1. Στο άρθρο 104 του π.δ. 210/1992 (Α΄ 99), όπως ισχύει, προστίθεται παράγραφος 10, η οποία έχει ως εξής: «10. Στις γυναίκες πυροσβεστικούς υπαλλήλους χορηγείται, κατόπιν βεβαίωσης του θεράποντος ιατρού, ειδική άδεια με αποδοχές μίας (1) ημέρας κατ’ έτος, προκειμένου να υποβληθούν σε ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο».
2. Το άρθρο 116 του π.δ. 210/1992 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 116
(Άρθρο 5 π.δ. 122/1990 και άρθρο 47 παρ. 9 π.δ. 426/1991)
Ασθενείς ελεύθεροι υπηρεσίας
«1. Οι ασθενείς μπορούν ύστερα από γνωμάτευση του υπηρεσιακού γιατρού να αφεθούν ελεύθεροι υπηρεσίας στις εξής περιπτώσεις:
α. Μέχρι τρείς ημέρες, εφόσον η πάθησή τους δικαιολογεί την αποχή από τα υπηρεσιακά τους καθήκοντα.
β. Μέχρι τρείς ακόμη ημέρες, αν δεν έχουν αποθεραπευθεί από την πάθηση για την οποία αρχικά αφέθηκαν ελεύθεροι υπηρεσίας.
γ. Μέχρι τρείς ακόμη ημέρες, αν μετά την πάροδο των προηγούμενων ημερών ελευθερίας από την υπηρεσία δεν αποθεραπεύθηκαν ή αρρώστησαν από διαφορετική πάθηση.
δ. Αν οι ασθενείς, μετά την πάροδο των έξι (6) ή εννιά (9) ημερών, αντίστοιχα, δεν αποθεραπευθούν, ο υπηρεσιακός γιατρός μεριμνά για την παραπομπή τους σε Νοσοκομείο ή στην Επιτροπή αναρρωτικών αδειών, εφόσον για την πάθησή τους δεν απαιτείται νοσηλεία.
2.Τα όρια των έξι (6) ή εννιά (9) ημερών υπολογίζονται κατά περίπτωση, είτε η αποχή είναι συνεχής, είτε τμηματική, μέσα σε ένα μήνα από την έναρξη της πρώτης αποχής.
3. Όσοι εξέρχονται από το νοσοκομείο με ένδειξη χορήγησης αναρρωτικής άδειας, θεωρούνται ελεύθεροι υπηρεσίας από την ημέρα εξόδου τους, για πέντε (5) ημέρες, οπότε και παρουσιάζονται στην επιτροπή αναρρωτικών αδειών. Όταν στο εξιτήριο του νοσοκομείου αναγράφεται ότι ο ασθενής μπορεί να παραμείνει ελεύθερος υπηρεσίας, ο ασθενής μπορεί να παραμείνει ελεύθερος υπηρεσίας μέχρι έξι (6) ημέρες.
4. Οι ασθενείς ελεύθεροι υπηρεσίας απαγορεύεται να απομακρύνονται από την οικία τους χωρίς δικαιολογημένη αιτία. Για δικαιολογημένη απομάκρυνση από την περιφέρεια της Υπηρεσίας τους που είναι η κατοικία τους απαιτείται άδεια του προϊσταμένου της Υπηρεσίας στην οποία υπηρετούν, που χορηγείται ύστερα από γνωμάτευση του υπηρεσιακού γιατρού.».
3. Η παράγραφος 2 του άρθρου 122 του π.δ. 210/1992 (Α΄ 99) αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Η παραπάνω επιτροπή έχει ως αρμοδιότητα να χορηγεί στο προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος που πάσχει από μία ή περισσότερες παθήσεις τις εξής αναρρωτικές άδειες:
α. Μέχρι δεκαπέντε (15) ημέρες αρχικά.
β. Μέχρι δεκαπέντε (15) ημέρες ακόμα σε περίπτωση μη αποθεραπείας ή άλλης ασθένειας.
γ. Σε περίπτωση που η πάθηση του ασθενή απαιτεί την παραμονή του σε αναρρωτική άδεια πέρα του χρόνου των τριάντα (30) ημερών, δύναται να χορηγηθεί αναρρωτική άδεια συνολικά μέχρι εξήντα (60) ημέρες. Αν η πάθηση του ασθενή απαιτεί περαιτέρω παραμονή σε αναρρωτική άδεια, αυτή θα αξιολογείται από την Αναθεωρητική Επιτροπή του Στρατού. Η αναρρωτική άδεια μπορεί να διανυθεί και στην αλλοδαπή ύστερα από έγκριση της αρμόδιας Υπηρεσίας, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις για τις άδειες του προσωπικού του Πυροσβεστικού Σώματος. Οι επιστρέφοντες από αναρρωτικές άδειες εκτός των μακρών υποχρεούνται να παρουσιάζονται στον εκτελούντα την Υγειονομική Υπηρεσία γιατρό, ο οποίος αποφαίνεται εάν είναι ικανοί να αναλάβουν υπηρεσία ή όχι.
δ. Σε περίπτωση που για την ίαση ή αποθεραπεία πάθησης ασθενούς δεν κρίνεται απαραίτητη η χορήγηση αναρρωτικής άδειας, με απόφαση της οικείας Επιτροπής, τίθεται αυτός σε ελαφρά υπηρεσία, για χρονικό διάστημα μέχρι δύο (2) μήνες, συνολικά ή τμηματικά. Το ίδιο δικαίωμα έχει και η Ανωτάτη Υγειονομική Επιτροπή Πυροσβεστικού Σώματος για τις περιπτώσεις που παραπέμπονται σ’ αυτήν και για χρονικό διάστημα μέχρι τρείς (3) μήνες, συνολικά ή τμηματικά. Υπάλληλος του πυροσβεστικού προσωπικού που τίθεται σε ελαφρά υπηρεσία εκτελεί όλες τις υπηρεσίες και τα καθήκοντα που επιτρέπει η κατάσταση της υγείας του, εκτός από υπηρεσίες εξόδων πυρκαγιάς.».