1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος νόμου όπου ορίζεται άλλως, καθώς και των κανόνων του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η άσκηση μίας ή περισσότερων Δραστηριοτήτων Εφοδιαστικής, είτε για την εξυπηρέτηση των εμπορικών ή βιοτεχνικών – βιομηχανικών δραστηριοτήτων μιας επιχείρησης είτε με σκοπό την παροχή υπηρεσιών Εφοδιαστικής προς τρίτους είτε και για τους δύο αυτούς σκοπούς, είναι ελεύθερη και δεν υπόκειται σε προηγούμενη διοικητική άδεια ή άλλο περιορισμό.
2. Από τη ρύθμιση της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου εξαιρούνται:
(α) η μεταφορική επιχείρηση του ν. 3887/2010,
(β) η σιδηροδρομική επιχείρηση κατά την έννοια των διατάξεων του π.δ. 41/2005, όπως ισχύει,
(γ) η αεροπορική επιχείρηση κατά την έννοια των διατάξεων του Κανονισμού ΕΚ 1008/2008 και
(δ) οι επιχειρήσεις ταχυμεταφορών κατά την έννοια των διατάξεων του ν. 3431/2006,
στο βαθμό που η έναρξη και άσκηση της δραστηριότητάς τους ρυθμίζονται από τις παραπάνω διατάξεις.