• Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΗΣ' | 16 Μαΐου 2011, 19:40

    Να προβλεφθεί ότι οι αποφάσεις της Διοικητική Επιτροπής Σημάτων και των διοικητικών δικαστηρίων λαμβάνουν υπόψιν και εφαρμόζουν τη νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τα εμπορικά σήματα, καθώς και τις επίσημες οδηγίες (Guidelines, The Trademark Manual) του Κοινοτικού Γραφείου Σημάτων (O.H.I.M.). Οι απορριπτικές αποφάσεις πρέπει να αιτιολογούνται με παραπομπή στα κείμενα αυτά. Είναι λυπηρό αλλά πολλές αποφάσεις της ΔΕΣ και των διοικητικών δικαστηρίων είναι ευθέως αντίθετες με τα παραπάνω, με αποτέλεσμα το Κοινοτικό Δίκαιο να μην εφαρμόζεται. Στην παρ. 5 προβλέπεται η δυνατότητα εξέτασης μαρτύρων ενώπιον της ΔΕΣ. Η παρούσα υποδομή είναι γνωστό ότι δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο. Πώς θα τηρούνται τα πρακτικά των μαρτυρικών καταθέσεων; Πώς θα εξασφαλιστούν τα χρονικά περιθώρια εξέτασης μαρτύρων; Οι έγγραφες ένορκες βεβαιώσεις σε συμβολαιογράφο ή το Ειρηνοδικείο στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι υπέραρκετές. Στην παρ. 6 ορίζεται: «Με την επιφύλαξη της διάταξης του αρ. 3 παρ. 3, οι λόγοι απαραδέκτου των σημάτων κρίνονται κατά το καθεστώς που υφίσταται κατά τη συζήτηση της δήλωσης ενώπιον της διοικητικής επιτροπής σημάτων». Το ορθό είναι τα απαράδεκτα να κρίνονται με βάση το καθεστώς που ισχύει κατά την τελευταία συζήτηση για την παραδοχή του σήματος (όπως και στην περίπτωση του αρ. 3 παρ. 3). Π.χ. αν μετά τη συζήτηση στη ΔΕΣ το προγενέστερο σήμα που αποτέλεσε κώλυμα και απαράδεκτο λήξει, ή διαγραφεί, γιατί πρέπει η δήλωση να απορριφθεί και στο Διοικητικό Πρωτοδικείο; Το ζήτημα έχει διορθωθεί μόνο μερικά με το αρ. 21 παρ. 4 του νομοσχεδίου, το οποίο όμως αντιμετωπίζει μόνο την επιγενόμενη μεταβίβαση του σήματος και όχι και την τυχόν μεταγενέστερη διαγραφή του ή τη λήξη του.