1. Ως κλιμάκωση στο πλαίσιο του παρόντος νόμου νοείται η διαδοχική ενεργοποίηση και εμπλοκή των Κέντρων Συντονισμού Πολιτικής Προστασίας επιπέδου Δήμου, Περιφερειακής Ενότητας και Περιφέρειας καθώς και του Ε.Σ.ΚΕ.Π.Π. της Κεντρικής Διοίκησης, προκειμένου να αντιμετωπιστούν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που προκαλούνται από φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές ή να παράσχουν οργανωμένη υποστήριξη στους φορείς που είναι αρμόδιοι για τις φάσεις της αντιμετώπισης και αποκατάστασης. Ειδικότερα:
α. Οι δράσεις αντιμετώπισης και οι δράσεις παροχής υποστήριξης στους φορείς που είναι αρμόδιοι για τις φάσεις ανταπόκρισης και αποκατάστασης, μπορούν να κλιμακώνονται από το τοπικό στο περιφερειακό και από το περιφερειακό στο κεντρικό επίπεδο, ανάλογα με την εκτίμηση της κατάστασης του άρθρου 29, αλλά υλοποιούνται σε τοπικό επίπεδο, λόγω εγγύτητας με το χώρο της καταστροφής και γνώσης των τοπικών συνθηκών.
β. Σε περίπτωση κατάστασης έκτακτης ανάγκης, οι Συντονιστές Έκτακτης Ανάγκης επιπέδου δήμου, περιφερειακής ενότητας και περιφέρειας καθώς και το Ε.Σ.ΚΕ.Π.Π. δρομολογούν στο χώρο του συμβάντος τις δράσεις αντιμετώπισης για τους τομείς αποκλειστικής αρμοδιότητας του διοικητικού τους επιπέδου, ή παροχής υποστήριξης στους φορείς που είναι αρμόδιοι για τις φάσεις αντιμετώπισης και αποκατάστασης και δύνανται να υποβάλλουν αιτήματα συνδρομής στο αμέσως ανώτερο επίπεδο όταν συντρέχουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
β.1. Δεν έχουν οργανωθεί στο επίπεδό του απαιτούμενες ΛΕ.Ε.Α. για την αντιμετώπιση της έκτακτης ανάγκης και των συνεπειών της, λόγω μη ύπαρξης των σχετικών προϋποθέσεων,
β.2. Δεν επαρκεί το δυναμικό και τα μέσα που διατίθενται στο οικείο διοικητικό επίπεδο για την αντιμετώπιση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και των συνεπειών της, έπειτα από τις σχετικές ενέργειες και της Επιτροπής Έκτακτης Ανάγκης του ιδίου επιπέδου και την ενεργοποίηση του μνημονίου συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα
β.3. Σε περιπτώσεις συμβάντων που από την εκτίμηση της κατάστασης προκύπτει ανάγκη άμεσης εμπλοκής περισσότερων του ενός επιπέδων διοίκησης.
γ. Τα επίπεδα διοίκησης που διαθέτουν δυναμικό και μέσα στο χώρο του συμβάντος εκπροσωπούνται στο Κέντρο Συντονισμού του τοπικού επιπέδου, μέσω συνδέσμων, σε ενιαία ομάδα συντονισμού υπό τον αντίστοιχο Συντονιστή Έκτακτης Ανάγκης.
2. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ως αποτέλεσμα της εκτίμησης της κατάστασης, με απόφαση του Διοικητή της Εθνικής Αρχής:
α. Δύναται να καλύπτονται από την Εθνική Αρχή, μερικά ή συνολικά, οι δαπάνες για τη διάθεση δυναμικού και μέσων στις πληγείσες περιοχές από άλλους Δήμους και Περιφέρειες, με τις διατάξεις του άρθρου 32.
β. Δύναται να κλιμακώνονται οι δράσεις απευθείας στο κεντρικό επίπεδο, και συγκεκριμένα:
β.1 Mε βάση τις προγνώσεις που αφορούν την αναμενόμενη εξέλιξη του εκδηλωμένου κινδύνου και
β.2 Όταν η φύση του εκδηλωμένου κινδύνου απαιτεί την άμεση ενεργοποίηση του επιπέδου της Κεντρικής Διοίκησης.
β.3 Στις περιπτώσεις δήμων νησιωτικών περιοχών.
γ. Το Ε.Σ.ΚΕ.Π.Π. δύναται να μεταφέρεται με κατάλληλη οργανωτική δομή στην πληγείσα περιοχή.
3. Όταν από την εκτίμηση της κατάστασης προκύπτει ότι για την αντιμετώπιση του εκδηλωμένου κινδύνου και των συνεπειών του, απαιτείται κινητοποίηση δυναμικού και μέσων σε μεγάλη κλίμακα, ή και η λήψη έκτακτων νομοθετικών μέτρων εφαρμόζεται η διαδικασία για την Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης Εθνικής Σημασίας του άρθρου 33.