• Σχόλιο του χρήστη 'PRAKSIS' | 21 Οκτωβρίου 2019, 15:17

    Η χορήγηση καθεστώτος επικουρικής προστασίας προέρχεται μεν ως έννοια από τον ενωσιακό νομοθέτη (Οδηγία 2011/95/ΕΕ), ωστόσο στην πράξη η χορήγησή της επαφίεται στον εκάστοτε εθνικό νομοθέτη. Με την προτεινόμενη διάταξη επιχειρείται διαφοροποίηση ως προς τη μεταχείριση των δικαιούχων αυτού του καθεστώτος, σε σχέση με ό,τι ισχύει σήμερα. Πέραν της επιβάρυνσης που θα επέλθει στην πράξη μέσω της διαδικασίας ανανέωσης των ΑΔΕΤ για τους δικαιούχους επικουρικής προστασίας, η εν γένει αντιμετώπιση της συγκεκριμένης πληθυσμιακής ομάδας στην οποία συμπεριλαμβάνονται ευάλωτα πρόσωπα (θύματα βασανιστηρίων, βιασμού ή άλλων μορφών σωματικής ή σεξουαλικής βίας – άρθρο 21 της Οδηγίας 2011/95) ουσιαστικά βάζει σε δεύτερη μοίρα τους δικαιούχους αυτού του καθεστώτος σε σχέση με τους πρόσφυγες, και τους εξομοιώνει με άλλες μορφές προστασίας προσωρινού χαρακτήρα (βλ. ανθρωπιστικό καθεστώς).