκεκριμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων ή τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων. Η συνταγή όπου αναφέρεται το πρωτόκολλο θεραπείας με την υπογραφή και τη σφραγίδα του θεράποντα κτηνιάτρου, φυλάσσεται στο αρχείο του καταφυγίου ή του δήμου και αντίγραφό της φέρει σε περίπτωση υιοθεσίας ο ιδιοκτήτης.

    Ενστάσεις Προσθήκες ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού

    ……….. με ενδεδειγμένη επικυρωμένη μέθοδο (πχ το rapid test λεισμανια).
    ……..Αν, μετά από γνωμάτευση κτηνιάτρου, η κλινική εικόνα και οι αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις επιτρέπουν τη θεραπεία, οι σκύλοι κρατούνται σε κλειστό χώρο ή χώρο περιφραγμένο με κατάλληλες προστατευτικές σίτες, καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας.
    Η μέθοδος αυτή με τις σίτες κλπ. δεν μπορεί να ισχύει εν κτηνιατρικώ έτει 2021.

    Επίσης, η διατύπωση θα πρέπει να ακουμπά τις σύγχρονες κτηνιατρικές απόψεις και σε κάθε περίπτωση η διατύπωση να είναι: Οι σκύλοι θα παραμένουν – όχι κρατούνται – προφυλαγμένοι σε χώρους, όπου θα είναι δυνατή η σωστή θεραπεία τους, τέτοιοι χώροι δύναται να είναι και οι χώροι που διαθέτουν οι προσωρινοί ιδιοκτήτες ή ανάδοχοι των ζώων αυτών.

  • 14 Μαΐου 2021, 10:29 | Αναστασία Παυλοπούλου

    η λεισμανίαση χαρακτηρίζεται μεν ως ζωοανθρωπονόσος ωστόσο οι εξέλιξη στην κτηνιατρική επιστήμη την καθιστούν ως μια ιάσιμη ασθένεια σε μεγάλο ποσοστό των ζώων που πάσχουν από αυτή. Επίσης με την κατάλληλη διαχείριση και θεραπευτική αγωγή τα μολυσμένα σκυλιά δεν τη μεταδίδουν Επομένως η ιδιαίτερη αναφορά για τη λεισμανίωση στο άρθρο 18 προς συμφέρον και της δημόσιας υγείας θα πρέπει να είναι ενημερωτική ως προς τον τρόπο θεραπείας και διαχείριση των σκύλων παρά εκφοβιστική χαρακτηρίζοντας την ασθένεια ως επικίνδυνη

  • 14 Μαΐου 2021, 00:18 | Βασιλική Χρήστου

    Η Λεισμανίαση είναι ιάσιμη νόσος και η θεραπεία της ήταν και πρέπει να παραμείνει υποχρεωτική. Ίσως αυτό να μην χαροποιεί Δήμους και Διαδημοτικά κέντρα που επιβαρύνονται την θεραπεία των αδέσποτων σκύλων αλλά αυτό δεν αλλάζει τι είναι επιστημονικά αλλά και ηθικά σωστό. Άλλωστε το όλο θέμα είναι μονόδρομος σε μία πολιτισμένη κοινωνία όπου η μη παροχή κτηνιατρικής περίθαλψης σε άρρωστο ζώο είναι παθητική κακοποίηση.
    Όσον αφορά την μεταδοτικότητα και εκεί τα πράγματα είναι πιο απλά από ότι κάποιοι υποστηρίζουν. Μάλιστα κατά την περίοδο θεραπείας ο κίνδυνος μετάδοσής της νόσου σε άλλα ζώα πέφτει κατακόρυφα. Αλλά και γενικότερα με τη χρήση προιόντων εντομοαπωθητικής δράσης , ο σκύλος μπορεί να προστατευτεί πλήρως από την μόλυνση αλλά και να μην μεταδοθεί υπάρχουσα νόσος .
    Όσοι έχουμε πραγματικά ασχοληθεί με την θεραπεία σκύλων με Λεισμανίαση , βλέπουμε ότι και στα αδέσποτα ο μηδενισμός του τίτλου αντισωμάτων είναι κατα πλειοψηφία περιπτώσεων εφικτός όπως και η διακοπή του κύκλου μετάδοσης της νόσου. Οι υστερίες και οι μύθοι σχετικά με την συγκεκριμένη νόσο πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν

  • 13 Μαΐου 2021, 18:30 | Πανελλαδικη Φιλοζωικη Περιβαλλοντική Ομοσπονδια ΚΑΙ Ζωοφιλική Ομοσπονδία Αττικής κ Σαρωνικου (82 σωματεία)

    ΆΡΘΡΟ 18 Αντιμετώπιση λεϊσμανίωσης
    http://www.opengov.gr/ypes/?p=7901

    2. Σε όλους τους αδέσποτους σκύλους επιβάλλεται, ανεξάρτητα από την κλινική τους εικόνα, ορολογική εξέταση για την ανίχνευση τίτλου των ειδικών κατά της Leishmania spp αντισωμάτων, με ενδεδειγμένη επικυρωμένη μέθοδο, κατά την πρώτη διαδικασία περισυλλογής τους και πριν από οποιαδήποτε άλλη ιατρική πράξη, όπως περίθαλψη ή στείρωση. Λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες υγείας και ευζωίας των ζώων, καθώς και τον δυνητικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία που προκύπτει από την ύπαρξη φλεβοτόμων-μεταδοτών της Leishmania spp, εφόσον το αποτέλεσμα είναι θετικό και επιβεβαιωθεί από τον κτηνίατρο με επιπλέον αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις η μη αναστρέψιμη πορεία της, οι αδέσποτοι σκύλοι υπόκεινται σε ευθανασία. Αν, μετά από γνωμάτευση κτηνιάτρου, η κλινική εικόνα και οι αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις επιτρέπουν τη θεραπεία, οι σκύλοι κρατούνται σε κλειστό χώρο ή χώρο περιφραγμένο με κατάλληλες προστατευτικές σίτες, καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Η θεραπεία ορίζεται από τον κτηνίατρο, σύμφωνα με τα προτεινόμενα θεραπευτικά πρωτόκολλα, με τη χρησιμοποίηση εγκεκριμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων ή τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων. Η συνταγή όπου αναφέρεται το πρωτόκολλο θεραπείας με την υπογραφή και τη σφραγίδα του θεράποντα κτηνιάτρου, φυλάσσεται στο αρχείο του καταφυγίου ή του δήμου και αντίγραφό της φέρει σε περίπτωση υιοθεσίας ο ιδιοκτήτης.

    Ενστάσεις Προσθήκες ΠΦΠΟ
    ❖ ……….. με ενδεδειγμένη επικυρωμένη μέθοδο(π χ το rapid test λεισμανια).
    ❖ ……..Αν, μετά από γνωμάτευση κτηνιάτρου, η κλινική εικόνα και οι αιματολογικές και παρασιτολογικές εξετάσεις επιτρέπουν τη θεραπεία, οι σκύλοι κρατούνται σε κλειστό χώρο ή χώρο περιφραγμένο με κατάλληλες προστατευτικές σίτες, καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας.
    Η μέθοδος αυτή με τις σίτες κλπ δεν μπορεί να ισχύει εν κτηνιατρικώ έτει 2021.
    Επίσης, η διατύπωση θα πρέπει να ακουμπά τις σύγχρονες κτηνιατρικές απόψεις και σε κάθε περίπτωση η διατύπωση να είναι: Οι σκύλοι θα παραμένουν – όχι κρατούνται – προφυλαγμένοι σε χώρους, όπου θα είναι δυνατή η σωστή θεραπεία τους, τέτοιοι χώροι δύναται να είναι και οι χώροι που διαθέτουν οι προσωρινοί ιδιοκτήτες ή ανάδοχοι των ζώων αυτών.

    ________________________________________

  • 13 Μαΐου 2021, 16:58 | ΣΤΡΑΤΟΣ ΟΥΡΑΝΙΟΣ

    Προτάσεις αναφορικά με τη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών υπό τον τίτλο «Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς – Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’»
    Άρθρο 18 Αντιμετώπιση λεϊσμανίασης
    Η λεϊσμανίαση αντιμετωπίζεται σε μεγάλο βαθμό προληπτικά πριν την μόλυνση αλλά και μετά την μόλυνση εφόσον ανιχνευτεί εγκαίρως. Εφόσον το κράτος φέρει απαίτηση τέτοιας κλίμακας έως την ευθανασία πρέπει να προσφέρει είτε την επιδότηση του εμβολίου, το οποίο έχει δείξει αποτελεσματικότητα τα τελευταία πέντε έτη, είτε του γρήγορου τεστ ανίχνευσης σε όλους.
    Για τα καταφύγια και χώρους συγκέντρωσης σκύλων να παρέχεται υπηρεσία αιματοληψίας και χρήσης του γρήγορου τεστ αντίδρασης στον τόπο διαμονής τους από κτηνιάτρους ή ζωοτέχνες που είναι σε συμβάσεις με τους δήμους ως κίνητρο στην έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση αυτής της νόσου.

    ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ

  • 13 Μαΐου 2021, 15:45 | ΦΩΤΕΙΝΗ Β.

    η Λεισμανίαση χαρακτηρίζεται μεν ως ζωοανθρωπονόσος ωστόσο οι εξέλιξη στην κτηνιατρική επιστήμη την καθιστούν ως μια ιάσιμη ασθένεια σε μεγάλο ποσοστό των ζώων που πάσχουν από αυτή. Επίσης με την κατάλληλη διαχείριση και θεραπευτική αγωγή τα μολυσμένα σκυλιά δεν τη μεταδίδουν Επομένως η ιδιαίτερη αναφορά για τη λεισμανίωση στο άρθρο 18 προς συμφέρον και της δημόσιας υγείας θα πρέπει να είναι ενημερωτική ως προς τον τρόπο θεραπείας και διαχείριση των σκύλων παρά εκφοβιστική χαρακτηρίζοντας την ασθένεια ως επικίνδυνη!

  • 13 Μαΐου 2021, 15:41 | Φωτεινη Βασιλατου

    η Λεισμανίαση χαρακτηρίζεται μεν ως ζωοανθρωπονόσος ωστόσο οι εξέλιξη στην κτηνιατρική επιστήμη την καθιστούν ως μια ιάσιμη ασθένεια σε μεγάλο ποσοστό των ζώων που πάσχουν από αυτή. Επίσης με την κατάλληλη διαχείριση και θεραπευτική αγωγή τα μολυσμένα σκυλιά δεν τη μεταδίδουν Επομένως η ιδιαίτερη αναφορά για τη λεισμανίωση στο άρθρο 18 προς συμφέρον και της δημόσιας υγείας θα πρέπει να είναι ενημερωτική ως προς τον τρόπο θεραπείας και διαχείριση των σκύλων παρά εκφοβιστική χαρακτηρίζοντας την ασθένεια ως επικίνδυνη!

  • 13 Μαΐου 2021, 15:07 | φωτεινη

    η Λεισμανίαση χαρακτηρίζεται μεν ως ζωοανθρωπονόσος ωστόσο οι εξέλιξη στην κτηνιατρική επιστήμη την καθιστούν ως μια ιάσιμη ασθένεια σε μεγάλο ποσοστό των ζώων που πάσχουν από αυτή. Επίσης με την κατάλληλη διαχείριση και θεραπευτική αγωγή τα μολυσμένα σκυλιά δεν τη μεταδίδουν Επομένως η ιδιαίτερη αναφορά για τη λεισμανίωση στο άρθρο 18 προς συμφέρον και της δημόσιας υγείας θα πρέπει να είναι ενημερωτική ως προς τον τρόπο θεραπείας και διαχείριση των σκύλων παρά εκφοβιστική χαρακτηρίζοντας την ασθένεια ως επικίνδυνη!

  • 13 Μαΐου 2021, 14:57 | ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ ΝΙΚΗΤΑΣ

    (παρ.2) Από την εμπειρία μου γνωρίζω ότι λόγω της άρνησης των φιλόζωων στην πραγματοποίηση ευθανασιών σε αδέσποτα καλαζαρικά, στην ουσία δεν εφαρμόζεται η νομοθεσία και ζώα που μπορούν να μεταδώσουν την ασθένεια διαβιούν κάτω από άσχημες συνθήκες γύρω μας.
    Είναι ένα μεγάλο θέμα που δυστυχώς δεν θίγεται στην νέα νομοθεσία και εγγυμονεί κινδύνους για την δημόσια υγεία.
    Θα μπορούσε, την απόφαση για την πορεία ενός καλαζαρικού ζώου να αποφασίζει μόνο η 3μελής επιτροπή κτηνιάτρων, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και όχι συναισθηματικών ευαισθησιών.

  • 13 Μαΐου 2021, 00:55 | Θεοδωρα κυριακοπουλου

    Τι νόημα έχει να γίνονται μερικές θεραπείες σε αδέσποτα τα οποία μετά θα φολιαστουν; η θα κρεμαστούν η θα τα πατήσουν τα αμάξια. Δεν πρόκειται ποτέ το κράτος να αντιμετωπίσει τόσο σοβαρά θέματα. Στους δήμους οι υπεύθυνοι είναι τσοπανηδες

  • 13 Μαΐου 2021, 00:41 | Θεοδωρα κυριακοπουλου

    Εμβόλιο για τη λεισμανιαση γιατί δεν προβλέπει υποχρεωτικά ο νόμος για τα αδέσποτα;

  • 13 Μαΐου 2021, 00:21 | Θεοδωρα κυριακοπουλου

    Η εμπειρία έχει δείξει ότι για την πλειοψηφία των αδέσποτων δε φαίνονται όλα αυτά που ορίζει ο νόμος για τη λεισμανιαση. Οι δήμοι μένουν ατιμώρητοι. Εφόσον δεν τιμωρείται ο δήμος για κάθε ζώο που δεν κάνει τα νόμιμα ο νόμος δεν έχει νόημα στην ουσία είναι ανύπαρκτος. Ούτε για τις γάτες που έχουν λευχαιμία και faids γίνεται τίποτα. Δεν πρόκειται ποτέ αυτό το κράτος να εφαρμόσει αυτούς τους νόμους και να προστατεύσει τα ζώα από την εγκληματική κοινωνία που ζούμε.καλύτερα ευθανασία πάρα αυτή η κοροϊδία των δημων και τα αδέσποτα με λεισμανιαση που μονίμως ζωτανε βοήθεια στο φασεμπουκ

  • 12 Μαΐου 2021, 20:46 | Σοφια

    Υπήρχε νόμος παλιότερα που έλεγε ότι πρέπει να γίνεται ευθανασία στα αδεσποτα.ΑΠοσυρθηκε επειδή μετά από έρευνα βρέθηκε ότι κ γάτες κ κουνέλια είναι φορείς της λεισμανιωσης παρόλο που δεν νοσούν.Οποτε το να θανατώσεις έναν τεράστιο αριθμό ζώων δεν λύνει τίποτα.Η Ευθανασία έχει νόημα μόνο γ σκυλιά σε σοβαρή κατάσταση που δεν παίρνουν θεραπεία γ να μην υποφέρουν.Ο τίτλος δεν δείχνει τίποτα γ την πορεία της νόσου-δειχνει απλά πόσα αντισώματα έχει ο σκύλος κ επιπλέον μετά από θεραπεία θέλει ένα χρόνο να επηρεαστεί.

  • 12 Μαΐου 2021, 16:45 | Σταυρούλα Κάντζου

    Είπαμε, αγαπάμε τα ζώα, αλλά αυτό το άρθρο είναι παράλογο. Η λεϊσμανίαση δεν είναι ιάσιμη με τα φάρμακα που διαθέτουμε σήμερα, απλά αν ο οργανισμός του σκύλου ανταποκριθεί,ελέγχεται. Όταν ο σκύλος είναι δεσποζόμενος, θα έχει την απαραίτητη φροντίδα και έλεγχο, και θα πληρώνει την θεραπεία του σκύλου του ο ιδιοκτήτης. Και όπως με ενημέρωσαν άνθρωποι που ξέρουν, οι θεραπεία κοστίζει γύρω στα 400€. Και τα αδέσποτα με λεϊσμανίαση δεν είναι λίγα. Που θα βρεθούν τα χρήματα για την θεραπεία? Το θεωρώ το λιγότερο προκλητικό όταν όλα αυτά τα χρόνια μειώνονται οι συντάξεις, υπάρχουν ηλικιωμένοι που δεν έχουν λεφτά για να αγοράσουν τα φάρμακά τους, και εμείς να συζητάμε να ξοδεύουμε μια περιουσία για θεραπεία αδέσποτων σκύλων, τα οποία παραμένουν κινητές βόμβες για την δημόσια υγεία.

  • 12 Μαΐου 2021, 15:23 | Αστέριος τζίμας

    Η μεγαλύτερη πηγή μετάδοσης της λεισμανιωσης είναι τα αδέσποτα. Η συγκεκριμένη ασθένεια χρήζει θεραπεία μεγάλης χρονικής διάρκειας και ο σκύλος ίσως να είναι πάντα φορέας. Θα πρέπει στα αδέσποτα να γίνεται ευθανασία, μόλις διαγνωστούν με λεισμανιωση

  • 11 Μαΐου 2021, 15:03 | Adina E-nai

    υποχρεωτικό κ με κίνητρα η οικονομικές διευκολύνσεις ο εμβολιασμός δεσποζόμενων.
    υποχρεωτικό το εμβόλιο στα αδέσποτα με επιβάρυνση των δήμων.μια ασθένεια συχνότατη δεν μπορεί να έχει αμελητέα αντιμετώπιση κ ούτε η ευθανασία είναι λύση εφόσον υπάρχουν θεραπείες.λυσσα έχουμε να δούμε πολλά χρόνια λεισμανια όμως πολύ συχνά.γιατι να είναι υποχρεωτικο το εμβόλιο της λύσσας κ όχι της λεισμανιας?

  • 11 Μαΐου 2021, 14:20 | ΗΡΑΚΛΗΣ ΠΟΤΟΥΓΛΙΔΗΣ

    Η μεγαλύτερη πηγή μετάδοσης της λεισμανιωσης είναι τα αδέσποτα. Η συγκεκριμένη ασθένεια χρήζει θεραπεία μεγάλης χρονικής διάρκειας και ο σκύλος ίσως να είναι πάντα φορέας. Θα πρέπει στα αδέσποτα να γίνεται ευθανασία, μόλις διαγνωστούν με λεισμανιωση

  • ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ Ο ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΖΩΑ ΟΠΩΣ ΙΣΧΥΕΙ ΓΑΙ ΤΗ ΛΥΣΣΑ . Η ΛΕΪΣΜΑΝΙΩΣΗ ΕΧΕΙ ΦΑΡΜΑΚΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΎΝΤΑΙ ΩΣ ΟΡΘΩΣ ΟΡΙΖΕΤΕ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ.
    ΠΑΛΙ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΑΣΚΕΙ. Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΔΕ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΣΠΟΖΟΜΕΝΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΒΡΙΣΚΟΥ,ΜΕ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΕΛΛΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΟΤΑΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΟΥΝ ΟΤΙ ΝΟΣΟΥΝ. ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ; ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ; ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΥΣ;

    ΑΤΣΑΛΙΚΗ
    ΦΙΛΟΖΩΪΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΕΡΙΜΝΩ

  • 11 Μαΐου 2021, 08:02 | ΔΗΜΟΣ Γ.

    Η μεγαλύτερη πηγή μετάδοσης της λεισμανιωσης είναι τα αδέσποτα. Η συγκεκριμένη ασθένεια χρήζει θεραπεία μεγάλης χρονικής διάρκειας και ο σκύλος ίσως να είναι πάντα φορέας. Θα πρέπει στα αδέσποτα να γίνεται ευθανασία, μόλις διαγνωστούν με λεισμανιωση

  • 10 Μαΐου 2021, 21:47 | γιωργος μανη

    καλησπερα δυστυχως ολο το αρθρο ειναι λαθος.υποχρεωτικος εμβολιασμος σ ολα τα δεσποζομενα ζωα οπως της λυσσας,ισως με προτροπη του κρατους να μειωθει η τιμη του εμβολιου.τ αδεσποτα ειναι μεγαλη πηγη μεταδοσης και πρεπει να βρεθει λυση.σιγουρα στα δεσποζομενα ζωα οι ιδιοκτητες τους παιρνουν ολα τα απαραιτητα μετρα οπως αμπουλες ADVANTIX,CITRONELLA,λουρακια SCALIBOR,λουρακια ANTIPΗLEBOME και σιγουρα τ εμβολιο που βοηθαει και στην προλοηψη αλλα και στην θεραπεια της ιδιας της νοσου.Σιγουρα ΠΑΝΤΑ με την βοηθεια ΤΩΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ που εδω μαλλον ουτε που ρωτηθηκαν.ΝΤΡΟΠΗ!!!!!!!!

  • 10 Μαΐου 2021, 16:34 | Ελένη καρυπογλου

    Είναι προφανής η έλλειψη κτηνιατρικής συμβουλής κατά τη σύνταξη του συγκεκριμένου άρθρου. Δε νοείται παρακολούθηση της νόσου τόσο σε δεσποζομενα όσο και σε αδέσποτα σκυλιά με τον τίτλο αντισωμάτων. Δεν θα σας εξηγήσω γιατί, να ρωτήσετε κτηνίατρους. Παίζετε με ζωοανθρωπονοσους σαν να παίζετε παιχνίδι στο οποίο δεν ξέρετε ούτε τους κανόνες! Είναι απικινδυνο και παρακαλείσθε να ανασυνταξετε.

  • 10 Μαΐου 2021, 14:27 | Θεοδώρα Ξώνα

    Η λεϊσμανίαση αντιμετωπίζεται σε μεγάλο βαθμό προληπτικά πριν την μόλυνση αλλά και μετά την μόλυνση εφόσον ανιχνευτεί εγκαίρως. Εφόσον το κράτος φέρει απαίτηση τέτοιας κλίμακας έως την ευθανασία πρέπει να προσφέρει είτε την επιδότηση του εμβολίου, το οποίο έχει δείξει αποτελεσματικότητα τα τελευταία πέντε έτη, είτε του γρήγορου τεστ ανίχνευσης σε όλους. Για τα καταφύγια και χώρους συγκέντρωσης σκύλων να παρέχεται υπηρεσία αιματοληψίας και χρήσης του γρήγορου τεστ αντίδρασης στον τόπο διαμονής τους από κτηνιάτρους ή ζωοτέχνες που είναι σε συμβάσεις με τους δήμους ως κίνητρο στην έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση αυτής της νόσου.

    Θεοδώρα Ξώνα
    Τεχνολόγος Γεωπόνος Ζωικής Παραγωγής

  • 9 Μαΐου 2021, 00:56 | ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

    Το άρθρο 18 αντιμετωπίζει την λεισμανίωση του σκύλου σαν μια συνηθισμένη ασθένεια και όχι σαν μια πολύ σοβαρή ζωοανθρωπονόσο , της οποίας δεξαμενή στο περιβάλλον αποτελούν τα αδέσποτα σκυλιά. Η υπερβολική αύξηση των αδέσποτων σκύλων τα τελευταία χρόνια μετατρέπει την λεισμανίωση σε ωρολογιακή βόμβα για την δημόσια υγεία. Δεν είναι δυνατόν να συζητάμε για θεραπεία για την λεισμανίωση σε αδέσποτα ζώα , όταν είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν μπορούν να εξασφαλιστούν αυτές οι συνθήκες που θα εμπόδιζαν την μετάδοση της σε άλλα ζώα ή και στον άνθρωπο και όταν είναι γνωστό ότι τα περισσότερα ζώα δεν απαλλάσσονται ποτέ από το μικροοργανισμό που προκαλεί την ασθένεια και παραμένουν χρόνιοι φορείς που συνεχίζουν να μεταδίδουν το νόσημα.
    Μοιάζει σαν αυτός που νομοθέτησε να μην έλαβε καθόλου υπόψιν του τις επιστημονικές απόψεις της κτηνιατρικής κοινότητας , αλλά αντίθετα νομοθέτησε συμβουλευμένος τις φιλοζωικές οργανώσεις . Όχι και σε αυτό το άρθρο , είναι επικίνδυνο για ζώα και ανθρώπους.

  • 8 Μαΐου 2021, 13:50 | Αναστασιος Πολυχρονοπουλος

    Η Λεισμανια χαρακτηριζεται σαν σοβαρη ανθρωποζωονοσος υποχρεωτικης δήλωσης, η κυρια δεξαμενη μεταδοσης ειναι τα ζωα στα οποια δεν γινεται σωστά θεραπεια (δεσποζομενα και αδεσποτα) υπο κτηνιατρικη επιβλεψη αλλα αντι αυτου γινεται αλογιστη χρήση της Αλλοπουρινολης η οποια δινεται off label χωρίς την παρακολουθηση κτηνιατρου και δεν αποτελει μονοθεραπεια μιας και ειναι παρασιτοστατικο και οχι παρασιτοκτονο.

  • 8 Μαΐου 2021, 03:21 | Νικος

    Η μεγαλύτερη πηγή μετάδοσης της λεισμανιωσης είναι τα αδέσποτα. Η συγκεκριμένη ασθένεια χρήζει θεραπεία μεγάλης χρονικής διάρκειας και ο σκύλος ίσως να είναι πάντα φορέας. Θα πρέπει στα αδέσποτα να γίνεται ευθανασία, μόλις διαγνωστούν με λεισμανιωση.

  • 7 Μαΐου 2021, 16:11 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

    Ανεπαρκεστατο!

    1.
    Για τα δεσποζομενα ζωα πρεπει η χρήση των απαραιτητων σκευασματων να ειναι υποχρεωτικη. Συνεπως να συνταχθει αναλογη λιστα. Ειναι πολυ ευκολο. 2 περιλαιμια κ 3 αμπουλες ειναι.
    Η πωληση των σκευασματων αυτων να γινεται απο κτηνιατρο και ΜΟΝΟ. Η χρηση τους να ειναι υποχρεωτική στα σωστα χρονικα διαστηματα. Η εφαρμογη να γινεται απο το κτηνιατρο χωρις τη χρεωση επισκεψης ομως. Χρεωση μονο για το φαρμακο. Κατοπιν αυτο καταγραφεται στο Μητρωο του ζωου. Αν ο κτηνιατρος δεν εφαρμοσει σωστα αυτες τις πρακτικες να εχει κυρωσεις.
    Και αφου αυτα εφαρμοστουν, να γινει το εξης απλό. Τη στιγμη που λήξει η ισχυς του σκευασματος που εχει εφαρμοστει στο σκυλο, αυτοματα να στελνετε ειδοποιηση στον ιδιοκτητη και στο κτηνιατρο για την εφφαρμογη νεου. Αν αυτη δεν γινει να υπαρχουν κυρωσεις.

    2.
    Τα καταφυγια και οι φιλοζωικες ειναι εστιες υπερμεταδοσης. Οι χωροι τους πρεπει να ψεκαζονται με τα αναλογα σκευασματα και τα σκυλια εκει να λαμβανουν σκευασματα προστασιας.
    Το κοστος για αυτα μπορει να καλυφθει αν τα αδιαφανα οικονομικα τους γινουν απολυτα διαφανα, αν οι προμηθειες σε αναλογα σκευασματα γινουν μαζικα για ολες τις φιλοζωικες και καταφυγια στα οποια φυσικα θα υπαρχει πραγματικη καταγραφη του αριθμου των ζωων και να λαμβανουν των αναλογο αριθμο σκευασματων.

    3.
    Τα ζωα που εχουν προσβληθει αλλα το αντιμετωπιζουν, να λαμβανουν υποχρεωτικα Bravecto μια φορα το μηνα. Το σκευασμα αυτο ειναι για αλλη δουλεια αλλα για 15 τουλαχιστον απο τις 30 μερες του μηνα εχει την εξης ενεργεια: Η σκνιπα μολυσμενη η μη, θα δαγκωσει μεν το σκυλο, αλλα μετα θα πεθανει. Αυτο θα βοηθησει πολυ στον περιορισμο εξαπλωσης.

  • 7 Μαΐου 2021, 14:43 | ΜΑΚΗΣ ΓΚΑΡΑΝΗΣ

    Η μεγάλη πηγή μετάδοσης της λεισμάνιας είναι τα αδέσποτα που κυκλοφορούν μιας και κανείς δεν τοποθετεί στα αδέσποτα περιλαίμια ή αμπούλες. Ολοι οι δεσποζόμενοι σκύλοι φέρουν περιλαίμια, εγχύονται αμπούλες στην ράχη τους και έχουν σίτες για την σκνίπα ακόμα και ανεμιστήρες. Το σύνολο των παραπάνω τα αεφαρμόζουν οι κυνηγοί στους δικούς τους σκύλους. Πηγή της λεισμάνιας στην χώρα μας είναι οι αδέσποτοι σκύλοι γι αυτό μόλις διαγνωστεί σκύλος αδέσποτος με λεισμάνια θα πρέπει να του γίνεται ευθανασία, η θεραπεία είναι κοστοβόρα για τον οποιοδήποτε δήμο όταν έχει να διαχειριστεί εκατοντάδες άρρωστα ζώα.

  • 7 Μαΐου 2021, 13:33 | Μαλαματίνα Κ.

    Μεγάλη πηγή μετάδοσης λεϊσμανίασης αποτελούν τα ΠΑΡΑΝΟΜΑ κλουβιά σε χωριά της επαρχίας αλλά και λίγο έξω από Αθήνα, πχ Κορωπί όπου κυνηγοί κρατούν 10-10 τα σκυλιά τους, χωρίς καν να έιναι εκεί η οικία τους. Δε βάζουν αμπούλες, δε κάνουν εξετάσεις, κολλάνε το ένα το άλλο μέσω σκνίπας και μετά φυσικά δεν κάνουν θεραπεία, τα πετάνε στο δρόμο. Πώς θα ελεγθεί αυτό; Θα πρέπει να υπάρξει σαφής διάταξη ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΚΥΝΗΓΟΣΚΥΛΩΝ σε κλουβιά εκτός οικίας των ιδιοκτητών, σε χωράφια ή ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ όπως κάνουν!!!! Είναι πρακτική ετών.

  • 7 Μαΐου 2021, 09:14 | Χριστίνα Πινάτση

    Η λεϊσμανίωση είναι νόσος που αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά. Πρώτα θα πρέπει να αναφέρεται η υποχρέωση θεραπείας και μόνο σε περίπτωση μη αναστρέψιμης πορείας της νόσου η ευθανασία! Κάποιον κτηνίατρο δεν συμβουλευτήκατε πριν την σύνταξη του άρθρου;