1. Σημείο δεν γίνεται δεκτό για καταχώριση:
α. εάν ταυτίζεται με προγενέστερο σήμα και τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες, για τα οποία το σήμα έχει δηλωθεί, ταυτίζονται με εκείνα για τα οποία προστατεύεται το προγενέστερο σήμα,
β. εάν, λόγω της ταυτότητας με το προγενέστερο σήμα και της ομοιότητας των προϊόντων ή υπηρεσιών ή της ομοιότητας με το προγενέστερο σήμα και της ταυτότητας των προϊόντων ή υπηρεσιών ή της ομοιότητας με το προγενέστερο σήμα και της ομοιότητας των προϊόντων ή υπηρεσιών, υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης του κοινού, ο οποίος περιλαμβάνει και τον κίνδυνο συσχέτισής του με το προγενέστερο σήμα,
γ. εάν ταυτίζεται ή ομοιάζει με προγενέστερο σήμα και προορίζεται να διακρίνει προϊόντα ή υπηρεσίες, που δεν ομοιάζουν με εκείνα για τα οποία έχει καταχωρισθεί το προγενέστερο σήμα, εφόσον τούτο έχει αποκτήσει φήμη και η χρησιμοποίηση του μεταγενέστερου σήματος θα προσπόριζε σε αυτό, χωρίς εύλογη αιτία, αθέμιτο όφελος από το διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του προγενέστερου σήματος ή θα έβλαπτε το διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη αυτού.
2. Ως προγενέστερα σήματα κατά τον παρόντα νόμο νοούνται:
α. τα σήματα, συμπεριλαμβανομένων των διεθνών με ισχύ στην Ελλάδα και των κοινοτικών, τα οποία έχουν καταχωρισθεί πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της δήλωσης του σήματος, αφού ληφθούν υπόψη τα τυχόν δικαιώματα προτεραιότητας αυτών που προβλήθηκαν,
β. οι προγενέστερες δηλώσεις σημάτων, συμπεριλαμβανομένων των ανωτέρω διεθνών και κοινοτικών, με την επιφύλαξη της καταχώρισής τους,
γ. τα σήματα τα οποία, κατά την ημερομηνία κατάθεσης της δήλωσης του σήματος ή ενδεχομένως κατά την ημερομηνία προτεραιότητας που προβάλλεται προς υποστήριξη αυτής, είναι παγκοίνως γνωστά κατά την έννοια του άρθρου 6 δις της Σύμβασης των Παρισίων,
δ. τα κοινοτικά σήματα των οποίων εγκύρως προβάλλεται η αρχαιότητα στην ελληνική επικράτεια, έναντι εθνικού σήματος, ακόμα και αν έχει προηγηθεί παραίτηση ή μη ανανέωση της προστασίας του εθνικού σήματος, στο οποίο στηρίχθηκε η αρχαιότητα του κοινοτικού σήματος.
3. Σημείο δεν γίνεται δεκτό για καταχώριση:
α. εάν προσκρούει σε δικαίωμα μη καταχωρισμένου σήματος ή άλλου διακριτικού σημείου ή γνωρίσματος, που χρησιμοποιείται στις συναλλαγές, το οποίο παρέχει στο δικαιούχο το δικαίωμα να απαγορεύει τη χρήση μεταγενέστερου σήματος και με την προϋπόθεση ότι τα δικαιώματα αυτά έχουν αποκτηθεί πριν από την ημερομηνία κατάθεσης του εν λόγω σημείου, αφού ληφθούν υπόψη τα τυχόν προβαλλόμενα δικαιώματα προτεραιότητας,
β. εάν προσκρούει σε προγενέστερο δικαίωμα της προσωπικότητας τρίτου ή σε προγενέστερο δικαίωμα πνευματικής ή βιομηχανικής ιδιοκτησίας πέραν αυτών που ρυθμίζονται από τον παρόντα νόμο,
γ. εάν ενδέχεται να δημιουργήσει σύγχυση με σήμα που έχει καταχωρισθεί και χρησιμοποιείται στην αλλοδαπή κατά τη στιγμή της κατάθεσης της δήλωσης, αν αυτή έγινε κακόπιστα από τον αιτούντα.
4. Έγγραφη συναίνεση, με ή χωρίς όρους, του δικαιούχου προγενέστερου σήματος που κατατίθεται στην Υπηρεσία του άρθρου 5 παρ.1 ή στη διοικητική επιτροπή σημάτων ή στο διοικητικό πρωτοδικείο Αθηνών ή στο διοικητικό εφετείο Αθηνών, αίρει το κατά το άρθρο 4 παραγρ.1 κώλυμα καταχώρισης σήματος, εκτός εάν δημιουργείται προφανής κίνδυνος παραπλάνησης του κοινού, ιδίως ως προς τη φύση, την ποιότητα ή τη γεωγραφική προέλευση του προϊόντος ή της Υπηρεσίας.
Από την αλληλουχία των άρθρων απουσιάζει πρόβλεψη συναφής με αυτήν του άρθρου 5 ν. 2239/94, η οποία αφορά σήματα που αποτελούνται από το ίδιο το όνομα του καταθέτη. Με δεδομένο ότι συχνότατα τα σήματα ταυτίζονται με το όνομα αυτό, είναι επιβεβλημένο να διατηρηθεί η διάταξη του ν. 2239/94, ώστε να εξυπηρετείται το αίτημα της ασφάλειας δικαίου, ιδιαίτερα ενόψει του άρθρου 18 παρ. 1 του νομοσχεδίου.
Στον ισχύοντα νόμο 2239/1994 το άρθρο 5 προβλέπει τα ονοματικά σήματα και ορίζει:«Εάν το σήμα αποτελείται από το ίδιο το όνομα του καταθέτη, το αυτό δε όνομα έχει ήδη κατατεθεί από άλλον ως σήμα για να διακρίνει ταυτόσημα ή ομοειδή προϊόντα, πρέπει να προστεθεί κάποιο διακριτικό σημείο για τη σαφή διάκρισή του από το προηγούμενο».Στο παρόν νομοσχέδιο η σχετική ρύθμιση έχει απαλειφθεί ενώ θα πρέπει να θεωρηθεί απολύτως αναγκαία.Στην πράξη, πολυάριθμες υποθέσεις έχουν απασχολήσει τα δικαστήρια για αυτή την κατηγορία των ονοματικών σημάτων. Η ρύθμιση του ισχύοντος άρθρου 5 είναι ισορροπημένη και δίκαιη, γιατί αφενός δεν στερεί το δικαίωμα να χρησιμοποιεί κάποιος ως σήμα το όνομά του και αφετέρου τον υποχρεώνει (αν το όνομα αυτό χρησιμοποιεί ήδη και άλλος ως σήμα) να προσθέσει κάποιο διακριτικό που να τον διαφοροποιεί επαρκώς από τον προηγούμενο.
Η κατάργηση του ισχύοντος άρθρου 5 θα επιφέρει πλήρη ανασφάλεια και αβεβαιότητα δικαίου στα δικαστήρια ως προς το πώς θα αντιμετωπίζονται εφεξής αυτές οι περιπτώσεις που είναι πολλές και συνήθεις. Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι από το αρ. 18 παρ. 1 του νομοσχεδίου προκύπτει ότι καθένας μπορεί να χρησιμοποιεί το όνομα και την επωνυμία του και ως σήμα, ακόμα και αν υπάρχει άλλο σήμα προγενέστερο και χωρίς καμιά άλλη ειδικότερη προϋπόθεση.
Το ισχύον άρθρο 5 όχι μόνο πρέπει να παραμείνει, αλλά και να γίνουν κάποιες νομοτεχνικές διορθώσεις στη φραστική του διατύπωση, όπως:
– Ο μεταγενέστερος καταθέτης πρέπει σε κάθε περίπτωση να υποχρεώνεται να χρησιμοποιεί το πλήρες ονοματεπώνυμό του και όχι μόνο το όνομα ή μόνο το επώνυμο
Θεωρώ την κατάργηση του ισχύοντος άρθρου 5 αδικαιολόγητη. Θα αποβεί σε βάρος πλήθους πολύ γνωστών σημάτων φήμης που είναι ονοματικά (π.χ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΛΟΥΜΙΔΗΣ,ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ, ΠΑΥΛΙΔΗΣ, κλπ). Εφεξής θα μπορεί ο καθένας που φέρει αυτό το επώνυμο να το χρησιμοποιεί ως σήμα και δεν θα υπάρχει στο νόμο διάταξη που να δίνει κάποιο προσανατολισμό και κάποια κατεύθυνση στα δικαστήρια για το πώς θα κρίνονται αυτές οι υποθέσεις και με ποια κριτήρια θα αξιολογούνται. Αυτή η αβεβαιότητα δικαίου θα αποβεί σε βάρος των σηματούχων.
Η χορήγηση δυνατότητας προσκόμισης επιστολής συναίνεσης μέχρι και την εκδίκαση της υπόθεσης στο διοικητικό εφετείο ξεκαθαρίζει ένα ζήτημα νομολογιακά εριζόμενο, το οποίο για αρκετό καιρό είχε δημιουργήσει σύγχυση σε περιπτώσεις σημάτων με κώλυμα καταχώρισης για τα οποία η επιστολή συναίνεσης δεν είχε δοθεί ενώπιον της ΔΕΣ.
Είναι λάθος που από το νομοσχέδιο λείπει εντελώς το ισχύον σήμερα άρ. 5 του Ν. 2239/1994 για τα ονοματικά σήματα. Υπάρχει πλήθος ονοματικών σημάτων μεγάλης φήμης (π.χ. ΠΑΥΛΙΔΗΣ, ΛΟΥΜΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΓΙΩΤΗΣ, κλπ.). Με το σημερινό αρ. 5 οποιοσδήποτε φέρει όνομα ίδιο με προγενέστερο εμπορικό σήμα, μπορεί μεν να χρησιμοποιεί και αυτός το όνομά του ως σήμα, όμως έχει υποχρέωση να προσθέσει και κάπιοιο διακριτικό που να τον διαφοροποιεί επαρκώς από το προηγούμενο. Η ρύθμιση αυτή δεν υπάρχει πλέον. Αντίθετα το αρ. 18 παρ. 1 του νομοσχεδίου προβλέπει ότι καθένας μπορεί να χρησιμοποιεί το όνομα και την επωνυμία του και ως σήμα, ακόμα και υπάρχει άλλο σήμα προγενέστερο και χωρίς καμιά άλλη ειδικότερη προϋπόθεση. Η διάταξη του ισχύοντος αρ. 5 πρέπει να επανέλθει. Διαφορετικά τίθενται σε διακινδύνευση τα ονοματικά σήματα μεγάλης φήμης που υπάρχουν σήμερα, αφού καθένας που φέρει το ίδιο όνομα θα μπορεί κατ’ ουσία να τα χρησιμοποιεί ανεμπόδιστα. Υπάρχουν πλήθος τέτοιων υποθέσεων στα δικαστήρια και η νομολογία έλυνε πάντα αυτές τις διαφορές με το κριτήριο της επαρκούς διαφοροποίησης του σημερινού αρ. 5. Γιατί παραλείφθηκε το αρ. 5 από το νομοσχέδιο; Ποιές σκοπιμότητες υποκρύπτει η απάλειψή του;
Όντως στο σημείο αυτό η διάταξη απηχεί αντιλήψεις παρελθόντα χρόνου, όταν το φαξ εθεωρείτο ακόμη υψηλή τεχνολογία. Καλό είναι να ανατρέξουμε στην πρακτική της Αγγλίας και της Αμερικής. Πολλή γραφειοκρατία …
Κύριοι,
Προκειμένου να τύχει καλύτερης εφαρμογής το εν λόγω άρθρο και προκειμένου να προστατεύονται επαρκώς ΟΛΟΙ οι πολίτες και οι επιχειρήσεις που επιθυμούν να καταχωρίσουν κάποιο σήμα-ημεδαπό ή αλλοδαπό- χωρίς να προβαίνουν σε άσκοπα έξοδα και καθυστερήσεις κρίνεται σκόπιμο όπως:
Μετά την κατάθεση του φακέλου του εκάστοτε αιτούντος για την καταχώριση σήματος, αυτή να καταχωρείται ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ στα αρχεία της ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ έτσι ώστε να καθίσταται εφικτός ό έγκαιρος και έγκυρος έλεγχος του πληρεξουσίου δικηγόρου για την διαθεσιμότητα του εκάστοτε σήματος σε οιαδήποτε κλάση.
Σύμφωνα με όσα ισχύουν σήμερα ο φάκελος με το υποβληθέν σήμα κατατίθεται στο αρμόδιο γραφείο και η καταχώριση στο αρχείο της ανωτέρω Γενικής Γραμματείας Εμπορίου γίνεται μετά την παρέλευση ΕΞΑΜΗΝΟΥ και πλέον, με αποτέλεσμα να καθίσταται δυσχερής και ανίσχυρος ο επιβεβλημένος έγκυρος έλεγχος της διαθεσιμότητας των σημάτων.Παρατηρείται δε το απαράδεκτο φαινόμενο να περιφέρονται στους διαδρόμους του Υπουργείου τα κλασέρ που περιέχουν σήματα τα οποία έχουν υποβληθεί προηγούμενες εβδομάδες και μήνες ωσάν να είναι μπακαλόχαρτα, δίχως κανένας να είναι υπεύθυνος για τον έλεγχο και την προστασία τους, με αποτέλεσμα ο διενεργούμενος έλεγχος του πληρεξουσίου δικηγόρου να είναι επισφαλής, το αυτό δε και τα δικαιώματα του εντολέα του!!!
Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ εν έτη 2011 να μην είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ Η ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ των ΥΠΟΒΛΗΘΕΝΤΩΝ ΣΗΜΑΤΩΝ, στα ηλεκτρονικά αρχεία της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου.Ποιό εξάλλου είναι το νήμα της καταγραφής της ώρας υποβολής, όταν δεν είναι δυνατόν να ελεγχθεί αν κάποιο σήμα έχει υποβληθεί την προηγούμενη εβδομάδα, πόσο δε μάλλον την ίδια ημέρα;;;Τέλος κρίνεται σκόπιμο να ελέγχονται πειθαρχικά οι υπάλληλοι και οι προιστάμενοι της εν λόγω Γενικής Γραμματείας Εμπορίου, όταν εκτελούν πλημμελώς τα καθήκοντά τους, ήτοι όταν δεν επιλαμβάνονται για την έγκυρη,έγκαιρη και ΑΜΕΣΗ καταχώριση των υποβληθέντων σημάτων, καθ’ ότι σήμερα ΟΥΔΕΙΣ φέρει την ευθύνη για την ανωτέρω προπεριγραφείσα απαράδεκτη κατάσταση.
Ευχαριστώ πολύ
Ιωάννα Γ. Κούνα
Δικηγόρος Αθηνών