Άρθρο 52 Αναδιάρθρωση της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας

Στο σημείο «στ΄» (Δ/νση Εξαρτήσεων) Ι (Τμήμα Εξαρτησιογόνων ουσιών) μεταξύ των αρμοδιοτήτων του Τμήματος προβλέπεται η αδειοδότηση, εποπτεία και, ακόμη πιο σημαντικό, η χρηματοδότηση από Δημόσιους Πόρους Δημόσιων και ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ μονάδων αντιμετώπισης της εξάρτησης. Η παράνομη λειτουργία τέτοιων κέντρων αποτελέι μια ανοιχτή πληγή σε ένα ζήτημα Δημόσιας Υγείας όπως αυτό της εξάρτησης, που δεν είναι παρά το σύμπτωμα μιας παθογένειας με κοινωνικά σε μεγάλο βαθμό αίτια. Αποτελεί επίσης μια ανοιχτή πληγή για τους οικογενειακούς προυπολογισμούς των εξαρτημενων και των οικογενειών τους, γι αυτό και η αρχή της δημόσιας και δωρεάν ποιοτικών υπηρεσιών αντιμετώπισης της εξάρτησης, αποτελούσε διαχρονικό και διακομματικό πρόταγμα της Πολιτείας. Φαίνεται ότι ο στόχος αυτός απαξιώνεται και σε καιρούς Δημοσιονομικής ένδειας βρίσκονται οι Δημόσιοι Πόροι για την χρηματοδότηση ιδιωτών που θα πουλάνε ελπίδα αμφίβολης ποιότητας την στιγμή που θεσμοθετημένοι Οργανισμοί λειτουργούν σε καθεστώς οικονομικού και θεσμικού στραγγαλισμού [υποχρηματοδότηση (ΚΕΘΕΑ, Κέντρα Πρόληψης), μη έγκριση προσλήψεων (ΚΕΘΕΑ), ανύπαρκτο θεσμικό πλαίσιο (Κέντρα πρόληψης) διαρκής υποβάθμιση των προδιαγραφών (ΟΚΑΝΑ)]. Η παρανομία θεσμοθετείται και επιβραβεύεται την στιγμή που η Πολιτεία μοιάζει να αποποιείται των ευθυνών της σε ένα ζήτημα που η ίδια όρισε ως κοινωνικό.

Θεωρώ ότι η εμπλοκή ιδιωτών στην απεξάρτηση θα έχει σημαντικά θετικές συνέπειες στην απεξάρτηση, κυριώς αναφορικά με το χρονικό διάστημα που θα πρέπει να περιμένει ένα εξαρτημένο άτομο μέχρι να δεχθεί επαγγελματική βοήθεια. Θα πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερη μέριμνα για την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών καθώς και τους επαγγελματίες – επιστήμονες που θα εργάζονται σε αυτά.

Στο άρθρο σχετικά με την Αναδιάρθωση των Γενικών Διευθύνσεων Δημόσια Υγείας και συγκεκριμένα στα τμήματα 3 που αφορούν στη στελέχωση των Γενικών Διεύθύνσεων αναφέρονται οι οριζομενοι οροι στελέχωσης χωρίς να ορίζονται τα ειδικά προσόντα των στελεχών όπως μεταπτυχιακοί τίτλοι στη Δημόσια Υγεία, στην Αγωγή Υγείας κλπ που θα δίνουν την δυνατότητα στελέχωσης των υπηρεσιών αυτών απο επαγγελματίες ειδικούς στα θέματα υγείας Επιπλέον περιλαμβάνονται μόνο οι βασικές κατηγορίες όπως Ιατροί Δημόσιας Υγείας, Κοινωνικοί Λειτουργοί και Επισκέπτες χωρίς να αναφερονται άλλες ειδικότητες όπως Νοσηλευτές η Μαιευτές.
Ειδικά στην παρούσα Διεύθυνση και στο σχεδιασμό των βασικών αξόνων της Δημόσιας Υγείας είναι σημαντικό να γίνει αξιοποίηση ειδικά εκπαιδευμένων στελεχών ώστε να αποφευχθούν λάθη σχεδιασμού να παραχθεί ένα έργο συνολικό βασισμένο σε επιστημονικές αρχές και δεδομένα. Ο βασικός τίτλος σπουδών στη στελέχωση χωρίς τον ορισμό επιπλέον κριτιρίων και ειδικευσης ειναι μια απλοικη αντιμετώπιση του θέματος και δεν αντιπροσωπεύει τις σύγχρονες τάσεις αξιοποίησης στελεχών ειδικών για τα θέματα που καλούνται να σχεδιάσουν, να αντιμετωπίσουν και να επιλύσουν. Παραδειγματα σχετικά μπορείτε να δείτε σε φόρμες στελέχωσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ή αντίστοιχων Υπουργείων Υγείας χωρών της Ευρωπαικής Ενωσης όπου το βάρος επιλογής και θέσπισης κριτηρίων δεν στηρίζεται στο βασικό τίτλο σπουδών αλλά αφήνετε γενικότερα ανοιχτός με βασικά κριτήρια θέσης και εστιάζει στην εξιδείκευση και εμπειρία των στελεχών αναφορικά με το ζητούμενο αντικείμενο ενασχόλησης.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΕΝΙΑΙΟΥ ΦΟΡΕΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
ΚΗΦΙΣΙΑΣ 124 & Μ. ΙΑΤΡΙΔΟΥ 2
115 26 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ. 210 6971655 Αθήνα, 21/12/2010
Fax 210 6971629 Α.Π 45

Προς

Υπουργό Υγείας και
Κοινωνικής Αλληλεγγύης
κο Α. Λοβέρδο
Υφυπουργό
κο Χ. Αηδόνη

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ

«ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»

Άρθρο 52.

Διεύθυνση Διατροφής

1. Τμήμα Έρευνας και Διατροφικών Μελετών

Πρόταση ΕΦΕΤ: Να αλλάξει η επωνυμία του τμήματος γιατί υπάρχει τμήμα με την ίδια ονομασία στη Διεύθυνση Διατροφικής πολιτικής του ΕΦΕΤ.

Θεωρούμε ότι από την παρούσα διάταξη του Σχεδίου Νόμου του ΥΠΥΚΑ δεν θίγονται αρμοδιότητες της Δ/νσης Διατροφικής Πολιτικής του ΕΦΕΤ.

Η αρμόδια Δ/νση του ΕΦΕΤ έχει σαν σκοπό την διατροφική πολιτική ως προς την υγιεινή και ασφάλεια των τροφίμων όπως ρητά αναφέρεται στο άρθρο 12 του ΠΔ 223/2000 «Οργανισμός του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων» .

Το τμήμα έρευνας και διατροφικών μελετών του Υπ. Υγείας έχει αρμοδιότητες που αφορούν στη χάραξη διατροφικής πολιτικής με σκοπό την προστασία της υγείας του ανθρώπου.

Ως εκ τούτου δεν υπάρχει αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ του ΕΦΕΤ και της Διεύθυνσης Διατροφής του Υπουργείου Υγείας παρά μόνο ο τίτλος του τμήματος «Έρευνας και Διατροφικών Μελετών» ο οποίος είναι κοινός για τους δυο φορείς.

ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ

1. Τμήμα Έρευνας και Διατροφικών Μελετών

κουκίδα 1: απαλείφεται η φράση «και την ασφάλεια των τροφίμων»

ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Ο ΕΦΕΤ είναι η δημόσια υπηρεσία με αρμοδιότητα για την υγιεινή και ασφάλεια των τροφίμων. Όλη η Εθνική νομοθεσία για τη λειτουργία του ΕΦΕΤ, είτε είναι αυτοτελής είτε αποτελεί συμπληρωματικά μέτρα των Κοινοτικών Κανονισμών, αναφέρεται στον ΕΦΕΤ ως η Κεντρική Αρμόδια Αρχή για την Υγιεινή και Ασφάλεια των τροφίμων μετά την πρωτογενή παραγωγή. Για τους λόγους αυτούς ο ΕΦΕΤ έχει οριστεί ως το σημείο επαφής με την Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κοινοποίηση άμεσων ή έμμεσων κινδύνων για την Υγεία του ανθρώπου (ΚΥΑ 18386/14-12-2005 «Συμπληρωματικά μέτρα για την εφαρμογή του άρθρου 50 του Καν. (Ε.Κ) 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 28ης Ιανουαρίου 2002 για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων»).

2. Τμήμα Εθνικής Διατροφικής Πολιτικής

Απαλείφεται ολόκληρη η κουκίδα 4 «τη συνεργασία με τη βιομηχανία τροφίμων …..σε συνεργασία με τον ΕΦΕΤ»
ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ:
Στο άρθρο 1, παρ. 5 του Ν. 2741/28-9-99 (ΦΕΚ 199 Α) ορίζεται ρητά:
Ο Ε.Φ.Ε.Τ. για την εκπλήρωση της αποστολής του έχει τις ακόλουθες αρμοδιότητες :
α. Καθορίζει τις προδιαγραφές ποιότητας τις οποίες πρέπει να πληρούν τα προσφερόμενα στην κατανάλωση τρόφιμα και οι πρώτες ή πρόσθετες ύλες που προορίζονται για προσθήκη σε τρόφιμα με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας και την αποφυγή της εξαπάτησης των καταναλωτών.
β. Καθορίζει τα πρότυπα και τις αρχές στις οποίες θα πρέπει να στηρίζεται η μελέτη και εφαρμογή των συστημάτων παραγωγής υγιεινών προϊόντων, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, από τις επιχειρήσεις τροφίμων και τις προδιαγραφές για τους επιστήμονες που θα ασχοληθούν με την εγκατάσταση τέτοιων συστημάτων στις επιχειρήσεις τροφίμων, καθώς και με το προσωπικό που θα εργαστεί στα εργαστήρια ποιοτικού ελέγχου τροφίμων που εγκαθίστανται στις επιχειρήσεις τροφίμων.
γ. Καθορίζει ή επικυρώνει τους κανόνες ορθής υγιεινής πρακτικής σύμφωνα με την Οδηγία 93/43/Ε.Ο.Κ. και κάθε άλλο συναφή κανόνα διεθνούς και κοινοτικού δικαίου και ελέγχει την τήρηση των κανόνων αυτών. Η τήρηση των κανόνων ορθής υγιεινής πρακτικής αποτελεί προϋπόθεση για την ίδρυση και λειτουργία κάθε επιχείρησης τροφίμων. Στο πλαίσιο αυτό καθορίζει τους υγειονομικούς όρους ίδρυσης και λειτουργίας των επιχειρήσεων τροφίμων και τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για να είναι τα τρόφιμα ασφαλή και υγιεινά.
Κουκίδα 5: στο τέλος της παραγράφου προστίθεται η φράση «σε συνεργασία με τον ΕΦΕΤ»

3. Τμήμα Δράσεων και Ευαισθητοποίησης

Στο τέλος της κουκίδας 2 προστίθεται η φράση «Ως προς την τήρηση των προδιαγραφών υγιεινής και ασφάλειας των τροφίμων»

Κουκίδα 4:τη συνεργασία με τις συναρμόδιες διευθύνσεις προστίθεται η φράση «και τον ΕΦΕΤ».

ΣΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

ΚΕΦ. 6 (σελ. 14) στο τέλος της δεύτερης παραγράφου απαλείφονται οι φράσεις «και την ασφάλεια των τροφίμων…….και πολιτικής για την ασφάλεια των τροφίμων»

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΑΣΠΑΣΙΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ ΣΟΥΛΤΑΝΑ ΤΑΤΣΙΚΑ

Η πρόθεση να δοθούν σε ιδιώτες μονάδες απεξάρτησης απο τις εξαρτησιογόνες ουσίες θα οδηγήσει χιλιάδες οικογένειες στα δίχτυα των ήδη υπαρχόντων , χωρίς αδεια και επιστημονική επάρκεια κλινικών,με αποτέλεσμα αμφίβολο αλλα σίγουρα δαπανηρό.Η βοήθεια προς το κάθε είδος εξαρτημένου ατόμου είναι αποκλειστική ευθύνη και μέριμνα του κράτους.Κάθε άλλη πρόθεση ρίχνει νερό στο μύλο των ιδωτών που γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ποιός είναι ο στόχος .ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.

8. Με Απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζεται κάθε επιμέρους αναγκαίο μέτρο για την εφαρμογή των ανωτέρω.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΘΕΣΕΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΑΠΟ ΗΔΗ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝΤΕΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ από το Δημόσιο, τον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, Ν.Π.Δ.Δ. κοκ. ΜΕ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΟΠΩΣ ΑΥΤΑ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΕΠ ΜΕ ΣΕΙΡΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ.

ΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΛΕΧΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΣΕΠ ΓΙΑ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ.

Αθήνα, 22 Δεκεμβρίου 2010
Δελτίο Τύπου

Θέμα: Υπονομεύεται ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της απεξάρτησης

Στο σημερινό περιβάλλον της οικονομικής κρίσης, όπου η ανασφάλεια και αβεβαιότητα είναι στην ημερήσια διάταξη για την πλειονότητα των πολιτών, εντείνεται ο κοινωνικός αποκλεισμός των πιο ευάλωτων ομάδων, παροξύνονται οι παράγοντες που ευνοούν την εξάπλωση της χρήσης ουσιών, αλλά και δυσχεραίνεται η κοινωνική και εργασιακή ένταξη όσων επιτυγχάνουν την απεξάρτησή τους.

Επομένως, σήμερα περισσότερο από ποτέ, οι φορείς θεραπείας χρειάζεται να ανταποκριθούν σε ιδιαίτερα πιεστικές ανάγκες κάτω από δυσμενείς συνθήκες, αφού πολύ συχνά δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους και προσωπικό. Αποτελεί επομένως τουλάχιστον παράδοξο, την ίδια στιγμή που οι κεντρικοί φορείς απεξάρτησης και κοινωνικής ένταξης στη χώρα μας καλούνται να συμβάλουν στην κατάρτιση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης και υφίστανται τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, το Υπουργείο Υγείας να προωθεί, με νομοσχέδιο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του («Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις»), ρύθμιση όχι μόνο για τη λειτουργία αλλά και την επιχορήγηση από το κράτος ιδιωτικών κέντρων απεξάρτησης. Η συγκεκριμένη διάταξη, του άρθρου 52, παρ. στ,΄ προβλέπει:

«την επιχορήγηση από πιστώσεις του Τακτικού προϋπολογισμού, του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων ή οποιαδήποτε πηγή εσόδων των Δημοσίων ή Ιδιωτικών Μονάδων για την αντιμετώπιση της εξάρτησης»

Με τον τρόπο αυτό ανοίγει η πόρτα για την περαιτέρω υπονόμευση του κεκτημένου της δημόσιας και δωρεάν θεραπείας για το πρόβλημα των εξαρτήσεων, καθώς δίνεται η δυνατότητα νομιμοποίησης και επέκτασης σε πληθώρα παράνομων «κέντρων απεξάρτησης» σε όλη την Ελλάδα, τα οποία εφαρμόζουν επικίνδυνες ή μη ενδεδειγμένες μεθόδους και συχνά κερδοσκοπούν εις βάρος των εξαρτημένων και των οικογενειών τους. Πολλά από τα κέντρα αυτά έχουν επώνυμα καταγγελθεί ή βρίσκονται σήμερα αντιμέτωπα με τη δικαιοσύνη.

Ζητούμε την άμεση τροποποίηση της παρ. στ΄ του άρ. 52 του νομοσχεδίου, με την απάλειψη της αναφοράς σε «Ιδιωτικές Μονάδες», ώστε να διασφαλιστεί ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας των υπηρεσιών αντιμετώπισης της εξάρτησης που παρέχονται στη χώρα μας. Η σημερινή παρέμβασή μας αφορά το κρισιμότερο ζήτημα που εγείρει το νομοσχέδιο, ενώ αναλυτικότερες προτάσεις μας θα κατατεθούν στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης.

Οργανισμός Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ)
Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ)
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, Μονάδα Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Θεραπευτικό Πρόγραμμα ΑΡΓΩ
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Αποκατάστασης Εξαρτημένων ΙΑΝΟΣ
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Επιστημονικό Συμβούλιο

Από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, πληροφορηθήκαμε το σχέδιο νόμου «Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις».
Στο κεφάλαιο 7, άρθρο 26, αναφέρεται η σύσταση του Οργανισμού Παροχών Υγείας (ΟΠΥ). Στον οργανισμό αυτό εντάσσονται οι κλάδοι υγείας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, του ΟΑΕΕ, ο ΟΠΑΔ, ο ΟΙΚΟΣ ΝΑΥΤΟΥ κλπ.
4.000 μέλη μας, φυσικοθεραπευτές που λειτουργούν ιδιωτικά εργαστήρια φυσικοθεραπείας, διασκορπισμένα σε όλη την χώρα, είναι συμβεβλημένοι με τους εντασσόμενους Οργανισμούς και παρέχουν φυσικοθεραπεία στους ασφαλισμένους τους, με την από το 1991 καθορισμένη, απαράδεκτη αμοιβή των φυσικοθεραπευτικών πράξεων.
Στις πιεστικές και συνεχείς ερωτήσεις των συναδέλφων από όλη την Ελλάδα, τι θα γίνει με τα ιδιωτικά εργαστήρια φυσικοθεραπείας, σε σχέση με τον ΟΠΥ, δεν ξέρουμε τι να απαντήσουμε.
Δεν έχουμε καμία πληροφόρηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και δεν έχουμε κληθεί σε καμία διαβούλευση που έχει κάνει το Υπουργείο με τους κοινωνικούς του εταίρους.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών σύμφωνα με τον νόμο 3599/2007 είναι ΝΠΔΔ, υπαγόμενο στην άμεση εποπτεία του Υπουργείου Υγείας και εκ του νόμου αποτελεί τον σύμβουλο του Υπουργού Υγείας για θέματα φυσικοθεραπείας.
Σύμφωνα με το άρθρο 28, § 6, του νόμου 3846/2010 (ΦΕΚ 66 Α΄/11-5-2010), τα εργαστήρια φυσικοθεραπείας αποτελούν φορέα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Θα σας παρακαλούσαμε να πληροφορηθούμε τι προβλέπεται για τα ιδιωτικά εργαστήρια φυσικοθεραπείας σε σχέση με τον Οργανισμό Παροχών Υγείας (ΟΠΥ).
Κύριε Υπουργέ,
Α. Ο συντονισμός και η συνεργασία του Υπουργείου Υγείας με την Αυτοδιοίκηση και την Aποκεντρωμένη Διοίκηση θα παίξει σημαντικό ρόλο στο μέλλον μετά από τις αναβαθμισμένες αρμοδιότητες που τους παρέχονται με τον «Καλλικράτη» σε θέματα σχεδιασμού, χάραξης προτεραιοτήτων και αξιολόγησης δράσεων και προγραμμάτων δημόσιας υγείας, όπως πρόληψη, ενημέρωση, εκπαίδευση, κατάρτιση, σας παρακαλούμε να προσθέσετε στο άρθρο 52, «Αναδιάρθρωση της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας», «η Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Ποιότητας Ζωής» συγκροτείται από τις παρακάτω Διευθύνσεις:
………………………………………………………………
γ) Διεύθυνση Συντονισμού και Συνεργασίας με την Αυτοδιοίκηση και την αποκεντρωμένη Διοίκηση, «Στη Διεύθυνση Συντονισμού και Συνεργασίας με την Αυτοδιοίκηση και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση καθώς και των Τμημάτων αυτής προΐσταται υπάλληλος ιατρός του κλάδου ΠΕ ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ, ή …… να προστεθεί και ΤΕ Φυσικοθεραπευτών.

Β. Επειδή τα άτομα με ειδικές ανάγκες και ειδικά με κινητικά προβλήματα, για να φτάσουν στο σημείο να μπορούν να κάνουν αθλητισμό με τους γυμναστές, έχουν κάνει εκατοντάδες ώρες κινησιοθεραπεία με τους φυσικοθεραπευτές, θα σας παρακαλούμε να προσθέσετε στο άρθρο 52 «Αναδιάρθρωση της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας», «η Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Ποιότητας Ζωής» συγκροτείται από τις παρακάτω Διευθύνσεις:
………………………………………………………………
ζ. Διεύθυνση Ανάπτυξης Αθλητισμού Ατόμων με Αναπηρία
“Στη Διεύθυνση και στα τμήματα αυτής προΐσταται υπάλληλος των κλάδων ΠΕ Διοικητικών ή ΠΕ Οικονομικών….”, να προστεθεί και ΤΕ Φυσικοθεραπευτών”.
Το ίδιο να προστεθεί και στην §θ, “Η Διεύθυνση Υποστήριξης Αθλητισμού………και την προβολή του αθλητισμού ΑΜΕΑ…………από τα εξής τμήματα”, τα τμήματα στελεχώνονται από υπαλλήλους των κλάδων ΠΕ Διοικητικών (6),” να προστεθεί ΤΕ Φυσικοθεραπευτών (3).
“Το τμήμα Διαχείρισης Ποιότητας Υπηρεσιών Αθλητισμού…………στη Διεύθυνση Υποστήριξης Αθλητισμού………, τα τμήματα στελεχώνονται από υπαλλήλους των κλάδων ΠΕ Διοικητικών(6)………”να προστεθεί και ΤΕ Φυσικοθεραπευτών (3).
Κύριε Υπουργέ,
Σας παρακαλούμε θερμά,
Γ. να καταθέσετε στην τροπολογία στον παρόντα νόμο του Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης στις άλλες διατάξεις, την §2 και 3 του άρθρου 2 του Π.Δ. 90/1995 «Επαγγελματικά δικαιώματα πτυχιούχων του τμήματος φυσικοθεραπείας της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των ΤΕΙ», όπου αναφέρεται στο άρθρο 1, § 2 «ο πτυχιούχος φυσικοθεραπευτής, επιλέγει και εκτελεί τις φυσικοθεραπευτικές πράξεις μετά από γραπτή διάγνωση ή γνωμάτευση του ιατρού και σύμφωνα με τις τυχόν σχετικές οδηγίες του. Ως φυσικοθεραπευτικές πράξεις νοούνται τα μέσα, οι μέθοδοι και οι τεχνικές που διδάσκονται στα τμήματα φυσικοθεραπείας των ΤΕΙ και προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία».
Το Προεδρικό Διάταγμα έχει εκδοθεί μετά από πρόταση του τότε Υπουργού Παιδείας και νυν Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, ο οποίος και το υπογράφει.
Αυτό το ζητάμε, διότι μέχρι σήμερα, υπερισχύει του ανώτερου Προεδρικού Διατάγματος, το αναχρονιστικό πλέον άρθρο 1 του νόμου 167/75 που αναφέρει ότι «Σκοπός της Ανωτέρας Σχολής Φυσικοθεραπευτών είναι η θεωρητική και πρακτική μόρφωση ανδρών και γυναικών για την απόκτηση πτυχίου φυσικοθεραπευτών».
Το πτυχίο αυτό, παρέχει σε αυτούς το δικαίωμα εφαρμογής φυσικοθεραπευτικών μέσων και μεθόδων επί εν γένει ασθενών και παθόντων, επί των οποίων κατά ιατρική γνωμάτευση ενδείκνυται η εφαρμογή φυσικοθεραπευτικών πράξεων, πάντα με βάση τις γραπτές εντολές και των περιεχουσών σε αυτές οδηγιών του γιατρού, εφόσον κρίνεται από τον γιατρό απαραίτητη η αναγραφή αυτών.
Κύριε Υπουργέ,
Τα Τμήματα Φυσικοθεραπείας των ΤΕΙ Αθήνας- Θεσσαλονίκης- Λαμίας- Αιγίου με τον νόμο 2916/2001(Α 114) ανήκουν στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Σύμφωνα με τον νόμο 3599/2007(Α 176), άρθρο 2, § 1, σκοπός του Συλλόγου είναι η προαγωγή και ανάπτυξη της φυσικοθεραπείας ως ανεξάρτητης και αυτόνομης επιστήμης και την παροχή υπηρεσιών υψηλής στάθμης στο κοινωνικό σύνολο»
Σύμφωνα με την § 5 της Υπουργικής Απόφασης 65146(Β 915/14.7.2006), το περιεχόμενο σπουδών του τμήματος φυσικοθεραπείας καλύπτει το γνωστικό αντικείμενο της επιστήμης της φυσικοθεραπείας, με σκοπό την πρόληψη, βελτίωση και αποκατάσταση παθολογικών καταστάσεων, συγγενών και επίκτητων, καθώς και τραυματικών βλαβών που προκαλούν διαταραχές στο ερειστικό, μυϊκό, νευρικό, αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα.
Αποστολή του Τμήματος φυσικοθεραπείας είναι η προαγωγή, ανάπτυξη και μετάδοση των γνώσεων στην τεχνολογία και την επιστήμη της φυσικοθεραπείας, με την κατάλληλη θεωρητική διδασκαλία, την ευρύτερη εργαστηριακή και πρακτική άσκηση και την τεχνολογική και εφαρμοσμένη έρευνα, ώστε να παρέχει στους σπουδαστές τα απαραίτητα εφόδια που εξασφαλίζουν την άρτια εκπαίδευση τους για την επιστημονική και επαγγελματική του σταδιοδρομία και εξέλιξη.
Επειδή έχουν περάσει 35 χρόνια από το άρθρο 1 του νόμου 167/75, επειδή η φυσικοθεραπεία διεθνώς αποτελεί αναγνωρισμένη και συνεχώς αναπτυσσόμενη επιστήμη, πιστεύουμε ότι θα αποδεχθείτε το δίκαιο αίτημά μας και θα συμπεριλάβετε την § 2, του άρθρου 1, του Π.Δ. 90/95 σαν τροπολογία στο νομοσχέδιο «Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις».

Το ΚΕΘΕΑ (Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων), όπως και οι άλλοι φορείς αντιμετώπισης της εξάρτησης στη χώρα μας, έχει εκφράσει τη σοβαρή του διαφωνία για τη χρηματοδότηση από τον Τακτικό Προϋπολογισμό ιδιωτικών μονάδων απεξάρτησης. Όσον αφορά το άρθρο 52, παρ. στ΄, το οποίο αναφέρεται στη δημιουργία Διεύθυνσης Εξαρτήσεων με τρία διαφορετικά τμήματα, είναι επίσης σημαντικό να επισημανθούν τα εξής:

1. Η δημιουργία Διεύθυνσης Εξαρτήσεων στο Υπουργείο Υγείας είναι αναγκαία και επιβεβλημένη από την εξέλιξη του φαινομένου και τις πολυεπίπεδες ανάγκες που διαπιστώνονται. Παρόλα αυτά, το περίγραμμα της Διεύθυνσης Εξαρτήσεων που σκιαγραφεί το σχέδιο νόμου μοιάζει να αγνοεί τις ήδη δρομολογημένες επιτελικές διαδικασίες όπως αυτές της κατάρτισης του Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά των ναρκωτικών, της Επιτροπής Διυπουργικού Συντονισμού για τα θέματα των Εξαρτήσεων και των επιστημονικών υποεπιτροπών της, της ανάδειξης του Εθνικού Συντονιστή για τα Ναρκωτικά.

2. Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου δεν θα πρέπει να προωθεί αποσπασματικές αλλαγές. Για παράδειγμα, θα πρέπει να λάβει υπόψη τις αλλαγές στο νόμο για τα ναρκωτικά (ν 3459/2006) και τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις που επεξεργάζεται η ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή που συνέστησε το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Διαφάνειας κατά τα τέλη του 2009, και η οποία σύντομα ολοκληρώνει το έργο της.

3. Είναι αυτονόητο ότι στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε δεν μπορεί να υπάρχουν αλληλοεπικαλύψεις σε επιτελικές αρμοδιότητες οργάνων, οι οποίες και αντιπαραγωγικές είναι, και απασχολούν μεγάλους αριθμούς υπαλλήλων σε ομοειδείς δραστηριότητες. Εξάλλου, αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι δεν θα πρέπει να συγχέονται οι διαδικασίες υλοποίησης προγραμμάτων, με αυτές του επιτελικού σχεδιασμού. Το συζητούμενο σχέδιο νόμου προσφέρει μια ευκαιρία προσδιορισμού νέων αρχών του μεταξύ των φορέων και οργάνων ενδεικνυόμενου καταμερισμού αρμοδιοτήτων. Για παράδειγμα, η διαδικασία χορήγησης αδειών ίδρυσης θα πρέπει να αποτελεί αρμοδιότητα της Διεύθυνσης Εξαρτήσεων. Λόγω της συνάφειας της διαδικασίας αδειοδότησης με την κατάρτιση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης, η σχετική εισήγηση της Διεύθυνσης Εξαρτήσεων θα πρέπει να αξιοποιεί και να προκύπτει από το σύνολο των φορέων απεξάρτησης που μετέχουν στην Επιτροπή Διυπουργικού Συντονισμού, και επομένως να έχει τα εχέγγυα της διαφάνειας και διεπιστημονικότητας. Το ίδιο σχήμα θα πρέπει να ακολουθείται και σε ότι αφορά τους Ευρωπαϊκούς πόρους και τον διυπουργικό σχεδιασμό σχετικών επιχειρησιακών προγραμμάτων.

4. Οι αρμοδιότητες των τριών τμημάτων της Διεύθυνσης Εξαρτήσεων του Υπουργείου Υγείας δεν περιγράφονται με σαφήνεια στο σχέδιο νόμου. Θα πρέπει να προβλεφθεί ένας κοινός κορμός αρμοδιοτήτων, αλλά και επιμέρους-εξειδικευμένες ευθύνες σε κάθε ένα από τους τομείς: των παράνομων ναρκωτικών, του αλκοόλ, των ψυχολογικών εξαρτήσεων. Ενδεικτικό είναι ότι δεν υπάρχει σαφής αναφορά σε αρμοδιότητες σχετιζόμενες με την Πρόληψη σε κανένα ένα από τους τρείς τομείς της Διεύθυνσης.

Γεράσιμος Νοταράς,
Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ
Χαράλαμπος Πουλόπουλος,
Διευθυντής ΚΕΘΕΑ

Η εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου δεν έχει όρια για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Με έναν πρωτοφανή και ανάλγητο τρόπο, η κυβέρνηση δίνει βωρά στους ιδιώτες χιλιάδες νέους που αντιμετωπίζουν πρόβλημα ναρκωτικών ουσιών και τις οικογένειες τους. Στο άρθρο 52 του περιβόητου πολύ-νομοσχεδίου «σκούπα» του Υπουργείου Υγείας προβλέπεται η επιχορήγηση από πιστώσεις του Τακτικού προϋπολογισμού των Δημοσίων αλλά και των Ιδιωτικών Μονάδων για την αντιμετώπιση της εξάρτησης. Με το άρθρο αυτό η κυβέρνηση δεν ανοίγει μόνο τη δίοδο για τη νομιμοποίηση των ιδιωτικών κλινικών, οι οποίες τόσο καιρό παράνομα εκμεταλλεύονταν την ανησυχία και τον πόνο των οικογενειών των εξαρτημένων λειτουργώντας προγράμματα αποτοξίνωσης. Τους προσφέρει επιπλέον και τη χρηματοδότηση από τον κρατικό προυπολογισμό!
Αλήθεια, αυτοί που θα ψηφίσουν κάτι τέτοιο, πώς θα μπορέσουν να κοιτάξουν κατάματα τους πολίτες σε περιοχές, όπως στα Χανιά, τη Βοιωτία και τα Τρίκαλα που απαιτούν τη δημιουργία στεγνών Θ.Π. και εισπράττουν ως απάντηση ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Για τη χρηματοδότηση των ιδιωτικών κλινικών υπάρχουν;; Ντροπή!
Η παραπάνω εξέλιξη αποτελεί συνέχεια της αντιναρκωτικής πολιτικής που ασκείται από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στη χώρα μας. Μιας αντιναρκωτικής πολιτικής που στόχο της έχει την πριμοδότηση της υποκατάστασης, την απαξίωση των στεγνών Θ.Π., ιδιαίτερα και μέσω των περικοπών των κονδυλιών τους, την απαξίωση και διάλυση των Κέντρων Πρόληψης, την ιδιωτικοποίηση της πρόληψης, θεραπείας και κοινωνικής επανένταξης.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αξιοποιεί τη λεγόμενη δημοσιονομική κρίση της χώρας και προχωράει διαρκώς στην εφαρμογή μέτρων βαθιά αντιλαϊκού χαρακτήρα. Το «μνημόνιο διαρκείας» περιλαμβάνει μέτρα που έχουν ήδη προαποφασιστεί εδώ και δεκαετίες από την ΕΕ, τα οποία καταδικάζουν την πλειοψηφία των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων σε πολύχρονες θυσίες και καλούν το λαό να πληρώσει την κρίση που δε δημιούργησε.
Με τη βοήθεια και το άλλοθι του ΔΝΤ οι ντόπιοι υπάλληλοι των Βρυξελλών ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις, μειώνουν τους μισθούς των εργαζομένων, εξευτελίζουν και ουσιαστικά καταργούν τις συντάξεις, καταργούν χωρίς ντροπή τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και ταυτόχρονα αυξάνουν τις τιμές των προϊόντων, αυξάνουν τους φόρους, αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης, διευρύνουν το σύστημα ενοικίασης εργαζομένων, αντίστοιχο της δουλεμπορίας του 15ου και 16ου αιώνα.
Αυτοί οι υποτελείς, μερικοί εκ των οποίων δεν έχουν αποφασίσει ακόμα με ποια ξενική προφορά θα εκφέρουν την ελληνική γλώσσα, διαλύουν την εκπαίδευση και την προσφέρουν ως δώρο στις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, διαλύουν το σύστημα υγείας, ιδιωτικοποιούν την παροχή υπηρεσιών υγείας, διαλύουν το λεγόμενο κράτος πρόνοιας και υποβαθμίζουν τη λειτουργία του συνόλου των περιφερικών νοσοκομείων της χώρας στο επίπεδο των κέντρων υγείας και κέντρων ψυχικής υγείας. Σε αυτές τις συνθήκες η απόφαση ποιος ζει και ποιος πεθαίνει θα λαμβάνεται με κριτήριο αν έχει να πληρώσει για την υγεία. Σε αυτή την πολιτική η υγεία αντιμετωπίζεται σαν κόστος και γι’ αυτό σαν εμπόρευμα που πουλιέται και αγοράζεται.
Το ΕΣΥΝ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει για αυτές τις εξελίξεις. Πρόσφατα μέσα από έναν κύκλο επαφών που πραγματοποίησε με αρμόδιους φορείς, συλλόγους εργαζομένων, συλλόγους γονέων κατήγγειλε τις βασικές κυβερνητικές επιλογές σε ό,τι αφορά την αντιναρκωτική πολιτική στη χώρα μας.
Το ΕΣΥΝ καλεί μαζικά το λαό σε:
Αντίσταση στα γενικότερα αντιλαϊκά μέτρα
Αγώνα αποφασιστικής διεκδίκησης όλων εκείνων των αιτημάτων που προβάλλει το ταξικό κίνημα για την ικανοποίηση των εργατικών και λαϊκών αναγκών.
Αγώνα ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Καμία αποδοχή του διαχωρισμού τους σε «σκληρά» και μαλακά».
Αγώνα ενάντια στα προγράμματα απεξάρτησης από ιδιώτες.
Ξεσηκωμό ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της υγείας γενικά και όσον αφορά στα ναρκωτικά των υπηρεσιών πρόληψης, απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης
Διεκδίκηση μιας δημόσιας και δωρεάν αντιναρκωτικής πολιτικής κεντρικά σχεδιασμένης, με ενιαία φιλοσοφία και αντίληψη, που να αφορά στην Πρόληψη, στην Θεραπεία, στην Κοινωνική Επανένταξη, στην Έρευνα.
Αγώνα για να δημιουργηθούν τόσα προγράμματα (συμβουλευτικοί σταθμοί, κλειστής διαμονής, κλπ) όσα έχει ανάγκη ο τόπος. Για να καλυφθούν στο ελάχιστο οι ανάγκες της χώρας, χρειάζεται ένα τουλάχιστον «κλειστό» θεραπευτικό πρόγραμμα σε κάθε νομό. Να στελεχωθούν, να χρηματοδοτηθούν και να στηριχθεί η ανάπτυξη των ήδη υπαρχόντων στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων.

Η Γραμματεία της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ε.ΣΥ.Ν.
Δεκέμβρης 2010

Κύριε Υπουργέ,
Καταρχήν χαιρετίζω τη διαδικασία Ανοιχτής Διαβούλευσης του Νομοσχεδίου για τις αλλαγές στον χώρο της υγείας και της κοινωνικής αλληλεγγύης..Είμαι Κοινωνικός Λειτουργός και Μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος.
Ο λόγος της παρέμβασής μου είναι το εδάφιο «στ» που αναφέρεται στη σύσταση και στελέχωση της Διεύθυνσης Εξαρτήσεων του Υπουργείου.
Θεωρώ αδιανόητο το γεγονός να μη στελεχώνεται η συγκεκριμένη διεύθυνση από Κοινωνικούς Λειτουργούς είτε ΠΕ είτε ΤΕ.
Ο ρόλος των κοινωνικών λειτουργών είναι βασικός στο χώρο των εξαρτήσεων καθώς αποτελούν τους βραχίονες συντονισμού και υλοποίησης των προγραμμάτων απεξάρτησης.Εκτός της εργασιακής εμπειρίας των συναδέλφων στον χώρο των εξαρτήσεων, οι κοινωνικοί λειτουργοί λαμβάνουν και την αντιστοιχη εκπαιδευση από τις σχολές τους.
Συνεπώς, θεωρώ οτι η συγκεκριμένη παράβλεψη οφείλει να διορθωθεί, καθώς αποτελεί κατάφορη αδικία απέναντι σε έναν καθημερινά μαχόμενο κλάδο στον δύσκολο χώρο των εξαρτήσεων, και στο τελικό σχέδιο νόμου θα πρέπει να υπάρχει και η πρόβλεψη για ειδικότητα Κοινωνικών Λειτουργών στην Διεύθυνση Εξαρτήσεων.

Σίνδος, 14/12/2010
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ «ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ» ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ

Μείζον ζήτημα δημιουργείται με το «πολυνομοσχέδιο» του Υπουργείου Υγείας, που στο άρθρο 52, θεσπίζοντας το Τμήμα Εξαρτησιογόνων Ουσιών της Δ/νσης Εξαρτήσεων επαναφέρει το θέμα της λειτουργίας ιδιωτικών μονάδων απεξάρτησης. Το Τμήμα αυτό επιφορτίζεται με την αρμοδιότητα της αδειοδότησης, της εποπτείας λειτουργίας, του σχεδιασμού ανάπτυξης, έχοντας αρμοδιότητα μέχρι και για τα κτίρια τέτοιων κέντρων. Για την έκταση που έχει πάρει η λειτουργία (παράνομη ως τώρα) τέτοιων ιδιωτικών κέντρων αξίζει να αναφέρουμε πληροφορίες του Συλλόγου μας από σχετική έρευνα – χαρτογράφηση του ΚΕΘΕΑ για τον Νομό Θεσσαλονίκης, όπου καταγράφηκαν 25, ενώ εικάζεται η ύπαρξη ενός αντίστοιχου επί πλέον αριθμού που οι συνθήκες μυστικότητας της λειτουργίας δεν επέτρεψε να εντοπιστούν.
Η αδειοδότηση των ιδιωτικών κέντρων «απεξάρτησης» επιχειρείται κατά καιρούς να παρουσιαστεί ως θέμα εξοικονόμησης δημόσιων πόρων σε μια εποχή δημοσιονομικής ένδειας. Όμως στο Σχέδιο Νόμου διαβάζουμε ότι το ίδιο τμήμα είναι αρμόδιο για: «την επιχορήγηση από πιστώσεις του Τακτικού προϋπολογισμού, του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, ή οποιαδήποτε πηγή εσόδων των Δημοσίων ή Ιδιωτικών Μονάδων για την αντιμετώπιση της εξάρτησης»
Είναι η πλήρης εγκατάλειψη των στόχων της πρόληψης, της απεξάρτησης και της κοινωνικής επανένταξης των εξαρτημένων μέσα από ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα υπηρεσιών, που ταυτόχρονα αποτελεί την αναγνώριση από μέρους της πολιτείας του κοινωνικού χαρακτήρα του φαινομένου της εξάρτησης. Η πολιτική για τα ναρκωτικά εγκαταλείπει την αποκατάσταση και περιορίζεται στην υποκατάσταση, ανοίγοντας παράλληλα διάπλατα τις πόρτες στους ιδιώτες και στα παραμάγαζα που πουλάν ελπίδα με 3 χιλιάρικα το μήνα, συμπεριλαμβανόμενης της επιχορήγησης τους με δημόσιο χρήμα.
Οι οργανισμοί για την πρόληψη και αντιμετώπιση των εξαρτήσεων, πληγωμένοι από τις περσινές περικοπές του προϋπολογισμού (παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις) και την δραματική μείωση των εισοδημάτων των εργαζόμενων (που αυτοί πλήρωσαν σε μεγάλο βαθμό την βιωσιμότητα των οικονομικών μεγεθών των φορέων), δέχονται τώρα πέραν των οικονομικών και θεσμικά πλήγματα. Η επίθεση δεν περιορίζεται στα εισοδήματα των εργαζόμενων, οι απορρυθμίσεις που βαφτίζονται μεταρρυθμίσεις είναι πάνω απ’ όλα προϊόντα μιας συνολικής, βαθιά αντικοινωνικής πολιτικής.
Αυτή την πολιτική πρέπει να αντιπαλέψουμε και στον αγώνα αυτό δεν θα είμαστε μόνοι. Ούτως ή άλλως η υπόθεση της απεξάρτησης δεν είναι μόνο υπόθεση μερικών εκατοντάδων εργαζόμενων σ’ αυτήν αλλά των εξαρτημένων, των οικογενειών τους, της κοινωνίας συνολικά. Αυτοί είναι οι φυσικοί μας σύμμαχοι σε έναν αγώνα για να μείνει η ελπίδα της απεξάτρησης ζωντανή.

Πία Κοίλια, Πρόεδρος Θανάσης Τζιούμπας, Γραμματέας

Πολλη συζητηση γινεται για τη στοματικη υγεια αλλα κανενας δεν λεει οτι στη χωρα μας δεν υπαρχει πλεον οδοντιατρικη περιθαλψη.Οι τιμες που δινουν τα ταμεια για οδοντιατρικες εργασιες ειναι καθηλωμενες στα επιπεδα του 1991 με αποτελεσμα οι μεν ασφαλισμενοι των ταμειων να παιρνουν πισω ποσα της ταξης των 5 ευρω για σφραγισματα ,οι δε οδοντιατροι να φοροδιαφευγουν δινοντας αποδειξεις 5 ευρω οταν εισπρατουν 60-80 ευρω ανα σφραγισμα.Εδω και τωρα λοιπον αυξηση σε επιπεδα της αγορας της οδοντιατρικης δαπανης που καλυπτουν τα ταμεια.

Αποτελεί παράληψη στη στελέχωση της Διεύθυνσης Εξαρτήσεων η μη πρόβλεψη στελεχών ΠΕ Κοινωνικής Διοίκησης με κατεύθυνση Κοινωνική Εργασία και ΤΕ Κοινωνικής Εργασίας. Η διεθνής και η Ελληνική εμπειρία έχει αποδείξει ότι στην διεπιστημονική ομάδα των εξαρτήσεων συμμετέχουν κοινωνικοί λειτουργοί. Άλλωστε, έχουμε το λαμπρό παράδειγμα του Δρ. Πουλόπουλου Μπάμπη κοινωνικού λειτουργού, Επιστημονικού Διευθυντή ΚΕΘΕΑ. Πιθανότητα είναι μία τυχαία παράλειψη και όχι ένας επιστημονικός αποκλεισμός …

Εδάφιο 2 , Περίπτωση ζ :
«Τα Τμήματα στελεχώνονται από υπαλλήλους των κλάδων : ΠΕ Διοικητικού (6), ΠΕ Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού 9150, ΠΕ Οικονομικού (8), ΠΕ Ιατρών Δημόσιας Υγείας Ε.Σ.Υ. ή ΠΕ Ιατρών Ειδικοτήτων (1), ΠΕ Κοινωνιολόγων (1), ΠΕ Στατιστικής (1), ΠΕ Πληροφορικής (1), ΔΕ Διοικητικού (2), ΤΕ Λογιστικού (1), ΤΕ Διοικητικού – Οικονομικού (2), ΔΕ Προσωπικού Η/Υ (1) και ΥΕ Επιμελητών (1)», πρότασή μας είναι να προστεθεί : και ΤΕ Φυσικοθεραπευτών.

Α. Με αυτό το άρθρο, όπως και με άλλα άρθρα του παρόντος ν/σ συστήνεται σειρά νέων Διευθύνσεων και επιχειρείται γενικευμένη αναδιάρθρωση της Γενικής Διεύθυνσης Υγείας. Εν’ τούτοις, δεν προβλέπεται προς ικανοποίηση πάγιου αιτήματος της Ε.Σ.Α.μεΑ η σύσταση Διεύθυνσης Χρονίων Παθήσεων, παρ’ όλο που η αλματώδης αύξηση εμφάνισης νέων παθήσεων, η αύξηση του αριθμού των χρονίως πασχόντων και οι σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας μας καθιστούν αναγκαία την ικανοποίηση του ανωτέρω πάγιου αιτήματός μας.

Γι’ αυτό ζητούμε στην παρ. 2 του άρθρου 52 να προστεθεί περίπτωση ι. σύμφωνα με την οποία συγκροτείται στη Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Ποιότητας Ζωής Διεύθυνση Ατόμων με Χρόνιες Παθήσεις στελεχωμένη με εξειδικευμένο προσωπικό και με αποκλειστικό αντικείμενο την αντιμετώπιση των θεμάτων υγείας που απασχολούν τα άτομα με χρόνιες παθήσεις.

Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικές από τις αρμοδιότητες της ανωτέρω Διεύθυνσης όπως:

• ο σχεδιασμός και η χάραξη προτεραιοτήτων για την αντιμετώπιση επειγόντων προβλημάτων που σχετίζονται με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μονάδες χρονίως πασχόντων (κέντρα αιμορροφιλίας, μονάδες μεσογειακής αναιμίας, διαβητολογικά κέντρα κ.λπ.).

• Ο σχεδιασμός Εθνικών Προγραμμάτων για την αντιμετώπιση σύγχρονων χρονίων παθήσεων, οι οποίες λαμβάνουν επιδημικές διαστάσεις (π.χ. σακχαρώδης διαβήτης, νόσος Αλτσχάϊμερ).

Β. Περαιτέρω στο πλαίσιο της Αναδιάρθρωσης της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας συστήνονται νέες Διευθύνσεις, μεταξύ των οποίων είναι και η Διεύθυνση Ανάπτυξης Αθλητισμού Ατόμων με Αναπηρία. Σε αυτή τη Διεύθυνση δημιουργούνται διάφορα τμήματα, των οποίων αντικείμενο είναι και η εποπτεία υποστήριξη Αθλητικών Ομοσπονδιών ΑμεΑ, η εποπτεία και η υποστήριξη της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής και σειρά θεμάτων που σχετίζονται με τον Παραολυμπιακό Αθλητισμό. Η Ε.Σ.ΑμεΑ. είναι ριζικά αντίθετη με τη μεταφορά των ανωτέρω αρμοδιοτήτων από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού στη Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας από τη στιγμή που τα θέματα του Ολυμπιακού Αθλητισμού παραμένουν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.

Η υπαγωγή του Αγωνιστικού Παραολυμπιακού Αθλητισμού στο Υπουργείο Υγείας και ο διαχωρισμός του από τον Ολυμπιακό Αθλητισμό ο οποίος παραμένει στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού του Υπουργείου Πολιτισμού αποτελεί άνιση και διακριτική μεταχείριση των ατόμων με αναπηρία και ακυρώνει όλα τα προοδευτικά βήματα που έχουν γίνει την τελευταία δεκαπενταετία για την εξίσωση του Ολυμπιακού και Παραολυμπιακού πνεύματος.

Στον τομέα του αθλητισμού των ατόμων με αναπηρία, οι παρεμβάσεις της πολιτείας καθυστέρησαν αρκετά και μόλις τα τελευταία 15 περίπου χρόνια παρατηρήθηκε μια ουσιώδης και θετική προσπάθεια μέσω της ένταξης του αγωνιστικού αθλητισμού των ατόμων με αναπηρία στο κανονιστικό πλαίσιο με το νόμο 2727/1999 και τις τροποποιήσεις του. Το γεγονός αυτό θεωρητικά έφερε την ισονομία στους αθλητές με αναπηρία και στους αθλητές χωρίς αναπηρία, ενάντια στην κυρίαρχη ιατροκεντρική πατερναλιστική αντίληψη. .

Σε αναγνώριση των αγώνων του αθλητικού κινήματος των ατόμων με αναπηρία και εν’ γένει του αναπηρικού κινήματος για το θέμα αυτό θα πρέπει ο τομέας του αγωνιστικού αθλητισμού των ΑμεΑ. και όποιο θέμα σχετίζεται με τις Αθλητικές Ομοσπονδίες των ΑμεΑ, το έργο της Παραολυμπιακής Επιτροπής κ.λπ. να παραμείνει όπως και ο Ολυμπιακός Αθλητισμός στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.

Σε ότι αφορά τη μαζική άθληση των ατόμων με αναπηρία όπως είναι τα Spesial Olympics κ.λπ δεν έχουμε καμία αντίρρηση να υπαχθούν στο Υπουργείο Υγείας.

Γ. Στο σημείο δ. του ιδίου άρθρου με το οποίο συγκροτείται Διεύθυνση Στοματικής Υγείας προτείνουμε τη δημιουργία και λειτουργία τμήματος δημόσιας οδοντιατρικής φροντίδας με τις ακόλουθες αρμοδιότητες:

• Καθορισμός εξειδικευμένης οδοντιατρικής φροντίδας στα άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες στο πλαίσιο του Ε.Σ.Υ.
• Σχέδιο ίδρυσης σε όλα τα Δημόσια Γενικά Νοσοκομεία της χώρας Οδοντιατρικών Μονάδων στελεχωμένων με εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στην οδοντιατρική περίθαλψη των ατόμων με αναπηρία υπό γενική αναισθησία, ώστε τα άτομα αυτά να λαμβάνουν εξειδικευμένη οδοντιατρική φροντίδα σε όλη την επικράτεια.

Δ. Στο σημείο ε. του ιδίου άρθρου στις αρμοδιότητες του Τμήματος Δράσεων και Ευαισθητοποίησης σε θέματα διατροφής ζητούμε να συμπεριληφθούν οι ακόλουθες αρμοδιότητες:

• Υποβολή προτάσεων για τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση των ιατρείων πρόληψης χρονίων παθήσεων που η εμφάνισή τους έχει άμεση σχέση με τις διατροφικές συνήθειες, σε συνεργασία με εκπροσώπους της Ε.Σ.ΑμεΑ και των Φορέων-Μελών της που εκπροσωπούν επιμέρους κατηγορίες χρονίων πασχόντων.
• Την ενημέρωση των πολιτών σε θέματα διατροφής με οργανωμένες καμπάνιες πληροφόρησης σε συνεργασία με τους φορείς των οργανώσεων που εκπροσωπούν χρόνια πάσχοντες.

Σχετικά με το άρθρο 52 του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου ο Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος θα ήθελε να σας κάνει τις παρακάτω επισημάνσεις:

 Αποτελεί παράλειψη η μη πρόβλεψη στελέχωσης της Διεύθυνσης Συντονισμού και Συνεργασίας με την Αυτοδιοίκηση και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση με προσωπικό κλάδου ΠΕ Κοινωνικής Διοίκησης με κατεύθυνση Κοινωνική Εργασία και ΤΕ Κοινωνικής Εργασίας. Οι Κοινωνικοί Λειτουργοί είναι ο κλάδος εκείνος που με την επιστημονική γνώση και την εμπειρία που κατέχουν μπορούν να συνεισφέρουν αποτελεσματικά στη δικτύωση της Κεντρικής Διοίκησης με την Αυτοδιοίκηση και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
 Η στελέχωση του Τμήματος Δράσεων και Ευαισθητοποίησης σε θέματα διατροφής, με προσωπικό κλάδου ΠΕ Κοινωνικής Διοίκησης με κατεύθυνση Κοινωνική Εργασία και ΤΕ Κοινωνικής Εργασίας θα μπορούσε σημαντικά να συμβάλει στο σχεδιασμό και την υλοποίηση αποτελεσματικών προγραμμάτων και δράσεων απόκτησης σωστών συνηθειών διατροφής από την ελληνική οικογένεια. Έχει αποδειχτεί ότι και τα πιο καλά σχεδιασμένα προγράμματα ευαισθητοποίησης αποτυγχάνουν όταν δεν λαμβάνουν υπόψιν τους τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ωφελούμενων από αυτά. Για αυτό το λόγο όλο και περισσότερο, ο σχεδιασμός και υλοποίηση τέτοιων προγραμμάτων αποτελούν αντικείμενα στο οποίο ο ρόλος των Κοινωνικών Λειτουργών γίνεται καθοριστικός για την επιτυχία των σχετικών πολιτικών.
 Ο Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος στο παρελθόν με συνέπεια έχε εκφράσει την αντίθεση του με τη λειτουργία Μονάδων Απεξάρτησης από ιδιώτες. Η απεξάρτηση σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι πεδίο άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας. Κατά τα υπόλοιπα σε ότι αφορά τη Διεύθυνση Εξαρτήσεων θα θέλαμε να επισημαίνουμε ότι η λειτουργία και οι αρμοδιότητες της θα πρέπει να είναι σύμφωνη με τον ισχύοντα καταμερισμό αρμοδιοτήτων στον τομέα της πρόληψη. Κατά συνέπεια θα πρέπει να αποτραπούν αλληλοεπικαλύψεις σε επιτελικές αρμοδιότητες οργάνων, οι οποίες και αντιπαραγωγικές είναι, και απασχολούν μεγάλους αριθμούς υπαλλήλων σε ομοειδείς δραστηριότητες.
 Στο αντικείμενο της Διεύθυνσης δεν γίνεται καμία αναφορά στην πρόληψη και την κοινωνική επανένταξη που αποτελούν κρίσιμα σημεία για μία ολοκληρωμένη πολιτική για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων.
 Σήμερα οι Κοινωνικοί Λειτουργοί έχουν σημαντική θέση στη Διεπιστημονική Ομάδα που σχεδιάζει και υλοποιεί Προγράμματα Πρόληψης, Θεραπείας και Κοινωνικής Επανένταξης. Κατά συνέπεια, αποτελεί παράλειψη η μη πρόβλεψη στελεχών ΠΕ Κοινωνικής Διοίκησης με κατεύθυνση Κοινωνική Εργασία και ΤΕ Κοινωνικής Εργασίας στη Διέυθυνση.
 Τέλος, στους νέο Οργανισμό θα πρέπει να προβλέπεται η επιλογή προϊσταμένων σε όλα τα επίπεδα από τις κατηγορίες ΠΕ και ΤΕ, με τις ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις και κριτήρια. Τυχόν, πρόβλεψη ότι οι υπάλληλοι ΤΕ κρίνονται για προϊστάμενοι σε όλα τα επίπεδα ιεραρχίας, μόνο ελλείψει ΠΕ υπαλλήλων, αποτελεί προσβλητική και μειωτική αντιμετώπιση, παραπέμπει σε περασμένες δεκαετίες και ξεχειλίζει το ποτήρι της αγανάκτησής μας. Ειδικά στον τομέα των Κοινωνικών Υπηρεσιών αυτό σημαίνει ότι, αποκλείεται π.χ. εκ των προτέρων υπάλληλος ΤΕ με Α’ βαθμό και 15-35 χρόνια υπηρεσίας, με τεράστια εμπειρία, ίσως και με μεταπτυχιακό, ή διδακτορικό τίτλο, έναντι ενός υπαλλήλου ΠΕ με πολύ λιγότερα προσόντα και μικρότερη προϋπηρεσία. Επιπλέον έρχονται σε πλήρη αντίθεση με: α) με τον πρόσφατα ψηφισθέντα Ν. 3839/2010 (τροποποίηση διατάξεων του Υ.Κ.) για την επιλογή προϊσταμένων στο Δημόσιο, για τον οποίο πολύ μελάνι χύθηκε, ότι επιφέρει την αξιοκρατία και την αντικειμενικότητα, όπου προβλέπεται και μέχρι το επίπεδο Διεύθυνσης η επιλογή υπαλλήλων ΠΕ και ΤΕ, με τις ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις και κριτήρια,β) Τους Νόμους 2916/2001 και 3549/2007 (σύμφωνα με το άρθρο 16 του Συντάγματος), που κατέταξαν τα ΤΕΙ στην Ανώτατη Εκπαίδευση και μια σειρά άλλων διατάξεων, που ολοκλήρωσαν τα ακαδημαϊκά τους χαρακτηριστικά και γ) το αρμόδιο ΥΠΔΒΜ&Θ, όπου εγγράφως και επανειλημμένα ξεκαθάρισε ότι δεν υφίσταται ιεραρχική σχέση, αλλά ισοτιμία μεταξύ των δύο τομέων της Ανώτατης Εκπαίδευσης (Πανεπιστήμια, ΤΕΙ).
Αναλυτικά τις θέσεις μας θα σας παρουσιάσουμε στη διαβούλευση με τους φορείς που πιστεύομε ότι θα ακολουθήσει.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

Με αφορμή την κατάθεση του προσχέδιου νόμου με θέμα τις διαθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και ειδικότερα το άρθρο 52 που αναφέρεται στην «Αναδιάρθρωση της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας» θα ήθελα να εκφράσω τις παρακάτω σκέψεις απόψεις.

Αναμφισβήτητα η εισαγωγή της Διατροφής στο Υπουργείο Υγείας αποτελεί ορόσημο στα θέματα υγείας και σημαντική τομή στο υφιστάμενο καθεστώς για την Διατροφική πολιτική στην χώρα μας. Σε συνδυασμό με τη ταυτόχρονη υπαγωγή του ΕΦΕΤ στο Υπουργείο Υγείας πραγματικά δόθηκε η εντύπωση ότι τα διατροφικά ζητήματα μπαίνουν σε μια άλλη τροχιά συνολικής αντιμετώπισης όπως συμβαίνει και στις υπόλοιπες χώρες.
Το προσχέδιο όμως αυτό, πέρα από τα όποια θετικά στοιχεία εισάγει συνολικά, δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για μια ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ αλλαγή πολιτικής ή μια ουσιαστική διαφοροποίηση στη αντιμετώπιση των ζητημάτων της διατροφής.

Δεν θα διαφωνήσει κανείς ότι από την ανυπαρξία δομών ή την πολυδιάσπαση επιτροπών και αρμοδιοτήτων του παρελθόντος , η κατάθεση του σχεδίου μόνο θετικά σχόλια μπορεί να προκαλέσει. Φαινομενικά διαβάζοντας κανείς τις διατάξεις μπορεί να διακρίνει ένα καταμερισμό και μια προσπάθεια συστηματοποίησης των πολιτικών και μεθοδολογίας στην αντιμετώπιση των γενικών διατροφικών ζητημάτων. Η πραγματικότητα είναι όμως ότι ο προτεινόμενος μηχανισμός δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από μια σειρά γραφειοκρατικά γρανάζια στον ήδη υπάρχοντα μηχανισμό του Υπουργείου Υγείας και ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ.

Πως είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν και να απαντηθούν οι σύγχρονες διατροφικές προκλήσεις όταν τα ζητήματα αυτά ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ αλλά αποτελούν γραφειοκρατική διαδικασία Υπουργικών υπηρεσιών και επιτροπών;

Πως είναι δυνατόν να απαντηθούν οι διατροφικές προκλήσεις και να απαντηθούν με αξιόπιστο (επιστημονικά) και σύγχρονο τρόπο τα (εδώ και πολλά χρόνια άλυτα ) ζητήματα διατροφικής πολιτικής όταν αυτά αποτελούν έργο τμημάτων και υπηρεσιακών επιτροπών;

Πως θα μελετηθούν και πως θα χαραχτούν ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ μέσα από ολιγομελείς διοικητικές υπηρεσίες ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΩΝ;

Το προσχέδιο που κατατέθηκε έρχεται να δημιουργήσει γραφεία και θέσεις διοικητικές, που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στον όγκο εργασίας, στο βάθος χάραξης πολιτικής και στην συνολική προσπάθεια εφαρμογής της.

Απλά μαθηματικά. Το κάθε Τμήμα στελεχώνεται από 9 υπαλλήλους διαφόρων ειδικοτήτων. Και εδώ προκύπτει το λογικό ερώτημα πως αυτοί οι 9 υπάλληλοι θα μπορέσουν να χαράξουν, να υλοποιήσουν και να αξιολογήσουν τις πολιτικές στο χώρο της διατροφής. Ουσιαστικά θα εγκλωβιστούν στα ίδια τα γρανάζια της γραφειοκρατίας την οποία θα κληθούν να δημιουργήσουν και να υπηρετήσουν.

Θα μπορούσα να αναφερθώ σε μια σειρά από σχεδόν αυτονόητα ερωτήματα πχ για το Τμήμα Έρευνας και Διατροφικών Μελετών που σαν αντικείμενο εργασίας έχει την επεξεργασία και αξιοποίηση αποτελεσμάτων ερευνητικών και επιδημιολογικών μελετών αναφορικά με τη διατροφή και την ασφάλεια των τροφίμων σε συνεργασία με το ΚΕΕΛΠΝΟ και τον ΕΦΕΤ. (Ποιος θα τις πραγματοποιεί; Με ποια λογική και ποια μακροχρόνια στρατηγική προοπτική θα γίνονται; Σε ποιο γενικότερο σχεδιασμό θα εντάσσονται; Ποιος ο ρόλος των επιστημόνων της διατροφής και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων;)

Ή ακόμα πιο έντονα και πιο ζωηρά είναι τα ερωτήματα για το Τμήμα Εθνικής Διατροφικής Πολιτικής όπου με παγκόσμια πρωτοτυπία η μελέτη, ο σχεδιασμός και η διαμόρφωση εθνικής διατροφικής πολιτικής αποτελεί αντικείμενο ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ.

Παρόμοια πρωτοτυπία αποτελεί και «…η διαμόρφωση αρχών, κανόνων και προτύπων σωστής διατροφής του πληθυσμού με βάση τα δημοπαθολογικά χαρακτηριστικά αυτού, όπως έχουν εκτιμηθεί από το τμήμα Έρευνας και Διατροφικών Μελετών και τη σύνταξη διατροφικών οδηγιών.» Αρκεί κανείς να ανατρέξει στην παγκόσμια βιβλιογραφία για το πώς και μέσα από ποιες διαδικασίες προκύπτουν οι συστάσεις οδηγιών προς τον πληθυσμό σε άλλες χώρες για να κατανοήσει κανείς το πόσο ανεδαφικές και αντιεπιστημονικές είναι οι προτεινόμενες διατάξεις.

Πολλά και άλλα παρόμοια ερωτήματα προκύπτουν από την συνολική ανάγνωση του άρθρου. Θα ήθελα όμως να προχωρήσω και σε μερικές άλλες επισημάνσεις.
Πραγματικά προκαλεί απορία πως θα γίνει η «συνεργασία με Κέντρα Υγείας και ειδικά τμήματα νοσοκομείων» του Τμήματος Έρευνας και Διατροφικών Μελετών ΟΤΑΝ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟ, ΟΤΑΝ ΤΑ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, ΟΤΑΝ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΣΕ ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΛΟΓΩ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ.

Ακόμα και αν υπάρχουν σε αυτά διαιτολόγοι ΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1980 και κάθε άλλο παρά ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις. Είναι δε τόσες οι «ατέλειες» που το χαρακτηρίζουν που αρκεί να αναφέρω ότι οι διαιτολόγοι ΤΕ ταυτίζονται με τους Τεχνολόγους Τροφίμων. Σκόπιμα δεν αναφέρω το κεφάλαιο Οργανισμοί Νοσοκομείων για να μην ξεφύγω από το θέμα.
Θεωρώ ότι οι προθέσεις μπορεί να είναι καλές αλλά οι προτεινόμενες διατάξεις θα οδηγήσουν σε ένα δυσκίνητο και αναποτελεσματικό μηχανισμό.

Έχω την άποψη ότι η υπόθεση της διατροφικής πολιτικής χρειάζεται ένα διοικητήριο (και σε ένα βαθμό θα μπορούσε το σχήμα που περιγράφει το άρθρο 52 να λειτουργήσει έτσι) αλλά απαιτεί και ένα στρατηγείο, ένα Εθνικό Συμβούλιο Διατροφικής Πολιτικής, στο οποίο θα ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝΤΑΙ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ ΦΟΡΕΙΣ στα ζητήματα διατροφής.

Ενδεικτικά αναφέρω το θεσμικό φορέα εκπροσώπησης των Διαιτολόγων στην χώρα μας την Ένωση Διαιτολόγων Διατροφολόγων Ελλάδος (ΕΔΔΕ), τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, την ΠΕΤΕΤ (Τεχνολόγοι Τροφίμων), τους Γεωπόνους, την Βιομηχανία Τροφίμων κλπ

Το Εθνικό Συμβούλιο Διατροφικής Πολιτικής θα μπορεί σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου να χαράζει τις γενικές Εθνικές στρατηγικές βάζοντας προτεραιότητες με βάση τις απαιτήσεις τόσο της Ελληνικής κοινωνίας αλλά και του Ευρωπαϊκού γίγνεσθαι.
Οι στρατηγικές αυτές θα εξειδικεύονται και θα παραμετροποιούνται από ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ στις οποίες θα έχουν θεσμική και σταθερή εκπροσώπηση οι άμεσα εμπλεκόμενοι επιστημονικά και όχι μόνο φορείς.

Για παράδειγμα για το θέμα της παιδικής παχυσαρκίας δεν μπορεί να απουσιάζει από μια τέτοια επιτροπή η ΕΔΔΕ, εκπρόσωπος των παιδιάτρων, εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών ΟΛΜΕ, Διδασκαλική Ομοσπονδία, αλλά και άλλων ειδικοτήτων.

Σε άλλο παράδειγμα αυτό για το θέμα της εισαγωγής νέων τροφίμων και για τις σχετιζόμενες συστάσεις για αυτά, δίπλα στον εκπρόσωπο των διαιτολόγων, των ιατρών, των τεχνολόγων τροφίμων, του ΕΦΕΤ θα πρέπει να βρεθεί και ο εκπρόσωπος της Βιομηχανίας τροφίμων.

Οι πολλές και διαφορετικές αυτές επιτροπές που θα ασχολούνται με μεμονωμένα ζητήματα (κοντά στα πρότυπα των επιτροπών του ΚΕΣΥ) θα πρέπει να έχουν ένα διαρκή και μόνιμο χαρακτήρα με θεσμοθετημένη εκπροσώπηση των εμπλεκόμενων φορέων και με άμισθη παρουσία των εκπροσώπων.

Τα πορίσματα των επιτροπών θα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο τελικής επεξεργασίας και υλοποίησης της Διεύθυνσης Διατροφής του υπουργείου, μέσα από κοινές δράσεις με τους εμπλεκόμενους φορείς. Επιτέλους όμως πέρα από την χάραξη και εκπόνηση μελετών και στρατηγικών θα πρέπει να περάσουμε στο στάδιο της ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ και της ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ των εφαρμοσμένων πολιτικών, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε ουσιαστικά βήματα μπροστά και όχι να μένουμε στάσιμοι.

Σε ειδικότερα ζητήματα. Θεωρώ άστοχη την τοποθέτηση προϊσταμένων στην διεύθυνση διατροφής αλλά και στα τμήματα της ιατρούς. Πιστεύω ότι τα διατροφικά ζητήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται και να τα χειρίζονται κύρια διαιτολόγοι (που είναι και το κύριο γνωστικό τους αντικείμενο) και επικουρικά (με καμία διάθεση υποτίμησης) στην στελέχωση να μετέχουν και ιατροί.
Επίσης την θέση των προϊσταμένων να μπορούν να την καταλαμβάνουν ΚΑΙ διαιτολόγοι ΤΕ μιας και υπάρχουν αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων για αυτό το θέμα.

Προτείνω λοιπόν την αναδιατύπωση των παρακάτω προτάσεων :
« Της Διεύθυνσης Διατροφής προΐσταται υπάλληλος ιατρός του κλάδου ΠΕ Ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ με βαθμό Διευθυντή ή ΠΕ Διαιτολόγων.» σε «Της Διεύθυνσης Διατροφής προΐσταται υπάλληλος του κλάδου ΠΕ Διαιτολόγων ή ΤΕ Διαιτολόγων».
«Των Τμημάτων προΐσταται υπάλληλος ιατρός του κλάδου Ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ ή ΠΕ Διαιτολόγων.» σε «Των Τμημάτων προΐσταται υπάλληλος του κλάδου υπάλληλος του κλάδου ΠΕ Διαιτολόγων ή ΤΕ Διαιτολόγων».

Από τα παραπάνω θεωρώ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ την αυξημένη παρουσία διαιτολόγων στα Τμήματα (για λόγους αρχής τουλάχιστον σε αναλογία 1:1 ΠΕ Διαιτολόγων και ΤΕ Διαιτολόγων σε κάθε τμήμα)
Ειδικότερα για «…τη δημιουργία πλαισίου αρχών για την κλινική διατροφή (ορισμός ποσοτολογίων για τα νοσοκομεία) και μέριμνα για την εφαρμογή ειδικών προγραμμάτων διατροφής καθώς και συμβουλευτικών προγραμμάτων διατροφής, στα νοσηλευτικά ιδρύματα σε συνεργασία με τη Διεύθυνση ανάπτυξης Μονάδων Υγείας» θεωρώ επιβεβλημένη και αυτονόητη την ένταξη στο σχέδιο νόμου της δημιουργίας ξεχωριστής επιτροπής με την ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ του Πανελλήνιου Συλλόγου Νοσοκομειακών Διαιτολόγων (ΠΑΣΥΝΟΔ) που θα εκπροσωπεί τους εργαζόμενους διαιτολόγους στα Δημόσια Νοσοκομεία αλλά και της Ένωσης Διαιτολόγων Διατροφολόγων Ελλάδος που θα εκπροσωπεί τους εργαζόμενους διαιτολόγους στα Ιδιωτικά νοσοκομεία και θεραπευτικά Ιδρύματα.

Συμπερασματικά θα πρότεινα το συγκεκριμένο άρθρο να τύχει μεγαλύτερης διαβούλευσης και παραπέρα επεξεργασίας, στο πλαίσιο ενός ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ σχεδιασμού της διατροφικής πολιτικής και του τρόπου που αυτή θα εκπονηθεί και πραγματοποιηθεί στην χώρα μας.
Η συγκυρία είναι θετική. Τα πρώτα τολμηρά βήματα (δημιουργία Υφυπουργείου Διατροφής, υπαγωγή του ΕΦΕΤ στο Υπουργείο Υγείας) έχουν γίνει. Τώρα είναι η ώρα για ολοκληρωμένες πολιτικές κινήσεις που θα ανατρέψουν το στάσιμο τοπίο στο χώρο της Διατροφής και θα βάλουν σε νέα τροχιά τα Διατροφικά ζητήματα σε επίπεδο κοινωνίας και υπηρεσιών υγείας.

Τολμήστε και αλλάξτε ριζικά το τοπίο. Χωρίς ημίμετρα και συμβιβασμούς.

Μανωλαράκης Μανώλης
Διαιτολόγος Διατροφολόγος
Πρόεδρος Ένωσης Διαιτολόγων Διατροφολόγων Ελλάδος – ΕΔΔΕ

Στα Τμήματα Διεύθυνσης Συντονισμού και Συνεργασίας με την Αυτοδιοίκηση και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση όσον αφορά τη στελέχωση να προστεθεί και Νοσηλευτής ΠΕ ή ΤΕ (3)

Στο Τμήμα Δράσεων και Ευαισθητοποίησης να προστεθεί στη στελέχωση και Νοσηλευτής ΠΕ ή ΤΕ (1)

Στη Διεύθυνση Εξαρτήσεων στο προΐσταται να προστεθεί μεταξύ των υπολοίπων και Νοσηλευτής (ΠΕ ή ΤΕ)